فهرست مطالب

Veterinary Research - Volume:8 Issue: 1, Winter 2007

Iranian Journal of Veterinary Research
Volume:8 Issue: 1, Winter 2007

  • 106 صفحه،
  • تاریخ انتشار: 1386/01/25
  • تعداد عناوین: 15
|
  • مقاله
  • امیر نیاسری نسلجی، پیتر هنسن، کارن مور، ویلیام تاچر صفحه 1
    پایت های با انتهای موئینه به دلیل ساختار فیزیکی خاص، که تبادل سریع حرارتی را مهیا می سازند، به طور موثری در انجماد جنین به کار گرفته شده اند. یکی از جایگزین های ارزان قیمت اینگونه پایت ها می تواند سر پیپت های با انتهای موئینه باشد که به طور معمول در الکتروفورز به کار گرفته می شود. مطالعه حاضر به منظور بررسی میزان بقا پس از انجماد به روش ویتریفیکیشن در بلاستوسیست های تولید شده در آزمایشگاه و ذخیره شده در پایت ها و یا سر پیپت های با انتهای موئینه صورت پذیرفت. طی دو آزمایش، تاثیر نوع حامل جنین (پایت ها و یا سر پیپت های با انتهای موئینه)، سن بلاستوسیست (جنین استحصالی در روز 7 پس از لقاح مصنوعی در ساعات 9 و 19) و افزودن بتامرکاپتواتانول به محیط کشت پس از یخ گشایی، بر روی بقا بلاستوسیست های منجمد شده به روش ویتریفیکیشن، مورد بررسی قرار گرفت. بلاستوسیست ها در گروه های 4 تا 10تایی در پایت ها و یا سرپیپت های با انتهای موئینه ویتریفیه شدند. پس از یخ گشایی، جنین ها در گروه های حداکثر 20 تایی در قطرات 20 میکرولیتری محیط کشت اصلاح شده KSOM (آزمایش اول: تعداد جنین = 612؛ آزمایش دوم: تعداد جنین = 218) و یا محیط کشت اصلاح شده KSOM به همراه 100 میلی مولار بتامرکاپتواتانول (آزمایش دوم: تعداد جنین = 191) در حرارت C°5/38 و 5% CO2 کشت داده شدند. میزان بقا جنین ها در طول 48 ساعت پس از یخ گشایی از طریق بررسی درصد جنین هایی که اتساع مجدد داشته و یا تفریخ در آن ها مشاهده گردید صورت پذیرفت. میزان بقا جنین ها پس از یخ گشایی متاثر از نوع حامل و سن بلاستوسیست نبود (P>0.05). درصد جنین های اتساع یافته (%5/55) و تفریخ شده (%7/25) در گروهی که در محیط کشت حاوی بتامرکاپتواتانول بود بیشتر از گروه فاقد آن بود (اتساع مجدد: %4/42، تفریخ: %6/12؛ P<0.01). به طور خلاصه، سرپیپت های با انتهای موئینه را می توان به عنوان یک جایگزین ارزان قیمت نسبت به پایت های با انتهای موئینه در انجماد بلاستوسیست گاو به روش ویتریفیکیشن به کار گرفت.
    کلیدواژگان: ویتریفیکیشن، پایت با انتهای باریک، بتامرکاپتواتانول، بلاستوسیست، گاو
  • سیامک سیف زاده، رحیم حب نقی، فرنود شکوهی ثابت جلالی، بهروز کبیری صفحه 8
    اگرچه اثرات مشوق میدان های الکترومانیتیک ضربانی برالتیام استخوان به خوبی نشان داده شده، لیکن تاکنون تحقیقات بسیار محدودی در زمینه اثرات مشوق التیامی میدان های مغناطیسی ایستا انجام شده است. در این مطالعه، اثرات میدان مغناطیسی ایستا تولید داخل برجنبه های پرتونگاری و آسیب شناسی التیام استخوان، با استفاده از مدل نقیصه استخوانی ناپایدار، مورد بررسی قرار داده شده است. به دنبال استئوتومی میانه دیافیز زند زبرین، روند التیامی استخوان در دو گروه 5 تایی شاهد و آزمون (در معرض میدان مغناطیسی ایستا با شدت 1000 گوس) در یک دوره 8 هفته، مورد مطالعه قرار داده شد. ارزیابی پرتونگاری از نوع کیفی و کمی با تناوب 2 هفته و ارزیابی آسیب شناسی نقایص استخوانی زند زبرین، در پایان دوره مطالعه انجام گرفت. کیفیت و کمیت التیام از جنبه پرتونگاری در سگ های گروه آزمون، نسبت به گروه شاهد برجسته بود. امتیاز ریخت شناسی سلولی در گروه آزمون به طرز معنی داری نسبت به گروه شاهد بالاتر بود (P<0.05). نتایج این مطالعه نشان داد که میدان مغناطیسی ایستا قادر به ارتقای التیام استخوان از جنبه های پرتونگاری و آسیب شناسی است. بنابراین استفاده بالینی از میدان مغناطیسی ایستا در شکستگی های دیر جوش استخوانی سگ پیشنهاد می گردد.
    کلیدواژگان: میدان مغناطیسی ایستا، استکتومی، پرتونگاری، آسیب شناسی، سگ
  • طاهره محمدزاده، سیدمحمود سجادی*، محمدحسین معتضدیان، غلامرضا مولوی صفحه 16

    هیمنولپیس نانا یکی از معمولی ترین انگل های روده ای انسان و جوندگان می باشد. این انگل از سراسر جهان از جمله ایران گزارش شده است. میزان آلودگی در بعضی مناطق تا 40% می رسد. آلودگی به این انگل تظاهرات بالینی مختلفی دارد. انگل در اشخاصی که ضعف ایمنی دارند، قادر است هیپراینفکشن شدید ایجاد کند. با توجه به این که جوندگان نیز از میزبانان این انگل می باشند، احتمالا آلودگی در طبیعت از طریق جوندگان انتشار می یابد. مطالعه ی فیلوژنی هیمنولپیس نانا که انگلی زئونوز قلمداد می شود، دارای اهمیت ویژه ای می باشد. بدین منظور تنوع ژنتیکی 16 کرم هیمنولپیس نانا با منشا شیراز و تهران جدا شده از موش و رت با روش “RAPD-PCR” مورد مطالعه قرار گرفت. DNA ژنومی هر کرم با روش”پروتئیناز “K استخراج شد و سه پرایمر الیگنوکلئوتیدی UBC-387)، UBC-358، (AB1-17 مورد استفاده قرار گرفت. شاخص شباهت با روش”نی و لی“محاسبه شد. اطلاعات با استفاده آنالیز “UPGMA” مورد تجزیه قرار گرفتند و نمودار درختی با روش”میانگین گروهی“همراه با 100 بار”آنالیز بوت استرپ“به دست آمد. دامنه ی شباهت ژنومی در میان نمونه ها با پرایمر AB1-17 3/48 تا 90%، با پرایمر UBC-358، 55 تا 87% و با پرایمر UBC-387، 53 تا 97% تعیین گردید. با توجه به این اطلاعات و شاخص شباهت ژنومی در نمونه های رت و موش، ایزوله های مختلفی مشاهده شد. اما با این پرایمرها، اختلاف بین ایزوله های هیمنولپیس نانا به دست آمده از رت و موش حاصل نشد. نتایج نشان داد که تقسیم ایزوله ها به دو گروه مجزای تهران و شیراز نیز امکان پذیر نیست.

    کلیدواژگان: هیمنولپیس نانا، RAPD، PCR، موش، رت، گوناگونی ژنومی
  • مهندس امیر اخلاقی، محمد جواد ضمیری * صفحه 23

    هدف از این آزمایش، بررسی تاثیر کم کاری موقتی تیروئید پیش از آغاز بلوغ جنسی، بر غلظت تستوسترون سرم خون و ویژگی های منی خروس های بومی استان فارس بود. چهل خروس بومی در سن 6 هفتگی به دو گروه مساوی، تقسیم و با جیره ای متعارف تغذیه شدند. به جیره ی یک گروه، پروپیل تیویوراسیل (PTU) به میزان یک گرم در کیلوگرم خوراک مصرفی (1/0% در خوراک) افزوده شد، و جوجه های گروه دوم، جیره ی بدون PTU دریافت کردند. تغذیه ی PTU تا سن 13 هفتگی ادامه یافت و پس از آن، هر دو گروه با یک جیره تغذیه شدند. آب و خوراک به صورت آزاد در اختیار همه پرندگان قرار داده شد و شرایط نوری، 14 ساعت روشنایی و 10 ساعت تاریکی بود. خون گیری از سیاهرگ بال از سن هفت هفتگی آغاز و هر هفته، تکرار شد (هفت بار). در زمان خون گیری وزن هر خروس نیز تعیین شد. از آغاز سن 19 هفتگی تا پایان 20 هفتگی، خروس ها برای اسپرم گیری به روش مالش شکمی عادت داده شدند و نمونه گیری منی، از سن 21 هفتگی آغاز و هر هفته، یک بار و برای هفت نوبت تکرار شد. وزن بدن، غلظت اسپرم، تعداد کل اسپرم زنده در هر انزال، و غلظت تستوسترون و تیروکسین تحت تاثیر بر هم کنش تیمار و سن خروس قرار گرفت (P<0.01) و حجم منی، تنها تحت تاثیر سن قرار داشت. وزن خروس های گروه هیپوتیروئید بین هفته های 11 تا 19 کمتر از گروه شاهد بود. در هفته های 11 و 13، غلظت تستوسترون بیشتر اما غلظت تیروکسین کمتر از شاهد بود. غلظت اسپرم خروس های هیپوتیروئید، بین هفته های 20 تا 24 بیشتر از شاهد بود. همبستگی مثبت و معنی داری (P<0.01) بین غلظت تستوسترون سرم خون و وزن بدن درگروه های شاهد (r = 0.54) و هیپوتیروئید (r = 0.36) دیده شد. همبستگی بین غلظت تیروکسین و وزن بدن، تنها در گروه هیپوتیروئید مثبت و معنی دار (r = 0.23; P<0.01) بود. یافته های این بررسی، نقش تیروئید در بلوغ خروس و تاثیر آن بر اسپرم سازی را تایید کرد و نشان داد که اگرPTU در زمان مناسبی تجویز شود، می تواند موجب افزایش تولید اسپرم شود. از سویی، پرورش پرندگانی که با داشتن وزن کمتر در پی ایجاد هیپوتیروئیدی، خوراک کمتری تا رسیدن به سن بلوغ مصرف می کنند، می تواند اقتصادی باشد.

    کلیدواژگان: کم کاری تیروئید، ماکیان، تستوسترون، ویژگی های منی، خروس
  • ابراهیم روغنی، محمد جواد ضمیری صفحه 32
    این آزمایش با هدف افزایش ارزش غذایی و تعیین میزان ناپدید شدن ماده خشک و پروتئین خام تفاله زیتون در شکمبه–روده ها و کل دستگاه گوارش با استفاده از افزودنی های گوناگون انجام شد. تیمارها شامل: 1- تفاله زیتون بدون افزودنی، 2- تفاله زیتون با 5/0% اوره، 3- تفاله زیتون با 4/0% اسید فرمیک، 4- تفاله زیتون با 8% ملاس، 5- تفاله زیتون با 5/0% اوره و 8% ملاس، 6- تفاله زیتون با 5/0% اوره و 4/0% اسید فرمیک، 7- تفاله زیتون با 8% ملاس و 4/0% اسید فرمیک و 8- تفاله زیتون با 5/0% اوره و 4/0% اسید فرمیک و 8% ملاس بود. پس از افزودن مواد به تفاله بر اساس ماده خشک، نمونه ها به مدت 60 روز در سطل های پلاستیکی سیلو شدند. بیشترین کاهش سلولز و دیواره سلولی بدون همی سلولز (ADF) در تیمار 8 (به ترتیب 120 و 117 گرم در هر کیلوگرم ماده خشک) دیده شد. با توجه به pH و صفات ظاهری به نظر می رسد که ارزش غذایی و کیفیت تفاله زیتون با استفاده از افزودنی ها و سیلو کردن افزایش می یابد. ضرایب تجزیه پذیری (روش in situ) و ناپدید شدن شکمبه ای-روده ای (روش کیسه های نایلونی متحرک) ماده خشک و پروتئین خام تحت تاثیر افزودنی ها قرار گرفت (P<0.05). توان تجزیه پذیری بالقوه (a+b) و نرخ تجزیه پذیری (c) ماده خشک تیمار 8 از بقیه بالاتر بود و روند مشابهی برای پروتئین خام مشاهده شد به جز این که بخش سریع تجزیه شونده “a” پروتئین خام تیمار 6 بالاتر از بقیه بود. میانگین ناپدید شدن ماده خشک و پروتئین خام بعد از 12 ساعت انکوباسیون در شکمبه در تیمار 8 از بقیه بالاتر بود (P<0.05). نسبت ناپدید شدن روده ای ماده خشک هضم نشده در شکمبه در تیمار 5 بالاتر از تیمار 6 بود (P<0.05)، اما اختلاف معنی داری بین بقیه تیمارها وجود نداشت در حالی که این بخش برای پروتئین خام در تیمارهای 3، 5، 6 و 7 از بقیه بالاتر بود (P<0.05). نسبت ناپدید شدن ماده خشک در کل دستگاه گوارش تیمارهای 4، 5 و 8 از بقیه بالاتر بود (P<0.05) ولی نسبت ناپدید شدن پروتئین خام در کل دستگاه گوارش در تیمار 8 به طور معنی داری (P<0.05) بالاتر از تیمار 4 بود. نسبت ناپدید شدن شکمبه ای، روده ای و کل دستگاه گوارش ماده خشک بالاتر از نسبت های پروتئین خام بود. نتایج نشان داد که سیلو کردن تفاله زیتون با مخلوط 8% ملاس، 4/0% اسید فرمیک و 5/0% اوره می تواند ارزش غذایی این ماده ی غذایی غیر متعارف را برای نشخوارکنندگان افزایش دهد و نگهداری بلند مدت آن را، بدون خطر فاسد شدن، نیز امکان پذیر سازد.
    کلیدواژگان: تفاله زیتون، تجزیه پذیری، سیلو، اوره، اسید فرمیک
  • محمد طباطبایی، غلامرضا موذنی جولا، احمدرضا جباری، مهندس مجید اسماعیل زاده صفحه 40
    بیماری سپتی سمی هموراژیک یک بیماری کشنده گاو و گاومیش است. این بیماری با استفاده از تزریق زیر جلدی واکسن های ترسیبی توسط ژل آلوم و حاوی یاور روغنی تا حدودی قابل کنترل است، اما این واکسن ها ایمنی کوتاه مدتی را باعث شده و برای اینکه موثر واقع شوند، نیاز به تکرار سالانه دارند. در این تحقیق یکی از مشتقات موتاسیون یافته ژن aroA پاستورلا مولتوسیدا سروتیپ B:2 از طریق تبادلات آللی به صورت تخفیف یافته تولید شده، به طوریکه ژن aroA طبیعی توسط ژن aroA حاوی کاست کانامایسین جایگزین گردیده و سپس این سویه موتانت توسط روش PCR تایید شد. سویه موتانت aroA پاستورلا مولتوسیدا کاملا بیماری زایی اش را برای موش و خرگوش از دست داده بود. آزمایش های چالش موش و خرگوش نشان داد که واکسیناسیون به روش داخل صفاقی یا داخل عضلانی توسط سویه موتانت aroA به ترتیب موش یا خرگوش را در مقابل چالش با دوزهای زیاد (بیشتر از (1000 LD50 از سوش والد کاملا محافظت می کند.
    کلیدواژگان: پاستورلا مولتوسیدا، واکسن زنده، موتانت aroA، سپی سمی هموراژیک
  • علی اسلامی، بهمن کیانی صفحه 45
    در بررسی حاضر با توجه به تشخیص مشکل گونه های متعدد استرونگل های کوچک تک سمی ها کلیدی عملی ارائه گردید. برای این منظور چهار هزار استرونگل جدا شده از روده بزرگ اسب و الاغ مورد آزمایش قرار گرفت و با توجه به مشخصات گونه های موجود در ایران و با استفاده از منابع مختلف 18 گونه استرونگل کوچک در اسب و 15 گونه در الاغ تشخیص داده شد و از 6 گونه استرونگل بزرگ فقط تشخیص گونه های تریودونتوفوروس مورد توجه قرار گرفت. در اسب 3 گونه کورونوسیکلوس (کوروناتوس، لابیاتوس و لابراتوس)، 4 گونه سیاتوستوم (آلواتوم، کاتیناتوم، پاتراتوم و تتراکانتوم)، 5 گونه سیلیکوسیکلوس (اوریکولاتوس، انسین، ناساتوس، رادیاتوس و الونگاتوس)، یک گونه سیلیکودونتوفوروس (بیکوروناتوس)، 4 گونه سیلیکوستفانوس (کالیکاتوس، گلدی، لونژیبورساتوس و مینوتوس)، یک گونه ژیالوسفالوس (کاپیتاتوس) و سه گونه تریودونتوفوروس (برویکودا، سراتوس و تنیوکولیس) تشخیص داده شدند. کلیه گونه های فوق به غیر از سیلیکوستفانوس مینوتوس، سیلیکوستفانوس کالیکاتوس و ژیالوسفالوس کاپیتاتوس از الاغ جدا شدند.
    کلیدواژگان: سیاتوستوم ها، گونه ها، تک سمی ها، ایران
  • مسمومیت تجربی با خرزهره در بز: مطالعه درمانگاهی و آسیب شناسی
    محمدرضا اصلانی، احمدرضا موثقی، حسین جنتی پیروز، مریم کارآزما صفحه 58
    پودر برگ های خشک خرزهره با دوز mg/kg 110 به صورت خوراکی به 5 راس بز ماده نژاد بومی تجویز گردید. نشانه های درمانگاهی مسمومیت از حدود یک ساعت بعد از دریافت خرزهره بروز و شامل دل درد، توقف حرکات شکمبه و نفخ، تکرر ادرار، برادی کاردی، تاکی کاردی، تاکی آریتمی، افسردگی، ضعف و در انتها تشنج و مرگ بود. الکتروکاردیوگرافی دام های مسموم برادی کاردی سینوسی، تاکی کاردی سینوسی، از هم گسیختگی دهلیز و بطن، ضربان های زودرس بطنی، پایین افتادن قطعه S-T، تاکی کاردی بطنی و فیبریلاسیون بطنی را آشکار نمود. چهار راس از بزها در عرض 4 تا 84 ساعت تلف شدند و یک راس نیز نجات یافت. در کالبدگشایی خونریزی به درجات مختلف در اعضای داخلی مشاهده شد. هیستوپاتولوژی نیز نکروز وسیع لوله های کلیوی به همراه رنگدانه های هموسیدرین در سیتوپلاسم سلول های لوله های خمیده، درجاتی از نکروز انعقادی سلول های عضلانی قلب همراه با خونریزی و هجوم سلول های آماسی، نکروز پراکنده سلول های کبدی، ادم اطراف نرونی و عروقی با کانون های خونریزی و تغییرات ایسکمی در مغز و پرخونی و ادم ریه ها را مشخص کرد. در مقاطع بافتی پیش معده ها، شیردان و روده ها پرخونی شدید و هجوم سلول های آماسی مشاهده گردید.
    کلیدواژگان: مسمومیت با خرزهره، بز، آریتمی
  • ابوالقاسم نبی پور، محمدرضا شهاب الدینی صفحه 64
    در این تحقیق گره دهلیزی-بطنی و دسته دهلیزی-بطنی در قلب 5 جنین چهار ماهه گوسفند مطالعه شد. با استفاده از تکنیک های متداول در بافت شناسی و رنگ آمیزی اختصاصی، ساختار بافتی این قسمت ها مورد مطالعه قرار گرفت. موقعیت استقرار گره دهلیزی-بطنی قلب جنین چهار ماهه گوسفند در قسمت خلفی آئورت و نزدیک ریشه آن بود. گره دهلیزی-بطنی تقریبا کروی شکل و به صورت شبکه سلولی متقاطع و درهمی بود. گره عمدتا از سلول های”پی“تشکیل شده بود و مسیرهای بین گرهی در قلب جنین چهار ماهه گوسفند مشاهده نشد. دسته دهلیزی-بطنی ادامه مستقیم گره دهلیزی-بطنی بود. دسته دهلیزی-بطنی از حلقه فیبروزی عبور کرده و به طرف لبه بالایی دیواره بین بطنی امتداد می یابد. در این محل، شاخه راست از آن جدا می شود. سلول های دسته دهلیزی- بطنی عریض تر، کوتاه تر و روشن تر از سلول های معمولی میوکارد بودند. تعدادی از این سلول ها از نوع پورکینژ بودند، درحالیکه بقیه سلول ها ویژگی های مشخص یک سلول پورکینژ را نداشتند.
    کلیدواژگان: گره دهلیزی، بطنی، دسته دهلیزی، بطنی، قلب، بافت شناسی، جنین گوسفند
  • عبدالکریم زمانی مقدم، احمدعلی محمدپور، فریبرز خواجعلی صفحه 71
    در آزمایشی با استفاده از 360 قطعه جوجه خروس گوشتی یک روزه پاسخ آنتی بادی سرمی و موضعی (شستشوی بینی) علیه برنشیت عفونی پس از دریافت واکسن های مخلوط نیوکاسل و برنشیت عفونی مورد بررسی قرار گرفت. جوجه ها به صورت تصادفی به 12 گروه مشتمل بر 3 تکرار تقسیم و تا سن 40 روزگی روی جایگاه های بستری پرورش یافتند. گروه های 1 تا 5 واکسن مخلوط نیوکاسل و برنشیت عفونی را دریافت نمودند. گروه های 7 تا 11 واکسن برنشیت عفونی را به تنهایی دریافت نمودند و به عنوان گروه های کنترل مثبت در نظر گرفته شدند. گروه 6 و 12 به عنوان کنترل منفی در نظر گرفته شدند. گروه 6 فقط واکسن نیوکاسل را دریافت و گروه 12 هیچگونه واکسنی دریافت ننمود. تیتر آنتی بادی علیه برنشیت عفونی در مایع شستشوی بینی و سرم با آزمایش الیزا اندازه گیری شد. جوجه ها با ویروس واکسن زنده برنشیت عفونی (سویه H120) همراه یا بدون واکسن نیوکاسل از راه چشم تلقیح گردیدند. نمونه های سرم در 19، 29 و 40 روزگی و شستشوی بینی در 40 روزگی به منظور تعیین پاسخ آنتی بادی عمومی و موضعی به برنشیت جمع آوری شد. در سن 40 روزگی، از نای نمونه گیری و ضایعات پاتولوژیک آن در اثر واکسن برنشیت یا واکسن مخلوط مورد ارزیابی قرار گرفت. هیچگونه اختلاف معنی داری در پاسخ آنتی بادی عمومی علیه برنشیت عفونی در سن 19 روزگی در گروه های مختلف مشاهده نگردید (P>0.05). اختلاف آماری معنی داری در پاسخ به آنتی بادی عمومی بین گروه های دریافت کننده واکسن برنشیت و گروه های کنترل منفی در سن 29 و 40 روزگی مشاهده گردید (P<0.05). در سن 40 روزگی، آنتی بادی موضعی شستشوی بینی میزان بیشتری نسبت به آنتی بادی عمومی داشت (P<0.05). ضایعات پاتولوژیک در گروه های دریافت کننده واکسن مخلوط بیشتر از گروه های دریافت کننده واکسن برنشیت به تنهایی و گروه های کنترل منفی بود. اختلاف معنی داری در میزان مرگ و میر، اضافه وزن بدن و ضریب تبدیل غذایی درگروه های مختلف مشاهده نگردید. علی رغم مشاهده پاسخ آنتی بادی بیشتر علیه برنشیت عفونی در گروه دریافت کننده واکسن مخلوط، به علت حضور ضایعات هیستوپاتولوژیک بیشتر در این گروه مصرف واکسن های مخلوط توصیه نمی گردد.
    کلیدواژگان: برنشیت عفونی، بیماری نیوکاسل، واکسن مخلوط
  • عزیزاله ابراهیمی، مهندس شراره لطفعلیان، مهندس سعید کریمی صفحه 76
    در این بررسی 400 نمونه شیر از 20 گله بز نژاد بومی در منطقه شهرکرد به طور تصادفی و با شرایط آسپتیک اخذ و مورد آزمایش CMT قرار گرفت. آزمایش CMT بر روی 21 نمونه (25/5%) مثبت شد که از کشت این نمونه ها 14 مورد (66/66%) (coagulase negative Staphylococcus) CNS، 11 مورد (38/52%) گونه های مایکوپلاسما، سه مورد (28/14%) استافیلوکوکوس آرئوس و 4 مورد (04/19%) استرپتوکوکوس جدا سازی شد. استافیلوکوکوس های جدا شده با روش دیسک دیفیوژن مورد آزمایش آنتی بیوگرام قرار گرفتند. مقاومت سوش های CNS جدا شده به آمیکاسین 5/78% بود در حالی که مقاومت علیه پنی سیلین، تتراسیکلین، آمپی سیلین و دوکسی سیکلین به ترتیب 50، 50، 8/42 و 5/28% بود. از 400 نمونه شیر که از 19 گله گوسفند نژاد بومی به روش فوق اخذ گردید، آزمایش CMT 19 نمونه (75/4%) مثبت شد که از کشت آن ها 7 سوش (8/36%) CNS، دو سوش استافیلوکوکوس آرئوس (5/10%)، دو سوش استرپتوکوکوس (5/10%)، یک مورد پاستورلا (26/5%) و 9 سوش مایکوپلاسما (37/47%) جدا گردید. مقاومت سوش های CNS علیه آمیکاسین 8/42% و علیه تتراسیکلین، آمپی سیلین، اکسی سیکلین و پنی سیلین 3/14% بود. هر دو سوش استافیلوکوکوس طلایی جدا شده نسبت به پنی سیلین مقاوم بودند.
    کلیدواژگان: ورم پستان تحت بالینی، گوسفند، بز، آنتی بیوگرام
  • علی اسلامی، حمید رحمت، بهنام مشگی، شاهرخ بهادری صفحه 80
    با توجه به وجود شترمرغ (استروتیو کاملوس دامستیکوس) میزبان وارداتی از خارج به بوم سازگان ایران باید بیماری های عفونی از جمله بیماری های انگلی این حیوان مورد بررسی قرار گیرد. در بررسی حاضر از سال 1381 تا 1382 مدفوع 254 شترمرغ از 5 مزرعه واقع در نواحی مختلف ایران شامل: گرمسار، استان سمنان (تعداد = 85)، نشتارود، استان مازندران (تعداد = 29)، ساوه، استان مرکزی (تعداد = 47)، اشتهارد، استان قزوین (تعداد = 8) و اطراف تهران، استان تهران (تعداد = 85) جهت آلودگی های انگلی مورد آزمایش قرار گرفتند. نتایج بررسی نشان داد که در مزارع نشتارود به ترتیب 55% و 25% شترمرغ ها مبتلا به لیبیوسترونژیلوس داگلاسی ای بودند در مزرعه اشتهارد در 5/12% نمونه های آزمایش شده تخم هتراکیس دیسپار دیده شد. اووسیت ایمریا نیز در یکی از شترمرغ های مزرعه گرمسار مشاهده گردید. کلیه انگل های گزارش شده در این بررسی برای اولین بار از شترمرغ در ایران گزارش می شوند.
    کلیدواژگان: شترمرغ، انگل های لوله گوارش، ایران
  • احمدرضا جباری، غلامرضا موذنی جولا صفحه 83
    واکسن سپتی سمی هموراژیک گاو و گاومیش تهیه شده در موسسه رازی به منظور پیشگیری از بیماری مذکور در مناطق آندمیک مصرف می شود. برای تهیه این واکسن از ژل هیدروکسید آلومینیوم به عنوان ادجوانت استفاده می گردد. مهمترین عارضه این واکسن بروز واکنش های آنافیلاکسی در دام ها متعاقب واکسیناسیون بود. در مطالعه قبلی توانستیم به کمک آلوم پیکره باکتری پاستورلا مولتوسیدا را ترسیب داده و فاز مایع را با سالین نرمال تعویض نماییم. پس از این تغییرات عارضه شوک پس از واکسیناسیون به طور کامل برطرف گردید. در این مطالعه میزان آندوتوکسین آزاد موجود در واکسن تهیه شده با هیدروکسید آلومینیوم (دارای عارضه شوک) و آلوم (بدون عارضه) با استفاده از تست LAL اندازه گیری و مقایسه گردید. مقدار آندوتوکسین آزاد به طور قابل توجهی پس از ترسیب با آلوم کاهش یافت (از 22/0 به 03/0 Eu/ml رسید).
    کلیدواژگان: واکسن سپتی سمی هموراژیک، آندوتوکسین، واکنش شوک، تست LAL
  • موسی توسلی، مجاهد سوداگر اسکندرآبادی، فرهاد سلطانعلی نژاد صفحه 86
    این بررسی به منظور مشخص نمودن وضعیت آلودگی به کریپتوسپوریدیوم در اسب های منطقه ارومیه انجام شده است. دویست و بیست و یک نمونه مدفوع از 18 اسب موجود در 18 روستای اطراف ارومیه جمع آوری و با رنگ آمیزی زیل-نلسون تغییر شکل یافته و با استفاده از میکروسکوپ آزمایش گردید. نتایج نشان دهنده آلودگی (83/15%) 35 حیوان می باشد. آلودگی اسب ها از 11 روستا از مجموع 18 روستا مشاهده گردید. هیچ کدام از اسب های آلوده علایم بیماری نداشتند.
    کلیدواژگان: کریپتوسپوریدیوم، اسب، ارومیه، ایران
  • گزارش عملی
  • بهمن مصلی نژاد، عبدالعلی ملماسی، مهدی محب علی، سید محمد طباطبایی صفحه 91
    ضایعات چشمی به عنوان یکی از عوارض معمول توکسوپلاسموز در گربه ها به شمار می روند. در این مطالعه ابتدا 10 موش سوری سالم، به شکل داخل صفاقی با برادی زوئیت های توکسوپلاسما گوندی ای سویه تهران آلوده شدند. 30 روز بعد، موش ها کالبدگشایی شده و پس از تایید آلودگی، سوسپانسیونی از مغز موش های آلوده تهیه نموده و به مقدار مساوی به 7 قلاده گربه 5/2 تا 3 ماهه و با وزن 650 تا 900 گرم خورانده شدند. تمامی گربه ها 7 تا 8 روز پس از ایجاد آلودگی اووسیست دفع کردند و تیتر آنتی بادی نیز در روز سی ام پس از آلودگی درآن ها بالا بود (320/1 تا 1280/1). آزمایش خون مشتمل بر CBC و اندازه گیری پروفایل های بیوشیمیایی نیز ازتمامی گربه ها به عمل آمد. معاینات چشمی با استفاده از افتالموسکوپ هفته ای 2 بار در گربه های آلوده، صورت می گرفت. تنها 1 قلاده گربه در روز 16 پس از آلودگی دچار یووئیت قدامی یکطرفی شد. تیتر بالای آنتی بادی، ایجاد آلودگی تجربی، دفع اووسیست و دیگر علایم بالینی، تشخیص این عارضه چشمی ناشی از توکسوپلاسموز را در گربه فراهم می کند.
    کلیدواژگان: یووئیت قدامی، گربه، توکسوپلاسما گوندی آی
|
  • Niasari-Naslajia., Hansen, P. J., Moorek., Thatcher, W. W. Page 1
    The open pulled straw has been used effectively to vitrify preimplantation embryos because of geometric features that allow rapid rates of temperature exchange. One possible inexpensive alternative to the open pulled straw are commercially-available microcapillary pipette tips commonly used for electrophoresis. The main purpose of this study was to compare the survival rates of in vitro produced blastocysts following vitrification in microcapillary pipette tips and open pulled straws. Two experiments were conducted to investigate the effect of type of carrier, age of expanded blastocyst, and addition of β-mercaptoethanol to post-warming culture medium on survival of vitrified in-vitro derived blastocysts. Expanded blastocysts (Day 7, 0900H and 1900H after insemination; insemination = Day 0 at 0900H) were vitrified while loaded randomly in groups of 4-10 into open pulled straws or pipette tips. Following warming, embryos were cultured in groups of up to 20 in 20 µl microdrops of modified KSOM or modified KSOM containing 100 µM β-mercaptoethanol at 38.5°C in 5% CO2 in air. Survival after warming was assessed as the percentage of vitrified embryos that re-expanded and the percent that hatched after 48 hrs culture. Post-warming survival rates were not affected by type of carrier or age of the expanded blastocyst (P>0.05). The proportions of embryos that re-expanded (55.5%) and hatched (25.7%) were higher (P<0.01) for those cultured with β-mercaptoethanol than for those cultured without (re-expansion: 42.4%; hatching: 12.6%). In conclusion, the microcapillary pipette tip represents an inexpensive alternative to the open pulled straw for cryopreservation.
    Keywords: Vitrification, Open pulled straw, β, mercaptoethanol, Blastocyst, Cattle
  • Saifzadehs., Hobbenaghir., Shokouhi Sabet Jalalif., Kabiri, B. Page 8
    Although the promotional effects on bone healing of pulsed electromagnetic fields (PEMF) have been well demonstrated, the effects of static magnetic fields (SMF) remained unclear. In this study, effects of a custom-made magnetic wrap on radiographic and histopathological aspects of bone healing using a canine unstable osteotomy gap model were investigated. After an osteotomy of the midshaft radius, bone healing was evaluated over an 8-week-period in the control dogs (n = 5) and dogs exposed to SMF (1000 gauss) (n = 5). Bone healing was evaluated by qualitative and quantitative evaluation of serial radiographs every 2 weeks. Histopathological study was also performed on osteotomized radii upon completion of the experimental period. Dogs exposed to SMF had more advanced radiographic healing of osteotomy sites. Cellular morphology scores of the SMF group was significantly greater as compared with the control group (P<0.05). These results suggested that using the osteotomy gap model, SMF enhanced the radiographic and histopathological aspects of bone healing in dogs. Dogs at risk for delayed healing of fractures may benefit from treatment with SMF.
    Keywords: Static magnetic field, Ostectomy, Radiography, Histopathology, Dog
  • Mohammadzadeht., Sadjjadi, S. M., Motazedian, M. H., Mowlavi, G. R Page 16

    Hymenolepis nana is a common parasite of rodents as well as human intestine. This parasite has been reported from all over the world, including Iran. The infection rate has been reported up to 40% in some areas. The infection has various clinical manifestations. The parasite could establish severe hyperinfection in patients with immune deficiency. Regarding the rodents as hosts of the parasite, the infection may disseminate through these hosts to the nature. As H. nana is a zoonoses, phylogenic study of this parasite is of particular importance. Considering these criteria, the genomic diversity of 16 H. nana with the origin of Shiraz and Tehran were studied among the worms of mice and rats by RAPD-PCR. Genomic DNA extracted from individual worms by proteinase K method and three oligonucleotides primer (AB1-17, UBC-358, UBC-387) were used for RAPD-PCR. Similarity index were calculated by Nei and Li method. Data were analysed using UPGMA analysis and dendrograms were obtained by group average method with 100 bootstrapping analysis. The range of genomic similarity determined among specimens by AB1-17 primer was 48.3-90%, by UBC-358 primer 55-87% and by UBC-387 primer 53-97%. Regarding our data and genomic similarity indexes, various isolates were found in both specimens of rats and mice. However no differences were obtained between H. nana from rat or mouse isolates by these primers. The results showed that it is not possible to divide the isolates into two distinct groups based on their origin as Tehran and Shiraz.

    Keywords: Hymenolepis nana, RAPD, PCR, Mouse, Rat, Genomic diversity
  • Akhlaghia., Zamiri, M. J Page 23

    Effect of propylthiouracil (PTU)-induced hypothyroidism during the prepubertal period, at a dose of one g per kg of the diet, on serum testosterone level and seminal characteristics of Fars indigenous chickens was studied. PTU was fed between 7th to 13th weeks of age and semen was collected at weekly intervals, starting at 21st week of age and continued for seven weeks. The effect of PTU treatment on serum testosterone level and body weight was significant (P<0.05). The effect of age on all parameters, including body weight, semen volume, sperm motility, percentage of live sperm, sperm concentration, total number of live sperm, and serum testosterone and thyroxine (T4) levels was also significant (P<0.01). The interaction effect of PTU treatment and age on semen volume, sperm motility, and percentage of live sperm was not significant (P>0.05); but it was significant for body weight, sperm concentration, total number of live sperm, and serum testosterone and T4 levels (P<0.01). At weeks 11 and 13 of age, serum T4 concentration in PTU birds was significantly lower but serum testosterone level was higher than in the control group. Sperm concentration in PTU birds was generally higher than in the control group, although the differences between the two groups were significant at weeks 20, 23 and 24. The total number of live sperm produced by PTU birds at week 21 of age was about 60% of the control group (P<0.01). A positive correlation (P<0.01) was found between testosterone level and body weight (r = 0.54 and 0.36 for the control and PTU groups, respectively). A small but significant positive correlation was found between T4 levels and body weight in the PTU group (r = 0.23; P<0.01), but not in the control group (P>0.05). The correlation between testosterone and T4 levels was not significant. Transient prepubertal PTU-induced hypothyroidism resulted in an increase in sperm concentration and production at certain stages after treatment, but the effect did not seem to last for a long period. The potential for increased efficiency associated with raising smaller birds which pass a neonatal hypothyroidism and eat less feed and produce normal semen, may be economical.

    Keywords: Hypothyroidism, Chicken, Testosterone, Seminal characteristics, Rooster
  • Rowghanie., Zamiri, M. J Page 32
    The chemical composition, degradability coefficients (in situ) and ruminal-intestinal disappearance (mobile bag procedure) of dry matter (DM) and crude protein (CP) were evaluated for olive cake (OC) silages treated (DM basis) with additives as follows: (1) untreated OC, (2) OC + 0.5% urea, (3) OC + 0.4% formic acid, (4) OC + 8% molasses, (5) OC + 0.5% urea + 8% molasses, (6) OC + 0.5% urea + 0.4% formic acid, (7) OC + 8% molasses + 0.4% formic acid and (8) OC + 8% molasses + 0.4% formic acid + 0.5% urea. The highest reduction in cellulose and ADF content was found for treatment 8 (120 and 117 g kg-1 DM, respectively), as compared with the raw material (not ensiled). Taking into consideration the chemical composition, pH values, and the general appearance of silages, ensiling of OC with additives preserved well and enhanced the nutritive value of olive cake. Ruminal maximum potential degradability of DM (a+b), effective and rapid degradability and rate of degradation of treatment 8 were higher than others. The same trend was found for CP except fraction “a” which was highest for treatment 6. Mean ruminal DM (P<0.05) and CP disappearances in treatment 8 after 12 hrs incubation were higher than the other treatments. Intestinal digestibility of undegraded DM for treatment 5 was higher (P<0.05) than treatment 6 with no differences among other treatments. Intestinal digestibility of undegraded CP for treatments 3, 5, 6 and 7 was higher (P<0.05) than the other treatments. Total tract DM disappearance of treatments 4, 5 and 8 was higher (P<0.05) than others. Total tract CP disappearance of treatment 8 was higher (P<0.05) than treatment 4. Results indicated that treating OC before ensiling with 8% molasses, 0.4% formic acid and 0.5% urea (DM basis) could provide a good and economical source of a non-conventional feed in areas where OC is available; thus, it helps to improve the diet formulation for ruminants.
    Keywords: Olive cake, Degradability, Silage, Urea, Formic acid
  • Tabatabaeim., Moazzeni Jula, G. R., Jabbari, A. R., Esmailzadeh, M Page 40
    Haemorrhagic septicaemia (HS) is a fatal systemic disease of cattle and buffaloes. Some control is achieved with administration of alum-precipitated or oil-adjuvanted killed whole-cell vaccines injected subcutaneously. These vaccines, however, provide only short-term immunity and for effective use, they should be administered annually. We constructed an aroA attenuated derivative of a Pasteurella multocida serotype B:2 strain by allelic exchange of the native aroA sequence with aroA sequences disrupted with a kanamycin resistance cassette. This strain was confirmed to be aroA mutant by PCR. The aroA derivative was highly attenuated for virulence in a mouse model of HS and rabbits. Mouse and rabbit challenge experiments showed that i.p. or i.m. vaccination of an aroA strain completely protected mice or rabbits against challenge with a high dose (>1000 LD50) of the parent strain.
    Keywords: Pasteurella multocida, Live vaccine, aroA mutant, Haemorrhagic septicaemia
  • Eslamia., Kiai, B Page 45
    Attempts were made to present a practical key for identification of small strongyles, the identification of which seems to be a difficult task to do. 4000 nematodes collected from the large intestine of horses and donkeys were examined. 18 species of small strongyles of horse and 15 of donkey were found. From 6 species of large strongyles found in both animals, we only dealt with 3 of Triodontophorus sp. In horses, 3 species of Coronocyclus (C. coronatus, C. labiatus and C. labratus), 4 species of Cyathostomum (C. alveatum, C. catinatum, C. pateratum and C. tetracanthum), 5 species of Cylicocyclus (C. auriculatus, C. insigne, C. nassatus, C. radiatus and C. elongatus), 1 species of Cylicodontophorus (C. bicoronatus), 4 species of Cylicostephanus (C. calicatus, C. goldi, C. longibursatus and C. minutus), 1 species of Gyalocephalus (G. capitatus), and 3 species of Triodontophorus (T. brevicauda, T. serratus and T. tenuicollis) were found. From the above-mentioned species, C. minutus, C. calicatus and G. capitatus were absent in specimens examined from donkeys.
    Keywords: Cyathostomes, Species, Equines, Iran
  • Experimental oleander (Nerium oleander) poisoning in goats: a clinical and pathological study
    Aslani, M. R., Movassaghi, A. R, Janati-Pirouzh., Karazma, M Page 58
    Dried oleander leaves at single lethal dose of 110 mg/kg body weight were administered orally to five native female goats. Clinical signs of toxicosis in goats began to appear about 1 hr after receiving the oleander and included abdominal pain, ruminal atony and tympany, frequent urination, bradycardia, tachycardia, tachyarrhythmia, depression, weakness and convulsive movement and death at the end stage. Electrocardiography revealed sinus bradycardia, sinus tachycardia, A-V dissociation, ventricular premature beats, depression of S-T segment, ventricular tachycardia and ventricular fibrillation. Four goats died within 4 to 84 hrs and one survived. Haemorrhages in varying degrees in internal organs were observed at necropsy. Histopathology revealed extensive tubular necrosis in kidneys with haemosiderin pigment in the cytoplasm of convoluted tubular cells, varying degrees of coagulative necrosis of cardiac muscle cells associated with haemorrhage and infiltration of mononuclear inflammatory cells, scattered necrosis of hepatocytes, perivascular and perineural oedema, haemorrhagic foci and ischemic cell changes in brain, congestion and oedema in lungs. Severe hyperaemia and infiltration of inflammatory cells were also observed in tissue sections of forestomachs, abomasum and different parts of the intestines.
    Keywords: Oleander poisoning, Goat, Arrhythmia
  • Nabipoura., Shahabodini, M. R Page 64
    This study was conducted on the atrioventricular node (AVN) and atrioventricular bundle (AVB) of five four-month-old ovine fetuses. The histological structure of these components was studied by routine histological techniques and use of specific staining methods. The AVN was caudally located adjacent to the root of the aorta. It was almost spherical in shape and consisted of twisty cells. The node was mainly composed of “P” cells. There were not seen internodal pathways in the heart of four-month ovine fetus. The AVB was a direct continuation of the AVN and it passed through the fibrous ring toward the apex of the interventricular septum. At this place the right bundle branch (RBB) was ramified. The cells of the AVB were wider, shorter and lighter than normal myocardial cells. Some of the bundle cells have been changed to purkinje cells, whereas some others still did not represent typical characteristics of purkinje cells.
    Keywords: Atrioventricular bundle, Atrioventricular node, Heart, Histology, Ovine fetus
  • Zamani Moghaddama., Mohammadpour, A. A Page 71
    In the present study, 360 male day-old broiler chicks were used to determine the effect of mixed live vaccines of Newcastle disease (ND) and infectious bronchitis (IB) on serum and local antibody responses to IB. Chicks were randomly divided into 12 treatment groups of 3 replicates and reared for 40 days on floor pens. Groups 1 to 5 received mixed ND and IB vaccine. Groups 7 to 11 received IB vaccine alone and regarded as positive controls. Group 6, that received ND vaccine only, and group 12, that received no vaccine, were considered as negative controls. Antibody titer against IB in the nasal washings and sera was measured using enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA). The chickens were inoculated with IB live vaccine (strain H120) with or without ND live vaccine by means of an eye dropper. Serum samples obtained on the 19th and 29th day of age and serum samples, as well as nasal washings, collected on day 40, were used to determine systemic and local antibody responses to IB. On the 40th day of age, tracheal samples were also collected to study the probable pathologic lesions due to the effect of live vaccines used. There was no significant difference in systemic antibody response (SAR) among all groups measured on the 19th day. On the 29th and 40th day of age, SAR of the negative control groups was significantly (P<0.05) different from those received IB vaccine. On the 40th day, nasal washings showed higher antibody titer as compared to the systemic antibody titer (P<0.05). The pathologic lesions in groups received mixed vaccine were higher than groups received IB vaccine alone or the control groups. Mortality rate, weight gain and food conversion ratio were not significantly different among groups studied. Despite the observations that mixed live IB and ND vaccination resulted in a higher antibody response as compared to the single IB vaccination, yet this program could not be recommended to use in farm due to higher pathologic lesions in trachea.
    Keywords: Infectious bronchitis, Newcastle disease, Mixed vaccine
  • Ebrahimia., Lotfalian, Sh, Karimi, S Page 76
    Four-hundred milk samples from half udders of 20 flocks of native breed goats were aseptically collected. The samples were examined by California mastitis test (CMT). Twenty-one (5.25%) of 400 were CMT-positive. The CMT-positive samples were then cultured and the following bacteria were isolated: Staphylococcus aureus in 3 (14.28%), CNS (coagulase-negative staphylococci) in 14 (66.66%), streptococci in 4 (19.04%) and Mycoplasma spp. in 11 (52.38%) samples. The isolated staphylococci were examined to evaluate their resistance to different antibiotics by disc diffusion method. CNS resistance to amikacin was 78.5%, to penicillin was 50%, to tetracycline 50%, to ampicillin 42.8%, and to doxycycline was 28.5%. Four-hundred native breed sheep milk samples were taken from 19 flocks in the same conditions. The samples were examined by CMT test. 19 (4.75%) of 400 were CMT-positive. The CMT-positive samples were cultured and the following bacteria were isolated: S. aureus in 2 (10.5%), CNS in 7 (36.8%), streptococci in 2 (10.5%), Pasteurella in 1 (5.26%) and Mycoplasma in 9 (47.37%) samples. The isolated staphylococci were examined for antibiotic susceptibility. CNS resistance to amikacin was 42.8%, and to tetracycline, ampicillin, oxycycline and penicillin was 14.3%. Both isolates of S. aureus were resistance to penicillin.
    Keywords: Subclinical mastitis, Sheep, Goat, Antibiogram
  • Eslamia., Rahmath., Meshgib., Ranjbar-Bahadori, S Page 80
    Introduction of ostrich (Struthio camelus domesticus), a new exotic host species to a new ecosystem like Iran, necessitates the study of its infectious diseases including parasitic infestations. For a period of one year, from 2002–03, faecal samples of 254 ostriches on 5 farms located at different parts of Iran, including Garmsar, Semnan province (n = 85); Nashtaroud, Mazandaran province (n = 29); Saveh, Central province (n = 47); Eshtehard, Ghazvin province (n = 8) and around Tehran, Tehran province (n = 85) were examined for gastrointestinal parasites. Our findings revealed the presence of Libostrongylus douglasii in 55% of the examined birds in Nashtaroud and 25% of birds of Eshtehard farms. In the latter farm, 12.5% in the ostriches harboured Heterakis dispar in their alimentary canals. Oocyst of Eimeria sp. was found in ostrich on farm of Garmsar. All these parasites are reported for the first time from ostriches in Iran.
    Keywords: Ostrich, Gastrointestinal parasites, Iran
  • Jabbari, A. R., Moazeni Jula, G. R Page 83
    Haemorrhagic septicaemia (HS) vaccine which is prepared in Razi Institute is used in endemic areas of Iran. Aluminum-hydroxide gel was used as adjuvant for preparing this vaccine. Post-vaccinal shock reactions were the main complaint after use of this vaccine. In a previous study, we could improve the vaccine by alum-precipitation Pasteurella multocida cells and removing the liquid phase. In this study, the amount of free endotoxin in aluminum-hydroxide and alum-HS vaccines was determined. It was found that endotoxin level was considerably decreased from 0.22 EU/ml to 0.03 EU/ml after alum-precipitation.
    Keywords: Haemorrhagic septicaemia vaccine, Endotoxin, Shock reaction, LAL test
  • Tavassolim., Sodagar-Skandarabadim., Soltanalinejad, F Page 86
    To investigate the prevalence of Cryptosporidium infection in horses, a total of 221 faecal specimens were collected from 18 villages of Urmia, northwestern Iran. The samples were studied microscopically by modified Ziehl-Neelsen staining. The cryptosporidial infection was found in the collected samples from 11 of 18 villages. Although the prevalence of the infection was 15.8%, none of the infected horses appeared clinically ill.
    Keywords: Cryptosporidium, Horses, Urmia, Iran
  • Mosallanejadb., Malmasia., Mohebalim., Tabatabayi, M Page 91
    Ocular lesions are a common manifestation of toxoplasmosis in cats. In this survey, 10 healthy Syrian mice were infected through intraperitoneal inoculation of bradyzoites of Toxoplasma gondii (Tehran strain). Mice were killed 30 days after inoculation and the suspension of their brains was prepared, after confirmation of the infection. Seven kittens were fed with the infected mice brain suspension. The kittens were 2.5–3 months old and had body weights of 650–900 g. All kittens shed oocyst 7–8 days after infection, and had antibody titers as high as 1/320–1/1280 30 days after the challenge. Serum chemistry and complete blood count were determined in all of the kittens. Examination of eyes was done with ophthalmoscope twice during one week. Only one kitten showed unilateral anterior uveitis on day 16 after the infection was diagnosed based on serology, oocyst shedding and other clinical signs.
    Keywords: Anterior uveitis, Kitten, Toxoplasma gondii