فهرست مطالب

Pharmaceutical Sciences - Volume:12 Issue: 2, 2006

Pharmaceutical Sciences
Volume:12 Issue: 2, 2006

  • 48 صفحه،
  • تاریخ انتشار: 1385/08/20
  • تعداد عناوین: 7
|
  • مهین سیدحجازی*، لاله کلامی، سهراب نگارگر صفحه 1
    زمینه و هدف
    جلوگیری از ترس و اضطراب قبل از جراحی کودکان به دلیل جدایی از والدین نیاز به آمادگی روحی و دارویی دارد. هدف از این مطالعه مقایسه اثر بخشی دوزهای مختلف میدازولام خوراکی در پره مدیکاسیون کودکان است.
    روش ها
    تعداد 100 کودک ASA=I، II، سن 6 ماه - 6 سال کاندیدای جراحی الکتیو به صورت تصادفی به 5 گروه 20 نفری تقسیم شدند. گروه اول میدازولام با دوز 0.5mg/kg، گروه دوم با دوز 0.3mg/kg، گروه سوم با دوز 0.8mg/kg، گروه چهارم با دوز 1mg/kg و گروه پنجم پلاسبو به عنوان پره مدیکاسیون خوراکی دریافت کردند. تغییرات علایم حیاتی و خواب آلودگی کودک توسط مشاهده گر کور (بی خبر از دوز دارو) 45 دقیقه پس از دارو - حین ماسک گذاری ارزیابی شده، در پرسشنامه ثبت شد.
    یافته ها
    شرایط قابل قبول به هنگام جدایی از والدین بین گروه ها متفاوت بود و بهترین شرایط جدایی در گروه سوم (0.8mg/kg) مشاهده شد P<0.05. اثرات جانبی در هیچکدام از گروه ها مشاهده نشد. تغییرات RR، HR، BP قبل و بعد از پره مدیکاسیون در داخل هر گروه معنی دار بود (P<0.05).
    نتیجه گیری
    از مزایای پره مدیکاسیون کاستن میزان دوز داروهای بیهوشی در طی اینداکشن و طول مدت بیهوشی می باشد که باعث کاهش زمان ریکاوری، کاهش هزینه و کاهش عوارض داروهای بیهوشی می شود. بنابراین می توان نتیجه گرفت پره مدیکاسیون با میدازولام خوراکی در کم کردن عوارض پس از جراحی موفق بوده و دوز خوراکی 0.8mg/kg در پره مدیکاسیون کودکان بسیار موثر و مفید است.
    کلیدواژگان: میدازولام، پره مدیکاسیون، کودکان
  • خسرو کلاهدوزان*، محمود عبدی، داود آقامحمدی، سهیلا داداش زاده، اصغر رعدی نژاد صفحه 9
    زمینه و هدف
    لیدوکایین وریدی در جلوگیری از بروز رفلکس سرفه هنگام انتوباسیون و اکستوباسیون تراشه، برونکوسکوبی و لارنگوسکوپی موثر می باشد. از آنجاییکه بروز سرفه و تحریک بیمار سبب تغییرات همودینامیکی شده که اغلب این تغییرات ناخوشایند بوده و باعث بروز عوارضی در بیمار می گردد این بررسی را انجام دادیم.
    روش ها
    ما اثرلیدوکایین بر روی سرفه ناشی از فنتانیل را در یک روش تصادفی و دوسوکور در 126 بیمار در دو کلاس I ASA و II که تحت عمل جراحی لاپاراتومی انتخابی قرار گرفتند بررسی کرده و بیماران را در دو گروه مساوی قرار داده و به گروه اول لیدوکایین با دوز 1.5mg/kg وریدی و به گروه دوم یا کنترل پلاسبو (سالین 0.9%)، یک دقیقه قبل از تجویز فنتانیل با دوز 3mg/kg تجویز کردیم و سرفه ها را از نظر تعداد تا شروع بیهوشی به سه دسته خفیف (2-1)، معمولی (4-3) و یا شدید (5£) طبقه بندی کردیم. در تمام بیماران جهت شروع بیهوشی از تیوپنتون 5mg/kg و ساکسی نیل کولین 1.5mg/kg استفاده شد.
    یافته ها
    از 63 بیماری که لیدوکایین وریدی قبل از تجویز فنتانیل دریافت کرده بودند 55 بیمار سرفه نداشتند در صورتی که این مقدار در گروه شاهد 38 نفر بود که اختلاف موجود از نظر آماری معنی دار بود (P<0.002). هیچ نوع عارضه جانبی از لیدوکایین مشاهده نشد.
    نتیجه گیری
    بررسی ما نشان داد که لیدوکایین وریدی با دوز 1.5mg/kg وقتی که 1 دقیقه قبل از فنتانیل تجویز شود موثر بوده و از لحاظ کلینیکی یک روش امکان پذیر برای مهار سرفه ناشی از فنتانیل بدون احتمال مسمومیت سیستمیک لیدوکایین می باشد.
    کلیدواژگان: لیدوکایین، فنتانیل، سرفه
  • فاطمه فتحی آزاد *، علیرضا گرجانی، آزاده متولیان نایینی صفحه 13
    زمینه و هدف
    برگ گردو در طب سنتی ایران در درمان دیابت کاربرد داشته است. در این مطالعه اثر کاهندگی قند خون عصاره هیدروالکلی برگ گردو در موش های صحرایی سالم و دیابتیک مورد بررسی قرار گرفت.
    روش ها
    موش های صحرایی ویستار به دو دسته سالم و دیابتیک (با تزریق داخل صفاقی استرپتوزوسین 60mg/kg) تقسیم و حیوانات هر دسته در گروه های 6 تایی عصاره هیدروالکلی برگ گردو با به صورت خوراکی دریافت کردند. در گروه دیابتیک، عصاره 48 ساعت پس از تزریق استرپتوزوتوسین تجویز شد. سطح گلوکز خون هر 24 ساعت توسط گلوکومتر اندازه گیری شد. عصاره هیدروالکلی برگ گردو در دوزهای 500، 250، 125 و 1000mg/kg دو بار در روز تجویز شد.
    یافته ها
    تجویز خوراکی عصاره با دوزهای 500mg/kg (P<0.005)، 250 (P<0.001)، 125 (P<0.001) در 24 ساعت پس از اولین تجویز عصاره سبب کاهش معنی داری در سطح گلوکز خون شد و این اثرات به ترتیب برای مدت 24، 48 و 72 ساعت ادامه یافت. بر عکس در حیوانات سالم، عصاره اثر هیپوگلیسمیک از خود نشان نداد.
    نتیجه گیری
    نتایج این مطالعه نشان می دهد که عصاره برگ گردو در دوزهای پایین اثرات هیپوگلیسمیک قابل ملاحظه ای را در موش های صحرایی دیابتیک با استرپتوزوتوسین ایجاد می کند اما روی حیوانات سالم اثری ندارد.
    کلیدواژگان: گردو، هیپوگلیسمی، دیابت، گلوکز خون
  • محبوب نعمتی، هادی ولیزاده، شیرزاد آزرمی، علیرضا حیدری صفحه 19
    زمینه و هدف
    بهداشت و سلامت پوست و مو از جمله عواملی می باشند که امروزه در دنیا بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. درمان بیماری های پوست و لزوم حفظ سلامت و طراوت پوست محققان و به دنبال آن تولید کنندگان را بر آن داشته است که از منابع طبیعی برای این امر استفاده کنند. از دیرباز استفاده از آب و گل دریاچه های شور جهان مورد توجه بوده است از جمله این دریاچه ها، دریاچه بحرالمیت می باشد که محصولات بسیار متنوع و گوناگون تهیه شده از آب، گل و املاح آن در درمان بیماری های نظیر پسوریازیس، التهاب های پوستی، روماتیسم، اگزما و بیماری های قارچی استفاده گردیده است. دریاچه ارومیه از لحاظ ترکیبات و مواد موجود شباهت بسیاری با بحرالمیت دارد و از این نظر یک ثروت بکر محسوب می گردد. هدف این مطالعه تهیه فرمولاسیون پایدار و قابل قبول یک شامپو با استفاده از املاح دریاچه ارومیه و بررسی ویژگی های آن از جنبه های مختلف نظیر پایداری محصول، قدرت کف کنندگی، ویسکوریته، pH، قدرت مرطوب کنندگی، پایداری فیزیکی و پایداری کف بود.
    روش ها
    برای رسیدن به این منظور فرمولاسیونهای مختلف با درصدهای متفاوت از مواد تشکیل دهنده شامپو مانند SLES، کوکونات فتی اسید دی اتانل آمید و تری اتانل آمین همراه با مواد افزودنی و املاح دریاچه ارومیه (به شکل محلول در آب دریاچه) تهیه گردیده و تست های کنترل کیفیت لازم روی فرمولاسیونها انجام گرفت.
    نتایج
    با توجه به نتایج بدست آمده، بهترین فرمولاسیون با ویسکوزیته مطلوب، میزان کف در حدود 85 سانتی متر، کمترین میزان ممکن ازEDTA، پایداری فیزیکی مناسب و حاوی 9 درصد از آب دریاچه ارومیه (بالاترین میزان ممکن) تهیه گردید.
    نتیجه گیری
    املاح دریاچه ارومیه از طریق آب دریاچه به میزان مناسب وارد شامپو شده و با تولید شامپو با خصوصیات مناسب امکان بررسی های بیشتر در مورد اثرات درمانی احتمالی را فراهم کرد.
    کلیدواژگان: شامپو، دریاچه ارومیه، املاح، فرمولاسیون
  • افشین محمدی بردبری* صفحه 27
    زمینه و هدف
    معرفی یک روش سریع آسان و مقرون به صرفه برای مطالعه لیپوزومهاست. در این مطالعه نوترال در به عنوان مدلی از داروهای چربی دوست و آب دوست انتخاب شده است. نوترال در معرف pH و یک باز ضعیف است که در شکل یونیزه (در محیط های اسیدی) قرمز رنگ و در فرم ملکولی یا غیر یونیزه زرد رنگ است.
    روش ها
    در این مطالعه لیپوزومهایی با محیط داخلی pH=5 (ثابت) و pH محیط بیرونی متفاوت از 5 تا 9 طراحی گردید و ارتباط سه پارامتر EE (خاصیت بارگذاری یا به دام اندازی) EBC (تبادل بین محیط داخلی و خارجی) و CBC (اختلاف فاز بین محیط داخلی و درونی) لیپوزومها مورد بررسی قرار گرفت.
    یافته ها
    درصد بارگذاری لیپوزومها با افزایش pH محیط بیرونی لیپوزومها افزایش قابل توجه ای نشان داد (24-78%). در مقایسه سه پارامتر ذکر شده، هیچ تفاوت معنی داری (با ضریب اطمینان 95%) بین EBC و CBC (r2=0.93، p<0.05) و EE و (r2=0.93، p<0.05) مشاهده نگردید. ولی تفاوت معنی داری بین EBC و EE مشاهده گردید (r2=0.66، p<0.05).
    نتیجه گیری
    نوترال در در فرم ملکولی وارد لیپوزوم شده و بعد از یونیزه شدن در محیط اسیدی درون لیپوزوم تجمع می یابد و همین امر امکان مطالعه آنها را با میکروسکوپ نوری فراهم می نماید همچنین درصد بارگذاری لیپوزومها با افزایش pH محیط بیرونی لیپوزومها افزایش قابل توجه ای نشان می دهد.
    کلیدواژگان: لیپوزوم، توترال ردیونی، نوترال رد ملکولی، ظرفیت بدام اندازی، اسپکتروفتومتری
  • محمد آقایی شهسواری*، نادره رشتچی زاده، پگاه ویسی، مسعود نوروزیان اول، حسن ارکانی، امیر قربانی حق جو، حسین بابایی صفحه 33
    زمینه و هدف
    در این مطالعه بر آنیم تا اثرات انالاپریل و یا لوزارتان را بر روی پراکسیداسیون لیپیدی مطابق پلی مورفیسم های سیستم رنین - آنژیوتانسین در بیماران پیوند کلیه ای مورد ارزیابی قرار دهیم.
    روش ها
    در این مطالعه بعد تعیین ژنوتیپ های سیستم رنین - آنژیوتانسین شامل آنزیم مبدل آنژیوتانسین (I/D)، آنژیوتانسیوژن (M235T) و رسپتور نوع 1 آنژیوتانسین II (A1166C) توسط واکنش زنجیره ای پلی مراز، 4 بیمار پیوند کلیه ای، به صورت تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند. گروه اول (13 بیمار) و گروه دوم (20 بیمار) به ترتیب روزانه، با انالاپریل 10 میلی گرم و لوزارتان 50 میلی گرم درمان شدند. گروه سوم به عنوان کنترل مثبت شامل 13 بیمار هر دو دارو را با همان دوز دریافت نمودند و در نهایت گروه چهارم شامل 18 بیمار به عنوان کنترل منفی هیچ دارویی دریافت نکردند. مالون دآلدیید به عنوان معیاری از پراکسیداسیون لیپیدی بعد از هشت هفته درمان اندازه گیری شد.
    یافته ها
    سطح مالون دآلدیی در تمام گروه ها به استثنای گروه کنترل منفی به طور معنی داری کاهش یافت. درمان با داروهای یادشده تاثیری بر پروفایل لیپیدی نداشت. (P>0.05). اگر چه که بیماران با ژنوتیپ DD پلی مورفیسم آنزیم مبدل آنژیوتانسین، مالون دآلدیید تری گلیسرید بالا (به ترتیب P=0.03، P=0.01) داشتند، اما پلی موفیسمهای سیستم رنین - آنژیوتانسین هیچ تاثیری در کاهش استرس اکسیداتیو متعاقب درمان با داروهای یاد شده را نداشتند (P>0.05).
    نتیجه گیری
    نتایج این مطالعه حاکی از آن است که انالاپریل و یا لورازتان می توانند اندازه مالون دآلدیید را بدون توجه به ژنوتیپهای سیستم رنین - آنژیوتانسین تغیییر دهند.
    کلیدواژگان: انالاپریل، لوزارتان، پلی مورفیسم های سیستم رنین، آنژیوتانسین، مالون دآلدیید، راکسیداسیون لیپیدی
  • حسن رضا زاده*، بهلول حبیبی اصل، صدیقه حسن نژاد، محمدحسین صومی صفحه 41
    زمینه و هدف
    تجویز فریک نیتریلوتری استات به حیوانات آزمایشگاهی باعث ایجاد استرس اکسیداتیو، پراکسداسیون لیپیدی و آسیب بافتی می شود. طبق مطالعات انجام یافته سلنیوم باعث مهار استرس اکسیداتیو، تاخیر تبدیل پاپیلوماهای خوش خیم به کارسینوماهای بدخیم می شود در این مطالعه ما نشان می دهیم که سلنیوم اثرات مضر فریک نیتریلوتری استات را در کلیه موش ها مهار می کند.
    روش ها
    موش سوری آلبینوسوئیس، جنس ماده به 11 گروه شش تایی تقسیم شدند. گروه اول، بعنوان گروه کنترل نرمال سالین دریافت کردند دوزهای مختلف سدیم سلنیت (0.5، 1،1.5mg/kg) بصورت داخل صفاقی قبل و بعد از دریافت فریک نیتریلوتری استات (9mg Fe/kg) تزریق شد. همچنین گروه هایی از حیوانات دوزهای سدیم سلنیت (0.5، 1، 1.5 mg/kg) و یا تک دوز فریک نیتریلوتری استات را به تنهایی دریافت کردند. سدیم سلنیت روزانه به مدت 21 روز تزریق شد و تمامی حیوانات کشته شدند و کلیه آنان از بدن خارج و جهت انجام آزمایش بیوشیمیایی مثل پراکسیداسیون لیپیدی در بافت کلیه مورد آزمایش قرار گرفت.
    یافته ها
    سدیم سلینیت در دوز 0.5mg/kg باعث مهار پراکسیداسیون لیپیدی بنا به واسطه فریک نیتریلوتری استات می شود و دیگر دوزهای 1.5mg/kg و 1 از سدیم سلینیت اثرات مهاری معنی داری بر روی پراکسیداسیون لیپیدی نشان نداد. داده های بدست آمده بیانگر آن است که سدیم سلینیت قبل از فریک نیتریلوتری استات بیشتر موثر است.
    نتیجه گیری
    یافته ها بیانگر این است که اثرات مهاری سلنیوم شاید از طریق مکانیسمهای مختلفی اعمال شود و دخالت آن در کاهش پراکسیداسیون لیپیدی شاید بنا به واسطه مهار رادیکالهای آزاد و مضر باشد.
    کلیدواژگان: فریک نیتریلوتری استات، سدیم سلنیت، استرس اکسیداتیو، پراکسیداسیون لیپیدی
|
  • Seid Hejazie M.*, Kalami L., Negargar S Page 1
    Objectives
    Prevention of fear and anxiety in children separated from their parents needs preoperative, psychological and pharmacologic preparation. The purpose of this study is to evaluate the efficacy and safety of different doses of oral midazolam for premedication in pediatric patients.
    Methods
    100 ASA (American Society of Anesthesiologist)=I,II children aged between 6 months to 6 years candidated for elective surgery were divided in to 5 groups of 20 patients. They randomly received oral midazolam 0.5 mg/kg (group I, N=20), 0.3 mg/kg (group II, N=20), 0.8 mg/kg (group III, N=20), 1 mg/kg (group IV, N=20), placebo (group IV, N=20), as premedicants. Using double-blind study method, sedation, anxiolysis and change in vital signs were evaluated by blind observer (45 minutes after premedication and during the mask induction of anesthesia).
    Results
    Acceptable conditions for parental separation were different between groups, the best condition during separation and inductionwas for group III (0.8 mg/kg), P<0.005. There were not any adverse effects in all groups. The Blood Pressure (BP), Heart Rate (HR), Respiratory Rate (RR) changes before and after premedication were significantly different in all groups (P<0.05).
    Conclusion
    One of the benefits of premedication is to decrease the dose of drugs used in anesthesia therefore reduction in recovery time, cost and side effects of drugs. Therefore we can conclude that premedication with oral midazolam was successful in decreasing post- surgery side effects. Oral midazolam with a dose of 0.8 mg/kg is effective and useful premedication in children.
    Keywords: Midazolam, Premedication, Pediatric
  • Kolahdouzan Kh.*, Eidi M., Aghamohammadi D., Dadash Zadeh S., Radinegad A Page 9
    Objectives
    Intravenous lidocaine is effective in suppressing the cough reflex of tracheal intubation and extubation, bronchoscopy and laryngoscopy. This study was conducted because of elicitation of cough and excitation in patients can induce heomodynamic changes which are undesirable complications.
    Methods
    The effect of lidocaine on fentanyl- induced cough in patients with of ASA physical status I and II scheduled for elective Laparatomy surgery was examined. The patients were randomly divided into two groups and received lidocaine 1.5 mg/kg or placebo (0.9% saline), 1 min before administration of fentanyl with a dose of 3μg/kg. Insedences of cough was classified as presence and absence of coughing and graded as mild (1-2), moderate (3-4), or severe (5 or more). A double-blind method was employed throughout the study.
    Results
    Out of 63 patients who received lidocaine, 55 patients did not cough (55vs: 38) and the difference was statistically significant (P<0.002), (There was no significant difference between the grades of coughing experienced by two groups), no side effect lidocaine was seen.
    Conclusion
    It was demonstrated that IV lidocaine (1.5 mg/kg), administered one minute before fentanyl, is an effective and clinically feasible method for suppressing fentanyl– induced cough without causing lidocaine toxicity or side effect.
    Keywords: Lidocaine, Fentanyl, cough
  • Fathiazad F.*, Garjani A., Motavallian Naini A Page 13
    Objective
    Juglans regia leaves have been used in Iranian traditional medicine in the treatment of diabetes. In this study we investigated the hypoglycemic activity of the hydroalcoholic extract of Juglans regia in normal and diabetic rats.
    Methods
    Wistar rats were allocated in two groups of normal and diabetic (induced in dose of 60mg/kg; ip of Streptozotocin). Animals in each group were subdivided into groups of 6 that received hydroalcoholic extract of Juglans regia leaves orally. In diabetic group the extract was administrated 48 hours after streptozotocin injection. The blood glucose was determined in 24 hours interval by using a Glucometer (One touch). The hydro alcoholic extract of Juglans regia leaves were administrated in doses of 125, 250, 500, 1000 mg/kg two times daily.
    Results
    The extract in doses of 125mg/kg (P<0.001), 25 mg/kg (P<0.001) and 500 mg/kg (P<0.05) decreased blood glucose level significantly, 24 hours after the first administration of extract and these effects were persistent during 72, 48, 24 hours respectively. In contrast, the extract did not show hypoglycemic effect in normal rats.
    Conclusion
    The results indicate that Juglans regia leaves extract has significant hypoglycemic effects in low doses on type II model of diabetes in rat but, has no effect in normal rats.
    Keywords: Juglans regia, hypoglycemia, diabetes, blood glucose
  • Nemati M.*, Valizadeh H., Azarmi Sh., Heydari A Page 19
    Objectives
    Nowadays, health and hygiene of hair and skin are very interesting factors. Curing skin diseases, its health and freshness encourage producers use natural sources in this case. Water and mud of world salty lakes are natural products which are used in this area as a kind of products which are prepared from water, mud and salts of Dead Sea and these products are used in remedy of diseases like psoriasis, skin inflammation, rheumatoid arthritis, eczema and fungal diseases. Urmia lake respect to materials and compounds is similar to Dead Sea and from this point of view is a virgin wealth for Iran. The goal of this study was formulation of a shampoo using salts of Urmia Lake and survey of its properties in regard to foaming, viscosity, pH, moisturizing, physical stability and foam stability.
    Methods
    For this purpose, different formulations with different percentage of shampoo components such as sodium lauryl ether sulfate (SLES), Coconut Fatty Acid, di ethanol Amide and triethanolamine, additives and Urmia Lake salts have been prepared. In each formulation, different percent of salt (as dissolved form in water) was used and quality control tests were carried out.
    Results
    The best formulation which was obtained in this study has proper viscosity, good level of foam was (about 85 cm), lowest possible level of EDTA, proper physical stability, and 9 percent of Urmia Lake salts (as dissolved form in water).
    Conclusion
    formulation of a shampoo using Urmia lake salts with good properties created a possibility for future studies about their probable therapeutic effects.
    Keywords: Shampoo, Urmia Lake, Formulation, Salts
  • Mohammadi, Bardbori A.* Page 27
    Objectives
    The purpose of this study was to establish a new experimental, rapid, simple and cost effective approach to study liposomes. NR (Neutral red) was selected as a model of lipophilic and hydrophilic drug. NR is an indicator of pH and a weak base with pka=6.7 which is red while ionized in acidic media but yellow while non-ionized in alkaline media and is used in vital staining.
    Methods
    In this study the effects of pH internal (5) and external media (5- 9) on liposomes trapping efficiencies in wavelength of 533nm were examined.
    Results
    %EE is (the entrapment efficiency of liposome) increased between (%24-%87) in pH (external media) range 5-9. CBC (CBC, contrast between liposomal compartment for visualized by LM) and EBC (EBC, exchanged between liposomal compartment) and EE were calculated. Liposomes with the internal (pH = 5) and external media (pH = 9) is the most suitable option for staining with NR. No significant correlations were observed among the two index with a 95% coefficient interval (EBC with CBC, r2 = 0.93, p<0.05, and EE with CBC r2=0.93, p 0.05). Significant correlations were also observed among the EBC index and EE index with a 95% coefficient interval (EBC with EE r2=0.66, p<0.05).
    Conclusion
    NR accumulates in liposomes in ionized form therefore, giving sharp contrast with the surrounding media of liposomes. This makes them to be visualized by LM (light microscope).
    Keywords: Liposome, Molecular NR, Ionic NR, Trapping efficiency, sphectophotometry
  • Aghaeishahsavari M.*, Rashtchizadeh N., Veisi P., Noroozianavval M., Argani H., Ghorbanihaghjo A., Babaei H Page 33
    Objectives
    In this study, the effect of enalapril (E) and/or losartan (L) on lipid peroxidation (LPO) is studied in renal transplantrecipients (RTRs) with regarding to polymorphisms of renin-angiotensin system (RAS).
    Methods
    fter determination of genotypes of the angiotensin converting enzyme (ACE I/D), angiotensinogen (AGT M235T) and angiotensin II type 1 receptor (ATR1 A1166C) by polymerase chain reaction, sixty-four RTRs recruited to four groups randomly: first (13 patients) and second (20 patients) groups were treated with enalapril (E+: 10mg/d) and losartan (L+: 50 mg/d) alone, respectively. The third group (13 patients as positive control) received enalapril + losartan (E+L+: 10mg/d + 50 mg/d) and the forth group (18 patients as negative control) received no medication (E-L-). Malondialdehyde (MDA) as LPO marker was measured after 8 weeks. After 2 weeks as washout period, E group changed to L and vice versa as a cross-over design. They were followed for another 8 weeks and MDA was retested.
    Results
    MDA level significantly decreased in all of the groups except the E L. Regardless of the treatment protocol, HDL-c, LDL-c, TG, total cholesterol and reduced MDA levels did not change (P>0.05). Although, patients with DD genotype of ACE had higher MDA (P=0.01) and TG (P=0.03) levels, RAS polymorphisms couldn’t predict the antioxidative response rate to the drugs (P>0.05).
    Conclusion
    Although LPO is higher in DD genotype of ACE polymorphism; E and/or L reduce MDA regardless of the RAS genotypes.
    Keywords: Enalapril, losartan, RAS polymorphisms, MDA, LPO
  • Rezazadeh H.*, Habibi Asl B., Hassannajad S., Somi M.H. Page 41
    Objectives
    Intraperitoneal injection of ferric nitrilotriacetate (Fe-NTA) to laboratory animals leads to oxidative stress, lipid peroxidation (LPO) and tissue injuries. However, recent reports indicate that selenium can inhibit oxidative stress, and delays the benign tumor conversion into malignant carcinoma. In this study we showed that selenium can inhibit the harmful effects of Fe- NTA in mice kidneys.
    Methods
    Female albino swiss mice were divided into 11 groups. Group-I received saline normal and served as control. Different doses of selenium (0.5, 1, 1.5 mg /kg) were injected before and after Fe-NTA treatment. Also the groups of animals received either selenium (0.5, 1, 1.5 mg/kg) or Fe-NTA (9 mg Fe/kg) alone. The selenium was injected daily for a period of 21 days. All the animals were killed and the kidneys were taken out. The biochemical estimation such as protein and LPO were carried out on the kidney tissue.
    Results
    selenium at the dose of 0.5 mg/kg inhibits the LPO induction-induced by Fe-NTA. Other doses of selenium (1 and 1.5 mg/kg) were not effective on the inhibition of LPO. Our data indicate that selenium is more effective before Fe-NTA treatment.
    Conclusion
    The results indicated that the inhibitory effect of selenium may act through different mechanisms and involvement of selenium in the diminishment of LPO may be due to inhibition and scavanging harmful free radicals.
    Keywords: Ferric nitrilotriacetate, Sodium selenite, Oxidative stress, Lipid peroxidation