نشریه پژوهش های مشاوره
پیاپی 18 (تابستان 1385)

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین سبک های دلبستگی با کیفیت دوستی است. جامعه آماری شامل دانش آموزان 16-15 ساله دبیرستانی شهر کرمانشاه در سال تحصیلی 83-1382 می باشد. از میان این افراد 200 نفر (103 نفر پسر، 97 نفر دختر) به روش نمونه گیری خوشه ایانتخاب شدند. برای سنجش سبک های دلبستگی از پرسشنامه سبک های های دلبستگی کولینز و رید (1990) استفاده شد و کیفیت دوستی با استفاده از پرسشنامه دوستی و عدم دوستی ریسمن و بیلنگهام (1989) اندازه گیری شد.
نتایج نشان داد بین سبک دلبستگی ایمن و کیفیت دوستی رابطه مثبت معنادار وجود دارد. بین سبک دلبستگی ناایمن اجتنابی و کیفیت دوستی رابطه منفی وجود دارد. همچنین بین سبک دلبستگی اضطرابی - دوسوگرا با مولفه های دوستی ارتباط منفی به دست آمد.
بر اساس یافته های این پژوهش جنسیت آزمودنی ها نقشی در نوع سبک دلبستگی آنها ندارد. اما تفاوت معناداری در میانگین سه سبک دلبستگی (بدون توجه به جنسیت) به دست آمد که آزمون تعقیبی شفه نشان داد بیشترین سهم را سبک دلبستگی ایمن به خود اختصاص داد و سبک ناایمن اضطرابی - دوسوگرا در مرحله بعد و کمترین میانگین مربوط به سبک دلبستگی ناایمن اجتنابی بود.
در میزان کیفیت دوستی دو جنس تفاوت معناداری به دست آمد که این تفاوت به نفع پسران است. همچنین سبک دلبستگی ایمن، مقدار 8.6% از واریانس کیفیت دوستی را تبیین می

یکی از مشکلات شایع در دنیای امروز تعارض ها و درگیری های زناشویی است که به دلیل اثرات مخرب آن مورد توجه مشاوران و روان درمانگران واقع شده به طوری که در این راستا نظریه های متعددی ارایه داده اند و پژوهشهای مختلفی صورت گرفته است. دو نظریه مشهور در زمینه مشاوره زناشویی نظریه درمان منطقی، عاطفی، رفتاری آلبرت الیس و نظریه واقعیت درمانی گلاسر است. هدف این پژوهش بررسی اثر بخشی زوج درمانی به شیوه درمان منطقی، رفتاری، واقعیت درمانی و اختلاطی از آن بر کاهش تعارض های زناشویی بوده است. آزمودنی ها از بین کسانی انتخاب شدند که به مراکز مشاوره خصوصی در شهر اصفهان، سازمان بهزیستی و دادگاه خانواده ارجاع داده شده بودند. چهل نفر از میان ارجاع شدگان به طور تصادفی انتخاب و به شیوه تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند، که یکی به عنوان گروه کنترل و سه تای دیگر به عنوان گروه آزمایش تعیین گردیدند. ابتدا پیش آزمون روی آنها اجرا شد، سپس سه روش مشاوره ای روی گروه های آزمایش اجرا گردید و در پایان پس آزمون اجرا شد. نتایج نشان داد به طور کلی هر سه روش زوج درمانی در کاهش تعارض های زناشویی موثر واقع شده اند و روش ترکیبی در مقایسه با روش زوج درمانی الیس تفاوت معنادار نشان می دهد به آن معنا که روش ترکیبی موثرتر از روش الیس می باشد، در حالی که موثرتر از روش گلاسر نمی باشد و تفاوت معناداری بین زوج درمانی به شیوه ترکیبی و گلاسر وجود ندارد به طور کلی نتایج نشان می دهد هر سه روش در کاهش تعارض موثر بوده است اما روش ترکیبی و گلاسر موثرتر از روش الیس می باشند.

هدف از این پژوهش تعیین رابطه بین میزان علاقه و احترام متقابل بین همسران و رضایت زناشویی آنان است. 30 زوج که حداقل یکی از آنان دبیر بودند به روش نمونه گیری خوشه ایاز دبیرستانهای شهر قم انتخاب شدند و سه پرسشنامه رضایت زناشویی، احترام به همسر و مقیاس عشق و علاقه را به طور همزمان و در شرایط کنترل شده تکمیل نمودند. روش پژوهش از نوع همبستگی و پس رویدادی است. داده ها به روش تحلیل رگرسیون چند متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج در سطح 99 درصد اطمینان نشان داد: 1- همسرانی که از میزان علاقه و احترام بیشتری نسبت به همسرشان برخوردارند رضایت زناشویی بیشتری دارند، 2- بین میزان احترام و علاقه متقابل همسران همبستگی مثبتی وجود دارد، 3- همسرانی که احترام بیشتری برای یکدیگر قایل بودند رضایت زناشویی بیشتری داشتند و 4- بین میزان علاقه و رضایت زناشویی زوجین نیز ارتباط مثبتی به دست آمد.

این پژوهش به منظور بررسی مشکلات دانشجویان آزاد اسلامی رودهن در زمینه های مختلف انجام گرفت. نمونه مورد مطالعه شامل 528 نفر از دانشجویان رشته های مختلف دوره کارشناسی بود که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای از جامعه دانشجویان واحد رودهن انتخاب شدند. ابزار سنجش متغیرهای مورد مطالعه، برگردان فارسی چک لیست مونی بود که مشکلات دانشجویان را در 10 حوزه مشکلات با 110 ماده اندازه گیری می کند، ضریب اعتبار و پایایی این چک لیست در مجموع برابر 0.92 است. پس از جمع آوری داده ها با اجرای چک لیست در مورد گروه نمونه و تجزیه و تحلیل آنها نتایج زیر به دست آمد. مشکلات گزارش شده دانشجویان بر حسب درجه و سطح مشکل به ترتیب عبارتند از:1 - مشکلات مربوط به تفریح و گذراندن اوقات فراغت 2- مشکلات دینی و اخلاقی 3- مشکلات تحصیلی 4- مشکلات مربوط به اشتغال و شغل آینده 5- مشکلات خانوادگی 6- مشکلات عاطفی - روانی 7- مشکلات ازدواج و رابطه با جنس مخالف 8- مشکل سلامت جسمانی 9- مشکل مالی و اقتصادی 10- مشکل روابط اجتماعی.
مشکلات دختران در زمینه سلامت جسمانی، عاطفی - روانی و روابط اجتماعی به گونه معناداری بالاتر از پسران بود. در سایر حوزه ها بین درجه مشکلات دو گروه تفاوت معنادار مشاهده نشد. همچنین مشکلات مربوط به سلامت جسمانی، تفریح و گذراندن اوقات فراغت، مشکلات عاطفی- روانی، مسایل دینی- اخلاقی، مشکلات در سازگاری تحصیلی و مشکلات مربوط به ازدواج و رابطه با جنس مخالف بر پیشرفت تحصیلی دانشجویان تاثیر منفی بر جای می گذارد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه هوش هیجانی و پیشرفت تحصیلی انجام شده است. نمونه پژوهش شامل 153 دانش آموز پایه سوم مقطع متوسطه (73 پسر، 80 دختر) بود که از طریق روش نمونه گیری تصادفی خوشه ایچند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه بهرهیجانی بار - اون (EQ-i) بود. نتایج تحلیل نشان داد که همبستگی معناداری بین هوش هیجانی و پیشرفت تحصیلی وجود دارد (r=0.37). همچنین تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد از بین مولفه های هوش هیجانی انعطاف پذیری، استقلال و همدلی نقش معناداری در پیش بینی تحصیلی دارند. این مولفه ها 19 درصد از واریانس پیشرفت تحصیلی را تبیین می کند.