مجله مطالعات علوم پزشکی
سال هفدهم شماره 4 (زمستان 1385)

تصویر ذهنی از خود در واقع نگرش، ادراک و برداشتی که شخص از خود دارد. اعتماد به نفس نیز عبارت از احساس ارزشمند بودن فرد است. افرادی که نگرش منفی به جسم خود دارند یا دچار اعتماد به نفس پایینی هستند به احتمال بیشتری از افسردگی، ایزولاسیون و وسواس رنج می برند. دوران گذر از کودکی و ورود به نوجوانی و جوانی یکی از مراحل زندگی است که در آن توجه فرد به ظاهر خویش در راستای جلب توجه دیگران به اوج می رسد. درک نوجوان از جسم خود راهگشای استفاده وی از استعدادهای خویشتن و برقراری ارتباطی مناسب و توام با اعتماد به نفس با دیگران است. با توجه به موارد فوق هدف این پژوهش بررسی تصویر جسمی نوجوانان از خود و میزان اعتماد به نفس آنها بود تا بر اساس اطلاعات کسب شده، به مشکلات نمونه های مورد تحقیق و علل آن پی برده و راهکارهایی جهت برقراری محیط آموزشی مناسب و برطرف سازی معضلات ارایه نمایند.
در این پژوهش که به شیوه توصیفی انجام شد، تصویر ذهنی از خود و اعتماد به نفس دختران و پسران محصل در دبیرستان های منتخب شهر ارومیه مورد بررسی قرار گرفت. نمونه گیری به صورت تصادفی و با مراجعه به 4 دبیرستان دخترانه و 4 دبیرستان پسرانه صورت گرفت. در این مطالعه جمعا 397 دانش آموز مورد بررسی قرار گرفتند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون کای دو استفاده شد.
از مجموع 397 نفر دانش آموز بررسی شده، 197 نفر (%49.6) مونث و 200 نفر (%50.4) مذکر بودند. نتایج حاصل از این پژوهش مبین آن بود که در اکثر واحدهای پژوهش تصویر ذهنی از خود در حد متوسط و اعتماد به نفس در حد بالا بود. تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که در نمونه های مورد پژوهش بین "اعتماد به نفس" جنسیت (p=0.138) و وضعیت تحصیلی (p=0.062) ارتباط معنی دار آماری وجود ندارد. همچنین بین "تصویر ذهنی از خود" با جنسیت (p=0.066) و وضعیت تحصیلی (p=0.064) ارتباط معنی دار آماری وجود نداشت.
علی رغم نتایج نسبتا مطلوب به دست آمده در این پژوهش، مشخص شده است که برای اکثر دانش آموزان حمایت های عاطفی لازم به علت فقر فرهنگی یا اقتصادی خانواده یادگیری والیدین چندان صورت نمی گیرد و اکثرا قدرت و آمادگی مقابله با موقعیت های جدید را ندارند. از این رو آگاه سازی و مشارکت خانواده ها و اولیای مدارس و مراجع ذی صلاح در شناسایی و مقابله با عواملی که می توانند باعث کاهش اعتماد به نفس نوجوانان گشته و بر تصویر ذهنی آنها از خود تاثیر منفی داشته باشد ضروری به نظر می رسد است.

گزارشات موجود، حاکی از تغیرات متابولیسم چربی ها در افراد مبتلا به بیماری کلیوی تحت درمان با دیالیز می باشد. در این بیماران غلضت آلومینیم (AI) خون بیشتر از حالت طبیعی است. از طرفی، مس دارای کاربردهای بالینی متعددی می باشد و این احتمال که مس بتواند اختلالات ایجاد شده توسط آلومینیم را جبران کند، مساله ای است که باید مورد مطالعه و تحقیق قرار گیرد.
در این مطالعه، از رات های نر نژاد Wistar استفاده شد. حیوانات در یک گروه کنترل و 3 گروه آزمایش، روزانه از طریق صفاتی به ترتیب سرم فیزیولوژی، مس و آلومینیم به شکل ملح کلراید و آلومینیم- مس توام، در دوره های 15 روز (آلومینیم 15، مس 5.1 mg/kg)، 30 روز (آلومینیم 5، مس 5.0mg/kg) و 60 روز)آلومینیم 1، مس (1.0mg/kg دریافت می کردند. غلضت TG، کلسترول، HDL، VLDL، LDL، اسیدهای چرب، فعالیت آنزیم LPL پلاسمایی و همچنین فسفولیپید و TG کبدی اندازه گیری و با گروه کنترل مقایسه گردید.
AL در دوره حاد منجر به کاهش TG به میزان 69.23 درصد شد که تزریق همزمان مس این کاهش را تا حدی جبران و به 35.38 درصد رساند. اسیدهای چرب که طی دوره حاد مصرف آلومینیم افزایشی معادل 86.06 درصد داشت، با مصرف همزمان مس به 26.22 درصد کاهش پیدا نمود. تاثیر مس بر فعالیت آنزیم LPL قابل توجه است. آلومینیم در طی فاز حاد، افزایشی معادل 84 درصد در فعالیت این آنزیم ایجاد کرد ولی به دنبال مصرف مس این میزان به 36.4 درصد تقلیل یافت. این تاثیرات در دوره مزمن چندان قابل توجه نبوده و از نظر آماری معنی دار نمی باشد.
نتایج نشان می دهد که مس تا حدی توانست اثرات سمی آلومینیم را بر پارامترهای لیپیدی تعدیل کند که این اثرات را احتمالا از طریق مکانیسم های داخل سلولی مثلا cAMP و نیز تغییر فعالیت LPL در پلاسما اعمال می کنند.

تب و تشنج بیماری شایع و خوش خیمی بوده و پیش آگهی خوبی دارد ولی بررسی های غیر ضروری ممکن است بیمار را دچار عوارض نماید. این مطالعه برای مقایسه رعایت دستورالعمل توصیه شده در مورد بررسی تب و تشنج با اقدامات به عمل آمده و ارایه پیشنهاد لازم در بیمارستان آموزشی امام خمینی (ره) ارومیه، به عمل آمده است.
در مطالعه آینده نگری توصیفی بدون هر گونه مداخله ای، اطلاعات پرونده های کودکان مبتلا به تب و تشنج ساده جمع آوری شد دستورالعمل توصیه شده و آکادمی کودکان آمریکا (AAP) در مورد بررسی تب و تشنج به عنوان مرجع جهت مقایسه در نظر گرفته شده و با اطلاعات پرونده ها مقایسه شد. در این بررسی بذل مایع تخاع، آزمایش کامل خون، CRP و سرعت رسوب گلبول های قرمز، قند خون، کلسیم و اکترلیت های سرم، تست های کلیوی، تجزیه ادرار، کشت ادرار و خون، عکس سینه، نوار مغزی و اسکن مغزی مورد مطالعه قرار گرفتند.
251 مورد کودک 6 تا 60 ماهه وارد مطالعه شدند. آزمایش کامل خون، CRP و سرعت رسوب گلبول های قرمز، قند خون، کلسیم و الکترلیت های سرم، تست های کلیوی، تجزیه ادرار، کشت ادرار، و خون در %100 موارد درخواست شده بو دند. بذل مایع نخاع در 10%، عکس سینه در 24%، نوار مغزی در 1.4% و اسکن مغزی در 0.65% موارد مورد درخواست واقع شدند. متوسط تعداد آزمایشات 12 محاسبه شد.
این مطالعه نشان داد که بررسی های غیر ضروری زیاد است. در تب تشنج ساده آزمایشات اضافی علی رغم هزینه بالا کمکی به بیمار نمی کند. برای بهبود وضعیت، هماهنگی با برنامه یک آکادمی سازمان یافته ملی یا دستورالعمل توصیه می شود.

آلودگی به انگل های روده ای از مشکلات بهداشتی تمام جوامع می باشد. به ویژه در مورد کرمک یا اکسیور که در مراکزی مثل مهد کودک ها، خوابگاه و سربازخانه ها که افراد به صورت دسته جمعی زندگی می کنند و برخورد مداوم دارند بیشتر دیده می شود. این مطالعه با هدف بررسی فراوانی آلودگی به اکسیور و عوامل موثر در انتشار آن در کودکان مهد کودک های شهرستان ارومیه در سال 1381 انجام شده است.
در این نوع مطالعه توصیفی- تحلیلی و مقطعی، تعداد 393 نفر در محدوده سنی کمتر از یک سال تا 6 سال به عنوان نمونه های مورد پژوهش از بین مهد کودک های دولتی و خصوصی نقاط مختلف شهر ارومیه بر حسب چگالی جمعیتی به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گرد آوری داده ها، پرسشنامه برای مشخصات دموگرافیک و جهت تعیین میزان آلودگی به اکسیور با تست گراهام (Scotch tape) نمونه ها مورد آزمایش قرار گرفتند. برای ارزیابی هدف ها از روش های آماری توصیفی و آزمون های x2 استفاده گردید.
از تعداد 393 کودک مورد مطالعه 18 نفر (4.6%) به اکسیور آلوده بودند. از این تعداد 8 نفر (5%) دختر و 10 نفر (6.7%) پسر بودند از 393 کودک 189 مورد (48.1%) مذکر و 204 مورد (51.9%) مونث بودند. بیشترین میزان آلودگی در دختران و پسران در محدوده سنی 5-6 سال بوده است و بین شاخص بهداشتی مهد کودک و شیوع اکسیور ارتباط معنی داری وجود داشت. عفونت در کودکانی که والدین آنها تحصیلات مقدماتی داشتند (65.4%) بیشتر از کودکانی بود که والدینشان تحصیلات عالیه (11.1%) داشتند.
در این مطالعه مشخص شد که بیشتر مهد کودک های ارومیه در نواحی شهری با سطح اقتصادی- اجتماعی بالاتر قرار دارند و در مناطق با سطح اقتصادی- اجتماعی پایین تر تعداد مهد کودک ها بسیار محدود است. شاخص بهداشتی محیط مهد کودک به عنوان یکی از عوامل موثر در شیوع اکسیور نشان داده شده است. شیوع اکسیور در جنس مذکر و در کودکانی که والدین آنها تحصیلات مقدماتی دارند بیشتر نشان داده شده است. بیشترین نسبت آلودگی در این مطالعه 10.3% در گروه سنی 6-5 سال مشاهده شد یعنی در واقع هر چه سن کودکان بیشتر می شد، شیوع انگل نیز افزایش می یافت که شاید دلیل این افزایش ارتباط اجتماعی کودکان با محیط اطراف باشد.

تنظیم خانواده به عنوان یک برنامه چالش بر انگیز اولویت دار کشوری برای کنترل و مهار رشد بی رویه جمعیت مطرح است. مشارکت مردان در برنامه تنظیم خانواده سبب بهبود استانداردهای زندگی و رشد و تکامل ملی می شود ولی استقبال چندانی از طرف مردان به عمل نمی آید. لذا طی این پژوهش موانع پذیرش وازکتومی از دیدگاه پرسنل پرستاری مورد بررسی قرار گرفت.
پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- تحلیلی است که در یک سطح کوچک در سال 1384 انجام شده است. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه و روش جمع آوری و مصاحبه منظم بود. با مراجعه به 66 نفر از پرسنل پرستاری متاهل که به صورت نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده بودند، پرسشنامه ها تکمیل گردیدند. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و روش های آماری توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل شدند.
بر اساس یافته های این پژوهش میانگین سنی واحدهای مورد پژوهش 5.64±29.32 سال بود. 60.6 درصد واحدها را زنان با سطح تحصیلات لیسانس و با سمت سازمانی کارشناس پرستاری تشکیل می دادند. 48.5 درصد واحدها بیش از ده سال بود که ازدواج کرده بودند و 50 درصد آنان بین 2 تا 4 فرزند از هر دو جنس مذکر و مونث داشتند. از دیدگاه واحدهای پژوهشی عمده ترین موانع پذیرش وازکتومی به ترتیب غیر قابل برگشت بودن وازکتومی، ایجاد نازایی دایمی، سرزنش اطرافیان و مغایر بودن وازکتومی با فرهنگ حاکم بر جامعه بود. از بین متغیرهای فردی اجتماعی فقط بین متغیرهای سن و سطح تحصیلات واحدهای مورد مطالعه با نگرش آن ها ارتباط معنی دار آماری مشاهده شد.
بر اساس یافته های پژوهش و نقش کلیدی برنامه های تنظیم خانواده در ارتقا شاخص های پیشرفت کشوری پیشنهاد می شود تا با برنامه ریزی دقیق و اصولی نسبت به ارتقای آگاهی و نگرش مردم، شناسایی و رفع موانع وازکتومی اقدام شود.

سندرم کلاین فیلتر متداولترین عامل ژنتیکی ناباروری در مردان می باشد. شایع ترین علت سندرم کلاین فیلتر پدیده عدم جدایی کروموزوم ها در مرحله اول و یا دوم تقسیم سلولی میوز در سلول های ژرمینال و یا تقسیم سلولی میوز در مرحله جنینی می باشد، ولیکن به دلیل تنوع علایم و تظاهرات بالینی آن و عدم توجه کافی متخصصین در بسیاری موارد ناشناخته باقی می ماند. تشخیص به موقع و درمان سریع بیماران با هورمون می تواند زندگی با کیفیت بسیار بالا را برای بیماران به ارمغان آورد و از عوارض بعدی جلوگیری کند. لذا مطالعه سیتوژنتیک و انجام کاریوتایپ به عنوان ابزار تشخیصی در بیماران توصیه می شود.
از 99 بیمار ناباروری پس از معاینه بالینی و پر کردن پرسشنامه، 5cc خون محیطی تهیه و کاریوتایپ به روش GTG باندینگ صورت گرفت.
از 99 بیمار، 34 نفر (34.34%) دارای کاریوتایپ غیر طبیعی بودند. در 27 نفر (27.27%) سندرم کلاین فیلتر کلاسیک و 7 نفر (7.07%) از موارد فرم موزاییک سندرم کلاین فیلتر مشاهده شد. بیش از 76% بیماران در زمان ارجاع سن بالای 20 سال داشتند.
نتایج نشان داد که می توان از این ابزار به عنوان وسیله تشخیصی مناسبی بهره جست. نتایج درمان به موقع بیماران در سنین پایین اجازه می دهد که بسیاری از بیماران جهت تکمیل درمان به موقع به مراکز ناباروری جهت تلقیح داخل سیتوپلاسمی اسپرم ارجاع داده شوند و نیز با دریافت هورمون به کیفیت زندگی آنان افزوده گردد.

عقرب مزوبوتوس اپیوس از عقرب های خانواده بوتیده بومی ایران به ویژه در منطقه خوزستان می باشد. زهر عقرب ها به ویژه عقرب های خانواده بوتیده از ترکیبات فعال بیولوژیکی مختلف از جمله انواع توکسین ها تشکیل شده است. این توکسین ها انواع مختلفی از کانال های یونی بدن حشرات و یا پستانداران را تحت تاثیر قرار می دهند. جهت مطالعه اجزای سمی در زهر عقرب لازم است ابتدا خالص شوند لذا در این مطالعه فراکسیون های سمی زهر عقرب جداسازی و سمی ترین آن ها خالص شدند.
اجزا سمی زهر خام عقرب مزوبوتوس اپیوس به وسیله کروماتوگرافی ژل فیلتراسیون روی سفادکس G-50 در تعادل با بافراستات آمونیوم 20 میلی مولار pH=4.7 جدا سازی شد. سپس اجزای سمی ترین فراکسیون به وسیله کروماتوگرافی تعویض یونی کاتیونی جدا شد و خلوص آن ها به وسیله الکتروفورز مورد تایید قرار گرفت.
از 816 میلی گرم پروتئین زهر خام که روی ستون سفادکس G-50 برده شد، 815 میلی گرم پروتئین در 6 فراکسیون تفکیک شده به دست آمد. سمیت تمام فراکسیون ها روی موش آزمایش شد و مشاهده شد که فراکسیون های III و IV برای موش ها اثر سمی دارند و LD50 آن ها به ترتیب 0.4و 0.46 میلی گرم بر کیلوگرم به دست آمد. فراکسیون III به علت داشتن LD50 پایین روی ستون CM-Sephadex C-25 در تعادل با بافراستات آمونیوم 20 میلی مولار و pH =4.7 برده شد. در این مرحله فراکسیون سوم به 20 زیر فراکسیون تفکیک شد. که با بررسی سمیت آن ها بر روی موش ها مشخص گردید که زیر فراکسیون های III.14 تا III.19 دارای اثر سمی بودند. از 250 میلی گرم پروتئین فراکسیون III که روی ستون برده شد، 242.75 میلی گرم (97%) در زیر فراکسیون های تفکیک شده به دست آمد. زیر فراکسیون III.14 دوباره بر روی ستون Sephadex C-25-CM در تعادل با بافراستات آمونیوم 20 میلی مولار و pH =6 به کاربرده شد. در این مرحله سه توکسین به صورت خالص به دست آمد. توکسین III.14.4 با LD50برابر با 0.11 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن موش، بیشترین سمیت را دارا بود. در این مطالعه سه توکسین به طور خالص جدا شد که در تحقیقات بعدی می توان از آنها در تهیه آنتی سرم و یا مطالعه خصوصیات ساختمانی و اثرات فیزیولوژی فارماکولوژی استفاده نمود.

والپورات سدیم یکی از موثرترین داروهای ضد تشنج است و مصرف آن در مادران حامله باعث ناهنجاری های جنینی به ویژه در سیستم عصبی می شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیرات اسد فولیک در جلوگیری از اثرات تراتوژنیکی والپورات سدیم در جنین های موش سوری است.
در این مطالعه از تعداد 30 موش سوری در سه گروه شاهد، آزمایشی یک و آزمایشی دو استفاده گردید. گروه آزمایشی یک در روز هشتم بارداری 200mg/kg والپورات سدیم، گروه آزمایشی دو نیز در روز هشتم همزمان با 200mg/kg والپورات سدیم، 4mg/kg اسید فولیک را به صورت داخل صفاقی دریافت کردند. گروه شاهد فقط آب مقطر دریافت می کرد. در روز سیزدهم جنینی، جنین ها از رحم خارج شد و از نظر ماکروسکوپی (طول، وزن و میزان جذب جنین ها) و میکروسکوپی (لوله عصبی) مورد بررسی قرار گرفتند.
در بررسی های ماکروسکوپی، طول و وزن جنین ها در گروه آزمایشی یک، نسبت به گروه های شاهد و تجربی دو کاهش یافته بود (p<0.05)، درصد جذب جنین ها در گروه آزمایشی یک نسبت به سایر گروه ها بیشتر بود. در مشاهدات میکروسکوپیک، نظم سلولی لایه نورو اپیتلیال در لوله عصبی ناحیه نخاع در گروه تجربی یک به هم خورده بود به طوریکه تراکم سلول ها کاهش و فضای خارج سلولی افزایش یافته بود. نقص عمده دیگری در گروه آزمایشی یک، وجود شکاف بارز در ناحیه بسته شدن لوله عصبی می باشد (p<0.05).
نتایج نشان داد اسید فولیک می تواند تا حد بسیار زیادی اثرات تراتوژنیکی والپورات سدیم را در جنین هایی که مادران آن ها در مصرف این داروی ضد صرعی قرار گرفته بودند، کاهش دهد.

سندرم نفروتیک ایدیوپاتیک (INS) شایع ترین بیماری گلومرولی کودکان است. خصوصیات بالینی و هیستوپاتولوژیک این بیماری بر حسب شرایط محیطی و ژنتیکی متفاوت است. هدف این مطالعه آن است که مشخصات بالینی و در صورت نیاز به نمونه برداری از کلیه، مشخصات پاتولوژیک این بیماری در کودکان مراجعه کننده به بیمارستان کودکان تبریز را بررسی و نتایج آن را با سایر مطالعات، مورد مقایسه قرار دهد.
از مهر 1378 الی اسفند 1383، از بین 103 بیمار مبتلا یه سندرم نفروتیک که به مرکز فوق مراجعه نمودند، 77 بیمار با تشخیص INS، از نظر مشخصات دموگرافیک، نحوه پاسخ به درمان، میزان عود، هیستوپاتولوژی و سرانجام بیماری مورد بررسی قرار گرفتند. معیارهایی که برای نمونه برداری از کلیه در نظر گرفته شد عبارتند از: مقاومت به استروئید، وجود هماتوری آشکار، پر فشاری خون، نارسایی کلیه، کاهش سطح سرمی کمپلمان و سن زیر یک سال و بالاتر از ده سال. همچنین بیماران با عود مکرر یا وابسته با استروئید نیز در صورتی که نیار به داروهای سایتو توکسیک داشتند، نمونه برداری شدند.
سندرم نفروتیک ایدیوپاتیک 74.7% (77 از 103 بیمار(کل بیماران را تشکیل می دهد که متوسط سن آن ها هنگام شروع بیماری 2.7±4.6 سال و نسبت جنس مذکر به مونث 2.1 می باشد. 76.6% از آن ها به درمان استاندارد با پردنیزولون پاسخ دادند و 23.4% مقاوم به پردنیزولون بودند. فراوانی گروه سنی بالای 8 سال و نیز سن متوسط شروع بیماری در گروه مقاوم به استروئید به طور معنی داری بیشتر از گروه حساس به استروئید بود (p<0.05). در بیماران حساس به استروئید عود در 58.6% و وابستگی به استروئید در 20.6% بیماران مشاهده شد. در 35 مورد که تحت بیوپسی کلیه قرار گرفتند گلومرولواسکلروز فوکال و سگمنتال و سندرم نفروتیک با تغییرات ناچیز به ترتیب بیشترین فراوانی را داشتند.
در این مطالعه، INS درصد کمتری از کل موارد سندرم نفروتیک کودکان را در مقایسه با منابع غربی شامل می گردد ولی از نظر پراکندگی سنی و جنسی و نیز نحوه پاسخ به استروئید مشابه آن ها می باشد. همچنین هر چه سن شروع بیماری بالاتر باشد، احتمال عدم پاسخ به استروئید بیشتر است.

امروزه مطالعات زیادی بر روی مواد سمی و تداخل آنها با عناصر ضروری بدن در حال انجام است که یکی از این مواد کادمیوم است و بسیاری از اثرات سمی آن ناشی از تداخل آن با عناصر ضروری بدن از قبیل روی می باشد. روی به دلیل شباهت ساختمانی با کادمیوم و توانایی مشابه که برای القای سنتز متالوتیونین دارد قادر به ایجاد تداخل در عمل سمی کادمیوم می باشد. در این پروژه به بررسی امکان اثر محافظتی روی بر اثرات سمی کادمیوم در رابطه با پارامترهای مغزی فعالیت استیل کولین استراز و میزان کاتکول آمین در نواحی مختلف مغز پرداخته شده است.
تمام مواد لازم در طرح مذکور از شرکت شیمیایی Sigma (آلمان) تهیه شد و در تمام مدت اجرای طرح از آب دیونیزه استفاده گردید. ابتدا چهار گروه 5 تایی رات نر شامل گروه های کادمیوم (1mg/kg)، کادمیوم و روی (0.5mg/kg)، روی و یک گروه به عنوان شاهد،)سرم فیزیولوژی(انتخاب گردید.
رات ها به صورت داخل صفاقی تحت درمان طی دوره های 30 و 60 روزه قرار گرفتند پس از دوره درمان 30 روزه مشخص شد که فعالیت آنزیم استیل کولین استراز قشر مغز در گروه های کادمیوم، روی- به ترتیب 21.3%، 5.7% و 12.6% و در مغز میانی به ترتیب 8.9%، 4.9% و 3.5% و در ناحیه مخچه 11%، 4.5% و 7.9% نسبت به گروه کنترل کاهش یافت.
در دوره 60 روزه فعالیت آنزیم در قشر مغز به ترتیب 40.8%، 25.9% و 8.8% در مغز میانی 20.2%، 5.8% و 3.7% و در مخچه 40.4%، 8.1% و 4.9% نسبت به گروه کنترل کاهش یافت.
همچنین در دوره 30 روزه میزان کاتکول آمین ها در ناحیه قشر مغز در گروه های کادمیوم (1mg/kg)، کادمیوم- روی (0.5mg/kg)، روی به ترتیب 13.7%، 10.3% و 5.3% در ناحیه مغز میانی 21.6%، 18.1% و 10.6+% نسبت به گروه کنترل کاهش یافت. در ناحیه مخچه در گروه های کادمیوم، کادمیوم- روی میزان کاتکول آمین ها به ترتیب 9.8% و % نسبت به گروه کنترل کاهش یافت در حالی که در گروه روی 7.1% میزان کاتکول آمین ها نسبت به گروه کنترل افزایش یافت.
در دوره 60 روزه میزان کاتکول آمین های قشر مغز در گروه های مربوطه به ترتیب 32.2%، 23% و 8.9% در ناحیه مغز میانی 37%، 12.8% و 9.4% و در ناحیه مخچه 19.6%، 10.1% و 5.7% نسبت به گروه کنترل کاهش یافت. نتایج حاصل حاکی از امکان اثر محافظتی روی بر برخی جنبه های سمیت کادمیوم در مغز می باشد.

پراکلامپسی به هیپرتانسیون در طی بارداری که همراه با پروتئین اوری، ادم جنرالیزه و واضح می باشد، اطلاق می گردد که از علل موربیدیتی مادر به خصوص در کشور توسعه نیافته می باشد و علت اصلی زایمان پره ترم، تاخیر رشد جنین و مرگ پری ناتال محسوب می گردد. میزان بروز پراکلامپسی در جوامع 5% گزارش گردیده و عوارض بسیار زیاد آن بر روی مادر و جنین که حتی در مواردی غیر قابل جبران می باشد، باعث توجه فراوان به پیشگیری نسبت به این بیماری شده است که استفاده از آسپرین با دوز کم یکی از راه های پیشنهاد شده است. نظر به شیوع زیاد این بیماری و عدم وجود درمان مشخص، این مطالعه با هدف ارزیابی بالینی اثر آسپرین در پیشگیری از پراکلامپسی در بین زنان باردار پر خطر مراجعه کننده جهت مراقبت دوران بارداری در بیمارستان دانشگاهی کوثر ارومیه طراحی و اجرا گردید.
مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی بوده که به صورت یک سو کور انجام شد. متغیرهای اصلی شامل مصرف آسپرین و بروز پراکلامپسی بود. جمعیت مورد مطالعه شامل 60 نفر از زنان باردار مراجعه کننده برای کنترل دوران بارداری که تست Rollover آنها در هفته 28 حاملگی مثبت بوده و به صورت Random allocat on به دو گروه تحت درمان با آسپرین (60mg/kg) و پلاسبو تقسیم شدند. جهت کنترل عوامل مخدوش کننده افراد با سابقه بیماری زمینه ای از مطالعه خارج گردیده و دو گروه از نظر سنی با هم Match شدند. جمعیت مورد مطالعه تا پایان بارداری تحت نظر بو دند و اطلاعات حاصل در چک لیست مربوطه ثبت گردیده و با رسم جداول توافقی و تعیین ضریب کای اسکور و همبستگی پیرسون مورد آنالیز آماری قرار گرفت.
در این مطالعه تظاهر پراکلامپسی در گروه تحت درمان با آسپرین (19.4) درصد و در گروه پلاسبو (50درصد(بود که اختلاف دو گروه از نظر آماری معنی دار بود PV=0.01) و (R=0.03. بررسی ارتباط بین مصرف آسپرین و شدت پراکلامپسی حاکی از عدم وجود اختلاف آماری معنی دار بین دو گروه بود (PV=0.15). پراکلامپسی در زنان نولی پار تظاهر بیشتری نسبت به زنان مولتی پار داشت ولی اختلاف دو گروه از نظر آماری معنی دار نبود (PV=0.12 و (R=0.2. بررسی تاثیر آسپرین در کاهش پراکلامپسی در دو گروه نسبت به سن حاکی از تاثیر بیشتر آن در گروه سنی بالای 30 سال بود (PV=0.02 و (Chi2=7.2.
در این مطالعه بر خلاف اغلب مطالعات قبلی صورت گرفته مشخص گردید که مصرف آسپرین با دوز کم می تواند به عنوان یک عامل موثر در جلوگیری از بروز پراکلامپسی در افراد پر خطر در جمعیت مورد مطالعه باشد و این تاثیر بخصوص در افراد بالای 30 سال به حداکثر خود می رسد که گمان می رود به علت تاثیر سن به عنوان یک عامل افزایش دهنده back ground risk level باشد که طبق مطالعات قبلی صورت گرفته نیز افزایش تاثیر این ماده در افراد پر خطر مشاده گردیده است. لذا توصیه می گردد پس از انجام مطالعات با حجم نمونه بالاتر در صورت حصول به نتایج مشابه از آسپرین جهت پیشگیری از پراکلامپسی در افراد پر خطر استفاده گردد.

همانژیوم شایع ترین تومور خوش خیم ستون فقرات می باشد. این ضایعه در اغلب موارد بدون علامت بوده و به صورت تصادفی کشف می شود، ولی در موارد نادری تومور به داخل کانال نخاعی رشد نموده و با فشار مستقیم بر روی نخاع و ریشه های عصبی ایجاد علایم می نماید. در این گزارش مرد 26 ساله ای با ضایعه نخاعی ناشی از گسترش اپیدورال همانژیوم مورد بررسی قرار گرفته است و روش های درمان به کار رفته برای همانژیوم مهره بحث شده است.

کندروبلاستوم یک نئوپلاسم خوش خیم نادر استخوانی است. تنها 26 مورد کندوربلاستوم مهره تا به حال گزارش شده است که شش مورد در مهره های گردنی بوده است و فقط یک مورد تتراپارزی در گزارشات بوده است. دراین مقاله کندروبلاستوم مهره چهارم گردنی با تتراپلژی گزارش می شود مطالعات تصویری ضایعه تخریبی جسم مهره C4 و اجرا خلفی C5 C4 C3 را نشان داده بودند. لذا بر وقوع تتراپلژی ناشی از کندروبلاستوم در مهره گردنی و مداخلات تشخیصی و درمانی سریع جهت برگشت علایم نورولوژیک تاکید می شود.
آقای 27 ساله با شکایت درد گردن و ضعف پیشرونده شدید هر چهار اندام و اختلال اسفنکتری به طور اورژانس در بیمارستان پذیرش شده است در تصویربرداری از فقرات گردنی ضایعه تخریبی وسیع در جسم مهره C4 و ستون خلفی مهره های C5 C4 C3 و درگیری شدید خارج استخوانی مشخص شده است. اسپوندیلکتومی طی دو عمل برای بیمار انجام گرفت. در عمل اول با آپروچ قدامی کورپکتومی C4 و گذاشتن اتو گرافت از ایلیاک و فیکساسیون با پلیت و پیچ فلزی انجام شد. در عمل دوم با آپروچ خلفی لامینکتومی C5 C4 C3 و برداشتن قسمت های اکسترادورال و خارج استخوانی تومور و فیوژن خلفی با گرافت از فیبولا و ساب لامینار و ایرینگ به C7 C6 C2 انجام شد.
بیمار پس از جراحی اول با روش قدامی با بهبودی نسبی قدرت عضلانی اندام های فوقانی و تحتانی مرخص شد، پس از گذشت دو ماه با هدف رزکسیون حداکثر تومور و فیکساسیون خلفی عمل جراحی دوم با روش خلفی انجام شد. در پیگیری 6 ماهه به غیر از پارستزی خفیف اندام فوقانی راست، یافته خاصی نداشت. لذا کندوربلاستوم بایستی در تشخیص افتراقی هر ضایعه تخریبی مهره قرار گیرد و عمل جراحی بایستی در اسرع وقت برای اصلاح نقایص نورولوژیک انجام شود.