Hormozgan Medical Journal
Volume:10 Issue: 2, 2006

2 میلیارد نفر محسوب می شود. این بیماری در / مالاریا مشکل بهداشتی 40 % جمعیت جهان، حدود 4 کشورهای گرمسیری و نیمه گرمسیری واقع در آفریقا، آسیا، آمریکای لاتین و جزایری در جنوب و غرب اقیانوس آرام انتشار دارد. مقاومت دارویی بزرگترین چالش در مبارزه علیه مالاریا است. مقاومت دارویی مالاریا در بسیاری از نقاط جهان گسترش یافته و درمان آنرا بطور فزاینده ای مشکل کرده است. هدف این مطالعه مروری، تبیین موقعیت کنونی مقاومت دارویی مالاریا می باشد. کلروکین، با ارز شترین آنت یمالاریا در طول نیم قرن گذشته همواره داروی انتخابی مالاریا در کشور بوده است. چراکه بخوبی جذب و تحمل می شود و قیمت آن نیز ارزان است. اما حدود 20 سال قبل اولین گزارش مقاومت دارویی پلاسمودیوم فالسیپاروم نسبت به کلروکین توسط ادریسیان منتشر گردید. متعاقبا پشه های آنوفل، انگل های مقاوم به دارو را در سراسر مناطق مالاریاخیز منتقل کردند. در نتیجه شدت و شیوع مقاومت به تدریج شروع به افزایش یافت. مطالعه اخیر نشان داده است که حساسیت پلاسمودیوم ویواکس به کلروکین نیز در حال کاهش است. بررسی های علمی وجود چندین ژن جهش یافته که مسئول ایجاد مقاومت انگل پلاسمودیوم فالسیپاروم نسبت به کلروکین و ترکیب سولفادوکسین – پریمتامین می باشد، را نشان داده است. بکارگیری اطلاعات ژنتیکی در مقایسه با روش های سنتی تشخیص مقاومت، برای تشخیص سریع کانونهای مقاومت و پای شهای بعدی مقاومت دارویی به عنوان یک ابزار مهم اپیدمیولوژیک محسوب می شود. آموزش برای پیشگیری از مالاریا شدیدا ضروری است. مناسب است تحقیقات کافی در مالاریا و درمان آن انجام گیرد. ضروری است مونوتراپی مالاریا غیراخلاقی تلقی شود و ترکیبی از دو دارو با اثرات دارویی مستقل از هم، جایگزین درمان رایج گردد. گرچه اخیرا ترکیب دارویی کلر.وکین و فنسیدار به عنوان خط اول درمان مالاریای فالسیپاروم معرفی شده است، لکن تجربه سایر کشورها نشان داده که این ترکیب مناسبی نیست. پیشنهاد می شود داروی خط اول کنونی به آنتی مالاریای جدید، یعنی آرتسونات تغییر یابد. این دارو نه تنها به دلیل اثرات درمانی خوب به سرعت علائم بالینی را برطرف می کند، بلکه مانع شکست های درمانی نیز می گردد. علاوه بر این میزان حاملین گامتوسیت نیز کاهش می یابد.

مالاریا در شهرستان بندرعباس یکی از مشکلات بهداشتی محسوب می گردد. طی ده سال گذشته تعداد 1093 مورد گزارش شده است. بررسی های چندساله آمارهای موجود، تغییراتی در روند – مبتلایان بین 5672 همه گیری بیماری در مناطق مختلف این شهرستان را نشان داده است. لذا این تحقیق به منظور بررسی 1377 و استفاده از اطلاعات آن در – فاکتورهای احتمالی مؤثر بر وضعیت و بروز مالاریا طی سالهای 1381 برنامه های کنترل مالاریا انجام گرفته است. این پژوهش یک مطالعه توصیفی – مقطعی بوده که طی آن منطقه مورد مطالعه از جنبه های مختلف اکولوژیکی، جغرافیایی و انسانی مورد بررسی قرار گرفته و اطلاعات مالاریا شامل شاخصهای اپیدمیولوژیکی، مراقبت، درمان، توزیع سنی و جنسی موارد مثبت، سموم مصرفی در برنامه مبارزه با مالاریا و فاکتورهای احتمالی مؤثر بر آن مانند زندگی در نواحی شهری و روستایی، بهره مندی از شبکه برق و تغییرات جوی از مرکز بهداشت شهرستان بندرعباس و مراکز مورد EPI-info و SPSS 1377 جمع آوری و با استفاده از نر مافزارهای آماری – بهداشتی درمانی تابعه طی سالهای 1381 تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. 1/7-4/2 در هر هزار نفر (API) 1377 با بروز انگلی سالیانه – شهرستان بندرعباس طی سالهای 1381 4 درصد موارد مالاریای کشور را به خود اختصاص داده است که بیشترین موارد مربوط به سال /1-7/ جمعیت، 9 1377 و کمترین موارد مربوط به سال 1380 بوده است. در طی همین سالها، تعداد 6905 مورد مالاریا کشف شده است و روستاهای دارای موارد مثبت از 102 روستا در سال 1377 به 55 روستا در سال 1381 کاهش یافته است.
وضعیت بیماری حاکی از ناپایداری و هیپوآندمیک بودن منطقه دارد. با توجه به شرایط مناسب جهت رشد و تکثیر پش ه های آنوفل و مهاجرپذیری این شهرستان، خطر افزایش موارد بیماری به دنبال بارندگی های احتمالی سالیان آینده وجود داشته و همواره باید خطر اپیدمی های مالاریا را از نظر دور نداشت

چاقی و اضافه وزن از جمله عوامل خطرزای ایجاد بسیاری از بیماری ها از جمله پرفشاری خون است/ از طرفی شاخصهای معرف نوع چاقی مثل ارتفاع شکم، دور کمر و دور لگن نیز به طور مستقل و گاها قوی تر از عامل وزن موجب تغییرات فشار خون م یشوند. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین تغییرات فشارخون با کلیه شاخص های تن سنجی افراد بالای 18 سال ساکن شهر بندرعباس است. در مطالعه حاضر که یک مطالعه مقطعی مبتنی بر جمعیت است، 1 درصد از جمعیت بالای 18 سال ساکن بندرعباس (2087 نفر) به کمک روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای جهت شرکت در مطالعه در نظر گرفته شدند. پرسشگران اطلاعات جمعیت شناختی، تن سنجی و فشارخون را از طریق مراجعه خانه به خانه در دو شیفت صبح و و روش های توصیفی Spss و S-plus بعدازظهر و مصاحبه و اندازه گیری جمع آوری کردند. داده ها توسط نرم افزار آنالیز واریانس یک طرفه و ضریصب همبستگی پیرسون تحلیل گردیدند.، t آماری، آزمون BMI 32 درصد مرد بودند. فراوانی جمعیت زنان و مردانی که / 67 درصد از کل حجم نمونه زن و 7 / 3 52 %) نفر بود. شروع تغییرات افزایشی و معنی دار فشارخون /5) 42 %) و 358 /8) طبیعی داشتند، به ترتیب 599 30) اما در مردان نقطه شروع تغییرات فشارخون – 34/9 < BMI) در زنان از سطوح بالاتر اضافه وزن بود. (25 – 29/9 < BMI) از سطوح پایین تر اضافه وزن مشاهده گردید شاخص های تن سنجی که علیرغم کنترل سن با تغییرات فشار خون هر دو جنس همبستگی و ارتباط آن با فشارخون حسا ستر از زنان بودند. بطور BMI مثبت و معنی دار داشتند. مردان از نظر تغییرات کلی تاکید بر کنترل وزن و حفظ تناسب اندام در پیشگیری از ابتلا به بیماری پرفشاری خون در هر دو جنس مفید خواهد بود.

پراکندگی قطعه QT یا QT dispersion اختلاف حداکثر و حداقل فاصله نشان دهنده رپلاریزاسیون ناهمگون بطنی می باشد که ممکن است زمینه ای برای آریتمی های جدی بطنی باشد. این ناهمگونی می تواند باعث عواقب بد کلینیکی برای بیماری که درگیری عروق کرونر دارد، شود. بعضی از بعد از آنژیوپلاستی موفق به دنبال برقراری مجدد جریان خون کرونر QT مطالعات نشان داده اند که پراکندگی کمتر شناخته شده است. هدف از این مطالعه QT کرونر بر روی پراکندگی. CABG کاهش می یابد، ولی اثر در روزهای اول بعد از عمل جراحی می باشد. QT بررسی اثر عمل پیوند عروق کرونر بر روی پراکندگی در 50 بیمار قبل و بعد از عمل پیوند QT

در این مطالعه که به روش مقطعی توصیفی انجام شد، پراکندگی عروق کرونر اندازه گیری شد. این اندازه گیری بعد از عمل در سه مرحله شامل روز اول، روز سوم و قبل از ترخیص در و توزیع 4 مورد تجزیه و تحلیل SPSS بیمارانی که آریتمی جدی یا بدخیم نداشتند، تکرار شد. نتایج با استفاده از نرم افزار قرار گرفت. در روز سوم بعد از عمل در مقایسه با قبل از عمل به ترتیب زیر QTcd و QTd (

میانگین (انحراف معیار 59 با /4 (29/ 64 به (9 /8 (28/ از (08 QTcd و P=0/ 43 با 005 /1 (22/ 62 به (8 /2 (26/ از (9 QTd. کاهش یافت از QTd. در قبل از ترخیص با قبل از عمل به میزان قابل توجهی کاهش یافت QTcd و QTd این کاهش در P=0/03. P=0/ 51 با 0001 /5 (27/ 71 به (98 /7 (32/ از (74 QTcd و P=0/ 41 با 0001 /6 (24/ 62/2 به (16 (26/9)

پیوند عروق کرونر به عنوان کامل ترین روش رواسکولاریزاسیون در بیماران با بیماری و در نهایت کاهش آریتمی های بدخیم بطنی بعد از عمل QT شرائین کرونر عامل مهمی در کاهش پراکندگی جراحی محسوب می شود.

انواژیناسیون شایعترین اورژانس شکمی و دومین علت شایع انسداد روده در کودکان زیر دو سال است و تاخیر در تشخیص و درمان مناسب می تواند خطرناک و حتی کشنده باشد. هدف از این مطالعه تعیین ارزش تشخیصی یافته های بالینی و اقدامات رادیولوژیک جهت تشخیص زودهنگام این بیماری اورژانسی م یباشد. در این مطالعه مقطعی 160 بیمار با تشخیص نهایی انواژیناسیون انتخاب شدند. پس از جمع آوری اطلاعات هر بیمار از جمله سه یافته بالینی اصلی (تریاد) شامل: دل درد کولیکی، توده شکم، دفع مدفوع قرمز به ترتیب حساسیت، اختصاصی بودن و ارزش SPSS ژله ای و یافته های رادیولوژیک با استفاده از نرم افزار اخباری مثبت و منفی هر یک از این یافته ها در تشخیص این بیماری تعیین شد. 21 درصد بیماران / 50 ماهگی بودند. در 9 – 63 % بیماران پسر بودند. اکثر بیماران در سنین 10 / 1 وجود همزمان تریاد وجود داشت. دل درد کولیکی، توده شکم، دفع مدفوع قرمز ژله ای، سونوگرافی و باریم 94 درصد و / 83 و 4 /3، 91/4، 87/9، 69/ انما از نظر تشخیص بیماری به ترتیب دارای حساسیت حدود 3 87 و /6، 56/6، 45/1، 85/ 88 درصد و ارزش اخباری مثبت 8 / 72 و 9 /7، 45/6، 39/2، اختصاصی بودن 20 65 و 80 درصد بودند. /3، 87/2، 85/1، 8/ 97/1 درصد و ارزش اخباری منفی 5 یافته های ما نشان داد که در مرکز مورد بررسی، برخلاف سایر مراکز دنیا نه تنها از باریم انما بیشتر استفاده شده بود، بلکه ارزش تشخیصی آن هم کمتر بوده است. از طرفی هم برای همه بیماران سونوگرافی نشده و ارزش تشخیصی آن نیز از باریم انما کمتر بوده است. لذا با توجه به افزایش نقش سونوگرافی در تشخیص و نیز درمان این بیماری، لزوم آموزش بیشتر دستیاران و متخصصین رادیولوژی و حتی رشته های دیگر از جمله اطفال و جراحی برای استفاده بیشتر از آن وجود دارد

با توجه به افزایش روزافزون بروز آترواسکلروز و بیماری های قلبی – عروقی در دیابت قندی و نقش اختلال در پاسخ گشادشدگی عروقی در بروز این مشکلات، در این بررسی اثر مصرف خوراکی بخش هوایی به مدت دو ماه بر پاسخگویی گشادشدگی آئورت ایزوله در مدل (Marrubium Vulgare) فراسیون سفید تجربی دیابت قندی در موش صحرایی مورد بررسی قرار گرفت.

در این مطالعه تجربی، موشهای صحرایی نر از نژاد ویستار به تعداد 32 بطور کاملا تصادفی به چهار گروه کنترل، کنترل تحت تیمار با فراسیون دیابتی و دیابتی تحت درمان با فراسیون تقسی مبندی شدند. برای دیابتی شدن موشها از داروی استرپتوزوتوسین به میزان 60 میلیگرم بر کیلوگرم بطور داخل صفاقی استفاده شد. دو گروه تحت تیمار با فراسیون نیز پودر این گیاه مخلوط شده با غذای استاندارد موش را با یک 1 دریافت نمودند. پس از گذشت دو ماه پاسخ گشادشدگی به استیل کولین در حلقه های آئورت / نسبت وزنی 15 سینه ای پیش منقبض شده با کلروز پتاسیم و نور آدرنالین با استفاده از بساط بافت ایزوله مورد بررسی قرار گرفت.

میزان گلوکز سرم در گروه دیابتی افزایش معن یداری را در هفته های چهارم و هشتم در مقایسه با در حالی که میزان گلوکز سرم در گروه دیابتی با فراسیون کاهش، (P<0/ هفته قبل از آزمایش داشت (001 معنی داری را در مقایسه با گروه دیابتی نشان نداد. بعلاوه پاسخ رفع انقباضی در گروه دیابتی تحت درمان با و نورآدرنالین (P<0/ فراسیون به استیل کولین در مورد حلق ه های پیش منقبض شده با کلرور پتاسیم (05 بطور معنی دار بیشتر از گروه دیابتی درمان نشده بود. هیچ گونه تغییر معنی دار در پاسخ رفع (P<0/05) انقباضی در گروه کنترل تحت تیمار در مقایسه با گروه کنترل مشاهده نگردید.

بطور خلاصه می توان گفت که مصرف خوراکی فراسیون به مدت 2 ماه در بهبود پاسخ گشادشدگی سیستم عروقی و احتمالا در جلوگیری از بروز هیپرتانسیون در موشهای صحرایی دیابتی موثر م یباشد.

گیاه اسپند با نام علمی Zygophylaceae از خانواده Peganum harmala L. وعطر سنگ با جهت مطالعات کشت همزمان انتخاب شدند. اسپند Compositae از خانواده Varthemia persica DC. علمی منبع غنی طبیعی از بتاکربولین آلکالوئیدها می باشد. بتاکربولین آلکالوئیدها دارای فعالیت نوروفارماکولوژیک متفاوتی شامل آنتاگونیست بنزودیازپین مهار جذب آمین می باشند. تولید این ترکیبات در کشت سلولی گیاهان می تواند تحت تاثیر عوامل مختلف افزایش یابد. هدف این مطالعه، بررسی تاثیر سلولهای گیاه عطرسنگ به عنوان محرک بر تولید بتاکربولین الکالوئیدها توسط گیاه اسپند می باشد.

در این مطالعه تجربی، دانه های گیاه اسپند و گیاه عطر سنگ استریل و تحت شرایط آسپتیک جهت تهیه دانه رست به پتری دیش منتقل شد. موراشیک و اسکوک، حاوی ساکارز و تنظیم کننده های رشد تهیه شد و در زمان مناسب و کشت انجام شد. کشت مخلوط سوسپانسیون سلولی دو گیاه با نسبت های متفاوت ایجاد شد. سپس نمون هبرداری از کشت سوسپانسیون سلولی مخلوط انجام گردید. از نمونه های تهیه شده عصاره متانولی تهیه گردید و آلکالوئیدهای هارمین، هارمالول و هارمول به روش کروماتوکرافی لایه نازک جداسازی و شناسایی شدند. میزان تولید آلکالوئیدها با روش اسپکتروفتومتری به طور جداگانه اندازه گیری شد.

در تمام نمونه ها آلکالوئیدهای هارمین، هارمال ول و هارمول تولید شده بود. میزان تولید هر یک از آلکالوئیدها در فاز پایانی سیکل رشد به حداکثر رسید. مخلوط نسبت 1:1 سوسپانسیون سلولی گیاه اسپند و گیاه عطر سنگ باعث تولید بیشتر آلکالوئیدها در مقایسه با سوسپانسیون سلولی اسپند شده است.

به نظر م یرسد حضور سلولهای گیاه عطر سنگ در تولید بتاکربولین آلکالوئیدها در کشت سوسپانسیون سلولی گیاه اسپند موثر باشد. همچنین میزان تولید بتاکربولین آلکالوئیدها در کشت سوسپانسیون سلولی مخلوط دو گیاه اسپند و عطر سنگ متناسب با سیکل رشد افزایش می یابد

اخیرا یک راه ورود ویروس غیر از انتقال از طریق پوست بدن، خون نیز بعنوان یک راه انتقال عفونت مورد توجه قرار گرفته است و ریسک این انتقال در مطالعات مورد بررسی قرار م یگیرد. این مطالعه به منظور به نوزاد انجام گرفته است. C بررسی نقش ها در انتقال بیماری هپاتیت 2000 خانم حامله در کلینیکهای نازایی دانشگاه، در طی زمان بیشتر از دو سال بین شهریور 77 تا تیرماه 79 قرار HIV و عفونت B و سرولوژی هپاتیت C علوم پزشکی شیراز مورد بررسی و آزمایش تست سرولوژی هپاتیت در هنگام تولد 6 ماه بعد و 12 ماه بعد مجددا C گرفتند. آزمایش های سرولوژیک برای نوزادان مادران مبتلا به هپاتیت ارزیابی می گردد. داشتند. دو نفر C 0% از 2000 خانم حامله تست سرولوژی مثبت برای هپاتیت / دوازده خانم معادل 6 معادل 16 % از دوزاده خانم مبتلا سابقه یرقان داشتند و سه نفر از آنها معادل 25 % سابقه هپاتیت در فامیل خود داشتند. دو نفر معادل 16 % از آنها سابقه تزریق خون داشتند. 4 نفر معادل 33 % اعمال دندانپزشکی داشتند. دو منفی HIV و نیز B نفر معادل 16 % سابقه عمل جراحی عمده در سال گذشته داشتند. البته همگی تست هپاتیت داشتند. تست عملکر کبدی همگی در حاملگی و پس از آن طبیعی بود. نوزادان در هنگام تولد 6 ماه بعد و 12 ماه بعد از تولد نیز بررسی گردید. تست عملکرد کبدی همگی طبیعی بود. با این همه انتقال عمودی یک راه شایع نیست و سرولوژی مثبت نوزادان مادران مبتلا در هنگام تولد عمدتا به علت ایمنی غیرفعال می باشد که معمولا پس از 6 ماه نیز منفی می شود. در این مطالعه پس از دوزاده ماه آنتی بادی توسط نوزادان بر علیه عفونت نیز بوجود نیامد

کاربرد طعمه سموم یکی از رایج ترین و موترترین استراتژی مبارزه با سوسری آلمانی (Blattella germanica L.) محسوب می شود. هدف از این مطالعه تعیین سطح حساسیت سوسری آلمانی نسبت به ژل طعمه فیپرونیل و ایمیداکلوپرید در شرایط آزمایشگاهی و پیشنهاد استفاده از آنها در ایران می باشد.

این مطالعه تجربی بر روی 8 سوش سوسری آلمانی صورت گرفت. در این تحقیق، سوسری های نر تازه بالغ شده (حداکثر تا 3 هفته) برای انجام آزمونها برگزیده شدند. ژل طعمه مسموم فیپرونیل و ایمیداکلوپرید به مدت 2 ساعت در اختیار سوسری های بالغ نری که 12 ساعت بدون غذا، گرسنه نگه داشته شده بودند، گذاشته شد. بعد از سپری شدن زمان در نظر گرفته شده، طعمه از محیط آنها خارج و غذای جوندگان حیوانخانه جایگزین آن گردید. میزان مرگ و میر آنها هر 12 ساعت برای مدت 6 روز ثبت شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش دقیق آنالیز رگرسیون پروبیت استفاده شد.

144 ساعت (6 روز) بعد از تغذیه سوسری ها بر روی ژل طعمه مسموم فیپرونیل و ایمیداکلوپرید به مدت 2 ساعت، در تمامی سوشها 100% مرگ و میر مشاهده شد. 24 ساعت بعد از تغذیه سوسری ها بر روی ژل طعمه مسموم ایمیداکلوپرید بیش از 60% مرگ و میر و 48 ساعت بعد از تغذیه، در تمامی سوشها (بجز سوش خوابگاه شاهمرادی و خوابگاه زنجان) 100% مرگ و میر مشاهده شد. در حالی که 24 ساعت بعد از تغذیه سوسری ها بر روی طعمه فیپرونیل در بعضی سوشها بین 30-10% مرگ ومیر مشاهده شد و در بعضی مرگ و میر مشاهده نشد. 48 ساعت پس از تغذیه در بیشتر سوشها بیش از 60% مرگ و میر مشاهده شد.

با توجه به آلودگی روزافزون اماکن انسانی به سوسری آلمانی و مشاهده مقاومت آن به سمومی که در حال حاضر مورد استفاده قرار می گیرد (بویژه پایروتروئیدها)، طعمه مسموم فیپرونیل می تواند جایگزین بسیار مناسبی جهت مبارزه با این آفت بهداشتی در ایران باشد