Journal of Kermanshah University of Medical Sciences
Volume:10 Issue: 4, 2007

تشنج تب دار شایع ترین اختلال تشنجی در دوران کودکی است. بعضی مطالعات نشان دهنده نقش سطح پایین سدیم و کلسیم سرم در تکرار تشنجات ناشی از تب می باشد. این مطالعه به منظور مقایسه سطح سرمی سدیم و کلسیم در دو گروه بیماران دچار تشنج تب دار ساده و بیمارانی که تشنج آن ها در 24 ساعت تکرار شده است، طراحی گردید.
در این مطالعه توصیفی– تحلیلی، تعداد 109 پرونده مربوط به بیماران دچار تشنج تب دار ساده و 144 پرونده مربوط به بیمارانی که تشنج تب دار در آن ها در 24 ساعت تکرار شده بود، به روش نمونه گیری آسان، از بین پرونده بیمارانی که درسال 1381 به علت تشنج تب دار در بیمارستان شهید فهمیده کرمانشاه، بستری شده بودند، انتخاب گردیدند و اطلاعات لازم استخراج شد. نتایج به دست آمده، با آزمون آماری t تحلیل شد.
سطح سرمی سدیم و کلسیم درگروه اول به ترتیب meq/ lit 86/2±56/139 و mg/dl 176/0±23/9 و در گروه دوم به ترتیبmeq/lit 75/2±32/139 و mg/dl 83/0±18/9 بود. مقایسه سطح سرمی سدیم و کلسیم در دو گروه، تفاوت معناداری را نشان نداد (0.49 =P و 0.63=P).
بحث: این مطالعه نشان داد که سطح سرمی سدیم و کلسیم در بیماران دچار تشنج تب دار نمی تواند یک عامل پیشگویی کننده برای تکرار تشنج باشد.

لوسمی ها اختلالات بدخیمی هستند که از پرولیفراسیون کلنی پیش سازهای نابالغ لنفوئید یا میلوئید بوجود می آیند. اخیرا نشان داده شده که تلومراز و تلومرها در کنترل پرولیفراسیون سلولی و تنظیم مرگ طبیعی سلولی در اکثریت سلول های لوسمیک دخالت دارند. مطالعات گذشته، فعال بودن تلومراز را در اغلب تومورهای سخت (Solid) و بدخیمی های هماتولوژیک اثبات نموده است. با وجود این مطالعات اندکی به بررسی فعالیت تلومراز در خون محیطی (PB) و مغز استخوان (BM) افراد بزرگ سال مبتلا به لوسمی قبل و بعد از درمان پرداخته اند. در این تحقیق فعالیت تلومراز در افراد بزرگ سال مبتلا به لوسمی حاد و مزمن قبل و بعد از شیمی درمانی با استفاده از تکنیک PCR – ELISA مورد بررسی قرار گرفته است.
نمونه های مغز استخوان (BM) و خون محیطی (PB) از 25 بیمار که قبلا تحت هیچ گونه درمان نبوده اند، تهیه گردید. از این تعداد 17 نفر به لوسمی حاد (AML) و 8 نفر به لوسمی مزمن (CML) مبتلابوده اند. 50 نمونه خون محیطی و 15 نمونه مغز استخوان از استخوان های دنده افراد مبتلا به بیماری های قلبی در حین عمل جراحی قلب به عنوان شاهد تهیه گردید. پس از جدانمودن سلول های تک هسته ای (MNC¢S) نمونه های خون محیطی و مغز استخوان، با استفاده از محلول لیزات و سانتریفوژ دور بالا، عصاره سلولی تهیه گردید. برای انجام PCR براساس واکنش TRAP مقداری از عصاره سلولی به مخلوط اصلی واکنش (Master mix) اضافه گردید. در نهایت محصولات حاصل از واکنش PCR از طریق تکنیک الیزا و با استفاده از پروب های اختصاصی قطعات تلومری ارزیابی گردیدند. همچنین محصولات PCR با تکنیک native-PAGE و سپس رنگ آمیزی نیترات نقره بررسی شدند.
نتایج تجربیات مذکور نشان داد که فعالیت تلومراز در زمان تشخیص در تمامی بیماران مبتلا به لوسمی در مقایسه با افراد گروه شاهد افزایش یافته، به طوری که در سلول های تک هسته ای خون محیطی این فعالیت11.4 برابر و در مغز استخوان حدودا 7 برابر نمونه های مشابه در افراد شاهد بوده است(P=0.001). میزان فعالیت آنزیم در سلول های MNC¢S مغز استخوان افراد مبتلا به لوسمی نسبت به سلول های MNC¢S خون محیطی همان افراد حدودا 3 تا 4 برابر و نسبت به سلول های MNC¢S خون محیطی افراد شاهد 35 برابر افزایش نشان داد. بعد از انجام شیمی درمانی و پاسخ به درمان فعالیت تلومراز در اکثریت بیماران 5 تا 10 برابر کاهش یافت(P=0.001).
بحث: با توجه به بالابودن چند برابر فعالیت آنزیم در نمونه های خون محیطی افراد مبتلا به لوسمی نسبت به افراد شاهد و همچنین آسان تربودن نمونه گیری خون محیطی اندازه گیری فعالیت تلومراز با روش استفاده شده در این مطالعه می تواند به عنوان یک تومور مارکر برای تشخیص اولیه لوسمی ها مورد استفاده قرار گیرد.

هدف از این مطالعه تعیین متغیرهای بالینی، اکوکاردیوگرافیک و پاسخ به درمان های دارویی و مداخله ای والولوپلاستی با بالون (BMV) و عوارض آن در بیماران با تنگی متوسط تا شدید دریچه میترال و مقایسه آن ها در بین دو جنس بود.
این مطالعه به صورت مشاهده ای و آینده نگر به مدت 4 سال روی 300 بیمار مبتلا به تنگی متوسط تا شدید دریچه میترال که برای انجام BMV بستری شده بودند، انجام گرفته است. تمام بیماران تحت اکوکاردیوگرافی ترانس توراسیک (TTE) و از راه مری (TEE) و کاتتریسم قلبی قبل و بعد از BMV قرار گرفته بودند. آنژیوگرافی کرونری به صورت انتخابی و غیرانتخابی در اکثر موارد انجام گرفته بود. در این مطالعه متغیرهای بالینی، اکوکاردیوگرافیک و همودینامیک و اختلاف آن ها در بین دو جنس مورد بررسی قرار گرفت.
300 بیمار شامل 218 زن (72.5%) و 82 مرد (27.5%) با محدوده سنی 72-13 سال (1.4±38.7 سال) مورد مطالعه قرار گرفتند. در مردان شیوع CAD بیشتر (P=0.002)، سطح دریچه میترال کمتر (P=0.0025) و مورفولوژی یا Score دریچه برای BMV نامناسب تر بود (P>0.0001). تمایل به وجود علایم نارسایی قلبی در حد FC:III-VI، شیوع نارسایی تریکوسپید همراه و مصرف دیورتیک در زنان بیشتر از مردان به چشم می خورد (به ترتیب P=0.058 و P=0.053) از نظر متغیرهای همودینامیک و نتایج و عوارض BMV و سایر متغیرهای بالینی و اکوکاردیوگرافیک اختلاف معناداری بین دو جنس مشاهده نشد.
بحث: مردان با سطح دریچه کمتر و مورفولوژی نامناسب تر و گرفتاری شدیدتر دریچه نسبت به زنان که سطح دریچه بیشتر و مورفولوژی بهتری برای BMV دارند، علایم بالینی نارسایی قلبی کمتری نشان می دهند. همچنین شیوع تنگی دریچه میترال در زنان به مراتب بیشتر از مردان بود و نارسایی تری کوسپید نیز در زنان بیش از مردان مشاهده گردید. این یافته ها نشان دهنده این واقعیت هستند که پاتوفیزیولوژی تنگی دریچه میترال و تغییرات آن در بین دو جنس متفاوت است و این متغیر (جنس) بایستی در موقع تعیین استراتژی درمانی این بیماری مد نظر قرار بگیرد.

اختلالات خلقی از جمله افسردگی شایع ترین و مهم ترین اختلالات روانی در دوره بعد از زایمان می باشند و رویدادهای استرس زای زندگی که در طول حاملگی یا نزدیک به زمان زایمان رخ می دهند، احتمال افسردگی پس از زایمان را افزایش می دهند. این رویدادها توانایی بالقوه ای برای تغییرات شیوه زندگی دارند و با بیماری های جسمی و اختلالات روانی نظیر افسردگی در ارتباط هستند. مطالعات بسیاری از جمله مطالعات هولمز و راهه نشان داده اند که بین فراوانی و شدت این رویدادها و احتمال وقوع بیماری ها در آینده نزدیک ارتباط وجود دارد، بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی شیوع افسردگی پس از زایمان و ارتباط آن با رویدادهای استرس زای زندگی انجام شد.
این مطالعه به روش مقطعی روی 975 زن که از 7 آبان تا 16 آذرماه 1384 به مراکز بهداشتی درمانی شهر کرمانشاه مراجعه کرده بودند، انجام گرفت. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه افسردگی پس از زایمان ادینبورگ (EPDS) و مقیاس درجه بندی سازگاری مجدد اجتماعی (SRRS) بود. اطلاعات به روش مصاحبه با زنان مورد پژوهش جمع آوری گردید. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی، آزمون های کای دو، فیشر و آنالیز رگرسیون لجستیک استفاده شد.
یافته ها نشان داد که 17.5 درصد از افراد مورد مطالعه افسردگی داشتند. همچنین نتایج حاکی از آن بود که از بین رویدادهای استرس زا، تغییر قابل ملاحظه تعداد بگومگو با همسر (P>0.001)، مشکلات با خانواده همسر(P=0.001)، آغاز یا پایان یک دوره تحصیلی (P=0.015)، تغییر محل سکونت (P=0.017)، جدایی زوجین (P=0.026)، از دست دادن ملکی که در گرو بوده است (P=0.037) و تغییر ساعات خواب (P=0.049) بیشترین ارتباط را با افسردگی پس از زایمان داشتند. همچنین در این مطالعه بین تعداد و شدت رویدادهای استرس زای زندگی و افسردگی پس از زایمان ارتباط معنادار یافت شد (P<0.001).
بحث: با توجه به شیوع نسبتا بالای افسردگی پس از زایمان و ارتباط آن با رویدادهای استرس زا زندگی پیشنهاد می شود که به بهداشت روانی زنان توجه بیشتری شود و در این خصوص برنامه های آموزشی و حمایتی و شیوه های مقابله با افسردگی و استرس در دوران بارداری و پس از زایمان مد نظر قرار گیرد.

امروزه اعتیاد به صورت معضل بهداشتی، روانی و اجتماعی در آمده است و در همه طبقات به کاهش عملکرد شغلی، تحصیلی و انواع اعمال ضداجتماعی منجر می شود. راه های متفاوتی برای درمان اعتیاد تجربه شده است. نخستین گام سم زدایی است، اما اگر بیمار پس ازآن وارد چرخه درمان نگهدارنده نشود، موفقیت چندانی در درمان نخواهد داشت و با عود بالایی همراه خواهد بود. نالترکسون آنتاگونیست خوراکی اپیوییدی است که باعث کاهش میل به مصرف آن ها می شود و از 6 سال قبل درمرکز درمانی– بازتوانی بهزیستی کرمانشاه برای درمان نگهدارنده معتادان به کار می رود. دراین مطالعه میزان عود در معتادان تحت درمان با نالترکسون از فروردین 1381 تا پایان شهریور 1382 همراه با ویژگی های جمعیت شناختی آن ها مورد تحقیق قرار گرفته است. منظور از عود استفاده مجدد و منظم از مواد مخدر پس از یک دوره سم زدایی است.
این مطالعه به روش توصیفی از نوع پی گیری روی 150 معتاد خودمعرف انجام شد. افراد مورد مطالعه پس از سم زدایی به مدت 6 ماه نالترکسون مصرف کردند و هر ماه باآزمایش اپیوم به روش T.L.C کنترل شدند. پس از آن تا یک سال آزمایش اپیوم به صورت سه ماهه انجام گرفت. اطلاعات جمعیت شناختی نیزبا 13 سوال همراه با وضعیت سوء مصرف مواد اخذ و ثبت شد.
عود در حین 6 ماه درمان 56.7، عود در فاصله یک سال پس از درمان 4.7 و موفقیت درمان بیماران 38.7 درصد بود. گروه سنی 18-25 سال بیشترین عود را داشتند. از لحاظ تحصیلات و شغل، مقطع دیپلم و لیسانس و کارمندان بالاترین موفقیت را داشتند و از نظر نوع ماده ی مصرفی، روش مصرف و دفعات مصرف، بیشترین موفقیت به ترتیب مربوط به ماده هرویین، روش انفیه و تعداد مصرف 3-2 بار در روز بود. درمان در افرادی که درآمد ماهیانه 100-70 هزار تومان و سابقه خانوادگی اعتیاد منفی داشتند، موفق تر بود.
بحث: در پی گیری ترک اعتیاد با نالترکسون، کسانی که طی 9 ماه دچار عود نشوند، احتمال بیشتری برای ترک طولانی تر دارند. ترک در افرادی که تحت انضباط شغلی و اجتماعی موکدتری قرار دارند، با موفقیت بیشتری همراه است و با سطح اقتصادی و میزان تحصیلات بالاتر ارتباط مستقیم دارد.

در حال حاضر کاشت لنزهای ثانویه داخل چشمی اتاق قدامی و خلفی یکی از روش های بازیابی بینایی بیماران عمل شده کاتاراکت (آفاکی) است که از اصلاح چشم عمل شده توسط کنتاکت لنز و عینک ناراضی هستند.
این مطالعه به منظور بررسی مشکلات و عوارض حین و بعد ازعمل و نتایج بینایی اصلاح آفاکی (بیمارانی که تحت عمل کاتاراکت بدون لنز داخل چشم قرار گرفته اند) به وسیله لنزهای ثانوی داخل چشمی انجام شده است.
مطالعه به روش کارآزمایی بالینی از نوع قبل و بعد طی 10 سال از 1373 لغایت 1382 در بیمارستان های آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی یزد در روی 102 بیمار (شامل 42 زن و 60 مرد) انجام شد. بیماران قبلا تحت عمل کاتاراکت بدون عارضه مهم حین و بعد از عمل و بینایی بین 20.20- 20.40 با اصلاح کامل عینک یا کنتاکت لنز قرار گرفته بودند. بیماران در دامنه سنی 72-48 (با متوسط 62.6) سال بودند و زمان پی گیری از 6 تا 72 ماه (به طور متوسط 20.2ماه) و جمع آوری اطلاعات از طریق معاینه و ثبت اطلاعات بالینی بیماران بود.
مطالعه نشان داد دید نهایی این بیماران حدود 20.20 در 48 مورد (47.05%) و دید 20.40 یا بالاتر در 51 مورد (50%) و کاهش دید تا 3 خط چارت بینایی (3.10) نسبت به قبل از عمل در 3 مورد (2.95%) بود. عوارض عمده تهدید کننده و عوامل خاص بازدارنده ای در هنگام عمل و بعد از عمل و در زمان پی گیری دیده نشد.
بحث: براساس نتایج به دست آمده، بازیابی بینایی را می توان با گذاشتن لنز ثانوی داخل چشمی و با انتخاب دقیق بیمار با توجه به ایمنی و اثر خوب آن به منظور اصلاح آفاکی در کسانی که استفاده از عینک و لنز تماسی یا عوامل دیگر برایشان مساله ساز است، انجام داد.

خونریزی تحت عنکبوتیه یکی از انواع سکته های مغزی است که از نظر خصوصیاتی چون عوامل خطرساز و نوع درمان با سایر انواع سکته های مغزی متفاوت است. مطالعات در مورد گسترش سنی، جنس وبروز خونریزی تحت عنکبوتیه در نواحی مختلف جهان تفاوت هایی را نشان می دهد. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی فراوانی، توزیع جنسی، سنی و زمانی خونریزی تحت عنکبوتیه و عوامل خطرساز آن در سال های1372 تا 1381 در تنها مرکز نورولوژی استان کرمانشاه صورت گرفته است.
این مطالعه به صورت توصیفی و با استفاده از اطلاعات موجود در پرونده کلیه بیماران مبتلا به خونریزی تحت عنکبوتیه بستری در بیمارستان فارابی در فاصله سال های 71 تا 82 صورت گرفته است. متغیرهای سن، جنس، فصل، علایم بالینی، فشارخون، سابقه مصرف سیگار، سابقه مصرف الکل، میزان قند خون و کلسترول مورد ارزیابی قرار گرفت. داده های به دست آمده با استفاده از آمار توصیفی ارایه گردید.
240 بیمار به علت خونریزی تحت عنکبوتیه بستری شده اند که 62.5 درصد زن و 37.5 درصد مرد بودند. از نظر سنی بیشترین شیوع در فاصله 59-50 سال و کمترین آن در فاصله 89-80 سالگی بوده است. پرفشاری خون در46.7 درصد بیماران وجود داشت. 15.5 درصد سابقه مصرف سیگارداشتند. افزایش کلسترول در 3.3 درصد و دیابت در 5.5 درصد وجود داشت.شایع ترین علامت بالینی سردرد بود.
بحث: نتایج حاکی از وقوع خونریزی تحت عنکبوتیه در زنان و در محدوده سنی 59-50 است که کمتر از سن وقوع سایر سکته های مغزی است. شایع ترین عامل خطرساز پر فشاری خون است. از نظر فصلی بیشترین شیوع در بهار و زمستان است.

پاپ اسمیر از سال 1370 در کشور ما در سیستم بهداشتی انجام می شود، ولی متاسفانه موارد غیرطبیعی این آزمایش بسیار پایین است (0.146% در سال 1378)، در حالی که طی بررسی سیمای مرگ در سال 1378 این سرطان نهمین علت مرگ در 4 استان نمونه کشوری بوده است. هدف از این مطالعه که با مشارکت مرکز بهداشت همدان صورت گرفت، تعیین علل پایین بودن کیفیت پاپ اسمیر در استان همدان بوده است.
از کلیه نمونه های تهیه شده در سیستم بهداشتی استان همدان که توسط سیتولوژیست ها تفسیر شده بود، 1224 نمونه در طول سال 1379 به طور تصادفی سیستماتیک انتخاب شد و توسط پاتولوژیست بازبینی گردید و به دو پرسش پاسخ داده شد: آیا نمونه ها به درستی تهیه شده اند؟ و آیا نمونه ها به درستی تفسیر شده اند؟ سپس نتایج با آمار توصیفی ارایه شد.
به طور کلی مشکلات در 3 دسته اصلی طبقه بندی شدند: دسته اول، اشکال توسط نمونه گیران که 11.7 درصد از کل مشکلات مربوط به این قسمت بود و ازآن میان 43.7 درصد مربوط به نبودن سلول های آندوسرویکس، 34.7 درصد مربوط به سلولاریته کم، 28.8 درصد مربوط به پوشیده شدن لام با سلول های التهابی و 4.2 درصد مربوط به فیکساسیون ضعیف بود. دسته دوم، مشکلات مربوط به آماده سازی نمونه توسط سیتولوژیست ها شامل رنگ آمیزی و چسباندن لامل روی آن بود. 74.5 درصد مشکلات مربوط به این قسمت بود که در 47 درصد کل لام ها این مشکل به حدی بود که لام به طور کلی قابل ارزیابی نبود. این اشکالات به ترتیب اهمیت شامل استفاده از چسب نامناسب در 30.1 درصد از کل نمونه ها، 14.2 درصد مربوط به استفاده از رنگ آمیزی نامناسب و 2.7 درصد مربوط به اشکالات قرار دادن لامل روی لام بود. دسته سوم، مربوط به تفسیر نمونه ها توسط سیتولوژیست بود که از این نظر پس از حذف نمونه های با کیفیت نامناسب بین سیتولوژیست و پاتو لوژیست 96.6 درصد مطابقت وجود داشت.
بحث: مهم ترین نکته در کیفیت پایین غربال گری در این مطالعه مربوط به تفسیر نمونه ها بود. حساسیت این آزمایش در ایران بسیار پایین تر از حد استاندارد جهانی است (حساسیت 1.17% در مقابل70 %) که نیاز به تحول اساسی در نوع نمونه گیری دارد.

بیماری های عروقی چشم بیشتر در افراد مسن روی می دهد و علت های زمینه ای برای ایجاد این بیماری ها در افراد جوان مورد بحث است.در این مطالعه به علت های زمینه ای انسداد ورید مرکزی و انسداد شاخه وریدی شبکیه بررسی شده است. این مطالعه به صورت مجموعه موارد انجام شد که درآن 20 بیمار زیر 50 سال با تشخیص انسداد شاخه ای و انسداد ورید مرکزی شبکیه مراجعه کننده به درمانگاه چشم بیمارستان امام خمینی کرمانشاه طی سال های 81-1378مطالعه شده اند. بیماران بعد از تشخیص توسط چشم پزشک برای بررسی های سیستمیک به متخصص داخلی ارجاع شدند. شایع ترین بیماری زمینه ای یافته شده در این بیماران به ترتیب افزایش فشار خون، چربی و دیابت بود. در یک نفر هیچ علتی یافت نشد. در این مطالعه در افراد دارای انسداد شاخه ای،در 8 چشم(7 /72%) درگیری سوپراتمپورال، در یک چشم (1/9%) اینفرونازال ودر 4 چشم (4/36%) اینفروتمپورال وجود داشت و درگیری سوپرانازال مشاهده نشد. بحث: با توجه به نتایج این مطالعه افزایش فشار خون و چربی خون در افراد جوان یک علت زمینه ای شایع در انسداد شاخه ای و انسداد ورید مرکزی شبکیه می باشد، ولی در افراد مسن افزایش چربی کمتر مطرح است.

بین شیوع برخی بیماری های انگلی و حضور عوامل ایجاد کننده آن ها در آب ارتباط مستقیم وجود دارد. در اکثر مناطق استان مازندران به دلیل بالا بودن سطح آب های زیرزمینی و شرایط محیطی، احتمال آلوده شدن منابع آب به آلودگی های انگلی زیاد است. هدف این تحقیق، تعیین میزان آلودگی آب شرب چاه ها به انگل ها در استان مازندران، طی سال های 82-1381 بود.
در این مطالعه توصیفی- مقطعی براساس مطالعات مقدماتی، تعداد 989 نمونه برآورد گردید که به صورت تصادفی بر اساس جمعیت شهرها و تعداد مراکز بهداشتی، تعداد 989 نمونه آب، از 12 شهر استان مازندران اخذ و در ظروف استریل به آزمایشگاه ارسال گردید. نمونه های آب، سپس فیلتر شدند و بر طبق دستورالعمل WHO تجزبه شدند. از روش مستقیم و رنگ آمیزی لوگل برای شناسایی تخم انگل ها استفاده شد. در صورت مشاهده هر انگل شبیه به انگل کریپتوسپوریدیوم روش فلوتاسیونsheather''s sugar و رنگ آمیزی modified ziehl- neelsen انجام شد. شمارش انگل ها با استفاده از لام شمارش مک مستر (ml 3/0) انجام شد.
197 نمونه از 989 نمونه آب بررسی شده، به انگل های مختلف آلوده بودند. 792 نمونه (80.1%) فاقد انگل و 197 نمونه (19.9%) آلودگی انگلی داشتند. از 197 نمونه آلوده، 20 نوع مختلف از انگل ها جدا شدند که 53 مورد (26.9%) آن، بیماری زا بودند، 100 مورد آن (50.8%) غیر بیماری زا بودند، و 44 مورد از مرحله غیرعفونی انگلی برخوردار بودند.
بحث: در اکثر مناطق استان مازندران آلودگی آب شرب به ییماری های انگلی، بیش از 15% می باشد. نتایج مطالعات دیگر محققان در جمعیت های مختلف استان، افزایش میزان شیوع انگل های روده ای را مورد تایید قرار دادند. بر اساس نتایج و مشاهده ارتباط مستقیم بین آب سالم و سلامتی انسان، اجرای مناسب تامین آب آشامیدنی سالم، باید مورد تاکید قرار گیرد.

بیماران پیوند کلیه به دلیل دریافت داروهای سرکوب کننده ایمنی مستعد بدخیمی هستند. یکی از شایع ترین بدخیمی های بعد از پیوند کلیه سارکوم کاپوزی است. به نظر می رسد مجموعه ای از عوامل در ایجاد سارکوم کاپوزی نقش داشته باشند، از جمله می توان به عوامل ژنتیکی هورمون های جنسی، داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی و ویروس های انکوژن اشاره کرد. این مطالعه سه بیمار پیوند کلیه را که هم زمان در اولین سال پس از پیوند به سارکوم کاپوزی و عفونت سیتومگالو ویروس مبتلا شده اند، معرفی می کند.
معرفی بیماران: سه بیمار پیوند کلیه در سنین 53، 50 و 43 سال که تحت درمان با سیکلوسپورین، استروئید، مایکوفنولیت موفتایل بوده اند، در اولین سال بعد از پیوند با ضایعات پوستی بنفش رنگ و علایم سیستمیک مراجعه نمودند. بررسی های لازم انجام شد وبیوپسی ضایعات پوستی سارکوم کاپوزی را تایید کرد و بررسی بافت شناختی ایمنی برای PP65 عفونت CMV را تایید کرد.
بحث: گرچه عوامل زیادی در ایجاد سارکوم کاپوزی نقش دارند، بروز سارکوم کاپوزی هم زمان یا مدت کوتاهی بعد از عفونت CMV در این سه بیمار بیانگر این است که CMV احتمالا در ایجاد سارکوم کاپوزی نقش داشته است.

بی اشتهایی روانی اختلالی است که در آن شخص از حفظ حداقل وزن طبیعی امتناع می کند، شدیدا از بالارفتن وزن خود می ترسد و به طور قابل ملاحظه در مورد بدن خود و شکل آن دچار سوء تعبیر است. این اختلال با اختلال عمیق تصویر تن و پافشاری بر لاغری تا حد گرسنگی کشیدن مشخص است. شروع آن معمولا در نوجوانی است و در جنس مونث بسیار شایع تر از جنس مذکر می باشد. با توجه به سیر و پیش آگهی این بیماری و عدم وجود تجربه مشابه در این خصوص، این مطالعه به تاثیر مثبت بستری طولانی مدت در درمان این اختلال می پردازد.
معرفی بیمار: بیمار خانم مجرد 20 ساله ای است که در آبان ماه 1383 با اصرار خانواده برای بستری در بخش روان پزشکی زنان مرکز آموزشی درمانی فارابی مراجعه نمود. کاهش وزن شدید، امتناع از غذاخوردن، اعتقاد به چاقی و لزوم کاهش وزن علایم اصلی بیمار بودند. بعد از مصاحبه روان پزشکی براساس معیارهای تشخیصی DSM IV_TR تشخیص بی اشتهایی روانی مطرح شد. در دوره شش ماهه بستری، همراه با دارودرمانی، درمان های غیردارویی (به ویژه رفتاردرمانی) برای بیمار درنظر گرفته شد و بیمار با بهبود نسبی ترخیص شد.
بحث: اگرچه بی اشتهایی روانی، اختلالی با سیر و پیش آگهی متغیر است و به طورکلی پیش آگهی در این اختلال خوب نیست، اما در این بیمار با انجام دادن اقدامات درمانی شش ماهه تغییرات درمانی خوبی ایجاد شد و به نظر می رسد این بیماران نیازمند برنامه درمانی طولانی مدت و استفاده از شیوه های درمانی مختلف هستند.