مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
سال سی و یکم شماره 1 (پیاپی 61، بهار و تابستان 1386)

کیست دانتی ژور شایعترین رادیولوسنسی پری کرونال پاتولوژیک است و ادونتوژنیک کراتوسیست در رادیوگرافی بصورت رادیو لوسنسی تک حفره ای،چند حفره ای و پری کرونال مشاهده می شود.ازآنجائیکه ادونتوژنیک کراتوسیست دارای قدرت تهاجم و میزان عود بالایی است و نمای رادیوگرافی آن مشابه کیست دانتی ژور و ضایعات مهم استخوانی مانند: آملوبلاستوما و مورال آملوبلاستوما می باشد، شناخت یافته های رادیوگرافیک این دوکیست ضروری است. این مطالعه با هدف مقایسه و بررسی یافته های رادیوگرافی پانورامیک کیست دانتی ژور وادونتوژنیک کراتوسیست انجام شد.
در این مطالعه توصیفی از نوع caseseries، 41 رادیوگرافی پانورامیک مربوط به 26 مورد کیست دانتی ژور و 15 مورد ادونتوژنیک کراتوسیست توسط یک مشاهده گر و زیر نظر متخصص رادیولوژی فک و صورت بررسی شد. اطلاعات مربوط به رادیوگرافی پانورامیک بیماران شامل: وجود رادیولوسنسی پری کرونال، تک حفره ای یا چند حفره ای بودن، وجود حاشیه صاف یا کنگره ای (scalloped)، نوع دندان نهفته، اندازه کیست، تاثیر بر ساختمانهای مجاور، محل ضایعه بود و اطلاعات مربوط به سن و جنس بیماران و نیز جمع آوری شد. سپس اطلاعات با استفاده از آزمون های t-studentو chi- Squareمورد تحلیل قرار گرفتند.
از 26 کیست دانتی ژور یک کیست نمای پری کرونال چند حفره ای داشت و از 15 مورد ادونتوژنیک کراتوسیست، 4 کیست نمای پری کرونال تک حفره ای، 2 مورد نمای پری کرونال چند حفره ای و 2 کیست نمای غیر پری کرونال تک حفره ای و 7 مورد نمای غیر پری کرونال چند حفره ای داشتند، بعلاوه بین میانگین سنی بیماران در دو نوع کیست و میانگین اندازه کیستها تفاوت آماری معنی داری وجود داشت(05/0P<)بر اساس یافته های مطالعه حاضر کیست دانتی ژور در ناحیه کانین فک بالا شایعتر و نمای پری کرونال تک حفره ای آن غالب بود، در حالیکه ادونتوژنیک کراتوسیست در فک پائین شایعتر و نمای چند حفره ای آن غالب بود.

استئوبلاستها سلولهای بنیادی برای ترمیم بعد از قطع ریشه و ترمیم پرفوریشن می باشند. واکنش سلولهای استئوبلاست در تماس مستقیم با مواد پرکننده یک مرحله حیاتی در ترمیم زخم پس از جراحی و تصحیح پرفوریشن دارد. چسبندگی سلولی بر روی سطح مواد و عمل ترشحی سلول، فازاولیه برای ارزیابی فانکشن نرمال سلول است. هدف از این تحقیق، ارزیابی عملکرد سلولهای استئوبلاست (رده سلولی MG-63) از لحاظ مورفولوژی و میزان ترشح IL-Ibدر مجاورت MTAتیره، MTAسفید، سمان پرتلند و IRM، بعنوان مواد پرکننده انتهای ریشه و ترمیم کننده پرفوریشن هاست.
این مطالعه یک مطالعه آزمایشگاهی مداخله ای می باشد. سلولهای استئوبلاست انسان رده MG-63تهیه شده از بانک سلولی انستیتوپاستور ایران در مدیوم RPMI-1640رشد داده شدند. مواد مورد آزمایش براساس دستور کارخانه سازنده مخلوط شده و درون پلیت های 24 خانه و در ضخامت تقریبی mm1 و در ابعاد cm1×1، قرار داده شدند. سلولها، بعد از سخت شدن اولیه مواد، اضافه شدند. سلولها، در روزهای اول، سوم و هفتم، توسط میکروسکوپ نوری، مورد بررسی قرار گرفتند. محیط کشت سلولها، در فواصل عنوان شده، جمع آوری شد و تحت آنالیز ELISAقرار گرفت و میزان IL-Ibدر هر نمونه براساس Pg/ml، اندازه گیری شد. جهت مقایسه داده ها بین مواد مختلف از آزمون Tukeyو جهت نرمال بودن پاسخها از آزمون Kolmogorov-Smirnovاستفاده شد.
نتایج مورفولوژی سلولها، نشان داد که بسیاری از استئوبلاستها پس از 7 روز در مجاورت MTAسفید و تیره، چسبندگی مطلوبی داشتند و از نظر مورفولوژی، بصورت گسترده و پهن (flat)بودند. سلولها در مجاورت سمان پرتلند، غالبا بصورت گرد و جدا شده از سطح، مشاهده می شدند. هرچند در میان آنها، سلولهای گسترده (flat)نیز مشاهده می شد. در مجاورت IRMهمگی سلولها، به حالت گرد در آمده و از سطح پلیت جدا شده بودند. میزان سطح ترشح IL-Ibدر مجاورت MTAتیره و MTAسفید، بطور معنی داری بیش از سمان پرتلند و IRMبود(00/0 =P). میزان ترشح IL-Ibدر مجاورت MTAتیره و سفید تفاوت معنی داری نداشت (77/0=P)، همچنین سطح ترشح IL-Ibدر مجاورت سمان پرتلند و IRMتفاوت معنی داری نداشت(187/0=P).
نتایج مطالعه حاضر، دلالت براین داشت که استئوبلاستهای انسان در مجاورت MTAتیره و MTAسفید، در مقایسه با سمان پرتلند و IRM، پاسخ مناسب تری را نشان دادند، بنابراین استفاده از MTAو ترجیح آن بر دیگر مواد توصیه می گردد. در مورد سمان پرتلند، باید مطالعات بیشتری انجام شود تا بتوان به یک نتیجه گیری نهایی در مقایسه این ماده با MTAرسید.

درمان ریشه موفق، درمانی است که در آن، سیستم کانال ریشه در محدوده دقیق طول کارکرد به نحو مطلوبی پاکسازی، شکل دهی و پر شود و در عین حال خصوصیات کانال به همان شکل اولیه باقی بماند. بنابراین دانش و آگاهی دندانپزشک از سیستم کانال دندانی امری ضروری است که با تکیه بر اطلاعات ارائه شده از آناتومی کانال ریشه هر گروه دندانی و همچنین رادیوگرافی تامین می شود. تکنیک رادیوگرافی رایج تکنیک رادیوگرافی معمولی است. با پیشرفت تکنولوژی کامپیوتر و همچنین به دلیل محدودیتهای تکنیک معمولی، رادیوگرافی دیجیتال در دهه اخیر مورد توجه زیادی قرار گرفته است. برنامه های نرم افزاری جانبی این سیستم همانند بزرگنمایی های مختلف تصویر از جمله ابزارهای کمکی سیستم دیجیتال در جهت افزایش دقت است. هدف ازاین مطالعه مقایسه دقت بزرگنمایی های رادیوگرافی دیجیتال در تعیین طول کانال بود.
جهت انجام این مطالعه تجربی آزمایشگاهی از 30 دندان تک کانال کشیده شده انسانی استفاده شد. پس از ضدعفونی کردن دندانها حفره دسترسی تهیه شدو پس از تعیین طول کارکرد هر دندان را کست کرده و پس از جای گذاری فایل در 3 موقعیت مناسب، کوتاه و بلند، تصویر رادیوگرافی تهیه نمودیم. 90 نمای بدست آمده در 3 بزرگنمایی توسط سه متخصص اندو بررسی شد. بوسیله نتایج بدست آمده پس از ارزیابی آماری توسط آزمون فریدمن میزان دقت بزرگنمایی های مختلف مقایسه گردید.
نتایج بیانگر آن بود که اختلاف معنی داری در بین دقت سه بزرگنمایی مشاهده نشد اما در شرایطی که فایل کوتاهتر قرار گرفته بود بزرگنمایی 2Xاختلاف معنی داری با طول واقعی نشان داد(001/0=P).
در نهایت می توان بیان کرد که قابلیت بزرگنمایی رادیوگرافی دیجیتال در افزایش دقت تصاویر در تعیین طول کانال کمک کننده نمی باشد. بخصوص زمانی که فایل در طولی کوتاهتر از طول کارکرد داخل کانال قرار داده شود.

با توجه به اینکه یکسری تظاهرات و عوارض ناشی از بیماری و یا درمانهای صورت گرفته در مبتلایان به CHDمی تواند در دهان ایجاد شود که گاها خود بیمار از وجود و یا ارتباط آن با بیماری زمینه ای اطلاعی ندارد و با عنایت به اینکه این مسئله می تواند در روند درمانی بعضی از ضایعات که نیاز به درمان دارند تاثیر گذارده و یا حتی مخاطراتی را هم در رابطه با بیماری زمینه ای ایجاد نماید لذا این تحقیق با هدف بررسی حفره دهان مبتلایان به CHDصورت گرفته است.
مواد و روش هادر این مطالعه توصیفی - مقطعی تعداد 42 بیمار مبتلا به CHDمراجعه کننده به بیمارستان امام رضا (ع) بطور تصادفی و در مدت یکسال و با استفاده از پرسشنامه تنظیمی و معاینه مستقیم مورد بررسی قرار گرفتند، و نتایج کلی بصورت توصیفی گزارش گردید.
یافته هااز نظر تظاهرات دهانی آنچه که می تواند در ارتباط با بیماری های قلبی آنها باشد بترتیب سیانوزه بودن مخاط دهان در 17 مورد (5/40%) و رنگ پریدگی در 6 مورد (4/14%) مشاهده شد، شکاف کام در دو مورد (7/4%) و شکاف لب هم در دو مورد (7/4%) مشاهده گردید که اگرچه این دو عارضه نمی تواند ارتباط مستقیمی با بیماری زمینه ای داشته باشد اما از جهت اینکه این عوارض می توانند گاهی همراه با CHDباشند اهمیت دارد.
نتیجه گیریتظاهرات دهانی مشاهده شده به ترتیب شیوع عبارتند بودند از سیانوز، رنگ پریگی مخاط و شکاف های دهانی.

محصولات سفید کننده دندان ممکن است بر خواص مختلف مواد ترمیمی از جمله سختی آنها تاثیر داشته باشند. هدف از این مطالعه اثرات دو عامل سفید کننده دندان خانگی کیمیا 16% و اپالسنس15% بر سختی یک نوع کامپوزیت مایکرو هایبرید است.
در مطالعه موازی مداخله گرانه،سی نمونه استوانه ای شکل به قطر mm 5 و ارتفاع mm 2 از کامپوزیت مایکروهایبرید نوری (3M,Dental Products,USA) Z250 تهیه و به سه گروه درمانی شامل گروه کنترل، گروه سفید کننده کیمیا و گروه سفید کننده اپالسنس تقسیم شدند. نمونه های گروه کنترل به مدت 2 هفته در آب مقطر نگهداری شدند. نمونه های گروه دوم روزانه یک ساعت به مدت 2 هفته تحت تاثیر ماده سفید کننده کیمیا 16% و نمونه های گروه سوم به همین شکل ولی تحت تاثیر عامل اپالسنس15% قرارداده شدند. پس از درمان، ریز سختی نمونه ها با استفاده از روش سختی سنجی ویکرز تحت نیروی 500 گرم و به مدت 15 ثانیه اندازه گیری شد. اطلاعات بدست آمده با استفاده از آزمون ANOVAو Tukey آنالیز آماری گردید (0.05=a).
میانگین سختی کامپوزیت در گروه کنترل، کیمیا و اپالسنس به ترتیب برابر 59/4±93/97، 75/2±56/95 و 59/2±57/86 بدست آمد. عمل سفید کردن موجب کاهش سختی کامپوزیت شد ولی این کاهش در گروه کیمیا در مقایسه با گروه کنترل معنی دار نبود P=0.280)). سختی گروه اپالسنس در مقایسه با دو گروه دیگر بطور فاحشی کمتر بود P=0.000)).
عامل سفید کننده خانگی کیمیا در مقایسه با عامل اپالسنس از نظر کاهش سختی سطحی کامپوزیت Z250 مطلوب تر می باشد.

در ارتودنسی معاصر تعداد افرادی که برای بهبود مشکلات روانی –اجتماعی خود در رابطه با ظاهر صورت به درمان های ارتودنسی روی می آورند، نسبت به گذشته بیشتر شده است و حتی در طرح درمانهای ارتودنسی نیز اهمیت بیشتری به این مسئله داده می شود. ولی تاثیرات روانی ناشی از ظاهر ناپسند صورت چندان با شدت و ضعف مشکل از نظر آناتومیک ارتباط ندارد بلکه به درک و نحوه برخورد فرد با مشکل نیز بستگی دارد. هدف از این مطالعه اپیدمیولوژیک تحلیلی تعیین ارتباط میان نیاز به درمان ارتودنسی براساس شاخص زیبایی دندانی بادرک و تصور افراد از آن، در دانش آموزان 11 تا 14 ساله شهر اهواز می باشد.
این مطالعه توصیفی تحلیلی بر روی 900 نفر از دانش آموزان 14-11 ساله شهرستان اهواز، شامل 450 پسر و 450 دختر انجام شد. این افراد به طور تصادفی خوشه ایاز میان مدارس راهنمایی دخترانه و پسرانه اهواز انتخاب شدند. شرط انتخاب افراد عدم دریافت هرگونه درمان ارتودنسی در گذشته یا در زمان انجام معاینه بود. برای هر دانش آموز دو پرسشنامه تهیه شد که پرسشنامه شماره 1 شامل معیارهای مختلف DAIبود و پرسشنامه شماره 2 شامل سئوالاتی در زمینه نظر دانش آموزان از نمای ظاهری دندانهایشان بود. از تست Chi-Squareبرای تعیین ارتباط میان متغیرهای کیفی و توصیفی و t-testبرای مقایسه بین متغیرهای کمی استفاده شد.
در این بررسی نتایج زیر به دست آمد:در 9/70% دانش آموزان، DAI Scoreبین 25-13 بود که ظاهر دندانی با عدم نیاز یا نیاز اندک به درمان را مشخص می کند. در 2/19% موارد، DAI Scoreبین 30-26 بود که مال اکلوژن مشخص با نیاز انتخابی به درمان را نشان می دهد. در 8/7% موارد DAI Scoreبین 35-31 بود که مال اکلوژن شدید با نیاز بسیار زیاد به درمان را نشان می دهد. در 1/2% موارد DAI Scoreبیشتر از 35 بود که درمان برای آنها ضروری می باشد. رابطه معنی دار میان DAI Score، جنس، تکلم، و جویدن وجود نداشت.ولی رابطه میانDAI Scoreو نیاز به درمان ارتودنسی از نظر فرد و همچنین رضایت از ظاهر دندانها معنی دار بود. (000/0 P =) در مقایسه با بسیاری از مطالعات، دانش آموزان اهوازی ظاهر دندانی بهتری دارند و نیازشان به درمان ارتودنسی کمتر است.
1. رابطه معنی دار بین نیاز به درمان ارتودنسی و درک افراد از آن وجود دارد. (000/0 P=) 2. در رابطه بین دو جنس، پسران نیاز بیشتر به درمان ارتودنسی دارند که البته از نظر آماری معنی دار نمی باشد.
3. رابطه میان مقیاس DAIو رضایتمندی دانش آموزان از ظاهر دندانی خود، نگرانی در هنگام خندیدن، ظاهر دانش آموز در مقایسه با دیگر هم کلاسی ها و مورد تمسخر قرار گرفتن معنی دار بود.(000/0 P=)

سمان های رزینی تکامل یافته برای سمان کردن بریج ها و کراون ها توصیه می شوند و میزانباند این سمان ها به فلز، پرسلن، عاج و مینا در موفقیت کلینیکی رستوریشن نقش مهمی دارد.
هدف از این مطالعه تعیین سمان رزینی مناسب از نظر استحکام پیوند برشی برای باند آلیاژBase Metal، پرسلن Ceramcoو پرسلن Inceramبه عاج دندان از بین سه سمان رزینی با سه مکانیسم باند متفاوت Panavia F، C&B MetabondوRely Xمی باشد.
دراین مطالعه آزمایشگاهی مداخله گر، تعداد 90 دندان اینسایزور کشیده شده انسان تهیه و مینای سطح باکال آنها تراشیده شد بطوری که سطحی صاف در عاج ایجاد گردید. سپس 30 صفحه از آلیاژ Base Metal، 30 صفحه از پرسلن Inceramو 30 صفحه از پرسلن Laminateکارخانه Ceramcoبه ابعاد mm6×4×2 تهیه وبه سه زیر گروه تقسیم شدند. هر زیر گروهتوسط سمانهای C&B Metabond، Rely Xو PanaviaFبر طبق دستور کارخانه سازنده به سطح آماده شده دندان باند شدند.
پس از اعمال 500 سیکل حرارتی، استحکام باند برشی نمونه ها توسط دستگاه تست یونیورسال بر حسب MPaتعیین شد. سپس نمونه ها از نظر محل وقوع شکست توسط استرئومایکروسکوپ با بزرگنمایی40 بررسی شدند. تحلیل آماری استحکام پیوند برشی با استفاده از نرم افزار آماری SPSSوآزمونهای واریانس دو عاملی، فیشر و دانکن انجام گردید.
حداکثر استحکام پیوند برشی در اتصال سه نوع صفحه مورد آزمایش به عاج دندان به تفکیک سمان رزینی بترتیب ذیلبود: سمان Panavia Fبرای صفحات فلزی (MPa?±36/15)، سمان C&B Metabondبرای صفحات پرسلنی Ceramco(MPa?±89/11) و صفحات پرسلنی Inceram(MPa?±51/10). در محدوده مطالعه فوق بهترین سمان برای سمان کردن صفحات از جنس فلزBase به عاج دندان، سمان Panavia Fیا C&B Metabondمی باشد، برای سمان کردن صفحات پرسلن Ceramcoبه عاج دندان، سمان C&B Metabondو برای صفحات پرسلن Inceramبه عاج دندان،سمانC&B Metabond یا Panavia Fاست.

در درمان بیماری پریودنتال ممکن است از جراحی استفاده شود که این امر می تواند باعث تحریک فعالیت استئوکلاستیک، و در نتیجه تحلیل کرستال استخوان آلوئول شود. هدف از این تحقیق بررسی مقایسه ای تاثیر دو روش جراحی پریودنتال بر تحلیل کرست استخوان آلوئول و عمق پاکت بود.
مطالعه از نوع مطالعه کلینیکی تصادفیبوده که به روش نیم فک روی 20 بیمار که جهت درمانهای پریودنتال به کلینیک ویژه دانشکده دندانپزشکی مشهد مراجعه نمودند انجام گردید. بعد از انجام درمانهای اولیه در صورت لزوم، توسط یک جراح، اعمال جراحی انجام شد. در یک طرف جراحی فلپ با موقعیت اپیکالی همراه با اکسپوز استخوان (20 نیم فک) و در طرف مقابل جراحی فلپ با موقعیت اپیکالی بدون اکسپوز استخوان (20 نیم فک) انجام شد.انتخاب تکنیک بصورت تصادفی و با استفاده از سکه انجام شد. هنگام جراحی فاصله CEJتا کرست استخوان تعیین گردید. دو ماه بعد از هر عمل جراحی بیماران جهت اندازه گیری پارامترهای مورد نظر مجددا مراجعه و با استفاده از تکنیک Bone Soundingاین اندازه گیری تکرار گردید و اطلاعات بدست آمدهبا استفاده از آزمون Paired T testو نرم افزار SPSSمورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
در طرفی که جراحی فلپ با موقعیت اپیکالی همراه با اکسپوز استخوان انجام شد تحلیل کرستال 63/0±77/0 میلی متر و در طرف مقابل 79/0±05/1 میلی متر بود. از نظرآماری میزان تحلیل نسبت به قبل از جراحی در هر دو طرف معنی دار بود ولی اختلاف میانگین بین دو طرف معنی دار نبود. کاهش عمق پاکت نیز در هر دو تکنیک معنی دار بود اما اختلاف معنی داری بین دو تکنیک مشاهده نشد.
این نتایج نشان داد که تحلیل طبیعی کرستال که در جریان ترمیم پس از هر دو روش جراحی پریودنتال اتفاق می افتد می تواند نقش مهمی در بازسازی عرض بیولوژیک داشته باشد.

از مسائل مهم و دیرین در دندانپزشکی، هماهنگی بین شکل ظاهری و رنگ ترمیم با دندانهای طبیعی فرد است. در ترمیمهای چینی- فلز، نوع آلیاژ زیرساز استفاده شده بر رنگ نهایی پرسلن موثر می باشد. از جمله آلیاژهای پرمصرف، آلیاژهای بیس متال (Ni-Cr) هستند که نمونه ایرانی آنها، آلیاژ مینالوکس است.
هدف این مطالعه مقایسه تاثیر سه آلیاژ بیس متال Wirron 99، Bellabond و مینالوکس بر رنگ پرسلن پوشاننده آنها و بررسی ابعاد مختلف رنگ در بین آنهاست.
در این مطالعه تجربی - آزمایشگاهی از هر آلیاژ 10 دیسک به ضخامت mm3/0 و قطر cm1 تهیه و طبق دستور کارخانه سازنده، پرسلن Vita VMK68 با رنگ A2 با ضخامت یکسان mm1 بر روی آنها پخته شد. برای تهیه گروه کنترل از همین نوع پرسلن، 10 نمونه به ضخامت mm5 ساخته شد. تمام نمونه ها در زمان و شرایط یکسان از نظر نور محیطی توسط دستگاه کامپیوتری کالریمتری بررسی و مقادیر رنگی l*، a* و b* تحت سیستم CLE-LAB در تمام نمونه ها بدست آمد. نتایج با استفاده از آزمونهای آماریone way ANOVA و Tukey مورد ارزیابی قرار گرفتند.
سه آلیاژ مورد مطالعه در مقایسه با گروه کنترل بر هر سه متغیر l*، a* و b* تاثیر معنی دار داشتند (به ترتیب 004/0P=، 037/0P= و 001/0 P<). در بین سه آلیاژ، آلیاژهای Wirron 99 و Bellabondاز نظر تاثیر بر متغیرهایl* (025/0P-value=) و a* (03/0P-value=) دارای اختلاف معنی دار بودند. از این نظر آلیاژ مینالوکس فاقد اختلاف معنی دار با دیگر گروه ها بود. مقایسه میانگین مقادیر ΔE در بین آلیاژها، نشان داد که اختلاف رنگ پرسلن ویتا A2 پخته شده بر روی دو آلیاژ Wirron 99 و Bellabond با یکدیگر معنی دار است (012/0P-value=).
آلیاژ مینالوکس از نظر تاثیر بر اجزاء رنگ و همچنین مقدار ΔE مشاهده شده، در طیف مشابهی با دو آلیاژ خارجی Wirron 99 و Bellabond قرار دارد.

شکافهای دهانی شایعترین نقص های مادرزادی صورتی در انسانها می باشند. علل بروز شکافهای دهانی چند عاملی بوده و عوامل ژنتیک و محیطی در بروز ان موثرند. شیوع شکافهای دهانی در نژادها و کشورهای مختلف متفاوت گزارش شده است. هدف از این مطالعه ارزیابی شیوع شکاف های دهانی در گروهی از نوزادان ایرانی و عوامل مرتبط با این ناهنجاری است.
این مطالعه بصورت توصیفی بر روی اطلاعات موجود انجام شد. جامعه مورد بررسی پرونده 147500 نوزاد متولد شده طی سالهای 1374 تا 1382 در بیمارستان های مهدیه و شهید اکبرآبادی تهران بود. پرونده 193 نوزاد مبتلا به انواع شکافهای دهانی و مادران آنها بررسی شد. گروه کنترل شامل 240 نوزاد سالم و مادران آنها بود. متغیرهای مرتبط با نوزاد (جنس، وزن، نارس بودن و وجود انواع ناهنجاری های دیگر) و عوامل مرتبط با مادر (سن حاملگی، ازدواج فامیلی و داروهای مصرفی) بررسی شد و تحت نرم افزار SPSS(10) با آزمون کای – دو آنالیز گردید.
از مجموع 147500 نوزاد متولد شده در این مقطع زمانی 193 نوزاد مبتلا به انواع شکافهای دهانی یافت شدند. (3/1مورد در 1000 تولد) 17 نفر از نوزادان مزبور مرده متولد شده بودند. 11/46 درصد نوزادان مبتلا به شکاف کام+ شکاف لب و 01/29 درصد مبتلا به شکاف لب و 87/24 درصد مبتلا به شکاف کام بودند. نسبت جنسیتیM/F=1/27 بود. بروز انواع شکافهای دهانی به طور معنی داری در نوزادان کم وزن (کمتر از 2500 گرم) بیشتر دیده شد. (P<0.001 و OR= 3.2) ازدواج فامیلی والدین عامل پر اهمیت دیگری بود که در بروز شکافهای دهانی نقش داشت. P<0.001) و OR= 2.7). همچنین سن بالای 35 سال مادرو بیماری های زمینه ای او نیز در بروز شکافهای دهانی نوزاد نقش موثری داشت (P=0.04 و OR=2.6 و (OR=2.3 و در50 درصد ازنوزادان مبتلا به شکاف کام سایر ناهنجاری های اسکلتی و ارگانی نیز دیده شد.
در این مطالعه مشخص شد وقوع شکافهای دهانی در جمعیت مورد مطالعه 3/1 در 1000 تولد است که مشابه با نتایج تحقیقات سایر پژوهشگران در ایران است. بر پایه نتایج این مطالعه وزن نوزاد کمتر از 2500 گرم، ازدواج فامیلی سن بالاو،بیماری های زمینه ای مادر و خانوار پر جمعیت به ترتیب مهمترین عوامل مرتبط با وقوع شکافهای دهانی بودند. بنابراین انجام برنامه های منظم مراقبت از زنان باردار و مشاوره ژنتیک در گروه های پر خطر توصیه می شود.

حساسیتهای عاجی از جمله مشکلات شایعی است که بسیاری از بیماران به اشکال گوناگون از آن شکایت دارند. علت ایجاد این حالت، باز شدن توبولهای عاجی به محیط دهان است که در اثر عواملی همچون شکستگی، سایشهای پاتولوژیک دندان وبه خصوص بعد از جراحی های پریودونتال ایجاد میشود. تاکنون درمانهای بسیاری برای این مشکل پیشنهاد شده است. هیدروکسید کلسیم نیز از جمله موادی است که جهت درمان حساسیتهای عاجی بعد از جراحی های لثه ممکن است کاربرد داشته باشد. هدف این مطالعه بررسی اثر خمیرهای پانسمان پریودونتال به عنوان یک حامل جهت کاربرد ماده فوق در کاهش حساسیت عاجی بوده است.
این مطالعه روی 30 بیمار با مشکل پریودونتال پیشرفته که نیاز به جراحی دوکوادرانت در هر فک را داشتند، انجام شد. در هر بیمار یک کوادرانت به عنوان مطالعه و کوادرانت دیگر به عنوان کنترل در نظر گرفته شدند. در گروه مطالعه mg90 از پودر هیدروکسید کلسیم با cm1 از خمیر Co-packمخلوط و در ناحیه جراحی قرار گرفت. خمیر در گروه کنترل فاقد پودر هیدروکسید کلسیم بود، بعد از یک هفته خمیر برداشته شده و میزان حساسیت با استفاده از پوار هوا و سوند وبا استفاده از Visual Analog Scaleارزیابی شد. شاخص پلاک O''leary نیز در دو گروه ثبت گردید. یافته ها با استفاده از آزمون آماری Wilcoxonآنالیز گردیدند.
در پایان مطالعه 21 بیمار مراحل مطالعه را تکمیل نمودند و 9 بیمار به دلایل مختلف از مطالعه خارج شدند. نتایج این مطالعه تفاوت معنی داری را بین دو گروه از نظر میزان حساسیت و تشکیل پلاک نشان نداد اگرچه میزان پلاک در ناحیه ای که از پانسمان همراه با هیدروکسید کلسیم استفاده شده کمتر بود.
از پانسمان پریودونتال به عنوان حاملی جهت کاربرد هیدروکسید کلسیم در درمان حساسیتهای عاجی بعد از جراحی لثه نمی توان استفاده کرد. این ماده به همراه پانسمان پریودونتال می تواند باعث کاهش تجمعات باکتریایی در ناحیه مورد جراحی گردد که ممکن است در سرعت بخشیدن ترمیم بافتهای جراحی شده تاثیر گذار باشد.

مهر و موم کامل کانال ریشه از مهمترین عوامل در تعیین پیش آگهی درمانهای ریشه می باشد. در این زمینه حذف لایه اسمیر و نوع سیلر به کار رفته نقش بسزایی دارد. هدف از این مطالعه مقایسه توانایی سه محلول شستشوی کانال ریشه به تفکیک کاربرد دو نوع سیلر با بیس رزینی و ZOEدر برابر ریز نشت کرونالی باکتری انتروکوک فکالیس بود.
در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی تعداد 170 دندان تک کاناله کشیده شده انسان استفاده گردید. دندانها بعد از آماده سازی کانال به طور تصادفی به 6 گروه 25 تایی و دو گروه کنترل مثبت و منفی 10 تایی تقسیم گردید. شستشوی نهایی در گروه 1و2 توسط NaClO+EDTA، در گروه 3و 4 توسط اسید سیتریک 7%+NaClOو در گروه 5و6 توسط اسید سیتریک 20%+NaClOانجام گرفت. دندانها در اتو کلاو استریل شدند. سپس گروه 3،1و5 توسط گوتا پرکاو سیلر AH26و گروه های2،4و6 توسط گوتا پرکا و سیلر Tublisealبه روش تراکم جانبی پر شدند. دندانها برای 48 ساعت در رطوبت 100% و دمای c37 نگهداری شدند. سطح ریشه ها به جز mm2 انتهای اپیکالی آنها با دو لایه لاک ناخن پوشانده شد. تمام دندانها در سیستم ساخته شده تعبیه گردید و کل سیستم با گاز اتیلن اکساید استریل شد و در شرایط آسپتیک به ظروف حاوی محلول محیط کشت (Brain Heart Infusion)BHIاستریل منتقل گردید. محلول تازه حاوی انتروکوک فکالیس هر 3 روز یکبار به سیستم تزریق گردید. نمونه ها به مدت 160 روز، روزانه بررسی شدند و زمان وقوع کدورت در مورد هر نمونه ثبت گردید و با آنالیز واریانس و Duncanارزیابی گردید.
در گروه کنترل مثبت، تمام نمونه ها پس از 24 ساعت آلوده شدند در گروه کنترل منفی هیچکدام از نمونه ها تا پایان زمان آزمایش آلوده نگردیدند. گروه 1 (AH26 + EDTA) و گروه 3 (اسید سیتریک 7% + AH26) با گروه2 (Tubliseal + EDTA) تفاوت معنی داری نداشتند، از طرفی همین دو گروه (1و3) با گروه 5 (اسید سیتریک 20% + AH26) تفاوت معنی داری نداشتند. ولی اختلاف بین گروه 2 (Tubliseal + EDTA) و گروه 5 (اسید سیتریک 20% + AH26) معنی دار بود (P<0.001). گروه های 4 (اسید سیتریک 7% + Tubliseal) و 6 (اسید سیتریک 20% + Tubliseal) با چهار گروه دیگر اختلاف معنی دار داشت (P<0.001)، اما بین دو گروه 4 و 6 تفاوت معنی دار نبود.
در میان سه محلول شستشو دهنده، اسید سیتریک 20% هنگامیکه با سیلر AH26استفاده شود، بالاترین میانگین زمان بروز ریز نشت را نشان می دهد. کمترین میانگین روز بروز کدورت مربوط به گروهی است که از اسید سیتریک 20% و Tublisealاستفاده گردد.

کاندیدا آلبیکانس در سطوح مختلف دهان از جمله زبان، کام و سطوح پوسیده دندان و پلاک دندانی کلونیزه می شود. عوامل متعددی از جمله سن، جنس، رژیم و عادات غذائی و بهداشت دهان در میزان و شدت کلونیزاسیون این میکروارگانیسم دخیل می باشند. هدف از مطالعه حاضر، تعیین همبستگی بین حضور و فراوانی کاندیدا آلبیکانس در دهان و شاخص پوسیدگی دندانی در دانشجویان دندانپزشکی می باشد.
در یک مطالعهتوصیفی-تحلیلی از 121 نفر دانشجویان دندانپزشکی بابل بدون سابقه بیماری سیستمیک که از آنتی بیوتیک و یاداروهای استروئیدی استفاده نمی کردند، پس از تشریح اهداف و جلب رضایت، تاریخچه پزشکیواطلاعات زمینه ای در فرم ثبت اطلاعات درج گردید. سپس معاینه بالینی برای تعیین شاخص DMFTو شاخص PIانجام شد. PH بزاق اندازه گیری شد. نمونه های پلاک دندانی در محیط سابورو و کروم آگار کشت داده شد. پس از جمع آوری اطلاعات و دسته بندی نهائی، تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS 10.02و تستهای آماری T-Student، Fisher Exact test, Man-Whitney U testوChi-Squareانجام شد.
63 دانشجو مرد (1/52%) و 58 نفر زن (9/47%) بودند. میانگین کلی سنی دانشجویان 2/5+61/24 سال بود. تعداد کل کشتهای حاوی کاندیدا در بزاق 53 مورد (8/43%) و در پلاک 51 مورد (1/42%) بود که 50 مورد (3/94%) در کشتهای بزاق و 45 مورد (3/88%) در نمونه های پلاک مربوط به کاندیدا آلبیکانس بود. 44 نفر (4/36%) فاقد هر نوع پوسیدگی در دهان بودند. تعداد موارد کشت مثبت کاندیدا آلبیکانس در افراد دارای پوسیدگی بیشتر، با پرکردگی کمتر از 7 عدد، با PHدهانی کمتر از 7، در افراد سیگاری و در گروه با پلاک دندانی خفیف بیشتر است (P<0.05). مثبت بودن کشت کاندیدا آلبیکانس نمونه های پلاک و بزاق با متغیرهائی نظیر مصرف مواد قندیو دفعات مسواک زدن و همچنین جنس رابطه معنادار آماری ندارد (P>0.05).
پوسیدگی دندانی با فلور قارچی دهان، استعمال دخانیات، PHپائین بزاق و مصرف توام مواد قندیو سیگار رابطه دارد. کاندیدا آلبیکانس شایعترین گونه کاندیدا در دهان می باشد.

در شرایط ایده آل، مقاومت سایشی ماده ترمیمی باید مشابه مینا باشد. در این مطالعه میزان سایش تارجیس در مقابل چینی، کامپوزیت و مینای دندانی در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت.
در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی، 120 نمونه به ابعاد 2×8×13 میلیمتر شامل 60 نمونه تارجیس (تارجیس دنتین 140 با پوششی از تارجیس انسیزال S1)، 20 نمونه چینی VMK95VITA(چینی انسیزال A2)، 20 نمونه از کامپوزیت تتریک سرام HB(A2) و 20 نمونه مینای دندان (از سطح باکال دندان سانترال ماگزیلا) تهیه شد. نمونه ها در بلوکهای آکریلی مانت شده و پس از سائیدن و آماده سازی سطوح آنها به کمک کاغذهای سیلیکون کارباید شماره 240 تا 1000 بمدت 20 دقیقه، در ماشین سایش قرار گرفتند (به دفعات 000/30 سیکل، با فرکانس 198 سیکل در دقیقه، فشار 300 گرم و در یک محیط مایع بزاق مصنوعی). نمونه ها در سه گروه تارجیس- چینی، تارجیس- کامپوزیت و تارجیس- مینا مورد مطالعه قرار گرفتند. ارتفاع کاهش یافته در سطوح مقابل هم توسط کولیس دیجیتالی (Mitutoyo)با دقت 01/0 میلیمتر اندازه گیری شد. اعداد بدست آمده توسط آزمون T-Testو نرم افزار SPSSبا درجه اطمینان 95% تحت آنالیز آماری قرار گرفتند.
اختلاف قدرت سایندگی چینی نسبت به تارجیس معنی دار و حدود 5/3 برابر بود(05/0 P<). سایش تارجیس نسبت به کامپوزیت تتریک سرام HBاختلاف معنی داری نداشت (05/0 P>) و تقریبا به یک میزان بود. در نمونه های تارجیس مقابل مینا مشاهده گردید که تارجیس بیشتر از مینا دچار سایش شده که از نظر آماری معنی دار نبود (05/0 P>).
با توجه به نتایج بدست آمده، تارجیس با داشتن خصوصیات مکانیکی مناسب می تواند جایگزین مناسبی برای پرسلن و کامپوزیت باشد.

شکستن بیس آکریلی پروتزهای کامل مشکل شایعی است که اغلب در فکبالا به وقوع می پیوندد. از آنجا که نیروهای وارد بر پروتز در دهان معمولا از نوع خمشی است، در این بررسی، تاثیر شکل کام و ضخامت رزین اکریلی بر استحکام خمشی بیسپروتز مورد مطالعه قرار گرفته است.
در این مطالعه تجربی - آزمایشگاهی تعداد 48 کست گچی در سهگروه کام کم عمق، متوسط و عمیق تهیه شد و در هر گروه نیمی از بیس ها با ضخامت یکلایه موم و نیمی دیگر با دو لایه موم بیس پلیت تهیه و پس از اکریل گذاری با اکریلاکروپارس، تعداد 48 بیس اکریلی ساخته شد. سپس بیس ها تحت بارگذاری دستگاه دارتک قرار گرفتند و استحکام خمشی آنها محاسبه گردید. یافته های حاصل توسط آزمون هایmultivariate ANOVA وKruskal-wallis و آزمون تکمیلیMann whitney تجزیه و تحلیلآماری شدند.
مقایسه استحکام خمشی سه شکل مختلف کام با توجه به ضخامت بیسنشان داد که استحکام خمشی بیس های مربوط به کام های کم عمق با دو گروه دیگر تفاوتمعنی داری دارد(001/0P<) تفاوت آماری معنی داری بین شکل های متوسط و عمیقکام مشاهده نشد (503/0=P)و میانگین استحکام خمشی بیس های ضخیم تر، نسبت به میانگیناستحکام خمشی بیس های نازک تفاوت معنی داری داشت (001/0P<).
در این بررسی مشخص شد که شکل کام و ضخامت بیس اثر مشخصی براستحکام خمشی بیس پروتز دارد. در کام های کم عمق که استحکام خمشی از کام های متوسطو عمیق کمتر است می توان با افزایش ضخامت بیس، استحکام خمشی پروتز را بیشتر کرد.

یکی ازمهمترین عیوب کاربرد ترمیم های همرنگ دندان، ریزنشت است. این قضیه بخصوص زمانی آشکارتر خواهد بود که حفره ای با دیواره های عاجی جهت اتصال، درپیش رو داشته باشد. با تمامی پیشرفت های صورت گرفته بر روی عوامل اتصال دهنده عاجی، هنوز هیچ ادهزیوی نتوانسته است ریزنشت را درحد فاصل رزین- عاج ازبین ببرد. هدف ازاین مطالعه بررسی اثر فیلر بر ریزنشت ادهزیوهای سلف اچ با عاج و بررسی نمای مرفولوژی ناحیه حد فاصل با مبکروسکوپ الکترونی می باشد.
حفرات کلاسVبر روی دندانهای پرمولر کشیده شده انسانی تهیه شدند. (60= n) سپس دندانها به صورت تصادفی وبراساس نوع ادهزیو مصرفی به 6 گروه تقسیم شدند. گروه ها شامل سه گروه اهزیو فیلردار: Xeno III(سلف اچ یک مرحله ای) Clearfil SE Bond(سلف اچ دومرحله ای) وExcite(توتال اچ) وسه گروه ادهزیو بدون فیلر: iBond(سلف اچ یک مرحله ای) وBistite II(سلف اچ دو مرحله ای) وSingle Bond(توتال اچ) بودند.پس ازانجام ترمیم، نمونه ها تحت سیکل حرارتی قرارگرفتند وتست نفوذ رنگ انجام شد. سپس برش های طولی در جهت بوکولینگوالی از هر دندان تهیه ودر زیراسترئومیکروسکوپ به منظور بررسی ریزنشت مورد مشاهده قرارگرفت. ازهرگروه 2 نمونه و جهت بررسی میکرو مرفولوژی حد فاصل رزین- عاج با تحت میکروسکوپ الکترونی SEM، آماده سازی شد.آنالیز داده ها با تستهای آماری Mann Whitney,Kruskal wallisدر سطح اطمینان 95% انجام شد. مشخص شد که درگروه ادهزیوهای سلف اچ یک مرحله ای فیلردار(Xeno III)به طورمعنی داری کاهش ریزنشت بیشتری را نسبت به بدون فیلر آن((iBondایجادمی کند(P=0/05). درگروه ادهزیوسلف اچ دومرحله ای(P=0/58)و توتالاچ(P=0/93)ا هیچ تفاوت آماری معنی داری بین نوع فیلردار و بدون فیلرمشاهده نشد. دربررسیSEMنشان داده شد که ادهزیوهای سلف اچ، هیبریدلایرهای نازک تری را ایجاد می کنند اما رزین تگ ها دراین سیستم ها بیشتر و منظم تر بوده ورزین به خوبی درفضاهای ایجاد شده دراثرمعدنی زدایی نفوذ کرده وپلیمریزه شده بود. فیلربیشترین تاثیرمثبت را درکاهش ریزنشت درسیستم های ادهزیو سلف اچ یک مرحله ای یعنی Xeno IIIنشان داد. در ادهزیوهای سلف اچ دومرحله ای و تو تال اچ تفاوت معنی داری بین نوع فیلردار وبدون فیلر مشاهده نشد. مشخص شد که ادهزیوهای سلف اچ اگربه صورت دقیق به کار روند سیل بهتری را نسبت به ادهزیوهای مرسوم توتال اچ ازخود نشان می دهند چرا که می توانند قسمت زیادی از فضاهای خالی شده دراثرمعدنی زدایی را با رزین پرکرده وپلیمریزه شوند.

تحلیل ریشه دندانهای ثنایا در فک بالا از عوارض نهفتگی دندان نیش می باشد که می تواند منجر به کشیدن دندان، نیاز به درمان ارتودنسی ویا هر دو گردد. هدف از انجام این مطالعه بررسی تحلیل ریشه دندانهای ثنایای مجاور دندان نیش نهفته در فک بالا در رادیوگرافی های معمولی و CT scanمی باشد.
این مطالعه بر روی 14بیمار (با دامنه سنی 20-13 ساله) که دارای 18 دندان نیش نهفته بودند، صورت گرفت. دندان ها در رادیوگرافی های پری اپیکال، پانورامیک و CT scanاز جهت وجود یا عدم وجود تحلیل ریشه مورد بررسی قرار گرفتند. شدت تحلیل ریشه در CT scanدر پلن افقی بر اساس درجه بندی قراردادی ارزیابی شد. موقعیت ناحیه تحلیل از بعد بوکولینگوالی، مزیودیستالی، فوقانی –تحتانی و میزان گسترش طولی تحلیل ریشه در CT scanتعیین گردید.
همه دندانهای ثنایای مجاور به دندان نهفته در CT scanتحلیل نشان دادند. این تحلیل در6/84 % موارد در دندان های لترال مشاهده شد. 5/61% از دندانهای ثنایای تحلیل یافته، در رادیوگرافی های معمول هیچگونه تحلیلی نشان ندادند و 5/38% دیگر نیز مشکوک به تحلیل بودند. در 77% موارد تحلیل، در سطوح پالاتال و دیستوپالاتال دندانهای ثنایا دیده شد که در رادیوگرافی های معمولی قابل تشخیص نبود. بررسی زاویه رویشی دندان نیش در رادیوگرافی پانورامیک نشان داد که این زاویه در ایجاد تحلیل ریشه در دندانهای مجاور نقش مهمی ندارد.
روش های رادیوگرافی معمول، قادر به تشخیص تحلیل ریشه دندانهای ثنایای مجاور دندان نیش نهفته نیستند. بنابراین در مواردی که وجود تحلیل ریشه، شدت و گسترش آن در طول ریشه این دندانها، بر طرح درمان و پیش آگهی مؤثر می باشد، استفاده از CT scanتوصیه می گردد.

پوسیدگی های زودرس شدید دوران کودکی یکی از شایعترین بیماری های مزمن دوران کودکی است. اتیولوژی آن چند عاملی بوده و عوامل ژنتیکی و محیطی هر دو نقش مهمی را در پاتوژنز آن بازی می کنند. تفاوتهای ژنتیکی بین افراد مختلف، سبب تفاوت آنها در استعداد به پوسیدگی می گردد. عوامل ژنتیکی مرتبط با مولکولهای Human Leukocyte Antigen (HLA)اخیرا به عنوان یک عامل مستعدد کننده فرد به پوسیدگی مطرح شده اند. هدف از این مطالعه بررسی رابطه بین دو آلل HLADQB1*O6 و HLADRB1*04با پوسیدگی های زودرس شدید کودکی به منظور تشخیص زود هنگام بیماری و پیشگیری از آن است.
در این مطالعهمقطعیاز نمونه خون 44 کودک مبتلا به پوسیدگی زودرس شدید دوران کودکی و 35 کودک فاقد پوسیدگی، DNAژنومی به روش غیر آنزیمی رسوب نمکی استخراج گردید. سپس وجود این دو آلل با استفاده از تکنیک PCR-SSPو الکتروفورز ژل آگاروز بررسی گردید.درتجزیه و تحلیل یافته ها از آزمونهای وFisher''s exact test, Chi-square test, Student t-test و Logistic Regression testاستفاده گردید و در همه آزمونها سطح معنی داری 05/0 مد نظر بود.
یافته ها یک افزایش آماری قابل ملاحظه ای را از نظر فراوانی آلل HLA-DRB1*04در گروه بیمار نشان دادند (P-value=0.019). برآورد خطر نسبی (OR)هم برای این آلل عدد ده بدست آمد. فراوانی آلل HLADQB1*06بین دو گروه از نظر آماری اختلاف معنی داری نشان نداد. (P-value=0.37)نتایج فوق نشان می دهد که آلل HLA-DRB1*04با پوسیدگی های زودرس شدید دوران کودکی مرتبط است. بنابراین بررسی وجود این آلل در کودکان می تواند بعنوان یک مارکر مولکولی برای تشخیص زود هنگام بیماری توصیه شود.

برای درمان های صحیح اندودنتیک نیاز به آگاهی از تنوع کانالی دندان می باشد و عدم آگاهی از تنوع کانالی، سبب شکست در درمان می گردد. نظر به اینکه یکی از عوامل مؤثر و مهم در تنوع کانال نژاد می باشد، در این پژوهش مطالعه ای آزمایشگاهی(In Vitro) در قالب دو روش شفاف سازی و برش عرضی در شهر اصفهان انجام شده است تا علاوه بر شناسایی تنوع کانالی دندان های پر مولر اول بالا و پر مولر دوم پایین، مقایسه ای نیز بین نتایج دو روش داشته باشد.
این مطالعه توصیفی برروی تعداد 160 دندان دائمی کشیده شده پرمولر اول فک بالا و پر مولر دوم فک پایین انجام گرفت که از کلینیکها و مطبهای شهر اصفهان جمع آوری گردیده بود.پس از تمیزکردن و آماده سازی کانالها ابتداتنوع کانالی دندانها به روش شفاف سازی و. سپس با برش عرضی مورد مطالعه قرار گرفته و نتایج حاصله بر اساس طبقه بندی Weine ثبت گردید..
1 در بررسی به روش شفاف سازی:از تعداد80 دندان پرمولر اول فک بالا، تعداد 5 دندان نوع I (25/6%)، تعداد 18 دندان نوع II (5/22%)، تعداد 54 دندان ننوع) III 5/67%) وتعداد3دندان نوع IV(75/3%) بود. و از تعداد80 دندان پرمولر دوم فک پایین 73 دندان نوع I (25/91%)، 5 دندان نوع) II25 /6%)، صفر دندان نوع III (0%) و 2 دندان نوع IV (5/2%) بود.
2 در بررسی به روش برش عرضی: دندانها پس از بررسی به روش شفاف سازی توسط روش تهیه مقطع عرضی نیز مورد بررسی قرار گرفتند که از تعداد80 دندان پرمولر اول فک بالا،2دندان ننوعI (5/2%)،19دندان نوع II(75/23%)، 56دندان نننوع)III70%) و 3دندان نوع)IV75/3%) بود و از تعداد80 دندان پرمولر دوم فک پایین 71دندان نوع) I75/88%)، 7دندان نوع) II75/8%)، صفردندان نوعIII (0%) و 2 دندان نوع IV (5/2%)بود.
نتیجه گیری:تحقیقات متعددی به روش های مختلف در زمینه آناتومی داخلی دندانهای پرمولراول فک بالاوپرمولردوم فک پایین انجام گردیده است که نتایج آن متفاوت از نتایج مطالعه حاضر بود که به نظر می‎رسد تفاوت در نتایج ناشی از تاثیر عوامل ژنتیکی و تفاوت در روش مطالعه باشد. بعلاوه نتایج حاصل از روش های مختلف بر جستجوی بیشتر جهت یافتن تنوع فرم و کانال اضافی در این دندانها تاکید دارد.

Plasma cell gingivitis ژنژیویتی با نمای کلینیکی شامل لثه افزایش حجم یافته قرمز و شکننده و گاهی گرانولر است که به راحتی خونریزی می کند و معمولا باعث از دست رفتن چسبندگی نمی شود. در نمای هیستولوژی این ضایعه همیند زیرین ارتشاح متراکم پلاسماسل ها وجود دارد که به سمت اپی تلیوم دهانی گسترش می یابد از علل ایجاد آن آلرژی به عوامل مختلف مانند آدامس ها، خمیردندانها و...، راکسیونهای اتوایمیون، عدم تعادل هورمونی و انفیلتراسیونهای هماتولوژیک را مطرح ساخته اند اما در برخی از موارد نیز علت مشخصی یافت نشده است هدف مطالعه گزارش موردی از این بیماری و نحوه انجام درمان بود.
مورد دختری 14 ساله بود که شکایت از خونزیزی لثه ها داشت در معاینات داخل دهانی افزایش حجم منتشر لثه و قرمز آتشین در sextant قدام و سمت راست فکین مشاهده شد در معاینات خارج دهانی نیز یافته خاصی بدست نیامد آزمایشات هماتولوژیک بیمار نیز نرمال بود در نمای رادیوگرافیک تحلیل استخوان مارژینال مشاهده نشد و در نمای هیستوپاتولوژیک اپی تلیوم آکانتوتیک همراه با ارتشاح متراکم سلولهای آماسی با غلبه پلاسماسل در لامینا پروپریای زیرین مشهود بود. جراحی به روش flap به منظور حذف افزایش حجم های لثه ای انجام شد و سپس بیمار تحت درمانهای maintenance قرار گرفت.
در مورد فوق هیچ عودی از بیماری طی 6 ماه دوره fallow up مشاهده نشد و عامل آلرژن خاصی در رابطه با این بیمار یافت نشد اما باتوجه به اینکه بیمار در سن بلوغ دچار این ضایعه شده احتمال می رود که ضایعه فوق در ارتباط با عدم تعادل هورمونی ایجاد شده باشد که یکی از عوامل مطرح در ایجاد بیمای می باشد.