فهرست مطالب

فیض - سال یازدهم شماره 2 (پیاپی 42، تابستان 1386)

مجله فیض
سال یازدهم شماره 2 (پیاپی 42، تابستان 1386)

  • 84 صفحه،
  • تاریخ انتشار: 1386/08/01
  • تعداد عناوین: 12
|
  • داود سهرابی، محسن علیپور، علی اوسط ملتی صفحه 1
    خلاصه
    سابقه و هدف
    برخی گزارشات حکایت از آثار سوء مترونیدازول بر روی گونادوتروپین ها، تستوسترون، اسپرماتوژنز و دستگاه تناسلی نر دارد. هدف این پژوهش بررسی اثرات مترونیدازول بر روی هورمون های محور هیپوفیز بیضه، تستوسترون و اسپرماتوژنز در موش صحرایی (RAT) نر می باشد.
    مواد و روش ها
    در این پژوهش تجربی 24 عدد موش Rat نر بالغ با سنین 12-10 هفته به صورت تصادفی در سه گروه 8 تایی قرار گرفتند. به گروه کنترل آب معمولی و به گروه اول تجربی روزانه 200 میلی گرم بر کیلوگرم مترونیدازول محلول در آب و به گروه دوم تجربی روزانه 400 میلی گرم بر کیلوگرم مترونیدازول محلول در آب و به مدت 60 روز داده شد. در پایان تجربه بعد از بیهوشی خون گیری از بطن چپ به عمل آمد و برای سنجش هورمونی، سانتریفوژ گردید. بعد از کشتن موش ها، بیضه ها و سمینال وزیکول و پروستات از بدن آنها خارج گردید. بعد از مطالعات مورفولوژیکی، در مایع بوئن به عنوان فیکساتیو قرار گرفتند. سپس بیضه ها با روش هماتوکسیلن و ائوزین رنگ آمیزی شدند. آنالیز آماری با استفاده از آزمون t-test انجام شد.
    نتایج
    بین وزن بیضه ها و غدد تناسلی ضمیمه (سمینال وزیکول و پروستات) گروه های تجربی در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنی داری مشاهده شد (01/0p<). هورمون هایFSH و LH، تستوسترون در گروه های تجربی نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری را نشان داد. (01/0p<). مطالعات هیستولوژیک نشان داد در گروه های تجربی لوله های اسپرم ساز بیضه ها دچار آتروفی شده و روند اسپرماتوژنز کند گشته و تعداد سلول های زایا کاهش یافته بود.
    نتیجه گیری
    مترونیدازول موجب کاهش هورمون های گونادوتروپین و تستوسترون می شود و از این طریق و یا راه های احتمالی دیگر مانند اثر مستقیم بر روی سلول های لیدیگ و سلول های دودمان اسپرم موجب کاهش روند اسپرماتوژنز در بیضه می شود. بنابراین توصیه می شود به ویژه در جنس مذکر در مصرف این دارو احتیاط لازم به عمل آید.
    کلیدواژگان: مترونیدازول، گونادوتروپین، تستوسترون، بیضه
  • الهه میرراسخیان، مژده صالح نیا صفحه 6
    سابقه و هدف
    با توجه به اهمیت نوع ضد یخ و مراحل آب گیری در روش انجماد شیشه ای هدف از این تحقیق بررسی انجماد شیشه ای تک فاکتوری با استفاده از غلظت های مختلف اتیلن گلیکول در مراحل مختلف آب گیری در خصوص بافت تخمدان موش بود.
    مواد و روش ها
    به منظور مطالعه ی کیفی بافت تخمدان پس از انجماد شیشه ای، 35 موش ماده ی بالغ نژاد NMRI با سن 10-6 هفته انتخاب شدند و پس از خارج ساختن بافت تخمدان آنها به شکل تصادفی در سه گروه کنترل، آزمون سمیت و انجماد شیشه ای قرار گرفتند. در گروه های انجمادی پس از آب گیری یکسان نمونه ها در غلظت های 2 و 4 مول (هر مرحله به مدت یک دقیقه) با توجه به غلظت نهایی 6 و یا 8 مول زمان های متفاوت آب گیری 4، 6 و 8 دقیقه برای هر کدام از غلظت ها در نظر گرفته شد و سپس در ازت مایع غوطه ور و به مدت یک هفته نگهداری شدند. بعد از گرم کردن نمونه ها، در ساکاروز 1 مول شستشو و به تعادل رسیدند. همچنین آزمون سمیت در خصوص تمام غلظت ها انجام شد. بافت های تخمدان تازه، منجمد شده و آزمون سمیت در محلول فرمالدهید 10 درصد تثبیت شده و پس از قالب گیری در پارافین و برش گیری های پی درپی با هماتوکسیلین و ائوزین رنگ آمیزی و سپس مطالعه کیفی شدند.
    نتایج
    بافت تخمدان در گروه های انجمادی با غلظت های متفاوت اتیلن گلیکول و نیز زمان های مختلف آب گیری مورفولوژی طبیعی و مشابه داشتند. ساختار فولیکول های پره انترال و انترال به خوبی حفظ شده بود به ویژه فولیکول های بدوی و پره انترال با اندازه ی کوچک در نواحی قشری تخمدان کاملا طبیعی بودند.
    نتیجه گیری
    نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که اولا غلظت های بالای اتیلن گلیکول برای تخمدان سمی نبوده، دوما زمان آب گیری 4 تا 8 دقیقه باعث پیدایش برهم ریختگی بافت تخمدان طی مراحل انجماد و ذوب نشده است. گرچه اثرات دقیق این ضدیخ نیاز به مطالعات بیشتری دارد.
    کلیدواژگان: انجماد شیشه ای چندمرحله ای، اتیلن گلیکول، بافت تخمدان
  • راضیه دهقانی فیروزآبادی، نعیمه طیبی صفحه 12
    سابقه و هدف
    با توجه به اهمیت کاهش مرحله فعال زایمان و پیشبرد افاسمان سرویکس در این مطالعه تاثیر آتروپین وریدی را در دو نکته ذکر شده در خانم های شکم اول در مرحله فعال زایمان مراجعه کننده به بیمارستان شهید صدوقی یزد در سال 85-1384 مورد بررسی قرار گرفت.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه Randomized Controlled Trial، 200 زن حامله شکم اول به صورت تصادفی یک در میان در دو گروه 100 نفری که شامل افراد با دریافت آتروپین (گروه مورد) و افراد با دریافت دارونما (گروه شاهد) قرار گرفتند. در مرحله فعال زایمان به گروه مورد، cc1 آتروپین وریدی و به گروه شاهد دارونما همان حجم تزریق گردید. در نهایت تاثیر آتروپین را بر روی منحنی فریدمن و پیشرفت زایمان و مدت زمان زایمان و وضعیت دیلاتاسیون و افاسمان سرویکس بررسی شد. آنالیز آماری با استفاده از آزمون های آماریt-test، c2 وFisher exact test صورت گرفت.
    نتایج
    میانگین مدت زمان مرحله فعال زایمان برحسب ساعت در گروه مورد، 05/2 ساعت و در گروه شاهد، 39/2 ساعت بود. (001p<) همچنین میانگین مدت زمان زایمان بر حسب ساعت در گروه مورد، 96/4 ساعت و در گروه شاهد، 12/6 ساعت می باشد. سزارین در گروه مورد 3% و در گروه شاهد 9% بود. عوارض از جمله عبارت بود از خشکی دهان 49%، تاکیکاردی 29% و احتباس ادراری 1% افراد و 21% افراد گروه دریافت کننده ی آتروپین عارضه ای نشان نداده اند.
    نتیجه گیری
    استفاده از آتروپین وریدی در مرحله فعال زایمان، این مرحله را کو تاه تر و میزان سزارین را کاهش می دهد. با توجه به عوارض بسیار ناچیز آتروپین وریدی و تاثیر آن در مرحله فعال زایمان در منظم کردن انقباضات و پیشرفت بهتر زایمان، تزریق وریدی آن در خانم های حامله در مرحله فعال زایمان توصیه می شود.
    کلیدواژگان: آتروپین وریدی، القای زایمان، مرحله فعال زایمان، منحنی فریدمن، حاملگی اول
  • جعفر آی، اسدالله ظریفکار، سعید خاتم ساز، حسین شهریاری صفحه 17
    سابقه و هدف
    با توجه به اینکه انسان در معرض تشعشعات گاما ناشی از رادیوتراپی و پرتوهای X تشخیصی قرار می گیرد، بررسی اثرات تشعشعات گاما بر بافت های مختلف انسان ضروری به نظر می رسد. هدف از این تحقیق بررسی اثرات تشعشعات گاما بر فرآیند اسپرماتوژنز در موش صحرایی بالغ و نقش اپی نفرین به عنوان محافظت کننده است.
    مواد و روش ها
    در این بررسی تجربی دستگاه مولد اشعه ی گاما با شدت 25 گری به کار گرفته شد و تعداد 120 راس موش صحرایی نژاد Wistar به عنوان مدل آزمایشگاهی در 4 گروه مساوی انتخاب گردیدند. 1- گروه تیمار با اپی نفرین، 2-گروه تیمار با سرم نمکی (کنترل)، 3 -گروه تیمار با اپی نفرین و تشعشعات گاما، 4- گروه تیمار با سرم نمکی و تشعشعات گاما با شدت 25 گری. تزریق اپی نفرین به مقدارsub lethal dose (1ml/kg) به صورت زیرجلدی در ناحیه ی شکم صورت پذیرفته است. تعداد 60 راس موش صحرایی برای به دست آوردن Lethal dose (LD50) مورد آزمایش قرار گرفت و LD50 اپی نفرین به میزان ml/kg2 تعیین شد. در پایان پس از تشریح و بیرون آوردن بیضه ی حیوانات و عملیات مربوط به آماده سازی اسلاید و مطالعه ی آنها، تعداد سلول های اسپرماتوگونی، تعداد سلول های اسپرماتوسیت اولیه، تعداد سلول های اسپرماتید، تعداد اسپرماتوزوئیدها و تعداد سلول های بینابینی و سلول های سرتولی مورد بررسی و شمارش قرار گرفت.
    نتایج
    یافته ها نشان داد که در گروه تیمار با اشعه ی گاما با شدت 25 گری لوله های اسپرم ساز از هم فاصله گرفتند و همچنین تعداد سلول های اسپرماتوگونی و سلول های اسپرماتید و اسپرم به صورت معنی دار (05/0p<) کاهش یافت. تعداد سلول های اسپرماتوسیت اولیه و میزان ترشحات در لوله های اسپرم ساز در گروه تیمار با گاما در مقایسه با گروه کنترل افزایش معنی داری (05/0p<) مشاهده شد.
    نتیجه گیری
    در پایان، گروه تیمار با اپی نفرین و تشعشعات گاما این عوارض را نشان نداد و عملکرد اپی نفرین به عنوان یک محافظت کننده به خوبی مشخص شد. به نظر می رسد اپی نفرین با کاهش جریان خون و ایجاد هیپوکسی، سلول ها و بافت ها را از اثرات زیان بار رادیکال های آزاد که تحت تاثیر تشعشعات گاما حاصل می شوند، حفظ می کند.
    کلیدواژگان: اسپرماتوژنز، تشعشعات گاما، اپی نفرین، موش صحرایی
  • بهرنگ علنی، نصرت الله ضرغامی، خلیل انصارین، سیدنعیم رفعت، عباس مهاجری صفحه 22
    سابقه و هدف
    یافتن نشان گرهای مناسب بدخیمی ها با حساسیت و ویژگی بالا روش مناسبی برای تشخیص زودتر، پاسخ به درمان و پیگیری بعد از درمان سرطان ها است. این مطالعه با هدف مقایسه ی حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و منفی و کارایی آنزیم تلومراز با نشان گرهای آنتی ژن کارسینوژن جنینی (CEA)، CYFRA 21-1 و هورمون پاراتیروئید در تشخیص بیماری سرطان روی مبتلایان به سرطان ریه و بیماری های غیرتوموری ریوی مراجعه کننده به مرکز تحقیقات بیماری های ریوی دانشگاه علوم پزشکی تبریز طی سال های 85-1383 صورت گرفت.
    مواد و روش ها
    این مطالعه با طراحی ارزش تشخیصی روی 50 فرد مبتلا به سرطان ریه و 20 بیمار مبتلا به بیماری های غیرتوموری ریوی صورت گرفت. میزان فعالیت تلومراز با روش PCR-ELISA در نمونه های بیوپسی و سطوح سرمی هورمون پاراتیروئید، آنتی ژن سرطان زای جنینی (CEA) و Cyfra 21-1 به روش الیزا اندازه گیری شد. سپس حساسیت، ویژگی و بقیه ی شاخص های ارزش تشخیصی محاسبه شد. از آزمون t مستقل و آزمون من ویتنی یو جهت مقایسه میانگین های کمی بین دو گروه استفاده گردید.
    نتایج
    آنزیم تلومراز بالاترین حساسیت و کارایی در تشخیص سرطان ریه را به ترتیب با 76 و 9/82 درصد نشان داد. میانگین این مقادیر برای نشان گرهای تومور Cyfra21-1، برابر 58 و70 درصد محاسبه شد. بیشترین حساسیت نشان گر تومور تلومراز برای بیماران با سرطان یاخته ای بزرگ و کوچک با 100 درصد محاسبه شد. نشان گر تومور Cyfra21-1بیشترین میزان حساسیت را برای سرطان یاخته ای بزرگ با 98 درصد نشان داد.
    نتیجه گیری
    آنزیم تلومراز نسبت به Cyfra21-1 و CEA در تشخیص سرطان ریه از حساسیت و کارایی بالایی برخوردار است. نتیجه ی مثبت آنزیم تلومراز می تواند به عنوان یکی از عوامل تشخیصی سریع به ویژه در درجات پایین بیماری مطرح شود.
    کلیدواژگان: سرطان ریه، آنزیم تلومراز، هورمون پاراتیروئید، آنتی ژن سرطان زای جنینی (CEA)، Cyfra 21، 1
  • علی اکبر رشیدی، موسی صالحی، محمد مهدی ثاقب صفحه 29
    سابقه و هدف
    التهاب که با افزایش سطح شاخص های التهابی نظیر CRP مشخص می شود در بیماران دیالیزی شایع است. التهاب از عوامل عمده ی مرگ و میر بیماران همودیالیزی می باشد. این مطالعه به منظور بررسی اثر مصرف مکمل روی بر شاخص التهابی CRP در بیماران همودیالیزی انجام گرفت.
    مواد و روش ها
    این مطالعه به روش کارآزمایی بالینی تصادفی دو سوکور کنترل شده بر روی 60 بیمار همودیالیزی دارای کمبود روی (70> میکروگرم/ دسی لیتر) انجام شد. پس از کسب رضایت از بیماران، به طور تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. گروه مصرف کننده مکمل روی (30n=) روزانه یک عدد کپسول 220 میلی گرمی سولفات روی محصول شرکت الحاوی و گروه شاهد (30n=) نیز روزانه یک عدد کپسول 220 میلی گرمی دارونما (نشاسته ذرت) محصول شرکت مرک آلمان به مدت 6 هفته دریافت نمودند. نمونه خون ناشتای قبل از دیالبز جهت اندازه گیری غلظت CRP سرم در بیماران همودیالیزی دارای کمبود روی در ابتدای مطالعه و پس از 6 هفته جمع آوری شد. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آزمون آماری t-test مورد ارزیابی قرار گرفت.
    نتایج
    غلظت روی سرم در گروه مصرف کننده مکمل روی افزایش یافت و از 43/2±4/57 به 81/4±41/88 میکروگرم در دسی لیتر رسید که از نظر آماری معنی دار بود (001/0p<). غلظت CRP سرم در گروه مصرف کننده مکمل روی کاهش یافت و از 8/3±55/13 میلی گرم در لیتر به 5/3±56/10 میلی گرم در لیتر رسید اما این کاهش از نظر آماری معنی دار نبود (05/0p>). تفاوت میانگین غلظت CRP سرم در دو گروه از نظر آماری معنی دار نبود (05/0p>).
    نتیجه گیری
    دریافت مکمل روی در بیماران همودیالیزی باعث افزایش غلظت روی سرم می گردد ولی تاثیر معنی داری بر میزان CRP ندارد.
    کلیدواژگان: همودیالیز، التهاب، روی، CRP
  • جمشید فقری، عبدالصمد قربانی صفحه 34
    سابقه و هدف
    نشانه های بالینی و رادیولوژیکی نوکاردیوز ریوی مشابه سایر بیماری های مزمن ریوی بوده و تشخیص قطعی و درمان را با مشکل مواجه می سازد. با توجه به عدم اطلاع کافی از میزان پیدایش این بیماری در جامعه ایران این مطالعه به منظور تعیین فراوانی نوکاردیوز ریوی با استفاده از جداسازی نوکاردیا از نمونه های خلط و مایع آلوئلی برونش (Bronchoalveolar Lavage - BAL) مبتلایان به عفونت ریوی مراجعه کننده به مراکز مبارزه با بیماری های ریوی شهر اصفهان در سال 1384 انجام پذیرفت.
    مواد و روش ها
    این مطالعه به صورت توصیفی بر روی نمونه های قابل قبول 200 نفر از بیماران واجد شرایط مراجعه کننده به مراکز مذکور شامل 90 نمونه مایع حبابچه ای برونش (BAL)و 110 نمونه خلط صبحگاهی انجام گردید. پس از تهیه لام مستقیم، کشت نمونه ها در محیط آگار پارافین، رنگ آمیزی اختصاصی نمونه ها با اسید فاست و انجام آزمون‎های افتراقی، میزان نوکاردیوز ریوی در این افراد بررسی و نتایج ثبت گردید. سپس داده ها با آزمون دقیق Fisher مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    نتایج
    در این مطالعه 5/53 درصد از بیماران را مردان و 5/46 درصد را زنان تشکیل می دادند. از 200 نمونه مورد مطالعه، 8 مورد (4 درصد) نوکاردیا جدا شد. گونه ی به دست آمده با استفاده از آزمون های افتراقی هیدرولیز اوره، نشاسته و اسیدهای آمینه، آستروئیدس تشخیص داده شد. پراکندگی بیماری بر حسب جنس نشان می دهد از مجموع 107 بیمار مرد، 6 نفر (6/5 درصد) و از مجموع 93 بیمار زن، 2 نفر (2/2 درصد) مبتلا به نوکاردیوزیس بودند. همچنین رابطه ی معنی داری بین سن، جنس و شغل با ابتلا به نوکاردیوزیس دیده نشد.
    نتیجه گیری
    شیوع 4 درصد نوکاردیا در نمونه های خلط و مایع برونش مبتلایان به عفونت های ریوی به دست آمد که از ارقام مورد انتظار بالاتر است. کوتاهی در تشخیص این بیماری می تواند منجر به پیشرفت بطئی آن در افراد و اجتماع گردد. نظر به اینکه نشانه های بالینی و رادیولوژیک عفونت نوکاردیوز ریوی شبیه به عفونت های سلی و قارچی است ولی درمان آن کاملا با عفونت های ذکر شده متفاوت می باشد، لازم است متخصصان بالینی در موارد خاص نظیر افراد در معرض خطر و بیماران دارای ضعف سیستم ایمنی همواره نوکاردیوزیس ریوی را در نظر داشته و جهت درمان آن اقدام نمایند.
    کلیدواژگان: نوکاردیوز ریوی، مایع حبابچه ای ولی برونشی، نوکاردیا آستروئیدس
  • ذات الله عاصمی، محسن تقی زاده صفحه 39
    سابقه و هدف
    ارزیابی کیفیت پروتئین مواد غذایی به دلایل زیستی و اقتصادی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. به همین علت روش های زیستی، میکروبیولوژیک، شیمیایی و تلفیقی برای تعیین کیفیت پروتئین ها معرفی و به کار گرفته شده است. در بین روش های موجود، قابلیت حقیقی هضم پروتئین (TPD) به عنوان روش مناسب برای تعیین کیفیت پروتئین ها پیشنهاد شده است. میزان قابلیت حقیقی هضم پروتئین در رژیم غذایی هندی ها 75-54 درصد، گواتمالا 77 درصد و برزیل 78 درصد گزارش شده که به طور قابل ملاحظه ای کمتر از رژیم غذایی گیاه خواران آمریکای شمالی 94-88 می باشد. حدس زده می شود که قابلیت حقیقی هضم پروتئین در بعضی از کشورهای در حال توسعه نگران کننده تر باشد. با توجه به مصرف بالای فرآورده های غلات از جمله نان و ماکارونی (آرد گندم + سویا) به ویژه در خانوارهای کم درآمد این مطالعه با هدف ارزیابی قابلیت حقیقی هضم پروتئین (TPD) آرد گندم و مخلوط آرد گندم + سویا در مقایسه با پروتئین استاندارد کازئین انجام گرفت.
    مواد و روش ها
    تحقیق با طراحی تجربی روی تعداد 32 موش صحرایی نر در سن 21 روز، از نژاد Wistar تحت 4 رژیم غذایی در گروه های 8 تایی شامل آرد گندم (مورد 1) و مخلوط آرد گندم + سویا (مورد 2)، کازئین + متیونین (استاندارد) و بدون پروتئین (پایه) برای مطالعه TPD قرار داده شدند. طول دوره ی مطالعه برای TPD، 9 روز بود. به منظور محاسبه ی TPD، مقدار ازت دریافتی و ازت دفعی حیوانات تعیین گردید. میزان TPD گروه کازئین + متیونین با آرد گندم و مخلوط آرد گندم + سویا با آزمون آماری t-test مورد ارزیابی آماری قرار گرفت.
    نتایج
    ارقام 3/2±4/93، 6/3±9/93 و 9/5±3/80 به عنوان میانگین و انحراف معیار شاخص TPD به ترتیب برای پروتئین های کازئین + متیونین، آرد گندم و مخلوط آرد گندم + سویا بود. همچنین نتیجه ی آزمون آماری بین گروه کازئین + متیونین با گروه مخلوط آرد گندم + سویا معنی دار می باشد (0001/0p<). میانگین غذای دریافتی در گروه های بدون پروتئین، کازئین + متیونین، آرد گندم و آرد گندم + سویا به ترتیب 19، 7/48، 3/28 و 4/45 بوده است.
    نتیجه گیری
    کیفیت پروتئین آرد گندم برابر کازئین ولی مخلوط آرد گندم + سویا پایین تر از کازئین می باشد. بنابراین می توان با افزایش مقدار پروتئین سویا، ارایه راه کارهای کاربردی در تکنولوژی تولید سویا و استفاده از واریته مناسب تر آرد به ویژه سمولینا قابلیت هضم مخلوط آرد گندم + سویا را افزایش داد.
    کلیدواژگان: کیفیت پروتئینی، TPD، آرد گندم، مخلوط آرد گندم + سوی، ا
  • محسن ادیب حاج باقری صفحه 44
    سابقه و هدف
    پرستارانی که اعمال خود را بر اساس مدارک و شواهد علمی پایه گذاری نموده اند توانسته اند مراقبت باکیفیتی را ارایه داده و از مدت بستری و هزینه های بیماران بکاهند. به همین دلیل در سال های اخیر تاکید بر مراقبت مبتنی بر شواهد به عنوان راهی برای اعتلای خدمات سلامت مورد تاکید سیاست گذاران نظام سلامت قرار گرفته است. با وجود این، ادراکات پرستاران ایران در زمینه مراقبت مبتنی بر شواهد مورد بررسی قرار نگرفته است. از این رو این مطالعه در سال 1384 به بررسی ادراکات پرستاران شاغل در مراکز تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی کاشان درباره ی مراقبت مبتنی بر شواهد پرداخته است.
    مواد و روش ها
    مطالعه با طراحی کیفی بر روی 21 نفر از رده های مختلف پرستاری شامل 9 پرستار، 6 سرپرستار، 3 مترون و مدیر ارشد پرستاری و سه مدرس پرستاری که با روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب شدند انجام شد. داده ها از طریق مصاحبه ی نیمه سازمان یافته و مشاهده جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل محتوا مطابق با روش شیواکومجرن انجام شد.
    نتایج
    شرکت کنندگان در مطالعه دارای سابقه ی کار 7/4±9/9 سال بودند. داده های تحقیق در دو طبقه «مفهوم مراقبت مبتنی بر شواهد» و«ماهیت شواهد» قرار گرفت. شرکت کنندگان واژه ی «مراقبت اصولی» را معادل با مراقبت مبتنی بر شواهد به کار می بردند. از نظر آنها مراقبت مبتنی بر شواهد «مراقبتی علمی و مبتنی بر دانش حرفه ای پرستار است که باید بر اساس نیاز بیمار و با هدف رفع این نیاز انجام شود». داده های مربوط به ماهیت و منابع شواهد در پنج زیرطبقه «دانش بیمار»، «دانش محیطی»، «دانش آموخته شده»، «دانش عملی» و «دانش تحقیقی» قرار گرفت. از نظر شرکت کنندگان، در حال حاضر مراقبت پرستاری عمدتا بر اساس روتین و «دانش عملی» حاصل از تجارب بالینی پرستار انجام شده و دانش حاصل از تحقیقات جدید پرستاری کمترین نقش را در مراقبت ایفا می کند.
    نتیجه گیری
    بر اساس یافته های این تحقیق، در حال حاضر شواهد حاصل از تحقیقات کمتر در مراقبت پرستاری به کار می روند. پرستاران در زمینه ی درک ارزش و اهمیت تحقیق و کاربرد یافته های حاصل از آن با مشکل مواجه هستند از این رو پیشنهاد می شود تا ضمن تاکید بر مفهوم مراقبت مبتنی بر شواهد و نیز روش های تولید، بازیابی و ارزیابی شواهد تحقیقی در برنامه ی آموزش پرستاری، سیاست های تشویقی برای پرستارانی که عملکرد مبتنی بر شواهد داشته و در جهت ارتقای دانش و مهارت خود و ارتقای کیفیت مراقبت تلاش می کنند در نظر گرفته شود.
    کلیدواژگان: مراقبت مبتنی بر شواهد، پرستاری، مطالعه کیفی
  • وحید نجاتی، میرتقی گروسی فرشی، حسن عشایری، محمدتقی اقدسی صفحه 53
    سابقه و هدف
    توالی حرکتی اساس بسیاری از رفتارهای هوشیارانه ی انسان است، چرا که رفتارهای پیچیده ی حرکتی زنجیره ای از رفتارهای اولیه است. هدف این پژوهش مقایسه ی میزان وابستگی به توجه در یادگیری توالی حرکتی ضمنی در دو گروه سنی سالمندان و جوانان است.
    مواد و روش ها
    این مطالعه به صورت نیمه تجربی در دو گروه سالمند (60 الی 75 سال) و جوان (20 الی 30 سال) (هر گروه 15 نفر) اجرا شد. آزمودنی ها در سال 1385 و در محل کانون بازنشستگان آموزش و پرورش شهرستان کاشان در مطالعه شرکت داده شدند. در این مطالعه دو تکلیف زمان عکس العمل متوالی (تکلیف اول) و شمارش صداهای ارایه شده (تکلیف دوم) به صورت هم زمان به فرد ارایه شد. جهت تحلیل داده ها آزمون تحلیل واریانس برای اندازه گیری های مکرر زمان پاسخ، خطای پاسخ و کارایی تکلیف دوم، تی زوج شده برای مقایسه ی داده های منظم و نامنظم یک گروه و تی مستقل برای مقایسه ی داده های دو گروه سالمند و جوان مورد استفاده قرار گرفت.
    نتایج
    نتایج نشان داد که در گروه جوانان با ارایه ی تکلیف دوگانه خطای پاسخ و زمان پاسخ تکلیف اول (زمان پاسخ متوالی) در مراحل مختلف آزمون در هر دو مرحله ی منظم و نامنظم کاهش می یابد. (برای همه ی موارد 000/0p£ در گروه سالمندان خطای پاسخ و زمان پاسخ در مراحل مختلف آزمون در هر دو مرحله ی منظم و نامنظم تفاوت معنی داری مشاهده نشد. (به ترتیب 863/0p= و 061/0p=) کارایی تکلیف دوم نیز در طی پیشرفت مراحل آزمون در هر دو گروه تفاوت معنی داری مشاهده نشد. (به ترتیب 583/0p= و 550/0p=).
    نتیجه گیری
    کاهش کمتر زمان پاسخ در تکلیف زمان عکس العمل متوالی در سالمندان نسبت به جوانان نشان داد؛ یادگیری ضمنی در سالمندان وابسته به توجه است. بر این اساس در توانبخشی و تمرین درمانی سالمندان نمی توان از تکالیف شناختی برای افزودن بار تمرین در حین یادگیری حرکتی استفاده نمود.
    کلیدواژگان: توجه، یادگیری ضمنی، توالی حرکتی، سالمندان، جوانان
  • مهرداد عسکریان، سید علیرضا مروجی صفحه 60
    سابقه و هدف
    استفاده ی غیراصولی از آنتی بیوتیک در اعمال جراحی موجب عواقب خطرناکی مانند مقاوم شدن میکروارگانیسم ها به آنتی بیوتیک های موجود و افزایش غیرضروری هزینه ها برای بیمار و بیمارستان می شود. با توجه به این مساله به منظور تعیین سطح هم خوانی تجویز پیشگیرانه ی آنتی بیوتیک ها با دستورالعمل کشوری ایران در اعمال جراحی بیمارستان های آموزشی دانشگاهی شیراز در سال 1383 پژوهش حاضر انجام گردید.
    مواد و روش ها
    یک نمونه ی تصادفی شامل 760 بیمار از بخش های مختلف جراحی (گوارش و عمومی، ارولوژی، ارتوپدی، گوش و حلق و بینی، جراحی اعصاب، جراحی قلب و جراحی زنان و زایمان) از شش بیمارستان تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی شیراز انتخاب شدند. در مورد شاخصه هایی مانند تجویز آنتی بیوتیک یا عدم آن، انتخاب نوع آنتی بیوتیک، زمان شروع، طول مدت ادامه ی تجویز و راه تجویز اگر دقیقا مانند دستورالعمل رفتار شده بود، همخوان در نظر گرفته شدند. در پایان هم خوانی کلی با تعریف وجود هم خوانی در تمام موارد پیش گفت محاسبه گردید و نتایج با استفاده از آمار توصیفی و شاخص های مرکزی و پراکندگی ارایه شد.
    نتایج
    میانگین سن بیماران 9/37 سال (انحراف معیار 5/21) و 55% آنها مرد بودند. طبق دستورالعمل کشوری 623 نفر از بیماران (82%) بر اساس نوع عمل جراحی انجام شده برایشان، باید آنتی بیوتیک پیشگیرانه دریافت می کردند و در مورد بقیه نیازی به این کار نبود. اقدام به تجویز آنتی بیوتیک پیشگیرانه یا عدم آن در 1/82% موارد با دستورالعمل هم خوانی داشت. 9/2% هم خوانی در انتخاب نوع آنتی بیوتیک، 55% در مورد زمان شروع تجویز و 7/30% در مورد راه تجویز آنتی بیوتیک هم خوانی مشاهده شد. اما هم خوانی در طول مدت ادامه ی آنتی بیوتیک و نیز هم خوانی کلی در هیچ کدام از بیماران وجود نداشت.
    نتیجه گیری
    آنتی بیوتیک ها در اعمال جراحی در بیمارستان های آموزشی شیراز به صورت بیش از حد و غیر ضروری مورد استفاده قرار می گیرند و اقدامات مداخله ای به منظور بهبود وضعیت تجویز آنها ضروری می باشد تا هم به شکل موثرتری از عفونت محل جراحی و عواقب آن جلوگیری شود و هم از عوارض خطرناک تر ناشی از مصرف نادرست آنتی بیوتیک ها کاسته شود.
    کلیدواژگان: آنتی بیوتیک، پیشگیری، جراحی، دستورالعمل کشوری
  • کیارش قزوینی، حسین مشهدی نژاد، آیدا قلوبی صفحه 67
    سابقه و هدف
    مننژیت های ایاتروژنیک از مهم ترین عوارض جراحی های مغز و اعصاب است. تکرار این مننژیت ها چندان شایع نیست و به ویژه مننژیت عودکننده با علت آنتروکوکوس فکالیس سال ها بعد از جراحی هیدروسفالی موردی است که گزارش های بسیار محدودی در مورد آن وجود دارد.
    معرفی بیمار: در این گزارش به معرفی اولین مورد مننژیت عودکننده توسط آنتروکوکوس فکالیس در دختری 9 ساله دارای شنت ونتریکولو پریتونئال در ایران، پرداخته شده است که برای درمان علاوه بر استفاده از آنتی بیوتیک های متعدد، مجبور به خارج کردن کامل شنت نیز شدیم.
    بحث و نتیجه گیری
    شنت گذاری به منظور درمان هیدروسفالی بسیار مستعد عفونت های باکتریایی می باشد به نحوی که میزان عفونت شنت بین 2% تا 22% گزارش شده است این گزارش بر توجه بیشتر به علایم عفونت سیستم اعصاب مرکزی در بیماران دارای شنت تاکید می نماید.
    کلیدواژگان: مننژیت عودکننده، شنت ونتریکول وپریتونئال، آنتروکوکوس فکالیس، مقاومت دارویی
|
  • Davod Sohrabi *, Mohsen Alipour, Ali Mellati Awsat Page 1
    Background
    Metronidazole and its derivatives are drugs with both antiprotozoal and antibacterial effects. The reproductive toxicity of metronidazole has been shown in some studies. This study was carried out to investigate the effect of metronidazole on spermatogenesis in male adult rats.
    Materials And Methods
    Twenty-four Wistar male rats were randomly assigned to three groups. Animals in group I (Control group) received water and those in groups II and III received metronidazole with doses of 200 and 400 mg/kg/day, respectively for 60 days. Different varieties of germ cells, seminiferous tubule epithelium, spermatogonia, primary spermatocytes and spermatids were quantitatively evaluated. Also using radioimmunoassay technique plasma follicle-stimulating hormone (FSH), lutuneizing hormone (LH), and testosterone were measured.
    Results
    In the 200 and 400 mg/kg groups, there were significant drop in the testes and accessory sex organ weights, plasma concentrations of LH, FSH and testosterone with massive degeneration of germ cells.
    Conclusion
    Metronidazole has a suppressive influence on both spermatogenesis, plasma level of gonadotropins and testosterone in the male rats.
  • Elaheh Mirrasekhian, Mogdeh Salehnia * Page 6
    Background
    Considering the importance of cryoprotection and dehydration manner in the vitrification procedure, the aim of this study was to evaluate the effect of this technique using different concentrations of ethylene glycol (EG) as a single agent in stepwise manner and different dehydration time on the mouse ovarian tissue.
    Materials And Methods
    Thirty five NMRI adult mice (6-10 weeks) were sacrificed and their ovarian tissues were divided into control, toxicity test and vitrified groups. After dehydration of samples in increasing concentration of EG (2 and 4 M) for 1 min in every group the vitrification procedure was done using final concentration of 6 or 8 M of EG in different times (4,6, 8 min). The ovarian tissue in each vitrified group was stored in liquid nitrogen for one week. After warming, the samples were washed in 1 M sucrose solution. The samples of fresh, vitrified and toxicity test groups were fixed in 10% formaldehyde solution and embedded in paraffin. Then serial sections were prepared, stained with hematoxylen and eosin and studied morphologically.
    Results
    The morphology of ovarian tissue in all groups with different concentrations of EG and different dehydration times was almost the same. The preantral and antral follicles were well preserved especially on the cortical part of ovary they had a normal morphology.
    Conclusion
    The results showed that high concentration of EG (6 or 8 M) was not toxic and dehydration time from 4 to 8 minutes had no harmful effect on the structure of ovarian tissue during vitrification and warming. However, more additional investigations are recommended.
  • Raziyeh Dehghani Firouzabadi *, Naeimeh Tayebi Page 12
    Background
    This study has been designed to evaluate the effects of Atropine on improving dilatation of cervix and promoting the progression of labor course in active phase of primiparus women referring to Shahid Sodughi Hospital of Yazd in 2006.
    Materials And Methods
    In this randomized clinical trial, 200 pregnant primiparus women were enrolled into two groups. One hundred normal primiparus ladies recieved one ml of intravenous atropine as case group and 100 women received nothing as control group, randomly. Placebo was given to both groups in active phase. Finally, the effect of atropine on Friedman curve, dilatation of cervix and progression of labor course was evaluated. The statistical analysis was done using t-test, Chi square and Fisher exact tests.
    Results
    The mean time from drug administration to full dilation of the cervix was 2.05 h in the case group and 2.39 h in the control group (P<001). In addition, the mean time of labor was 4.96 h in the case group and 6.12 h in the control group. Cesarean delivery in the case and control groups was 3% and 9%, respectively. In the case group, 49% of women complained of thirst, 29% had increased heart rate, 1% complained of urinary retention, and 21% showed no obvious complication.
    Conclusion
    Atropine not only decreases the active phase of labor but also decrease the rate of cesarean.
  • Jafar Ai *, Asadollah Zarifkar, Saeid Khatamsaz, Hossein Shahriari Page 17
    Background
    Since human being is exposed to gamma ray during radiotherapy and some diagnostic tests, studying radiation and radioprotection is necessary. We evaluated the effects of gamma ray (25 gray) on spermatogenesis process and the role of epinephrine as a protector in adult rat.
    Materials And Methods
    In an experimental study, 120 Wistar rats were divided into 4 groups as follows: 1-Receiving epinephrine 2- receiving saline (Control) 3-exposed to gamma ray and receiving epinephrine, 4-exposed to gamma ray and receiving saline. Epinephrine was injected subcutaneously to abdominal area in a sub lethal dose (1 ml/kg). The animals were exposed to gamma radiation by a gamma ray producing apparatus capable of producing 25 gray gamma radiation. Then testes were removed and spermatogonia cells, primary spermatocytes, spermatid cells, spermatozoids and interstitial cells were counted.
    Results
    According to the findings in gamma ray group the somniferous tubes were separated from each other and their epithelium showed a significant (p<0.05) reduction in the number of spermatogonia, spermatid and sperm cells. These changes were associated with an increase in the number of primary spermatocytes. These were not seen in the group received epinephrine.
    Conclusion
    It seems that epinephrine via blood vessel constriction can act as a protector for gamma radiation damages through free radical reduction.
  • Behrang Alani *, Nosratollah Zarghami, Khalil Ansarin, Seyyed Naeim Rafati, Abbas Mohajeri Page 22
    Background
    Finding suitable tumor markers with higher sensitivity and specificity for malignancy could be a fine approach to early diagnosis, response to treatment and follow up after treatment in cancers. The aim of this study was to compare the sensitivity and specificity of telomerase enzyme with carcinoembryogenic antigen (CEA), Cyfra21-1 and parathyroid hormone (PTH), in diagnosis of patients with lung cancer and other cancerous diseases visited in Lung and Tuberculosis Research Center of Tabriz Medical University.
    Materials And Methods
    In this research a diagnostic value was designed on 50 lung cancer patients and 20 normal individuals. Telomerase activity was measured by TRAP assay, based on PCR- ELSA, in lung tumor biopsies. The serum levels of PTH, CEA, and Cyfra-21-1 were measured using commercially available immunoassay kits. Sensitivity, specificity and other diagnostic value markers were calculated. To compare quantitative means of the two groups, T independent and Man-Whitney analysis were applied.
    Results
    Telomerase activity had the highest sensitivity and accuracy (76% and 82.9%, respectively). The mean values for Cyfra-21-1 were 58% and 70%, respectively. The highest value of sensitivity for telomerase was calculated in small and large cell carcinoma with 100% in lung cancer patients. The highest sensitivity of Cyfra-21-1 (98%) was seen in the large cell carcinoma.
    Conclusion
    The diagnostic sensitivity of telomerase enzyme was higher than that of cyfra21-1 and CEA. It seems that the positive value of telomerase enzyme could be considered as a rapid diagnostic factor especially in lower stages of lung cancer.
  • Ali Akbar Rashidi *, Mousa Salehi, Mohammad Ali Sagheb Page 29
    Background
    Inflammation, reflected by increased levels of inflammatory markers such as C-reactive protein (CRP), is common in dialysis patients. Inflammation is the major cause of mortality in these patients. This study was carried out to examine the effect of zinc supplementation on inflammatory marker CRP in hemodialysis patients.
    Materials and Methods
    In a randomized, double-blinded, and controlled clinical trial, 60 zinc deficient (<70µg/dl) hemodialysis patients were randomly divided into two groups. Zinc supplementation group (n=30) received a 220 mg zinc sulfate capsule and control group (n=30) received a placebo capsule (220 mg cornstarch). The patients received one capsule daily for 6 weeks. Fasting predialysis serum samples were collected at the beginning and after 6th week to determine serum zinc and CRP levels. Data were analyzed using t-test.
    Results
    Serum zinc concentration in zinc-supplemented group showed significant increase from 57.4±2.43µg/dl to 88.41±4.81µg/dl (P<0.001). Serum CRP concentration decreased from 13.55±3.8 mg/l to 10.56±3.5 mg/l at the 6th week in zinc-supplemented group which was not significant. The difference between serum CRP concentration in the two groups was not statistically significant (P>0.05).
    Conclusion
    Zinc supplementation intake may cause an increase in serum zinc leading to decreases in inflammation of hemodialysis patients.
  • Jamshid Faghri *, Abdosamamd Gorbani Page 34
    Background
    Pulmonary nocardiosis is a dangerous chronic infection caused by implantation of aerobic actinomycetes called nocardia in respiratory system. The disease is more commonly found in patients with chronic infectious disorders, which may be treated by prolonged courses of antibiotics or corticosteroids, and in immunosuppressed patients. While pulmonary and systemic nocardiosis has no pathognomonic clinical or radiographic features it has the same clinical symptoms as tuberculosis, with a treatment much more different. The aim of this study was evaluation of nocardiosis among suspected pulmonary patients being confined or referred to Isfahan T.B center, in 2005.
    Materials And Methods
    In this descriptive study 200 reliable samples, including 90 BAL (Bronchoalveolar lavage) and 110 sputum specimens, were collected during a period of 12 months from patients with diverse bronchopulmonary diseases, whether confined or referred to the center. %53.5 of patients were male and the rest were female. The data were statistically analyzed by SPSS Software using Fisher Exact Test.
    Results
    The results obtained through direct smears (KOH, BM, Kynion), culture and diagnostically - identical methods revealed eight positive cases (4%) of Nocardia Asteroids. Of 107 males, 6 (5.6%) and of 93 females, two (2.2%) were infected by Nocardia. There was no significant difference concerning age, sex, occupation, and nocardiosis.�
    Conclusion
    Because of high incidence of nocardiosis found in this study, paying attention to nocardiosis in patients suffering from pulmonary diseases is highly recommended. Nocardiosis can become a severe infection which profoundly affects immunocompromised patients. Differential diagnosis often delays the time of diagnosis, which worsens the out come.
  • Zatollah Asemi *, Mohsen Taghizade Page 39
    Background
    E valuation of foods protein quality is of great importance for their biological and economical impacts. Different biological, microbiological, chemical and combined methods have been introduced and used to determine this item. Among these True Protein Digestibility (TPD) has been suggested as an appropriate method for the determination of protein quality. Considering the importance of protein quality in foods, especially in low income families, this study was designed to evaluate TPD of wheat flour and wheat flour mixture plus soy protein in comparison with casein standard protein in Kashan in 2003.
    Materials And Methods
    This e xperimental study was carried out on 32 male Wistar rats, aged 21 days under 4 regimens including wheat flour, and wheat flour plus soy protein as case group, casein+methionine (standard) and protein free (basal) diets in order to determine TPD. The period of study for TPD was 9 days. To calculate TPD, nitrogen intake and fecal nitrogen were determined and TPD of the group casein+methionine with wheat flour and wheat flour mixture plus soy protein were analyzed using t-test.
    Results
    TPD was 93.4 ± 2.3, 93.9 ± 3.6 and 80.3 ± 5.9 for casein+methionin, wheat flour and wheat flour mixture with soy (P<.0001) respectively. The values means of food intake were 19, 48.7, 28.3 and 45.4 for Protein free, casein+methionin, wheat flour and wheat flour mixture with soy respectively.
    Conclusions
    Wheat flour has an equal protein quality and wheat flour mixture with soy a lower quality in comparison with casein. In fact TPD of wheat flour mixed with soy can be improved by increasing soy protein values, arranging appropriate strategies in soy production technology and using better kinds of flour especially Semolina.
  • Mohsen Adib-Hajbaghery * Page 44
    Background
    During the past two decades, evidence based practice has been increasingly proved as a higher level of standard and quality of health care. Nurses who base their practices on scientific evidences bring their clients and organizations to a better and more cost-effective level of care. However, little is known about Iranian nurse's perception of evidence based practice so the present study was conducted to evaluate their understandings and experiences on evidence based practice.
    Materials And Methods
    A qualitative study was carried out on 21 participants from different groups of nurses including 9 practicing nurses, 6 head nurses, 3 metrons and supervisor nurses, and 3 nursing school teachers at Kashan University of Medical Sciences. Semi-structured interviews and participant observation methods were used for data gathering. Content analysis was used to analyze the data according to the Cheevakumjorn's method.
    Results
    Two main categories of "nature of evidence" and "the concept of evidence based nursing" emerged from the data. The participants used the term standard care as synonymous with evidence based practice. According to them, evidence based practice cares the clients based on the nurses professional knowledge as well as the patient's needs. The data related to the nature of evidence were categorized in five groups of "knowledge of patient", "environmental knowledge", learned knowledge", "practical knowledge", and "research based knowledge". However they mentioned that at present the nursing practice is not based on scientific evidences.
    Conclusions
    Our nursing care is not based on evidence based practice and the research has little application in our current nursing practice. Evidence based nursing practice requires the access and appraisal of research evidences and their integration with clinical expertise and patient's values. Therefore, it is the responsibility of the managers and educators to identify the barriers and facilitate the process of evidence based practice and its application for the nursing staff.
  • Vahid Nejati *, Mir Taghi Garusi Farshi, Hasam Ashayeri, Mohammad Taghi Aghdasi Page 53
    Background
    Complex motor behaviors are formed from a chain of primitive behaviors. Motor sequence is the basis of a lot of human's intelligent behavior. The purpose of this study was to compare the amount of dependency on attention in implicit sequential motor learning in two groups of youth and elderly.
    Materials And Methods
    Two groups including 15 young people, aged 20 to 30 years, and 15 elderly, aged 60 to 75 years from Kashan Retired Teachers Center, enrolled to this study in 2007. For data analysis, SPSS version 13 and ANOVA test for estimation of number of responses, errors and the efficiency of the second task paired t-test for comparing the regular and irregular blocks in one group and independent t-test for comparison of two groups of youth and elderly people were used.
    Results
    The study showed that in young group exposed to the mutual task, response time and errors of the first task (the time of sequence response) decreased. In elderly group, the response time and errors didn’t show a significant difference in both regular and irregular phases. The efficiency of the second task didn’t show any significant difference in the two groups.
    Conclusion
    Implicit learning in elderly is dependent on attention. According to the findings, motor learning in rehabilitation and exercise therapy of elder adults should not overloaded by the cognitive tasks
  • Mehrdad Askarian, Sayyed Alireza Moravveji * Page 60
    Background
    Surgical site infection is the most common complication of surgery and can be prevented with the appropriate use of prophylactic antibiotics. In fact, some complications may occur such as emergence of resistant bacteria and increased costs are due to inappropriate use of antibiotics. We have designed this descriptive study to recognize the current status of surgical antibiotic prophylaxis comparing with the National Iranian Guideline (NIG).
    Materials and Methods
    760 patients in 7 different surgical wards from 6 university hospitals in Shiraz enrolled to the study. Using the NIG as reference, we considered indices like the decision making toward the prescription of prophylactic antibiotics, antimicrobial agents, starting time, duration, route of administration of prophylactic antibiotics and total adherence to the guideline for each patient.
    Results
    It was found that 82.1% of decision making regarding prescriptions were on the base of the guidelines. Comparing with the guideline, drug selection, initiation time, duration, and route of prophylaxis was appropriate in 2.9%, 55%, 0%, and 30.7% of patients, respectively. However the total adherence was 0%.
    Conclusions
    This study showed significant discrepancies between the NIG recommendations and the current prophylactic practice. An interventional study is essential in order to improve prophylactic antibiotic prescription, patient safety, infection control and to decrease complications.
  • Kiyarash Ghazvini *, Hossein Mashhadinejad, Aida Gholoobi Page 67
    Background
    Iatrogenic meningitis is an important complication in neurosurgery. This infection is not common. This paper presents the first report of recurrent shunt meningitis caused by drug resistant Enterococcus fecalis in Iran. Case report: We report a case with recurrent shunt meningitis caused by Enteroccocus fecalis in a 9-year old girl with ventriculoperitoneal shunt which did not recover by antibiotic therapy until the removal of the infected shunt. Discussion and
    Conclusion
    Patients with hydrocephalus who are treated with ventriculoperitoneal shunts are susceptible to bacterial infections. The rate of this nosocomial infection varies from 2% to 22%. It is suggested to pay more attention to symptoms of CNS infections among patients with cerebrospinal fluid drainage.