فهرست مطالب

دانشکده پزشکی اصفهان - پیاپی 84 (بهار 1386)

مجله دانشکده پزشکی اصفهان
پیاپی 84 (بهار 1386)

  • 130 صفحه،
  • تاریخ انتشار: 1386/05/10
  • تعداد عناوین: 15
|
  • مقاله پژوهشی
  • خاطره سپرهم، حسن شمیرانی صفحه 1
    کشیدن سیگار و فشار خون بالا، هر دو از جمله عوامل خطرزای اصلی برای آترواسکلروز زودرس هستند. در حال حاضر، اطلاعی راجع به اثر این دو عامل خطرزا روی الگوی گرفتاری عروق کرونر و نیز عملکرد بطن چپ (LVEF) در آنژیوگرافی بیماران جوان با بیماری عروق کرونر در دست نیست. در این مطالعه، اثر کشیدن سیگار و فشار خون بالا روی آنژیوگرافی بیماران جوان با آترواسکلروز زودرس مورد بررسی قرار گرفت.
    روش ها
    این مطالعه، 240 بیمار با سن زیر 45 سال (سیگاری یا فشار خونی) را شامل می شد که با تشخیص سندرم کرونری حاد تحت آنژیوگرافی کرونری قرار گرفته اند. تعداد و نوع گرفتاری عروق و همچنین عملکرد بطن چپ در هر دو گروه بیماران با استفاده از رگرسیون لجستیک بررسی شد.
    یافته ها
    تعداد 24 بیمار، هم فشارخون بالا و هم مصرف سیگار داشتند که از مطالعه حذف شدند. از 216 بیمار، 142 نفر (7/65%) سیگاری بودند و 74 نفر (4/33%) فشار خون بالا داشتند. گرفتاری شریان کرونر نزولی چپ (LAD) در بیماران جوان سیگاری شایع تر بود؛ همچنین این بیماران عملکرد پایین تر بطن چپ (28/2%) (LVEF)، نسبت به بیماران جوان فشارخونی (6/17%) داشتند (005/0> P).
    نتیجه گیری
    این مطالعه نشان داد که مصرف سیگار نسبت به فشار خون بالا عامل خطرزای شایع تری برای بیماری عروق کرونر در بالغین جوان است؛ نیز، بیماران جوان سیگاری بیشتر گرفتاری LAD و نیز LVEF پایین تری نسبت به بیماران جوان فشار خونی داشتند. مطالعه فعلی در زمینه تعدیل عوامل خطرزا برای بیماری زودرس عروق کرونر، خطر مصرف دخانیات در بیماران جوان را گوشزد می کند.
    کلیدواژگان: مصرف سیگار، فشار خون بالا، بیماری عروق کرونر زودرس
  • شهریار نیکپور، الهام محمدحسینی صفحه 10
    کم خونی فقر آهن یک تظاهر شناخته شده بیماری سلیاک در بزرگسالان است و می تواند تنها تظاهر این بیماری باشد. پژوهش حاضر به منظور بررسی فراوانی بیماری سلیاک در گروهی از بیماران ایرانی مبتلا به کم خونی فقرآهن مراجعه کننده به درمانگاه گوارش انجام شد.
    روش ها
    در این مطالعه آینده نگر، 126 بیمار مبتلا به کم خونی فقرآهن (هموگلوبین کم تر از g/dl 14 در مردان و کم تر از g/dl 12 در زنان همراه با فریتین کم تر از g/dl 38) که درطی سال های 1385-1381، به طور متوالی به درمانگاه گوارش بیمارستان لقمان حکیم مراجعه کرده و در کولونوسکوپی و آندوسکوپی فوقانی دلیل واضحی برای فقرآهن نداشتتند، وارد مطالعه شدند. از هر بیمار، دست کم 2 بیوپسی از قسمت دیستال دوازدهه گرفته شد و براساس معیارهای مارش (Marsh) مورد بررسی قرار گرفت، آنتی بادی اندومیزیال (EMA) و آنتی گلیادین (AGA) در این افراد اندازه گیری شد.
    یافته ها
    در 8 بیمار (3/6%) بیوپسی دیستال دوازدهه با بیماری سلیاک مطابقت داشت (2 نفر مارش IIIC و 6 نفر مارش IIIA). در 6 نفر از این 8 بیمار تست های سرولوژیک مثبت بود (2 نفر EMA، 3 نفر AGA و در یک نفر هر دو آنتی بادی مثبت بود)؛ متوسط هموگلوبین بیماران g/dl 1/1±8/8 بود و با گروه غیربیمار تفاوت آماری معنی داری نداشت. رژیم غذایی فاقد گلوتن به این بیماران توصیه و در هر 8 مورد پاسخ واضح آزمایشگاهی دیده شد؛ به طوری که پس از 4 ماه متوسط هموگلوبین بیماران به g/dl 2/13رسید.
    نتیجه گیری
    در بیماران ایرانی مبتلا به فقرآهن، فراوانی سلیاک زیاد است و پیشنهاد می شود بیوپسی قسمت دیستال دوازدهه برای همه بیماران مبتلا به کم خونی که در آندوسکوپی دلیل واضحی ندارند انجام شود.
    کلیدواژگان: بیماری سلیاک، کم خونی فقرآهن، آنتی بادی اندومیزیال، آنتی بادی آنتی گلیادین، ایران
  • سیدجلال هاشمی، حسنعلی سلطانی، بهزاد ناظم الرعایا، داریوش زنگل گیاه، بهرام سلیمانی صفحه 16
    تیغه لارنگوسکوپ به علت تماس با غشاهای مخاطی دهان در معرض آلودگی با میکروارگانیسم های قابل انتقال قرار دارد. یک روش جلوگیری از انتقال عفونت، قرار دادن تیغه لارنگوسکوپ درون یک پوشش پلاستیکی در هنگام لوله گذاری تراشه است. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر پوشش تیغه لارنگوسکوپ بر آلودگی باکتریال حلق و گلودرد پس از عمل طراحی و اجرا گردید.
    روش ها
    تعداد 66 بیمار نیازمند به بیهوشی عمومی به طور تصادفی در دو گروه مورد و شاهد تقسیم شدند. در گروه مورد (32= n)، از تیغه لارنگوسکوپ با پوشش نایلونی و در گروه شاهد (34= n)، از تیغه لارنگوسکوپ بدون پوشش استفاده شد. قبل از القای بیهوشی، از تیغه لارنگوسکوپ و حلق بیماران و 24 ساعت پس از عمل از حلق بیماران دو گروه نمونه برداری انجام و در محیط کشت هوازی و بی هوازی قرار داده شد. گلودرد پس از عمل براساس معیار سنجش بینایی (VAS) مورد ارزیابی قرار گرفت. جهت مقایسه فراوانی ها از آزمون 2χ، فیشر و McNemar و به منظور تحلیل مقایسه میانگین ها از آزمون t استفاده شد.
    یافته ها
    فراوانی کشت مثبت حلق قبل از مداخله در دو گروه مورد و شاهد به ترتیب 3/89% و 1/94% و در 24 ساعت پس از عمل به ترتیب 7/43% و 8/61% گزارش شد. در این مراحل بین دو گروه اختلاف معنی دار وجود نداشت. در 6 مورد، کشت حاصل از تیغه های لارنگوسکوپ قبل از استفاده مثبت بود. فراوانی موارد وقوع گلودرد در مرحله بعد از عمل در بیماران دو گروه به ترتیب 5/62% و 9/52% بود (05/ 0)
  • معصومه فغانی، دکترمهدی نیکبخت دستجردی، منصور صالحی، محمد ربانی، اردشیر طالبی، مهری فقیهی، بهرام سلیمانی صفحه 26
    ژن p53 به عنوان سرکوب کننده تومور، نقش مهمی در پایداری ژنومیک دارد. پلی مورفیسم G-to-C در کدون 72 از ژن p53 با افزایش خطر ابتلا به سرطان های ریه، نازوفارنکس، دهان، پروستات و کولورکتال ارتباط دارد و شاید بتوان آن را به عنوان مارکر استعداد ابتلا به سرطان پستان در نظر گرفت. این پژوهش، تاثیر این پلی مورفیسم ژن p53 بر کارسینومای مجرایی مهاجم پستان را بررسی نمود.
    روش ها
    این مطالعه مورد-شاهدی با بررسی 51 نمونه سرطانی از نوع کارسینومای مجرایی مهاجم و 51 نمونه کنترل در شهر اصفهان انجام شد. ژنوتیپ های مختلف کدون 72 از ژن p53، با استفاده از واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) تعیین شد.
    یافته ها
    در گروه کنترل توزیع ژنوتیپی این پلی مورفیسم ژن p53 برای ژنوتیپ های Arg/Arg، Arg/Pro و Pro/Pro به ترتیب 2/43%، 9/52% و 9/3% بود. توزیع ژنوتیپ در گروه سرطانی در 2/86% نمونه ها Arg/Arg، در 8/11% نمونه ها Arg/Pro و در 2% نمونه ها Pro/Pro بود. تفاوت معنی دار آماری بین توزیع این پلی مورفیسم ژن p53 در گروه کنترل و سرطانی دیده شد (001/0 > P).
    نتیجه گیری
    پژوهش حاضر نشان می دهد که پلی مورفیسم کدون 72 از ژن p53 یک عامل ژنتیکی مستعد کننده برای ابتلا به سرطان پستان در اصفهان می باشد؛ ولی برای تعیین نقش این پلی مورفیسم ژن p53 در رشد سرطان پستان لازم است مطالعات بیشتری صورت پذیرد.
    کلیدواژگان: پلی مورفیسم، کدون 72 ژن p53، سرطان پستان
  • عباس کوکی زاده، احمد شانثی صفحه 34
    تمام یا قسمتی از درمان سرطان های لگن با انجام پرتودرمانی انجام می شود. بیضه ها از اعضای حساس بوده، به صورت های مختلف در معرض آسیب های ناشی از اشعه یونیزان قرار می گیرند. هدف این مطالعه، اندازه گیری میزان دوز اشعه دریافتی بیضه ها در مردان مبتلا به سرطان تحت درمان با پرتودرمانی لگن به منظور پوشش (شیلدینگ) مناسب برای حفاظت بیضه ها بود.
    مواد و روش ها
    برای انجام این پژوهش از دزیمتر ترمولومینسانس Thermo luminescence dosimeter (TLD)که به صورت قرص های کوچکی می باشد، استفاده شد. پس از انتخاب بیماران، TLDها را در جاهای مناسب بیضه ها قرار داده، مقدار دوز دریافتی آن را اندازه گیری نمودیم. همچنین ارتباط بین دوز دریافتی با متغیرهایی مثل انرژی دستگاه پرتو درمانی، تغییر در Source skin distance (SSD) دستگاه، مساحت لگن و جهت تابش پرتو مطالعه شد.
    یافته ها
    بین دوز دریافتی توسط بیضه ها و مساحت لگن رابطه مستقیم وجود داشت. بدون در نظر گرفتن انرژی دستگاه، SSD با دوز جذبی بیضه ها نسبت عکس دارد به طوری که میانگین دوز جذب شده توسط بیضه ها با SSD مساوی cm80 برابر 9/2 و با SSD مساوی cm100 برابر 65/1 بود. میانگین مقدار دوز جذبی بیضه ها بر حسب انرژی دستگاه متغیر بود؛ این دوز برای کبالت 9/2، برای فوتون های MV9 برابر 31/2 و برای فوتون های MV18 برابر 34/1 به دست آمد که دلیل آن کاهش اشعه پراکنده با افزایش انرژی فوتون ها می باشد.
    نتیجه گیری
    بیضه ها در هنگام پرتودرمانی لگن به شدت در معرض آسیب های ناشی از جذب اشعه یونیزان می باشند و این موضوع در مردان جوان به دلیل نیاز به حفظ باروری از اهمیت ویژه ای برخوردار است؛ بنابراین پیشنهاد می گردد که در این گروه از مردان، بیضه ها به بهترین شکل ممکن با پوشش (شیلدینگ) مناسب حفظ گردد.
    کلیدواژگان: دوز دریافتی، بیضه، کانسر، رادیوتراپی لگن
  • داریوش شکیبایی صفحه 40
    هوموسیستئین یک اسید آمینه محتوی سولفور است که افزایش مقدار آن در بدن به عنوان یک عامل خطرزای بیماری های قلبی عروقی شناخته می شود. بیماری افزایش هوموسیستئین خون (هیپرهوموسیستئینمیا) با استرس اکسیداتیو و آسیب عروقی متعاقب آن همراه می باشد؛ اما در مورد تاثیرات قلبی آن در شرایط ایسکمی و خونرسانی مجدد (Reperfusion) اطلاعات کافی در دست نیست. بنابراین پژوهش حاضر بررسی تاثیر هوموسیستئین بر آسیب متعاقب ایسکمی در قلب جدا شده رت انجام شد.
    روش ها
    این مطالعه تجربی بر روی 32 رت های نر بالغ صورت گرفت. قلب حیوانات به روش لانگندورف مجزا شد و تحت تغذیه با محلول کربس با فشار ثابت، معیارهای عملکردی آن مورد سنجش قرار گرفت. در گروه کنترل قلب ها سه مرحله تثبیت اولیه و ثبت اطلاعات پایه، ایسکمی کلی با درجه حرارت طبیعی (Global and Normothermic) به مدت 40 دقیقه و تغذیه مجدد به مدت 45 دقیقه را گذراندند. در گروه اول، هوموسیستئین به میزان 5/0 میلی مول در لیتر به مدت 30 دقیقه قبل و 5 دقیقه پس از ایسکمی به محلول زمینه ای اضافه شد. در گروه دوم و سوم نیز به ترتیب 1/0 و 05/0 میلی مول در لیتر هوموسیستئین به مدت 60 دقیقه قبل و 5 دقیقه پس از ایسکمی، به محلول کربس اضافه گردید. بررسی مقادیر معیارهای مختلف قلبی قبل از ایسکمی نسبت به مقدار پایه با استفاده از آزمون مقایسه زوج ها و مقایسه آن بین گروه های مختلف در هر دوره با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه صورت گرفت.
    یافته ها
    بالاترین غلظت هوموسیستئین به کار رفته (5/0 میلی مول در لیتر) منجر به افزایش معنی دار میزان جریان کرونری قبل از دوره ایسکمی شد. همچنین در دوره تغذیه مجدد، پارامتر عملکردی قلب یا همان (Rate Pressure Product) RPP در گروه تست دوم (566±5955) نسبت به گروه کنترل (765±10818) به شکل معنی داری کاهش نشان داد.
    نتیجه گیری
    یافته های پژوهش حاضر، نشان دهنده تشدید آسیب قلبی به دنبال ایسکمی در گروهی از رت هاست که هوموسیستئین را با غلظت متوسط و در زمان طولانی دریافت نموده است. این اثر ممکن است به دلیل تشدید استرس اکسیداتیو ناشی از هوموسیستئین در دوره تغذیه مجدد باشد.
    کلیدواژگان: هوموسیستئین، قلب جدا شده رت، آسیب به دنبال ایسکمی
  • محمد بهرامی، محمدرضا مشکاتی، مژگان اعظم صمیمی صفحه 49
    لوسمی یکی از انواع بیماری های بدخیم دستگاه خونساز بدن است که در مدت زمان بسیار کوتاهی باعث مرگ و میر می شود؛ در این مقاله، عوامل موثر بر زمان بقای بیماران مبتلا به لوسمی حاد لنفوئیدی (ALL)، مورد بررسی قرار گرفته است تا برای درک ارتباط میان زمان بقای این بیماران با عوامل موثر Expectation & Maximation، مدل رگرسیون پیش بینی کننده مناسبی به دست آید.
    روش ها
    اطلاعات 52 بیمار لوسمی فوت شده در بیمارستان سید الشهدای (ع) اصفهان بررسی شد. مدل رگرسیون پیش بینی کننده مد نظر شامل متغیرهای هموگلوبین، سلول های نابالغ و سن بیمار بود. به دلیل توزیع آمیخته داده های موجود، یک مدل آمیخته برای زمان بقای بیماران در نظر گرفته، با استفاده از الگوریتم EM، برآورد بیشینه درست نمایی میانگین بقا را محاسبه کردیم. همچنین با به کارگیری روش شبیه سازی مونت کارلویی زنجیره های مارکف (MCMC) برآورد بیزی میانگین بقا را به دست آوردیم.
    یافته ها
    با استفاده از روش های آماری فوق، تابع بقایی را به دست آوردیم که با استفاده از آن می توان مدت زمان بقای بیماران را بر حسب روز (به عنوان پیش آگهی) پیش بینی کرده در مورد درمان بیمار تصمیم گرفت.
    نتیجه گیری
    به نظر می رسد می توان با مطالعات با حجم بیشتر و استفاده از روش ها و آزمون های آماری ذکر شده در این مقاله، ارتباطی بین یافته های بالینی و آزمایشگاهی و میزان بقا پیدا کرد. لذا می توان از این مدل برای سایر بیماری ها نیز جهت تعیین پیش آگهی استفاده نمود.
    کلیدواژگان: برآورد بیشینه درست نمایی، برآورد بیزی، دو نمایی، رگرسیون، لوسمی، مدل آمیخته، میانگین بقا
  • ناصر قلی صفرنژاد، مهدی فشارکی زاده، دیانا طاهری، سارا افضل زاده صفحه 58
    فتق اینگوینال بیماری شایعی است که به ویژه در مردان رخ می دهد و عوارض خطرناکی مانند گیرافتادگی، انسداد روده، اختناق و حتی تهدید حیات دارد؛ بنابراین همه فتق ها باید مورد عمل جراحی قرارگیرند. برای ترمیم فتق ها دو شیوه جراحی وجود دارد: هرنیوپلاستی به روش باز و هرنیوپلاستی لاپاراسکوپیک. این پژوهش به مقایسه میزان عوارض و عود پس از عمل جراحی فتق اینگوینال به روش باز و لاپاراسکوپی پرداخته است.
    روش ها
    این کارآزمایی بالینی در طی یک سال، 80 بیمار توسط دو جراح مورد عمل جراحی فتق اینگوینال به یکی از دو روش باز یا لاپاراسکوپی قرار گرفتند. قبل ازعمل، اطلاعات مربوط به هر بیمار در پرسشنامه ثبت شد. بیماران در دو نوبت، 6 هفته و 6±15 ماه بعد از عمل، از نظر عوارض عمل و عود فتق در درمانگاه جراحی مورد معاینه بالینی قرار گرفتند. داده ها توسط آزمون مجذور کای در نرم افزار آماری SPSS ویرایش 14 و در سطح معنی دار آماری 05/0P< تحلیل شد.
    یافته ها
    در این بررسی، عوارضی مانند نورالژی، هماتوم و عفونت در هرنیوپلاستی لاپاراسکوپیک (5%) کم تر از هرنیوپلاستی به روش باز (15%) بود (002/0=P). پس از هرنیوپلاستی لاپاراسکوپیک، در 3 نفر از بیماران و پس از هرنیوپلاستی به روش باز، در 5 نفر از بیماران عود دیده شد که این تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود.
    نتیجه گیری
    در هرنیوپلاستی لاپاراسکوپیک، میزان عوارض، اسکار جراحی و مدت زمان احساس درد پس از عمل کم تر و بازگشت به کار و فعالیت روزانه سریع تر می باشد؛ ولی میزان عود در دو گروه تفاوتی نداشت. براساس این یافته، پیشنهاد می نماییم که از این روش در درمان فتق های اینگوینال استفاده شود.
    کلیدواژگان: فتق، اینگوینال، هرنیوپلاستی لاپاراسکوپیک، هرنیوپلاستی به روش باز
  • سید محمد رضا خادمی*، مسعود امینی، بهروز عطایی، نازیلا کساییان، زری نخودیان، پریسا شعاعی صفحه 65

    افراد مبتلا به دیابت به دلیل انجام آزمایشات مکرر و درمان های تزریقی در معرض ابتلا به هپاتیت ویروسی B و C هستند. در مطالعات مختلف در مورد کفایت دوز تزریق شده فعلی واکسن هپاتیت B برای افراد مبتلا به دیابت، به ویژه دیابتی های نوع 1 ارتباط تولید آنتی بادی در پی تزریق واکسن با وضعیت قند خون نیز اختلاف نظر وجود دارد. با توجه به تناقض های موجود و خلا تحقیقاتی در مورد دیابت نوع 2، این مطالعه با هدف تعیین کفایت دوز فعلی واکسیناسیون در افراد دیابتی نوع 2 انجام شد.

    روش ها

    در یک مطالعه مداخله ای نیمه تجربی، 91 فرد مبتلا به دیابت نوع 2 به همراه 55 فرد غیر دیابتی سالم با همسان سازی سن، جنس، نمایه توده بدنی و مصرف دخانیات به طریق غیر احتمالی آسان وارد مطالعه شدند. این افراد از نظر HBs-Ag، HBs-Ab و HBC-Ab منفی بودند. پس از تزریق واکسن هپاتیت B در سه نوبت، سه و شش ماه پس از آخرین نوبت واکسیناسیون، تیتر HBs-Ab و HbA1C اندازه گیری شد.

    یافته ها

    بر اساس یافته های مطالعه، تیتر HBs-Ab در گروه بیماران دیابتی نوع 2 و غیر دیابتی سالم، سه و شش ماه بعد از واکسیناسیون تفاوت آماری معنی داری نداشت. همچنین در گروه بیماران مبتلا به دیابت میانگین تیتر HBs-Ab با میانگین درصد HbA1c ارتباط نظر آماری معنی داری نداشت.

    نتیجه گیری

    یافته های این مطالعه نشان دهنده کفایت برنامه جاری واکسیناسیون علیه هپاتیت B برای ایجاد ایمنی لازم در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 می باشد.

    کلیدواژگان: دیابت نوع 2، هپاتیت B، واکسیناسیون هپاتیت B، HBs، Ab، HbA1c
  • بهناز دیبایی نیا، مژگان مختاری، پروین رجبی صفحه 72
    سرطان سلول سنگفرشی پوست (SCC) قدرت تهاجم و متاستاز بالایی دارد. سرطان سلول بازال پوست (BCC) نیز شایع ترین نوع سرطان پوست است. این بدخیمی ها علاوه بر شیوع به نسبت بالا در افراد میانسال و سالمند، شانس عود بالایی نیز دارند. در برخی از مطالعات، ارتباط این تومورها با سیتومگالو ویروس (CMV) نشان داده شده است. هدف مطالعه حاضر، تعیین فراوانی عفونت CMV در کانسرهای پوستی بود.
    روش ها
    در این مطالعه مقطعی، 60 بلوک پارافینی مربوط به این ضایعات SCC و BCC و بلوک های مربوط به حواشی سالم آن ها جمع آوری گردید. سپس بلوک ها برش داده شد و مراحل مربوط به رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی (IHC) ویژه ویروس سایتومگال بر روی اسلاید تهیه شده از بلوک های مزبور صورت گرفت؛ در مرحله آخر، اسلایدها در کنار کنترل مثبت با میکروسکوپ نوری مشاهده گردیدند.
    یافته ها
    از 30 مورد نمونه SCC، 4 مورد (3/13%) دارای CMV بودند و حاشیه سالم ضایعه در 1 مورد از نمونه های CMV منفی نیز دارای آلودگی ویروسی بود. در 30 مورد نمونه BCC، 2 مورد (7/6%) محتوی CMV بود و حاشیه سالم ضایعه در هیچ مورد از نمونه های آلوده با CMV از نظر درگیری با ویروس مثبت نبود. تفاوت معنی دار بین فراوانی ابتلای به CMV در دو کانسر پوستی مذکور و عدم ابتلا به آن یافت نشد.
    نتیجه گیری
    یافته های مطالعه حاضر ارتباط ویروس سیتومگال با سرطان های سلول سنگفرشی و سلول بازال پوست را تایید نمی کند.
    کلیدواژگان: کارسینوم سلول سنگفرشی (SCC) و کارسینوم سلول بازال (BCC)، یسیتومگالوویروس (CMV)، ایمونو هیستوشیمی (IHC)
  • روحا کسری کرمانشاهی، لیلا قاضی عسگر * صفحه 79

    نیازهای بیماران می تواند از طریق کاربرد الیاف دارای خاصیت ضدمیکروبی، به منظور مراقبت از زخم ها و پیشگیری از بروز زخم های مزمن، برآورده شود. در همین راستا در این تحقیق فعالیت ضدمیکروبی نوع خاصی از این الیاف مورد بررسی قرار گرفته است.

    روش ها

    در این پژوهش، الیاف ضد میکروب تولیدی کارخانه پلی اکریل اصفهان، قبل و بعد از عملیات شستشو بر روی سه سویه استافیلوکوکوس اورئوس و یک سویه استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس مقاوم و یک سویه استافیلوکوکوس اورئوس شاخص (ATCC 6538P=PTCC 1112) مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت. ابتدا حساسیت سویه های مورد نظر نسبت به اثر مهارکنندگی ماده خالص ضد میکروبی ثابت شد و حداقل غلظت بازدارندگی (MIC) آنها نیز تعیین گردید. در مرحله بعد توسط روش شیک فلاسک تاثیر فعالیت ضدمیکروبی الیاف فوق قبل و بعد از عملیات شستشو، بر روی این سویه ها، مورد بررسی قرار گرفت. اثر ماده آنتی باکتریال خالص الیاف با آنتی بیوتیک پنی سیلین G که به عنوان اولین انتخاب آنتی بیوتیکی در درمان عفونت های ناشی از استافیلوکوک ها تجویز می شود، نیز مقایسه گردید.

    یافته ها

    الیاف ضد میکروبی با 30%، 60% و 100% ماده ضدمیکروبی بر روی سویه های استافیلوکوکوس پس از 24 ساعت موثر بود. همچنین با وجود MIC بالای پنی سیلینG بر روی این باکتری ها (32-64 μg/ml)، ماده آنتی باکتریال خالص الیاف ضدمیکروبی با MIC در حد 10-4 μl/mlرشد باکتری ها را مهار نمود.

    نتیجه گیری

    یافته های پژوهش حاضر، فعالیت ضدمیکروبی الیاف مورد بررسی در پیشگیری و کنترل عفونت های بیمارستانی ناشی از استافیلوکوکها را مورد تایید قرار داده و امید است کاربرد بالینی آن ها در آینده نزدیک و بعد از مطالعات بالینی موفق، فراهم شود.

    کلیدواژگان: الیاف ضدمیکروبی، استافیلوکوکوس اورئوس، استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس، حداقل غلظت بازدارنده (MIC)، حداقل غلظت کشنده (MBC)
  • خلیل الله ناظم، بهشته پدیدار *، مسعود سماورچی تهرانی، وحید نوریان صفحه 88

    بازسازی (reconstruction) لیگامان متقاطع خلفی زانو، هم چنان درمان اصلی کندگی های قدیمی این لیگامان می باشد؛ اما این درمان، عوارض بسیار و روش جراحی دشوار داشته، در عین حال نتایج طولانی مدت آن امیدوارکننده نیست. مطالعه فعلی برای اولین بار، روش درمانی ثابت کردن کندگی قدیمی لیگامان متقاطع خلفی را مورد بررسی قرار داده است.

    روش ها

    این کارآزمایی بالینی در سال های 1384-1381 در اصفهان با نمونه گیری به روش آسان انجام شد. در مجموع، 15 بیمار با شکایت از علایم کندگی قدیمی لیگامان متقاطع خلفی زانو و داشتن لقی درجه III در معاینه بالینی، در این مطالعه بررسی شدند. نتایج با استفاده از آزمون مجذور کای تحلیل شد.

    یافته ها

    اختلاف توزیع فراوانی بی ثباتی زانو قبل و بعد از عمل، در دو حالت 30 و 90 درجه در هر دو حالت و نیز تفاوت توزیع فراوانی میزان درد در هنگام راه رفتن و بالا رفتن از پله، قبل و بعد از عمل جراحی، همچنین اختلاف فراوانی نسبی خالی کردن زانو، قبل و بعد از عمل جراحی معنی دار بود (001/0 >P).

    نتیجه گیری

    در بیماران این مطالعه، درجه ناپایداری به I رسید و میزان رضایت بیماران 100% بود. با توجه برابری ارزش درمانی این روش با روش های رایج و در عین حال روش ساده تر و عوارض جانبی کمتر آن، توصیه می شود در موارد کندگی قدیمی لیگامان متقاطع خلفی از آن استفاده شود. مطالعات بیشتر جهت مقایسه طولانی مدت این روش با روش بازسازی رایج بیماران پیشنهاد می شود.

    کلیدواژگان: کندگی قدیمی لیگامان متقاطع خلفی زانو، ثابت کردن، بازسازی لیگامان متقاطع خلفی
  • مهتاب ضرغام، همایون عباسی، ایرج مشکی، مهران رضوانی صفحه 96
    کسب مهارت های دستی که در شرایط ویژه و محرومیت از امکانات بتواند جایگزین تجهیزات آندوسکوپیک اتاق عمل گردد هم برای یک ارولوژیست و هم برای بیمار او سودمند است. هدف از مطالعه حاضر گزارش یک روش عملی ساده برای خارج کردن استنت داخلی حالب به کمک معاینه مهبلی، در برخی بیماران زن و در شرایط ویژه است.
    روش ها
    در 6 ماه اول سال 1384، تعداد 34 بیمار (37 حالب) دارای استنت داخلی حالب، به طور اتفاقی در این مطالعه کارآزمایی بالینی آینده نگر شرکت داده شدند. تکنیک با بی حسی موضعی (مگر در بیماران نیازمند به بیهوشی به دلایل دیگر) پس از موافقت و رضایت شفاهی بیمار انجام می شد.
    بیمار با مثانه نیمه پر در وضعیت لیتوتومی قرار گرفته، دستگاه تناسلی او از نظر وجود پاتولوژی احتمالی (واژنیت آتروفیک، پرولاپس و...) معاینه می گردید. سپس با دست چپ معاینه مهبلی صورت می گرفت و در مجاورت دیواره قدامی مهبل و تریگون، حالب حاوی کاتتر لمس می گردید. آن گاه با دست راست و با یک پنس با سر منحنی (راموئل)، 6-5 سانتیمتر وارد پیشابراه شده، پس از گرفتن کاتتر و حس قوام پلاستیکی آن در دهانه راموئل، به آرامی آن را خارج می کردیم.
    یافته ها
    این روش در اولین گروه بیماران در 27 مورد از 37 (73%) مورد موفقیت آمیز بوده و عارضه مهمی برای بیماران نداشته است.
    نتیجه گیری
    در شرایطی که سیستوسکوپ در دسترس نیست، می توان خارج کردن کاتتر حالب با راهنمایی معاینه مهبلی را در برخی زنان مسن انجام داد. بهترین نتایج زمانی حاصل می گردد که مثانه نیمه پر و بیمار دارای واژینیت آتروفیک و فاقد سیستوسل باشد.
    کلیدواژگان: استنت داخلی حالب، معاینه مهبلی، سیستوسل
  • احمدرضا اخوت، مهدی خلج، زهرا دانش، محمود بلوچی صفحه 103
    عمل جراحی سپتوپلاستی یکی از شایع ترین عمل های حیطه حیطه جراحی گوش و حلق و بینی می باشد. اما مطالعات کمی در زمینه موفقیت این عمل به صورت عینی (ابژکتیو) انجام گرفته است. در این مطالعه، ما قصد داشتیم با تست رینومانومتری فعال قدامی موفقیت عمل را نشان دهیم و نیز میزان همبستگی بین نتایج این تست با یافته های معاینه بالینی و شرح حال را بررسی کنیم.
    روش ها
    تعداد 48 بیمار توسط یک جراح تحت عمل سپتوپلاستی قرار گرفتند. قبل و یک ماه پس از عمل تست رینومانومتری (اندازه گیری فلوی مقاومت بینی) انجام شد. همچنین توسط پزشک دیگری در درمانگاه، یافته های بالینی ثبت شد و سپس داده های رینومانومتری و یافته های بالینی مورد تحلیل آماری قرار گرفت.
    یافته ها
    نتایج شرح حال و معاینه بالینی پس از عمل جراحی، به طور معنی داری نشان دهنده کاهش شکایت انسداد بینی و نیز انسداد در معاینه بود. فلوی بینی در هر دو طرف و نیز فلوی مجموع به طور معنی داری افزایش یافته و مقاومت بینی کاهش داشت؛ بین افزایش شاخص های رینومانومتریک و یافته های بالینی رابطه مستقیم و جود داشت (34/0=r). در زمینه رضایت بیمار نیز 4/60% ایشان کامل و 4/10% عدم رضایت را ابراز کردند. بین رضایت بیمار با یافته های بالینی رابطه مستقیم وجود داشت.
    نتیجه گیری
    رینومانومتری می تواند شاخص عینی خوبی برای ارزیابی نتایج عمل سپتوپلاستی باشد و بر این اساس کاربرد های بالینی، تحقیقاتی و نیز قانونی پیدا کند.
    کلیدواژگان: سپتوپلاستی، رینومانومتری، رضایتمندی بیمار
  • گزارش مورد
  • ناصر شرف الدین زاده، مجید کیهانی فرد صفحه 111
    بروسلوز یک بیماری عفونی به علت باکتری گرم منفی بروسلا است. درگیری اعضای مختلف بدن از جمله لوله گوارش، سیستم کبدی صفراوی و سیستم اسکلتی به صورت شایع گزارش شده است. درگیری سیستم عصبی شایع نیست و شیوع آن در حدود 25-3% در بروسلوز ژنرالیزه گزارش شده است. هدف از این گزارش، ارائه یک مورد سندرم گیلن باره به عنوان تظاهری نادر از بیماران نروبروسلوز است.
    روش ها
    در این مقاله آقای 28 ساله ای گزارش می شود که به علت فلج شل حاد پیشرونده، آتاکسی و آرفلکسی مراجعه کرد. بررسی های الکتروفیزیولوژیک و مایع مغزی نخاعی منطبق بر سندرم گیلن باره بود. در بررسی ها، آنتی بادی ضد بروسلا به روش ELISA در مایع مغزی نخاعی یافت شد و رایت و 2MEدر سرم مثبت بود.
    یافته ها
    بیمار ابتدا تحت درمان پلاسمافرز به مدت هفت جلسه روزانه 5/1 لیتر پلاسما قرار گرفت ولی پاسخ بالینی مطلوب نبود. با مشخص شدن تشخیص نروبلوسلوز، بیمار با داکسی سیکلین، ریفامپین و کوتریموکسازول مورد درمان قرار گرفت. در پیگیری سه ماهه، علائم بالینی بیمار تا حدود زیادی بهبود یافته بود.
    نتیجه گیری
    بروسلوز به عنوان یک عامل اتیولوژیک جدید سندرم گیلن باره مطرح می شود و در مناطق اندمیک همیشه باید نروبروسلوز را در بیمارانی با تظاهر گیلن باره مد نظر قرار داد.
    کلیدواژگان: سندرم گیلن باره، نروبروسلوز، پلی رادیکولونروپاتی
|
  • Khatereh Separham, Hasan Shemirani Page 1
    Background
    Cigarette smoking and hypertension (HTN), are both major risk factors for premature atherosclerosis. Currently, limited information is available from the effect of these risk factors on the Pattern of vessel involvement and also on the left ventricular ejection fraction (LVEF) at coronary angiography. Our study compared their effects on angiography of patients with premature atherosclerosis.
    Methods
    The study included 240 consecutive patients, under age of 45 years old, cigarette smoker or hypertensive hospitalized with a diagnosis of acute coronary syndrome. These patients underwent coronary angiography. Number and type of vessel involvement and also LVEF were studied. Logistic regression was used for data analysis.
    Findings
    Of patients, 24 were both smoker and hypertensive, and were excluded from this study. In addition, 142 of 216 patients (65.7%) were smoker and 74 (33.4%) were hypertensive. Left anterior descending coronary artery (LAD) involvement was more common in smoker young patient and low LVEF was more common in these patients compared with hypertensive young patients (28.2% versus 17.6%, respectively).
    Conclusion
    Our findings indicate that smoking is more prevalent risk factor for premature coronary artery disease. Smoking has a significant effect on the pattern of vessel involvement and LVEF at coronary angiography of young patients. Our study emphasized on the importance of modifying in young active population.
  • Shahriyar Nikpour, Elham Mohammad Hosseini Page 10
    Background
    Iron deficiency anemia (IDA) is a recognized feature of celiac disease in adults and can be its only presentation. The goal of this study was to assess the prevalence of celiac disease in a sample of Iranian patients with IDA referred to gastroenterology clinic.
    Methods
    In this prospective study, 126 consecutive patients with IDA (Hb)
  • Masoumeh Faghani, Mehdi Nikbakht Dastjerdi, Mansour Salehi, Mohammad Rabbani, Ardeshir Talebi, Mehri Faghihi, Bahram Soleimani Page 26
    Background
    The p53 tumor suppressor gene plays an important role in genomic stability. A common G-to-C polymorphism at codon 72 in the p53 gene has been accompanied with high risk of lung, nasopharyngeal, oral, prostate, and colorectal cancers, and may result in genetic susceptibility to breast cancer. We studied the effect of this p53 polymorphism on breast invasive ductal carcinoma development
    Methods
    This case–control study was conducted among 51 patients with breast invasive ductal carcinoma and 51 matched controls in Isfahan. P53 codon 72 genotypes were identified using allele-specific polymerase-chain reaction (PCR).
    Findings
    In control samples, the genotype distribution of p53 polymorphism showed 43.2%, 52.9% and 3.9% for the Arg/Arg, Arg/Pro and Pro/Pro genotypes, respectively. In cancer group the distribution was 86.2% for Arg/Arg, 11.8% for Arg/Pro and 2% for Pro/Pro. Distribution differences in p53 codon 72 polymorphism between the cases and controls were statistically significant (P)
  • Abbas Gookizadeh, Ahmad Shanei Page 34
    Background
    The objective of this study was to measure the radiation dose absorbed by testes in those men receiving pelvic radiotherapy in order to provide appropriate shielding.
    Methods
    Thermo luminescence dosimeter (TLD) which is in small tablet forms was used for this study. Patients were selected and were advised of the procedure. The TLD tablets were positioned in the appropriate places over the gonads and then the absorbed dose was determined. In this study the correlations between the absorbed dose of the gonads and factors such as the radiotherapy system energy, variation in the source skin distance (SSD) of the instrument, the pelvic area and the radiation direction were determined.
    Findings
    Results showed significant association of the radiotherapy system energy, SSD variation, and pelvic area with the absorbed dose of the gonads (P < 0.05).
    Conclusion
    Our findings show that in pelvic radiotherapy the gonads are exposed to high radiation energy. This is an important issue for young men in order to protect their fertility. Therefore, it is very important to protect the gonads from the ionizing radiation with the best possible shielding.
  • Daryoush Shakibaei Page 40
    Background
    Homocysteine is a sulfur containing amino acid, and its high concentration is known as cardiovascular risk factor results in oxidative stress and vascular disease. There are some studies on cardiovascular effects of homocysteine but its effect on the reperfusion injury is not completely understood. Hence the effect of homocysteine on the ischemia–reperfusion injury in isolated rat heart has been considered in this study
    Methods
    In this experiment 32 male wistar rats were used. The hearts of animals were isolated according to Langendorff method and perfused by Kreb’s solution under constant pressure. Experimental protocol in control group was I: Stabilization period and recording of baseline values, II: Normothermic global ischemia (40min), and III: Reperfusion (45 min). In addition to this protocol, homocysteine (0.5 mmol/lit) was added to Kreb’s solution for 30 min before and 5 min after ischemia in test group I. In test group II and III, homocysteine (0.1 & 0.05 mmol/lit) were added to solution for 60 min before and 5 min after ischemia, respectively. Functional cardiac parameters were measured during different periods. Data were analyzed by paired t-test, unpaired t-test and one way ANOVA followed by Tukey post test appropriately
    Findings
    The maximum concentration of homocysteine (0.5 mmol/lit) significantly increased coronary flow before ischemia. In addition, rate pressure product (heart rate×left ventricular pressure) as a functional cardiac parameter in test group II (5955±566 beat per minute×mmHg) significantly decreased in comparison to control group (10818±765) after 45 min reperfusion (P)
  • Mohammad Bahrami, Mohammad Reza Moshkani, Mojgan Alam Samimi Page 49
    Background
    Leukemia is a kind of malignancy blood system which leads to death of human beings in a very short period of time. In this paper, the effective factors on survival time of the acute lymphoblastic leukemia (ALL) patients have been considered to achieve a linear regression model show the relation between the life-time after diagnosis and some explanatory factors.
    Methods
    In this study, the data of 52 patients died from ALL was used. The designed model contained three variables, hemoglobin, large undifferentiated cell (LUC) and age. According to the data suggesting, a kind of mixture distribution, we considered a mixture model for survival time. Applying the EM-algorithm, we have found the maximum likelihood estimate of mean survival time and the Bayesian estimate of the mean survival time by Monte Carlo Markov Chain method.
    Findings
    Based on the obtained estimating survival function, we can predict the survival time of the patients and decide about their treatment protocol.
    Conclusion
    It is suggested that by conducting larger studies and statistical analysis used in this paper, a correlative can be found between clinical & paraclinical findings and the survival time. This model can be used in often kinds of diseases for determining the prognosis.
  • Naser Gholi Safarnezhad, Mehdi Fesharaki Zadeh, Diana Taheri, Sara Afzal Zadeh Page 58
    Background
    Inguinal hernia is a common disease specially in men. Hernias have major complications such as incarceration, bowel obstruction, strangulation and even life-threatening problems. Here, all hernias should be treted by surgical operation. Reparation of hernias has two
    Methods
    open hernioplasty and laparoscopic hernioplasty. The purpose of this study was to compare the complications and recurrence of hernias after operation by two methods of laparoscopic hernioplasty and open surgery.
    Methods
    In this clinical trial conducted during one year, 80 patients were operated by two surgeons by two methods of laparoscopic and open surgery. Before the operation, the patient’s data were documented in a questionnaire. Patients were visited by their surgeon 6 weeks and at mean 15±6 months after operation in clinic in order to assess the complications and recurrence after surgery. Data were analyzed by SPSS software ver 14 at P
  • Seyed Mohammad Reza Khademi, Masoud Amini, Behrouz Ataei, Nazila Kasaeyan, Zari Nokhodian, Parisa Shoaei Page 65
    Background

    Diabetic patients are at risk to viral hepatitis. It is reported that vaccination with routine doses is not sufficient for diabetic patients especially those with type I, but there is some controversies. The aim of this study was to the assessment and compare of HBs-Ab titer in type II diabetics and controls after vaccination against hepatitis B.

    Methods

    In a semi-experimental study, 91 patients with type II diabetes mellitus and 55 non diabetic healthy individuals matched in age, sex, body mass index and smoking were selected by simple non-random sampling. The positive cases for HBs-Ag, HBs-Ab and HBc-Ab were excluded. Vaccination against hepatitis B was carried in 3 times (0, 1, 6 month) with a dose of 20 μg. Then, 3 and 6 months after the last dose, Hb-A1C and HBs-Ab were tested. HBs-Ab titers were compared between two groups using Mann-Whitney U test and the correlation between HBs-Ab and Hb-A1C in two groups.

    Findings

    Three months after vaccination, both in diabetics and controls, the mean HBs-Ab level was 335.8±275.7 and 420.1±348.4 mIU/ml, and 6 months after vaccination it was 530.7±387.9 and 552.5±410.7 mIU/ml respectively (p>0.05). There was an inverse but non-significant correlation between HB A1C and HBs-Ab in diabetics.

    Conclusion

    The findings of the current study confirm that the routine vaccination is sufficient for patients with type II diabetes.

  • Behnaz Dibaei Nia, Mojgan Mokhtari, Parvin Rajabi Page 72
    Background
    Skin squamous cell carcinoma (SCC) has high potency for aggression and metastasis; Basal cell carcinoma (BCC) is the most common form of skin cancers. These tumors are highly prevalent in middle-aged and old persons and have a high recurrence risk. Few studies showed the relationship between these tumors and cytomegalovirus (CMV). The objective of this study was to assess the prevalence of CMV infection in these skin cancers.
    Methods
    In this cross-sectional study, 60 paraffin embedded tissues including 30 SCC and 30 BCC blocks with non-involved margins were collected. Then slides were prepared by cytomegalovirus specified immunohistochemical staining. They were compared with positive control case under light microscope.
    Findings
    From 30 SCC cases, 4 cases (13.3%) and 1 margin from non-involved cases were positive for CMV. From 30 BCC cases, 2 cases (6.7%), but no margin, were positive for CMV. There was no statistically significant difference in the prevalence of CMV infection according to histological grade, age, site of lesion or margins.
    Conclusion
    The findings of this study do not support the association of CMV infection with SCC and BCC.
  • Ruha Kasra Kermanshahi, Leila Ghzi Asgar Page 79
    Background

    Some needs of patients can be provided by application of antimicrobial fibers in fabrics preparation. The aim of this study was to assess the antimicrobial effect of a particular kind of these fibers.

    Methods

    The antimicrobial fibers were produced by Isfahan Poly Acryl company. We studied three resistant Staphylococcus aureus strains, one Staphylococcus epidermidis strain and one standard Staphylococcus aureus strain (ATCC6538p=PTCC1112). At first sensitivity of sample strains to the controlling effect of pure antimicrobial agent was proved, and then their MIC was determined with agar dilution method. In the next stage, the effect of antibacterial activity of antibacterial fibers on these strains was studied before and after washing. The effect of antimicrobial pure agent of fibers was compared with the effect of penicillin G as the first selected antibiotic for treatment of Staphylococcus originated infections.

    Findings

    Antimicrobial fibers containing 30%, 60% and 100% antimicrobial agent had significant effects on Staphylococcus strains after 24 hours. In spite of the high MIC of penicillin G on these bacteria (32-64 µg/ml), the antibacterial pure agent of fibers with a MIC about 10-4 µl/ml inhibited the bacteria growth.

    Conclusion

    The results confirmed the antibacterial activity of examined fibers in preventing and controlling nosocomial infections resulted from Staphylococcus sp. We hope that clinical trial in the near future would provide the possibility of using these fibers in clinical experiences.

  • Khalil Allah Nazem, Beheshteh Padidar, Masoud Samavarchi Tehrani, Vahid Nourian Page 88
    Background

    Many references recommend reconstruction surgical method, for treatment of old posterior crutiate ligament avulsion (PCL), in spite of its adverse side effects, difficult surgical procedure and poor long term results. This study was conducted for the first time designed to determine the results of the treatment of the old PCL avulsion by open reduction and fixation.

    Methods

    We tried to determine the efficacy of old PCL avulsion fixation, during a clinical trial with non-randomized sampling, on 15 patients. All patients had giving way instability, pain while climbing and pain while long walking; and had grade III PDT in physical examination. Data were analyzed by using Chi square test.

    Findings

    The frequency of knee instability before and after operation, in 30 and 90 degree flexion, had significant difference (P

  • Mahtab Zargham, Homayoun Abbasi, Iraj Moshki, Mehran Rezvani Page 96
    Background
    Finding manual skills for special circumstances would be important both for the urologist and the patient. In this study a simple technique was examined to facilitate the removal of ureteral stent by vaginal examination in some female patients under special condition.
    Methods
    Overall, 32 female patients (37 ureteral stent) underwent Stent Removal by Vaginal (SVR) examination technique. The patient was positioned in lithotomic position and was asked to keep her bladder semi-full. The ureteral stent in the ureteral orifice was touched by the index finger between the anterior vaginal wall and the bladder trigone; then the grasping forceps held by the other hand entered the bladder through the urethra to reach the end of the stent and pull it gently and completely.
    Findings
    The technique was done successfully in stents. No significant side effect was observed after using SRV technique, but gross hematuria was seen in eight patients (23%).
    Conclusion
    S.R.V. technique is a simple and effective procedure that dose not require additional equipments or personnel. was more useful in elderly women with atrophic vaginitis and without cystocele.
  • Ahmad Reza Okhovat, Mehdi Khalaj, Zahra Danesh, Mahmoud Balouchi Page 103
    Background
    Septoplasty is one of the most common procedures in the domain of otolaryngology; though, few studies have discussed objectively how much successful this procedure is. We intended to use active anterior rhinomanometry to show this and correlation between these objective figures with clinical signs and symptoms.
    Methods
    Overall, 48 patients underwent septoplasty procedure by a single surgeon. Before and one month after surgery, rhinomanometric study (measuring nasal flow and resistance) was done. In that periods, clinical symptoms (nasal obstruction) and signs (nasal impaction seen by rhinoscopy) were recorded by another surgeon, as well.
    Findings
    According to history and physical examination, both nasal obstruction and impaction were improved significantly. Nasal flow and nasal resistance improved totally and in each side as well. There significant correlation between obstruction and nasal flow (r=0.34). In 60.4% of patients, strong correlation was found between patient’s satisfaction and clinical findings, as well as a significant but less strong correlation between satisfaction and rhinomanometric findings.
    Conclusion
    Rhinomanometry is able to objectively evaluate the results of septoplasty procedure, so it is a useful and sometimes necessary tool for clinic and research as well as legal issues.
  • Naser Sharafoddin Zadeh, Majid Keyhani Fard Page 111
    Background
    Brucellosis is an infectious disease due to Gram negative bacteria of genus brucella. Involvement of different systems including gastrointestinal tract, the hepatobilliary and skeletal systems has been frequently reported. Involvement of nervous system is not common, and its incidence has been reported to be 3-25% of the cases of generalized brucellosis. In this study, we report a case of Guillain-barre syndrome as an infrequent presentation of neurobrucellosis.
    Methods
    A 28-year-old man is reported, who was referred because of acute progressive flaccid paraplegia, ataxia and areflexia. Electrophysiological and cerebrospinal fluid study was identical to Guillain- barre syndrome. Anti- brucella antibody (ELISA) in cerebrospinal fluid, and serum Wright and 2ME tests were positive.
    Findings
    The patient underwent plasmaphresis for 7 times with 1.5 lit of plasma per day, but without favorite clinical response. By identification of neurobrucellosis, antimicrobial therapy with Doxycycline, Rifampin and Co-trimoxazole was started. He showed considerable recovery 3 months latter.
    Conclusion
    Brucellosis is considered as a new etiologic agent for Guillain – barre syndrome. In endemic region, neurobrucellosis must be considered in any patient with Guillain- barre syndrome.