نشریه ارمغان دانش
سال نهم شماره 4 (پیاپی 36، زمستان 1383)

گلو درد و خشونت صدا یکی از عوارض نسبتا شایع پس از لوله گذاری تراشه می باشد که شیوع آن را 90-24 درصد بیان نموده اند و اغلب 24-12 ساعت پس از خارج کردن لوله تراشه رخ می دهد. افزایش دمای پوست در ناحیه گردن به میزان 45- 40 درجه سانتی گراد می تواند سبب افزایش جریان خون موضع شده و در نتیجه فشار اکسیژن درون مویرگها بالا رفته و سبب اکسیژن رسانی بهتر به بافتهای اطراف و تراشه گردد. در همین راستا، پژوهش فوق با هدف تعیین تاثیر گرمای موضعی در ناحیه تراشه بر روی شیوع گلو درد و خشونت صدا پس از لوله گذاری تراشه انجام گردیده است.

پژوهش فوق یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور بوده که بر روی 160 نفر بیمار 50-15 ساله کاندید اعمال جراحی عمومی انتخابی با ریسک یک بیهوشی که عمل جراحی در ناحیه غیر از سر و گردن داشته اند، در شهر یاسوج در سال 1383 1382 انجام پذیرفته است. افراد مورد مطالعه با استفاده از جدول اعداد تصادفی به دو گروه 80 نفری مورد و شاهد تقسیم گردیده اند. کلیه بیماران نبایستی در چهار هفته اخیر دچار سرما خوردگی و گلو درد شده باشند. شرایط بیهوشی برای کلیه افراد یکسان بوده و برای همگی لوله تراشه پر حجم و کم فشار و برای مردان لوله شماره 8 و زنان لوله شماره 5/7 بکار برده شد. پس از لوله گذاری تراشه در افراد گروه مورد جهت ایجاد گرمای موضعی در ناحیه خارجی تراشه، از پتوی الکتریکی کوچک که درجه حرارت حدود 40 درجه سانتی گراد را در محل ایجاد می کرد استفاده گردیده که تا لحظه خارج کردن لوله تراشه، در موضع قرار داشته و بیماران 24 ساعت پس از پایان جراحی از نظر بروز خشونت صدا و گلو درد، مصاحبه و معاینه شدند. داده های جمع آوری شده به وسیله نرم افزار SPSS و روش های آماری توصیفی و آزمون کروسکال والیس تجزیه و تحلیل شدند.

نتایج به دست آمده از پژوهش نشان داد که 52 نفر(65درصد) از بیماران گروه شاهد دچار گلو درد شده و 53 نفر (2/66درصد) نیز دچار خشونت صدا گردیده اند، در صورتی که فقط 24 نفر (40درصد) از گروه مورد دچار گلو درد و 8 نفر (10درصد) از آنان دچار خشونت صدا گردیده اند که این اختلافات از نظر آماری معنی دار بوده است (05/0 p<). نتایج همچنین نشان داد که جنسیت افراد در میزان بروز گلو درد و خشونت صدا تاثیری نداشته است که آزمون آماری نیز در این خصوص اختلاف معنی داری را نشان نمی دهد.

بر اساس یافته های حاصله در بیماران گروه مورد که در هنگام لوله گذاری تراشه از پتوی الکتریکی استفاده گردیده بود به طور معنی داری گلو درد و خشونت صدای کمتری نسبت به گروه شاهد داشتند. بنابراین پتوی الکتریکی می تواند در کاهش گلو درد و خشونت صدا پس از لوله گذاری تراشه موثر باشد.

آرام سازی یکی از روش های موثر در کاهش بروز آریتمی های بطنی می باشد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر روش آرام سازی در بروز آریتمی های بطنی در بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد می باشد.

این پژوهش یک کارآزمایی بالینی است که حجم نمونه در آن 60 بیمار مبتلا به انفارکتوس میوکارد بستری در بخشهای مراقبتهای ویژه بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی همدان در سال 1382 بوده که به طور تصادفی به دو گروه تجربی و شاهد تقسیم شدند. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش برگه مربوط به مشخصات دموگرافیک و برگه ثبت آریتمی های بطنی بوده است.پژوهشگر اقدام به اجرای روش آرام سازی در بیماران گروه تجربی نموده و تاثیر آن را از طریق مقایسه میزان بروز آریتمی قبل و بعد از اجرای روش آرام سازی در گروه تجربی و شاهد مورد بررسی قرار داده است. داده های جمع آوری شده با آزمون تی و مجذور کای و نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند.

نتایج نشانگر آن بود که اکثریت واحد های مورد پژوهش مرد بوده و در سنین بین 69-60 قرار داشتند.همچنین قریب به اتفاق درآمد ماهیانه آنان بیش از 200 هزار تومان بود. اکثریت متاهل بودند و تحصیلاتی در حد ابتدایی داشتند.یافته ها نشان داد گروه تجربی که تحت روش آرام سازی قرار گرفته بودند، نسبت به گروه کنترل به مراتب آریتمی کمتری داشتند, به طوری که آزمون آماری تی اختلاف معنی داری بین بروز آریتمی در دو گروه تجربی و شاهد نشان داد.

به کارگیری روش آرام سازی می تواند یکی از عوامل موثر در کاهش بروز آریتمی بطنی در بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد باشد.

در ایران اطلاعات جامعی که بیانگر شیوع اختلالات شایع بینایی در کودکان باشد به راحتی در دسترس نمی باشد. هدف از این مطالعه تعیین اختلالات شایع بینایی در کودکان دبستانی شهرستان فسا می باشد.

در این مطالعه توصیفی تحلیلی 10 درصد (1224 نفر) کودکان دبستانی شهرستان فسا در سال تحصیلی 79- 1378, به روش تصادفی سیستماتیک انتخاب شده و به وسیله تابلوی اسنلن خطی از فاصله 6 متری در دبستان های مربوط مورد معاینه قرار گرفتند. افراد غیرطبیعی جهت تشخیص علت کاهش دید به مرکز تخصصی چشم پزشکی ارجاع داده شده و به وسیله یک چشم پزشک مورد معاینه کامل بالینی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار SPSS و روش های آمار توصیفی و آزمون مجذور کای انجام گردید.

از 1224 نفر افراد مورد معاینه 196 نفر (16 درصد) در غربال گری اولیه غیر طبیعی شناخته شدند (پایه دید8/0) و برای معاینه تخصصی به چشم پزشک مراجعه کردند. در معاینه تخصصی 131نفر (7/10درصد) دارای اختلالات بینایی بودند (پایه دید 7/0) که مهمترین آنها عیوب انکساری 04/10 درصد, تنبلی چشم 28/2 درصد و انحرافات چشم 4/0 درصد می باشد. در 7/ 85 درصد موارد علت تنبلی چشم, عیوب انکساری بود.

عیوب انکساری, شایع ترین علت اختلال بینایی و تنبلی چشم در گروه مورد مطالعه شناخته شد. با توجه به سادگی تشخیص و درمان عیوب انکساری, با ایجاد برنامه منظم غربال گری حدت بینایی در سنین قبل از مدرسه می توان شیوع تنبلی چشم را به طور چشمگیر کاهش داد.

الکتروکاردیوگرافی از تستهایی است که جهت تشخیص و یا تایید بیماری های قلبی در بیماران کاندیدای جراحی های مختلف انجام می گیرد.مطالعات مختلفی جهت بررسی ارزش این تست در سنین مختلف، انجام گرفته و نتایج متفاوتی به دست آمده است. هدف از این مطالعه بررسی نقش نوار قلبی روتین قبل از عمل در تغییر طرح بیهوشی بیماران مسن است.

در این بررسی توصیفی شرح حال ومعاینات بالینی یکصد بیمار بستری در بیمارستان نیکوکاری تبریز که سن آنها بیشتر از چهل سال بود و کاندیدای جراحی چشم در سال 1380 بودند مورد مطالعه قرار گرفت. نمونه گیری به صورت آسان و در دسترس بود. پس از اطلاع از شرح حال، سابقه و معاینه بیمار، الکتروکاردیوگرافی بیماران به وسیله سایر اساتید بیهوشی تفسیر گردید وسپس با علایم بالینی بیماران مقایسه شد. داده های جمع آوری شده با نرم افزار SPSS و آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

در هیچ یک از این بیماران روش بیهوشی یا روش جراحی دچار تغییر نگردید و بیماران با روش های معمول بیهوشی تحت عمل جراحی قرار گرفته و هیچ مشکلی درآغاز و اداره بیهوشی و کنترل بیماران در بخش جراحی در مدت بستری در بیمارستان ایجاد نشد.به طورکلی 4 درصد از بیماران بدون علایم بالینی یا شرح حال یا معاینه مثبت دارای اختلال در الکتروکاردیو گرام بودند که در 3 درصد موارد اختلال جزئی به صورت بلوک شاخه ای سمت راست و انحراف محور به چپ (کم اهمیت از نظر بیهوشی) و در یک بیمار با وجود علایم الکتروکاردیو گرام به صورت T معکوس در لیدهای پره کوردیال، هیچ گونه علایم بالینی مثبت وجود نداشت.

با توجه به مطالعه صورت گرفته، به نظر می رسد عاقلانه باشد که اندیکاسیون استفاده از الکتروکاردیوگرافی روتین قبل از عمل با دقت بیشتری صورت پذیرد و به آن دسته از بیماران که در معاینه بالینی یافته مثبتی دارند اختصاص یابد.

سردرد از عوارض بی حسی نخاعی و از عوامل ترس در بیمارانی است که برای این روش در نظر گرفته می شوند. این سردرد می تواند زندگی بیمار را مختل نموده و از روزها تا ماه ها طول بکشد. مراقبتهای مختلف برای پیشگیری از جمله استفاده از سوزن با اندازه کوچک، تاخیر در بلند شدن از بستر، مایع درمانی و... می باشد. لذا این پژوهش با هدف بررسی تاثیر پروپرانولول بر درمان سردرد پس از بی حسی نخاعی انجام گرفت. این یک پژوهش کارآزمایی بالینی دوسوکور است. تعداد 60 بیمار ریسک 1 و 2 بیهوشی که برای جراحی های انتخابی اورولوژی و زنان به بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی کرمان در سال 1383 1382 مراجعه کرده بودند و تحت بی حسی نخاعی با لیدوکائین 5 درصد با دوز 5/1 میلی گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن قرار گرفته بودند و تا 72 ساعت پس از پایان عمل جراحی مبتلا به سردرد شده بودند، به طور تصادفی در دو گروه مشابه 30 نفری قرار گرفتند و برای گروه مورد قرص پروپرانولول با دوز20 میلی گرم دو بار در روز و گروه شاهد قرص استامینوفن با دوز 325 میلی گرم دو بار در روز استفاده گردید. شدت درد با مقیاس درد مانکاسکی قبل و 24 ساعت پس از مصرف دارو اندازه گیری شد. اطلاعات جمع آوری شده از طریق نرم افزار SPSS و آزمون آماری تی دانشجویی تجزیه و تحلیل گردید. بر طبق نتایج به دست آمده از این پژوهش، میانگین شدت سردرد در گروه مورد قبل از درمان 77/1 ± 33/6 و بعد از درمان 95/1± 60/4، در گروه شاهد قبل از درمان 67/1 ± 36/6 و بعد از درمان 94/1 ± 56/5 می باشد که این نتایج از نظر آماری معنی دار بودند (05/0 p<).
نتایج مطالعه نشان داد که پروپرانولول نسبت به استامینوفن اثر بیشتری در کنترل سردرد پس از بی حسی نخاعی دارد. بنابراین در افرادی که منع مصرف ندارند، پروپرانولول می تواند به عنوان درمان سردرد پس از بی حسی نخاعی مورد استفاده قرار گیرد.

بازتوانی قلبی موجب کاهش مرگ و میر و بهبود وضعیت روحی روانی و قلبی عروقی در بیماران قلبی میشود. بررسی اثرات بازتوانی در گروه های مختلف بیماران قلبی از نظر جنس، سن و علت مراجعه میتواند در تدوین برنامه بازتوانی اختصاصیتر برای آنها و کاهش هزینه های درمانی تاثیرگذار باشد. در این مطالعه بازده بازتوانی قلبی در بیماران پس از آنژیوپلاستی، جراحی بای پاس و سکته قلبی مورد مقایسه قرار گرفته است.

در این مطالعه توصیفی تحلیلی به صورت گذشتهنگر پرونده 310 بیمار قلبی که تحت عمل جراحی آنژیوپلاستی یا بای پاس قرار گرفتهاند و یا به علل طبی مثل آنژین صدری یا سکته قلبی برای بازتوانی قلبی به مرکز تحقیقات قلب و عروق دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سالهای 1382- 1378 ارجاع داده شده بودند مورد مطالعه قرار گرفتند. برنامه بازتوانی به مدت 2 ماه (3 جلسه در هفته) شامل؛ ورزش هوازی، آموزش بیمار و اصلاح رژیم غذایی برای آنها انجام شد و متغیرهای ظرفیت ورزشی، کسر تخلیه، لیپیدپروفایل و شاخص توده بدنی قبل و بعد از بازتوانی اندازهگیری شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون مجذور کای و تی تجزیه و تحلیل شدند.

بیماران در 3 گروه جراحی بای پاس (156 نفر)، آنژیوپلاستی (44 نفر) و طبی(110 نفر) مورد مطالعه قرار گرفتند. در هر سه گروه به دنبال بازتوانی لیپیدپروفایل، ظرفیت عملی، کسر تخلیه و شاخص توده بدنی بهبود معنی داری یافته بود. مقایسه درصد تغییرات این متغیرها در سه گروه تفاوت معنی داری را نشان نداد و همه گروه ها به یک میزان از بازتوانی قلبی سود بردند.

بیماران با علل مراجعه متفاوت به یک میزان از بازتوانی قلبی سود میبردند و این نتایج در دو جنس مشابه بود. در این مطالعه بیماران مبتلا به سکته قلبی به طور قابل توجهی مانند بیمارانی که برای آنها مداخلات ریواسکولاریزاسیون انجام شده بود سود بردند. لذا ارجاع این بیماران به بازتوانی قبل از انجام این گونه مداخلات تهاجمی، در به تاخیر انداختن عمل جراحی و کاهش هزینه های درمانی ناشی از آنها توصیه میشود.

تنگی هیپرتروفیک پیلور شایع ترین بیماری معده و اثنی عشر که نیاز به جراحی در شیرخواران و کودکان دارد می باشد. این بیماری علایم خود را در هفته ها و ماه های اول بعد از تولد به صورت استفراغ های مکرر ظاهر می کند و در صورت تاخیر در تشخیص و درمان، همراه با عوارض قابل توجه و مرگ و میر بالا می باشد. هدف از این تحقیق شناخت بیشتر علایم بالینی و نشانه های آزمایشگاهی این بیماران و نیز شناخت مشکلات موجود در تشخیص و درمان آنها، به منظور افزایش آگاهی پزشکان و کاهش عوارض ناشی ازتاخیر در تشخیص و درمان آنها می باشد.

این یک مطالعه توصیفی به صورت گذشته نگر می باشد و در آن پرونده 231 بیمار مبتلا به این بیماری را که در فاصله سالهای 1358 تا 1382 در بخشهای اطفال بیمارستانهای دانشگاهی علوم پزشکی شیراز بستری و درمان شده بودند در سال 1383مورد بررسی قرار گرفته است. پس از ثبت خصوصیات دموگرافیک در فرم مخصوص، علایم بالینی، نشانه های آزمایشگاهی، روش تشخیص و درمان ثبت شد. منبع اطلاعات، یاداشت های دستیاران کودکان و جراحی و آزمایش های مندرج در پرونده ها بود. داده های جمع آوری شده با نرم افزار SPSS و آزمون آماری مجذور کای تجزیه و تحلیل شدند.

شیوع این بیماری در پسرها 8 برابر دخترها بود. در 15 درصد (35 نفر) از بیماران اولین فرزند خانواده پسر بود. 3/4 درصد (10 نفر) از بیماران نیز سابقه فامیلی مثبت داشتند. اکثر بیماران (75 درصد،173 نفر) علایم خود را بین هفته های دوم تا پنجم نشان داده بودند. در51 درصد موارد (116 نفر) توده زیتونی در معاینه شکم، لمس شد. 36/9 درصد (85 نفر) از بیماران سابقه یبوست و 9 درصد (24 نفر) از آنها زردی داشتند. در 2درصد (5 نفر) از بیماران استفراغ خونی گزارش شده بود. علایم رادیولوژیک بیماری در 93 درصد (52 نفر از56 مورد) از بیمارانی که مطالعه با باریم برای آنها انجام شده بود مشاهده شد، در حالی که در 88 درصد (137مورد از 156 نفر) از مواردی که فقط سونوگرافی شده بودند، علایم سونوگرافیک به نفع بیماری گزارش شده بود و در23 درصد (52 نفر) فقط به دلیل لمس توده زیتونی، جراحی انجام شد و بیماری مورد تائید قرار گرفته بود. 4/2 درصد از زخم های جراحی عفونی شده و 4/2 درصد از بیماران بعد از عمل فوت شده بودند.

افزایش مهارت سونوگرافیست ها برای کاهش لزوم استفاده از پرتونگاری و دقت زیادتر پزشکانی که نوزادان و شیرخواران با استفراغ مکرر را معاینه می کنند، برای تشخیص سریعتر و کاهش میزان مرگ و میر بسیار ضروری می باشد.

کبالت به صورت اتم سه ظرفیتی در ساختمان ویتامین کوبال آمین نقش دارد. میزان کبالت مورد نیاز حدود3-1میکروگرم در روز برای انسان است. کمبود کبالت جذب روده ای آهن را دچار اختلال می نماید و در بیوسنتز هموگلوبین و گلبول قرمز به صورت شرکت در ساختمان اریتروپوییتین نقش دارد. کبالت میزان هموگلوبین را در کم خونی های ناشی از نارسایی مزمن کلیوی افزایش می دهد. ویتامین کوبال آمین نقش مهمی را در بیوسنتز نوکلئوتایدها و همچنین در متیلاسیون هموسیستین و حتی به عنوان کوانزیم در تبدیل مالونیل به سوکسنیل ایفا می نماید. کمبود ویتامین کوبال آمین، کم خونی از نوع پرنیشیوز و مگالوبلاستیک را به دنبال دارد که از عوارض کمبود کبالت به شمار می رود. هدف از انجام این تحقیق تعیین مقادیر کبالت در سبزیجات خام مصرفی روزمره و همچنین آب آشامیدنی بود که برای اولین بار در یزد صورت می گرفت.
این مطالعه یک پژوهش توصیفی تحلیلی و روش نمونه گیری به طور تصادفی ساده از چهار مرکز توزیع و عرضه سبزیجات در سطح شهر یزد و نمونه آب از چهار نقطه مختلف شهر یزد در سال 1382 بود که اندازه گیری به روش سینتیکی اسپکتروفتومتر با طول موج 540 نانومتر صورت گرفت که با بهره گیری از اثر کاتالیتیکی کبالت بر واکنش پیروگالن قرمز آب اکسیژنه در محیط دارای 7 = Ph به عمل آمد که از مزیت این روش حساسیت نسبتا بالا در مقادیر اندک کبالت در نمونه ها بود، در حالی که روش ساده ای هم به شمار می رود. به طور همزمان اندازه گیری میزان کبالت در همین نمونه ها با استفاده از روش اسپکتروسکوپی جذب اتمی نیز به همین منظور صورت گرفت تا صحت نتایج آزمایش ها با روش جذب اتمی نیز مقایسه شود. داده های جمع آوری شده به وسیله نرم افزار آماری SPSS و استفاده از شاخصهای توصیفی و آزمون تی دانشجویی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان کبالت در نمونه کلم برگ p.p.m 2- 10 × 49/3 و در آب آشامیدنی p.p.m 0123/0 و در اسفناج p.p.m 2- 10 × 12/4 به دست آمد.
مقادیر کبالت موجود در سبزیجات مصرفی و آب آشامیدنی مورد مطالعه بسیار کمتر از حد مجاز تعیین شده در آمریکا یعنی p.p.m 5/0 بود که با دوزهای بالا یعنی 500 میکرو مول در لیتر که عوارض سمی خطرناک برای انسان در بر دارد و عوارضی چون هیپوتیروئیدیسم و نارسایی قلبی را سبب می شود، فاصله فاحشی دارد و قابل قبول است.

مطالعه شخصیت افراد به منظور پیش بینی رفتار در روانشناسی جایگاهی ویژه دارد. هدف از این تحقیق شناسایی الگوهای شخصیتی نوجوانان و تعیین میزان همخوانی در نگرش آنها با نگرش اولیاء ایشان می باشد.

در این مطالعه توصیفی تحلیلی الگوهای شخصیتی 400 نوجوان دختر و پسر 12 تا 18 ساله شهر یاسوج به وسیله پرسشنامه شخصیتی آیزنک در سال 1382 مورد ارزیابی قرار گرفت. سپس این پرسشنامه به وسیله 400 تن از والدین این دانش آموزان از طریق تکمیل پرسشنامه به وسیله آزمودنی و مصاحبه انجام شد. انتخاب نمونه به صورت خوشه ایو تصادفی ساده در مناطق سه گانه شهر یاسوج می باشد. داده های جمع آوری شده با نرم افزار SPSS و آزمونهای آماری غیر پارامتری مانند ویلکاکسون و کروسکال والیس تجزیه و تحلیل گردید.

میزان همخوانی نگرش نوجوانان و والدین آنها در مورد الگوهای شخصیتی در کل ضعیف تا متوسط برآورد شد. در حیطه مشکل در برقراری ارتباط با دیگران بیشترین درصد در دختران دوره راهنمایی (6/70 درصد)، در حیطه تمایل به پرخاشگری دانش آموزان پسر دوره راهنمایی (8/45 درصد)، در حیطه تمایل به کارهای ماجراجویانه پسران دوره دبیرستانی(4/71 درصد)، در حیطه رعایت نظم و انضباط در دختران دوره راهنمایی (3/68 درصد)، در زمینه رعایت حقوق دیگران دختران دوره راهنمایی (3/58 درصد) و در زمینه اضطراب و نگرانی در دختران دوره دبیرستان (1/83 درصد) بود.

متوسط میزان برون گرایی دانش آموزان کمتر از میانگین مطالعات پیشین بود، ولی در زمینه مقیاس های دیگر مانند؛ روان پریشی، روان رنجوری و دروغ سنجی بالاتر از میانگین تحقیقات دیگر بود. از متغیرهای مورد بررسی فقط بی سوادی مادر تاثیر معنی داری بر مقیاس های برون گرایی داشت یعنی کودکان مادران بی سواد کمتر برون گرا بودند. بنابر این پیشنهاد می گردد مطالعات بیشتری در این زمینه صورت گیرد تا به عنوان راهنمایی کوچک برای اولیاء و مربیان مدارس مورد استفاده قرار گیرد.

سندرم خروجی قفسه صدری در اثر گرفتاری عروق خونی و یا اعصاب شبکه بازویی در هر نقطه ای بین قاعده گردن و زیر بغل به وجود می آید.گرفتاری اعصاب شبکه بازویی باعث به وجود آمدن نوع حقیقی (کلاسیک) این سندرم می شود که بسیار نادر می باشد. در این گزارش به بررسی یک مورد سندرم خروجی نوروژنیک قفسه صدری پرداخته شده است. معرفی بیمار: بیمار مردی 52 ساله بود که با درد، ضعف و مورمور شدن ساعد و دست چپ به کلینیک شهید مفتح یاسوج در بهار سال 1383 مراجعه کرده بود. در معاینه آتروفی شدید عضلات تنار و متوسط تا شدید بقیه عضلات داخلی دست، کاهش حس در طرف داخلی ساعد و دست وجود داشت. پرتونگاری گردنی،مهره گردنی در زیر مهره هفتم را نشان داد. در معاینه الکترودیاگنوستیک اندام فوقانی چپ، پتانسیل عمل تحریکی ماهیچه ای عصب میانی و پتانسیل عمل تحریکی حسی عصب پوستی داخلی ساعد وجود نداشت. همچنین موج F در عضلات هیپوتنار طولانی و در الکترومیوگرافی سوزنی، چندفازی و کاهش فراخوانی در عضلات مربوط به ریشه های 8C و1T وجود داشت.
عمل جراحی برای جلوگیری از پیشرفت آتروفی ماهیچه ای و کاهش درد و مورمور به بیمار توصیه شد.