فهرست مطالب
مجله دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران
سال هجدهم شماره 3 (پیاپی 44، پاییز 1384)
- تاریخ انتشار: 1384/07/11
- تعداد عناوین: 12
-
-
صفحه 5دندانپزشکان و سایر کارکنانی که با دهان و دندان سر وکار دارند، همیشه در معرض تعدادی عوامل عفونی هستند که می توانند منجر به عفونتهای شدید شوند؛ از جمله این عفونتها ویروس های HIV، هپاتیت B و هپاتیت C می باشند ولی عوامل منتقله در محیط کار دندانپزشکی محدود به این عوامل نمی باشد و بیماری هایی مانند سرخک، سرخجه و اوریون و غیره نیز می توانند از بیمار به دندانپزشک و سایر کارکنان دندانپزشکی منتقل شوند؛ به همین علت تمامی دندانپزشکان و مراقبین بهداشت دهان و دندان باید با این عوامل عفونی و راه های پیشگیری و مبارزه با آن - بخصوص در مواردی که واکسن موثر بر علیه این عوامل عفونی وجود دارد - آشنا شوند و موارد کاربرد آنها را بدانند. در این مقاله مروری با استفاده از کلید واژه های oral health care، immunization، vaccination و dentist مقالات موجود در مدلاین بررسی و از تعدادی از منابع فارسی در دسترس نیز استفاده شد.
کلیدواژگان: واکسیناسیون، ایمونیزاسیون، مراقبین بهداشت دهان و دندان، دندانپزشک -
صفحه 15زمینه و هدفتاکنون مواد زیادی جهت پر کردن انتهای ریشه در حین جراحی اندودنتیک مورد استفاده قرار گرفته است. خواص مطلوب Pro Root MTA در مطالعات مختلف in-vitro و in-vivo ثابت شده است. از سوی دیگر، بر اساس مطالعات انجام شده Root MTA (MTA ساخت ایران) و سیمان پرتلند از نظر خواص فیزیکی و بیولوژیک، مشابه Pro Root MTA می باشند. مطالعه حاضر با هدف تعیین نشت باکتریال (درصد و متوسط زمان نشت) چهار ماده پر کننده انتهای ریشه انجام شد.روش بررسیدر این مطالعه تجربی، 76 دندان تک ریشه ای مستقیم کشیده شده انسان انتخاب شدند. آماده سازی کانال ها به روش step- back انجام شد؛ سپس 3 میلیمتر انتهای ریشه ها با زاویه 90 درجه، قطع و با استفاده از دستگاه اولتراسونیک حفره ای به عمق 3 میلیمتر در انتهای ریشه تهیه شد. دندانها به طور تصادفی به شش گروه تقسیم شدند. در چهار گروه حفره ها با Gray Pro Root MTA، White Pro Root MTA، Root MTA و Portland Cement (I) پر شدند. دو گروه نیز به عنوان شاهد مثبت و شاهد منفی در نظر گرفته شدند. سطوح جانبی ریشه ها به جز سطح قطع شده، به منظور جلوگیری از نشت باکتری از طریق توبول های عاجی و کانال های جانبی با دولایه لاک ناخن پوشانده شدند. نمونه ها از درپوش لاستیکی ویال های شیشه ای رد شدند؛ سپس کل سیستم با اتوکلاو استریل گردید. 3-4 میلیمتر اپیکال ریشه ها در محیط کشت phenol red with 3% lactose broth غوطه ور شد. سوسپانسیون Streptococcus sanguis (ATCC 10556) از قسمت کرونال به داخل کانال ها تلقیح شد. نمونه ها هر 24 ساعت جهت بررسی تغییر رنگ محیط کشت مشاهده می شدند. این بررسی به مدت 60 روز به طول انجامید. داده های این مطالعه با استفاده از آزمون آماری Log- Rank مورد بررسی قرار گرفتند و P<0.05 به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد.یافته هادر پایان دوره آزمایش در 50% از نمونه های Gray Pro Root MTA، 56.25% از نمونه های White Pro Root MTA، 56.25% از نمونه های Root MTA و 50% از نمونه های سیمان پرتلند نشت باکتری مشاهده شد. متوسط زمان نشت به ترتیب 6.29 ± 37.19، 5.81±36.44، 5.97±37.69 و 6.67±34.81 روز بود. بین میزان نشت (درصد و متوسط زمان نشت) در چهار گروه مورد مطالعه، اختلاف آماری معنی داری مشاهده نشد (0.9958=(Pنتیجه گیریطبق نتایج این مطالعه، از نظر میزان نشت (درصد و متوسط زمان نشت) اختلاف آماری معنی داری بین چهار گروه مورد بررسی وجود نداشت و می توان استفاده از Root MTA و سیمان پرتلند را به دلیل مقرون به صرفه بودن پیشنهاد نمود.
کلیدواژگان: نشت باکتریال، مواد پرکننده انتهای ریشه، Root MTA، Pro Root MTA، سیمان پرتلند -
صفحه 24زمینه و هدفدرمان معمول هیپرپلازی فیبروز آماسی یا اپولیس فیشوراتوم، هنگامی که برای مدت زمانی باقی مانده باشد و در بافت هیپرپلاستیک، فیبروز مشاهده شود، قطع ساده توسط تیغ جراحی و نزدیک کردن بافت باقیمانده توسط بخیه منقطع یا ممتد می باشد. پس از ورود لیزر به عنوان پدیده ای نوین در عرصه پزشکی، لیزر دی اکسیدکربن نیز به عنوان جایگزینی برای تیغ جراحی، در جراحی های نسوج نرم مطرح گردید. مطالعه حاضر با هدف مقایسه تیغ جراحی و لیزر دی اکسیدکربن در جراحی اپولیس فیشوراتوم و نیز ارزیابی ویژگی های استفاده از لیزر دی اکسیدکربن انجام شد.روش بررسیدر این تحقیق که به صورت کارآزمایی بالینی انجام پذیرفت، 12 بیمار دارای ضایعه اپولیس فیشوراتوم نسبتا قرینه در قسمت قدام فکین انتخاب شدند. ضایعه از خط وسط به دو قسمت، تقسیم گردید. در هر بیمار یک قسمت که به صورت تصادفی انتخاب شده بود، توسط لیزر دی اکسیدکربن و قسمت دیگر توسط تیغ جراحی، مورد درمان قرار گرفتند. قسمت جراحی شده توسط تیغ جراحی، به صورت ممتد بخیه زده شد. در مورد متغیرهای کمی از آزمون Paired Sample t و در مورد متغیر رتبه ای از آزمون غیرپارامتری Wilcoxon- Sign استفاده شد. زمان انجام جراحی در هر قسمت و نیز میزان بهبود در روز هفتم و چهاردهم تعیین گردید؛ در روز چهاردهم، علاوه بر این کار، عمق و ستیبول در هر قسمت محاسبه شد. P<0.05 به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد.یافته هازخم ناشی از لیزر دی اکسیدکربن در جراحی حذف اپولیس فیشوراتوم، در روز هفتم و چهاردهم پس از جراحی، بهبود بهتری نسبت به زخم ناشی از تیغ جراحی نشان داد؛ به طوری که در روز هفتم در 11 مورد و در روز چهاردهم در 10 مورد، زخم ناشی از لیزر دی اکسیدکربن، بهبود بهتری را نشان داد؛ اما در هیچ یک از نمونه ها تشکیل اپیتلیوم به صورت کامل مشاهده نشد. عمق وستیبول در دو قسمت نسبت به هم دارای اختلاف آماری معنی داری بود (P<0.05). زمان انجام جراحی نیز در دو قسمت، دارای اختلاف آماری معنی داری بود (P<0.05).نتیجه گیریبا توجه به کاهش شدید عمق وستیبول هنگام استفاده از تیغ جراحی و همچنین زمان کمتر جراحی با لیزر دی اکسیدکربن، و نیز میزان ترمیم زخم، استفاده از لیزر دی اکسیدکربن برای جراحی اپولیس فیشوراتوم، نسبت به تیغ جراحی دارای مزیتهای بیشتری می باشد.
کلیدواژگان: اپولیس فیشوراتوم، لیزر دی اکسیدکربن، بهبود زخم، عمق وستیبول -
صفحه 31زمینه و هدفحفظ انحنای کانال ضمن آماده نمودن آن از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در درمانهای اندودنتیک همیشه تلاش می شود که شکل نهایی کانال تغییر نکند و کاملا در بر گیرنده شکل اولیه آن باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان حفظ انحنای کانال در ریشه های داندنهای مولراول بالا و پایین، در موارد درمان ریشه شده و ارزیابی روش step- back به عنوان روش کلاسیک در آماده سازی این دندانها انجام شد.روش بررسیطی یک بررسی گذشته نگر، 400 پرونده از 1582 پرونده مربوط به دندانهای مولر اول پایین و بالا بایگانی شده در بخش اندودنتیکس که در بین سالهای 1378-1382 مورد درمان ریشه قرار گرفته بودند، به صورت تصادفی سیستماتیک انتخاب و با ارزیابی چهار مشاهده گر (از اساتید بخش) مورد بازبینی قرار گرفتند. برای اطمینان از همخوانی نظرات مشاهده گرها از آزمون reliability استفاده شد و ضریب Kappa بیشتر از 0.8 به دست آمد. از بین 400 پرونده، 152 پرونده مربوط به مولر اول بالا و 248 پرونده باقیمانده مربوط به مولر اول پایین بودند؛ همچنین تعاریف جامعی از خطاهای حین درمان شامل ایجاد پله، جابه جایی فورامن اپیکال، zipping و stripping تهیه و به همراه فرم پرسشنامه به مشاهده گران تحویل شد تا نتایج یکسانی از مطالعه به دست آید؛ سپس پرسشنامه ها جمع آوری و داده ها با استفاده از برنامه آماری EPI6 و آزمونهای آماری Fisher و Chi-Square با سطح معنی داری P<0.05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته هامیزان حفظ انحنای کانال در ریشه مزیال مولر اول پایین 38.5% و در ریشه مزیوباکال مولر اول بالا 47.6% بود؛ همچنین شیوع ایجاد پله، جابه جایی فورامن اپیکال، zipping و stripping به ترتیب در ریشه مزیال مولر اول پایین 33%، 26.1%، 1.8% و 4.1% و در ریشه مزیوباکال مولر اول بالا به ترتیب 27%، 19%، 3.2% و 3.2% بود.نتیجه گیرینتایج این مطالعه نشانگر چگونگی عملکرد پنج سال اخیر دانشجویان با توجه به معیارهای پذیرفته شده و نیز رخداد بالای خطاهایی نظیر ایجاد پله و ترانسپورتیشن در ریشه های دارای انحنا با استفاده از روش step- back است و لزوم استفاده از روش های موثرتر در حفظ انحنای کانال محسوس می باشد.
کلیدواژگان: Step، back technique، جابه جایی فورامن اپیکال، Strip formation، Zip formation، آماده کردن کانال -
صفحه 38زمینه و هدفپالپوتومی یکی از روش های معمول برای درمان پالپ دندانهای شیری می باشد ولی تاکنون ماده ایده آل برای درمان پالپوتومی مشخص نشده است. این مطالعه به منظور مقایسه علایم کلینیکی و رادیوگرافیک مولرهای شیری پالپوتومی شده با فرموکروزول و الکتروسرجری انجام شد.روش بررسیدر این مطالعه کارآزمایی بالینی، درمان پالپوتومی بر روی 68 دندان مولر شیری کودکان 5-10 سال، انجام شد. دندانهای شیری با استفاده از یکی از دو روش پالپوتومی فرموکرزول (35 دندان) یا الکتروسرجری (33 دندان) درمان شدند؛ سپس دندانها 3، 6 و 9 ماه پس از درمان از نظر کلینیکی و رادیوگرافیک و نیز از نظر وجود درد، آبسه، فیستول، لقی، تحلیل داخلی و خارجی ریشه و رادیولوسنی بررسی شدند. در نهایت نتایج کلینیکی و رادیوگرافیک جمع آوری شد و با استفاده از آزمون دقیق Fisher مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند و P<0.05 به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد.یافته هاپس از 9 ماه ارزیابی، میزان موفقیت کلینیکی و رادیوگرافیک برای گروه الکتروسرجری به ترتیب 96% و 84% و برای گروه فرموکروزول به ترتیب 100% و 96.8% بود. اختلاف در میزان موفقیت کلینیکی و رادیوگرافیک از نظر آماری بین دو گروه معنی دار نبود. (P>0.05).نتیجه گیریهرچند پالپوتومی با الکتروسرجری، روشی غیر دارویی با کاربرد آسان می باشد، با این وجود انجام مطالعات با دوره های ارزیابی طولانی تر پیشنهاد می گردد.
کلیدواژگان: پالپوتومی، فرموکروزول، الکتروسرجری -
صفحه 45زمینه و هدفامروزه با توجه به استفاده گسترده از داروهای بی حسی موضعی دارای مواد رگ فشار یا فاقد آن که علاوه بر اثرات مفید ممکن است در مواردی عوارض ناخواسته ای نیز داشته باشد، وظیفه اصلی دندانپزشکان در کنترل علایم حیاتی و وضعیت سلامتی افراد بیش از پیش مورد تاکید قرار گرفته است. این تحقیق با هدف مقایسه تغییرات پالس اکسیمتری، تعداد تنفس و ضربان قلب بیماران متعاقب تزریق ماده بی حس کننده با و بدون مواد رگ فشار انجام شد.روش بررسیدر این مطالعه تجربی (با استفاده از تکنیک مشاهده) 32 نفر فرد سالم (16 زن و 16 مرد) در محدوده سنی 25-50 سال که هیچ دارویی مصرف نمی کردند، به روش تصادفی انتخاب و به دو گروه 16 نفری که از نظر ترکیب سنی و جنسی مشابه سازی شده بودند، تقسیم شدند. تعداد ضربان قلب، میزان درصد اشباع اکسیژن و تعداد تنفس بیماران قبل از انجام کار اندازه گیری و ثبت گردید. در گروه اول 3.6 میلیگرم لیدوکائین 2% به همراه آدرنالین 80.000: 1 و در گروه دوم به همین میزان مپی واکائین 3% تزریق شد که همه آنها به صورت بلاک عصب آلوئولار تحتانی به همراه آسپیراسیون بود. بعد از ثبت دوباره متغیرهای مورد اشاره در زمانهای مختلف برای هر کدام از بیماران خارج کردن یکی از دندانهای خلفی فک پایین انجام شد و مجددا همه متغیرها ثبت گردیدند. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمونهای t و Paired t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. از آزمون t برای مقایسه دو گروه با هم و از آزمون Paired t برای مقایسه یک گروه در دو مرحله استفاده و P<0.05 به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد.یافته هابا تزریق ماده بی حسی حاوی رگ فشار تعداد ضربان قلب bpm 1.75±12.25 افزایش یافت و زمان رسیدن به حداکثر تعداد ضربان قلب، 11.26±64.75 ثانیه بود. با خارج کردن دندان در هر دو گروه تعداد ضربان قلب bpm 8-9 بدون در نظر گرفتن وجود یا عدم وجود ماده رگ فشار در کارتریج افزایش یافت.نتیجه گیریتزریق داروی لیدوکائین حاوی ماده رگ فشار اپی نفرین در بیماران بدون کنترااندیکاسیون بی خطر می باشد. اگر چه متعاقب تزریق این ماده ممکن است بر تعداد ضربان قلب افزوده شود اما این موضوع بی خطر است و با کاهش درصد اشباع اکسیژن و یا اختلال تنفسی همراه نمی باشد؛ توصیه می شود آسپیراسیون در تمامی تزریق ها حتما انجام شود؛ چون تزریق داخل عروقی این ماده می تواند خطرناک باشد.
کلیدواژگان: بی حسی موضعی، پالس اکسیمتری، تعداد تنفس، ضربان قلب -
صفحه 51زمینه و هدفاز آنجا که رابطه علت و معلولی آشکاری بین مصرف سیگار و ایجاد سرطان دهان وجود دارد؛ اخیرا سیتولوژی دهانی به عنوان روشی در غربالگری افراد high risk برای تشخیص زودرس تغییرات سلولی در مخاط دهان مطرح شده است و رنگ آمیزی نقره (تکنیک AgNOR) می تواند به عنوان روشی ارزشمند جهت کشف تغییرات اولیه سلولی محسوب گردد. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی و مقایسه میانگین شمارش AgNORs در سلول های اسمیرهای تهیه شده از مخاط نرمال دهانی افراد سیگاری و غیر سیگاری انجام شد.روش بررسیدر این مطالعه مقطعی، اسمیرهای سیتولوژی از مخاط نرمال 19 فرد سیگاری و 19 فرد غیر سیگاری، از سه ناحیه آناتومیک زبان، گونه و کف دهان گرفته شد و با استفاده از روش AgNORs رنگ آمیزی گردید. شمارش AgNORs در هر اسمیر بر روی 100 سلول انجام شد و اختلاف شمارش AgNORs در هر دو گروه توسط آزمون های آماری Levens، Paired t، Student t و Factorial مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. P<0.05 به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد.یافته هاAgNORs در گروه سیگاری در مقایسه با گروه غیر سیگاری از نظر آماری معنی دار بود (P<0.05)؛ همچنین تفاوت معنی داری بین شمارش AgNORs در کف دهان و دو ناحیه دیگر از نظر آماری وجود داشت. در این مطالعه، ارتباطی بین جنس و شمارش AgNORs یافت نشد.نتیجه گیریبررسی AgNORs در این مطالعه نشان داد که ممکن است رابطه ای بین مصرف سیگار و افزایش میزان پرولیفراسیون سلولی در سلول های مخاط دهان وجود داشته باشد.
کلیدواژگان: رنگ آمیزی AgNORs، سیتولوژی اکسفولیاتیو دهانی، استعمال سیگار، (Nucleolar Organizer Region (NOR -
صفحه 59زمینه و هدفاستئوپروز شایعترین بیماری متابولیک استخوان و مشخصه آن کاهش مواد معدنی و ماتریکس استخوان است؛ به گونه ای که استخوان از نظر ترکیب (composition) طبیعی است و لیکن از نظر مقدار (amount) کاهش می یابد. در سالهای اخیر تحقیقات بسیاری برای یافتن ارتباط میان استئوپروز و بیماری های پریودنتال انجام شده است. مطالعه حاضر با هدف تعیین وضعیت شاخصهای پریودنتال در خانمهای بالای سن منوپوز انجام شد.روش بررسیدر این مطالعه مقطعی و توصیفی، 60 خانم بالای سن منوپوز با میانگین سنی 5.89 55.21 ± مورد بررسی قرار گرفتند. از دندان پره مولر اول راست فک پایین بیماران رادیوگرافی پری اپیکال با استفاده از تکنیک موازی تهیه شد. شاخصهای ایندکس پلاک (PLI)، عمق پروبینگ، خونریزی حین پروب کردن و از دست رفتن چسبندگی اندازه گیری و ثبت شدند. فیلم ها پس از طی مراحل ظهور و ثبوت توسط دستگاه دانسیتومتر بررسی شدند. برای هر فیلم تراکم استخوان در چهار نقطه اطراف ریشه دندان پره مولر اول راست فک پایین، مشخص شد. میانگین دانسیته نقاط فرضی محاسبه و به عنوان دانسیته هر فیلم محسوب گردید. اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمونهای Kolmogrov-Smirnov، ضریب همبستگی Pearson، Paired Samples t و Mann-Whitney با سطح معنی داری P<0.05) مورد تحلیل آماری قرار گرفتند.یافته هادر این مطالعه، تعداد دندانهای باقیمانده با متغیر کلینیکی عمق پروبینگ رابطه ای مستقیم و معنی دار نشان داد (0.02=P) ولی هیچ ارتباط معنی داری بین تراکم استخوان و متغیرهای کلینیکی وجود نداشت. بین تعداد دندانهای باقیمانده با تراکم استخوان نیز رابطه معنی داری از نظر آماری وجود داشت (0.05=P).نتیجه گیریمحتوای معدنی بیشتر در استخوان فک پایین موجب می شود که افراد بتوانند دندانهای دارای پاکت های عمیق پریودنتال را بیشتر نگاه دارند.
کلیدواژگان: پریودنتیت، تراکم استخوان، توده استخوانی، استئوپروز -
صفحه 66زمینه و هدفهدف اصلی درمان ریشه پاکسازی و شکل دهی کامل کانال تا ناحیه تنگ شدگی اپیکالی و پر کردن سه بعدی آن می باشد. برای اندازه گیری طول دندان از روش های متعددی استفاده می شود که رایجترین آنها رادیوگرافی (معمولی و دیجیتال) است. رادیوگرافی دیجیتال در بسیاری موارد از جمله کاهش دوز دریافتی توسط بیمار و بهداشت اشعه، امکان تغییر کنتراست و کیفیت تصاویر، توانایی ذخیره تصویر در رایانه و انتقال آن به سایر مراکز، عدم نیاز به فیلم، مراحل ظهور و ثبوت و آماده شدن سریع تصویر، نسبت به رادیوگرافی معمولی ارجح است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه دقت رادیوگرافی دیجیتال و معمولی در ارزیابی طول کانال های انحنادار در دندانهای مولر اول فک پایین انجام شد.روش بررسیدر این مطالعه که به روش بررسی تست ها انجام شد، 40 دندان مولر اول فک پایین کشیده شده انسان که انحنای ریشه داشتند، انتخاب شدند. نمونه ها به دو گروه با انحنای کمتر از 25 درجه و بیشتر از 25 درجه تقسیم شدند؛ سپس همه نمونه ها در بلوک های گچی ثابت شدند و طول کانال با استفاده از سیستم رادیوگرافی دیجیتال و رادیوگرافی معمولی اندازه گیری شد. اطلاعات به دست آمده با استفاده از تحلیل رگرسیون و ضریب همبستگی مورد ارزیابی قرار گرفت و P<0.05 به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد.یافته هادقت رادیوگرافی معمولی در کانال های با انحنای کمتر از 25 درجه، بیشتر از رادیوگرافی دیجیتال و در کانال های با انحنای بیشتر از 25 درجه، کمتر از رادیوگرافی دیجیتال بود؛ اما از نظر آماری هیچ گونه اختلاف معنی داری بین دو روش رادیوگرافی دیجیتال و معمولی در تخمین طول کانال های انحنا دار وجود نداشت.نتیجه گیریامروزه کیفیت تصاویر تهیه شده با استفاده از رادیوگرافی دیجیتال برای تخمین طول کانال های انحنادار از نظر میزان دقت با رادیوگرافی معمولی قابل مقایسه است.
کلیدواژگان: رادیوگرافی دیجیتال، رادیوگرافی معمولی، انحنای ریشه، طول کارکرد -
صفحه 75زمینه و هدفهدف از درمان ریشه، سیل کامل و سه بعدی سیستم کانال ریشه از دهانه تا تنگه اپیکال می باشد؛ از این رو پرفوراسیون های حین درمان ریشه، به دلایل پوسیدگی، درمان غلط یا تحلیل ها باید به وسیله مواد مناسب بسته و مهر و موم گردند. مطالعه حاضر با هدف مقایسه بافت شناختی اثر دو ماده از جنس mineral trioxide aggregate با نامهای Root MTA و Pro Root MTA، جهت ترمیم پرفوراسیون های فورکا در دندانهای تکامل یافته سگ انجام شد.روش بررسیدر این مطالعه تجربی، 30 دندان پره مولر دوم، سوم و چهارم از پنج قلاده سگ نر نژاد ژرمن انتخاب شدند. دو گروه آزمایشی (مورد) Root MTA و Pro Root MTA هر کدام شامل 6 دندان برای فاصله زمانی یک ماهه و 6 دندان برای فاصله زمانی سه ماهه و همچنین 3 دندان به عنوان شاهد مثبت و 3 دندان به عنوان شاهد منفی (در مجموع 30 دندان) مورد مطالعه قرار گرفتند. در گروه شاهد مثبت پرفوراسیون ها ترمیم نشدند و گروه شاهد منفی شامل دندانهای دست نخورده بودند. در گروه های آزمایشی پرفوراسیون های ایجاد شده پس از یک هفته باز ماندن به محیط دهان با مواد Root MTA و Pro Root MTA ترمیم شدند. پس از یک و سه ماه، حیوانات با عمل وایتال پرفیوژن کشته شدند و مقاطع بافت شناختی از دندانها و نواحی فورکا تهیه شد و مورد مطالعه قرار گرفت. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آزمونهای آماری Mann-Whitney و Chi-Square مورد تحلیل قرار گرفتند؛ P<0.05 به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد.یافته هامیزان التهاب کمتر و تشکیل نسج سخت بیشتر، به طور معنی داری در گروه سه ماهه در مورد هر دو ماده Root MTA و Pro Root MTA نسبت به یک ماهه ایجاد شد (P<0.05). میزان التهاب و تشکیل نسج سخت در اطراف ماده Root MTA نسبت به Pro Root MTA در هر فاصله زمانی اختلاف معنی داری نداشت (P>0.05).نتیجه گیریMineral trioxide aggregate ماده مناسبی جهت سیل پرفوراسیون های فورکا در دندانهای تکامل یافته سگ می باشد. از طرف دیگر از Root MTA می توان با هزینه کمتر و خواص مشابه به عنوان جایگزین Pro Root MTA استفاده کرد.
کلیدواژگان: سیل، ترمیم پرفوراسیون فورکا، (Mineral Trioxide Aggregate (MTA -
صفحه 82زمینه و هدفعرض لثه کراتینیزه از جمله شاخصهای کلینیکی مهم در ارزیابی های پریودنتال محسوب می شود. نکته اساسی در تعیین عرض لثه مشخص نمودن موقعیت و محل اتصال مخاط آلوئول غیر کراتینیزه با لثه - خطی موسوم به mucogingival junction (MGJ)- می باشد. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی قابلیت تکرارپذیری سه روش کلینیکی موجود (روش چشمی، روش فانکشنال و روش رنگ آمیزی هیستوکمیکال) به منظور تعیین محل MGJ و در نهایت اندازه گیری عرض لثه کراتینیزه انجام شد.روش بررسیدر این مطالعه که به روش بررسی تست ها انجام شد، محل MGJ در 14 بیمار توسط دو معاینه گر مستقل (دندانپزشک) و توسط سه روش چشمی، فانکشنال و رنگ آمیزی هیستوکمیکال مشخص گردید؛ نتایج حاصل از نظر قابلیت تکرارپذیری با استفاده از آزمون های آماری paired t و intra-class correlation coefficient مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفتند. P<0.05 به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد.یافته هادر این تحقیق قابلیت تکرارپذیری سه روش رایج به منظور تعیین موقعیت MGJ (روش های چشمی، فانکشنال و هیستوکمیکال) میان دو معاینه گر به ترتیب 0.77، 0.82 و 0.96 بود؛ همچنین قابلیت تکرارپذیری سه روش برای معاینه گر اول 0.83 و برای نفر دوم 0.80 مشخص شد. بیشترین قابلیت تکرارپذیری مربوط به روش رنگ آمیزی هیستوکمیکال بود؛ مقایسه اندازه گیری های انجام شده با سه روش مورد نظر در معاینه گر اول اختلاف معنی داری را نشان نداد؛ در حالی که در اندازه گیری های انجام شده توسط معاینه گر دوم، روش چشمی با فانکشنال اختلاف معنی داری را نشان دادند.نتیجه گیرینتایج این مطالعه نشان داد که استفاده از هر سه روش فوق می تواند با قابلیت تکرارپذیری نسبتا زیادی موقعیت MGJ را مشخص کند ولی چنانچه نیاز به قابلیت تکرارپذیری بالاتری داشته باشیم، روش رنگ آمیزی کمپلکس موکوژنژیوال با محلول ید (روش هیستوکمیکال) توصیه می شود.
کلیدواژگان: عرض لثه کراتینیزه، محل اتصال موکوژنژیوال، قابلیت تکرارپذیری -
صفحه 88زمینه و هدفهرچند ارایه سیستم های بدون فلز و باندینگ رزینی دندانپزشک را قادر ساخته تا با حداقل تراش و استفاده از یک لامینیت پرسلنی، خواسته بیماران خود را تامین کند، اما امکان دیده شدن زمینه تغییر رنگ یافته دندان از ورای ترمیم هنوز به عنوان مشکلی باقی مانده است. به نظر می رسد یکی از راه های رفع این مشکل کاربرد مواد shade modifier برای خنثی کردن تغییر رنگ زمینه دندان در زیر ترمیم های لامینیت پرسلنی باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین توانایی مواد shade modifier افزوده شده به سیمان های رزینی در زیر لامینیت های پرسلنی برای پوشاندن تغییر رنگهای دندانی انجام شد.روش بررسیدر این مطالعه آزمایشگاهی، 60 عدد دیسک پرسلنی با ضخامت های 0.7 و 2 میلیمتر (30 عدد از هر ضخامت) و قطر 20 میلیمتر از پودر پرسلن سرامکو ساخته شد. 40 دیسک در رنگ A2 و 20 عدد از مخلوط پودر پرسلن A2 و رنگ تهیه گردیدند. از دیسک های با ضخامت 0.7 میلیمتر به عنوان لامینیت و از دیسک های با ضخامت 2 میلیمتر به عنوان زمینه عاجی استفاده شد؛ سپس هر دیسک لامینیت بر روی دیسک های 2 میلیمتری با شرایط زیر سیمان شدند:1- گروه اول (شاهد): 10 عدد دیسک لامینیت + سیمان رزینی + 10 عدد دیسک 2 میلیمتری با رنگ A2 2- گروه دوم (کنترل): 10 عدد دیسک لامینیت + سیمان رزینی + 10 عدد دیسک 2 میلیمتری رنگی.
3- گروه سوم (مداخله): 10 عدد دیسک لامینیت + سیمان رزینی + shade modifier + 10 عدد دیسک 2 میلیمتری رنگی سپس رنگ 30 نمونه حاصل با دستگاه اسپکتروفتومتر در دو حالت با محاسبه انعکاس آینه ای و بدون محاسبه انعکاس آینه ای و هر حالت با دو پس زمینه سیاه و سفید B) و (W اندازه گیری و ثبت شد؛ سپس اختلاف رنگ (DE) موجود بین هر یک از نمونه های گروه مورد و کنترل با نمونه های هم شماره از گروه شاهد محاسبه گردید. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آزمون آماری Paired sample t مورد تحلیل آماری قرار گرفت. P<0.05 به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد.یافته هاپس از سیمان شدن نمونه ها، اندازه گیری شاخص ها در وضعیت SCIW نشان داد که فقط شاخص L بین تمام گروه ها به جز گروه اول و سوم معنی دار بود. در وضعیت SCEW تمام شاخص ها اختلاف معنی داری نشان دادند؛ در وضعیت SCIB، DE بین گروه دوم و سوم معنی دار نبود. شاخص h، بین گروه اول و سوم و c بین هر سه گروه نیز معنی دار نبود. در وضعیت SCEB، DE بین گروه دوم و سوم اختلاف معنی دار نداشت.نتیجه گیریبراساس نتایج آماری، shade modifier نتوانسته است رنگ نمونه های گروه مورد را به طور کامل با رنگ نمونه های گروه شاهد همرنگ کند؛ اما تفاوت رنگ این دو گروه از نظر چشمی در محدوده قابل قبولی قرار دارد؛ به همین دلیل کاربرد مواد shade modifier در زیر ترمیم های ونیر می تواند دندانپزشک را در اصلاح رنگ ترمیم بر روی دندانهای تغییر یافته یاری دهد.
کلیدواژگان: دندانهای تغییر رنگ یافته، ترمیم های زیبایی، Shade modifier، لامینیت پرسلنی
-
Page 5Oral health care workers may be exposed to a variety of infectious agents as they carry out their professional responsibilities. Dentists must recognize diseases that are most commonly transmitted in dental offices. Oral health care providers should assess their needs for immunization based on the characteristics of their clinical work setting and own risk-taking profile. Relevant articles in the medical literature were derived from searching Medline database (1966 to present) with key terms immunization, oral health care and dentist. On searching the database, a total of 70 studies were included in this review. Use of vaccines safeguards the health of workers in various type of oral health care delivery settings.Keywords: Oral health care, Dentist
-
Page 15Background And AimToday several materials have been used for root- end filling in endodontic surgery. Optimal properties of Pro Root MTA in in-vitro and in-vivo studies has been proven. On the other hand, based on some studies, Root MTA (Iranian Pro Root MTA) and Portland cement are similar to Pro Root MTA in physical and biologic properties. The aim of this study was to evaluate bacterial leakage (amount and mean leakage time) of four root- end filling materials.Materials And MethodsIn this experimental in-vitro study, seventy six extracted single- rooted human teeth were randomly divided into six groups for root-end filling with gray Pro Root MTA, white Pro Root MTA, Root MTA (Iranian Pro Root MTA), Portland Cement (type I) and positive and negative control groups. Root canals were instrumented using the step- back technique. Root- end filling materials were placed in 3mm ultra sonic retro preparations. Samples and microleakage model system were sterilized in autoclave. The apical 3-4 mm of the roots were immersed in phenol red with 3% lactose broth culture medium. The coronal access of each specimen was inoculated every 24h with a suspension of Streptococcus sanguis (ATCC 10556). Culture media were observed every 24h for colour change indicating bacterial contamination for 60 days. Statistical analysis was performed using log- rank test with P<0.05 as the limit of significance.ResultsAt the end of study 50%, 56.25%, 56.25% and 50% of specimens filled with Gray Pro Root MTA, White Pro Root MTA. Root MTA and Portland Cement (type I) had evidence of leakage respectively. The mean leakage time was 37.19±6.29, 36.44±5.81, 37.69±5.97 and 34.81±6.67 days respectively. Statistical analysis of data showed no significant difference among the leakage (amount and mean leakage time) of the four tested root- end filling materials (P=0.9958).ConclusionBased on the results of this study, there were no significant differences in leakage among the four tested groups at 60 days. The results suggest that Root MTA and Portland Cement can be used as less expensive root filling materials.Keywords: Bacterial leakage, Root end filling materials, Root MTA, Portland cement
-
Page 24Background And AimThe treatment of epulis fissuratum is surgery, but a new proposed modality is laser surgery. The aim of this study was the comparison between laser and blade surgery in the treatment of epulis fissuratum.Materials And MethodsIn this clinical trial, 12 patients with epulis fissuratum were selected. The lesions were divided into two parts. One part was resected by laser and the other by surgical blade randomly and single blinded. The time of surgery, bleeding, wound repairment as well as the depth of vestibule were measured. Data were analyzed using Wilcoxon sign test and Paired t test with P<0.05 as the limit of significance.ResultsThe wound of laser surgery healed sooner and the depth of vestibule in laser side was deeper comparing with blade surgery. Also the time of surgery was less than blade.ConclusionBased on the results of this study, we suggest that laser surgery is a more useful technique for the treatment of epulis fissuratum.Keywords: Epulis fissuratum, Depth of vestibule
-
Page 31Background And AimPreserving canal curvature during different phases of canal preparation is an important point. In Endodontic therapy all efforts are made to prepare canal in a way that final canal follows the primary canal curvature. The purpose of this study was to evaluate the efficacy of root canal preparation performed by students at Endodontic Department of Dental School, Tehran University of Medical Sciences.Materials And MethodsIn this retrospective study, classic method of step- back technique was investigated for preserving canal curvature in mesial roots of first mandibular molars and mesiobuccal roots of first maxillary molars between years 2000 and 2004. A randomly selected sample of 400 dental patient records was investigated by 4 observers (Endodontic department professors), searching for procedural errors. A clear explanation sheet of curvature preservation and procedural errors such as ledge formation, apical foramen transportation, zipping and stripping and a questionnaire were prepared for observers. The observers went through reliability test and kappa value for agreement between every two observers. The results were above 0.8. Data were analyzed by EPI6 statistical computer program, using Chi-Square and Fisher exact test with P<0.05 as the limit of significance.ResultsThis study consisted of 152 first maxillary molars and 248 first mandibular molars. The prevalence of curvature preservation in mesial root of first mandibular molars and mesiobuccal root of first maxillary molars were 38.5% and 47.6% respectively. Procedural errors detected consisted of 33% ledge formation, 26.1% apical foramen transportation, 1.8% zipping and 4.1% stripping for mesial root of the first mandibular molars. The results for the first maxillary molars were 27%, 19%, 3.2% and 3.2% respectively.ConclusionThe study results revealed the efficacy of endodontic education and the proficiency of junior and senior students in preparing curved posterior root canals. The results obtained in this retrospective study are comparable to prospective studies.Keywords: Step, back technique, Apical foramen transportation, Zipping, Stripping, Canal preparation
-
Page 38Background And AimPulpotomy is one of the routine methods for pulp therapy of primary teeth. At present it is a fact that ideal agent for this has not been discovered. The aim of this study was to compare the clinical and radiographic success rates of electrosurgical pulpotomy versus formocresol pulpotomy in human primary molar teeth.Materials And MethodsIn this clinical trial study, pulpotomy was performed on 68 primary molars in children aged from 5 to 10 years. The teeth were treated using either a conventional formocresol (35 teeth), or electrosurgical technique (33 teeth). Following the pulpotomy procedure, the teeth were evaluated regarding clinical and radiographic success for 3, 6 and 9 months periods. The teeth were evaluated clinically and radiographically for the presence of pain, abscess, fistula, mobility, internal and external resorption and radiolucency. Finally clinical and radiographic data were collected and analyzed with Fisher exact test using P<0.05 as the limit of significance.ResultsAfter 9 months follow up, the clinical and radiographic success rates for the electrosurgery group were 96% and 84% respectively and for formocresol group, 100% and 96.8% respectively. There were no statistically significant differences between the success rates for the two groups (P>0/05).ConclusionAlthough electrosurgical pulpotomy is a nonpharmacological and easy to use technique, further investigations with longer evaluation periods are suggested.Keywords: Pulpotomy, Electrosurgical, Formocresol
-
Page 45Background And AimAlong with higher usage of dental local anesthesia with risks to people health together with their positive role, the important goal of dentistry, patients’ health, has been stressed repeatedly nowadays. This study was conducted to compare O2 saturation, respiratory rate and heart rate of patients following injection of anesthetic containing vasoconstrictor (lidocaine 2%) and without vasoconstrictor (Mepivacaine).Materials And MethodsThis experimental study was conducted on 32 healthy humans (16 females and 16 males) with 25-50 years age range and no history of drug usage. Cases were classified into two matched groups. O2 saturation, heart and respiratory rate were recorded before extraction of a mandibular posterior tooth. In the first group, 3.6 ml lidocaine 2% with 1:80,000 epinephrine and in the second group Mepivacaine 3% was injected, using inferior alveolar dental nerve block with aspiration. Variables were measured and recorded. Tooth extraction was performed and the mentioned variables were recorded again. Data were analyzed with SPSS software using t and Paired t-test with P<0.05 as the limit of significance.ResultsAfter injection of lidocaine, the heart rate was increased (12.25±1.75 bpm), and the time to reach the maximum rate was 64.75±11.26 seconds. After extraction of tooth, heart rate in both groups was increased not considering the type of injection.ConclusionThe study showed that the injection of lidocaine (containing epinephrine) in patients without contraindication has no risk. Also, possible increase in heart rate is not risky and is not associated with O2 saturation decrease and respiratory interruption.Keywords: Dental local anesthesia, O2 saturation, Respiratory rate
-
Comparison of AgNORs count in exfoliative cytology of normal oral mucosa in smokers and non- smokersPage 51Background And AimA strong causal relationship exists between cigarette smoking and development of oral squamous cell carcinoma, so oral screening using exfoliative cytology has been recommended to facilitate the early diagnosis of cellular alterations in oral mucosa and silver staining (AgNOR technique) has been proven to be of value in the detection of incipient cellular alterations. The purpose of this study was to compare the argyrophilic nucleolar regions (AgNORs) count of cells collected from normal mucosa of cigarette smokers with that obtained from non- smokers.Materials And MethodsIn this cross-sectional study, cytologic smears of normal tongue, buccal mucosa and floor of the mouth from 19 smokers and 19 non- smokers were stained for AgNORs. The AgNORs count was established on 100 cells. The count value of groups were compared and analyzed using the Levens, Paired T, Student and Factorial tests. Using P<0.05 as the limit of significance.ResultsThe AgNORs were round and had a clustered distribution in both groups. The mean AgNORs count was statistically higher in cells of smokers than non- smokers (P<0.05). There was a significant difference between smears from the floor of the mouth and other anatomical sites in both groups. In this study, no correlation was found between AgNORs count and gender.ConclusionAnalysis of AgNORs suggests that there might be a correlation between the smoking habit and an increased rate of cellular proliferation in the oral mucosal cells.Keywords: AgNOR staining, Oral exfoliative cytology, Nucleolar organizer regions
-
Page 59Background And AimIt has been suggested that osteoporosis may be a predisposing factor for periodontitis and tissue destruction, thus periodontitis and mandibular bone density might be related. The purpose of the present study was to evaluate the clinical signs of periodontal tissue destruction in postmenopausal women.Materials And MethodsIn this cross-sectional study, 60 postmenopausal women (51 to 78 years of age) underwent radiographic examination of the right mandibular premolar. Mandibular bone density (MBD) was measured using optical densitometry. Periodontal status variables examined included: probing pocket depth (PPD), clinical attachment level (CAL), bleeding on probing (BOP) and plaque index (PLI). Data were analyzed by statistical tests using P<0.05 as the limit of significance.ResultsThis study found no statistically significant association between the four indicators of periodontal disease and mandibular bone density, but there was statistically significant association between mandibular bone density and the number of remaining teeth. There was also statistically significant association between PPD and the number of remaining teeth.ConclusionThese findings suggest that individuals with high MBD seem to retain teeth with deep periodontal pockets more easily than those with lower MBD.Keywords: Osteoporosis, Periodontal diseases, Bone density
-
Page 66Background And AimProper shaping and cleaning of the root canal system is one of the most important aspects of endodontic treatment. To estimate the canal length before instrumentation in endodontic treatment, traditionally, conventional radiographic techniques and recently Direct Digital Radiography (DDR) are applied. The application of computer technology to radiography has allowed less exposure time, image acquisition, manipulation, storage, retrieval, and transmission to remote sites in a digital format, elimination of wet processing and considerable reduction in the time lapse between image acquisition and display. The purpose of this study was to compare the accuracy of DDR versus conventional radiography in estimating endodontic file lengths of curved canals in first mandibular molars.Materials And MethodsIn this test evaluation study, fourty extracted human first mandibular molars with root curvature were selected.Samples were divided into two groups: With root curvature less than 25 and more than 25. Samples were mounted in plaster blocks and canal lengths were estimated by using DDR and conventional radiographs. Regression analysis and correlation coefficient were used to calculate statistical differences between the groups with P<0.05 as the limit of significance.ResultsConventional radiography was more precise in canals with less than 25 degrees curvature (P=0.160). While, DDR was more precise for canals with curvature more than 25 degrees (P=0.605). However, these differences were not statistically significant.ConclusionThe image quality of DDR system has improved to the point that it can now be used for estimating canal lengths, even for curved canals, with accuracy comparable to that of conventional radiography.Keywords: Digital imaging, Conventional radiography, Working length, Root curvature
-
Page 75Background And AimThe goal of endodontics is to seal the root canal system from the orifice to apical constriction completely and tridimensionally.Hence perforations during root canal therapy, because of caries or resorptions must be sealed and obturated with ideal materials. The aim of this study was to histologically compare two kinds of mineral trioxide aggregate Root MTA and Pro Root MTA for furcal perforation repair in developed teeth in dog.Materials And MethodsIn this experimental study, thirty teeth consisting of second, third and fourth mandibular premolars of five German shepherd dogs were selected. Twenty-four teeth were randomly divided into four experimental groups (6 teeth each). One pair of Root MTA and Pro Root MTA groups studied in one month and the other in three months intervals. Positive and negative control groups was each contained three teeth. In positive control group, perforations were not treated and negative control group contained intact teeth. In experimental groups perforations repaired after one week exposure to oral cavity with Root MTA or Pro Root MTA. After time intervals animals were subjected to vital perfusion and 6 m histologic sections were prepared. Inflammation and hard tissue formation were ranked by Cox criteria. Data were analysed using Mann-Whitney and Chi-Square statistical tests with P<0.05 as the limit of significance.ResultsThere was statistically significant lower inflammation and higher hard tissue formation in three months Root MTA and Pro Root MTA groups compared to one month interval (P<0.05). There was no statistically significant difference in inflammation and hard tissue formation between Root MTA and Pro Root MTA in each intervals (P>0.05).ConclusionMineral Trioxide Aggregate is an adequate material for furcal perforation repair in dog’s teeth. Root MTA could be a good substitute for Pro Root MTA considering the lower cost and similar characteristics.Keywords: Seal, Furcal perforation repair, Mineral trioxide aggregate
-
Page 82Background And AimAlthough the need for "adequate" amount of keratinized tissue (KT) for periodontal health is questionable, the mucogingival junction (MGJ) often serves as a measurement landmark in periodontal evaluations. Limited information is available on the reproducibility of KT width (KTW) assessment. The purpose of this study was to assess reproducibility of 3 different methods to identify MGJ location.Materials And MethodsIn this test evaluation study, fourteen patients contributed with 40 teeth. At the midbuccal aspect of each tooth, KTW was assessed by 2 independent examiners after MGJ identification by the visual (VM), functional (FM), and visual with histochemical staining (HM) method. Data analysis was based on intra-class correlation coefficients (ICC) and paired t test.ResultsThe results of this study exhibits no significant differences in keratinized tissue width assessment in visual and histochemical methods, but a significant difference in functional method is found. Intra- and inter-examiner reproducibility has been shown to be substantially consistent when different methods of mucogingival junction determination are used to measure in order to determining corono apical dimension of the gingival.ConclusionFinally the results of this study indicate that all three methods for detecting MGJ location are accurate and reproducible, but if we need more accuracy and reproducibility, the histochemical method is recommended.Keywords: Gingiva, anatomy, histology, Reproducibility of results, Mucogingival junction
-
Page 88Background And AimWith the introduction of porcelain veneers to fulfill patients’ esthetic needs, question raises about the ability of the veneers to cover the substructure discoloration. It seems that using shade modifiers under the porcelain veneers can neutralize the discoloration. The goal of this study was to determine the efficacy of shade modifiers in correcting tooth discoloration, when used with resin cements under porcelain veneers.Materials And MethodsIn this experimental study, 60 porcelain discs with two thicknesses of 0.7 mm and 2 mm (30 porcelain of each thickness) were made from ceramco porcelain powder. 40 of them were in A2 shade and 20 were made by the mixture of A2 shade porcelain powder and porcelain stain to represent tooth discoloration. Then all the laminate discs (0.7 mm) were cemented over the 2 mm thick discs to make groups of 10 samples as followed: 1- The first group: laminate discs + resin cement + 2mm thick discs with A2 shade. 2- The second group: laminate discs + resin cement + 2mm thick discolored discs. 3- The third group: laminate discs+ resin cement+ shade modifier+ 2mm thick discolored discs. The color of 30 specimens was measured by spectrophotometer in 2 conditions. 1- To include the specular reflection (SCI). 2- To exclude specular reflection (SCE). In each condition the specimens were measured on both a white background (W) and a black one (B). The mean color differences (E) of each specimen in the second and third group with the specimens of the first group were calculated. Data were analyzed using Paired sample t-test and P<0.05 of significance.ResultsColor measurements showed that in SCIW condition L was significantly different among the three groups except the first and the third. In SCEW condition all the parameters showed significant differences. In SCIB condition, E was not significantly different between the second and the third groups. Hue (h) parameter wasn’t different between groups one and three neither was chroma (c) among the three groups. In SCEB condition, E was not statistically different between groups two and three.ConclusionConsidering the statistical results, shade modifier couldn’t completely match the color of the specimens in the third group with the first one. But, the lower E for the third group comparing to the second one means that shade modifier was successful in reducing the effect of substructure discoloration.Keywords: Tooth discoloration, Porcelain laminates, Color matching, Shade modifiers