فصلنامه حیات
سال یازدهم شماره 3 (پیاپی 27، پاییز و زمستان 1384)

یکی از رسالت های آموزش پرستاری آماده نمودن پرستاران برای ورود موفقیت آمیز به حرفه و انجام نقش های محوله به نحوی است که نه در فرد ایجاد فرسودگی و ناامیدی نماید و نه برای جامعه پرستاری و مددجویان مخاطره آمیز گردد. قطعا ورود از یک محیط دانشجویی به یک محیط کاری فرد را با دنیای دیگری مواجه می نماید و به وی هویتی خاص می بخشد. پدیده ی حرفه ای شدن در طول زمان و در تعاملات با افراد تشکیل، تقویت و تثبیت می گردد، و این پدیده بخشی از فرآیند «اجتماعی شدن» یک حرفه قلمداد می شود. این مطالعه تجربیات پرستاران را در اولین سال اشتغال پیرامون پدیده حرفه ای شدن مورد بررسی قرار داده است.
برای انجام این مطالعه یکی از روش های تحقیق کیفی تحت عنوان پدیدارشناسی تفسیری بنر مورد استفاده قرار گرفته است. روش اصلی جمع آوری داده ها مصاحبه نیمه سازمان یافته با 17 شرکت کننده در پژوهش بود که از طریق نمونه گیری هدفمند انتخاب شده و داده های حاصل از آن به روش تجزیه و تحلیل درونمایه ای بنر فراهم گردیده است.
در این مطالعه در مجموع 5 درونمایه ی اصلی و 4 درونمایه ی فرعی استحصال گردید. به طور کلی از نظر پرستاران شرکت کننده مفهوم حرفه ای شدن مترادف است با دانش کافی در زمینه ی مورد نظر همراه با داشتن تجربه و استقلال در عمل و ارایه یک مراقبت اصولی و همه جانبه برای بیمار. از این منظر آنان احساس نموده اند که هنوز به طور کامل حرفه ای نشده اند و در این مسیر مشکلات و مسایل متعدد و پیچیده ای را فراروی خود می بینند. لذا در یک عبارت کلی مفهوم حرفه ای شدن برای آنان عبارت بود از دانایی، تجربه و استقلال در عمل و ارایه یک مراقبت اصولی و فراگیر.
در راه حصول به شرایط حرفه ای شدن نیاز مبرمی به فراهم کردن شرایط دانایی محوری، امکان تجربه، و فرصت استقلال در عمل و در مجموع فراهم نمودن شرایط ارایه مراقبت های پرستاری اصولی و همه جانبه احساس می شود.

تعداد قابل توجهی از زنان از مشکل قاعدگی دردناک رنج می برند. با توجه به مسؤولیت های خطیر خانوادگی و اجتماعی آنان لازم است در زمینه ی ارتقاء سلامت جسمی و روانی زنان سرمایه گذاری بیشتری شده و به سلامت آنان بها داده شود.
در این مطالعه 100 دانشجوی دختر مبتلا به قاعدگی دردناک اولیه ساکن در خوابگاه از طریق روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب شده و به طور تصادفی در دو گروه 50 نفری تجربی و پلاسبو قرار گرفتند. در شروع مطالعه علاوه بر مشخصات فردی، تاریخچه ی قاعدگی، فعالیت فیزیکی، علایم حیاتی، شدت درد قاعدگی ثبت گردید. سپس درمان در طی دو دوره ی متناوب قاعدگی با شروع هم زمان درد و خونریزی با استفاده از روش طب فشاری در گروه تجربه و روش فشار در گروه پلاسبودر طی دو دوره 15 دقیقه ای و به فاصله 30 دقیقه از هم به اجرا در آمد. در گروه تجربه روش درمانی روی نقاط کمری، شکمی، ساق پا و گوش و در گروه پلاسبو روی نقاط پلاسبو به صورت یک سوکور توسط یکی از پژوهشگران انجام شد. سپس شدت درد بلافاصله، نیم ساعت ، یک ساعت ، دوساعت و سه ساعت بعد از مداخله با استفاده از مقیاس دیداری، شدت درد اندازه گیری و ثبت گردید. اطلاعات با استفاده از آزمون های تی و مجذور کای و از طریق نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج نشان داد که بین میانگین شدت درد قبل از مداخله (5/1±2/8) و بعد از مداخله (1/2±6/2) در گروه تجربه (70 درصد کاهش) تفاوت معناداری وجود داشت. هم چنین نتایج حاصل نشان داد که بین تفاوت میانگین شدت درد قبل و بعد از مداخله در دو گروه تجربه و پلاسبو تفاوت معناداری ملاحظه شد (001/0p<).
مطالعه حاضر حاکی از آن است که بهره گیری از روش طب فشاری در نقاط خاص کمری، شکمی، ساق پا و گوش باعث کاهش شدت درد و تخفیف عوارض روحی و روانی ناشی از قاعدگی دردناک اولیه می شود. از این رو می توان از طب فشاری به عنوان یک روش غیر دارویی- ارزان و بدون عوارض جانبی در تسکین درد قاعدگی در دختران و زنان جوان استفاده نمود.

90-75 درصد از بیماران مبتلا به MS از خستگی رنج می برند، اهمیت خستگی و اثرات آن بر زندگی بیماران لزوم استفاده از روش های کاهنده خستگی غیردارویی را مورد تاکید قرار داده است.

مطالعه حاضر از نوع پیمایشی - مقطعی است که تعداد 100 نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. روش گردآوری داده ها پرسش و پاسخ و ابزار آن پرسشنامه بود. جهت اندازه گیری خستگی از مقیاس اندازه گیری شدت خستگی (FSS)، هم چنین جهت اندازه گیری میزان به کارگیری و اثربخشی روش های کاهنده خستگی از پرسشنامه روش های کاهنده خستگی و مقیاس راحتی از خستگی استفاده گردید. داده های جمع آوری شده توسط نرم افزار SPSS مورد بررسی قرار گرفت، جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های مجذور کای و دقیق فیشر استفاده شده است.

نتایج نشان داد بیشترین درصد واحدهای مورد مطالعه (63%) دچار خستگی شدید (70-40) بودند. هم چنین شایع ترین روش های کاهنده خستگی عبارت بود از: دراز کشیدن (51%) تماشا کردن تلویزیون (30%) استراحت دوره ای (28%) نشستن بدون انجام فعالیت (28%). اثربخش ترین روش های کاهنده خستگی مورد استفاده بیماران در پژوهش حاضر خوابیدن (17/8)، چرت روزانه (4/8)، دوش آب ولرم (25/7)، دوری از گرما (16/7) و نرمش کردن (14/7) بوده است. در بررسی علایم همراه با خستگی نتایج نشان داد که شدت خستگی بر برخی علایم مثل کرختی اندام ها، گسستگی فکری، اختلال در حافظه، بی حوصلگی، نداشتن ظرفیت انجام کار، احساس ضعف و بی حالی و تغییر وزن (کاهش یا افزایش وزن) تاثیر داشته است. میان شدت خستگی و اثربخشی کلی روش های کاهنده خستگی ارتباط معکوس بوده و معنادار نمی باشد (063/0-=r و 532/0=p). به عبارتی هنگامی که شدت خستگی در بیماران مبتلا به MS بالا می رود هیچ روشی نمی تواند به طور کامل این خستگی را بر طرف نماید.

این مطالعه نشان داد موثرترین روش های کاهنده خستگی: خوابیدن، چرت روزانه، دوش آب و لرم، دوری از گرما و نرمش کردن بوده است. در این بیماران آموزش های پرستاری، فعالیت های روزانه و مراقبت ها باید به گونه ای باشد که بیمار در فواصل متناسب اقداماتی جهت کاهش خستگی خود انجام دهد. اما چنانچه بیمار به سطح بالای خستگی برسد استفاده از هر روشی؛ از آسان ترین و در دسترس ترین می تواند در کاهش خستگی موثر باشد.

با توجه به شیوع بیماری های مقاربتی (STI) و افزایش رفتارهای پر خطر جنسی از یک سو و اعتقادات و باورهای نادرست و عدم آگاهی از جنبه های مختلف مسایل جنسی از سوی دیگر، آموزش بهداشت جنسی یکی از اصول اساسی در ارتقای بهداشت فرد و جامعه به شمار می آید. مشاوره قبل از ازدواج یکی از بهترین فرصت ها در جهت نیل به این مقصود می باشد. هدف این مطالعه بررسی تاثیر مشاوره قبل از ازدواج با محتوی آموزشی ویژه بر رعایت بهداشت جنسی می باشد.
این مطالعه یک بررسی نیمه تجربی است. بدین منظور از بین زوجینی که برای دریافت گواهی ازدواج به مراکز بهداشتی درمانی دانشگاه علوم پزشکی تهران مراجعه نموده بودند، 32 زوج در گروه شاهد و 32 زوج در گروه مداخله به طور تصادفی مورد بررسی قرار گرفتند. برای گروه مداخله سه جلسه یک ساعته با تاکید بر بهداشت جنسی شامل تنظیم خانواده ، بهداشت دستگاه تناسلی، بهداشت مقاربت، جنبه های مختلف مسایل جنسی، و تفاوت های احساسی - روانی زن و مرد در نظر گرفته شد. گروه شاهد، در کلاس های عادی این مراکز با محوریت مسایل تنظیم خانواده و آزمایشات قبل از ازدواج شرکت کردند. به هر دو گروه پرسشنامه هایی ارایه شد که می بایست 6 ماه بعد از مشاوره تکمیل گردد. ابزار گردآوری اطلاعات 10 سؤال مربوط به مشخصات فردی و 10 سؤال نیز برای بهداشت جنسی بود. با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و برای تایید همسانی دو گروه از آزمون های مجذور کای و فیشر و برای مقایسه بهداشت جنسی در دو گروه از آزمون من ویتنی استفاده شده است.
در گروه مداخله اکثریت زوجین (9/96%) رعایت بهداشت جنسی در حد خوب را نشان دادند. حال آن که در گروه شاهد بیشترین درصد زوجین (4/59%)، رعایت بهداشت جنسی را در حد متوسط گزارش دادند. آزمون من ویتنی با 000/0=p اختلاف معناداری را در رعایت بهداشت جنسی در دو گروه مداخله و شاهد نشان داد.
برای بالا بردن کیفیت مشاوره قبل از ازدواج علاوه بر تجدید نظر در محتوی آموزشی باید زمان بیشتری را به این کلاس ها اختصاص داد. نتایج این مطالعه نشان داد با فراگیر کردن محتوی آموزشی می توان رعایت بهداشت جنسی را در افراد به نحو چشمگیری افزایش داد.

یکی از علل اضطراب برای اغلب بیماران احتمال بستری شدن در بیمارستان است. زمانی که بیماران جهت کاتتریزاسیون قلب بستری می شوند با افزایش اضطراب، فعالیت های فیزیولوژیکی از قبیل ضربان نبض و تعداد تنفس نیز رو به فزونی می رود. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر به کارگیری روش آرام سازی و پیش دارو بر روی تعداد تنفس و ضربان نبض در بیماران تحت آنژیوگرافی عروق کرونر بستری در بخش قلب و بعد از آنژیو در بیمارستان شهید بهشتی زنجان در سال 1382 انجام شده است.
در این مطالعه که به صورت کارآزمایی بالینی صورت گرفته، 40 بیمار تحت آنژیوگرافی عروق کرونر به صورت تصادفی تخصیصی به ترتیب ورود به مطالعه در دو گروه آرام سازی و پیش دارو مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار جمع آوری داده ها شامل برگه مشخصات فردی، اطلاعات مربوط به بیماری و برگه های ثبت متغیرهای تعداد تنفس و ضربان نبض در هشت تا دوازده ساعت، نیم ساعت قبل، حین و پس از آنژیوگرافی بوده است. در گروه آرام سازی، که تحت نظارت پزشک معالج پیش دارو دریافت نمی کردند، روز قبل از آنژیوگرافی آموزش آرام سازی داده می شد و از مددجو درخواست می گردید 2-3 بار قبل از رفتن به آنژیوگرافی آرام سازی را انجام دهد. در گروه پیش دارو، بیماران داروهای معمول قبل از آنژیوگرافی با تجویز متخصص قلب و عروق را دریافت می کردند. در هر دو گروه متغیرهای تعداد تنفس و ضربان نبض 12-8 و نیم ساعت قبل، حین و پس از آنژیوگرافی اندازه گیری شد. سپس با نرم افزار آماری (SPSS) تحت ویندوز داده های حاصل مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
با استفاده از آزمون تی مستقل تعداد ضربان نبض، تعداد تنفس در هشت تا دوازده ساعت قبل از رفتن به آنژیوگرافی، در حین آنژیوگرافی و تعداد ضربان نبض پس از آنژیوگرافی، در دو گروه از لحاظ آماری اختلاف معناداری را نشان نداد (05/0p>). نیم ساعت قبل از رفتن به آنژیوگرافی تعداد تنفس (01/0p=) و تعداد ضربان نبض (01/0p=) و پس از آنژیوگرافی تعداد تنفس (03/0p=) در گروه آرام سازی نسبت به گروه پیش دارو کاهش معناداری را نشان داد.
این مطالعه نشانگر تاثیر مطلوب آرام سازی بر روی متغیرهای مورد مطالعه بوده است. بنابراین می توان پیشنهاد نمود که قبل از انجام رویه های تهاجمی از روش آرام سازی به جای پیش دارو استفاده گردد.

سن شروع قاعدگی به عنوان یک شاخص مهم بلوغ در دختران، متاثر از عوامل مختلف نژادی، اقتصادی – اجتماعی و... می باشد. ارتباط وزن و شاخص توده بدنی با سن شروع قاعدگی از فرضیه های مورد اختلاف پژوهشگران است.
مطالعه حاضر از نوع مقطعی که شامل 580 دانش آموز مقاطع دبستان، راهنمایی، دبیرستان واقع در منطقه هفت تهران می باشد. نمونه گیری به روش خوشه ایصورت پذیرفت. داده ها با تکمیل پرسشنامه و اندازه گیری تن سنجی (قد و وزن) جمع آوری و توسط آزمون های ضریب هبستگی پیرسون و آنالیز واریانس یک طرفه و نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
در این مطالعه 580 دانش آموز با انحراف معیار و میانگین سن شروع قاعدگی (2/1) 1/12، وزن (2/8) 6/45 کیلوگرم و شاخص توده بدنی (4/2) 4/18 شرکت کردند. یافته های این پژوهش بیانگر عدم تفاوت معنادار میانگین وزن در سنین مختلف شروع قاعدگی و تفاوت معنادار میانگین قد (0001/0p<) و شاخص توده بدنی (006/0p<) در سنین مختلف شروع قاعدگی بود. آزمون هبستگی پیرسون ارتباط سن شروع قاعدگی با قد را رابطه خطی مستقیم (0001/0p<) و رابطه سن شروع قاعدگی با شاخص توده بدنی را رابطه خطی معکوس نشان داد (0001/0p<).
بر اساس یافته های این مطالعه شاخص توده بدنی و قد ارتباط آماری معناداری با سن شروع قاعدگی دارد به عبارتی با افزایش شاخص توده بدنی، سن شروع قاعدگی کاهش می یابد.

ابتلای یکی از اعضای خانواده به ویروس هپاتیتB یکی از مهم ترین راه های انتقال بیماری به دیگر اعضای خانواده در ایران محسوب می شود. بنابراین توجه به کیفیت خودمراقبتی اعضای بیمار خانواده های دارای هپاتیتB در پیشگیری و کنترل بیماری از ارزش بالایی در کاهش انتقال بیماری برخوردار است.
مطالعه حاضر از نوع پیمایشی - مقطعی است. نمونه ها شامل 250 نفر بیمار که 150 نفر از خانواده های دارای هپاتیتB تک موردی و 90 نفر از خانواده های دارای هپاتیتB چندموردی و از بین بیماران مراجعه کننده به درمانگاه محیط پژوهش جهت کنترل بیماری از سال 1376 تا زمان انجام پژوهش از سراسر استان گیلان انتخاب شدند. در این پژوهش داده ها با استفاده از پرسشنامه شامل مشخصات فردی و مشخصات بیماری و سؤالات مربوط به کیفیت خودمراقبتی بیماران شامل رعایت رژیم دارویی، رژیم غذایی، به کارگیری احتیاطات استاندارد، اعتیادات، پیگیری بیماری و انجام آزمایشات تشخیصی جمع آوری شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی شامل آزمون های مجذور کای و تست دقیق فیشر استفاده شد. برای کلیه آزمون ها 005/0p< معنادار تلقی شده است.
نتایج بررسی نشان داد بیشترین درصد بیماران در خانواده های دارای هپاتیت B تک موردی (4/64%) و چندموردی (6/85%) از کیفیت خودمراقبتی نامطلوب برخوردارند، هم چنین در پاسخ به فرضیه (بین کیفیت خودمراقبتی عضو بیمار خانواده و تعدد HBSAg مثبت در خانواده های دارای هپاتیت B ارتباط وجود دارد) یافته ها نشان داد که ارتباط معناداری بین خودمراقبتی در زمینه هپاتیت B و تعدد HBSAg مثبت در خانواده ها وجود دارد (05/0p<).
نتایج مطالعه نشان داد که کیفیت خودمراقبتی بیماران در زمینه رعایت رژیم دارویی، غذایی، اعتیاد و پیگیری بیماری نامطلوب است، بنابراین برای مهار بیماری در خانواده های مبتلا پیشنهاد می شود بر اساس یافته های پژوهش حاضر برای آموزش خودمراقبتی در زمینه های مذکور تلاش بیشتری شود.

یکی از روش های مؤثر در ترک سیگار که از نقش های مهم پرستار می باشد مشاوره است. انتظار می رود به کارگیری مشاوره در مراقبت از بیمار جهت ترک سیگار مؤثر باشد.
مطالعه حاضر از نوع مداخله ای و بر اساس کارآزمایی بالینی طراحی شده است. نمونه گیری به صورت تصادفی و به تعداد 160 نفر بیمار با ویژگی های پژوهش انتخاب و سپس به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. ابزار گرد آوری داده ها شامل پرسشنامه، برگه ثبت اطلاعات و آزمون استاندارد فاگروشتروم بود. بدین منظور به پرونده بیماران مراجعه و پرسشنامه تکمیل و آزمون فاگروشتروم به اجرا در آمد. برای گروه مداخله مشاوره به مدت 3 ماه جهت ترک سیگار انجام و در گروه کنترل تنها به ترک سیگار تشویق شدند. سپس یک ماه و سه ماه بعد میزان مصرف سیگار در دو گروه مورد بررسی قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی و از آزمون های مجذور کای، من ویتنی و آزمون دقیق فیشر و از نرم افزار SPSS استفاده شد.
یافته های بررسی نشان داد یک ماه بعد از مطالعه در گروه مداخله 23 نفر (8/28%) و در گروه کنترل 18 نفر (5/22%) سیگار را ترک نمودند (0001/0p<). سه ماه بعد از مطالعه در گروه مداخله 33 نفر (3/41%) و در گروه کنترل 21 نفر (3/26%) سیگار را ترک نمودند که این اختلاف هم معنادار (006/0=p) بود.
یافته های مطالعه بیانگر مؤثر بودن نقش پرستاران در امر مشاوره برای ترک سیگار بیماران مبتلا به بیماری های مزمن انسدادی ریه می باشد که با طولانی تر شدن زمان این تاثیر بیشتر خواهد بود به طوری که این تاثیر در ماه سوم پس از مطالعه بیشتر از ماه اول بوده است.

پرستاران برای انجام وظیفه و ارایه مراقبت از کودک (سالم-بیمار) به وجود ارتباطی قوی، دلخواه و متقابل بین والدین و کودک نیاز دارند. زمینه ی این ارتباط باید در بافت تربیتی خانواده (نوع کنترل والدینی) شناسایی شود تا بتوان در جهت تداوم بخش هایی از ارتباط خانوادگی که به وظایف پرستاران مربوط می گردد تلاش نمود. در عین حال باید تدابیری اتخاذ شود که با روحیه کودک سازگار بوده و به کاهش اضطراب کودک کمک کند.
مطالعه حاضر از نوع توصیف همبستگی است که به منظور تعیین ارتباط الگوهای رفتاری والدین با اضطراب فرزندان آنها (370 دانش آموز 13 تا 15سال) در ده مدرسه راهنمایی دخترانه دولتی منطقه 6 شهر تهران انجام شده است. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های طراحی شده برای دانش آموزان و والدین بود. پرسشنامه ها شامل موارد ذیل بود: مشخصات فردی، علایم فیزیولوژیک اضطراب، آزمون اضطراب اشپیل برگر برای والدین و آزمون اضطراب رینولدز و ریچموند برای دانش آموزان. میزان اضطراب در این گروه ها نیز با استفاده از آزمون های آماری مجذور کای و دقیق فیشر در نرم افزار آماری SPSS تجزیه و تحلیل شد.
نتایج نشان داد میزان اضطراب دانش آموزان 33% بود. علاوه بر آن بیشترین میزان اضطراب 92% در نوجوانانی وجود داشت که رفتار والدین خود را استبدادی ارزیابی کرده بودند و کم ترین میزان آن 6/7% در نوجوانانی بود که والدین دموکرات منش داشتند. این یافته ها نشان داد ارتباط معناداری بین اضطراب و نوع کنترل والدین وجود دارد (05/0p<).
نوع کنترل والدین نقش مهمی در اضطراب فرزندان ایفا می کند. لذا پرستاران می توانند با آموزش انواع کنترل والدینی به پدران و مادران، در کاهش اضطراب نوجوانان مؤثر باشند.

ارتقای سلامتی و پیشگیری از بیماری، از اهداف مهم برنامه های بهداشتی است. با وجود تلاش هایی که در این جهت صورت گرفته، بیماری های مقاربتی، هنوز از معضلات بهداشتی جامعه امروزی می باشد. برای پیشگیری می توان با انجام اقدامات آموزشی خطر انتشار این بیماری ها را محدود نمود که در این راستا آموزش بهداشت بر اساس مدل های ارایه شده از جمله مدل باور بهداشتی، نقش کلیدی دارد.
این مطالعه نیمه تجربی به صورت مورد - شاهدی در مراکز بهداشتی - درمانی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. نمونه به شکل تصادفی ساده و شامل 30 زوج در هر گروه بود. زوجین گروه مداخله طی دو جلسه نیم ساعته، بر اساس مدل باور بهداشتی آموزش داده شدند و زوجین گروه شاهد در کلاس های عادی و مشاوره قبل از ازدواج شرکت داشتند. اطلاعات طی 2 مرحله قبل از آموزش و 4 ماه بعد از آموزش از طریق پرسشنامه جمع آوری گردید. سپس توسط نرم افزار آماری SPSS تجزیه و تحلیل شد.
نتایج نشان داد که قبل از آموزش دو گروه از نظر مشخصات فردی و عوامل تشکیل دهنده مدل باور بهداشتی (حساسیت و شدت درک شده نسبت به بیماری های مقاربتی، موانع و منافع درک شده نسبت به پیشگیری از بیماری های مقاربتی) همگن بودند. مقایسه 2 گروه مداخله و شاهد بعد از آموزش مؤید اختلاف معناداری از نظر ارتباط بین مؤلفه های حساسیت و شدت درک شده نسبت به بیماری های مقاربتی، منافع درک شده نسبت به پیشگیری از بیماری های مقاربتی (0001/0p<)، موانع درک شده نسبت به پیشگیری از بیماری های مقاربتی (002/0p=) با عملکرد زوجین در پیشگیری از بیماری های مقاربتی (009/0p<)، بود.
یافته های مطالعه حاکی از آن است که آموزش از طریق مدل باور بهداشتی در پیشگیری از بیماری های مقاربتی مؤثر می باشد. بنابراین می توان توصیه نمود از این مدل در زمینه آموزش پیشگیری از بیماری های مقاربتی به جوانان و سایر افراد جامعه استفاده گردد.

این مطالعه تعدادی از نظریه های نوین مدیریت و کاربرد آنها در خدمات پرستاری را به منظور شناسایی و تشخیص شباهت های موجود بین حرفه پرستاری و حرفه مدیریت مورد بررسی قرار می دهد. نیاز به ارایه خدمات بهداشتی درمانی با بهره گیری از نظریه های مدیریت از دهه 1980 و اوایل دهه 1990 در کشورهای توسعه یافته مطرح شده است. در سال های اخیر چهارنظریه مدیریت شامل تعالی سازمان، مدیریت کیفیت فراگیر، فرهنگ سازمانی و توانمندسازی در حرفه مدیریت مطرح شده که هر کدام در حرفه پرستاری نیز نقش کلیدی و کاربردی دارند. در این مطالعه سعی شده است با به کارگیری نظریه های نوین مدیریت در خدمات پرستاری، شباهت ها و همبستگی های موجود بین دو حرفه پرستاری و مدیریت مشخص شود.
مقایسه شباهت های مدیریت خدمات پرستاری با نظریه های نوین مدیریت این امکان را فراهم می سازد تا بین مدیران و پرستاران تشریک مساعی و هماهنگی ایجاد شده و ارایه خدمات موردنظر به گروه های ذینفع به طور مؤثر انجام شود.