فهرست مطالب

پژوهش های زراعی در حاشیه کویر - سال دوم شماره 3 (پاییز و زمستان 1384)

فصلنامه پژوهشهای زراعی در حاشیه کویر
سال دوم شماره 3 (پاییز و زمستان 1384)

  • تاریخ انتشار: 1384/10/11
  • تعداد عناوین: 11
|
  • محسن سیلسپور، محمدرضا ممیزی صفحه 1
    طی سالیان گذشته، مصرف کودهای شیمیایی در ایران، نا متعادل، نا به هنگام و بی رویه بوده است. برای بهینه سازی مصرف کودهای شیمیایی و تعیین حد بحرانی فسفر و پتاسیم در مزارع تحت کشت گندم در دشت ورامین، تعداد20 مزرعه در مناطق مختلف این دشت در سری غالب خاک منطقه انتخاب و سعی شد مزارع انتخابی از نظر فسفر و پتاسیم قابل جذب، در گروه های مختلف کم تا زیاد قرار داشته باشند. سپس در هر مزرعه، یک قطعه آزمایشی، انتخاب و اثر چهار تیمار P0K0، P0K1)، (P1K0،P1K1با طرح آماری بلوک های کامل تصادفی بر روی محصول دانه گندم مورد مطالعه قرار گرفت.P1 وK1 به ترتیب معادل 100 کیلوگرم در هکتار P2O5 از نوع سوپر فسفات تریپل و 100 کیلوگرم در هکتار K2O از نوع سولفات پتاسیم در نظر گرفته شدند. حدود بحرانی فسفر و پتاسیم با استفاده از روش ترسیمی کیت و نلسون به ترتیب 8 و 270 میلی گرم در کیلو گرم خاک تعیین شد. بدین ترتیب 45 درصد خاک های اراضی مورد نظر دچار کمبود پتاسیم و 40 درصد دچار کمبود فسفر تشخیص داده شدند به طور متوسط در سطح 20 مزرعه آزمایشی بر اثر مصرف فسفر و پتاسیم، به ترتیب 735 و 351 کیلوگرم افزایش عملکرد دانه در هکتار ملاحظه شد.
    کلیدواژگان: کمبود پتاسیم، کمبود فسفر، نیاز غذایی گندم
  • عین الله مسرور، نبی الله نعمتی، مسعود محسنی، رضا ولی الله پور صفحه 13
    به منظور شناخت تاثیر انواع عملیات خاکورزی و تراکم بر عملکرد واجزای عملکرد دو هیبرید ذرت دانه ای سینگل گراس 700 و 704)، آزمایش مزرعه ای به صورت کرت های خردشده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در چهارتکرار در سال 1383 در ایستگاه تحقیقات زراعی قراخیل در استان مازندران شهرستان قائم شهر انجام شد. انواع عملیات خاک ورزی، به صورت فاکتور اصلی و تراکم و رقم، به صورت فاکتور فرعی در نظر گرفته شده اند. تراکم های اعمال شده در این طرح، 60000، 70000 و 80000 بوته در هکتار و انواع عملیات خاک ورزی، شخم و روتوری، دیسک و روتوری بوده است. صفت های مورد بررسی در این آزمایش، شامل ارتفاع بوته تا انتهای تاسل، ارتفاع بوته تا ابتدای تاسل، ارتفاع بلال از سطح زمین، طول بلال، قطر بلال، قطر ساقه، قطر چوب بلال، تعداد ردیف در بلال، تعداد دانه در ردیف، تعداد دانه در بلال، عملکرد دانه، ماده خشک و شاخص بر داشت بوده است. نتایج حاصل از این بررسی نشان داد فاکتور آماده سازی، بر صفت های مورد بررسی، به جز شاخص برداشت، معنی دار نیست، ولی اثر تراکم، بر عملکرد دانه در سطح 1 % و بر قطر بلال در سطح 5 % معنی دار است. تراکم 80000 بوته به مقدار 11600 کیلو گرم در هکتار نسبت به تراکم های دیگر دارای برتری بوده است. در این بررسی، تاثیر ارقام بر عملکرد دانه در سطح احتمال 1 % معنی دار گردید که هیبرید704 به مقدار 11479 کیلو گرم و هیبرید 700 به مقدار 9702 کیلو گرم در هکتار بوده است. اثر متقابل تیمار تراکم، رقم و انواع خاک ورزی در سطح احتمال 5 % با آزمون دانکن معنی دار گردید. بیش ترین عملکرد در تیمار شخم و روتوری، رقم 704 و تراکم 80000 بوته به مقدار 13040 کیلو گرم و کم ترین مقدار به تیمار روتوری، رقم 700 و تراکم 60000 به میزان 7960 کیلو گرم در هکتار بوده است.
    کلیدواژگان: عملیات خاکورزی، تراکم و بلال
  • امیر فرحبخش، محمدرضا اردکانی، بهزاد ثانی، هوشنگ خسروی صفحه 25
    به منظور بررسی تاثیرات تلقیح باکتری های برادی ریزوبیوم ژاپونیکوم، آزوسپیریلوم و ازتوباکتر روی رشد گیاه سویا که به عنوان کود بیولوژیک مطرح بوده و میتوانند نقش مهمی در تامین نیازهای غذایی گیاه (بخصوص نیتروژن) داشته باشند، یک طرح تحقیقاتی در شرایط مزرعه اجرا شد و روابط متقابل این باکتری ها مورد مطالعه قرار گرفت. برای هر یک از میکرو ارگانیسمها، دو سطح (مصرف و بدون مصرف) درنظر گرفته شد. میکرو ارگانیسمها در زمان کاشت، با بذر آغشته شدند. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی و در چهار تکرار و هشت تیمار در هر تکرار، به اجرا درآمد. همچنین رقم سویا مورد استفاده در این طرح، ویلیامز بود. نتایج بهدست آمده مشخص ساخت که کاربرد ازتوباکتر و برادی ریزوبیوم به صورت انفرادی، موجب افزایش معنیدار ارتفاع گیاه، تعداد گره در گیاه، تعداد غلاف در گیاه، تعداد دانه در گیاه و عملکرد دانه شد و کاربرد آزوسپیریلوم به تنهایی هیچگونه افزایش معنی داری را ایجاد نکرد. بررسی تاثیرات دوگانه و سه گانه نیز مشخص نمود که تاثیرات متقابل این باکتری ها روی هم مثبت و موجب افزایش اکثر صفات مورد بررسی شد و بیش ترین عملکرد دانه، زمانی حاصل شد که این سه باکتری با هم مصرف شدند.
    کلیدواژگان: سویا، برادی ریزوبیوم، آزوسپیریلوم، ازتوباکتر، کود بیولوژیک
  • عبدالحسین ابوطالبی، بهنام بهروزنام صفحه 33
    این پژوهش طی سال های 82-1381به منظور بررسی تاثیر مواد تنظیمکننده رشد گیاهی بر کمیت و کیفیت میوه لیموشیرین در دو آزمایش جداگانه در شهرستان جهرم انجام شد. بدین منظور، GAз، 2،4-D و NAA در سطوح مختلف و زمآن های مختلف، برروی درختان 5 ساله لیموشیرین محلولپاشی گردید و در زمان برداشت، خصوصیات کمی و کیفی میوه، شامل وزن تک میوه، حجم میوه، چگالی میوه، درصد مواد جامد محلول، میزان ویتامین ث در آب میوه، میزان اسید کل در آب میوه، چگالی آب میوه، نسبت پوست به گوشت میوه، میزان عملکرد درخت و در نهایت، میزان کلروفیل در برگ درختان تیمار شده، اندازه گیری شد. بر اساس نتایج، به طور کلی در اثر اعمال تیمارها، برخی صفات فوق به صورت معنی دار، نسبت به شاهد تغییر یافت و در برخی دیگر، اختلاف معنیدار مشاهده نشد. اختلاف عملکرد بین درختان تیمار شده، کاملا مشهود بود که در این رابطه، بالاترین میزان عملکرد از درختان تیمار شده با 2،4-D به غلظت 20 پی پی ام به دست آمد.
    کلیدواژگان: لیموشیرین، نفتالین استیک اسید، تو، فور، دی، جیبریلیک اسید
  • علیرضا استعلاجی صفحه 47
    یکی از ارکان مهم برنامه ریزی توسعه پایدار کشاورزی، بررسی و رتبه بندی ساختار وضع موجود از نظر شاخص های توسعه کشاورزی است که با توجه به آن می توان سیاست های بودجه بندی و رهنمودهای آتی در عرصه توسعه کشاورزی را تعیین نمود. در این راستا، نرم افزار تاکسونومی قابل استفاده در همه نقاط کشور طراحی گردید که صورت مطالعه موردی در ناحیه ورامین پیشوا به کار گرفته شده. نتایج حاصله نشان داد که دهستان های عسکریه، بهنام سوخته جنوبی و بهنام وسط جنوبی، از نظر شاخص های ادوات کشاورزی، اراضی کشاورزی و عملکرد در توسعه محصولات زراعی، از درجه توسعه نسبتا مناسبی برخوردارند. اما در کل بر اساس نتایج ناحیه مورد مطالعه، دارای شرایط ناپایدار بوده، روستاها در محرومیت بسر می برند. از این رو لازم است در فرایند بودجه بندی و برنامه های توسعه آتی کشاورزی منطقه، نتایج و رتبه بندی حاضر مورد لحاظ قرارگیرد.
    کلیدواژگان: توسعه پایدار، آنالیز تاکسونومی، شاخص های ادوات کشاورزی، شاخص های زراعی، محرومیت زدایی
  • فرشید وزین، امید زمانی صفحه 59
    به منظور بررسی اثر تاریخ کاشت بر فنولوژی، اجزای عملکرد و عملکرد دانه دو رقم آفتابگردان، آزمایشی در سال زراعی 1381 در گناباد انجام شد. آزمایش به صورت طرح کرت های یک بار خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا گردید. چهار تاریخ کاشت شامل: چهارم و نوزدهم اردیبهشت و سوم و هیجدهم خرداد، به عنوان فاکتور اصلی و ارقام به نام های رکورد و زاریا به عنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج این آزمایش نشان داد که زمان وقوع مراحل اصلی رشد، تحت تاثیر تاریخ کاشت قرار داشت. اثر ارقام بر کلیه مراحل اصلی نمو، به جز مرحله سبز شدن، معنی دار بود. ارقام زاریا و رکورد به ترتیب پس از 1653 و 1755 درجه روز رشد (GDD) از کاشت، به مرحله رسیدگی فیزیولوژیک رسیدند. بین ارقام از نظر ارتفاع نهایی بوته، تفاوت معنی داری وجود داشت. با تاخیر کاشت، عملکرد بیولوژیکی، تعداد دانه در طبق و تعداد دانه در ردیف کاهش یافت، ولی وزن صد دانه افزایش داشت. رقم رکورد نسبت به رقم زاریا، دارای عملکرد بیولوژیک و وزن صد دانه بیش تر و تعداد ردیف و تعداد دانه کم تری در طبق بود. در این آزمایش عملکرد دانه در تاریخ های کاشت و ارقام، تفاوت معنی دار داشتند. با تاخیر کاشت، عملکرد دانه کاهش یافت و بیش ترین عملکرد دانه مربوط به تاریخ کاشت چهارم اردیبهشت، معادل 5099 کیلوگرم و کم ترین آن مربوط به تاریخ کاشت 18 خرداد، برابر 4192 کیلوگرم در هکتار بود. با توجه به شرایط این آزمایش می توان رقم رکورد را جهت کاشت در هفته اول اردیبهشت در شرایط مشابه آزمایش حاضر توصیه کرد.
    کلیدواژگان: آفتابگردان، تاریخ کاشت، رقم، عملکرد دانه، فنولوژی
  • جواد طباطباییان صفحه 73
    به منظور تعیین سهم تاریخ کاشت و فنوتیپ وژنوتیت پارامتر های رشد در تشکیل عملکرد دانه و دستیابی به مشخصات تیپ ایده آل گندم پاییزه در اردستان در سال زراعی 83-82، در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد واحد اردستان، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار پیاده شد. تاریخ های کاشت (15 آبان، 30 آبان و 15 آذر ماه) و ده رقم گندم اصلاح شده قدس،پیشتاز، هیرمند، M-73-18 هامون،روشن، شیراز، فلات، چمران و دز، به ترتیب فاکتور های اصلی وفرعی را تشکیل می دادند تاریخ کاشت، اثر معنی داری در صفات طول سنبله، طول پدانکل، تعداد دانه در سنبله و عملکرد دانه داشت به طوریکه در15 آبان (تاریخ کاشت اول) ارقام مختلف دارای بلند ترین طول سنبله، بیش ترین تعداد دانه در سنبله و بالاترین عملکرد دانه را داشتند. ارقام مورد بررسی، اثر بسیار معنی داری در کلیه صفات، به جز ارتفاع بوته، نشان دادند، به طوری که در صفات طول سنبله،ارتفاع پدانکل، تعداد دانه در واحد سطح، عملکرد بیولوژیکی، عملکرد دانه، عملکرد کاه و وزن هزار دانه، رقم روشن به عنوان یکی از ارقام شاخص شناخته شد. با توجه به این که رقم پیشتاز دارای بالا ترین شاخص برداشت وکم ترین عملکرد کاه در مقایسه با سایر ارقام است، می توان رقم روشن را به عنوان رقمی دو منظوره برای استحصال علوفه و دانه استفاده نمود ورقم پیشتاز را به عنوان رقم دانه ای سازگار با شرایط اردستان معرفی کرد. نتایج حاصل از اندازه گیری عملکرد دانه با نتایج حاصل از دیگر صفات، همبستگی معنی دار داشت. بنابراین نتیجه گرفته شد که اندازه گیری عملکرد دانه، نه تنها به ترین اندازه گیری برای ارزیابی اثرات تاریخ کاشت ومناسب ترین رقم گندم است بلکه با انجام این اندازه گیری، نیازی به اندازه گیری تکمیلی در این مورد نخواهد بود.
    کلیدواژگان: فنوتیپ، ژنوتیپ، همبستگی صفات، عملکرد، شاخص
  • مسعود اربابی، یوسف اسدی، محمدرضا میر حسینی، عبدالرحمان زاغی صفحه 83
    کنه قرمز مرکبات (Panonychus citri) از آفات دایم با دامنه میزبانی وسیع روی مرکبات، بویژه پرتقال، در نواحی معتدل حاشیه دریای خزر است. برای مبارزه با این آفت، تا کنون کنه کش های کمی در شمال کشور مورد ارزیابی و معرفی قرار گرفته است. کنه کش فن پیروکسی میت (Fenpyroximate) در دو دز غلظت ضعیف (25 میلی لیتر) و استاندارد (50 میلی لیتر) همراه با کنه کش مجاز پروپارژیت (Propargite) با دز یک درهزار سی سی، علیه کنه قرمز مرکبات در منطقه دشت ناز ساری استان مازندران طی سال 1378 مورد مطالعه قرار گرفت. زمان سم پاشی، با مشاهده میانگین جمعیت 10 کنه یا بیشتر از مراحل فعال برسطح فوقانی برگ پرتقال تعیین گردید. برای محلول پاشی، از سم پاش صد لیتری پشت تراکتوری استفاده شد. با توجه به جوان بودن و هم اندازه بودن سن درختان مرکبات، مقدار محلول پاشی 10 الی12 لیتر بر روی هر درخت انجام گرفت. طرح آماری بلوک های کامل تصادفی با چهار تیمار و هر تیمار شامل چهار تکرار و هر تکرار مرکب از 12 درخت انتخاب گردید. برای تعیین تاثیر تیمارها، به ترتیب یک روز قبل و یک، سه، هفت، چهارده، و بیست پنج روز بعد ازسم پاشی، نسبت به آمار برداری از تلفات جمعیت مراحل فعال کنه، اقدام شد. میانگین داده های خام به دست آمده برای هر تیمار، و با استفاده از فرمول آبوت به درصد تلفات تبدیل شد. آنالیز واریانس مرکب بر روی میانگین درصد تلفات کنه در تیمارها و نوبت های مختلف نمونه برداری انجام گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد از نظر آماری، بین تیمارها و نوبت های نمونه برداری در سطح 5% تفاوت معنی داری بین غلظت های ضعیف و استاندارد کنه کش فن پیروکسی میت با کنه کش پروپارژیت وجود ندارد. تاثیر پایدار هر دو غعلظت فن پیروکسی میت بر جمعیت آفت کنه تا 25 روز، عامل بازدارنده ای در شرایط گرم و خشک تابستان علیه جمعیت کنه قرمز مرکبات فراهم آورد.
    کلیدواژگان: ارزیابی، فن پیروکسی میت، کنه قرمزمرکبات، مرکبات، ساری
  • سید حسین صباغ پور، جاکدیش کومار، تی. ان. رائو صفحه 93
    هتروزیس، روشی ساده و ارزان برای افزایش عملکرد در بسیاری از گیاهان است که میزان آن به درجه دگرگشنی در گیاهان بستگی دارد. در این تحقیق، به منظور مطالعه هتروزیس و پس روی خودباروری در عملکرد و اجزای عملکرد در گیاه نخود، از دو والد ICCV2 و JG62، نسل های اول (F1) و دوم (F2) آنها استفاده گردید. رقم ICCV2 دارای خصوصیات تیپ کابلی، زود رس، مقاوم به بیماری فوزاریوم، حاوی ساقه های بدون آنتوسیانین، گل های سفید، یک گل یا یک غلاف در دمگل، دانه متوسط، تعداد زیاد غلاف در بوته و تعداد کم شاخه ثانوی در بوته و رقم JG62، با مشخصات تیپ دسی، دیر رس، حساس به بیماری فوزاریوم، ساقه های حاوی آنتوسیانین، گل های صورتی، دو گل یا دو غلاف در دمگل، دانه ریز، تعداد متوسط غلاف در بوته وتعداد زیاد شاخه ثانوی در بوته بودند. آزمایش ها در فصل بعد از بارندگی (شرایط دیم)، به مدت دو سال زراعی (78- 1377 و 79-1378) در موسسه تحقیقات کشاورزی بین المللی برای مناطق نیمه حاره (ایکریسات) واقع در کشور هندوستان اجرا گردید. در طول مدت رشد و نمو، از صفاتی مانند تعداد روز تا ظهور اولین گل، تعداد روز تا ظهور اولین غلاف، تعداد روز تا رسیدن کامل، تعداد غلاف در بوته و تعداد بذر در بوته، تعداد بذر در غلاف، عرض بوته، ارتفاع بوته، تعداد شاخه های اولیه و ثانویه در بوته، وزن صد دانه و عملکرد دانه در بوته، یادداشت برداری گردید. بیش ترین میزان هتروزیس نسبت به میانگین والدین و نسبت به والد برتر، در تعداد غلاف در بوته، عملکرد دانه و تعداد دانه در بوته و کم ترین هتروزیس مثبت نسبت به میانگین والدین برای تعداد شاخه های اولیه در بوته مشاهده شد. بیش ترین پس روی خود باروری مثبت، در ارتفاع بوته مشاهده گردید. کم ترین پس روی خود باروری منفی برای وزن صددانه تظاهر نمود. وجود هتروزیس بالا در صفات تعداد غلاف در بوته، عملکرد دانه و تعداد دانه در بوته، می تواند نوید بخش استفاده از پدیده هتروزیس درا صلاح عملکرد نخود، با استفاده از دورگ گیری بین دو تیپ دسی و کابلی باشد.
    کلیدواژگان: هترورزیس، پس روی خودباروری، عملکرد، اجزای عملکرد، نخود
  • فضل الله علی اکبری، محمد علی چگینی، ابوالقاسم حقایقی مقدم، مهدی پناهی صفحه 105
    در این تحقیق، اثرات تنش رطوبتی در مراحل مختلف رشد چغندرقند و تاثیر آن بر صفات کمی و کیفی چغندرقند، مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمایش در سال 1382 در مزرعه تحقیقاتی مطهری (کمال آباد) وابسته به موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندر قند انجام شد. در این آزمایش، پس از استقرار گیاه در هریک از مراحل چهارگانه رویشی (مرحله ابتدائی رشد، مرحله توسعه گیاه، مرحله میانی و مرحله نهایی که از انتهای مرحله میانی تا برداشت محصول ادامه داشت) رطوبت خاک تا 70 و 90 درصد رطوبت قابل دسترس، تخلیه شد. در کنار تیمارهای حاصل از ترکیب فاکتوریل چهار مرحله رشد ودو میزان تخلیه رطوبتی خاک، تیمار شاهد که در طول رشد رویشی بلا فاصله بعد از تخلیه رطوبتی خاک تا سطح 45 -50 درصد آب قابل دسترس نیز گنجانده شد. از این رو، 9 تیمار مدیریت آبیاری شرکت داشت. طرح آزمایشی در بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار به اجرا در آمد. نتایج نشان داد که تنش شدید خشکی در مراحل اولیه، موجب کاهش تعداد ریشه می شود؛ ولی تنش خشکی در مراحل بعدی، تاثیری روی تعداد ریشه نمی گذارد. نتایج، هم چنین نشان داد که اولین واکنش گیاه به کمبود رطوبتی، در برگ ظاهرمی شود و کمبود رطوبتی در هر یک از مراحل رشد، موجب کاهش وزن اندام هوایی می شود. ولی با فراهم شدن شرایط رطوبتی مطلوب و حدود 40 روز پس از پایان اعمال تیمار، گیاه چغندر قند، عقب افتادگی حاصل از کمبود رطوبتی را جبران می کند. 90 درصد تخلیه رطوبت قابل استفاده خاک، موجب خشک شدن برگ های پایینی و کاهش شاخص سطح برگ می شود. تخلیه 70 درصد رطوبت قابل استفاده خاک در هر یک از مراحل رشد تاثیر در کاهش وزن ریشه نمی گذارد. 90 درصد تخلیه رطوبت قابل استفاده خاک موجب کاهش معنی دار وزن ریشه شد؛ ولی این میزان تخلیه رطوبتی خاک در مرحله آخر رشد، تاثیری در کاهش وزن ریشه نمی گذارد. تخلیه 70 درصد رطوبت خاک، تاثیر معنی داری بر افزایش یا کاهش درصد قند نمی گذارد. ولی، تخلیه 90 درصد رطوبت قابل استفاده خاک در مرحله چهارم رشد، موجب کاهش معنی دار درصد قند نسبت به تیمار شاهد شد که دلیل آن، فراهم شدن شرایط رطوبتی مناسب و مصرف قند ذخیره شده برای بازسازی اندام هوایی است. نتایج نشان می دهد که با گذشت زمان و افزایش میزان تخلیه رطوبت خاک، میزان ناخالصی ها (به ویژه سدیم) افزایش می یابد. به همین دلیل می توان اظهار داشت که در شرایط تنش خشکی، گیاه چغندر قند، تمایل بیش تر به جذب سدیم نسبت به پتاسیم دارد. تخلیه 90 درصد رطوبت خاک، به خصوص در مرحله ای که گیاه شروع به رشد ریشه می کند تاثیر معنی داری در افزایش ناخالصی های سدیم و پتاسیم ریشه می گذارد. با افزیش میزان تخلیه رطوبت خاک و کامل شدن رشد گیاه، تنش شدید خشکی موجب کاهش راندمان استحصال و افزایش قند ملاس می شود. تخلیه 70 درصد رطوبت خاک در هیچ یک از مراحل رشد تاثیر معنی داری روی میزان راندمان استحصال نمی گذارد. افزایش قند ملاس و کاهش راندمان استحصال، نتیجه مستقیم افزایش ناخالصی های ریشه (سدیم و پتاسیم و ازت مضره) در اثر تنش رطوبتی شدید به خصوص در اواخر فصل رشد است. تخلیه 90 درصد رطوبت خاک در هریک از مراحل مختلف رشد، به دلیل کاهش عملکرد ریشه، موجب کاهش عملکرد شکر وعملکرد شکر سفید می شود؛ به طوری که بیش ترین کاهش در تیمار تخلیه 90 درصد رطوبت خاک، در مراحل دوم رشد، یعنی حدود 70 تا 90 روز پس از کشت، مشاهده می شود.
    کلیدواژگان: چغندر قند، تخلیه رطوبتی، تیمار، تنش خشکی، عملکرد ریشه
  • چکیده انگلیسی
    صفحه 10
|
  • M. Seilsepour, M.R. Momayezi Page 1
    Use of chemical fertilizers in Iran in past years were unbalance. In management of chemical fertilizers most attention was given to N and P fertilizers and K application was neglected. Unbalance use of chemical fertilizers caused to appear many problems that most important of them is unbalance levels of nutrients in soils. For example luxury consumption of P fertilizer was caused to concentrate of P in soils, in the other hands K was depleted in soils caused to lack of k application by farmers, thus the level of available K in soils in many farms is less than K critical levels. Twenty research farms were selected in dominant soil Seri at underground winter wheat to determine critical level of P and K with aim of optimize consumption of chemical fertilizers. The level of average K and P in farms was ranged from low to high. An experiment was conducted in each farm with three replication and RCBD design and four treatments as P0K0, P1K0, P0K1 and P1KI.P1 and K1 were 100 Kg/ha P2O5 as triple super phosphate and 100 Kg/ha K2O as potassium sulphate. Critical levels of P and K in soils were determined by Cate-Nelson method. These values were 8 and 270 mg/kg for P and K respectivly. By this way, 45 percent of soils underground wheat was deficient to P and 40 percent of them was deficient to K.
  • A. Masrour, N. Nematy, M. Mohseni, R. Valiolah Pour Page 13
    In order to investigate the effect of tillage operations and plant density on yield and yield components of two seed corn single cross (700 and 704) an experiment was carried out in split plot with completely randomized block design in four replications in 2004 in Mazandaran province, Gharakhil station. Tillage operations (tillage+rotary, disk and rotary) were main plot and plant density (60000, 70000 and 80000 plant/ha) and cultivars (Single cross 700 and 704) were sub plots. Different characteristics including plant height to the beginning and end of tassel; ear height from ground; ear length; ear, cob and stem diameter; number of seed row; number of seeds in each seed row; number of seeds per ear; seed yield; dry matter and harvest index were measured. Results showed that tillage operations were not significant except harvest index, but plant density on seed yield (P<1 ٪) and ear diameter (P< 5 ٪) were significant. Density of 80000 plant/ha has higher yield (11600 kg/ha) compare to others. Cultivars had significant effect (P< 1 ٪) and 704 hybrid yield was 11479 kg/ha and hybrid 700 was 9702 kg/ha. Plant density, cultivar and tillage operation interactions were significant (P< 5 ٪). The highest and lowest yield were in Tillage + Rotary, 704 cultivar and density of 80000 plant/ha (13040 kg); and Rotary, 700 cultivar and 60000 plant/ha (7960 kg), respectively.
  • A. Farahbakhsh, M.R. Ardakani, B. Sani, H. Khosravi Page 25
    In order to study the inoculation Bradyrhizobium japoicum, Azospirillum and Azotobacter bacteria on soybean considering as the biological fertilizer that can play an important role in meeting the plant nutritional requirements (Particularly nitrogen), and the design was conducted in the Field conditions and bacterial interactions were studied. For each microorganism two levels (inoculation and non – inoculation) were considered. The seeds were Iniculated by microorganisms upon cultivation. The trials implementted as factorial experiment in the form of randomized complete block desing with 4 replication. The result showed that Azotobacter. and Bradyrhizobium inoculation, individually, were significantly increased the plant height, number of node in the plant, number of pods, number of seeds, yield of the seeds and Azospirillum individually could not bring significant increasing. Double or triple intractions also indicated that these bacteria have synergistic relations and they could improve most of the traits and the maximum productivity came in to the scene when these three bacteria were applied all to gether.
  • A. Aboutalebi, B. Behrooznam Page 33
    In order to study the effect of plant growth regulators on quantity, quality and yield of sweet lime fruits, this research was carried out in two different experiments. For this purpose, GA3, 2, 4-D and NAA were sprayed in different levels and different times on 5 years old sweet lime trees. At the harvesting time, quantity and quality characteristics included of weight of single fruits, fruit volume, fruit density, total soluble solid, vitamin C, total acid, fruit juice density, peel flesh ratio, leaf chlorophyll content and yield were measured. Results show that, some of characteristics were significantly changed as compared to control and others were not significantly changed. Yields of treated plants were higher as compared to control plants and the highest yield were achived in plants treated with 2, 4-Dat concentration of 20 ppm.
  • Aliraza Estelaji Page 47
    In planning for sustainable agricultural development, it is imperative to rank and classify the status quo of rural areas in terms of agricultural development indicators. This, may well contribute to adopt adequate guidelines and policies for budgeting, as far as agricultural development is concerned. According, a taxonomy software, application all over the country, was designed to be used for a case study in Varamin – Pishva Area. Findings of the study well revealed that only three of the selected districts, namely Askariyeh, Behnam Sookteh Jonoubi, and Behnam Vasat_e Jounobi, enjoy relatively favorable development conditions regarding the indicators of agricultural equipment, farm, lands and performance in development of agricultural produce. However, the results generally indicate that villages of the area suffer from deprivation and instable conditions. It is, thus, necessary to take into consideration the results of this study for forthcoming agricultural development planning in the area.
  • Farshid Vazin, Omid Zamani Page 59
    Effects of different planting on phonology, grain yield and its components of two sunflower cultivars were investigated. In 1996, an experiment was conducted in the experimental field of Azad Islamic University of Gonabad. The experiment was arranged in a randomized complete block design with a split plot layout and four replication. The main plot consist of four planting date (April 24 th, May 9th, May 24th and June 8 th) and sub plots were arranged for two sunflower cultivars (Record and zaria). The results of this experiment showed that there were developmental stages with delay in planting. The Record and zaria required 1755 and 1653 growing degree days (GDD) for their physiological maturity respectively. Effect of planting date on biological yield and number of seeds per head were significant and delay in planting reduced them. However, seed weight was affected by planting date and increased as planting delayed. The maximum grain yield was obtained in April 24 Cfor Record and the minimum grain yield was obtained in June 8 th for zaria. On the average, Record and zaria yielded 4773 and 4520 kg/ha, respectively. With the respect to the under condition, planting of Record cultivars in April 21th, is recommended.
  • Javad Tabatabaeian Page 73
    In order to determine the effects of date of planting, phenotype and genotype growth parameters on grain yield formation, and also assess the characteristics of autumn wheat ideal cultivars, a research was performed in the experimental farm of Ardestan Azad University during the 2004 growing season. The experimental design was a split plot with three replicates. The sowing dates were 5th and 20th of November and 5th of December, and the ten cultivars of wheat used were Ghods, Pishtaz, Hirmand, Hamun M-73-18, Roshan, Shiraz, Falat, Chamran and Dez. The date of sowing and cultivars were the main plots and sub-plots, respectively. The sowing date had a significant effect on the length of spike, the length of peduncle, the number of grains per spike, and also on grain yield in such a way that on the 5th of November (first planting date) different cultivars had taller spikes, more grains per spike as well as a maximum cultivar grain yield. The results showed a highly significant impact on all the characteristics, except plant height, in the same way as for individual characteristics, like the spike length, peduncle height, number of grains per unit area, biological yield, grain yield, straw yield, and thousand grain weight. Roshan cultivar was recognized as one of the index cultivars. Regarding the point that Pishtaz cultivar recorded the highest harvest index and the lowest straw yield compared to other cultivars, it is possible to use Roshan as one with two purposes in the production of grass and grain. It is also possible to introduce Pishtaz as a cultivar being adapted to the conditions of Ardestan. The results of the grain yield measurements correlate significantly with those obtained from other characteristics. Therefore, it was concluded that the measurement of grain yield is not only the best measurement method for the evaluation of the effects of sowing date and the most appropriate wheat cultivars but also that there is no need to do any other complementary measurement once this type of measurement is performed.
  • M.Arbabi, U. Asadi, M.R. Mirhosseini, A.R. Zaghi Page 83
    Abstract oranges) in Caspian coastal region in northern part of Iran. For protecting damages of this mite through acaricide treatments, only few acaricides have been evaluated and registered upto present study. Lack of alternative miticides with different properities, will cause further possibilities of citurs mite pest resistance of citrus to them. In this concern, fenpyroximate 5% EC with recommended dose and half of that along with Propargite 57% EC were selected to compare their effectiveness on active stages of P. citri in Dasht_e_Naz of Sari region (Mazandaran province) in 1999. The field trials were conducted according to randomized complete block designed with four replications with each replicate consisting of 12 trees. Mean of 10 or more active mite stages recorded on upper surface of the leaf was considered for time of acaricides application. 10-12 liters of acaricide+water were applied to each orange tree of the same age and canopy. For each treatment 50 citrus leaves were sampled at interval period one day before and 1, 3, 7, 14 and 25 days after acaricide application. No alive mite was counted by help of dissecting stereo microscope. Mean collected data of active mite stages converted into mortality% through Abbotts formula. Analysis of variance done on mean mortality % of those treatments at different interval period and grouped and compared them according Duncan Multiple Rang Test method. Results obtained indicated that, there wan no statistical differences at level of 5 percent (P  0.05) between treatments and sampling interval for mite pest control and all placed in one group (A) according DMRT with proper effective control. Fenpyroximate with standard dose was able to control mite pest up to 25 days even under mite outbreak condition. Application of this acaricide at beginning of mite infestation can reduce number and amount of acaricide replications, cost of control and protecting under ground drinking water in Caspian costal region and natural environment from further pollution by pesticides application.
  • S.H. Sabaghpour, Jagdish Kumar, T.N. Rao Page 93
    Exploitation of heterosis appears to be cheap and easy method for increasing yield in many crops and considerable success has bean achieved in this direction in crop exhibiting an appreciable degree of cross pollination. We aim to estimate of the magnitude of heterosis and inbreeding depression in chickpea. In the present study a cross was made between early maturity cultivar ICCV2 which is kabuli type, resistant to fuzarium wilt, early maturity, non pigmentation, white flower color, single pod and flower per peduncle, medium seed size, high pods per plant, low secondary branches per plant and late maturity variety JG62 which is desi type, susceptible to fuzarium wilt, pigmentation, pink flower color, double pod per peduncle, small seed size, medium pods per plant, high secondary branches per plant. The study was conducted at the International Crop Research Institute for the Semi-Arid Tropic (ICRISAT) during Rabi (post rainy) season in 1998-1999 and 1999-2000. During vegetative and reproductive phase were recorded on number of days to flowering, number of days to podding and number of days to maturity, number of pods per plant, number of seeds per plant, number of seeds per pod, plant width, plant height, seed size, number of primary and secondary branches per plant and grain yield. The results revealed that maximum values for heterosis over mid parent and better parent were for number of pods per plant, seed yield per plant and number of seed per plant. Minimum heterosis over mid parent observed for number of primary branches per plant. The highest positive inbreeding depression was noted for plant height. The lowest negative inbreeding depression observed for 100- seed weight. High heterosis for number of pods per plant, seed yield per plant and number of seeds per plant indicated that can be improved chickpea yield by Desi × Kabuli cross.
  • F. Ali-Akbari, M.A. Chgini, A. Haghayeghi Moghadam, M. Panahy Page 105
    In this investigation the effects of to soil moisture deplation in different stages on some physiological factors such as LAI, R.Y. S.C and Juice Purity were studied. The field experiment was carried out in 1382 in Motahhari experimental station in Kamal-Abad which belongs to the sugar beet seed institute. Two soil moisture deplation (S.M.D) treatments (70 and 90% of available soil moisture content) were imposed at four growth stages (after plant establishment, rapid plant growth stage, maturity stage and maturity to harvesting stage) of plant growth. In addition, a control treatment was added to the factorial combination of two S.M.D. and four-plant growth stage. The field experimental layout were randomized block design in four replication. Results Severe S.M.D at early growth stage reduced the number of root but at other stages had no effects on number of survived roots. S.M.D. at any growth stage reduces foliage weight. However, 40 days after optimizing soil moisture condition the foliage weight is recovered. 20-30 days after optimizing soil moisture condition, moisture content of leaves due to producing fresh leaves increased. This study showed that the first sign of water stress is appeared on leaves condition. Where, 90% S.M.D. cause the old leaves dried and LAI reduced. 70% S.M.D. at non of four growth stages had no effect on root yield. However root yield significantly reduce when 90% of soil moisture was deplated. The mentioned amount of S.M.D. at the last growth stage had no effects on root yield. Results showed that after optimizing soil moisture condition leaves is recovered earlier than root which results the top/ root ratio to be increased. 70% S.M.D. at any of four growth stages had no effect on sugar content. However, sugar content reduced when 90% of soil moisture was deplated at the last plant growth stage. The justification of this kind of observation may be consumption of reserved sugar to produce new leaves. Results showed that with increasing S.M.D at rapid growth stage, impurity (especially Na) content increase. So, in water stress condition, plant tent to accumulate Na and to some less K. Results showed that with increasing S.M.D and plant growth stage, the juice purity is reduced where the molasses increased. 70% S.M.D. at non of four growth stages had no effect on, the juice purity. Increasing the molasses and decreasing juice purity is the direct effects of increasing impurity due to water stress at the latest growth stage. 90% of soil moisture deplation at any stage of plant growth reduced sugar yield and white sugar yield. The main reason was reduction of root yield because of water stress. Results showed that 90% of S.M.D. at 2nd growth stage caused root yield, sugar yield and white sugar yield dramatically to be decreased.