Journal of Dental School
Volume:25 Issue: 3, 2007

با توجه به شیوع نسبتا بالای اپولیس فیشوراتوم در بیماران دارای پروتز کامل و تبعات و عوارض شناخته شده آن، همچنین نداشتن اطلاع کافی از میزان شیوع آن در سالمندان دارای پروتز کامل، این تحقیق با هدف تعیین میزان شیوع اپولیس فیشوراتوم و عوامل مرتبط با آن در سالمندان وابسته در دو آسایشگاه سالمندان کهریزک و پاسداران استان تهران در سال 1384 انجام گرفت.
این تحقیق توصیفی – مقطعی بر روی 201 زن و مرد سالمند بالای 65 سال دارای پروتز کامل انجام گرفت. عوامل مرتبط سن، جنس، مدت استفاده، گیر، ثبات و رضایت از زیبایی پروتز، درمان کننده، سالهای استفاده از پروتز کامل و محل زندگی مورد بررسی قرار گرفتند. داده های به دست آمده جمعآوری، شیوع اپولیس فیشوراتوم و میزان آن در جامعه سالمندان دارای پروتز کامل با احتمال 95% تعیین و عوامل مرتبط با آماره کای دو مورد قضاوت آماری قرار گرفتند.
در 201 نفر واجد شرایط، شیوع ضایعه اپولیس فیشوراتوم 4/16% بود. ثبات و گیر، مدت استفاده از پروتز کامل در شبانه روز و جنس با بروز بیماری ارتباط داشتند (05/0P<). سن، سالهای استفاده از پروتز کامل و رضایت از زیبایی پروتز، محل زندگی و سازنده دنچر با بروز بیماری ارتباط نداشتند.
شیوع اپولیس فیشوراتوم در جامعه مورد بررسی درصد نسبتا بالایی را نشان داد که این مطلب نگران کننده است. با توجه به امکان تغییرات دیسپلاستیک و پیش بدخیمی در این ضایعه، انجام تحقیقات هم گروهی و کارآزمایی بالینی پیشنهاد میگردد.

سرومرها نسل جدید کامپوزیتها هستند دارای خصوصیاتی همچون مقاومت سایشی زیاد، قابلیت ارتجاعی بالا، استتیک خوب، وزن کم و ترمیم آسان میباشند و با داشتن سختی نزدیک به مینای دندان باعث سایش آنها در دندان مقابل نمیشوند. در بعضی از موارد استفاده از زیرساخت فلزی جهت پشتیبانی سرومرها اجتنابناپذیر خواهد بود. هرگونه ریزنشتی بین کوپینگ و ونیر میتواند باعث تغییر رنگ در ناحیه سرویکال، طعم و بوی بد دندان بیمار، خوردگی در ناحیه سرویکال و در بعضی موارد حتی جدا شدن ونیر شود. هدف از این مطالعه بررسی میزان ریزنشت سطح تماس بین آلیاژ نیکل کروم و سه نوع ماده سرومر Belleglass، Signum، Gradia میباشد.
در این تحقیق تجربی، 21 کوپینگ فلزی با ضخامت 5/0 میلیمتر و از جنس آلیاژ نیکل کروم بر روی یک دای برنجی با تراش چمفر ساخته شدند. بیدزهایی به قطر 4/0 میلیمتر در سطح ونیر شونده تعبیه شدند. کوپینگها به سه گروه 7تایی تقسیم شده، بعد از آمادهسازی 3 نوع ماده سرومر Belleglass، Signum، Gradia بر طبق دستورالعمل کارخانه بر روی آنها قرار داده شد. برای ایجاد محیطی شبیه محیط دهان، کوپینگها به مدت دو هفته در دمای 55 درجه سانتیگراد و 2000 سیکل در دستگاه ترموسیکلینگ قرار داده شده، سپس در محلول فوشین 5/0 درصد برای مدت 24 ساعت قرار گرفتند. سپس نمونه ها در آکریل شفاف گذاشته شده و بعد از برش در امتداد پلن سرویکواینسایزال میزان ریزنشت با استفاده از اندازهگیری میزان نفوذ رنگ توسط میکروسکوپ dimensional محاسبه شد. از آزمون آماری Kruskal-wallis جهت تعیین اختلاف معنیدار بین گروه ها استفاده شد.
نتایج نشان دادند Signum دارای بیشترین میزان ریزنشت (5345/0±4286/1) بوده، کمترین ریزنشت متعلق به Belleglass (7868/0±4286/0) بود. Gradia بین این دو قرار داشت (3779/0±8571/0). تنها تفاوت میان Belleglass و Signum معنیدار بود (024/0=P).
با محدودیت موجود در این مطالعه، میزان گسترش ریزنشت سرویکالی بین کوپینگ فلزی و سرومر به نوع بخصوص ماده سرومر به کار رفته بر روی آن بستگی دارد. Belleglass دارای کمترین ریزنشت و Signum دارای بیشترین ریزنشت بودند.

همواره ترمیم ضایعات صورتی برای متخصصین پروتز مشکل بوده است. پروتزهای فکی صورتی خارج دهانی محدودیتهای بارزی از قبیل بستر بافتی متحرک، فقدان گیر پروتزهای بزرگ و عدم پذیرش پروتز توسط بیمار دارند.استفاده از ایمپلنت سبب کاهش این مشکلات میگردد. گیری که به واسطه ایمپلنت ایجاد میگردد، این امکان را میدهد که بتوان پروتزهای بزرگ را بر بسترهای بافتی متحرک قرار داد. در نتیجه متخصص پروتز تمام تلاش خود را صرف زیبایی پروتز خواهد نمود.
بر این اساس این مقاله با هدف معرفی یک مورد ساخت پروتز گوش متکی بر ایمپلنت در یک بیمار با سابقه تروما، مراجعه کننده به بخش پروتز متحرک دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ارائه شد.

تطابق رنگ یکی از مهمترین عوامل در دندانپزشکی زیبایی میباشد، بنابراین مطالعه حاضر با هدف ارزیابی اثر پلیمریزاسیون بر تغییر رنگ کامپوزیت صورت پذیرفت.
برای این تحقیق تجربی آزمایشگاهی، 60 استوانه از 6 کامپوزیت مختلف (Tetric ceram، Z 100، Peint Z1، Charsima، Glacier، Clearfilst) با قطر 3 میلیمتر و ضخامت 2 میلیمتر ساخته شدند. در یک اتاق تاریک، یک لام شیشهای زیر نمونه قرار داده شد و مقداری از هر کامپوزیت، داخل حفره قالب ریخته و به خوبی pack شد. سپس لام دیگری روی قالب قرار گرفت. برای استاندارد کردن شرایط تحقیق برای تمام نمونه ها، شابلونی تهیه شد تا در تمام مراحل تحقیق، شرایط یکسان باقی بماند. لنز دوربین در زاویه 45 درجه و در فاصله 3 سانتیمتر از نمونه ثابت شد. در نور روز فتوگرافی های قبل و بعد از پلیمریزاسیون با دوربین دیجیتال تهیه شدند. اطلاعات با سیستم CIE lab و با استفاده از نرم افزار Photoshop ارائه شدند. تغییرات رنگی با ایندکس ΔE مورد محاسبه قرار گرفتند. داده ها توسط آزمونهای آماری Paired-t و ANOVA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از t-test و ANOVA استفاده شده است.
میزان L (Lightness) پس از پلیمریزاسیون تنها در کامپوزیت Clearfill ST افزایش یافته، در سایر کامپوزیتها کاهش پیدا کرد. میزان a (کرومای سبز – قرمز) پس از پلیمریزاسیون تنها در Clearfill ST افزایش پیدا کرده، در سایر کامپوزیتها کاهش یافت. میزان b (کرومای زرد – آبی) پس از پلیمریزاسیون در کامپوزیتهای Z100 و Glacier افزایش و در بقیه کاهش یافت(05/0P<).
نتایج مطالعه حاضر نشان دهنده تغییرات رنگی در تمامی کامپوزیتها بود (3/3ΔE>). بالاترین تغییر رنگ متعلق به Z100 (75/10) و کمترین آن به Tetric-ceram، 79/3 مربوط بود.

مقاومت باکتری ها در مقابل آنتیبیوتیک مصرفی یک مشکل عمده در کنترل عفونتهای دندانی میباشد. مقاومت چندداروئی در بین باکتری های گرم منفی بیهوازی که نقش مهمی را در ایجاد علائم و نشانه های کلینیکی بیماری پالپ و پریرادیکولار بازی میکنند، از آنزیمهای تغییر دهنده باکتریال و ترشح آنزیم بتالاکتاماز ناشی میباشد. این میکروارگانیسمهای گرم منفی قادرند از باکتری های حساس به پنیسیلین با آزاد کردن آنزیم بتالاکتاماز در حفره دندانی محافظت کنند. این مطالعه با هدف بررسی حضور ژن تولید کننده آنزیم بتالاکتاماز در کلیه میکروارگانیسمهای موجود در آبسه های ادنتوژنیک دندانهای شیری کودکان انجام گردید.
در تحقیق تجربی – مشاهدهای حاضر در مجموع 40 کودک با فاصله سنی 10-4 سال از میان مراجعین به بخش کودکان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی انتخاب شدند. این کودکان هیچگونه بیماری سیستمیک نداشته و حداقل به مدت دو هفته قبل از نمونه گیری، هیچگونه آنتیبیوتیک دریافت نکرده بودند. کلیه بیماران انتخاب شده حداقل یک دندان مبتلا به آبسه قابل مشاهده کلینیکی همراه با سابقه درد طی روزهای اخیر داشتند. از تکنیک دقیق و سریع polymerase chain reaction برای تایید حضور ژن بتالاکتاماز به عنوان عامل ایجاد رقابت در برابر ترکیبات پنیسیلین دارای حلقه بتالاکتام استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون chi-square مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
با بررسی نمونه های تهیه شده و طبق اطلاعات به دست آمده از داده های جمعآوری شده حضور ژن بتالاکتاماز در 2/63% نمونه ها مشاهده شد.
با توجه به وجود ژن بتالاکتاماز در بیش از نیمی از نمونه ها به نظر میرسد به منظور کنترل ایجاد سوشهای مقاوم باید در تجویز آنتیبیوتیکها در کلینیک دقت بیشتری نمود.

بیماران مبتلا به پریودنتیت دارای ریسک فاکتورهای بیشتری در ابتلا به بیماری های قلبی - عروقی میباشند این تحقیق با هدف بررسی مقایسهای میانگین CBC،CRP و فاکتورهای انعقادی آن در بیماران مبتلا به ژنژیویت انجام شد.
در یک مطالعه مورد - شاهدی، 40 بیمار مرد مراجعه کننده به دانشکده دندانپزشکی دانشگاه اصفهان با دامنه سنی 50-25 سال بررسی شدند. نمونه ها به دو گروه مورد (مبتلا به ژنژیویت) و شاهد (افراد سالم) تقسیم شدند. ایندکس خونریزی لثه نمونه ها (CBI) در ابتدا ثبت و در صورت داشتن شرایط از آنها نمونه گیری خونی به عمل آمد. فاکتورهای خونی CBC (شامل RBC، WBC، HB، HCT)، CPR، فیبرینوژن و فاکتور VII بررسی و داده ها با آزمونهای T و ANOVA تحلیل شدند.
RBC در گروه مورد و شاهد برابر 106×31/5 و 106×08/5 در میکرولیتر، WBC در گروه مورد 103×35/6 و در شاهد 103×16/6، HB در گروه مورد (gr/dlit 52/13) و در گروه شاهد (gr/dlit 93/13) بود. هماتوکریت در گروه مورد و شاهد به ترتیب 72/42% و 07/43%، CRP در گروه مورد و شاهد به ترتیب 05/2 و 04/2 میلیلیتر، فیبرینوژن در افراد مبتلا به ژنژیویت 3/215 و در گروه شاهد mg/dlit 5/183و عامل VII در افراد گروه مورد 176 و در گروه شاهد mg/dlit181 بود که هیچکدام اختلاف معنی داری بین دو گروه نشان ندادند.
نمونه های مورد و شاهد تفاوت معنی داری از نظر متغیرهای مورد بررسی نشان ندادند. با توجه به احتمال ورود باکتری ها در داخل خون و تشدید احتمال بروز ضایعات اولیه آتروسکلروز در بیماری های پریودنتال لزوم آگاهسازی بیماران در این خصوص احساس میشود.

آلیاژهای دندانی در تماس نزدیک با بافتهای دهان قرار دارند. به دنبال پدیده خوردگی (Corrosion) امکان ایجاد تغییراتی در بافتهای اطراف دهان وجود دارد. با توجه به اینکه در کشور ما اکثر آلیاژهای مورد استفاده در پروتز ثابت از نوع بیس متال بوده و تولیداتی در زمینه ساخت این نوع آلیاژ در داخل کشور صورت گرفته است، هدف از این مطالعه بررسی اثر سمیت سه نمونه آلیاژ بیس متال از نوع نیکل-کروم با یک نمونه آلیاژ high noble روی سلولهای فیبروبلاست موش L929 با استفاده از تست MTT (3، 4، 5 دی متیل تیازول – 2 و 5 دی فنیل تترازولیوم برمید) میباشد.
مطالعه به روش تجربی انجام گرفت. از هر آلیاژ 12 دیسک به قطر 5 میلیمتر و ضخامت 5/2 میلیمتر تهیه و در محیط کشت RPMI به مدت 48 و 72 ساعت قرار داده شد (ایجاد محیط extract). سپس محیطهای Extract هر آلیاژ با دو رقت 200 میکرولیتر و 40 میکرولیتر تهیه شده، سمیت آنها با تست MTT بررسی و با گروه کنترل شامل محیط کشت بدون نمونه و محیط کشت حاوی نمونه تفلون مقایسه گردید. عناصر نیکل، کروم، مس، روی و نقره آزاد شده از هر آلیاژ با استفاده از دستگاه جذب اتمی اندازهگیری شدند. جهت انجام آنالیزهای آماری از نرم افزار آماری Graph Instat و آزمون آماری ANOVA یک طرفه و تست Tukey استفاده گردید.
پس از 48 ساعت ملاحظه گردید، نمونه های آلیاژ از نظر سمیت نسبت به هم و نسبت به گروه کنترل، اختلاف معنی دار نداشتند. پس از 72 ساعت، نمونه ها با هم تفاوت معنی داری نداشتند ولی نسبت به گروه کنترل اختلاف معنیدار ملاحظه گردید(مینالوکس با کنترل: 01/0P<، دگوباند با کنترل: 001/0P<، ویرون 99 با کنترل: 001/0P<، سوپرکست با کنترل: 05/0P<). همچنین بین نمونه های هرآلیاژ با دو رقت 200 میکرولیتر و 40 میکرولیتر تفاوت معنیدار وجود نداشت. بیشترین آزادسازی نیکل و کروم از مینالوکس، بیشترین آزادسازی نقره از دگوباند و بیشترین آزادسازی روی از سوپرکست صورت گرفت.
در این تحقیق مشخص شد سه نمونه آلیاژ نیکل - کروم و یک نمونه آلیاژ high noble مورد مطالعه از نظر سمیت، تفاوتی با یکدیگر نداشتند. با افزایش زمان مجاورت سلولها با نمونه های آلیاژ فوق، درجاتی از سیتوتوکسیته ملاحظه گردید.

یکی از مهمترین شاخصهای مقبولیت کلینیکی و دوام رستوریشنهای ریختگی تطابق مارجینالی آنهاست. عدم دستیابی به یک تطابق مارجینالی مطلوب باعث اکسپوژر لایه سمان شده، خطر حل شدن آن را به دنبال خواهد داشت که به تجمع پلاک باکتریال، عود پوسیدگی و التهاب بافتهای لثه منجر میگردد. هدف از انجام این تحقیق ارزیابی تاثیر نوع خط خاتمه تراش بر میزانmarginal discrepancy بود.
در این مطالعه که به روش نیمه تجربی انجام شد، سه عدد دای فلزی به روش شبیه سازی تهیه، یکی از آنها با تراش شولدر بول (دای A)، دیگری با تراش چمفر (دای B) و دای فلزی سوم نیز به صورت شولدر بول در ناحیه باکال و چمفر در ناحیه پالاتال آماده شد (دای C). برای هر دای فلزی 7 نمونه فریمورک از آلیاژ Wiron99 کست شد و اندازهگیری marginal discrepancy در دو بعد عمودی و افقی انجام گرفت. برای مقایسه های آماری از آزمون ANOVA و مقایسه چندگانه Tukey استفاده شد.
نتایج نشان دادند که تفاوت معنی داری از نظرMarginal opening افقی در جهت باکوپالاتالی و مزیودیستالی در سه گروه A، B و C وجود دارد (05/0P<، 05/0P<). همچنین تفاوت بین دوبهدوی گروه ها به جز گروه های B و C در جهت باکوپالاتالی و گروه های A و B در جهت مزیودیستالی معنیدار بود (05/0P<). همچنین تفاوتهای معنی داری بین Marginal opening عمودی در جهات مزیال، دیستال و پالاتال وجود داشت (05/0P<). در مقایسه دوبهدوی گروه ها تفاوتهای معنی داری بین گروه های (A و C)، (B و C) در جهات مزیال، دیستال و پالاتال وجود داشت (05/0P<) و در سایر موارد تفاوتها قابل توجه نبودند.
تحقیق نشان دهنده تاثیر نوع خط خاتمه تراش بر میزان marginal discrepancy بود به طوری که کمترین و بیشترین میزان Marginal opening افقی در تراش شولدر بول و تراش به صورت ترکیب دو روش شولدر بول و چمفر اتفاق افتاده بود. همچنین تراش چمفر کمترین Marginal opening عمودی را ایجاد کرده بوده و تراش شولدر بول بعد از آن قرار داشت که تفاوت دو تراش از نظر آماری معنیدار نبود.

با توجه به افزایش تمایل بیماران برای مصرف فرآورده های فلوراید در منزل و رواج روزافزون انواع متفاوت دهانشویه ها مانند پرسیکا و ایرشا که کارخانه های سازنده آنها را واجد فلوراید معرفی نمودهاند، هدف از تحقیق حاضر تعیین میزان و جذب فلوراید در مینای سالم بعد از مصرف دهانشویه ایرانی (پرسیکا و ایرشا) در مقایسه با دهانشویه استاندارد Oral-B بود.
این تحقیق به روش تجربی (آزمایشگاهی) در دانشکده شیمی دانشگاه تهران انجام شد. در مرحله نخست دو نمونه دهانشویه Oral-B، سه نمونه دهانشویه پرسیکا و چهار نمونه دهانشویه ایرشا آنتیپلاک با سری ساخت مختلف در شهر تهران خریداری شدند. در مرحله بعد، مقادیر فلوراید هر سه نوع دهانشویه پس از رقیقسازی با معرف فلوراید (شامل اسید استیک، کلرید سدیم و CDTA) با استفاده از پتانسیومتری تعیین شد. در مرحله بعد 30 دندان پرمولر سالم و عاری از پوسبدگی که به منظور درمانهای ارتودنسی خارج شده و در محفظه های جداگانه حاوی الکل نگهداری شده بودند به دو نیمه تقسیم و در سه گروه شاهد – مورد، مورد بررسی قرار گرفتند. در گروه های مورد به ترتیب دهانشویه های Oral-B، ایرشا و ایرشا به همراه مسواک زدن طی 7 روز متوالی به کار رفتند. با مقایسه گروه های شاهد و مورد میزان فلوراید جذب شده در سطح (KOH-Soluble Fluoride or KOH-SF) به روش Caslavska و فلوراید پیوند شده) Structurally Bound Fluoride or SBF به روشMcCann اندازهگیری شد. سپس نتایج به کمک آزمونهای آماری Paired t، ANOVA و LSD مورد بررسی قرار گرفتند.
در مرحله اول دهانشویه پرسیکا در مقادیر قابل اندازهگیری فاقد فلوراید تشخیص داده شد و سایر آزمایشهایی که انجام آنها به وجود فلوراید منوط بودند، بر روی آن انجام نگرفت. ولی دهانشویه ایرشا مانند Oral-B حاوی حداقل 05/0% سدیم فلوراید بود. سپس مقادیر فلوراید جذب شده در ساختار (SBF) برحسب ppm به دست آمده و در سه گروه مورد و شاهد تفاوت معنی داری مشاهده نشد. در رابطه باKOH-SF تنها با استفاده از آزمون LSD تفاوت جزئی در مقدار فلوراید جذب شده در گروه دوم و سوم مشاهده شد.
دهانشویه پرسیکا فاقد فلوراید تشخیص داده شد و دهانشویه ایرشا مشابه Oral-Bدارای 05/0 درصد سدیم فلوراید بود. دهانشویه ایرانی از نظر مقدار و جذب فلوراید (SBF) مشابه دهانشویه Oral –B است. مسواک زدن 5 دقیقه بعد از مصرف دهانشویه اثری بر نفوذ فلوراید در ساختار مینا ندارد ولی مقدار فلوراید جذب شده در سطح (KOH-SF) را کاهش میدهد.

آنالیزهای بیوشیمیایی بزاق اخیرا به عنوان یک آزمون تشخیصی مورد توجه قرار گرفتهاند. هدف از این مطالعه تعیین رابطه بین آنزیم AST در بزاق و بیماری پریودنتال بود.
در این تحقیق کوهورت تاریخی (Historical cohort)، 60 داوطلب شامل سه گروه 20 نفری سالم، پریودنتیت خفیف و پریودنتیت شدید قرار گرفتند. پس از کسب رضایت و اخذ اطلاعات عمومی پارامترهای پریودنتال شامل پلاک، خونریزی، عمق پاکت و میزان از دست رفتن چسبندگی ثبت گردیدند. در انتها 1 میلیلیتر از بزاق پس از شستشوی دهان با آب، جمعآوری و ارزیابی بیوشیمیایی میزان آنزیم صورت پذیرفت. داده ها استخراج و اختلاف بین سه گروه توسط آزمون Kruskal Wallis، همچنین اختلاف بین گروه ها (دو گروه با هم) توسط آزمون student t مورد بررسی قرار گرفتند.
بزاق افراد با پریودنتیت شدید میزان بالاتری از آنزیم (4/16±95/67) را در مقایسه با گروه سالم (5/13±80/36) و افراد با پریودنتیت خفیف (4/18±45/43) نشان داد که این اختلاف کاملا معنیدار بود (0001/0P<).
به نظر میرسد بین میزان آنزیم AST بزاق و شدت بیماری پریودنتال رابطه معنی داری وجود دارد و با افزایش شدت بیماری میزان این آنزیم در بزاق افزایش می یابد. با این وجود انجام مطالعات طولانیمدت با شرایط دقیقتر و حجم نمونه بالاتر جهت اثبات ضروری به نظر میرسد.

نقش الیاف کلاژن در چسبندگی به عاج دندان و لایه هیبرید هنوز به وضوح مشخص نشده است. تحقیق حاضر با هدف بررسی اثر برداشت کلاژن سطح عاج دمینرالیزه با اسید بر ریزنشت عاجی ترمیم کامپوزیت با چهار سیستم باند عاجی نسل پنجم صورت گرفت.
این مطالعه تجربی با تکنیک مشاهدهای بر روی 144 حفره کلاس Vدر ناحیه CEJ روی سطح باکال و لینگوال دندانهای پریمولار سالم انسان در هشت گروه انجام شد. لبه اکلوزالی حفرات در مینا و لبه سرویکالی آنها در عاج یا سمنتوم قرار داشت. حفرات با اسید فسفریک 15 ثانیه اچ شده و شسته شدند. کلاژن عاج دمینرالیزه شده در نیمی از نمونه ها با هیپوکلریت سدیم 25/5% به مدت 1 دقیقه برداشته شد. حفرات با چهار سیستم باند عاجی یک جزیی Single Bond، Excite، One-Step و Prime & Bond NT باند و با کامپوزیت ترمیم شدند. نمونه ها پس از ترموسیکل به مدت 3 ماه در آب مقطر با دمای اطاق نگهداری شده و سپس 72 ساعت در محلول متیلن بلو 10% قرار گرفتند. ترمیمها به طور باکولینگوالی بریده شده و بوسیله استریومیکروسکوپ قرار گرفتند. توسط دو مشاهده کننده مجزا مقدار ریزنشت لبهای رتبهبندی شد. یافته ها با آزمونهای آماری Kruskal Wallis و Dunn- multiple comparison مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
میزان ریزنشت در لبه های سرویکالی حفرات در گروه های اچ شده و گروه هایی که بعد از اچ شدن عاج با اسید، توسط هیپوکلریت سدیم دپروتئینه شده بودند، بسته به نوع سیستم باندینگ تفاوت معنیدار داشت(001/0P<). همچنین مشخص شد که در لبه عاجی ترمیم، برداشت کلاژن سطح عاج دمینرالیزه موجب کاهش معنیدار ریزنشت سیستم One-Step و افزایش ریزنشت سیستم Excite میگردد(001/0P<). در گروه های Single Bondو Prime & Bond NT کاربرد هیپوکلریت سدیم بعد از اچ نمودن عاج با اسید در مقدار ریزنشت تغییر معنی داری ایجاد نکرد.
ریزنشت لبه عاجی ترمیمهای کامپوزیت بعد از برداشت کلاژن از سطح عاج دمینرالیزه با اسید، بسته به نوع سیستم باندینگ عاجی میتواند به طور قابل ملاحظه کاهش، یا افزایش یافته یا اینکه بدون تغییر بماند.

ضایعات استخوانی به دلیل ایجاد دفرمیتی، بیحسی، درد، اشکال در بلع و در نهایت مرگ در موارد بدخیم از جمله ضایعاتی هستند که تشخیص سریع آنها از اهمیت بالائی برخوردار است. در کتب مرجع اطلاعات کاملی در این مورد وجود دارد ولی در کشور ما تاکنون کاری در این زمینه صورت نگرفته، لذا این تحقیق با هدف بررسی شیوع 2 گروه از ضایعات استخوانی، ضایعات فیبرواوسئوس و تومورهای با منشاء استخوانهای سر و گردن در دانشکده دندانپزشکی شهید بهشتی و بیمارستان طالقانی در سالهای 81-1360 صورت پذیرفت.
این تحقیق تحقیقی توصیفی و گذشتهنگر بوده است و از پرونده های موجود بیماران در بخش پاتولوژی دانشکده دندانبزشکی شهید بهشتی و بیمارستان طالقانی در سالهای 81–1360 استفاده شد. در مجموع سرشماری 144 نمونه تومور استخوانی و ضایعه فیبرواسئوس در بین برونده ها وجود داشت. فرمهای اطلاعاتی با استفاده از متغیرهای موجود ثبت شده در پرونده ها تکمیل شدند و اطلاعات به وسیله نرم افزار SPSS نسخه 11 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
از بررسی تعداد 4935 پرونده تعداد 144 مورد ضایعه فیبرواسئوس و تومور استخوانی در سر و گردن یافت شد. از میان ضایعات فیبرواسئوس، فیبروزدیسپلازی و از میان تومورهای خوشخیم، استئوما و استئوبلاستوما و در بین ضایعات بدخیم استخوانی، استئوسارکوم شایعتر بودند.
فیبروز دیسپلازی در زنان، در دهه دوم زندگی و در فک بالا، استئوبلاستوما در زنان، در دهه اول و چهارم زندگی و در فک پایین و استئوما در زنان، در دهه سوم زندگی و در فک پایین و استئوسارکوما در مردان و در فک پائین شایعتر بودند.

ZOE خالص، مادهای است که به طور رایج در پر کردن کانال دندانهای شیری کاربرد دارد. برای وارد کردن ZOE به داخل کانال از دو روش مختلف استفاده میشود. هدف از انجام این تحقیق، مقایسه این دو روش (استفاده از پلاگر و استفاده از لنتولواسپیرال) از نظر میزان ریزنشت در پالپکتومی دندانهای شیری بود.
در این مطالعه تجربی، 44 دندان قدامی شیری ماگزیلا به روش نمونه گیری آسان انتخاب شدند. پس از آمادهسازی کانالها، نمونه ها به طور تصادفی به دو گروه 20 تایی مورد آزمایش و دو گروه 2 تایی شاهد مثبت و منفی تقسیم شدند. در گروه مورد آزمایش اول، کانال دندانها به روش دستی و از طریق کندانس کردن با پلاگر، با ZOE خالص و با قوام سفت پر گردید. در گروه دوم کانال دندانها به کمک لنتولواسپیرال با ZOE رقیق پر شد. سپس ابتدای کانالها با کلتوزول سیل گردید و تمام سطح ریشه به جز 2 میلیمتر انتهای ریشه، با دو لایه لاک ناخن و یک لایه موم چسب پوشانده شد. پس از آن نمونه ها در محلول متیلن بلو 2% قرار گرفته، در جهت طولی برش داده شدند. در نهایت میزان نفوذ رنگ با استفاده از استریومیکروسکوپ اندازه گیری شده، یافته ها با آزمون T مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
میانگین نفوذ رنگ (ریزنشت) برای گروه اول 92/2 میلیمتر (با انحراف معیار 98/0) و برای گروه دوم 83/4 میلیمتر (با انحراف معیار 50/1) بدست آمد که این میزان در گروه اول به طور معنی داری کمتر از گروه دوم بود (001/0P<).
روش دستی به علت قوام و ویسکوزیته بالای ZOE، دارای ریزنشت اپیکالی کمتر بوده، و روش ارجح برای پر کردن کانال دندانهای شیری میباشد.

یکی از خصوصیات دندانهای آکریلی مورد استفاده در درمان پروتز کامل اتصال شیمیایی آنها با بیس پروتز میباشد که در این مورد تحقیقات زیادی بر روی تولید مختلف دندانهای آکریلی انجام گرفته است. هدف از انجام این تحقیق، مقایسه قدرت باندینگ میان آکریل بیس پروتز و 4 نوع دندان مصنوعی ساخت کارخانه ایدهآل ماکوی ایران با 2 نمونه خارجی ایوکلار تولید کشورهای لیختناشتاین و ایتالیا بود.
تحقیق حاضر از نوع تجربی و مقطعی بوده، به صورت in vitro انجام شد. در این مطالعه روش نمونه گیری، غیراحتمالی آسان بوده و از هر نوع دندان مصنوعی 6 عدد و در مجموع 36 عدد دندان مورد بررسی قرار گرفتند. این تحقیق طبق استاندارد شماره ISO 3336 انجام شده، به طوری که 6 مولد گچی با استفاده از یک قالب برنجی استاندارد آماده شده و از این مولدها جهت تهیه بلوک آکریلی که هرکدام به 6 عدد دندان مصنوعی متصل بودند، استفاده شد. هر بلوک آکریلی توسط دیسک فلزی غیر قابل ارتجاع به 6 قسمت تقسیم شد. به طوری که نمونه نهایی شامل یک دندان متصل به یک قطعه آکریلی بود. نمونه ها در دستگاه تعیین کششInstron 1195 با سرعت mm/min5 تا بروز شکست (fracture) تحت کشش قرار گرفتند. نتایج حاصل برحسب کیلوگرم گزارش شده و با استفاده از آزمون آماری ANOVA مورد بررسی قرار گرفتند.
نتایج این تحقیق نشان داد که از لحاظ مقداری، بالاترین میزان میانگین نیرو مربوط به دندان مصنوعی ایوکلار لیختن اشتاین (kg7/11±5/67) بوده و کمترین میزان میانگین نیرو نیز در دندانهای مصنوعی مرجان (kg3/9±3/50) مشاهده شد. لازم به ذکر است که نمونه سوپربرلیان از لحاظ مقدار میانگین قدرت باندینگ تنها یک کیلوگرم با دندان ایوکلار لیختن اشتاین اختلاف داشت.
دندان ایوکلار لیختن اشتاین از لحاظ مقدار میانگین نیروی باندینگ در مقایسه با سایر دندانهای این تحقیق به عنوان برترین معرفی میشود.

ایجاد ارتباط سینوسی – دهانی (oroantral fistula) یکی از عوارض خارج کردن دندانهای خلفی فک بالا میباشد. اخیرا استفاده از فلاپ پایهدار چربیگونه جهت درمان ارتباط سینوسی-دهانی مورد توجه قرار گرفته است. هدف از این مقاله بررسی نتایج کلینیکی استفاده از فلاپ پایهدار چربی گونه در بستن ارتباط سینوسی دهانی بود.
در این مطالعه نیمه تجربی که به صورت case series صورت پذیرفت، 13 بیمار (11 مرد و 2 زن) با میانگین سنی 06/34 و انحراف معیار 6/8 سال (52-24 سال) که در اثر کشیدن دندان خلفی بالا یا جراحی کیست دندانی دچار ارتباط ناخواسته سینوس و دهان شده بودند از فلاپ پایهدار چربی گونه استفاده شد. جراحی تحت بیحسی موضعی یا بیهوشی عمومی انجام شد. تمامی بیماران قبل و 6 ماه بعد از جراحی توسط رادیوگرافی واترز از نظر وجود عفونت داخل سینوس مورد ارزیابی قرار گرفتند. ترمیم کلینیکی زخم در هفته اول و دوم و 6 ماه بعد از جراحی بررسی گردید.
بستن ارتباط سینوسی - دهانی در کلیه بیماران با موفقیت انجام شد. به غیر از یک بیمار که بعد از 6 ماه از علائم سینوزیت فکی شکایت داشت بقیه بیماران در طی مدت پیگیری بدون علامت بودند.
نتایج مطالعه حاضر نشان دادند که فلاپ پایهدار چربیگونه میتواند به عنوان روشی مطمئن در درمان ارتباط سینوسی دهانی به کار رود.

استفاده از پستهای پیش ساخته برای بازسازی دندانهای اندو شده از مدتها قبل متداول بوده است. این مقاله با هدف مرور و طبقهبندی انواع پستهای پیش ساخته نگاشته شد.
مرور مقالات: هم اکنون سیستمهای متفاوتی از پستهای پیش ساخته در بازار موجود است. این سیستمها از نظر روش قرار دادن در ریشه دندان، شکل هندسی، فرم سطحی و جنس پست با یکدیگر متفاوت هستند. هر کدام از انواع این پستها دارای مزایا و معایب خاص خود میباشد. در ابتدا تنها پستهای پیشساخته فلزی در طرحهای متفاوت ساخته میشد، اما با افزایش تقاضا جهت ساخت رستوریشنهای زیباتر از جمله رستوریشنهای تمام سرامیک و نیز برای استفاده بیشتر از سیستمهای باندینگ، نیاز به پستهای غیرفلزی آشکار گشت و انواع پستهای سرامیکی و رزینی تقویت شده با فایبر ساخته شد. لازم است که دندانپزشک با آگاهی از خصوصیات، مزایا و معایب هر سیستم بتواند در هر مورد خاص پست مناسب را برگزیند و مورد استفاده قرار دهد.

بخش تحتانی صورت به ویژه فک پایین بیش از سایر نواحی مستعد شکستگی است حال آنکه از میان شکستگی ها، کندیل به سبب وضعیت آناتومیک منحصر به فرد خود حائز اهمیت و دقت میباشد. این تحقیق با هدف شناخت علل و میزان شیوع شکستگی کندیل انجام شد.
این مطالعه یک مطالعه اپیدمیولوژیک از طرح و علل شکستگی های کندیل است. این مطالعه گذشتهنگر با استفاده از پرونده بیماران در طی 11 سال (1383-1373) صورت پذیرفت. اطلاعات شامل سن، جنس، محل آناتومیک، علت شکستگی، نوع درمان و عوارض پس از درمان بودند. از نظر سنی بیماران بین 2تا 75 سال سن داشتند و شایعترین دهه سنی 30-20 سال بود. از 134 نفر 78 درصد را مردان تشکیل میدادند. از مجموع 475 بیمار با شکستگی فک پایین که به بخش جراحی فک و صورت بیمارستان دکتر شریعتی در طی این 11 سال مراجعه کرده بودند 134 نفر (2/28 درصد) دچار شکستگی کندیل بودند.
نتایج نشان دادند که شایعترین موقعیتهای شکستگی، شکستگی های ساب کندیلر بودند. شکستگی های یک طرفه میزان بیشتری (1/70 درصد) را به خود اختصاص دادند. از میان شکستگی ها، بیش از 42% آنها ناشی از تصادفات ترافیکی بودند. بیشتر بیماران (8/88%) به روش بسته تحت درمان قرار گرفتند.
شکستگی های کندیل 2/28درصد از کل شکستگی های فک پایین را در این مطالعه به خود اختصاص دادند. شایعترین محل شکستگی، شکستگی های ساب کندیلر بودند. شایعترین علت شکستگی تصادفات ترافیکی بودند. شایعترین روش درمانی برای شکستگی فک پایین روش بسته بود. میزان شکستگی در مردان بیش از زنان بوده، شایعترین عارضه پس از درمان در شکستگی، آنکیلوز بود.

یکی از شیوه های بدیعی که طی 30 سال اخیر در غرب رایج شده است؛ توجه به ماخذ مقالات علمی به عنوان ابزاری برای بازیابی مقالات جدید، تحلیل محتوای آنها، ربط موضوعی میان نوشته ها و مسائلی از این قبیل میباشد. در واقع ارزش یک مقاله علمی بر اساس تاثیر در مقالات و نوشته های بعدی (حضور در ماخذ آنها) تعیین میشود. یکی از موسسات معتبر جهان که در زمینه معرفی مقالات معتبر علمی فعالیت میکند، Institute for Science Information (موسسه اطلاعات علمی) میباشد. SCI (Science Citation Index) از سال 1961 هر دو ماه یکبار توسط ISI منتشر میشود. این پایگاه مقالات بیش از 3300 عنوان مجله علمی و فنی برجسته جهان را نمایه میکند و از طریق آن میتوان از میزان استنادهایی که به یک مقاله شده، اطلاع یافت.