Journal of Kermanshah University of Medical Sciences
Volume:7 Issue: 4, 2004

تحقیقات گستردهای در زمینه تشخیص تفاوتهای موجود بین دو گروه جانبازان و غیرجانبازان نابارور انجام پذیرفته است که راه را برای دستیابی به میزان موفقیت بالاتر در میان جانبازان میسرتر میسازد. در این تحقیق برآنیم تا با بررسی دو گروه مراجعه کننده به مرکز درمان ناباروری کوثر تهران تفاوتهای این دو گروه جانبازان جنگ تحمیلی و غیرجانبازان نابارور را ارزیابی و میزان موفقیت عمل تزریق اسپرم به داخل تخمک(ICSI) و عوامل مؤثر بر آن را در هر دو گروه تعیین و با یکدیگر مقایسه نماییم.
این تحقیق که به صورت توصیفی از نوع گذشته نگر بوده است، روی 672 زوج ناباروری که طی سالهای 1379 تا آخر شش ماهه اول سال 1381 به مرکز درمان ناباروری کوثر تهران مراجعه کرده بودند، انجام پذیرفت. برای بررسی معناداری تفاوت متغیرهای کمی شمارشی و متغیرهای کیفی اسمی در دو گروه مورد مطالعه از آزمون توزیع پواسون و آزمون خی دو و در مورد متغیرهای کمی پیوسته از آزمون t مستقل استفاده گردید.
نتایج در برگیرنده این مطلب بود که تعداد اسپرم، درصد تحرک و درجه حرکتی آن در دو گروه دارای اختلاف معناداری بود (001/0P<). همچنین اختلاف معناداری در نحوه گرفتن اسپرم، مرفولوژی غیرطبیعی آن و نوع نازایی در دو گروه مشاهده گردید (به ترتیب 001/0P<،011/0P< و 001/0P<).
بحث: به رغم وجود اختلافهای فاحش در نحوه گرفتن اسپرم، نوع نازایی، مرفولوژی غیرطبیعی اسپرم، تعداد اسپرم، درصد تحرک اسپرم و درجه حرکت اسپرم در دو گروه بیماران جانباز و غیرجانبازان نابارور موفقیت درمان ناباروری در آنها تقریبا یکسان بود و از نظر آماری تفاوت معناداری مشاهده نشد.

سودوموناس آئروژینوزا نسبت به بسیاری از آنتی بیوتیکها در غلظت های قابل دستیابی در بدن، ذاتا مقاوم است. این مطالعه به منظور ارزیابی میزان حساسیت سودوموناس آئروژینوزاهای جداشده از بیماران شهر کرمانشاه نسبت به شایعترین آنتی بیوتیکهایی انجام گرفته که در حال حاضر علیه سودوموناس آئروژینوزا وجود دارد. تنها معدودی از آنتیبیوتیک ها بر این باکتری مؤثرند. تعیین میزان مقاومت به این آنتی بیوتیکها امری ضروری است که در این مطالعه به آن پرداخته ایم.
50 نمونه بالینی مورد نیاز این مطالعه از تیر ماه 1380 لغایت تیر ماه 1381 از سه مرکز آموزشی درمانی سینا، امام خمینی(ره) وطالقانی کرمانشاه جمعآوری شد.MIC90 آنتیبیوتیک های آمیکاسین، آزلوسیلین، آزترئونام، کاربنیسیلین، سفتازیدیم، سیپروفلوکساسین، جنتامیسین، ایمیپنم، مزلوسیلین، نورفلوکساسین، تیکارسیلین و توبرامایسین برای نمونه های فوق با استفاده از پودرهای زیگما و به روش کشت در پلیت تعیین شد.
میزان مقاومت به آنتی بیوتیکهای مذکور بهترتیب 38، 52، 80، 72، 50، 38، 52، 10، 98، 40، 90 و 46 در صد تعیین شد. طیف MIC90 آنتی بیوتیکها در متن گزارش آمده است. آنتی بیوگرام تایپ غالب، الگوی مقاومت به آنتیبیوتیکهای مورد مطالعه بهجز ایمی پنم را داشت.فراوانی این نوع آنتی بیوگرام تایپ 12درصد بود.
بحث:در مقایسه با سایر مطالعات انجامشده، میزان مقاومت در مورد اکثر آنتی بیوتیکها تفاوت قابل ملاحظه ای نداشت. این امر حاکی از مقاومت سویه های مناطق مختلف به آنتی بیوتیکهای مذکور و وجود الگوی مقاومت مشابه بین آنهاست. در این مطالعه، ایمی پنم مؤثرترین دارو علیه سویه های بالینی سودوموناس آئروژینوزا بود.

نوتروفیل ها مهمترین گروه سلولی میلوئید هستند و اولین سد دفاعی بدن در برابر میکروارگانیسم ها را تشکیل میدهند. نابودی میکروارگانیسمهای واردشده به بدن توسط نوتروفیل ها به وسیله عمل فاگوسیتوز این سلولها انجام میشود. یکی از مراحل مهم فاگوسیتوز نوتروفیل ها، انفجار تنفسی میباشد. داروهای مختلف از جمله سایمتیدین میتوانند بر این فعالیت اثر داشته باشند. چگونگی این تاثیر به وسیله تحقیقات متعدد در دست بررسی است. مطالعات قبلی اثر هیستامین بر این فعالیت ها را مورد بررسی قرار داده است و تاثیر داروهای مؤثر بر گیرنده های هیستامینی نیز در دست بررسی می باشد. نتایج این تحقیق علاوه بر پیشبرد دانش موجود در مورد تاثیر این دارو درنوتروفیل ها میتواند زمینه ای برای مطالعه بیشتر در مورد کاربردهای این نوع دارو باشد. مطالعه به روش مورد شاهد و به صورت Blind بود. برای بررسی تاثیر این دارو در انفجار تنفسی نوتروفیلها از 17 موش صحرایی که در دو گروه 8 تایی تجربی و 9 تاییکنترل قرار گرفته بودند، استفاده شد و پس از تزریق دارو و پلاسبو به مدت یک هفته به گروه های تجربی و کنترل، انفجار تنفسی نوتروفیلها توسط تست نیترو بلوتترازولیوم(NBT) اندازهگیری با آزمون من ویتنی بایکدیگرمقایسه گردید. میانگین نتایج حاصله در تست NBT در دوگروه تجربی و شاهد با یکدیگر مقایسه شد که نتایج مقایسه انجام شده اختلاف معناداری را در فعالیت انفجار تنفسی نوتروفیلها تحت تاثیر این دارو نشان داد. در گروه تجربی میانگین انفجار تنفسی نوتروفیلها بهطور معنا داری از گروه کنترل بیشتر بود (034/0 = P). بحث: بر اساس یافته های این تحقیق سایمتیدین میتواند سبب تحریک فعالیت انفجار تنفسی نوتروفیلهای خون موش صحرایی شود. بر اساس یافته های مطالعات قبلی این تاثیرات ممکن است به علت تاثیر این دارو درگیرنده های H2 هیستامینی سطح نوتروفیلها باشد و مخالف تاثیرات هیستامین در این سلولهاست. به منظور روشن شدن تاثیر کامل این دارو در فعالیت سلول های نوتروفیل انجام مطالعات بیشتر ضروری است.

خشونت خانوادگی شایع ترین شکل خشونت علیه زنان با بیشترین عوارض اجتماعی، روانی واقتصادی است؛ لذا این تحقیق با هدف تعیین علل و آثار خشونت و نیز تعیین مشخصات فردی- خانوادگی قربانیان انجام شده است. نتایج این تحقیق می تواند در شناسایی اینگونه زنان و فراوانی این مشکل و نیز انتخاب راه کارهای حمایتی مناسب مفید واقع شود.
مطالعه حاضر به صورت توصیفی تحلیلی طی مدت یک سال (از فروردین تا اسفند 1380) روی زنان مراجعه کننده به مرکز پزشکی قانونی بابل انجام شده است. از میان آن ها، زنانی که مورد خشونت همسر قرار گرفته بودند، به عنوان گروه مورد (183) و سایر زنانی که متاهل بودند و سابقه خشونت در خانواده را نداشتند، به عنوان گروه شاهد درنظر گرفته شدند (325). ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه ای بوده که به روش مصاحبه و معاینه تکمیل گردید.
فراوانی خشونت خانگی در میان مراجعین 36% بود. یافته ها نشان دادند نوع جراحت ایجاد شده غالبا فیزیکی بوده است، اما 13% قربانیان اعمال فشار و خشونت جنسی را در روابط جنسی عنوان نمودند. همچنین 71% زنان از علایم سایکوسوماتیک متعدد اظهار تالم نمودند. شایع ترین محل های جراحت سر و گردن(3/22%) و بعد از آن اندام ها (6/21%) بود. بیشتر جراحات (54%) تنها از نوع ضرب بود، اما 41% بیماران در مجموع (به طور انحصاری یا در ترکیب با ضرب) دچار جرح شده بودند. ارزیابی فراوانی انواع ضرب ها و جرح ها نشان داد که گرچه شایع ترین نوع ضرب، کبودی (4/42%) و شایع ترین نوع جرح، حارصه یا خراشیدگی (7/78%) بود، اما به24% زنان آسیب جدی و شدید واردشده بود. مهم ترین ابزار آسیب اجسام سخت (6/89%) بودند. بیشترین علت خشونت علیه زنان(به بیان قربانیان) اعتیاد(1/31%) و مشکلات رفتاری (29%) بود. آزمون های آماری ارتباط معناداری را بین مشخصات فردی- اجتماعی و نیز بین مشخصات خانوادگی دو گروه مورد و شاهد نشان داد.
بحث: یافته ها نشان داد که شیوع خشونت علیه زنان در این مطالعه در مقایسه با سایر آمارها نسبتا بالاست و تظاهرات جسمی و روانی شدیدی دارد. این مطالعه آشکار کرد که اغلب خشونت ها در گروه سنی 40-20 سال, زوجین با مدت ازدواج کمتر از 10 سال و تعداد فرزندان کمتر رخ می دهد. کارکنان بهداشتی- درمانی شامل پزشکان, ماماها, پرستاران باید بتوانند زنان در معرض خطر را شناسایی نمایند و با تقویت مهارت های خود, حمایت های مناسبی از اینگونه زنان به عمل آورند.
کلیدواژه ها: خشونت علیه زنان، خشونت خانگی، عوامل خطرساز.

با توجه به تاثیر فلزات سنگین(به ویژه سرب)در کاهش هوشبهر(IQ)کودکان، تاثیر سکونت کودکان در منطقه دارای معادن سرب دربخش انگوران استان زنجان در میزان هوشبهر آنان مورد بررسی قرار گرفت.
مطالعه به روش کوهورت تاریخی انجام شد.کل کودکان پایه اول ابتدایی ساکن در روستاهای دارای معادن فلزات سنگین در بخش انگوران شهرستان ماهنشان (استان زنجان), شامل 64 نفر, به عنوان گروه مطالعه درنظرگرفته شدند و کودکان منطقه مشابه از نظر اقتصادی, اجتماعی و فرهنگی، ولی فاقد معادن مذکور(روستاهای شهرستان ایجرود), شامل 62 نفر درگروه شاهد قرار گرفتند. دوگروه با استفاده از تست هوش وکسلر کودکان, به عنوان دقیق ترین تست (با ضریب اعتبار مقیاس ها بین 80 تا 92 درصد) توسط افراد مجرب تحت بررسی روان سنجی به صورت دوسویه کور قرار گرفتند. بر اساس طبقه بندی وکسلر, مقادیر هوشبهر کل90 به بالا به عنوان هوشبهرطبیعی ومقادیر 89 و کمتر به عنوان هوشبهر پایین تلقی گردیدند. نقش سکونت درمناطق دارای معادن سرب در دو گروه با استفاده از آزمون خی دو مقایسه گردید وبا محاسبه آزمون t با سطح اطمینان 95% خطر نسبی (RR)کاهش هوشبهربرای سکونت در منطقه دارای معادن,مورد محاسبه قرار گرفت.
از 64 کودک ساکن درمنطقه مطالعه، میانگین هوشبهر کل 68/9 ± 64/86 بودومجموعا 40 نفر (5/62%) پایین تر ازحد طبیعی بودندودرمقابل درگروه شاهد از62 کودک با میانگین هوشبهرکل 26/10± 98/91فقط24 نفر(7/38%) پایین تر از طبیعی قرار داشتند و هوشبهردرکودکان منطقه مطالعه به طور معناداری پایین تر از منطقه شاهد بود(0031/0=p). این اختلاف بین دختران دو منطقه معنا دار نبود، ولی در پسران دو منطقه معنادار بود(0052/0p=). همچنین اختلاف هوشبهر در دو جنس پسر و دختر در هر یک از دو منطقه مطالعه و شاهد معنا دار نبود.
بحث: هیچگونه تحقیق مشابهی در داخل یا خارج کشور برای مقایسه یافت نشد گرچه اثبات قطعی رابطه علیتی منوط به اثبات سطح بالای سرب سرمی در کودکان منطقه مطالعه است، ولی نتایج قویا مؤید تاثیر نقش سکونت در مناطق دارای معادن سرب در هوشبهر می باشند؛ لذا ضرورت اقدامات پیشگیرانه و درمانی و نیز اتخاذ روش های ویژه برای آموزش کودکان این مناطق احساس می شود.

خونریزی زودرس بعد از زایمان (EPPH) یکی از مهم ترین علل مرگ مادران می باشد و 28 % علت مرگ مادران را در کشورهای در حال توسعه تشکیل می دهد. نظر به اهمیت موضوع و قابلیت پیش بینی و کنترل این عارضه، این مطالعه به منظور بررسی شیوع و علل خونریزی شدید زودرس بعد از زایمان در شهر کرمانشاه طی مدت 7 ماه در سال81-1380 انجام گردید. این مطالعه از نوع توصیفی بود و در روی کلیه زنانی که طی مدت مورد بررسی برای زایمان به زایشگاه ها مراجعه کرده بودند، انجام شد. در مواردی که خونریزی شدید زودرس بعد از زایمان اتفاق می افتاد و نیاز به تزریق خون پیدا می شد، در پرسشنامه ای که شامل سن مادر، تعداد حاملگی، سن حاملگی، نوع زایمان و علل خونریزی بعد از زایمان بود، توسط افراد مسئول در زایشگاه های شهر کرمانشاه ثبت می گردید.بدین ترتیب شیوع وعلل خونریزی شدید زودرس بعد از زایمان براساس نیاز به تزریق خون به دست آمد.
در مدت بررسی از 9753 مورد زایمان 67 مورد به علت خونریزی شدید زودرس بعد از زایمان نیاز به تزریق خون پیدا کردند، بنابر این شیوع آن 69/0 درصد بود که به دنبال زایمان طبیعی 60/0 درصد و به دنبال سزارین 78/0 درصد بوده است. علل آن به ترتیب شیوع، آتونی رحم در 29 مورد (3/43 درصد)، پارگی کانال زایمان در 11 مورد(4/16 درصد)، اختلال انعقادی در 8 مورد (9/11 درصد) و چسبندگی غیر طبیعی جفت در6 مورد (9 درصد) گزارش شد. در 13 مورد (4/19 درصد) بیش از یک علت وجود داشت. بحث: شیوع خونریزی شدید زودرس بعد از زایمان به دنبال سزارین بیش از زایمان واژینال دیده شد. شایع ترین علل آن آتونی رحم بود که می توان با آموزش کادر درمانی، از مرگ ناشی از آن جلوگیری کرد. مطالعات بیشتر برای بررسی شیوع EPPH و عوامل خطر ساز آن در سطح استان کرمانشاه و کشور توصیه می شود.

بیماری های منتقل شونده ازطریق خون و ترشحات بیماران برای کارکنان آزمایشگاه ها که درتمام مراحل کاری درمعرض انواع عوامل بیماری زاهستند، همواره یک خطر شغلی محسوب می شود و میزان واقعی شیوع آن دقیقامشخص نیست.هدف این مطالعه بررسی سرواپیدمیولوژیک آلودگی به HIV،HBV وHCV درکارکنان آزمایشگاه های مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه می باشد.
این مطالعه به صورت توصیفی - مقطعی در سه ماهه اول سال 1381 در بین 110 نفر از کارکنان آزمایشگاه های این دانشگاه انجام شد. همزمان با نمونه گیری پرسشنامه ای در خصوص سابقه بلع خون یا سرم، تماس با سر سوزن یا اجسام مشابه، بیمارشدن به دلیل آلودگی محیط کار و سابقه انجام واکسیناسیون برای هر نفر تکمیل شد و درنهایت آزمایش HbsAg، HCV-Ab وHIV-Ab روی هر نمونه با روش ELISA انجام شد.
3/3 درصد از کارکنان این آزمایشگاه ها HbsAg مثبت بودند. هیچ موردی از مثبت شدن Ab –HCV دیده نشد ودرخصوص HIV-Ab نیز یک نمونه با روش ELISA مثبت بود که آزمایش تایید آن با روش وسترن بلات منفی گزارش شد.2/57% از جمعیت مورد مطالعه سابقه ورود خون یا سرم را به دهان داشتند و 4/66% نیز سابقه تماس با سر سوزن را مثبت ذکر کردند. 5/23% نیز سابقه ابتلا به بیماری های عفونی از جمله تیفوئید، تب مالت، شیگلوز و سل را در طول دوران کاری در آزمایشگاه ذکر کردند.
بحث: یافته های این مطالعه با درصد موارد مثبت HbsAg در جامعه عادی ایران تطابق دارد (3/3 درصد در مقابل 5/3درصد) که می تواند بیانگر نتایج مثبت واکسیناسیون کارکنان آزمایشگاه ها علیه هپاتیت B باشد.همچنین مشخص شد که خطر ابتلا به عفونت های اکتسابی در آزمایشگاه با افزایش سابقه کار افزایش می یابد که ممکن است ناشی از تماس مداوم با مواد بالقوه خطرناک باشد؛ لذا دستورالعمل های ایمنی در آزمایشگاه و رعایت آن ها از سوی کارکنان از جمله استفاده از دستکش و ماسک در حین کار، عدم استفاده از پی پت و... می باید مورد توجه جدی قرار گیرد.

تامین مسکن بهداشتی یکی از شاخص های مهم توسعه بهداشتی هر کشوری محسوب می شود، که از بروز و انتقال بیماری های واگیر و سوانح و حوادث ناگوار تا حد امکان جلوگیری می نماید. این پژوهش با هدف بررسی وضعیت بهداشت مسکن خانوار های تحت پوشش عرصه پزشکی جامعه نگر ثامن الائمه کرمانشاه صورت پذیرفت.
این مطالعه به صورت توصیفی در تابستان 1380 انجام گرفت. جامعه آماری این مطالعه را 4643 خانوار موجود تحت پوشش مرکز بهداشتی درمانی ثامن الائمه، یکی از مراکز زیر مجموعه عرصه پزشکی جامعه نگر، تشکیل می دادکه از این تعداد 500 خانوار به روش نمونه گیری تصادفی سیستماتیک انتخاب شدند. اطلاعات مورد نیاز پژوهش از طریق چک لیستی که حاوی 24 سؤال در دو بخش دموگرافیک و وضعیت مسکن بود، جمع آوری گردید و با استفاده از آمار توصیفی مورد تفسیر قرار گرفت.
نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که 94% سقف اتاق ها، 8/93% کف اتاق ها، 93% نور اتاق ها، 2/90% سیستم گرمایش، 4/80% سیستم سرمایش، 78% محوطه حیاط ها، 2/76% حفاظ پنجره ها، 74% تهویه مستراح ها، 4/43% حفاظ پله ها، 36% فضای اتاق ها، 8/12% تهویه آشپزخانه ها، 8% وسایل اطفای حریق و 8/3% ساختمان ها از نظر مسلح بودن در برابر ورود موش و جوندگان از وضعیت مناسب و مطلوبی برخوردار بودند.
بحث: بر اساس یافته های به دست آمده، حدود نیمی از مساکن مورد مطالعه از لحاظ پارامترهای بهداشت مسکن نظیر سقف، کف، نور، سیستم گرمایش و سرمایش، محوطه حیاط، حفاظ پنجره ها و تهویه مستراح از وضعیت مناسب و بهداشتی برخوردار بودند، در حالی که نیمی دیگر از نظر حفاظ پله ها، فضای اتاق، تهویه آشپزخانه، وسایل اطفای حریق و مسلح بودن در برابر موش و جوندگان در وضعیت نامناسب بهداشتی قرار داشتند. وجود این نواقص بهداشتی در مسکن می تواند باعث مشکلات جسمی، روانی و اقتصادی برای ساکنان آن گردد. علاوه بر این، در ساخت بسیاری از منازل، اصول مهندسی و استانداردهای بهداشت مسکن رعایت نشده وممکن است براثر سوانح مختلف نظیر زلزله، خطرمرگ و میر را به دنبال داشته باشد. پیشنهاد می شود برای بهبود وضعیت کنونی و رفع نواقص موجود، اقدام به آموزش ساکنان گرددو همچنین نظارت بر ساخت و ساز مسکن از طرف متولیان امر به صورت جدی پی گیری شود.