نشریه پرستاری و مامایی ارومیه
سال چهارم شماره 4 (پیاپی 13، زمستان 1385)

عفونت هلیکوباکترپیلوری شایع ترین عفونت در جهان شناخته شده و به طور تقریبی نصف جمعیت جهان به آن دچار می شوند. آلودگی اثر جمع شونده داشته، بیشتر بزرگسالان در دوران کودکی به آن مبتلا می شوند. بر اساس مطالعات اپیدمیولوژیک و حیوانی، کلونیزاسیون دراز مدت هلیکوباکترپیلوری می تواند منجر به آدنوکارسینوم معده و لنفوم مری شود، به خصوص اگر عفونت در اوایل عمر کسب گردد (1).
این تحقیق به روش مقطعی بر روی 458 کودک در گروه سنی 4 ماه تا 15 سال و نمونه گیری به صورت تصادفی در مدارس و مراکز بهداشتی-درمانی صورت گرفت. ابزار مورد استفاده پرسشنامه و جهت این آزمایش از تست تعیین آنتی ژن هلیکوباکترپیلوری در مدفوع استفاده گردید. سپس از آمار توصیفی و استنباطی، X2 (کای دو)، T.test، آزمون فیشر، آنالیز واریانس یکطرفه برای نشان دادن نتایج استفاده گردید.
در مجموع، میزان شیوع عفونت هلیکوباکترپیلوری در گروه سنی اطفال 2/64% برآورد گردید. کمترین شیوع، مربوط به گروه سنی 5/4-5/3 ماهه (6/43%) بود و این میزان تا سن 15 سالگی به 4/64% افزایش پیدا کرد (01/0> p). میزان شیوع با افزایش تعداد اعضاء خانواده از 3 به 5 نفر بسیار افزایش یابنده بود (005/0 >p) و در کودکانی که بیش از 6 ماه از شیر مادر تغذیه شده بودند، میزان شیوع در مقایسه با کودکان تغذیه شده با روش های دیگر، کمتر بود (002/0 >p).
عفونت هلیکوباکترپیلوری در گروه سنی کودکان در سنندج شیوع بسیار بالایی دارد و با افزایش سن این شیوع افزایش می یابد. آلودگی از همان سنین اولیه کودکی، حتی قبل از شروع تغذیه کمکی شروع می شود و به نظر می رسد، انتقال از راه های دیگر، در کنار انتقال از راه غذا و آب، نقش مهمی ایفا می کند. گر چه شیر یک اثر محافظتی داشته است، ولی نمی تواند جلوی این عفونت را بگیرد.

نارسایی قلب یک بیماری مزمن فیزیولوژیک بوده که در آن قلب قادر به پمپاژ مقادیر کافی خون برای تامین نیازهای بافتی خود در ارتباط با اکسیژن نمی باشد. این بیماری در سالمندان شیوع بیشتری دارد زیرا با افزایش سن بیمار، عملکرد قلبی کاهش پیدا می کند.
نارسایی قلب باعث ایجاد اختلال در کیفیت زندگی بیماران و ظهور علائمی از قبیل گوشه گیری، افسردگی، فرآیند فقدان و عدم توانایی سازش با فعالیت های روزمره زندگی می شود ولی علی رغم این مشکلات، غالب بیماران با یافتن روش هایی، بیماری خود را با تحمل و بردباری پذیرفته و با آن سازش پیدا می کنند.
پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی است که با هدف تعیین میزان سازگاری بیماران با مشکلات ناشی از بیماری نارسایی قلب بستری در بخش قلب بیمارستان طالقانی ارومیه انجام گردید. نمونه های پژوهش شامل کلیه بیماران مبتلا به نارسایی قلب بستری در بخش قلب بیمارستان طالقانی ارومیه در مدت مطالعه (3 ماه) بودند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه ای است که از دو قسمت تشکیل گردیده و شامل سوال هایی در ارتباط با مشخصات فردی، اجتماعی و 15 سؤال در ارتباط با میزان سازگاری با مشکلات ناشی از بیماری می باشد که به روش مصاحبه توسط پژوهشگران تکمیل گردید.
یافته ها نشان می دهد به ترتیب (3/53%، 3/63%، 60%، 80%، 3/93%) نمونه ها زن، در گروه سنی 70-50 سال، دارای تحصیلات پائین تر از دیپلم، با سابقه 3-1 سال بیماری، متاهل و بدون سابقه آموزش رسمی بودند. در ارتباط با هدف اصلی پژوهش یافته ها نشان داد که میزان سازگاری نمونه ها با بیماری و مشکلات ناشی از آن در 50 درصد موارد ضعیف، 40 درصد متوسط و 10 درصد خوب بود. در ارتباط با آگاهی نمونه ها از مشکلات بیماری، 6/56 درصد نمونه ها با مشکلات جسمی ناشی از بیماری، نحوه مراقبت از خود و کنترل هیجان های ناشی از بیماری آشنایی نداشتند. 60 درصد نمونه ها عدم آشنایی خود با عوارض دارویی و 33 درصد نمونه ها عدم آشنایی با منابع حیاتی را ذکر کردند.
نتایج این تحقیق بیانگر سازگاری ضعیف بیماران با بیماری و مشکلات ناشی از آن است که سبب اختلال در کیفیت زندگی آنان می گردد. لذا پیشنهاد می شود مراقبان بهداشتی به خصوص پرستاران آشنایی دقیق و کافی با شیوه های سازگاری داشته باشند تا به عنوان یک منبع حمایتی خوب قادر به شناسایی مشکلات بیماران و آموزش مؤثر آنان در جهت برقراری پاسخ صحیح و مناسب به مشکلات ناشی از بیماری گردند.

در تمام مشاغل عوامل و فاکتورهای زیان آور وجود دارند که می توانند افرادی را که به آن شغل اشتغال دارند دچار بیماری کنند. اغلب شاغلان گروه پزشکی با بیمارانی سر و کار دارند که این بیماران حامل و یا ناقل ویروس ها و باکتری های مختلف هستند که شایع ترین آن ها دو بیماری ایدز و هپاتیت B است. میزان درک پرستاران از مخاطرات حرفه ای و به تبع آن میزان به کارگیری اصول ایمنی در پیشگیری از بیماری های شغلی توسط آن ها جای تامل و بررسی دارد. لذا این پژوهش با هدف بررسی چگونگی رعایت اصول ایمنی در پیشگیری از بیماری های شغلی کادر پرستاری انجام شد.
پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی – تحلیلی است. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه و جامعه پژوهش شامل کلیه کادر پرستاری بود. که در نهایت 157 پرسشنامه تکمیل شده از واحدهای پژوهش جمع آوری گردید. داده ها با استفاده از روش های آماری توصیفی – تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته های پژوهش نشان داد که حدود (5/46%) از واحدهای پژوهش در رعایت اصول ایمنی پیشگیری از بیماری های شغلی ناشی از عوامل بیولوژیک عملکرد نسبتا مطلوب و تنها 8/5% عملکرد مطلوب داشتند. همچنین در مورد رعایت اصول ایمنی در پیشگیری از بیماری های شغلی ناشی از عوامل مکانیکی یافته ها نشان داد که 50% واحدهای پژوهش عملکر نسبتا مطلوب و 5/43% عملکرد مطلوب داشتند. و بطور کلی اکثریت 8/65% واحدهای پژوهش از نظر چگونگی رعایت اصول ایمنی در پیشگیری از بیماری های شغلی در رده نسبتا مطلوب قرار داشتند. آزمون های آماری بین مشخصات فردی واحدهای پژوهش با چگونگی رعایت اصول ایمنی در پیشگیری از بیماری های شغلی ارتباط معنی داری را نشان نداد اما بین متغیرهای دریافت دستورالعمل کتبی از دفتر پرستاری، دسترسی به دستکش جراحی، دستکش یکبار مصرف و ترالی چرخدار مناسب با چگونگی رعایت اصول ایمنی در پیشگیری از بیماری های شغلی ارتباط آماری معنی دار بود.
با توجه به یافته های پژوهش و نظر به اهمیت حفظ و ارتقاء سلامت کادر پرستاری، به مدیران و برنامه ریزان پرستاری توصیه می گردد که در برگزاری دوره های بازآموزی و ارائه جزوات آموزشی به این گروه از کارکنان تلاش بیشتری نمایند.

استرس عبارت است از واکنش های فیزیکی، ذهنی و عاطفی که در نتیجه تغییرات و نیازهای زندگی فرد، تجربه می شوند. تغییرات می توانند بزرگ یا کوچک باشند. هدف از این بررسی، تعیین امتیاز استرس در بین پرسنل پرستاری و بررسی، رابطه ی برخی خصوصیات دموگرافیک این قشر زحمتکش با میزان این استرس بوده است.
مشخصات واحدهای مورد پژوهش عبارت بود از پرستارانی که در بخش های بیمارستان های وابسته به شبکه بهداشت و درمان شهرستان نیشابور شاغل بوده اند. در این پژوهش رابطه بین متغیرهای سابقه کار، تعداد فرزندان، میزان درآمد، جنسیت، بخش محل کار، وضعیت تاهل، میزان تحصیلات و وضعیت محل سکونت با میزان استرس پرسنل پرستاری مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات به دست آمده با استفاده از پرسشنامه که اعتماد و اعتبار آن مورد تایید قرار گرفت جمع آوری و با نرم افزار SPSS مورد بررسی قرار گرفت. متغیرهای این پژوهش شامل سن، سابقه کار، تعداد فرزندان، میزان درآمد، بخش محل و امتیازات مکتسبه از سوال های پرسشنامه بوده است.
نتایج پژوهش نشان می دهد که میانگین سنی پرستاران مورد بررسی 25/30 سال و دارای میانگین 4/8 سال سابقه کار و متوسط میزان درآمد پرستاران 47/1640 هزار ریال و میانگین امتیازات کسب شده 19/30 بوده است. نتایج پژوهش نشان داد که این قشر زحمتکش و ایثارگر با بیشترین فراوانی 1/58 درصد دارای منزل شخصی و با بیشترین فراوانی 1/65 درصد متاهل و با بیشترین فراوانی 8/55 درصد دارای مدرک کارشناسی و با بیشترین فراوانی 6/32 درصد فاقد فرزند بوده اند.
در بررسی نتایج پژوهش مشخص گردید که بین متغیرهای سابقه کار، تعداد فرزندان، میزان درآمد با میزان استرس پرسنل پرستاری رابطه معنی داری وجود نداشت. بین متغیرهای جنسیت، بخش محل کار، وضعیت تاهل، میزان تحصیلات، وضعیت محل سکونت با میزان استرس پرسنل پرستاری رابطه معنی داری وجود داشت.

بیماری شریان کرونری شایع ترین بیماری قلبی-عروقی و یکی از علل اصلی مرگ در دنیا بوده به طوریکه 35% مرگ و میرها در دنیا ناشی از این بیماری می باشد. هیپرکلسترولمی و عدم فعالیت فیزیکی به ترتیب 30 تا 40 درصد و 10 تا 20 درصد سبب بیماری کم خونی کرونر قلب می شوند. ورزش یکی از مهم ترین روش های درمان هیپرکلسترولمی می باشد. لذا این مطالعه به منظور تعیین تاثیر پیاده روی بر چربی های خون افراد هیپرکلسترولمیک انجام گرفت.
مواد و این پژوهش یک کارآزمایی بالینی بوده که با هدف تعیین تاثیر ورزش پیاده روی بر میزان چربی های سرم خون مددجویان مبتلا به هیپرکلسترولمی مراجعه کننده به درمانگاه شهید مفتح شهر یاسوج انجام گردیده است. نمونه ای پژوهش 80 مددجوی مبتلا به هیپرکلسترولمی (40 زوج همگون از نظر سن و جنس) بودند که به صورت تصادفی 40 نفر در گروه شاهد و40 نفر در گروه تجربی قرار گرفتند. جنس، سن و تحصیلات نمونه ها ثبت قد و وزن هر کدام مورد سنجش قرار گرفت. به افراد گروه تجربی در مورد نحوه پیاده روی (طبق جزوه آموزشی راهنمای پیاده روی) هفته ای سه بار، هر بار به مدت 20 تا 30 دقیقه و ثبت آن آموزش داده شد و یادآوری گردید که برنامه های آموزش داده شده را به مدت 8 هفته اجرا کنند. قبل از شروع و 8 هفته پس از مطالعه از افراد هر گروه خون گیری و میزان های انواع کلسترول و تری گلیسرید اندازه گیری شد. میزان رعایت موارد آموزش داده شده در گروه تجربی با استفاده از برگه ثبت پیاده روی بر حسب دفعات و مدت زمان انجام پیاده روی بررسی و نمونه ها به سه طبقه رعایت کامل، ناقص و عدم رعایت پیاده روی تقسیم شدند. موارد عدم رعایت از آنالیز آماری حذف گردید. حدود اطمینان 95% در این مطالعه به عنوان معیار معنی داری آزمون های آماری به کار رفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های توصیفی، تی زوجی و مستقل استفاده گردید.
یافته ها نشان داد که 5/57% از افراد هر گروه مرد وبقیه زن بودند. بعلاوه میانگین و انحراف معیار سن افراد گروه تجربی 3/12±40 سال و شاهد 7/12±9/39 سال بود. میانگین و انحراف معیار کلسترول تام، اچ. دی. ال، ال. دی. ال و تری گلیسرید سرم نمونه های پژوهش در بدو شروع ورزش به ترتیب 6/22 ±44/233، 09/7 ±5/22، 7/26±11/164، 4/111±4/236 میلی گرم در دسی لیتر و بعد از مداخله ارقام فوق به ترتیب 9/38 ±3/216، 2/10 ±9/24، 5/34 ±2/148، 4/132±220 میلی گرم در دسی لیتر بود، که فقط اختلاف بین میانگین کلسترول تام و ال. دی. ال قبل و بعد از مداخله معنی دار بود. مقایسه میانگین و انحراف معیار کلسترول تام، HDL و تری گلیسرید گروه رعایت کامل قبل و بعد از مداخله اختلاف معنی داری را نشان داد در حالی که در گروه رعایت ناقص تنها اختلاف تری گلیسرید قبل و بعد از مداخله معنی دار شد. در ضمن مقایسه مقادیر کلسترول تام، اچ. دی. ال و ال. دی. ال قبل و بعد از مداخله در دو گروه تجربی و شاهد با یکدیگر تفاوت معنی داری نداشتند.
در صورتی که پیاده روی به صورت یک ورزش منظم انجام گیرد می تواند باعث کاهش میزان کلسترول مضر و افزایش کلسترول مفید خون شده و در نتیجه افراد را از ابتلا به هیپرکلسترولمی و ابتلا به بیماری های قلبی- عروقی محفوظ دارد.