Annals of Military and Health Sciences Research
Volume:3 Issue: 4, 2006

استئو آرتروزشایع ترین آسیب مفصلی در انسان است. از (TENS) Trans Electrical Nerve Stimulation برای درمان دردهای مزمن از جمله درد ناشی از استئو آرتروز هم استفاده می شود. در سالهای اخیر روش (APS) Action Potential Stimulation نیز متداول شده است که اثرات مفیدی از خود نشان داده است و گفته می شود این روش به دلیل عدم تحریک پوست و حس می تواند روش مناسبی برای درمان درد باشد با توجه به اینکه درمان با TENS یکی از روش های متداول در فیزیو تراپی است، لذا هدف این پژوهش مقایسه اثرات APS با TENS در کاهش درد ودیگر علائم ناشی از استئو آرتروز زانو می باشد.
این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی با تقسیم تصادفی بیماران در دو گروه درمانی جداگانه انجام شد. تعداد 32 نفر که دارای آرتروزخفیف تا متوسط براساس یافته های رادیو گرافی و طبقه بندی Ahiback (در جدول1) بودند وارد مطالعه شدند ودر دو گروه (هرگروه درمانی 16 نفر) مورد درمان قرار گرفتند. در گروه 1 کیسه گرم به مدت 20 دقیقه، بعد APS به مدت16 دقیقه و تمرین درمانی برحسب تحمل دریافت می کردند و در گروه 2 کیسه گرم به مدت 20 دقیقه، بعد TENS به مدت16 دقیقه و تمرین درمانی برحسب تحمل به کار برده می شد. هر دو گروه در ده جلسه درمان شدند. جمع آوری اطلاعات از طریق مصاحبه و معاینه بیماران در چهار مرحله از تحقیق انجام گرفت.
اطلاعات به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 10 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. در هیچ کدام از مراحل چهار گانه ارزیابی بین دو گروه اختلاف معنی دار به دست نیامد ولی در هر گروه اغلب متغیرها در نوبت های دوم نسبت به اول و نوبت دوم وچهارم نسبت به سوم تغییرآماری معنی داری نشان دادند0 تحریک الکتریکی اعم از APS یا TENS در درمان بیماران مبتلا به استئو آرتروز زانو موثراست0 بطوری که در هر دو گروه درمان با APS و TENS طی جلسات درمانی و10 روز بعد از اتمام درمان بهبود علائم دیده شد0 از طرفی با توجه به اینکه سرعت کاهش درد در گروه 1 بیش از گروه 2 بود به نظر می رسد که بهتر است در شروع درمان از APS و در ادامه از TENS کمک گرفته شود0

فیستول های بازو و آرنج انتخاب دوم پس از فیستول مچ دست می باشند که.در بیمارانی که امکان فیستول گذاری در ناحیه مچ دست را ندارند یا فیستول های تعبیه شده در مچ دست از کار افتاده اند، تعبیه می شوند.در این مطالعه، پایایی، پیامد و عوارض تعبیه فیستول در بازو و آرنج با استفاده از مجموعه ای از تکنیک ها که به نام Conductive Ateriovenous Fistula نامیده می شوند، با روش های معمول فیستول گذاری در بازو و آرنج Non-ConductiveArtetiovenous Fistula، مقایسه شده اند.
کارآزمایی بالینی تصادفی شده یک سویه کور بود و بر روی بیماران نیازمند همودیالیز که برای فیستول گذاری به بیمارستان سینا مراجعه کرده بودند انجام شد. بیماران به صورت تصادفی در گروه Conductive یا Non- Conductive قرار گرفتند و فیستول مورد نظر تعبیه شد. سپس بیماران، سه ماه بعد از تعبیه فیستول برای بررسی عوارض، پایایی و پیامد پیگیری شدند.
از مجموع 260 بیمار مورد مطالعه، 1 44، نفر تحت پیگیری قرار گرفتند. متوسط سنی بیماران 7/16 ± 4/53 سال بود و 5/55% مرد بودند. میزان پایایی در فیستولهای Conductive و Non-Conductive برابر و81% بود. در بروز عفونت و عوارض عصبی- عضلانی، اختلاف معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد. 3 مورد هیپرتانسیون وریدی و دو مورد سندرم steal مشاهده شده مربوط به گروه Non-Conductive بود که بوسیله تبدیل به نوع Conductive، علاوه بر درمان عارضه مربوطه، موفق به حفظ فیستول شدیم. میزان مرگ و میردر گروه های مورد بررسی، اختلاف معنی داری نداشت. جنس مرد و دیابت عوامل موثر روی مرگ بیماران بودند. همچنین در 43% بیماران ارجاع شده برای تعبیه گرفت مصنوعی، با استفاده از فیستول گذاری با روش Conductive موفق به تعبیه فیستول مناسب شدیم. که مجموعا به میزان چهل میلیون ریال در هزینه های درمان صرفه جویی شد.
تجربیات ما نشان می دهد تعبیه فیستول Conductive با میزان کمتری از بروز عوارض عمده (هیپرتانسیون وریدی و سندرم steal)و پایایی قابل قبول همراه است. گرچه به علت کم بودن تعداد موارد مذکور، اثبات آماری ممکن نشد. همچنین در تعدادی از موارد با تبدیل Non Conductive به Conductive، امکان حفظ فیستول فراهم شد و عوارض فوق برطرف گردید. به علاوه، در بیمارانی که امکان انجام دیالیز به دلیل نداشتن راه عروقی مناسب وجود ندارد، با استفاده از وریدهای ناحیه آنته کوبیتال وتعب ی ه ف ی ستول conductive، مشکل حل می شود. همچنین در بیمارانی که ازکارافتادگی فیستول تعبیه شده به روش های دیگر را تجربه کرده اند، استفاده ازاین روش جدید می تواند امکان دستیابی مناسب به عروق را فراهم سازد. به نظر می رسد آموزش تکنیک Conductive علاوه بر کاهش هزینه های بیماران، می تواند به عنوان روش جایگزین فیستول گذاری معمول در بازو و آرنج Non-Conductive مطرح شود. به منظوربررسی بیشتر خصوصیات این روش و گسترش استفاده از این تکنیک در دیگر مراکز، انجام کارآزمایی های بالینی چند مرکزی با حجم نمونه بیشتر و قدرت بالاتر و با پیگیری دقیق طولانی مدت پیشنهاد می شود.

ملاسما یک بیمار هیپروملانوز اکتسابی است ودر صورتی که به موقع درمان نشود می تواند سبب مشکلات زیبایی در زنان شود0 این پژوهش به بررسی تاثیرکرم ترتینوئین 5./.% رایج در ایران جهت درمان بیماری ملاسما خواهد پرداخت0 این پژوهش به صورت یک کارآزمایی بالینی دو سویه کور، تصادفی کنترل-پلاسبو، برروی دو گروه 25نفره از زنان مبتلا به عارضه ملاسمای اپیدرمی یا مخلوط انجام شده است0 به یک گروه از بیماران کرم ترتینوئین 5./.% و در گروه دیگر، هم پایه کرم به عنوان دارونما تجویز شده است. در طول 12 هفته مصرف روزانه دارو ومیزان بهبودی توسط پزشک متخصص مورد بررسی قرار گرفت0 2هفته پس از درمان در گروه دارو، 6نفر(24%) بهبود یافتندودر گروه دارونما هیچ پیشرفتی مشاهده نگردید که اختلاف آماری معنی داری را نشان می داد (22%= p)0 چهار هفته پس از درمان، 14 نفر(56%) درگروه دارو و5نفر (20%) در گروه دارونما بهبود یافتند0 (6../.= p) که این اختلاف از لحاظ آماری معنی دار بود0 پس از 12 هفته، 21 نفر (84%) در گروه دارو و6نفر (24%) از گروه دارو نما بهبود یافتند (1.../.= p) که اختلاف آماری معنی داری نشان می دهد0 استفاده از کرم ترتینوئین 5./.% به تنهایی اثرات درمانی مناسبی با توجه به طول مدت دارودر درمان ملاسما از خود نشان می دهد لذا می تواند در پروتکل های درمانی این اختلال رنگ دانه ای مورد توجه قرار بگیرد.

در سالهای اخیر در خواست سزارین توسط بانوان باردار افزایش یافته است واین افزایش نه تنها در میزان عوارض زایمان موثر بوده بلکه باعث تحمیل هزینه اضافی بر خانواده ها، دولت و سازمان های بیمه بوده است0 با آموزش زنان باردار در مراجعات جهت کنترل حاملگی می توان آنها را در تصمیم گیری دخیل نمود0 این تحقیق با هدف تعیین تاثیر آموزش به خانمهای بارداربرانتخاب نوع زایمان انجام گردید و مشخص نموده است که آیا با آموزش زنان باردار می توان میزان سزارین را تغییر داد؟
در این مطالعه کار آزمایی بالینی که به صورت تصادفی یک سور انجام شد، تعداد200 خانم باردارشکم اول 18 تا 35 ساله و کمتر از 30 هفته حاملگی به درمانگاه زنان بیمارستان بعثت نیروی هوایی تهران جهت مراقبت های حاملگی مراجعه کرده بودند در 2گروه به صورت تصادفی قرار گرفتند0 خانمهای مراجعه کننده در گروه های A (تحت آموزش) و B (بدون آموزش) قرار گرفته و افراد ارزیابی کننده هیچیک از وضعیت گروه های اطلاعی نداشتند0 جهت آموزش از فیلم و جزوه استفاده گردید و توسط یک کارشناس مامایی جزوه برای بیماران توضیح داده می شد و برای بیماران بازدید از زایشگاه و بخش زنان و زایمان و مصاحبه با خانم هایی که زایمان داشته اند انجام شد0 در هفته 36 حاملگی بیماران در دو گروه مجددا" مورد مصاحبه قرار گرفتند0 کلیه داده ها در فرم های اطلاعاتی هر بیمار ثبت و جمع آوری شده و با استفاده از نرم افزار آماری مجذور کای مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت0 زنان در دو گروه از نظر سن، شغل، سطح تحصیلات و انتخاب نحوه زایمان در مصاحبه اول همسان بودند 0در گروه آزمون، آموزشهای ارائه شده سطح آگاهی بیماران در مراجعه دوم در مورد زایمان طبیعی و زایمان به روش سزارین را به میزان زیادی افزایش داده بود(به ترتیب75%در مقابل 4% و 71%در مقابل 4%) در حالیکه در گروه شاهد سطح آگاهی بیماران در مراجعه دوم هیچگونه تغییر نداشت0 میزان انتخاب زایمان به روش سزارین در گروه آزمون پس از آموزش به طور معنی داری کاهش یافته بود (25%در مقابل 39%)(5%> p) در حالیکه میزان سزارین درخواستی در گروه شاهد در مراجعه دوم تغییری نداشت (40%در مقابل 41%)0 به طور کلی میتوان گفت ارائه آموزشهای لازم به زنان برنحوه انتخاب زایمان وکاهش آمار سزارین در خواستی موثر است و توصیه می گردد به منظور کاهش روند عمل سزارین این آموزشها در هنگام مراقبت های دوران بارداری به کلیه زنان چه در سطوح تحصیلی بالاو چه در سطوح تحصیلی پایین ارائه گردد.

عفونت پس از عمل، همواره به عنوان یکی از عوارض مهم عمل جراحی مطرح بوده است و جا گذاری انواع مختلف درن ها به عنوان عاملی جهت کاهش عفونت مورد استفاده قرار می گیرد0 طی این مطالعه، تاثیر گره زدن درن در کاهش عفونت در مقایسه با استفاده از درن بدون گره و عدم استفاده از درن مورد استفاده قرار گرفته است0 در این مطالعه آزمایشگاهی، اثر گره زدن درن بر میزان عفونت در سه محیط گروه کشت B lood Agar به صورت آینده نگرمورد بررسی قرار گرفت0 در ابتدا محیط های کشت به صورت استریل تهیه وبه صورت تصادفی در سه گروه تقسیم شدند0 سپس در محیط اتاق عمل دریک گروه درن لوله ای گره دار و در گروه دیگر درن لوله ای راست جاگذاری شد ودریک گروه نیز مداخله ای انجام نشد(گروه شاهد) پس از قراردادن ظروف انکوباتور به مدت سه یا پنج روز، جهت بررسی عفونت کشت به عمل آمد ونتایج آن موردتجزیه وتحلیل آماری قرار گرفت0 از بین 585 نمونه مورد آزمایش، در کل در گروه درن گره دار (197نمونه)4مورد مثبت، در گروه درن راست (194نمونه) 4موردمثبت و در گروه شاهد نیز401 مورد مثبت در کشت گزارش گردید که نه تنها دردو گروه کنترل تفاوت آماری وجود نداشت (102/0= p)، بلکه تفاوت معنی داری در میزان رشد شاهدها با میزان رشد در گروه کنترل نیز مشاهده نگردید(122/0= p)0 اما در نمونه مورد از 88نمونه های مورد آزمایش پس از 72 ساعت انکوباسیون، نرخ رشد در شاهدها صفربود ولی در گروه درن های راست این نسبت معادل 2 مورد از 88 نمونه و در گروه درن های گره دار معادل 4 مورد از 88 نمونه بوده است که اختلاف معنی داری وجود نداشت0 در مورد نمونه هایی که مدت 5 روز انکوبه شده بودند و در گروه درن گره دار (109نمونه) رشد مشاهده نشد ودر گروه درن راست (106 نمونه) 2مورد کشت مثبت گزارش شد در مجموعه گروه شاهد نیز نرخ رشد معادل 10 مورد از 108 نمونه بود که در مجموع اختلاف در بین 3 گروه از لحاظ آماری معنی دار می باشد(001/0= p) ولی در بین نمونه های درن گره دارو درن راست اختلاف آماری مشاهده نگردید(242/0= p)0 لذا افزایش نرخ رشد در بین نمونه های شاهدی که 5 روز انکوباسیون شده بودند می تواند نشان دهنده نقش زمان انکوباسیون در بروز رشد کلنی باشد0 در عین حال به نظر می رسد که بهتر است با توجه افزایش معنی دار نرخ رشد در نمونه های که 5 روز انکوبه شدند در مواردی که احتمال خونریزی وجود دارد حتما" از درن لوله ای استفاده شود و کاهش میزان عفونت به صفر، در گروهی که درن گره دار داشتند و 5 روز انکوبه شده بودند0 عدم مشاهده اختلاف آماری می تواند - به نظر پژوهشگران - مبین نقش یک گره شل در کاهش عفونت باشد.

مطالعات متعددی در زمینه بررسی رفتارهای مدیران پرستاری و رضایت شغلی پرسنل پرستاری نشان دادند که مدیران با رفتارهای اثربخش خود و بکارگیری مدیریت مشارکتی می توانند سبب توانمندسازی پرسنل شوند و بر رضایت شغلی آنان و کیفیت ارائه خدمات تاثیر مثبت گذارند. لذا این مقاله، قصد بررسی رضایت شغلی پرسنل پرستاری را بعد از اجرای مدیریت مشارکتی بر اساس تشکیل دوایر کیفیت دارد.
این پژوهش یک پژوهش نیمه تجربی است که به صورت قبل و بعد از مداخله و به منظور بررسی تاثیر مدیریت مشارکتی بر اساس تشکیل دوایر کیفیت بر رضایت شغلی پرستاران بخش CCU یکی از بیمارستان های ارتش در سال 1383 انجام گرفته است. نمونه های پژوهش شامل کلیه پرستاران کارشناس شاغل در بخش CCU می باشد(17 نفر). ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه رضایت شغلی است که این پرسشنامه بر اساس تئوری دو عاملی فریدریک هرزبرگ طراحی شده است و دارای 34 مورد بوده که 17 مورد آن مربوط به عوامل بهداشتی و 17 مورد آن مربوط به عوامل انگیزشی میباشد.ابتدا رضایت شغلی پرستاران قبل از مداخله سنجیده شد.سپس مدیریت مشارکتی بر اساس تشکیل دوایر کیفیت(Quality circles) اجراگردید.پس از آن بار دیگر پرسشنامه رضایت شغلی در اختیار پرستاران قرار گرفت و به این ترتیب رضایت شغلی پس از مداخله سنجیده شد و مقایسه رضایت شغلی قبل و پس از مداخله انجام گردید. نتایج از طریق نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
یافته ها نشان داد که میانگین نمرات رضایت شغلی پرستاران (مجموع میانگین نمرات عوامل بهداشتی و عوامل انگیزشی) از 71/88 % به 97/35 % افزایش یافت و با استفاده از آزمون آماری تی زوجی، تفاوت آماری معناداری بین میانگین نمرات رضایت شغلی قبل و بعد از مداخله(P<0/001)دیده شد همچنین نتایج یافته ها بیانگر آن بود که بین ویژگی های دموگرافیک با رضایت شغلی ارتباط آماری معناداری وجود نداشت. لذا فرضیه پژوهش تحت عنوان اجرای مدیریت مشارکتی بر اساس تشکیل دوایر کیفیت باعث افزایش رضایت شغلی پرستاران می گردد، تایید شد.
تشکیل دوایر کیفیت، منجر به پاره ای از تغییرات در شرایط فیزیکی محیط کار، تجهیزات موجود جهت انجام کار در بخش، روش های حمایتی مدیران بویژه سرپرستار و روش های تشویق و پاداش دهی شده است که منجر به افزایش میانگین نمرات عوامل بهداشتی، انگیزشی و رضایت شغلی کل گردیده است.

سودوموناس آئروجینوزا یکی از باکتری های گرم منفی، پاتوژن فرصت طلب و تولید کننده بیوفیلم است. باکتری های مولد بیوفیلم پایداری بیشتری به درمان آنتی بیوتیکی دارند و به حملات سیستم ایمنی مقاومترند. بیوفیلم جمعیتی از سلولهای رشد کننده بر یک سطح و محصور در ماتریکس اگزوپلی ساکاریدی است. بیوفیلم ها مسئول 65% از عفونتهای باکتریایی هستند.
تحقیق از نوع تحقیقات پایه ای، بر روی 42 سویه سودوموناس آئروجینوزا بیمارستانی انجام شد. به روش Govan استخراج آلژینات انجام ومطالعه نفوذ آنتی بیو تیک های مختلف از طریق لایه آلژینات با روش Sandwich cup بر روی سویه214صورت گرفت.
ماکرولید ها نرخ نفوذ 100% نشان دادند، آنتی بیوتیک های فلوروکینولونی و β لاکتامی نرخ نفوذ 86%< نشان دادند در صورتی که آمینوگلیکوزیدها نرخ نفوذ پائین تری داشتند.
در این مطالعه نقش آلژینات به عنوان سدی در برابر نفوذ آنتی بیوتیک ها ثابت شد

با توجه به اهمیت اطلاع از قطر ورید پورت وعدم اطلاع از وضعیت آن در کشور وبه منظور تعیین مقادیر نرمال قطر ورید پورت و شاخه های اصلی آن، این تحقیق در مراجعه کنندگان به بیمارستان لقمان حکیم در سال 1383 انجام گرفت0 تحقیق با طراحی توصیفی با تعداد 170 نفراز افراد سالم انجام گرفت0 قطر وریدها به وسیله دستگاه سونوگرافی aloka ساخت ژاپن مجهز به پروب Phased array convex 3/5MHZ بر حسب میلی متر تعیین و مقادیر نرمال آن به تفکیک جنس با مقادیر کتب مرجع و مقالات مقایسه گردید.
قطر ورید 1/71 ± 56/9 و شاخه های اصلی راست 89/0 ± 44/6 و در شاخه های اصلی چپ 87% ± 61/5 بود0 مقادیر آن در مردان بیشتر از زنان که این اختلاف برای هر سه قطر فوق الذکر معنی داربود(0001/0> p)0 به نظر می رسد که مقادیر نرمال به دست آمده با مقادیر کتب مرجع در مورد مردان مطابقت ندارد ولی در مورد زنان مطابقت دارد0

برخی آزمایشات پایه می توانند پزشک اورژانس و جراح را در تشخیص دقیقترآپاندیسیت حاد کمک کنند. از جمله این موارد می توان به آزمایشات نشان دهنده موارد التهابی در بدن از جمله شمارش گلبولهای سفید خون اشاره کرد0 در این مطالعه مقطعی، به بررسی ارزش تشخیصی شمارش گلبو ل های سفید در بیماران بزرگسال(بزرگتر از 12 سال) آپاندکتومی شده در مرکز آموزشی و درمانی لقمان حکیم تهران در طول 3 سال اخیر پرداخته شد.
از 736 بیمار آپاندکتومی شده 456 نفر مذکر (62%) و 280 نفر(38%) مؤنث بودند. در طول این مدت زمانی 96 بیمار با شک به آپاندیسیت تحت نظر گرفته و سپس مرخص شدند. فراوانی نسبی موارد آپاندیسیت حاد با احتساب بیماران آپاندکتومی نشده 79 درصد بدست آمد. در این بررسی فراوانی نسبی موارد آپاندکتومی منفی 8 درصد بود. استفاده از لکوسیتوز در کنار شرح حال یا معاینه بالینی دارای حساسیت 84 % و اختصاصیت 44 تا 71 درصد بود. این مقادیر برای ترکیب شرح حال، معاینه بالینی و لکوسیتوز به ترتیب برابر با 94 و 74 درصد بدست آمد.
استفاده از ترکیب سه معیار تشخیصی شرح حال، معاینه بالینی و یا پاراکلینیک نسبت به تک تک معیارها و یا حتی وجود دو معیار از سه معیار دقت تشخیصی بالاتری را پیش بینی کند. قضاوت بالینی مهمترین اصل در تشخیص آپاندیسیت حاد است.

ماکروزومی به وزن هنگام تولد بیش از صدک 90 برای سن حاملگی گفته می شود. ماکروزومی عوارض متعددی برای مادر و نوزاد دارد. مهمترین عارضه آن دیستوشی شانه است که منجر به افزایش صدمات حین تولد خواهد شد. عوامل متعددی در بروز ماکروزومی دخالت دارند.
در این مطالعه توصیفی مقطعی به بررسی عوامل خطر ساز ماکروزومی (وزن نوزاد بالاتر یا مساوی 4 کیلوگرم) در نوزادان متولد شده در بیمارستان بهارلو در سال های 1380 و 1381 بررسی شد.از مجموع 3377 پرونده، 206 مورد (1/6%) تولد ماکروزوم یافت شد که با 575 مورد کنترل با وزن کمتر از 4 کیلو گرم مقایسه شد.
طبق تحلیل انجام شده با نرم افزار SPSS نسخه10، بروز ماکروزومی با وجود عوامل خطر ساز ذیل افزایش می یافت: سن بالای مادر (P=0/001 و ضریب همبستگی R=0/183)، دیابتی بودن مادر (P=0/001)، وزن زیاد مادر (1 P=0/00 و R=0/02)، افزایش مدت حاملگی (P=0/001 و R0/29)، تعدد زایمان ها (P=0/001) و جنس مذکر جنین (P=0/012).
نتیجه ای که از این مطالعه حاصل شد حاکی از این مطلب بود که سن بالای مادر، دیابت مادر، وزن زیاد مادر، افزایش مدت حاملگی، تعدد زایمان ها و جنس مذکر جنین همگی می توانند از عوامل خطرساز برای ماکروزومی به حساب آیند. می توان با پیش بینی یا پیش گیری از این عوامل، از بروز ماکروزومی یا عوارض آن کاست.

هیپرترمی بدخیم یک حادثه تهدید کننده زندگی می باشد که شکل کلاسیک آن پس از مواجهه با هوشبرهای استنشاقی مثل هالوتان یا سوکسینیل کولین ایجاد می شود0 سفتی عضلانی، اسیدوز، افزایش دمای بدن (1درجه سانتیگراد در هر15 دقیقه) و حالت هیپرمتابولیک از علایم آن می باشد0 معرفی بیمار: بیمار آقای 56 ساله ای بودند که کاندید عمل جراحی تمپانوماستوئیدکتومی به علت اوتیت مزمن میانی بود0 بیمار 5 سال قبل تحت عمل جراحی و بیهوشی بدون عارضه با هالوتان قرار گرفته بود0 القای بیهوشی توسط تیوپنتال سدیم، فنتانیل، سوکسینیل کولین ولیدوکائین صورت گرفت 0حدود 75 دقیقه بعد از القای بیهوشی بیمار دچار افزایش فشار خون، ضربان قلب، دمای بدن واختلالات اسید- باز و الکترولیتی شد که دال بر وقوع هیپرترمی بدخیم بود0 با توجه به ماهیت تهدید کننده زندگی هیپرترمی بد خیم وامکان بروز آن حتی در موارد با سابقه منفی در اعمال جراحی قلبی، پایش مداوم بیمارو شرح حال دقیق همواره در تشخیص سریع تر و کاهش عوارض هیپرترمی بدخیم تاثیر به سزایی دارد0