فهرست مطالب

پژوهش ادبیات معاصر جهان - پیاپی 43 (بهار 1387)

نشریه پژوهش ادبیات معاصر جهان
پیاپی 43 (بهار 1387)

  • 164 صفحه، بهای روی جلد: 12,000ريال
  • تاریخ انتشار: 1387/05/19
  • تعداد عناوین: 8
|
  • فرزاد بوبانی صفحه 5
    رمان سرگذشت حاجی بابای اصفهانی جیمز موریه از جمله آثاری است که ردپای موج جدید استعمار در آغاز سده نوزدهم در آن به خوبی آشکار است، استعماری که به یاری گفتمان نوپای شرق شناسی، متون ادبی را همچون ابزاری برای گستراندن و مستحکم ساختن آمریت و اقتدار غرب بر شرق به کار گرفت. در این نوشته، تلاش بر این است که با بررسی مناسبات سیاسی ایران و انگلستان در دهه های آغازین سده نوزدهم و تشریح نقش موریه در این مناسبات و نیز با ارائه گزارشی کوتاه از روند شکل گیری و پیشرفت گفتمان شرق شناسی و جایگاه موریه و کتاب اش در این روند، نشان داده شود که چگونه رمان حاجی بابا، به مثابه جزئی از پیکره گفتمانی ادبی- استعماری، ساختارهای سلطه گری و برتری جویی غرب را درونی کرده و به تکرار و تقویت آنها پرداخته است.
    کلیدواژگان: استعمار، موریه، شرق شناسی، حاجی بابا، ادبیات استعماری
  • مریم بیاد صفحه 29
    مقاله تلاشی است برای توصیف اندیشه و تفکر استثنایی شاو در زمینه نمایشنامه و تلاش های وی برای زدودن گمان و پندار رمانتیک های دوره ویکتوریا. جهان بینی، ظرافت طبع و نگاه واقعگرایانه شاو، او را در ردیف نامداران ادبیات انگلستان، به ویژه در گونه نمایشنامه نویسی جای می دهد، وی گرچه جایگاه شایسته و شخصیت برجسته ای داشت، اما مواضع روشنفکرانه اش مانع ارتباط تنگاتنگ خوانندگانش با او بود. این مقاله با توضیح اهداف ساده شاو به عنوان یک نمایشنامه نویس، تلاش دارد تا پندارهای نادرست را درباره او بزداید. این مقاله همچنین در بردارنده نگاهی کوتاه بر «اسلحه و انسان» با وام گیری جملاتی از آن اثر است که بازتاب دهنده آرای فلسفی شاواند.
    کلیدواژگان: شاو، ویکتوریایی ها، ظرافت طبع، روشنفکری، کمدی و اخلاق، اسلحه و انسان
  • رضا پیشقدم، بهزاد قنسولی صفحه 41
    در پی ارایه رویکردهای جدید در زمینه هوش- ضریب بهره هوشی (IQ)، هوش چندگانه ((MI و اکنون هوش هیجانی(EQ)- پژوهش حاضر بر آن است تا به بررسی نقش هوش هیجانی در یادگیری زبان انگلیسی و موفقیت تحصیلی دانشجویان رشته زبان انگلیسی بپردازد. بدین منظور از 328 دانشجو خواسته شد به پرسشنامه هوش هیجانی پاسخ دهند. سپس همبستگی نمرات هوش هیجانی آنان با مهارت های خواندن، شنیدن، صحبت کردن، نوشتن، و معدل تحصیلی در کل نمونه ها و به صورت مجزا در مردها و زن ها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج رابطه معنادار هر چند اندک میان سازه های هوش هیجانی (هوش های درون فردی، میان فردی، حالت عمومی، کنترل استرس) با برخی مهارت ها و موفقیت تحصیلی، نشان داد. در پایان نتایج مورد بحث و بررسی قرار گرفت و پیشنهادهایی به مدرسان و مولفان ارایه شده است.
    کلیدواژگان: هوش هیجانی، موفقیت تحصیلی، مهارت ها، یادگیری زبان خارجی
  • محمدحسین حدادی صفحه 57
    تئاتر روایی (Episches Theater) برشت نقد تماشاگر را از شرایط اقتصادی، اجتماعی و سیاسی حاکم برجهان می طلبد و او را به چالش با نظام حاکم و تعمق درباره چگونگی تغییر آن فرا می خواند. برشت با استفاده از فن بیگانه سازی، در پی آن است تا با ایجاد فاصله میان تماشاگر، موضوع و شخصیت های نمایشنامه، از همزاد پنداری تماشاگر جلوگیری و این انگیزه را در وی ایجاد کند که با تفکرات منتقدانه خود در زمینه تغییرات اجتماعی و سیاسی، اقدامات اساسی به عمل آورد. یکی از مهمترین آثار برشت که در خدمت تئاتر روایی قرار گرفته اند، نمایشنامه زندگی گالیله است. برشت در این نمایشنامه از منابع تاریخی برای بررسی یکی از مشکلات جامعه مدرن بهره گرفته و به نمایشنامه خود جلوه درامی تاریخی در خدمت تئاتر روایی بخشیده است و با کمک امکانات مختلف تآتر روایی، تماشاگران را در برابر این واقعیت قرار می دهد که علم در صورتی در خدمت اهداف انسانی قرار می گیرد که مسئولیت اجتماعی و سیاسی نیز بپذیرد. از نمایشنامه زندگی گالیله سه طرح وجود دارد و در طرح های دوم و سوم همسو با جریانات سیاسی روز تغییراتی اعمال شده اند. در حالی که شخصیت گالیله در طرح اولیه این نمایشنامه تحت تاثیر پیشرفت علمی در خدمت اهداف انسانی قرار دارد، در طرح های بعدی در این خوش بینی، نظر به اختراع بمب اتمی و سلاح های مخرب خلل ایجاد شده است.
    کلیدواژگان: تئاتر روایی، درام تاریخی، فن بیگانه سازی، راوی، مدرنیته، همزاد پنداری
  • ابوالفضل حری صفحه 71
    این جستار، دعای سال نو را به منزله اثری ادبی در نظر می گیرد. ابتدا به چند الگوی ارتباطی از جمله الگوی یاکوبسن، اشاره می شود. در این الگوها جایی برای موقعیت ارتباطی دین شناختی متصور نیست. این مقاله سرآغاز ورود به حیطه گفتمان دینی از جمله ادعیه است. ابتدا از پیشینه ادعیه به منزله آثار ادبی سخن به میان می آید. بعد، به ویژگی های زبان ادعیه اشاره می شود. سپس نقش شعری دعا در پرتو ساختار و کارکرد زبان دعا از نزدیک بررسی می شود. در این بخش مؤلفه های ساختاری آواشناختی از قبیل همگونی آوایی، تناسب لفظ و معنا، بازی کلامی، قافیه و وزن زیر چهار گونه موسیقی کلام بررسی می شوند: موسیقی حروف، کلمات، جمله ها و متن.
    کلیدواژگان: الگوهای ارتباطی، دعای سال نو، ایران، اثر ادبی، همگونی آوایی، بازی کلامی، قافیه و وزن
  • بهشت گمشده آندره مکین
    ایلمیرا دادور، الهه صدر صفحه 95
    آندره مکین (Andreï Makine)، نویسنده روسی تبار مقیم فرانسه در رمان های اولیه خود، با لحنی غنایی و پر شور از غرب سخن می گوید. او غرب را بهشت گمشده ای می داند که جذاب و رویایی است و نمادی از هرآنچه مخالف روسیه روزگار کودکی اوست. به مرور، در پی مهاجرت به فرانسه، ایده آل اولیه در ذهنش درهم می شکند و واقعیت در برابرش رخ می نماید. بنابراین هرچه بیشتر در آثار او پیش می رویم، دو اصطلاح شرق و غرب بیش از پیش در هم می آمیزند، مبهم و گنگ می شوند و شور و شوق ابتدایی، جای خود را به نگاهی کاملا انتقادی می دهد. آتلانتید روسی جای آتلانتید فرانسوی را می گیرد و نگاه نوستالژیک مکین در آثارش تجلی می یابد. در این میان، سفر، که درونمایه نوشته های اوست، دستمایه پرداختن به هویت، برخورد میان واقعیت و خیال، و مسایل پدیدآمده از برخورد میان دو فرهنگ و زبان می شود. این مقاله بر آن است تا به روند شکل گیری این نگاه انتقادی و چگونگی جایگزینی آتلانتید روسی به جای آتلانتید فرانسوی در آثار مکین بپردازد و تاثیر این نگاه را بر سبک او بررسی کند، سبکی که جادوی ادغام گذشته و حال، رویاها و واقعیت و پناه بردن به گذشته و خود را به دست رویاها سپردن است.
    کلیدواژگان: آندره مکین، ادبیات مهاجرت، آتلانتید، وصیت نامه فرانسوی، نویسندگان مهاجر
  • بهزاد قادری سهی صفحه 109
    معمولا قرون وسطی را دوران زوال ادبیات نمایشی دانسته اند، زمانی که قدرت کلیسا «بازیگری» را ناجور می دانست، مگر آن که خود بر آن نظارت یا در آن شرکت داشته باشد. این گفتار، با نگاهی به پاره ای از شگردهای مردم در اجرای نمایش های رایج در اروپای غربی در قرون وسطی، به نقش پویای مردم در دگرگونی و شکل دهی متون نمایشی آن دوران می پردازد. با این سخن، می توان گفت که متون نمایشی قرون وسطی خود جایگاه تنش های سیاسی- اجتماعی میان دستگاه های قدرت و مردم بوده است و، بر خلاف تلقی رایج، مردم با «دستکاری» متون مصوب، دیدگاه های خود را وارد هرم قدرت می کردند و این روند به سرشاری اصول زیبا شناسی ادبیات نمایشی کمک کرد.
    کلیدواژگان: قرون وسطی، ادبیات نمایشی، مخاطب، زیباشناسی، قدرت، سیاست، تاریخ
  • نقش ترجمه در تعاملات فرهنگی ایران و روسیه
    نرگس محمدی بدر صفحه 121
    ترجمه، تلاشی برای یکسان سازی دانش در سطح جهان و گامی است استوار به سوی ارتباط ملت ها، بنابراین ترجمه حرکتی اصیل و ریشه داراست. ترجمه در میان اقوام غیر هم زبان رابطه ای فرهنگی به وجود می آورد. در این زمینه وظیفه مترجم، تجدید حیات یک ملت است که ملت ایران و ملت روسیه نیز در شمار این ملت هایند. در این نوشتار، نگارنده کوشیده با ذکر شواهدی چند، از فعالیت های مترجمان و محققان روس درباره ادب فارسی ونیز تلاش های محققان و مترجمان ایرانی در زمینه ادب روسی، نقش ترجمه را در نزدیکی و دوستی دو ملت ایران و روسیه نشان بدهد. بررسی های انجام شده نشان می دهد که اساسی ترین نقش در ایجاد روابط فرهنگی میان ایران و روسیه را انجمن فرهنگی ایران و روسیه ایفا کرده است و از میان شاعران فارسی، خیام بیشترین توجه مردم روسیه را به خود معطوف داشته است و در میان ایرانیان نیز، لف تالستوی و آنتوان چخوف از محبوبیت ویژه ای برخوردار بوده اند.
    کلیدواژگان: زبان روسی، زبان فارسی، ملت، ارتباط فرهنگی، ترجمه
|
  • Page 5
    James Morier’s The Adventures of Hajji Baba of Ispahan is among works in which traces of the new wave of Colonialism at the beginning of the 19th century are clearly evident, a Colonialism which, fortified by the newly-established discourse of Orientalism, employed literary texts as building blocks to expand and buttress authority and dominance of the West over the East. This paper attempts to show how Hajji Baba, as a constituent of a literary- colonial discourse, has internalized, reproduced, and reinforced the structures of Western hegemony. The discussion will be based an a study of Anglo- Persian relations of the first decades of the 19th century. In this investigation, Mories's role will be delineated and a short account of the process of gestation and development of orientalism, and Morier's place in this process will be discussed.
  • Page 29
    This article tries to show Shaw's Anti-Victorian strategies with a brief glance at Arms and the Man. Shaw’s exceptional attitude to drama and his efforts to shock the Victorians out of their Romantic illusions became one of his main goals as a dramatist. Shaw’s philosophy, wit and realistic attitude made him one of the most renowned dramatists in English Literature. His name evokes sophistication, dignity, and honor, a privilege and fame unknown to others. Although endowed with a charismatic personality, yet his intellectual stance becomes a barrier between him and his readers, thereby preventing readers from approaching Shaw. This paper attempts to eliminate misconceptions about Shaw, by explaining Shaw’s simple aims and goals as dramatist. The paper also briefly explores Arms and the Man focusing on excerpts reflecting Shaw’s philosophy.
  • Page 41
    Following the innovations in conceptualization of intelligence – form IQ, MI, to EQ, this study attempts to examine the role of emotional intelligence in second language learning and academic achievement. To this end, 328 students were asked to take the EQ questionnaire, the correlations between EQ and reading, listening, speaking, writing, and GPA were then computed for all participants and each gender, respectively. The results demonstrated that there are significant, though little, correlations between EQ, certain and some skills, and academic achievement. Finally, the results were discussed in the context of second language acquisition and suggestions were made for teachers and authors.
  • Page 57
    The epic theatre of Brecht invites spectators to analyze dominant issues concerning economic, social, and political matters, additionally guiding them to consider possible alterations. In his plays, Brecht strives to prohibit the metamorphosis of spectators by creating a gap between characters and spectators thereby encouraging them to develop critical ideas about society. Readers therefore should avoid being subjective, and consequently be able to view contemporary issues objectively and critically. In The Life of Galileo, Brecht avails himself historical resources for resolving a significant modern issue, thereby transforming his play into a historical drama. According to Brecht, science should reflect social responsibility in order to be in the disposition of human aims. There are three schemes in The Life of Galileo. In the first scheme, Brecht believes that any scientific evolution brings about general progress for people-an idea derived from Galileo. In other schemes such as nuclear power and arms for the massacre of humanity, Brecht has undoubtedly questioned scientific evolution.
  • Page 71
    This paper closely examines the Persian New Year's opening prayer as a literary text. Regarding different communicative models, including the Jacobson model, it shows that these models have never considered a place for religious communicative discourse. This paper endeavors to be a threshold for religious discourse, especially prayers. In doing so, it, first of all deals with the background of prayer as a literary work. It then points to the components of the language of prayer. Thirdly, it studies closely the prayer's poetic function in terms of structure and functions of the language of prayer. The emphasis, then, goes on to the phonological aspects of the New Year's prayer: alliteration, assonance, consonance, words play, rhyme and rhythm.
  • Lost Paradise of Andre Makin
    Page 95
    Andre Makine, a writer of Russian ancestry residing in France, propounds the west enthusiastically and lyrically in his early novels. He visualizes the west as a lost paradise which is both fascinating and fanciful contrary to his childhood vision of Russia. However, as time passes, following his immigration to France, his encounter with reality shatters and ruins the rudimental idealism which had earlier shaped his mind. A different outlook germinates in his reflection. That is why, the more we penetrate into his writings, the two terms east and west mingle with one another all the more and end up as ambiguous and mute; the early passion and fervor giving way to a critical perception. The Russian Atlantid replaces the French one and his nostalgic view of his childhood can be traced in his works. In the meantime, journey as the core of his writings act as an excuse and concern for the writer vis-à-vis identity, encounter between reality and imagination, and problems erupting from conflict between two cultures and languages.
  • Page 109
    The Medieval period is usually known for the demise of dramatic literature mainly because the Church considered "acting" a sin unless supervised by authorities. This article, by reviewing performance strategies common among European people in the medieval period, discusses people's interventionist roles in re/shaping liturgical 'texts'. It argues that the religious rituals of the period were sites of socio-political tensions between authorities, on the one hand, and the people, on the other. The aim is to challenge the dominant idea of the pre-modern era, that is, the medieval period, in which power was disseminated to people on a top-to-bottom basis only. In other words, the article contends that people were busy negotiating their own versions of body/politic(s) with authorities.
  • The Role of Translation In Cultural Interaction between Iran & Russia
    Page 121
    Translation is an effort toword a global creation of equalizing knowledge and steps into communication amongst nations, thereby creating a cultural relationship. Translation reflects a cuttural interdependency amongst nations, Iran and Russia being amongst them. In this paper, the author tries to show the role of translation in establishing relation between Iran and Russia by mentioning examples of activities of Russian researchers and translators about Persian language and also efforts of Iranian researchers and translators about Russian language. Researches have shown that Russia and Iran cultural council has the most important role in making cultural relations between Iran and Russia. Khayyam, one of the most prominent Iranian poets, is most popular amongst Russian people and similarly Tolstoy and Chekhov, the most significant Russian poets, popular amongst Iranian people.