فهرست مطالب
مجله چشم پزشکی بینا
سال سیزدهم شماره 4 (تابستان 1387)
- 104 صفحه،
- تاریخ انتشار: 1387/08/01
- تعداد عناوین: 16
-
- مقالات پژوهشی
-
صفحه 367هدفتعیین میزان آشنایی چشم پزشکان با زبان انگلیسی و تعیین ضرورت برگزاری همایش های تخصصی به زبان انگلیسی.
روش پژوهش: این مطالعه مقطعی توصیفی- تحلیلی، در زمان برگزاری هفدهمین همایش سراسری چشم پزشکی ایران در آذرماه سال 1386 انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها، یک پرسش نامه ساختار مند با سوالات بسته بود که بین 500 نفر از چشم پزشکان شرکت کننده توزیع شد و به صورت خودایفا تکمیل گردید. معیار پاسخ دهی به سوالات، معیار 5 نمره ای لیکرت (Likert) بود.یافته هاپاسخ دهی چشم پزشکان 6/94 درصد بود. سطح درک انگلیسی شرکت کنندگان در 200 مورد (3/42 درصد) خوب و عالی بیان گردید. در مجموع حدود 90 درصد شرکت کنندگان موافق استفاده از زبان انگلیسی در همایش بودند که 72 نفر (2/15 درصد) تمایل داشتند همه سخنرانی ها به زبان انگلیسی باشد، 189 نفر (40 درصد) بیان نمودند که تنها سخنرانی های سالن اصلی به انگلیسی ایراد شوند و 162 نفر (2/34 درصد) مایل بودند که تنها سخنرانی مهمانان خارجی به زبان انگلیسی باشد.نتیجه گیریبا توجه به یافته های به دست آمده، استفاده از زبان انگلیسی در همایش ها و دعوت از مهمانان خارجی، از دید اکثر چشم پزشکان، از اهمیت بالایی برخوردار است و بهترین شیوه برگزاری این همایش ها، ارایه همه سخنرانی های سالن اصلی به زبان انگلیسی می باشد.
-
فلور باکتریایی ملتحمه و کیسه اشکی در بزرگ سالان مبتلا به انسداد مجرای اشکی در مقایسه با ملتحمه طبیعیصفحه 374هدفتعیین فلور باکتریایی کیسه اشکی و ملتحمه چشم درگیر و چشم سالم در بیماران مبتلا به انسداد مجرای اشکی و افراد سالم از نظر نوع باکتری و تعداد کولونی.
روش پژوهش: این مطالعه در 40 بیمار مبتلا به انسداد مجرای اشکی و 40 فرد سالم به عنوان گروه شاهد انجام شد. در گروه بیمار، در روز قبل از عمل جراحی DCR (dacryocystorhinostomy) از ملتحمه چشم گرفتار و چشم سالم و در روز عمل جراحی از کیسه اشکی چشم گرفتار نمونه گیری شد. در گروه شاهد نیز از ملتحمه چشم نمونه گیری شد. نمونه ها از نظر رشد باکتری و نوع و تعداد باکتری ها مورد بررسی قرار گرفتند.یافته هاکشت از نمونه های ملتحمه و کیسه اشکی در چشم درگیر در همه موارد مثبت بود ولی کشت ملتحمه در چشم سالم در 5/97 درصد موارد و در گروه شاهد در 5/82 درصد موارد مثبت بود. استافیلوکوک طلایی شایع ترین باکتری ها در هر دو گروه بیمار و شاهد بود. تفاوت کشت ملتحمه چشم سالم گروه بیمار با کشت ملتحمه گروه شاهد از نظر آماری معنی دار نبود. شایع ترین باکتری در کشت ملتحمه و کشت کیسه اشکی چشم درگیر، استافیلوکوک طلایی و بعد از آن استافیلوکوک اپیدرمیدیس بود. بین کشت ملتحمه و کیسه اشکی چشم درگیر، در 90 درصد موارد هم خوانی کامل وجود داشت. میانگین تعداد کولونی در ملتحمه و کیسه اشکی چشم درگیر به طور قابل توجهی بیش تر از چشم سالم بود.نتیجه گیریطیف میکروبی داکریوسیستیت و انسداد مجرای اشکی، از برتری استافیلوکوک اپیدرمیدیس در فلور طبیعی ملتحمه به سمت برتر شدن گونه پاتوژن تر استافیلوکوک طلایی تغییر کرده است. با توجه به هم خوانی بسیار بالا بین کشت کیسه اشکی و ملتحمه چشم مبتلا به انسداد مجرای اشکی، می توان از کشت ملتحمه به عنوان یک پیش بینی کننده قوی باکتری های کیسه اشکی در بیماران دچار انسداد مجرای اشکی استفاده نمود.
-
صفحه 381هدفمقایسه اثر قطره های تقویت شده سفازولین- جنتامایسین و ونکومایسین- سفتازیدیم در درمان زخم باکتریایی قرنیه.
روش پژوهش: این کارآزمایی بالینی دوسوکور بر روی 89 بیمار انجام شد که از فروردین 1384 لغایت فروردین 1385 با تشخیص بالینی زخم باکتریایی قرنیه به اورژانس مرکز پزشکی فیض اصفهان مراجعه نموده بودند. بیماران به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. در یک گروه (41 بیمار) از قطره های تقویت شده سفازولین و جنتامایسین و در گروه دیگر (48 بیمار) از قطره های تقویت شده ونکومایسین و سفتازیدیم استفاده شد. بیماران از نظر مدت زمان بهبود نقص اپی تلیوم، مدت زمان رفع ارتشاح یاخته ای، مدت زمان پاک شدن اتاق قدامی از یاخته، نتایج کشت میکروبی و عوارض دارویی ارزیابی شدند.یافته هابیماران شامل 25 مرد (61 درصد) و 16 زن (39 درصد) در گروه سفازولین- جنتامایسین و 32 مرد (67 درصد) و 16 زن (33 درصد) در گروه ونکومایسین- سفتازیدیم بودند. حدود 46 درصد (8/48 درصد در گروه سفازولین- جنتامایسین و 75/42 درصد در گروه ونکومایسین- سفتازیدیم، 63/0P=) بیماران کشت منفی داشتند. مدت زمان رفع نقص اپی تلیوم در گروه سفازولین- جنتامایسین 1/32/13 روز و در گروه ونکومایسین- سفتازیدیم 7/26/9 روز بود (01/0P=). مدت زمان رفع ارتشاح یاخته ای و درمان زخم قرنیه در گروه سفازولین- جنتامایسین 3/47/17 روز و در گروه ونکومایسین- سفتازیدیم 6/38/13 روز بود (02/0P=). پاک شدن اتاق قدامی از یاخته در گروه سفازولین- جنتامایسین 9/26/11 روز و در گروه ونکومایسین- سفتازیدیم 3/21/8 روز طول کشید (04/0P=). شایع ترین عارضه درمان، شکایت از سوزش چشم بود که بروز آن در گروه سفازولین- جنتامایسین 1/73 درصد و در گروه ونکومایسین- سفتازیدیم 9/62 درصد بود (007/0p=).نتیجه گیریاستفاده از قطره های تقویت شده ونکومایسین- سفتازیدیم در مقایسه با سفازولین- جنتامایسین، در درمان زخم های باکتریایی قرنیه، دارای اثرات درمانی بهتر و عوارض جانبی کم تری است.
-
صفحه 387هدفتعیین تراکم کراتوسیت ها در لایه های مختلف استرومای قرنیه در مبتلایان به قوز قرنیه، کراتکتازی بعد از لیزیک، قرنیه لیزیک شده بدون کراتکتازی و قرنیه های طبیعی با استفاده از اسکن کانفوکال.
روش پژوهش: تعداد 31 قرنیه بدون اسکار از 22 بیمار مبتلا به قوز قرنیه، 24 قرنیه از 17 بیمار مبتلا به کراتکتازی بعد از لیزیک، 12 قرنیه از 7 بیمار لیزیک شده بدون کراتکتازی و 26 قرنیه از 13 فرد طبیعی تحت معاینه با اسکن کانفوکال قرار گرفتند. هیچ یک از افراد از لنز تماسی استفاده نمی کردند. تراکم کراتوسیت ها در 3 لایه 10 درصد قدامی، 67-33 درصد میانی و 10 درصد خلفی استروما در هر قرنیه اندازه گیری شد و با تراکم کراتوسیت ها در لایه های مربوط در گروه شاهد مقایسه گردید. تفاوت تراکم کراتوسیت ها بین لایه های مختلف استرومای قرنیه در هر گروه نیز تعیین شد.یافته هامیانگین تعداد کراتوسیت ها در گروه قوز قرنیه در هیچ کدام از سه لایه استروما، تفاوت معنی داری با گروه شاهد نداشت. میانگین تعداد کراتوسیت های استرومای قرنیه در گروه کراتکتازی بعد از لیزیک نسبت به گروه شاهد، در لایه قدامی (به اندازه 2/1523/639، 033/0P=) و خلفی (به اندازه 7/593/555، 005/0P=) کم تر بود. در گروه قرنیه لیزیک شده بدون کراتکتازی نیز تعداد کراتوسیت ها در هر سه لایه استروما نسبت به گروه شاهد پایین تر بود (به اندازه 4/1665/865 در لایه قدامی، 001/0P=؛ 5/587/554 در لایه میانی 042/0P= و 5/437/534 در لایه خلفی، 001/0P=). تفاوتی در تراکم کراتوسیت ها بین دو گروه لیزیک شده با و بدون کراتکتازی دیده نشد. در گروه کراتکتازی بعد از لیزیک، کاهش تراکم کراتوسیت ها بین لایه های قدامی و خلفی (5/1579/83، 016/0P=) و لایه های میانی و خلفی (1/672/35، 017/0P=) معنی دار بود در حالی که در گروه لیزیک شده بدون کراتکتازی این تفاوت معنی دار نبود.نتیجه گیریمیانگین تراکم کراتوسیت ها در دو گروه کراتکتازی بعد از لیزیک و قرنیه های لیزیک شده بدون کراتکتازی پایین تر از گروه شاهد است. با توجه به اختلاف توزیع کراتوسیت ها در لایه های مختلف قرنیه در دو گروه لیزیک شده، شاید بتوان علت عدم بروز کراتکتازی در افراد گروه لیزیک شده بدون کراتکتازی را توزیع متجانس تر کراتوسیت ها بین لایه های مختلف استروما در نظر گرفت.
-
صفحه 395اهداف
تعیین میزان وقوع اشتباهات دارویی (Medication Error) حین پی گیری پس از عمل جراحی چشم و مقایسه آن ها بین دو روش تجویز دارو به همراه توضیحات کتبی و شفاهی و تجویز دارو صرفا همراه با توضیحات شفاهی در بیمارستان شهید دکتر لبافی نژاد تهران.
روش پژوهش: طی یک دوره 6 ماهه، 204 بیماری که تحت اعمال جراحی سگمان قدامی (آب مروارید و آب سیاه) قرار گرفته بودند؛ انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه زیر تقسیم شدند: گروه 1- بیماران و همراهانشان که علاوه بر نسخه دارویی، توضیحات شفاهی و کتبی دریافت می کردند. گروه 2- بیماران و همراهانشان که علاوه بر نسخه دارویی، تنها توضیحات شفاهی دریافت می کردند. آنگاه نحوه مصرف دارو توسط بیماران در اولین ویزیت پی گیری (3-1 روز بعد از عمل) مورد پرسش قرار گرفت و میزان وقوع اشتباهات دارویی به صورت کلی و در بین دو گروه، تعیین و مقایسه شد.یافته هابیماران شامل 114 مرد (9/55 درصد) و 90 زن (1/44 درصد) بودند. میانگین سنی بیماران 1/22±5/53 سال (1 تا 90 سال) و میانگین سنی همراهان 2/12±1/39 سال (19 تا 79 سال) بود. در مجموع 7 مورد (4/3 درصد) اشتباه دارویی واقعی (هرگونه اشتباهی که در هر مرحله ای از تجویز دارو، در عمل رخ می دهد) رخ داد که شامل 3 نفر (3 درصد) در گروه 1 و 4 نفر (9/3 درصد) در گروه 2 بود (511/0=P). دلیل اشتباه دارویی در 5 نفر (4/71 درصد) ناشی از توضیحات ارایه شده نادرست از طرف داروخانه (3 مورد در گروه 1 و 2 مورد در گروه 2، 491/0=P) و در 2 مورد باقی مانده به دلیل عدم مصرف صحیح دارو توسط بیماران (هر دو در گروه 2) بود. از کل اشتباهات واقعی، 3 مورد توسط بیماران یا همراهانشان اصلاح شده بود (که همگی در گروه 1 قرار داشتند). بنابراین با کسر تعداد اشتباهات دارویی اصلاح شده (هرگونه اشتباه دارویی که قبل از مصرف شدن دارو، متوجه آن شده و مانع از وقوع آن شده باشند)، تعداد اشتباهات دارویی رخ داده به 4 مورد تقلیل یافت که همگی در گروه 2 قرار داشتند و نیمی از آن ها مربوط به عدم مصرف صحیح دارو توسط بیماران بودند. از کل اشتباهات واقعی، 6 مورد آن (7/85 درصد) در زنان و 4 مورد آن (1/57 درصد) در بین افراد بی سواد اتفاق افتاده بودند.
نتیجه گیریبه نظر می رسد که ارایه توضیحات کتبی به بیمار و مراجعه به آن جهت اطمینان از نحوه مصرف دارو، می تواند از تعداد اشتباهات دارویی رخ داده بکاهد.
-
صفحه 402هدفارایه نتایج حاصل از 4 روش درمانی مختلف در بیماری انسداد سیاهرگ مرکزی شبکیه (CRVO) از نظر بهترین دید اصلاح شده (BCVA) در مقایسه با سیر طبیعی بیماری.
روش پژوهش: این مطالعه بر روی 63 چشم از 63 بیمار در 5 گروه به شرح زیر انجام شد: 13 چشم در گروه نوروتومی شعاعی عصب بینایی (RON: radial optic neurotomy)، 10 چشم در گروه ترکیب RON و تزریق داخل چشمی تریامسینولون (IOT: intraocular triamcinolone)، 12 چشم در گروه ترکیب RON و IOT با برداشتن غشای خلفی شبکیه (ILMP: internal limiting membrane peeling)، 14 چشم در گروه تزریق داخل زجاجیه ای تریامسینولون (IVT: intravitreal triamcinolone) و 14 چشم بدون هر گونه مداخله، به عنوان گروه شاهد. بیماران به مدت 6 ماه پی گیری شدند.یافته هاBCVA نهایی در گروه IVT بهتر از گروه های RON (037/0P=)، RON+IOT (401/0P=)، RON+IOT+ILMP (023/0P=) و گروه شاهد (025/0P=) بود. البته با در نظر گرفتن BCVA اولیه و بررسی تغییرات ایجادشده در دید افراد در بین گروه های مختلف، تنها BCVA افراد گروه RON+IOT نسبت به گروه شاهد بهبود قابل ملاحظه ای را نشان می داد.نتیجه گیریاز 4 روش مورد بررسی در این مطالعه، به نظر می رسد که استفاده هم زمان از RON به همراه تزریق داخل چشمی تریامسینولون، نتایج بینایی بهتری در مقایسه با سیر طبیعی در مبتلایان به CRVO در طول 6 ماه داشته باشد.
-
صفحه 412هدف
تعیین بروز رتینوپاتی نارسی به علاوه شدت و عوامل خطرساز آن در شیرخواران نارس با معاینه دیرهنگام شبکیه در بیمارستان فارابی طی سال های 85-1380.
روش پژوهش: پرونده های شیرخواران نارسی که دیرتر از 9 هفتگی از نظر رتینوپاتی نارسی معاینه شده بودند؛ از نظر عوامل خطرساز احتمالی شامل جنس، چندقلویی، سن بارداری، وزن تولد، سابقه اکسیژن درمانی، تزریق خون، نوردرمانی و سندرم دیسترس تنفسی و نیز سن اولین معاینه شبکیه و نتایج معاینات ارزیابی شدند.یافته هااز میان 693 شیرخوار، معاینه شبکیه در 191 نفر (6/27 درصد) دیرهنگام انجام شده بود؛ به طوری که میانگین سن اولین معاینه 4/1587/144 روز (64 تا1460 روز) بود. از این تعداد، 75 نفر (3/39 درصد) مبتلا به رتینوپاتی نارسی بودند و در 58 نفر (4/30 درصد) مراحل4 و 5 بیماری دیده شد. در 27 نفر (1/14 درصد) مرحله 5 بیماری در هر دو چشم دیده شد که غیر قابل درمان بود. رابطه معنی داری بین سن بارداری و وزن تولد با رتینوپاتی نارسی دیده شد.
نتیجه گیریدرصد بالای شیرخواران نارس با معاینه دیرهنگام شبکیه و شیوع مراحل پیش رفته رتینوپاتی نارسی در آن ها، اقدامات فوری را جهت بهبود شرایط ارجاع و معاینه به موقع نوزادان نارس ایجاب می کند.
-
صفحه 418هدفارزیابی نتایج استفاده از روغن سیلیکون سنگین به عنوان تامپون جایگزین زجاجیه در جراحی موارد پیچیده جداشدگی شبکیه.
روش پژوهش: این مطالعه مداخله ای بر روی بیمارانی انجام شد که دچار جداشدگی پیچیده شبکیه با درگیری قسمت تحتانی شبکیه بودند. معیارهای ورود به مطالعه عبارت بودند از داشتن جداشدگی سوراخ دار شبکیه ثانوی به تغییرات ویتریورتینوپاتی پرولیفراتیو CP6 and/or CA6) (PVR که قسمت تحتانی را هم درگیر کرده باشد، پارگی وسیع شبکیه، پارگی قسمت خلفی یا تحتانی شبکیه ناشی از ضربه نافذ و یا جداشدگی سوراخ دار شبکیه همراه با جداشدگی مشیمیه. در پایان عمل، پس از برداشتن غشاها و یا رتینوتومی، جهت تامپوناد، از روغن سیلیکون سنگین (Oxan HD) استفاده شد. بیماران یک روز، یک هفته، یک ماه و چهار ماه پس از عمل و پس از آن بر اساس شرایط معاینه شدند.یافته هاهفده چشم از 17 بیمار با میانگین سنی 2/12±4/45 سال (بین 71-19 سال) بررسی شدند. متوسط زمان پی گیری بیماران 5/3±4/11ماه (4 تا 16 ماه) بود. جداشدگی شبکیه قبل از عمل در 10 چشم سرتاسری، در 6 چشم در نیمه تحتانی و در یک چشم در نیمه تحتانی همراه با جداشدگی مشیمیه بود. بهترین دید اصلاح شده (BCVA) قبل از عمل در 13 چشم در حد درک نور و درک حرکت دست (HM) و در 4 چشم بین 5/0 تا 3 متر شمارش انگشتان بود. میانگین BCVA از 09/0±95/1 لوگمار قبل از عمل به 35/0±5/1 لوگمار در ماه 4 پس از عمل رسید (045/0P=). BCVA چهار ماه پس از عمل در 4 بیمار HM و در 13 بیمار بین 5/0 متر شمارش انگشت تا 200/20 بود. در طول مدت پی گیری، در 12 چشم (5/70 درصد) شبکیه به حالت چسبیده باقی ماند و در 5 مورد نیاز به ویترکتومی مجدد پیدا شد. یک مورد بالا رفتن گذرای فشار داخل چشمی و یک مورد امولسیفیه شدن روغن سیلیکون سنگین دیده شد.نتیجه گیریدر این مطالعه، استفاده از روغن سیلیکون سنگین با نتایج امیدوارکننده و مطلوبی از نظر چسبیدن آناتومیک شبکیه و دید نهایی همراه بود.
-
صفحه 424هدفارزیابی تاثیر و عوارض عمل جراحی هم زمان ویترکتومی کامل بدون بخیه با استفاده از ابزار 25 گاژ (gauge)، به همراه فیکوامولسیفیکیشن و کارگذاری لنز داخل چشمی اتاق خلفی (PCIOL) به صورت یک مرحله ای جهت درمان آب مروارید همراه با یووییت و درگیری سگمان خلفی.
روش پژوهش: در این مجموعه موارد مداخله ای گذشته نگر، 19 چشم از 19 بیمار که دچار یووییت با علل مختلف بودند و سگمان خلفی چشم آن ها متعاقب یووییت مزمن درگیر شده بود؛ تحت عمل جراحی هم زمان فیکوامولسیفیکیشن به همراه ویترکتومی کامل 25 گاژ و بدون بخیه همراه با کارگذاری PCIOL قرار گرفتند. اقدامات تکمیلی دیگر از قبیل برداشتن غشا و فوتوکوآگولیشن با لیزر، در صورت لزوم انجام شدند. شاخص های مورد ارزیابی در این مطالعه شامل حدت بینایی، مدت دوره التهابی، ادم ماکولا و عوارض جراحی بودند.یافته هاپس از 12 ماه پی گیری، دید 12 چشم (2/63 درصد) برابر یا بیش از 100/20 و دید 6 چشم (6/31 درصد) برابر یا بیش از 40/20 بود؛ در حالی که تنها 3 چشم در شروع مطالعه دید بیش از 100/20 داشتند. کاهش به اندازه یک درجه در میزان التهاب پس از جراحی، در 8 چشم (1/42 درصد) مشاهده شد. در ابتدای مطالعه 3 چشم (8/15 درصد) و پس از جراحی 7 چشم (8/36 درصد) بدون ادم سیستویید ماکولا بودند. عوارض جراحی زودهنگام شامل ادم گذرای قرنیه در 10 چشم (6/52 درصد)، چسبندگی خلفی در 9 چشم (4/47 درصد) و واکنش فیبرینی در 3 چشم (8/15 درصد) دیده شد. گلوکوم شایع ترین عارضه دیررس جراحی بود که در 3 چشم (8/18 درصد) مشاهده شد. کپسولوتومی با لیزر یاگ در 9 چشم (4/47 درصد) طی سال اول پس از عمل جراحی لازم شد.نتیجه گیریعمل جراحی هم زمان ویترکتومی 25 گاژ بدون بخیه به همراه فیکوامولسیفیکیشن و کارگذاری PCIOL می تواند روش جراحی مناسبی جهت بهبود دید بیماران یووییتی انتخاب شده و دارای آب مروارید شدید و درگیری سگمان خلفی باشد. این روش باعث بهبود سریع تر و کامل تر دید به همراه پذیرش بیش تر و نیاز به انجام جراحی های تکمیلی کم تر در این بیماران است.
-
صفحه 432هدفارزیابی میزان حساسیت و اختصاصیت سونوگرافی چشم در شناسایی جداشدگی شبکیه در خون ریزی زجاجیه.
روش پژوهش: این مطالعه مقطعی بر روی 47 چشم از 47 بیمار (29 زن و 18 مرد) مبتلا به خون ریزی زجاجیه و مشکوک به جداشدگی شبکیه انجام شد که نیاز به عمل جراحی داشتند و طی مهرماه تا اسفندماه 1385 برای عمل جراحی به بیمارستان فیض اصفهان مراجعه نموده بودند. در همه موارد، قبل از عمل، سونوگرافی انجام شد. پس از انجام عمل جراحی، یافته های حین جراحی با یافته های حاصل از سونوگرافی مقایسه شد.یافته هامیانگین سنی بیماران 1/238/43 سال (بین 4 ماه تا 81 سال) بود. درگیری در 23 نفر در چشم راست و در 24 نفر در چشم چپ بود. علل خون ریزی زجاجیه عبارت بودند از ضربه (6/42 درصد)، دیابت (1/19 درصد)، فشار خون بالا (8/12 درصد)، ثانویه به عمل جراحی آب مروارید (4/6 درصد) و به دنبال پیوند قرنیه (1/2 درصد) و در 8 مورد (1/17 درصد) نیز علت مشخصی پیدا نشد. حدت بینایی بیماران شامل درک نور (66 درصد)، درک حرکت دست (5/25 درصد) و شمارش انگشتان (3/4 درصد) بود و دو مورد (3/4 درصد) نیز شیرخوار بودند که دید قابل ارزیابی نبود. میزان دقت سونوگرافی 4/72 درصد، حساسیت آن 5/87 درصد، اختصاصیت آن 5/64 درصد، ارزش پیش گویی مثبت آن 56 درصد و ارزش پیش گویی منفی آن 9/90 درصد بود.نتیجه گیریبا توجه به حساسیت و اختصاصیت بالای سونوگرافی در مطالعه ما، استفاده از سونوگرافی به عنوان ابزار تشخیصی جداشدگی شبکیه در بیماران دچار خون ریزی زجاجیه، مفید است.
-
صفحه 437هدفمقایسه نتایج جلوکشیدن دوطرفه ماهیچه های راست داخلی و رسس دوطرفه ماهیچه های راست خارجی در اگزوتروپی نتیجه ای (consecutive exotropia).
روش پژوهش: این کارآزمایی بالینی بر روی 14 بیمار مبتلا به اگزوتروپی نتیجه ای انجام شد. معیارهای ورود به مطالعه عبارت بودند از سابقه رسس دوطرفه ماهیچه های راست داخلی، اگزوتروپی 20 پریزم دیوپتر یا بیش تر و اختلاف انحراف دور و نزدیک کم تر از 10 پریزم دیوپتر. بیماران دارای سابقه جراحی روی ماهیچه های راست خارجی، محدودیت اداکشن، سابقه رسس مجدد ماهیچه های راست داخلی و وجود اختلالات نورولوژیک از مطالعه خارج شدند. بیماران حداقل به مدت 6 ماه پی گیری شدند. در یک گروه (7 بیمار) جلوکشیدن دوطرفه ماهیچه های راست داخلی و در گروه دیگر (7 بیمار) رسس دوطرفه ماهیچه های راست خارجی انجام شد.یافته هامیانگین سنی بیماران در گروه جلو کشیدن 6/27/13 سال (5 تا 21 سال) و در گروه رسس 6/24/11 سال (5 تا 22 سال) بود (44/0P=). دو بیمار در گروه جلوکشیدن و 3 بیمار در گروه رسس مبتلا به تنبلی چشم بودند. میانگین انحراف قبل از عمل در گروه جلوکشیدن ماهیچه ها 3/68/27 پریزم دیوپتر و در گروه رسس ماهیچه ها 8/142/39 پریزم دیوپتر (09/0P=) و میزان موفقیت در دو گروه، به ترتیب 4/71 و 7/85 درصد (94/0P=) بود. نتیجه عمل در تمام بیماران دچار تنبلی چشم، موفقیت آمیز بود.نتیجه گیریهر دو روش جلوکشیدن دوطرفه ماهیچه های راست داخلی و رسس دوطرفه ماهیچه های راست خارجی در اگزوتروپی نتیجه ای، موفقیت آمیز می باشند.
-
صفحه 442هدفتعیین شیوع کم بینایی و نابینایی و علل آن ها در مناطق شهری و روستایی استان خوزستان در سال 85-1384.
روش پژوهش: این مطالعه مبتنی بر جمعیت، به صورت مقطعی، بر روی همه ساکنان مناطق شهری و روستایی استان خوزستان انجام شد. طراحی روش کار بر اساس توصیه های سازمان بهداشت جهانی صورت پذیرفت. نمونه گیری به صورت خوشه ایسیستماتیک چندمرحله ای انجام شد و تعداد نمونه مورد نیاز بر اساس توزیع جمعیت استان و برآوردهای شیوع نابینایی محاسبه گردید. جمع آوری اطلاعات به وسیله پرسش نامه عمومی، معاینه بینایی سنجی و معاینه چشم پزشکی انجام شد. محل جمع آوری اطلاعات، خانه های بهداشت و مراکز بهداشتی- درمانی شهری و روستایی استان بودند. دسته بندی نابینایی و کم بینایی بر اساس طبقه بندی بین المللی بیماری ها (ICD-10) انجام شد.یافته هادر مجموع 6960 نفر در مطالعه شرکت کردند (درصد مشارکت 5/74 درصد). میانگین سنی جمعیت مورد مطالعه 3/187/24 سال بود. در جمعیت بالای 5 ساله، شیوع نابینایی و کم بینایی در هر دو چشم، به ترتیب 3/1 و 6/2 درصد بود که با افزایش سن، به طور معنی داری افزایش می یافت (001/0P<) ولی تفاوت آماری معنی داری بین دو جنس و ساکنان مناطق شهری و روستایی از این نظر وجود نداشت. هم چنین شیوع موارد نابینا در یک چشم و کم بینا در چشم دیگر 9/0 درصد، نابینا در یک چشم و طبیعی در چشم دیگر 4/1 درصد و کم بینا در یک چشم و طبیعی در چشم دیگر 8/3 درصد بود. در جمعیت زیر 5 ساله، شیوع نابینایی در یک یا دو چشم 7/0 درصد و کم بینایی در یک یا دو چشم 9/7 درصد بود. بیش ترین علل اختلالات بینایی شامل آب مروارید (39 درصد)، عیوب انکساری (6/37 درصد) و تنبلی چشم (6/23 درصد) و کم ترین علل شامل آسیب های چشمی (3/1 درصد) و عوارض جراحی (9/1 درصد) بودند.نتیجه گیریبرآورد می شود که در استان خوزستان حدود 28537 نفر دچار نابینایی دوطرفه و 105995 نفر مبتلا به کم بینایی دوطرفه هستند. شیوع کم بینایی و نابینایی در استان، وضعیت متوسطی را در مقایسه با سایر کشورهای مشابه نشان می دهد. این مطالعه ضمن تاکید بر لزوم افزایش دامنه تحقیق در سطح کشور، بر ضرورت تقویت فعالیت های بهداشتی به منظور کنترل و پیش گیری از اختلالات بینایی و علل ایجادکننده آن ها تاکید دارد. هم چنین استفاده از یافته های مطالعه حاضر برای طراحی مناسب تر اجرای برنامه بینایی 2020 در کشور ضرورت دارد.
-
صفحه 450هدفتدوین یک برنامه راهبردی (استراتژیک) سه ساله (89-1387) در زمینه آموزش تخصصی چشم پزشکی در ایران.
روش پژوهش: مطالعه حاضر از نوع مطالعات کیفی است که به روش بحث گروهی متمرکز در سال 1386، به مدت یک ماه و با همکاری جمعی از اساتید گروه های آموزش چشم پزشکی از دانشگاه های علوم پزشکی سراسر کشور و سایر افراد ذینفع، در محل مرکز تحقیقات چشم دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی انجام پذیرفت. ابتدا چشم انداز و رسالت برنامه استراتژیک تعیین شد. سپس به وسیله تحلیل وضعیت موجود (SWOT analysis) نقاط قوت، ضعف، فرصت ها و تهدیدهای نظام آموزشی چشم پزشکی کشور، مشخص گردید.یافته هااهداف راهبردی در حوزه آموزش به صورت تربیت نیروی انسانی متناسب با نیازهای جامعه در سطوح پزشکی عمومی، چشم پزشک و فلوشیپ تعیین شدند. اهداف راهبردی در زمینه پژوهش به صورت برقراری ارتباطات بین گروهی و بین المللی به منظور ارتقای سطح آموزش، پژوهش و درمان در کشور تعریف شدند. در حوزه ارایه خدمات بهداشتی نیز اهداف راهبردی به صورت تامین خدمات با شیوه های پیش رفته و هزینه- اثربخش براساس نیازهای جامعه تعریف شدند. در نهایت، اهداف عینی سال اول برنامه و هم چنین ضرورت حمایت همه جانبه سیاست گذاران کلان آموزشی در اجرای این برنامه، کاملا مشخص گردید.نتیجه گیریبا آن که تدوین برنامه راهبردی، ضمانت قطعی اجرا را فراهم نمی سازد اما تدوین و انتشار این برنامه می تواند راهکار مناسبی جهت هدف مندی فعالیت ها و هماهنگی گروه های تخصصی سراسر کشور باشد و زمینه ارتقای روزافزون آموزش چشم پزشکی در کشور را فراهم نماید.
- گزارش مورد بیماری
-
صفحه 458هدفتوصیف علایم بالینی و فوتوگرافیک یک بیمار که بعد از مصرف سیلدنافیل دچار همی آنوپی هومونیموس چپ به علت خون ریزی در لوب اکسی پیتال راست شده است.
معرفی بیمار: مرد 63 ساله ای به علت تاری حاد دید هر دو چشم، پنج ساعت بعد از مصرف 50 میلی گرم سیلدنافیل مراجعه نمود. میدان بینایی، حاکی از همی آنوپی هومونیموس چپ و MRI مغزی، نشان دهنده خون ریزی در لوب اکسی پیتال راست بود.نتیجه گیریخون ریزی داخل مغزی، یکی از علل همی آنوپی هومونیموس در میدان بینایی در بیمارانی است که سیلدنافیل مصرف می کنند.
- مقاله تصویری
-
اصلاحیهصفحه 465
-
Page 367PurposeTo assess the English language competence of Iranian ophthalmologists and their points of view regarding the need for and importance of holding ophthalmologic congresses in English.MethodsA descriptive-analytic, cross sectional study was conducted during the 17th Iranian Ophthal-mology Congress, Tehran. Data collection was performed via a standard self administered question-naire. Five-hundred question forms were distributed among ophthalmologists and answers were graded using an ordinal five-level score.ResultsThe response rate of this study was 94.6%. The English competence of 200 (42.3%) of the responders was good or perfect. Overall, about 90% of the responders agreed on holding ophthalmo-logic congresses in English; 72 (15.2%) individuals proposed holding speeches in English at all sessions, 189 (40.0%) preferred holding the main hall speeches in English and 162 (34.2%) said that the best way is to have only foreign guests’ speeches in English.ConclusionMost ophthalmologists implied that holding ophthalmic congresses in English and inviting foreign lecturers is of great importance and the best form of performance is holding all lectures in the main hall in English. It seems that improving the English abilities of ophthalmologist together with holding English congresses and inviting foreign lecturers may help improve international communi-cations and update their knowledge.
-
Page 374PurposeTo determine bacterial flora of the conjunctiva and lacrimal sac in adult patients with naso-lacrimal duct obstruction (NLDO) in comparison with normal flora.MethodsThis study included 40 consecutive adult patients with NLDO and 40 age- and sex matched healthy controls. Specimens for bacterial culture were obtained from the involved and normal conjunc-tiva preoperatively and from the lacrimal sac of the involved eye at the time of dacryocystorhinostomy in the patients as well as from the conjunctiva of the control group. Culture growth and colony count were determined in each group.ResultsConjunctival cultures were positive in 100% of involved eyes and 97.5% of sound eyes in the patients as well as in 82.5% of controls. The most prevalent organisms were Staphylococcus epidermidis and S. aureus in both NLDO and control groups. The isolated organisms were the same in 90% of spe-cimens obtained from the sac and conjunctiva of the involved eyes. Mean colony counts were signi-ficantly higher in the lacrimal sac and conjunctival culture of the involved eye as compared to the normal side and the control group.ConclusionThe predominant microorganism is S. epidermidis in normal ocular surface but S. aureus in eyes with NLDO. Conjunctival culture can be used as a predictor of lacrimal sac flora in cases with NLDO.
-
Page 381PurposeTo compare the efficacy of treatment with fortified cefazolin-gentamicin versus fortified vancomycin-ceftazidime eye drops for treatment of bacterial corneal ulcers.MethodsA double-blind clinical trial was performed on 89 patients with bacterial corneal ulcers who were referred to Feiz Hospital, Isfahan, Iran from 2004 to 2005. Patients were randomly assigned to two groups: one group included 41 patients who received fortified cefazolin-gentamicin eye drops and the other group included 48 patients who received fortified vancomycin-ceftazidime eye drops. Patients were evaluated in terms of time for re-epithelization, reduction of stromal infiltration and reduction in anterior chamber inflammation as well as culture results and drug complications.ResultsThe patients included 57 (64%) male and 32 (36%) female subjects. Cultures were negative in 46%. Re-epithelization time was 13.2±3.1 days in the cefazolin-gentamicin group and 9.6±2.7 days in the vancomycin-ceftazidime group (P=0.01). Time for reduction of stromal infiltration and corneal ulcer treatment was 17.7±4.3 days in the cefazolin-gentamicin group vs 13.8±3.6 days in the vancomycin-ceftazidime group (P=0.04). The most common complaint of patients was eye burning in 73.1% of cases in the cefazolin-gentamicin group and 62.9% of cases in the vancomycin-ceftazidime group (P=0.007).ConclusionFortified vancomycin-ceftazidime eye drops are more effective than fortified cefazolin-gentamicin eye drops for the treatment of bacterial corneal ulcers and seem to entail fewer adverse effects.
-
Page 387PurposeTo compare keratocyte density in stromal layers of the cornea in keratoconus, post-LASIK keratectasia, LASIK without keratectasia, and normal corneas by confocal scan.MethodsThirty-one unscarred corneas from 22 patients with keratoconus, 24 clear corneas from 17 cases with post-LASIK keratectasia, 12 corneas from 7 LASIK cases without keratectasia, and 26 corneas from 13 normal subjects were evaluated using confocal scanning. None of the patients were contact lens wearers. Keratocyte density was determined in three stromal layers and compared with densities in the corresponding layers in control corneas. Cell densities in different corneal layers were also compared among the study groups.ResultsOverall, 93 eyes from 59 patients with mean age of 30±7.3 years were evaluated. There was no difference in mean keratocyte density at 3 stromal layers between the keratoconus and control groups. In the post-LASIK keratectasia group, keratocyte density was significantly lower than controls in the anterior and posterior stromal layers; whereas in LASIK cases without keratectasia it was lower than controls in all 3 stromal layers. No difference in keratocyte density was found between cases with post-LASIK keratectasia and LASIK without keratectasia. In the post-LASIK keratectasia group, there was a significant difference in keratocyte density between the anterior and posterior, and between the middle and posterior stromal layers; such a difference was not observed in the LASIK cases without keratectasia.ConclusionMean keratocyte density seems to be lower in post-LASIK keratectasia and LASIK cases without keratectasia as compared to normal corneas. The distribution of keratocytes among different stromal layers was different in the two LASIK groups: there was a non-homogenous distribution of keratocytes in stromal layers in the post-LASIK keratectasia. Whereas the distribution of keratocytes in the post-LASIK cases without keratectasia was homogenous, this latter observation may be a protective factor against corneal ectasia.
-
Page 395Purpose
To evaluate the incidence of medication error in patients who underwent intraocular surgery based on different methods of drug instruction (hand-written versus orally explained) at Labbafinejad Medical Center.
MethodsDuring a 6-month period, we evaluated 204 postoperative patients who underwent cataract or glaucoma surgery. Patients were randomly assigned to two groups; in group I, patients and their attendants received oral and written instruction in addition to the prescription, while the patients and their attendants in group II only received oral instruction besides the prescription. One to 3 days after the operation, the overall incidence of medication errors was determined and compared between the groups using Fisher’s exact test.
ResultsOverall 204 patients including 114 (55.9%) male and 90 (44.1%) female subjects were studied. Mean age of the patients and their attendants was 53.5+22.1 (range 1-90) years and 39.1+12.2 (range 19-79) years, respectively. Actual medication errors occurred in 7 patients including 3 (3%) in the group with written instruction and 4 (3.9%) in the group with oral instruction (P=0.511). Dispensing errors were the cause in 5 (71.4%) patients including 3 in group I and 2 in group II (P=0.491) but the 2 (28.6%) other cases were due to misconsumption (all in group II). Overall, 3 medication errors were detected and corrected (intercepted errors) by the patients or their attendants (all in group I) thus; non-intercepted errors were 4 (all in group II). Cases of actual medication errors were female in 6 (85.7%) and illiterates in 4 (57.1%).
ConclusionsIt seems that using a written instruction in addition to the prescription may reduce the incidence of medication errors following ocular surgery.
-
Page 402PurposeTo compare the visual outcomes of four different therapeutic modalities for central retinal vein occlusion (CRVO) with each other and with the natural course of the disease.MethodsThis study was conducted on 63 eyes of 63 patients including 13 eyes in the radial optic neurotomy (RON) group, 10 eyes in the combined RON and intraocular triamcinolone injection (RON/ IOT) group, 12 eyes in the combined internal limiting membrane peeling, RON and IOT (ILMP/ RON/IOT) group, 14 eyes in the intravitreal triamcinolone injection (IVT) group and 14 untreated control eyes. All patients were followed for six months.ResultsFinal best-corrected visual acuity (BCVA) was better in the IVT group as compared to the RON (P=0.037), RON/IOT (P=0.401), ILMP/RON/IOT (P=0.023) and control (P=0.025) groups. However, after adjusting final BCVA for baseline BCVA, only the RON/IOT group showed significant visual improvement after 1 (P= 0.025), 3 (P= 0.023) and 6 (P= 0.054) months as compared to controls.ConclusionsAmong the four different approaches evaluated in this study, RON/IOT may entail better visual outcomes in the management of CRVO within six months.
-
Page 412Purpose
To determine the incidence, severity and risk factors for retinopathy of prematurity (ROP) in premature infants with late retinal examination at Farabi Hospital from 2001 to 2006.
MethodsIn a cross-sectional study, hospital records of premature infants who were examined later than 9 weeks after birth were reviewed for possible risk factors of ROP including gender, singleton or multiple gestations, gestational age (GA), birth weight (BW), oxygen therapy, blood transfusion, photo-therapy, and respiratory distress syndrome (RDS), as well as the age at initial examination.
ResultsFrom 693 infants referred for ROP screening, 191 (27.6%) had late retinal examination at mean age of 144.8±158.4 (range 64-1460) days. Of these 191 infants, 75 (39.3%) had different stages of ROP, 58 (30.4%) had stage 4 or 5 disease and 27 (14.1%) had stage 5 ROP in both eyes which were untreatable. GA and BW were associated with development of ROP (P<0.001).
ConclusionThe high prevalence of premature infants with late retinal examination and high incidence of severe ROP necessitates prompt intervention to optimize referral and early screening of premature infants.
-
Page 418PurposeTo evaluate the outcomes of internal tamponade using heavy silicone oil in complicated retinal detachment (RD) surgery.MethodsIn this interventional case series, patients with complicated RD involving the inferior retina were enrolled. Inclusion criteria included RD secondary to proliferative vitreoretinopathy (PVR CP6 and/or CA6) involving the inferior retina, inferior or posterior tears, giant tears, penetrating trauma or RD combined with choroidal detachment. Heavy silicone (Oxan HD, Bausch & Lomb, USA) was injected at the end of surgery after peeling of retinal membranes or retinotomy. Follow-up examina-tions were scheduled one day, one week, one month and four months after surgery. Additional visits were made depending on the condition of the eye.ResultsSeventeen eyes of 17 patients with mean age of 45.4±12.2 (range 19-71) years underwent vitrectomy and heavy silicone oil tamponade. Mean follow-up was 11.4±3.5 (range 4-16) months. There was total RD in 10 cases, subtotal RD involving the inferior retina in 6 patients and RD associated with choroidal detachment in one. Best-corrected visual acuity (BCVA) before surgery was LP or HM in 13 eyes and counting fingers at 0.5 to 3 m in 4 eyes. During the follow-up period, the retina remained attached in 12 cases (70/5%) but 5 eyes needed further vitrectomy for reattachment. BCVA improved from 1.95±0.09 LogMAR preoperatively to 1.5±0.35 four months after the operation (P=0.045). After 4 months’ follow-up BCVA was HM in 4 eyes and 0.5 m to 20/200 in 13 eyes. Transient IOP rise occurred in one eye and silicone oil emulsification was seen in another eye.ConclusionHeavy silicone oil tamponade had favorable results in terms of anatomical attachment of the retina and visual acuity.
-
Page 424PurposeTo report the visual outcomes and complication of one-stage surgery for management of uveitic cataracts associated with posterior segment disease.MethodsIn this retrospective interventional case series, 19 eyes of 19 patients with posterior segment involvement due to chronic uveitis underwent sutureless scleral tunnel incision phacoemulsification combined with total vitrectomy using 25-gauge instruments and posterior chamber intraocular lens (PCIOL) implantation. Membrane peeling and endolaser photocoagulation were performed when indicated. Outcome measures were visual acuity, inflammatory activity, macular edema and surgical complications.ResultsAfter a minimum 12-month follow-up, visual acuity was >20/100 in 12 eyes (63.2%) and >20/40 in 6 eyes (31.6%). One grade of decrease in postoperative inflammatory activity was observed in 8 eyes (42.1%). Cystoid macular edema was present in 16 eyes preoperatively and in 12 eyes postoperatively. Early postoperative complications included transient corneal edema in 10 eyes (50.3%), posterior synechia in 9 eyes (47.3%) and fibrin reaction in 3 eyes (15.8%). Glaucoma was the most common late postoperative complication (3 eyes, 18.8%). Nine eyes (47.4%) needed YAG laser capsulotomy during the first year.ConclusionCombined sutureless 25-gauge vitrectomy, phacoemulsification, and PCIOL implantation may be a well tolerated procedure with an acceptable complication rate for visual restoration in selected uveitic eyes with significant cataract and coexisting posterior segment disease.
-
Page 432PurposeTo evaluate the specifity and sensitivity of ocular sonography in the diagnosis of retinal detachment in the presence of vitreous hemorrhage.MethodsThis cross-sectional study included 47 (23 right eyes and 24 left eyes) eyes of 47 patients (18 male and 29 female subjects) with vitreous hemorrhage suspected of retinal detachment requiring surgery. Preoperative ocular sonography was compared with intraoperative findings to determine the sensitivity and specifity of ocular sonography.ResultsMean age of the patients was 43.8+23.1 years (range 4 months to 81 years). Causes of vitreous hemorrhage included trauma in 20 eyes (42.6%), diabetes mellitus in 9 eyes (19.1%), hypertension in 6 eyes (12.8%), following cataract surgery in 3 eyes (6.4%), following penetrating keratoplasty in one eye (2.1%) and unknown in 8 eyes (17.1%). Visual acuity was counting fingers in 2 (4%), hand motion in 12 (27%) and light perception in 31 (69%) eyes. The diagnostic data of sonography were as follows: sensitivity 87.5%, specifity 64.5%, accuracy 72.4%, positive predictive value 56% and negative predictive value 90.9%.DiscussionOcular sonography is a useful diagnostic tool for evaluation of retinal detachment in patients with vitreous hemorrhage.
-
Page 437PurposeTo compare bilateral medial rectus advancement (BMRA) and bilateral lateral rectus recession (BLRR) for treatment of consecutive exotropia in terms of final alignment.MethodThis randomized clinical trial was performed on 14 patients with consecutive exotropia. Inclusion criteria included history of bilateral medial rectus recession, exotropia ³20 PD and far-near difference <10 PD. Exclusion criteria included history of operation on the lateral rectus, restriction of adduction, positive forced duction test of the lateral rectus, history of previous medial rectus recession, neurologic disorders and follow-up of less than 6 months. Seven patients underwent BMRA and 7 patients underwent BLRR.ResultsMean age was 11.4±6.9 (range 5 to 21) years in the BMRA group and 13.7±7.1 (range 5-22) years in the BLRR group (P=0.44). Two patients in the BMRA group and 3 in the BLRR group were amblyopic. Mean preoperative exotropia was 27.8±6.3 PD and 39.2±14.8 PD (P=0.09) and successful alignment was achieved in 71.4% and 85.7% of cases in the BMRA and BLRR groups, respectively (P=0.94). All patients with amblyopia had successful alignment.ConclusionBilateral medial rectus advancement and bilateral lateral rectus recession are comparable in the management of consecutive exotropia
-
Page 442PurposeTo determine the prevalence and causes of blindness and low vision in Khoozestan province in 2006.MethodsThis population-based cross-sectional study included all residents of Khoozestan province during 2006. The study was designed according to World Health Organization recommendations. Sample size was calculated based on the distribution of the population of Khoozestan according to the national census and estimated rates of blindness. Sampling was performed via multi-stage clustered random method. Information was collected using a questionnaire, including general information and results of optometrist's and ophthalmologist's diagnoses. Initial data accumulation was performed at rural and urban health centres. Categorization of blindness and low vision was based on the International Classification of Diseases version 10 (ICD 10).ResultsOverall, 6960 subjects with mean age of 24.7±18.3 years participated in the study (response rate 74.53%). The prevalence of bilateral blindness and low vision among 5-year and older population were 1.3% and 2.6%, respectively with a significant positive trend with age (P<0.001) and no significant difference by sex and residential area. The leading causes of visual impairment included cataracts (39%), refractive errors (37.9%) and amblyopia (23.6%). A minority of cases were due to trauma (1.3%) and surgical complications (1.9%).ConclusionIt is estimated that there are 28537 cases of bilateral blindness and 105995 people with low vision in Khoozestan province. The prevalence of blindness and low vision in this province is in an average rate as compared to similar countries. We recommend performing similar studies throughout the country and reinforce the need for expansion of health programs on prevention and control of visual impairment. These studies are necessary for the appropriate design of Vision 2020 program in Iran.
-
Page 450PurposeTo develop strategic planning for ophthalmology education in Iran from 2008 to 2010.MethodsA qualitative investigation using focus group discussion was conducted during March, 2008 at the Ophthalmic Research Center of Shahid Beheshti University. Six to ten academic members of the ophthalmology department and other stakeholders participated in this study. Strengths, weaknesses, opportunities and threats related to ophthalmology education in Iran were analyzed. Strategic goals for education, research, and health service providing domains were evaluated.ResultsEducational goals were defined as the training of human resources in accordance with com-munity needs at the level of general practitioner, specialist, and fellowships in ophthalmology. Research goals of the program were defined as scientific inter-departmental and international communications, in order to promote the level of education, research and treatment in the country. Also, in the field of health services and according to community needs, providing services by means of advanced and cost-effective methods were defined as strategic objectives.ConclusionResults of this study underscore the necessity for supporting of health decision makers in Iran.
-
Page 458PurposeTo describe the clinical and photographic features of a patient who developed left homo-nymous hemianopia due to right occipital lobe hemorrhage after ingestion of sildenafil citrate (Viagra).Case Report: A 63-year-old man was referred for acute blurred of vision in both eyes five hours after taking 50 mg Viagra® (sildenafil citrate). Visual field testing revealed left homonymous hemianopia and brain MRI disclosed a right occipital lobe hemorrhage.ConclusionsSildenafil may cause intracranial hemorrhage leading to visual disturbance and visual field defects.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.