فهرست مطالب

علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی - سال هفدهم شماره 4 (پیاپی 50، زمستان 1386)

فصلنامه علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی
سال هفدهم شماره 4 (پیاپی 50، زمستان 1386)

  • 76 صفحه، بهای روی جلد: 10,000ريال
  • تاریخ انتشار: 1386/12/20
  • تعداد عناوین: 10
|
  • فاطمه روح الله ، قادر خلیلی، سروش سرداری، معصومه توسطی خیری، عارف امیرخانی، طاهر نژادستاری، فریدون مهبودی صفحه 177
    سابقه و هدف
    پروتئینهای نوترکیب به دست آمده از ویروس HIV می توانند به عنوان یک ایمونوژن و تحریک کننده سیستم ایمنی باشند. از مهمترین آنها می توان به پروتئینهای داخلی (gag) و سطحی ویروس (Env) اشاره کرد. در این تحقیق به بررسی ساختار ایمونوژنیسیته پروتئین نوترکیب gp41-p24 به دست آمده از ویروس HIV می پردازیم.
    روش بررسی
    در مطالعه تجربی حاضر، پروتئین نوترکیب gp41-p24 که قبلا توسط روش های کلونینگ تهیه گردیده و به حالتUnfold نگهداری می شد با با روش های رقیق سازی پروتئین از حالت Unfoldبه حالت Refold در آمد. وزن مولکولی و غلظت پروتئینها با روش های الکتروفورز و اسپکتروفتومتری اندازه گیری شد. Refolding(پروتئین با استفاده ازالکتروفرز با ژل Native و دستگاه (Circular Dichroism) CD براساس تغیرات ساختار دوم پروتئین ارزیابی شد. فعالیت ایمنی و ساختار ایمونوژنیسیته این دو پروتئین با استفاده از تست الایزا و وسترن بلات بر اساس نوع پروتئین و میزان جذب نوری (OD) ثبت شد.
    یافته ها
    نتایج نشان داد که وزن مولکولی این دو پروتئین 32 کیلودالتون می باشد و از خلوص کامل برخوردارند. Refoldingپروتئین از طریق ژل Native مشاهده شد. در این پروتئین افزایش ساختارهای Helix و Beta و کاهش ساختار Random (درمقایسه با پروتئینUnfold) پدیدارگردید. همچنین واکنش ایمنی در پروتئین استاندارد و Refoldشده با آنتی بادهای موجود در سرم بیماران کنترل مثبتHIV مشاهده گردید و با استفاده ازآنالیز واریانس یکطرفه اختلاف معنی داری برحسب نوع پروتئین مشاهده نشد.
    نتیجه گیری
    تحقیقات نشان داد که پروتئین نوترکیب gp41-p24 به دست آمده از ویروس HIV بعد از Refolding دارای فعالیت ایمونوژنی می باشد و از آن می توان به عنوان یک ایمونوژن در ایمونیزاسیون و تحریک سیستم ایمنی استفاده کرد.
    کلیدواژگان: پروتئین نوترکیب، ایمونوژنیسیته، Gp41، p24، ویروس HIV
  • سید رضا موسوی، مهرزاد شریفی، پژمان خوارزم، محمد زینل زاده، علی کاویانی، میکائیل رضایی، آرش نجف بیگی صفحه 183
    سابقه و هدف
    اگرچه اسفنکتروتومی داخلی جانبی یک روش جراحی موثر در درمان فیشر آنال مزمن می باشد، اما می تواند با عوارض جدی همراه باشد که از همه ناراحت کننده تر برای بیمار بی اختیاری در دفع گاز و نشت مواد مدفوعی می باشد. با هدف اجتناب از عوارض احتمالی فوق الذکر، ما روش فیشرکتومی را به عنوان یک درمان جراحی جایگزین بررسی می کنیم.
    روش بررسی
    در یک کارآزمایی بالینی، 62 بیمار به صورت متوالی از یک نمونه گیری مقطعی انتخاب و به دو گروه تقسیم شدند. 30 بیمار تحت عمل جراحی به روش فیشرکتومی (F) و 32 بیمار تحت عمل جراحی به روش اسفنکتروتومی داخلی جانبی (LIS) قرار گرفتند. بعد از یک پیگیری 22 ماهه، نتایج دو روش را از نظر برطرف شدن علایم، عود بیماری و عوارض عمل مقایسه و نتایج با آزمون کای دو آنالیز شد.
    یافته ها
    تمام بیماران در هر دو گروه در هفته اول بعد از عمل بدون درد و خونریزی شده بودند. در هر گروه فقط در یک بیمار احتباس ادراری دیده شد. بی اختیاری در دفع گاز در 2 بیمار (2/6%) در گروهی که LIS شده بودند، وجود داشت درحالیکه هیچ بیماری در گروه F بی اختیاری نداشت. یک بیمار (1/3%) در گروه LIS عود فیشر داشت درحالیکه هیچ بیماری در گروه F عود نداشت. هیچ بیماری در این دو گروه تنگی مقعد یا عفونت اطراف مقعد پیدا نکرد. تمام زخم ها در 8 هفته بهبود یافتند. 29 بیمار (6/96%) در گروه F و 28 بیمار (5/87%) در گروه LIS از عمل جراحی احساس رضایت داشتند.
    نتیجه گیری
    با توجه به عوارض جانبی پایین و حفظ اسفنکتر، فیشرکتومی می تواند به عنوان روش ارجح در درمان فیشر آنال مزمن مطرح شود.
    کلیدواژگان: فیشرکتومی، اسفنکتروتومی داخلی جانبی، فیشر مزمن مقعد
  • یوسف دوستار، ایرج صالحی، مصطفی محمدی، داریوش مهاجری، مهرداد هاشمی صفحه 187
    سابقه و هدف
    دیابت ملیتوس و عوارض حاصل از آن یکی از مسائل مهم بهداشت جوامع انسانی است. ورزش بطور عموم برای بیماران دیابتی نوع 1و2 توصیه می شود زیرا موجب افزایش برداشت گلوکز، حساسیت انسولینی بافت و کاهش چربی بدن می گردد.. نفروپاتی دیابتی از عوامل عمده در نارسائی کلیوی بیماران دیابتی می باشد. هدف از این مطالعه تعیین نقش ورزش تریدمیل در نفروپاتی دیابتی تجربی بود
    روش بررسی
    در این مطالعه تجربی 56 سر موش صحرائی نر نژاد ویستار با سن 12 هفته و وزن 300-250 گرم انتخاب و در دو گروه 28تائی توزیع و سپس با استفاده از داروی استرپتوزوتوسین (50 میلی گرم به ازای هرکیلوگرم وزن بدن) به روش تزریق داخل صفاقی در آنها دیابت ایجاد گردید. گروه تیمار در شرایط معمول تغذیه و نگهداری شدند و به مدت 12 هفته هر هفته 5 روز و هر روز 1 ساعت تحت ورزش منظم تریدمیل قرار گرفتند. گروه شاهد در این مدت بدون هیچگونه فعالیت فیزیکی و ورزشی در همان شرایط معمول تغذیه نگهداری شدند. پس از گذشت 12 هفته از بافت کلیه هر دو گروه نمونه برداری و پس از پایدار سازی در فرمالین بافری 10 درصد با استفاده از روش های معمول تهیه مقاطع آسیب شناسی برش های با ضخامت6-5 میکرون و رنگ آمیزی هماتوکسیلین-ائوزین تهیه گردید.
    یافته ها
    مطالعات آسیب شناسی بافتی در گروه شاهد نشانگر تغییرات پاتولوژیک نظیر گلومرواسکلروزیس، آرتریولواسکلروزیس، تجمع پیرامون عروقی، حضور کست های هیالنی در توبول های کلیوی، آسیب دژنراتیو در سلول های توبولی و پروتئین اوری بود، در حالی که این تغییرات در گروه تیمار بسیار حداقل و اختلاف میانگینها بین دو معنی دار بود.
    نتیجه گیری
    ورزش تریدمیل می تواند باعث کاهش تغییرات پاتولوژیک و بهبودی نسبی در موارد نفروپاتی های دیابتی در بیماران دیابتی گردد که دلیل آن کاهش میزان هموگلوبین گلیکوزیله، استرس های اکسیداتیو، هیپرگلیسمی، VLDL، بیان ژن آپوپتوزیس، TGF-β و افزایش هپارین سولفات پروتئوگلیکان، هپارین سولفاتHDL، فاکتور رشد شبه انسولینی می باشد
    کلیدواژگان: دیابت، نفروپاتی دیابتی، ورزش تریدمیل، آپوپتوزیس
  • محمد فلاح تفتی*، سیدمحمدمسعود شوشتریان صفحه 193
    سابقه و هدف

    دامنه هر یک از شکل موجهای (I-V) پاسخ شنوایی ساقه مغز در زمان ثبت با تکرار میزان تحریک 5pps خیلی کوتاه است که با افزایش این میزان تحریک می توان امکان دستیابی به امواج شفافتر نسبت به ثبت آنها در میزان تحریک کمتر را تضمین کرد. افزایش تکرار میزان تحریک ساقه شنوایی مغز از یک طرف، امکان ارائه پاسخ سریعتر را فراهم می آورد و از طرف دیگر زمینه تفسیر آن دسته از اختلالاتی که با میزان تحریک کمتر ساقه شنوایی مغز امکان پذیر نیست، مهیا می سازد. لذا این مطالعه به منظور دستیابی به اطلاعات جامعتر در اثر تکرار میزان تحریکهای صوتی بر پاسخ ساقه شنوایی مغز بر حسب سن و جنس انجام گرفت.

    روش بررسی

    در این کارآزمایی بالینی مقدار تاثیر تکرار هریک از میزان تحریکهای 50pps، 20pps، 10pps، 5pps و 100pps بر زمان وقوع دو شکل موج I، V و اختلاف فواصل بین آنها (I-V) برحسب افزایش سن در دو جنس زن و مرد با انتخاب 63 زن و مرد سالم در سنین مختلف، و با استفاده از 3 الکترود ثبت شد.

    یافته ها

    با افزایش سن در هر دو جنس، زمان وقوع هر یک از شکل موجهای I و V و اختلاف فاصله بین آنها (I-V) نیز افزایش یافت. زمان وقوع هریک از شکل موجها و اختلاف بین آنها در زنان نسبت به مردان کمتر بود. افزایش تکرار میزان تحریک بر نقاط مختلف مسیر شنوایی تا ساقه مغز از 5pps به منجر به افزایش زمان وقوع شکل موجها و اختلاف بین آنها در همه سنین و هر دو جنس شد.

    نتیجه گیری

    میزان تغییر زمان وقوع شکل موجها I و V در دو گروه سنی هر دو جنس با افزایش تکرار میزان تحریک از 50pps به 100ppsبیشتر و این تغییر زمان در 50ppsچشمگیرتر است. همچنین این تغییرات در شکل موج V نسبت به شکل موج I در سنین مختلف هر دو جنس قابل ملاحظه است

    کلیدواژگان: پاسخ ساقه مغز تحریک شده صوتی، دامنه پاسخ نسبت به زمان مبنا، اختلاف دامنه دو پاسخ نسبت به زمان مبنا، شدت تحریک
  • مهسا هادی پور جهرمی، رضا مظفری کرمانی، مریم کدیور، مارتا صفوی صفحه 199
    سابقه و هدف
    در این پژوهش جهت بررسی اثر عصاره انار (PJ) بر استئوآرتریت (OA) از تزریق داخل مفصلی منویدواستات (MIA) در مفصل تیبوفمورال موش سوری استفاده شده است. آب انار به علت دارا بودن خواص آنتی اکسیدان و همچنین اثرات پیشگیرنده در بیماری های قلبی، از مقبولیت زیادی برخوردار است، اما تاکنون هیچ مطالعه هیستوپاتولوژیکی در حیوانات جهت بررسی اثرات آن در جلوگیری از تخریب غضروف مفصلی و یا ترمیم آنها انجام نشده است.
    روش بررسی
    در این مطالعه تجربی، ابتدا تغییرات هیستوپاتولوژیک استخوان ساب کندرال و غضروف مفصل زانوی موش سوری در طی 1، 14 و 28 روز بعد از تزریق 0/1mg منویدواستات (MIA) مورد بررسی قرار گرفت. سپس اثرات تجویز خوراکی عصاره انار در گروه های مختلف بررسی گردید. در گروه اول عصاره انار با دوز 4ml/kg، در گروه دوم عصاره انار با دوز 10ml/kg و در گروه سوم عصاره انار با دوز 20ml/kg تجویز و تغییرات هیستوپاتولوژیک در مفاصل زانو دو هفته بعد مورد مطالعه میکروسکوپی قرار گرفت.
    یافته ها
    مراحل اولیه استئوآرتریت از نظر پاتولوژیکی شامل مناطقی از دژنراسیون و نکروز کندروسیت هاست که گاهی اوقات تمامی ضخامت غضروف مفصل را درگیر می سازد. تغییرات استخوان ساب کندرال و پروتئوگلیکان شامل کلاپس ترابکول های استخوانی، فیبروز و نکروز و پرولیفراسیون سینوویوم می باشد. تجویز عصاره انار در گروه های مختلف موش سوری به صورت وابسته به دوز مانع از اثرات MIA در ایجاد OA می شود. این اثرات به ویژه در گروه هایی که دوز بالاتری از عصاره انار را دریافت کردند، به طور موثری مشاهده گردید که از آسیب کندروسیت ها جلوگیری به عمل آورده و تغییرات کمتری در پروتئوگلیکان ایجاد شده است.
    نتیجه گیری
    تزریق تک دوز داخل مفصلی MIA منجر به آسیب سریع و پیشرونده غضروف مفصلی شده که دقیقا استئوآرتریت درانسان را تقلید می نماید. در این پژوهش، اثر عصاره انار در بهبودی آسیبهای هیستوپاتولوژیک غضروف مفصل موش سوری مورد تائید قرار گرفت.
    کلیدواژگان: عصاره انار، استئوآرتریت، مدل حیوانی
  • طاهره دهداری، علیرضا حیدرنیا *، علی رمضان خانی، سعید صادقیان، فضل الله غفرانی پور، غلام رضا بابایی، ثریا اعتمادی صفحه 205
    سابقه و هدف

    کارآزمایی های بالینی اندکی در زمینه تاثیر روش های مختلف تنش زدایی بر سطوح اضطراب و کیفیت زندگی بیماران پس از جراحی قلب انجام شده است. هدف این مطالعه بررسی تاثیر یک برنامه آموزشی تنش زدایی تدریجی عضلانی بر اضطراب و کیفیت زندگی بیماران مضطرب پس از جراحی بای پس عروق کرونر است.

    روش بررسی

    : این کارآزمایی بالینی بر روی 110 بیمار دارای اضطراب متوسط و بالاتر که بصورت تصادفی در دو گروه آزمون و شاهد قرار گرفتند، صورت پذیرفت. پرسشنامه های سنجش اضطراب صفت/حالت اسپیلبرگر و کیفیت زندگی SF-36 برای جمع آوری اطلاعات در مرحله قبل و 1 ماه بعد از مداخله استفاده شد. برای بیماران گروه آزمون برنامه آموزش تنش زدایی تدریجی عضلانی اجرا شد. گروه کنترل نیز مراقبتهای روتین کلینیک بازتوانی قلبی را دریافت می کردند.

    یافته ها

    یافته ها نشان داد که کاهش معنی داری در میزان اضطراب صفت (P=0/001) و اضطراب حالت (P0/001=) در گروه آزمون پس از مداخله نسبت به گروه کنترل به وجود آمد. ضمنا در همه ابعاد کیفیت زندگی شامل عملکرد جسمانی (P0/0001=)، محدودیت نقش جسمانی (P=0/03)، درد بدنی (P=0/00001)، سلامت عمومی (P0/0001=)، نیروی حیات (P=0/0001)، عملکرد اجتماعی (P0/001=)، سلامت روانی (P0/00001=) و محدودیت نقش روانی (P0/0001=) تفاوت معنی داری بین گروه آزمون و کنترل وجود داشت.

    نتیجه گیری

    تنش زدایی تدریجی عضلانی می تواند بعنوان یک ابزار قوی جهت افزایش کیفیت زندگی و کاهش میزان اضطراب بیماران مضطرب پس از جراحی قلب مطرح باشد.

    کلیدواژگان: تنش زدایی تدریجی عضلانی، جراحی بای پس عروق کرونر، اضطراب، کیفیت زندگی
  • محمد صاحب الزمانی*، لیلا آلیلو، علی شکیبی صفحه 213
    سابقه و هدف

    آموزش مراقبت از خود به بیمار مبتلا به سکته مغزی و خانواده وی رکن اصلی در اقدامات توانبخشی است. برای تسهیل انتقال مبتلایان به سکته مغزی از مراکز مراقبت حاد به جامعه و برای اطمینان از تداوم مراقبتها، برنامه های حمایتی اولیه بعد از ترخیص باید اجرا و ارزیابی شوند. هدف از مطالعه حاضر، تعیین تاثیر آموزش مراقبت از خود بر توانبخشی مبتلایان به سکته مغزی همی پلژیک ترخیص شده از بیمارستان بود.

    روش بررسی

    این مطالعه تجربی روی 80 بیمار که به طور تصادفی به دو گروه 40 نفری مطالعه و شاهد تقسیم شده بودند، انجام گرفت. در مرحله اول، اطلاعات مربوط به مشخصات فردی و توانایی عملکرد واحدهای مورد پژوهش دو گروه به وسیله پرسشنامه جمع آوری شد. سپس به گروه مورد آموزش مراقبت از خود جهت توانبخشی داده شد. مرحله دوم پژوهش برای گروه مورد 45 روز پس از آخرین جلسه آموزش مراقبت از خود انجام شد. گروه شاهد نیز بعد از 45 روز از آزمون نوبت اول ارزیابی مجدد شدند.

    یافته ها

    نتایج نشان داد بین میانگین امتیازات کسب شده در حیطه های مختلف عملکرد واحدهای مورد پژوهش گروه مورد قبل و بعد از آموزش اختلاف آماری معنی داری وجود دارد. همچنین اختلاف آماری معنی داری بین عملکرد گروه مورد بعد از آموزش و گروه شاهد بعد از زمان آموزش وجود دارد. آزمون آماری t مستقل نیز نشاندهنده افزایش میزان عملکرد گروه مورد بعد از آموزش نسبت به گروه شاهد بعد از زمان آموزش می باشد (0001/0>P).

    نتیجه گیری

    آموزش مراقبت از خود به مبتلایان به سکته مغزی همی پلژیک، منجر به بهبود عملکرد در این بیماران می گردد و همچنین احتمال بروز عوارض و بازگشت دوباره بیماران به بیمارستان را کاهش می دهد.

    کلیدواژگان: مراقبت از خود، توانبخشی، همی پلژیک، سکته مغزی
  • احمد مسعود، حمید شکرریز صفحه 219
    سابقه و هدف
    آلرژی شغلی یکی از مباحث اصلی در زمینه بهداشت کار بوده و به عنوان یکی از معضلات اصلی در کارخانجاتی که کارگران آنها با آلرژن ها تماس دارند، محسوب می شود. شیوع آلرژی شغلی در مطالعات پیشین 8 تا 50 درصد اعلام شده است. این مطالعه با هدف بررسی شیوع انواع مختلف آلرژی شغلی و مواد آلرژی زا در بین کارگران کارخانجات نساجی شهر کاشان انجام پذیرفت.
    روش بررسی
    این مطالعه در قالب یک طرح توصیفی مقطعی و با حجم نمونه 437 نفر از کارگران مذکر شاغل در کارخانجات نساجی شهر کاشان در سال 1385 انجام شد. نحوه نمونه گیری به صورت تصادفی ساده (از میان کارگران 7 کارخانه) و ابزار جمع آوری نمونه شامل پرسشنامه و مصاحبه رودررو با افراد بود.
    یافته ها
    آلرژی تنفسی و پوستی به ترتیب با 3/36 درصد و 1/27 درصد شایعترین انواع آلرژی در بین کارگران بودند. شایعترین محل عوارض پوستی، دست (4/44%) و صورت (8/27%) بودند. استعمال سیگار، نوع الیاف در معرض تماس و قدیمی یا جدید بودن دستگاه ها در نوع آلرژی و محل آن موثر بودند.
    نتیجه گیری
    محیطهای کاری سالم تر و تهویه بهتر و نیز بکارگیری کارگرانی که سابقه بیماری های آلرژیک و استعمال سیگار و سابقه خانوادگی ندارند، می تواند تاثیر بسزایی در کاهش شیوع آلرژی شغلی داشته باشد.
    کلیدواژگان: آلرژی شغلی، شیوع، کارگران نساجی
  • شهلا ملاحسینی، فائزه صحبایی، ابراهیم ابراهیمی، زینب صدیقی صفحه 223
    سابقه و هدف
    تسکین درد یک نیاز اساسی و حق همه افراد است. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر تکنیک انحراف فکر بر میزان درد بیماران جراحی حاد شکمی در بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهر مشهد صورت گرفت.
    روش بررسی
    پژوهش حاضر یک مطالعه کارآزمایی بالینی است. نمونه های پژوهش را 50 نفر از بیماران بستری در بخشهای جراحی عمومی تشکیل می دهند که واجد کلیه مشخصات افراد مورد پژوهش در این مطالعه بودند که به صورت تدریجی مبتنی بر هدف انتخاب شدند. از پرسشنامه برای جمع آوری اطلاعات استفاده شد.
    یافته ها
    در این پژوهش 62% بیماران قبل از انجام تکنیک انحراف فکر دارای درد زیاد بودند و بعد از انجام تکنیک مذکور 58% از درد متوسط رنج برده اند و میانگین درد قبل از انجام روش انحراف فکر 88/7 و بعد از انجام آن 38/4 و انحراف معیار 90/0 بوده است و حداکثر تاثیر انحراف فکر بر کاهش درد بیمارانی که عمل جراحی فتق رانی مختنق داشته اند با میانگین 90/0±14/4 و حداقل تاثیر آن در بیمارانی که تحت عمل جراحی برداشتن سنگ کیسه صفرا از طریق لاپاراسکوپ قرار گرفته اند با میانگین 93/0±45/2 بود.
    نتیجه گیری
    تکنیک انحراف فکر بر میزان درد بیماران جراحی حاد شکمی تاثیر دارد.
    کلیدواژگان: درد، تکنیک انحراف مسیر فکر، بیماران جراحی حاد شکمی
  • مینو ساعتیان، فاطمه محمدیار صفحه 227
    سابقه و هدف
    میکروگلاندولر هیپرپلازی اندوسرویکس، پرولیفراسیون خوش خیم غدد اندوسرویکس می باشد. فرم فلورید آن ممکن است با آدنوکارسینوما اشتباه گردد.
    مورد بیماری: خانم 27 ساله ای در هفته 37 بارداری با شکایت کاهش حرکت جنین و برای اولین بار در طی بارداری به پزشک مراجعه می کند. در معاینه واژینال، توده پولیپوئید بزرگ شکننده ای در دهانه رحم دیده می شود. نمونه برداری از توده جهت بررسی پاتولوژی انجام می گیرد و آدنوکارسینوما گزارش می گردد. بیمار از ادامه درمان امتناع می نماید. 40 روز بعد از زایمان بیمار مجدد به پزشک مراجعه می نماید. در معاینه سرویکس کاملا طبیعی بوده و توده ای دیده نشد. کلپوسکوپی و نمونه برداری از سرویکس از چندین محل انجام می گیرد که هیپرپلازی میکروگلاندولر اندوسرویکس گزارش می گردد. بیمار تا 2سال بعد از زایمان پیگیری شده و تاکنون مشکلی نداشته است.
    نتیجه گیری
    با در نظر گرفتن سابقه بالینی، یافته های هیستومورفولوژیک و ایمنوهیستوشیمی این بیمار مورد میکروگلاندولر هیپرپلازی اندوسرویکس فرم Florid است که در جریان بارداری حادث شده است.
    کلیدواژگان: هیپرپلازی میکروگلاندولر، اندوسرویکس، آدنوکارسینوم
|
  • Fatemeh Rouhpllah, Ghader Khalili, Soroush Sardari, Masoumeh Tavassoti Kheiri, Aref Amirkhani, Taher Nejadsattari, Fereidoun Mahboudi Page 177
    Background
    HIV recombinant proteins can be used as immunogen and inducer of immune system. The gag and env proteins are among the most important ones that are located on internal and surface sections, respectively. In this study, we considered the immunogenisity structure of HIV recombinant protein gp41-p24, which has not yet been studied in detail before.
    Materials And Methods
    In the present study, the HIV recombinant protein gp41-p24 was prepared by cloning methods and kept as unfolded. Using the dilution procedure, unfolded protein was changed to refolded state. The molecular weight and concentration of protein (refolded and unfolded) was measured by electrophoresis and spectrophotometer methods. The measurement of refolded protein can be estimated by native gel and circular dichroism method (CD) based on secondary structure of the protein. Immunological activity and immunogenic structure of these two proteins, based on protein type and optical density was recorded by ELISA and western blot methods.
    Results
    Our results showed that molecular weight of each protein was 32 KD and also they were pure. The refolded protein was observed by native gel method. In the above protein compared with the unfolded one, increased content of helix and beta strand structures and decreased random form was shown. Immune reaction with the antibodies in the serum of HIV positive control patients was observed in the standard and refolded proteins. There was no significant difference based on the protein type.
    Conclusion
    Our research indicated that the HIV recombinant protein gp41-p24, after refolding, has immunogenic activity and we suggest its application as an immunogen in immunization and stimulation of immune system.
  • Seyedreza Mousavi, Mehrzad Sharifi, Pegman Kharazmi, Mohammad Zeynal Zadeh, Ali Kaviani, Mikaeil Rezayi, Arash Najafbeygi, Alireza Saberi Ghouchani Page 183
    Background
    Although lateral internal sphincterotomy is an effective treatment of chronic fissure in ano, it may lead to serious complications, of these, incontinence to flatus and fecal soiling are the most distressing. To avoid such complications, we proposed fissurectomy as an alternative surgical treatment.
    Materials And Methods
    Totally, 62 consecutive patients through the sequential sampling were divided into two groups. 30 patients underwent fissurectomy (F) and 32 underwent lateral internal sphincterotomy (LIS). After a median follow-up of 22 months, we compared the results of the two procedures. In addition to frequent visits on a predetermined basis, a telephone inquiry into fissure recurrence and continence status was made.
    Results
    All patients in either group were pain free and without bleeding within one week. In both groups urinary retention was noted in one patient. Incontinence to flatus was in the LIS group in two (6.2%) patients but no incontinence was noted in the F group. There was one patient (3.1%) with fissure recurrence in the LIS group but no one in the F group. No patient in either group afflicted with anal stenosis or perianal infections. All wounds healed within 8 weeks. 29 patients (96.6%) in the F group and 28(87.5%) in the LIS group reported satisfactory results with their procedure.
    Conclusion
    In the surgical treatment of chronic anal fissure not responding to conservative management, fissurectomy may be a sphincter-sparing alternative and perhaps preferable surgical technique with less total complications.
  • Yousof Doustar *, Iraj Salehi, Mostafa Mohammadi, Daryoosh Mohajeri, Mehrdad Hashemi Page 187
    Background
    Diabetes mellitus and its complications are a public health problem. Exercise is frequently recommended in the type І and type П diabetes mellitus and can improve glucose uptake by increasing insulin sensitivity and lowering body adiposity. Diabetic nephropathy has become the main cause of renal failure. The purpose of this study was to investigate the effect of regular exercise on diabetic nephropathy.
    Materials And Methods
    In this study, fifty-six 12-week rats weighted 200-300 gr were selected and assigned into two groups (treatment and control). Diabetes mellitus was induced by intraperitoneal injection of streptozotocin (50 mg/kg). The treatment group were kept in normal conditions of food and place with regular exercise (treadmill) for 12 weeks, 5 days in a week, an hour every day. In control group we prepared normal conditions (food and place) without any physical activity/regular exercise. After 12 weeks renal tissues were sampled in both groups and 5-6 micron tissue section were prepared through H&E staining method.
    Results
    Histopathological analysis of tissue section in control group demonstrated that glumerosclerosis, artheriolosclerosis, perivascular cuffing of mononuclear inflammatory cells, tubular cells nephrosis and hyaline cast in lumen of renal tubules and a little pathological changes in treatment group were observed. Mean deference of histopathological changes and proteinuria in two groups were significant.
    Conclusion
    We demonstrated that regular exercise (treadmill) is able to reduce pathological changes and improve diabetic nephropathy disease in diabetic patients resulting in the reduction of HbA1c, oxidative stress, hyperglycemia, VLDL, expression of apoptosis regulatory
  • Mahsa Hadipourjahromi *, Reza Mozaffari Kermani, Maryam Kadivar, Marta Safavi Page 199
    Background
    To study the effectiveness of pomegranate juice (PJ) on osteoarthritis (OA), we used mono-iodoacetate (MIA), an inhibitor of glycolysis, in tibiofemoral joint of mice that promotes loss of articular cartilage similar to that noted OA. Pomegranate juice (PJ) is increasing in popularity because of its high antioxidant content, already known to help prevent heart disease. However, no histopathological studies have undertaken in vivo to investigate whether PJ protect articular cartilage.
    Material And Methods
    We described the histopathology in the subchondral bone and cartilage of mice knee joint treated with a single intra-articular injection of MIA (0.1 mg) and sacrificed at 1, 14 and 28 days post injection. Then, the beneficial effect of oral PJ was studied in different groups group 1: administration of PJ (4ml/kg), group 2: administration of PJ (10ml/kg) and group 3: administration of PJ (20ml/kg). Histopathological changes in knee joints were studied after two weeks.
    Results
    Histologically, the early OA was characterized by areas of chondrocytes degeneration/ necrosis sometimes involving the entire thickness of the articular cartilage in the tibial plateaus and femoral condyles. Changes to the subchondral bone and proteoglycane contents, were observed and also, there was focal fragmentation and collapse of bony trabeculae with fibrosis and necrosis. Synovial cell proliferation was noted. Interestingly, administration of PJ in different group of mice prevented the negative effects of iodoacetate, in a dose dependent manner. Chondrocyte damages were significantly prevented and proteoglycane were less affected, especially in group receiving high amount of PJ and no cell proliferation and inflammatory cell were detected in synovium.
    Conclusion
    Fast and progressive damage to articular cartilage is induced by single intra-articular injection of MIA, which mimic exactly human OA. In this study, the effectiveness of PJ in improvement of histopathological damages is emphasized and its chondroprotective effects in vivo are highlighted.
  • Tahereh Dehdari, Alireza Heidarnia, Ali Ramazankhani, Saeed Sadeghian, Fazlollah Ghofranipour, Gholamreza Babaei Rouchi, Sorayya Etemadi Page 205
    Background

    There is a lack of clinical trials studying the effects of relaxation techniques as a basis of stress management on anxiety and quality of life in anxious patients after heart surgery. The purpose of this study was to investigate the effect of progressive muscular relaxation training on reducing anxiety and improving quality of life among patients with high levels of anxiety after coronary artery bypass graft surgery (CABG).

    Material And Methods

    A randomized controlled trial with a prospective pretest-posttest experimental design was used. One hundred ten patients with threatening anxiety level, 6 weeks after coronary artery bypass surgery were randomly assigned into experimental and control groups. The experimental group received progressive muscular relaxation (PMR) training, and the control group received only routine cardiac rehabilitation care. State/trait anxiety was measured with the Spielberger State-Trait Anxiety Inventory, and quality of life was measured with the SF-36 questionnaire.

    Results

    There were significant reductions in state anxiety) P=0.001) and trait anxiety) P=0.001) in the experimental group when compared with the controls after the intervention. Significant improvements were found in the following quality of life measures after participating in progressive muscular relaxation training: physical functioning) P=0.00001), role-physical (P=0.03), bodily pain)P=0.00001), general health) P=0.00001), vitality) P=0.00001), social functioning) P=0.001), role-emotional (P=0.00001) and mental health) P=0.00001).

    Conclusion

    Teaching relaxation techniques could serve as a resource for improving heart patients’ psychological health and quality of life.

  • Ahmad Masoud, Hamid Shekarriz Page 219
    Background
    Occupational allergy is one of the most important issues in the field of occupational health and is one of the major problems among workers in factories with exposure to allergens. The present study was conducted to survey the frequency of different types of allergy and allergens among textile workers in Kashan City.
    Materials And Methods
    This cross sectional study was performed among 437 randomly selected workers of 7 textile factories in Kashan City during 2006.
    Results
    Respiratory (36.3%) and skin (27.1%) allergies were the most common type of occupational allergies among workers. Smoking, type of textiles in exposure, and the state of machines (ne or used) were associated with type and location of allergy.
    Conclusion
    Safer occupational environments and better quality of ventilation and using workers with no history of allergic diseases and smoking may have a prompt effect in reduction of occupational allergy.
  • Shahla Mollahosseini *, Faezeh Sahbaei, Ebrahim Ebrahimi, Zeynab Sadighi Page 223
    Background
    Applying pain reduction techniques is an essential right for all patients. The present study was conducted to determine the efficacy of thought aversion technique on pain severity of patients with acute abdomen.
    Materials And Methods
    For this clinical trial, 50 patients admitted to the surgical unit of hospitals affiliated to Mashad University of Medical Sciences were consecutively selected. Initial data were gathered by a questionnaire.
    Results
    Totally, 62% of patients had experienced sever pain before our intervention, of whom, 58% described moderate pain following the thought aversion technique. The mean pain score was reduced from 7.88 to 4.38 following the intervention. Patients admitted for herniorraphy took benefit much more than the other groups (mean 4.14±0.90), however, this technique was not associated with satisfactory out come in patients underwent laparoscopic cholecystectomy.
    Conclusion
    Thought aversion technique is associated with satisfactory results in pain reduction of patients undergoing surgery.
  • Minoo Saatian *, Fatemeh Mohammadyari Page 227
    Background
    Endocervical microglandular hyperplasia is known as benign proliferation of endocervical glands. Florid form may be mistaken for adenocarcinoma. The patient is a 27-year old female referring when she was during her 37th week of pregnancy complaining of decreased movements of her fetus. In vaginal examination a big polypoid and fragile mass was obvious in cervix. The pathological report of the mass was adenocarcinoma. The patient refused further treatment. She safely delivered and consulted her physician 40 days after delivery. In vaginal examination, cervix was completely normal with no mass. Colposcopy and several biopsies from different points of cervix were performed and all reports were endocervical microglandular hyperplasia. She has been followed for 2 years after her delivery and fortunately she has no problem until now.