Auditory and Vestibular Research
Volume:5 Issue: 1, 1987

در مطالعه ای که طی سال 1374 بر روی 146 گوش از 86 کودک 10-5 ساله دارای شنوایی طبیعی یا افت شنوایی حسی-عصبی حداکثر تا 84 دسی بل مراجعه کننده به کلینیک شنوایی شناسی دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی تهران برای بررسی کاربرد بالینی روش های فرمول نی میر-سسترهن، معادله دوم، Lilly و SPAR موازنه نشده (UWSPAR) و SPAR موازنه شده (WSPAR) در طرح غربالگری شنوایی به عمل آمد مشاهده گردید که روش WSPAR همخوانی خوب با آزمون شنوایی استاندارد داشته (K=0.78) و دارای حساسیت، ویژگی، NPA++ و PPV+++ در سطح مطلوب (94-84%) می باشد. بنابراین چنانچه جهت بررسی شنوایی نتوان از آزمون های سابجکتیو استفاده نمود، جهت افتراق افت شنوایی از شنوایی طبیعی در طرح های غربالگری شنوایی به راحتی می توان از روش WSPAR بعنوان روشی آبجکتیو استفاده نمود.

تومور عصب هشتم یا اکوستیک نورینوما درصد زیادی از تومورهای زاویه پلی-مخچه ای را شامل می شوند. این تومور از نظر هیستولوژی خوش خیم گزارش شده است. چنانچه تومور بیش از حد بزرگ شود می تواند علایم نورولوژیک، مانند عدم تعادل با منشاء مخچه ای، ادم پاپی، اختلال عملکرد سایر اعصاب جمجمه ای و... را به همراه داشته باشد. اکوستیک نورینوما معمولا به صورت یکطرفه ظاهر می شود و علایم ادیولوژیک آن نیز از افت شنوایی یک طرفه حکایت می کند. اما در مورد تومورهای بزرگ، علایم می تواند به صورت دو طرفه هم تظاهر نماید. که بالطبع نتایج ارزیابی های شنوایی را تحت تاثیر قرار می دهد. در گزارش حاضر یک مورد بیمار 31 ساله مبتلا به اکوستیک نورینوما در گوش راست معرفی می شود که در ارزیابی های شنوایی آن علاوه بر اختلال در گوش راست، تغییراتی نیز در آزمون اصوات خالص، اکوستیک رفلکس و ABR گوش چپ مشاهده می گردد.

سرگیجه وضعیتی خوش خیم یک سندروم وستیبولر محیطی است که با حملات عود کننده سرگیجه های کوتاه مدت بدنبال تغییر وضعیت سر با مانور هالپایک مشخص می شود. BPV در اثر اینکه ذرات سفت احتمالا از نوع کریستال های کربنات کلسیم از اتوکنیای یوترکیول کنده شده وارد مدخل یکی از کانال های نیمدایره ای (قدامی، خلفی یا افقی) می شود، ایجاد می گردید. وجود این ذرات سبب جا به جایی کوپولا در کانال نیمدایره ای و موجب تحرک غیر قرینه وستیبول خواهد شد که منجر به سرگیجه و نیستاگموس در سطح کانال درگیر می گردد. بدلیل اینکه کانال خلفی در پایین ترین نقطه (Most gravity dependent position) قرار دارد ذرات موجود کنده شده از یوتریکول به احتمال زیاد بخصوص در طول Cecumbency وارد کانال خلفی می شود. احتمال رسوب در کانال قدامی یا افقی شیوع کمتری دارد برای اینکه هیچیک از این دو کانال وابسته به گراویتی نیستند. بهترین روش برای بروز سرگیجه و نیستاگموس به هنگام معاینه در BPV با منشاء کانال افقی، چرخش 90 درجه ای و سریع سر به سمت مبتلا در حالی که بیمار به پشت خوابیده است، می باشد. نیستاگموس سمت غیر مبتلا شدت کمتری دارد ولی مدت آن طولانی تر از سمت مبتلا می باشد. کانال پارزی (کاهش پاسخ کالریک) در سمت مبتلا در حدود یک سوم از بیماران دیده شده است مشابه سایر فرم های BPV، درگیری کانال افقی سبب بروز حملات سرگیجه با غلطیدن در رختخواب می شود. عادت پذیری (تمایل به کاهش سرگیجه و نیستاگموس با تکرار آزمایش) که از مشخصات BPV با درگیری کانال خلفی است در مورد کانال افقی دیده نمی شود. یکی از روش های توصیه شده برای خارج ساختن ذرات موجود از کانال افقی چرخش سریع 360 درجه ای سر (Barbecuerotation) به سمت گوش مبتلا با مراحل 90 درجه ای است. در مورد HCBPV بهبودی خود به خودی شایع است که معمولا ناگهانی تر و زودتر (معمولا در عرض 4-2 هفته) اتفاق می افتد.

در آزمون (Auditory brainstem response=ABR) همانند دیگر آزمایش های شنوایی جهت بدست آوردن پاسخ های خالص یک گوش لازم است که در گوش غیر آزمایشی با استفاده از نوفه (Noise) پوشش انجام گیرد. یعنی با استفاده از نوفه، گوش غیر آزمایشی از شرکت در پاسخ ها حذف می گردد. در بررسی حاضر تاثیر نوفه بر روی زمان نهفتگی (Latency) امواج ABR، بویژه زمان نهفتگی مطلق موج V و زمان های نهفتگی بین قله ای I-III و I-V و III-V مورد مطالعه قرار گرفته و با آزمون های آماری میزان تاثیر نوفه بر زمان نهفتگی از نظر معنی دار بودن و یا عدم آن تحت بررسی قرار گرفته است. نوفه در چهار حالت 0، 30، 50 و 70 دسی بل SPL به گوش غیر آزمایشی ارایه می گردید. در حالی که شدت محرک آزمایشی (Click بادوام 120 میکروثانیه) در تمامی حالات ارایه نوفه ثابت بود. این بررسی نشان داده است که در محدوده شرایط آزمایشی ما، تاثیر بیشتر بر روی زمان نهفتگی مطلق موج V و زمان نهفتگی بین قله ای I-V بوده و تاثیر بر روی زمان نهفتگی بین قله ای I-III و III-V ناچیز بوده است. در مجموع به نظر می رسد که این تاثیر بیشتر در مناطق پایین ساقه مغز و در محل ارتباطات بین دو طرف دستگاه عصبی شنوایی بوده است. بعلاوه در شدت های پایین نوفه که امکان تداخل آن به طرف مقابل وجود ندارد باز هم تغییرات زمان نهفتگی دیده می شد که این امر بیشتر بر "پوشش مرکزی" دلالت دارد.

توصیف دقیق ویژگی ها غیر زبانی (اطلاعات خانوادگی، تحصیلی، بهداشتی،...) و مهارت های زبانی آسیب دیدگان شنوایی، دست اندرکاران آموزش و توان بخشی این افراد را در محدود یا برطرف کردن کاستی ها و ناتوانی های ایشان یاری می رساند. در تحقیق حاضر 75 دانش آموز کم شنوای دبستان های ناشنوایان تهران، با میانگین افت شنوایی 55 تا 70 دسی بل در گوش بهتر، مورد مطالعه قرار گرفتند. طیف سنی این افراد 8 تا 16 سال و میانگین سن ایشان 11.04 بود. 27 متغیر غیر زبانی از طریق تکمیل پرسشنامه و 32 متغیر دستور زبانی از راه گردآوری نمونه گفتار خودانگیخته آزمودنی ها، بررسی شد. میانگین طول گفته در این افراد 2.763 واژه برآورد شد. از مجموع گفته های آزمودنی ها، 29% از آنها گفته درست بود. همچنین تنها 16.3% از فعل های آنها صحیح صرف شده بود. از شایع ترین اشکالات سطح جمله و فعل، حذف نابجای عناصر دستوری، اشکال فعل از نظر زمان و عدم مطابقت فعل و فاعل بود. در این تحقیق بین برخی متغیرهای غیر زبانی مانند: پایه تحصیلی، سابقه تحصیل در مدرسه عادی و میزان کاربرد سمعک و تعداد گفته های درست آزمودنی ها رابطه معناداری بدست آمده است.