فهرست مطالب

دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان - سال هفتم شماره 1 (پیاپی 26، بهار 1387)

مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان
سال هفتم شماره 1 (پیاپی 26، بهار 1387)

  • 80 صفحه، بهای روی جلد: 10,000ريال
  • تاریخ انتشار: 1387/03/13
  • تعداد عناوین: 9
|
  • مقالات پژوهشی
  • رضا شفیعی نیک، سید محمدرضا پریزاده، افشین کریمی صفحه 5
    زمینه و هدف
    کلپوره در بخش های وسیعی از کشور ایران رشد می کند و در شرایط درون تنی موجب کاهش قند خون می شود. جهت مشخص کردن سازوکار این عمل، در این مطالعه اثر عصاره آبی- الکلی این گیاه بر ترشح انسولین از جزایر لانگرهانس جدا شده از موش صحرایی مورد بررسی قرار گرفت.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه تجربی، اندام های هوایی گیاه (ساقه، برگ و گل) خرد شده و 72 ساعت در 500 میلی لیتر الکل 50 درجه با حرارت 40 درجه سانتی گراد انکوبه و عصاره حاصل در خلاء حذف حلال گردید و مجددا در DMSO حل شده و توسط محلول کربس رقیق شد.. برای جدا کردن جزایر لانگرهانس، در هر آزمایش، موش ها توسط تیوپنتال بی هوش و پانکراس جدا شده توسط کلاژناز هضم شد. جزایر لانگرهانس آزاد در زیر استرئومیکروسکوپ به طور دستی جدا و در بافر کربس 3 میلی مولار به مدت 30 دقیقه پری انکوبه شده و سپس با محلول گلوکز 3 یا 10 میلی مولار با یا بدون ایزوبوتیل متیل گزانتین (IBM) یا همراه با عصاره کلپوره با غلظت های 1/0% و 1% به مدت یک ساعت رنکوبه شدند.
    یافته ها
    10 میلی مول گلوکز موجب افزایش ترشح انسولین شد. ایزوبوتیل متیل گزانتین به صورت وابسته به دوز ترشح انسولین تحریک شده توسط گلوکز (GIIR) را افزایش داد. معذالک عصاره گیاه کلپوره در غلظت 1/0% تغییری در GIIR ایجاد نکرد و در غلظت 1% به صورت معنی دار GIIR را کاهش داد.
    نتیجه گیری
    گیاه کلپوره خاصیت انسولینوتروپیک ندارد. سازوکار اثر مهاری غلظت 1% عصاره مشخص نیست و ممکن است به دلیل سمیت ناشی از غلظت بالای عصاره باشد. اثرات کاهش دهنده قند خون کلپوره در شرایط درون تنی احتمالا ناشی از تغییر در میزان متابولیسم گلوکز یا افزایش حساسیت بافت محیطی به انسولین باشد.
    کلیدواژگان: دیابت ملیتوس، موش صحرایی، جزایر لانگرهانس، انسولین، کلپوره، IBMX
  • دکترعلی روح بخش، کریم محمودی دلفان، پروین رستمی، اکبر حاجی زاده مقدم صفحه 13
    زمینه و هدف
    گاما آمینو بوتیریک اسید (Gama Amino Butyric Acid) GABA دارای سه نوع گیرنده A، B و ‍C در بدن است. گیرنده های GABAC نقش بسیار مهمی در روند بینایی دارند، با این حال نقش این گیرنده ها در سایر روندهای فیزیولوژیک ناشناخته مانده است. هدف این پژوهش ارزیابی اثر داروهای اختصاصی گیرنده های GABAC بر اضطراب در موش های صحرایی نر بود.
    مواد و روش ها
    در مطالعه تجربی حاضر اثر دو داروی CACA و TPMPA (به ترتیب آگونیست و آنتاگونیست اختصاصی گیرنده های GABAC) بر عوامل مرتبط با اضطراب در مدل رفتاری Elevated Plus-maze (EPM) در موش های صحرایی نر نژاد ویستار به روش تزریق داخل مغزی (داخل بطن راست) بررسی شد. نتایج حاصله به کمک تست آماری ANOVA یک طرفه و دوطرفه مورد بررسی قرار گرفت.
    یافته ها
    تزریق مقادیر 5/0، 1، 2 و 4 میکروگرم بر رت از داروی CACA منجر به بروز رفتارهای اضطرابی گردید در حالی که تزریق مقادیر 4 و 6 میکروگرم بر رت از داروی TPMPA منجر به کاهش اضطراب گردید. در قسمتی دیگر از این مطالعه دوز 3 میکروگرم بر رت از داروی TPMPA قبل از تزریق دوزهای 25/0، 5/0 و 1 میکروگرم بر رت از داروی CACA تزریق شد. نتایج نشان داد که تزریق TPMPA باعث جلوگیری از بروز رفتارهای اضطرابی ناشی از داروی CACA در دوز 1 میکروگرم بر رت گردید.
    نتیجه گیری
    این مطالعه نشان داد که تحریک گیرنده های GABAC برخلاف تحریک دو نوع گیرنده دیگر گابا منجر به بروز اضطراب می شود و بلوک گیرنده های GABAC نیز برخلاف بلوک دو نوع گیرنده دیگر گابا باعث کاهش اضطراب می شود. از این رو به نظر می رسد که گابا از طریق گیرنده های متفاوت خود اثرات متغیری بر رفتارهای اضطرابی اعمال می کند. علاوه بر آن نتایج مطالعه حاضر نشان داد که اثرات داروی CACA به طور اختصاصی از طریق گیرنده های GABAC صورت گرفته است. واژه های کلیدی: GABAC، TPMPA، CACA، اضطراب، تزریق داخل بطنی، موش صحرایی
    کلیدواژگان: GABAC، TPMPA، CACA، اضطراب، تزریق داخل بطنی، موش صحرایی
  • مهناز تشکری، عامر الجوابرا، محمدحسین علیمحمدیان، ایرج شریفی، محسن رضاییان، فاطمه محسنی مقدم صفحه 21
    زمینه و هدف
    انگل لیشمانیا ماژور یکی از عوامل اتیولوژیک لیشمانیوز جلدی در مناطق مختلف ایران است. امروزه تکنیک های مختلف ملکولی با استفاده از توالی های پلیمرفیک DNA به طور گسترده در بررسی هتروژنیسیتی عوامل اتیولوژیک لیشمانیوز به کار می رود. یکی از تکنیک های جدید در این زمینه روش Multilocus Microsatellite Typing (MLMT) است که در سال های اخیر مورد توجه محققین قرار گرفته است. در این مطالعه از این روش به منظور بررسی پلی مورفیسم در گونه لیشمانیا ماژور (عامل لیشمانیوز پوستی نوع روستایی) در ایران استفاده شده است.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه آزمایشگاهی تعداد 24 ایزوله انگل لیشمانیا ماژور جمع آوری شده از بیماران مبتلا به لیشمانیوز پوستی در مناطق مختلف اندمیک لیشمانیوز پوستی نوع روستایی در ایران (استان های شمالی، مرکزی، غرب و جنوب غربی ایران) برای اولین بار توسط روش MLMT مورد بررسی قرار گرفت. ایزوله ها با استفاده از هفت جفت پرایمر طراحی شده برای مارکرهای مایکروستلایت بسط داده شد و به منظور بررسی پلی مورفیسم محصولات واکنش بر روی ژل پلی اکریلامید مورد استفاده قرار گرفت.
    یافته ها
    در محصولات حاصل از Polymerase Chain Reaction (PCR) با استفاده از شش جفت پرایمر مورد بررسی، پلی مورفیسم دیده شد و نمای مورفیک تنها در محصولات بسط داده شده توسط یک پرایمر مشاهده گردید. در کل هفت ژنوتیپ مختلف در بین نمونه های مورد مطالعه مشاهده شد. بر اساس نتایج این تحقیق ژنوتیپ های مختلفی در بین ایزوله های گونه لیشمانیا ماژور در نواحی اندمیک اصفهان، تهران و سمنان شناسایی شد در حالی که در بین نمونه های جمع آوری شده از مناطق اندمیک ایلام و خوزستان هموژنیتی دیده شد و تنها یک ژنوتیپ مشاهده گردید.
    نتیجه گیری
    در مجموع در این مطالعه با استفاده از تکنیک MLMT هفت ژنوتیپ مختلف در بین ایزوله های گونه لیشمانیا ماژور در نواحی اندمیک لیشمانیوز پوستی نوع روستایی در ایران شناسایی شد که نشان دهنده توانایی این تکنیک در ارزیابی هتروژنیسیتی در گونه لیشمانیا ماژور است.
    کلیدواژگان: مایکروستلایت تایپینگ، لیشمانیا ماژور، پلی مورفیسم
  • نوشین جلایر نادری، منصور جمالی زواره ای، بهناز ولی زاده صفحه 31
    زمینه و هدف
    مطالعات مختلف نشان دهنده تغییرات ساختاری غشای پایه در سرطان های سلول سنگفرشی (SCC) و سلول بازال (BCC) بوده اند. سرطان سلول بازال سنگفرشی (BSCC) یک تومور بدخیم اپی تلیالی با نمای هیستوپاتولوژیک متشکل از بخش های اپی تلیالی سنگفرشی و بازال است. با توجه به شباهت هیستوپاتولوژیک سرطان های سلول سنگفرشی و بازال با سرطان سلول بازو اسکواموس، مطالعه حاضر با هدف تعیین الگوی شباهت یا تفاوت ساختار غشای پایه در سرطان های سلول سنگفرشی، سلول بازال و بازال سنگفرشی (بازو اسکواموس) انجام گرفت.
    مواد و روش ها
    دراین مطالعه آزمایشگاهی پرونده بیماران مراجعه کننده به بخش پاتولوژی مرکزی بیمارستان امام خمینی تهران در سال های 1382-1379 بازبینی شد و از نمونه های هماتوکسیلین - ائوزین (Hematoxylin-Eosin / H&E)، تعداد 7 نمونه از ضایعات SCC، BCC، BSCC که فاقد خونریزی و نکروز بوده و پوشش اپی تلیالی ممتدی با بافت همبند داشتند، انتخاب شدند. از بلوک های پارافینی نمونه های انتخاب شده، 3 برش 3 میکرونی تهیه شد و با رنگ های هماتوکسیلین - ائوزین و پریودیک اسید- شیف(پاس) [(PAS/ Periodic acid schiff] و رتیکولین رنگ آمیزی شدند. سپس نمونه ها توسط دو پاتولوژیست به صورت مجزا از لحاظ الگوی هیستوپاتولوژیک غشای پایه و تفاوت این الگو در ضایعات فوق الذکر مورد ارزیابی قرار گرفتند.
    یافته ها
    غشای پایه اپی تلیوم طبیعی در رنگ آمیزی با رنگ رتیکولین، H&E و پاس، ممتد و ضخیم بود. غشای پایه SCC در رنگ آمیزی با رنگ های H&E و پاس نامشخص و غیرممتد و در توده های سلولی محصور شده در بافت همبند، مشخص و ممتد بود. غشای پایه BCC در رنگ آمیزی با رنگ های رتیکولین، H&E و پاس واضح و ممتد بود. غشای پایه BSCC در رنگ آمیزی با رنگ های رتیکولین، H&E و پاس واضح، مشخص و ممتد دیده شد.
    نتیجه گیری
    یافته های این مطالعه نشان داد که غشای پایه در BSCC با استفاده از رنگ های پاس و رتیکولین به BCC شباهت بیشتری دارد.
    کلیدواژگان: غشای پایه، سرطان سلول سنگفرشی، سرطان سلول بازال، سرطان سلول بازال سنگفرشی، پریودیک اسید، شیف، رتیکولین
  • سید همایون صدرایی، مرضیه جلالی منفرد، غلامرضا کاکا، یدالله رضایی، گیتی ترکمان، علی اکبر کریمی زارچی، حسین دشت نورد، حسنعلی محبی، مجید مسعودی فر صفحه 39
    زمینه و هدف
    امواج اولتراسوند با شدت پایین در درمان بسیاری از بیماری ها، تسریع التیام زخم، اصلاح روند تولید بافت اسکار و کاهش درد مورد استفاده قرار می گیرد. این تحقیق به بررسی اثر اولتراسوند با شدت پایین بر تشکیل کال استخوانی تیبیای خرگوش از نظر رادیولوژیک و بیومکانیک پرداخته است.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه تجربی تعداد 20 سر خرگوش به روش جراحی، یک شکستگی عرضی در قسمت میانی تنه استخوان تیبیای پای راست آن ها ایجاد گردید و با استفاده از فیکساتور خارجی استخوان تیبیا فیکس گردید. خرگوش ها به طور تصادفی به یک گروه کنترل و دو گروه اولتراسوند درمانی 50 و 100 میلی وات بر سانتی مترمربع تقسیم شدند. در گروه تجربی سه روز پس از جراحی، از امواج اولتراسوند منقطع با دوز 50 و 100 میلی وات بر سانتی مترمربع و به مدت 15 دقیقه روزانه استفاده شد. در گروه کنترل نیز، اولترسوند با شدت جریان صفر مورد استفاده قرار گرفت. پس از 7 هفته، خرگوش ها به روش استنشاق با کلروفورم کشته شدند. فیکساتور خارجی از پای حیوانات باز گردیده و استخوان تیبیای آن ها به طور کامل خارج گردید. پس از رادیوگرافی از نمونه ها تست بیومکانیک به روش خمشی بر روی استخوان تیبیای خرگوش ها انجام گردید.
    یافته ها
    نتایج رادیو گرافی استخوان ها در گروه های مختلف نشان داد که میانگین میزان کال در گروه کنترل 35/0 50/3 و در گروه تجربی (50 میلی وات بر سانتی متر مربع) 25/0 55/2 و هم چنین در گروه تجربی (100 میلی وات بر سانتی مترمربع) 38/0 25/3 بود که اختلاف معنی دار آماری را بین این گروه ها نشان نداده است. نتایج حاصل از تست بیومکانیک استخوان ها نیز نشان داد که میانگین مقاومت استخوان در گروه کنترل 16/6 75/65 و در گروه تجربی (50 میلی وات بر سانتی مترمربع) 27/5 42/49 و هم چنین در گروه تجربی (100 میلی وات بر سانتی مترمربع)63/9 12/79 بود که اختلاف معنی دار آماری را بین این گروه ها نشان نداد.
    نتیجه گیری
    نتایج تحقیق حاضر نشان داد اولتراسوند درمانی طبق برنامه اجرا شده تاثیری بر روند التیام شکستگی و تقویت شکل گیری کال استخوانی در استخوان تیبیای خرگوش نداشته است.
    کلیدواژگان: اولتراسوند، ترمیم استخوان، شکستگی تیبیا، خرگوش
  • حمید حکیمی، ابوالقاسم مساوات، فرشید فرح بخش، سیدمهدی سیدمیرزایی، غلامحسین حسن شاهی، ادریا الی صفحه 49
    زمینه و هدف
    کلامیدیا تراکوماتیس به عنوان یکی از شایع ترین علل بیماری های مقاربتی خصوصا در دنیای غرب مطرح است. این باکتری به عنوان یکی از علل ناباروری در زنان نقش دارد گر چه ارتباط آن با ناباروری مردان مورد بحث است. علاوه بر کلامیدیا، بعضی از باکتری های خانواده آنتروباکتریاسه آاز قبیل ایکولای،کلبسیلا و سراشیا نیز در اختلال عملکرد اسپرم انسانی مطرح می باشند. هدف از این مطالعه مقایسه اثر توکسیسیتی لیپو پلی ساکاریدهای این باکتری ها بر اسپرم انسانی در شرایط آزمایشگاهی می باشد.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه آزمایشگاهی 50 و 25، 10، 1، 1/0 میکروگرم در میلی لیتر لیپو پلی ساکاریدهای تجاری ایکولای،کلبسیلا و سراشیا و 1 میکروگرم در میلی لیتر لیپو پلی ساکاریدکلامیدیای ساخته شده و در گروه کنترل 20 میکرولیترازEBSS ×1در آزمایشگاه با180 میلی لیتر از سوسپانسیون اسپرم انسانی با غلظت 106×5 اسپرم در میلی لیتر که به روش percoll gradient تهیه شده بود به مدت 6 ساعت در انکوباتور با دمای 37 درجه سانتی گراد و دی اکسید کربن 5% نگهداری شدند. پس از طی این مدت میزان مرگ و حیات اسپرم ها با تست HOS ارزیابی شد.
    یافته ها
    هیچ یک از لیپو پلی ساکاریدهای تجاری ایکولای،کلبسیلا و سراشیا با غلظت های کمتر از 50 میکروگرم در میلی لیتر تاثیر منفی بر حیات اسپرم ها نداشت در حالی که لیپو پلی ساکارید کلامیدیا با غلظت 1/0 میکروگرم در میلی لیتر قادر به مرگ تعداد قابل توجهی از اسپرم ها شد که نسبت به گروه کنترل معنی دار بود (05/0p<).
    نتیجه گیری
    عفونت های کلامیدیایی اگر چه از لحاظ بالینی عمدتا مزمن و بدون علامت هستند اما نتایج این مطالعه نشان می دهد که این باکتری در شرایط آزمایشگاهی حدود پانصد بار قوی تر از باکتری های متعلق به خانواده آنتروباکتریاسه آکه در این مطالعه مورد استفاده قرار گرفته اند قادر به مرگ اسپرم های انسانی می باشد. این مطالعه و دیگر مطالعات مشابه موید نقش کلیدی کلامیدیا تراکوماتیس به عنوان یکی از عوامل عفونی ناباروری مردان می باشد.
    کلیدواژگان: لیپو پلی ساکارید، کلامیدیا، آنتروباکتریاسه آ، اسپرم، ناباروری مردان
  • ساناز دواریان، خسرو خادمی کلانتری، عباس رحیمی، اصغر رضا سلطانی صفحه 57
    زمینه و هدف
    تعریق بیش از حد اولیه [(PHH) (Primary Hyperhidrosis] تعریق غیر قابل کنترل در دست ها، پاها، زیر بغل، صورت و کشاله ران با علت ناشناخته می باشد. روش های درمانی متعددی برای این عارضه پیشنهاد شده است. از جمله درمان از طریق تزریق سم بوتولینوم نوع A (BTX-A) که با درد زیاد و عوارضی چون ضعف عضلانی همراه است. یونتوفورزیس BTX-A می تواند در عین غیرتهاجمی بودن، کمترین عوارض را داشته باشد. هدف از این مطالعه، تعیین میزان اثر و پایایی یونتوفورزیس BTX-A در بیماران مبتلا به تعریق بیش از حد اولیه کف دست است.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه نیمه تجربی تعداد 8 بیمار مبتلا به PHH کف دست، با دامنه سنی 19 تا 26 سال، تحت درمان یونتوفورزیس BTX-A بر روی دست غالب قرار گرفتند و دست دیگر به عنوان گروه کنترل، تحت درمان با نرمال سالین قرار گرفت. به منظور بررسی میزان تعریق از تست های گرویمتری و ید - نشاسته و به منظور ارزیابی قدرت عضلانی، از تست های پینچ و گریپ استفاده شد. زمان های ارزیابی، قبل از درمان، 2 روز، 4 روز و 1، 2، 3، 4، 8 و 12 هفته پس از درمان تعیین گردید.
    یافته ها
    میانگین میزان تعریق در دست غالب در 1 هفته (03/0=p)، 3 هفته (01/0=p)، 1 ماه (02/0=p)، 2 ماه (03/0=p) و 3 ماه بعد (02/0=p) و در دست کنترل 3 هفته (02/0=p) و 1 ماه (04/0=p) بعد از درمان به طور معنی داری کاهش یافت. در موارد دیگر هم کاهش تعریق مشاهده گردید اما معنی دار نبود. کاهش قدرت عضلانی در هیچ کدام از بیماران مشاهده نگردید.
    نتیجه گیری
    نتایج نشان دهنده کاهش قابل توجه تعریق کف دست توسط یونتوفورزیس BTX-A می باشد و این اثر حداقل به مدت 3 ماه تداوم دارد و برخلاف روش تزریق، بدون درد بوده و اثرات جانبی هم چون ضعف عضلانی نیز ایجاد نمی نماید.
    کلیدواژگان: تعریق بیش از حد، سم بوتولینوم، یونتوفورزیس، دست
  • وحیدرضا عشوری، فریبا امین زاده صفحه 65
    زمینه و هدف
    اسپاسم حنجره یکی از عوارض خطرناک و فوری بعد از خروج لوله نای است که به علت هیپوکسی می تواند منجر به مرگ و میر و عوارضی مثل آسپیراسیون ریوی، ادم ریوی، برادی کاردی و هیپوکسمی شود. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر افزایش غلظت N2O دمی بر پیشگیری بروز اسپاسم حنجره بود.
    مواد و روش ها
    این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی یک سوکور تصادفی بر روی 440 زن کاندید سزارین الکتیو انجام شد. افراد شرکت کننده به صورت تصادفی ساده به دو گروه تخصیص یافتند. دو گروه از نظر میزان و نوع داروهای بیهوشی، کنترل قلبی و عروقی، تنفس، پالس اکسی متری و نوع برش جراحی یکسان بودند. تنها تفاوت دو گروه در غلظت N2O دمی بود که در یک گروه غلظت 50% و در گروه دیگر 70% استفاده شد. دو گروه از نظر بروز اسپاسم حنجره بعد از خروج لوله نای، هیپوکسی، تهوع و اتساع روده با یکدیگر مقایسه شدند.
    یافته ها
    نتایج تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که از 220 نفر زن کاندیدای سزارین که گاز N2O با غلظت 50% دریافت کرده اند در 6 نفر (73/2%) و از 220 نفر زن کاندیدای سزارین که گاز N2O با غلظت 70% دریافت کرده اند در هیچ کدام اسپاسم حنجره دیده نشد (030/0p=). درضمن درهیچ کدام از افراد مورد مطالعه عوارض N2O شامل هیپوکسمی انتشاری، تهوع و اتساع روده ها مشاهده نشد.
    نتیجه گیری
    افزایش عمق بیهوشی با استفاده از افزایش غلظت N2O دمی یکی از روش هایی است که برای پیشگیری از اسپاسم حنجره بعد از خروج لوله نای در عمل سزارین موثر است.
    کلیدواژگان: اسپاسم حنجره، بیهوشی عمومی، سزارین، N2O
  • مقاله مروری
  • محمد هاشمی، سعید قوامی صفحه 71
    زمینه و هدف
    آپوپتوز یا مرگ برنامه ریزی شده سلول، مکانیسم مهم هوموستاز سلولی است. محرک های فیزیولوژیک و پاتولوژیک سبب ایجاد آپوپتوز می شوند. اختلال در آپوپتوز منجر به بیماری های مختلف از قبیل بیماری خود ایمنی، سرطان، مقاومت تومور به دارو و ایدز می گردد. برای بررسی آپوپتوز از روش های مختلفی استفاده می شود. روش های متداول بررسی آپوپتوز عبارتند از: بررسی سیتوتوکسیسیتی، تغییرات مورفولوژی، الگوی نردبانی DNA، روش TUNEL و فلوسیتومتری. در روش های بررسی آپوپتوز، انتخاب روش به سیستم سلولی، ماهیت ماده القاء کننده آپوپتوز و اطلاعاتی مورد نظر و محدودیت های تکنیکی بستگی دارد. در این مقاله مروری روش های بررسی آپوپتوز مورد بحث قرار گرفته است.
    کلیدواژگان: آپوپتوز، مرگ سلولی، فلوسیتومتری، فراگمنتاسیونDNA
|
  • R. Shafiee-Nick, S.M.R. Parizadeh, A. Karimi Page 5
    Background And Objective
    Teucrium Polium (Labiatae) grows widespread in Iran and reduces blood sugar in-vivo. To examine the mechanism of this effect, in this study we explored the effects of aqueous-alcoholic extract of this plant on insulin secretion of isolated rat pancreatic islets.
    Materials And Methods
    In this experimental study, the upper parts of the plant (stem, flowers and leaves) have been ground and extracted by incubating in 500ml of 50% alcohol at 40 oC for 72 hours. Then the solvent was evaporated in vacuum and reconstituted in DMSO which diluted with Kreb's solution, rats were anesthetized with thiopental, for isolation of Islets, in each experiment. The pancreases were isolated and digested with collagenase and isolated islets were collected manually under a stereomicroscope. Isolated islets were pre-incubated in Kreb’s buffer with 3mM for 30min and then incubated with glucose 3mM or 10mM) with or without Isobutyl-Methylxanthine (IBMX) or the extract (0.1% and 1%) for one hour.
    Results
    Our results showed that 10mM glucose stimulated insulin secretion. IBMX augmented glucose-induced insulin release (GIIR) in a dose-dependent manner. However, the extract, in concentration of 0.1%, did not change GIIR and in a concentration of 1% significantly decreased GIIR.
    Conclusion
    Teucrium Polium extract has not insulinotropic property. The mechanism of inhibitory effect of the extract in the concentration of 1% is not clear and is may be due to the toxicity which the extract produces in high concentrations. We may conclude that the in vivo hypoglycemic effect of is probably the result of changing the rate of glucose metabolism or increasing the sensitivity of peripheral tissue to insulin.
  • A. Roohbakhsh, K. Mahmoodi Delfan, P. Rostami, A. Hajizadeh Moghaddam Page 13
    Background And Objective
    The Gamma Amino Butyric Acid (GABA), has three receptors: A, B and C in the body. GABAc receptors play an important role in process of vision, however, their role in other physiological processes yet to be identified. The aim of this study was to evaluate the effect of specific drugs for GABAC agonist and antagonist on anxiety, in male rats.
    Materials And Methods
    In the present experimental study, the effects of intracerebroventricular (i.c.v) administration of two drugs known as CACA and TPMPA (as the GABAC specific agonist and antagonist, respectively) on anxiety-like behavior in male Wistar rats were determined using elevated plus-maze test model of anxiety. The collected data was analyzed statistically by two and one way ANOVA analysis.
    Results
    Intracerebroventricular administration of CACA with the doses of 0.5, 1, 2 and 4 μg/rat induced anxiogenic effects whereas the i.c.v. administration of TPMPA with the doses of 4 and 6 μg/rat induced anxiolytic effects. Moreover, pretreatment of rats with 3μg/rat of TPMPA before injection of either 0.25, 0.5 or 1 μg/rat of CACA have inhibited the anxiogenic effect of CACA at the dose of 1 μg/rat.
    Conclusion
    The present study showed that, stimulation of GABAC receptors can induce anxiogenic responses contrary to stimulation of A and B receptors. Nevertheless blocking the GABAC receptors contrary to blocking off the other two receptors can induce anxiolytic responses therefore, it may possibly concluded that GABA can induce various effects on anxiety-related behaviors through its receptors. Our results also showed that the anxiogenic effects of CACA was selectively mediated by GABAC receptors.
  • M. Tashakori, A. Al-Jawabreh, M.H. Alimohammadian, I. Sharifi, M. Rezaeian, F.. Mohseni Moqhadam Page 21
    Background And Objective
    Protozoan parasites of Leishmania major is one of the causative agents of cutaneous leishmaniasis in different parts of Iran. Currently different molecular biology tools based on different polymorphic DNA sequences have been used in order to investigate heterogeneity among different Leishmania species. Multilocus microsatellite typing method (MLMT) is one of these interesting techniques that we applied to analyze leishmania major parasites collected from different endemic parts of zoonotic cutaneous Leishmaniasis (ZCL) in Iran.
    Materials And Methods
    In this laboratory study, twenty-four leishmania major parasites collected from patients suffered from cutaneous leishmaniasis in different parts of Iran were investigated using MLMT method for the first time in Iran. The isolates were amplified by seven different designed primers for microsatellite markers and then analysed after running on polyacrylamide gel electrophoresis for detection of polymorphism among these isolates.
    Results
    PCR products of 24 isolates using six microsatellite markers revealed polymorphic pattern, whereas monomorphic profile was observed with only one primer. Totally, seven different genotypes were demonstrated among studied isolates. Based on our results different genotypes were detected within leishmania major isolates collected from endemic areas of ZCL in Esfahan, Semnan and Tehran provinces, although only one genotype was observed in the studied isolated obtained from Khuzestan and Ilam foci.
    Conclusion
    Overall, seven different genotypes were identified based on MLMT in studied Leishmania major isolates in different endemic areas of ZCL in Iran. Based on our finding We suggest that MLMT can utilised as a reliable method for detection of polymorphism within Leishmania major species.
  • N. Jalayer Naderi, M. Jamali Zavarei, B. Valizadeh Page 31
    Background And Objective
    Previous studies showed that basement membrane pattern is structuraly different in SCC and BCC tumors. BSCC is an epithelial malignant tumor with two histopathologic pattern similar to SCC and BCC. This study was aimed to compare the basement membrane pattern in SCC, BCC and BSCC tumors.
    Materials And Methods
    In this laboratory study, the medical files of patients from central pathology department of Imam Khomeini Hospital in Tehran from year 2000 to 2003 were evaluated. Seven sample sections with pathologic diagnosis of SCC, BCC and BSCC were selected and stained with Hematoxylin-Eosin (H&E), Periodic acid schiff (PAS) and Reticulin stains. In the next step, the sections were evaluated by two separate pathologists for basement membrane pattern.
    Results
    In the staining by H&E, PAS and Reticulin, the basement membrane of normal epithelium was continuous and thick. The basement membrane of invasive part of SCC was not continuous with H&E, PAS and Reticulin. On the other hand the epithelial mass in deeper part of lamina propria had a continuous and sharp basement membrane. With H&E, PAS and Reticulin the basement membrane of BCC was continuous and sharp. Basement membrane of BSCC was continuous and sharp in the staining by PAS, H&E and Reticulin.
    Conclusion
    The BSCC basement membrane was similar to BCC by application of PAS and Reticulin stains.
  • S.H. Sadraie, M. Jalali Monfared, Gh. Kaka, Y. Rezaei, G. Torkaman, Aa. Karimi Zarchi, H. Dashtnavard, H.A. Mohebbi, M. Masoudifar Page 39
    Background And Objective
    Application of low intensity ultrasound has been used for treatment of many diseases in medicine and has suggested for accelerating wound healing process, modifying scar tissue and relief of pain. The aim of this study was radiological and biomechanical evaluation of low-intensity pulsed ultrasound on callus formation of tibia in rabbit.
    Materials And Methods
    In this experimental study 20 male white Dutch rabbits (weighting 2.5-3 kg) aged about 6 months were used. Under general anesthsia and sterile condition a standardized mid-tibial osteotomy was performed in the right tibia and bilateral external fixator was applied to the lateral aspect. The rabbits were randomly divided into control and ultrasound groups. After three days of surgery the rabbits of ultrasound group received ultrasound with 1MHz & pulsed 1:1 & 50 and 100 mw/cm2 for 15 min/day and the control groups did not recieved any treatment. The rabbits were killed at week 7 post surgery by inhalation of chloroform. Radiographs were taken following killing the animals immediately. Biomechanical test of rabbits tibiae were used and the samples were taken from the callus of fracture.
    Results
    Radiological scoring of tibia according to density of minerallized callus in the control group was 3.50.35 and in the ultrasound group (50mw/cm2) was 2.550.25 and in the ultrasound group (100 mw/cm2) was 3.250.38. Thus there was it has no differences between ultrasound and control group in radiographs. Force maximum in the biomechanical test of the tibia in the control group was 65.756.16 and in the ultrasound group (50 mw/cm2) was 49.425.27 and in the ultrasound group (100 mw/cm2) was 79.129.63, the differences were not significant. Conclussion: These finding suggest that programmed ultrasond therapy has no effect on fracture repair and callus formation of rabbits tibiae.
  • H. Hakimi, A. Mosavat, F. Farahbakhsh, S.M. Seyed Mirzaei, Gh. Hasanshahi, A.R. Eley Page 49
    Background And Objective
    Chlamydia trachomatis infection is one of the most common sexually transmitted diseases especially in western countries. While there is agreement on the manifestations and, in particular, the negative effects of Chlamydia infection on female fertility, the role of this organism in male fertility is still controversial. In addition to Chlamydia, some bacteria belong to the enterobacteriaceae family, including E.coli, Klebsiella, and Serattia have been suggested in human sperm dysfunction. The purpose of the present study was to compare the in vitro toxic effects of lipopolysaccharides (LPSs) extracted from these bacteria on human sperm.
    Materials And Methods
    In this labratory study, 5 × 106 sperm/ml of prepared sperm using percoll gradient method were treated with 0.1, 1, 10, 25, and 50µg/ml of commercial LPSs from E.coli, Klebsiella, and Serattia and 0.1µg/ml of lab-made Chlamydia LPS at 37ºC in 5% CO2 for 6 hours. After 6h incubation the sperm viability was measured using the HOS test.
    Results
    Commercial LPSs used in this study had no significant detrimental effects on human sperm at lower than 50µg/ml while Chlamydia LPS at 0.1µg/ml showed a significant toxic effects against sperm compare to control group (38.6±1%, p<0.05).
    Conclusion
    Although, chlamydia infections are almost clinically chronic and asymptomatic, our findings showed that the in vitro spermicidal activity of this bacterium is about 500 times more potent than the LPS of E.coli, Klebsiella, and Serattia. These results and the findings from the other relevant studies confirm the key role of C.trachomatis as one of the infectious factors causing male infertility.
  • S. Davarian, K. Khademi Kalantari *, A. Rahimi, A.R. Soltani Page 57
    Background And Objective
    Primary hyperhidrosis (PHH), is an idiopathic disorder, characterized by excessive uncontrollable sweating in the hands, armpits, groin, feet and face. Various methods such as injection of Botulinum Toxin Type A (BTX-A) which is associated with severe pain during injection and also muscle weakness for hyperhidrosis treatment have been suggested. Delivering the BTX-A via iontophoresis is shown to be a noninvasive treatment with the minimum side effects. The aim of this study was to investigate the level of efficacy and persistency of iontophoresis of BTX-A on the patients with palmar PHH.
    Materials And Methods
    In this semi-experimental study eight patients which were suffering from palmar PHH (aged 19-26 years) were treated with iontophoresis of BTX-A on patient’s dominant hand and the other hand was treated with iontophoresis of normal saline as control. Gravimetric and iodine-starch tests were performed to evaluate sweating quantity and muscle strength was assessed by grip and thumb-index pinch tests. Treatment evaluation sessions were at baseline and at 2 and 4 days and also 1, 2, 3, 4, 8, and 12 weeks after treatment.
    Results
    Our results showed that, the mean of sweating rate on dominant hand was significantly reduced at 1 week (p=0.03), 3 weeks (0.01), 1 month (p=0.02), 2 months (p=0.03) and 3 months (p=0.02) post treatment and on control (nondominant) hand 3 weeks (p=0.02) and one month later (p=0.04) after the treatment. There was also reduction in sweating at the other sessions but was not significant. The muscle weakness was not observed in none of the investigated patients.
    Conclusion
    The results suggest that iontophoresis of BTX-A can induces significant reduction in hand sweating rate which was lasted for 3 months and in contrary to the injection method had no pain or side effects such as muscle weakness.
  • V.R. Ashouri, F. Aminzadeh Page 65
    Backgound and
    Objective
    Laryngeal spasm is one of dangerous and urgent complications after tracheal extubation, due to hypoxemia. This event can lead to mortality or complications such as pulmonary aspiration, pulmonary edema, bradycardia and hypoxemia. The aim of this research was to evaluate the effect of increased N2O concentration on the incidence of laryngeal spasm. This research was funded by Rafsanjan University of Medical Sciences. Conflict of interest not declared and Ethics Committee of the University approved the study.
    Materials And Methods
    This study was conducted as a single blind clinical trial on 440 women undergoing elective cesarean section. Patients were divided in to two groups by simple randomization. Two groups had equal anesthetic technique monitoring of cardiovascular and respiratory system and monitoring SPO2 and had same surgical incision. The only difference was N2O concentration: 50% in one group and 70% in another. The two groups compared for incidence of laryngeal spasm after extubation, hypoxemia, nausea and vomiting.
    Results
    Statistical analysis showed that laryngeal spasm occurred in six (2.73%) from 220 patients in 50% N2O group and in none in 70% N2O group (p=0.030). No patient in both groups had complications of N2O administration such as hypoxemia, nausea and gaseous distension of bowels.
    Conclusion
    Enhanced analgesia using increased N20 concentration prevents laryngeal spasm after tracheal extubation in patients under going cesarean section.
  • M. Hashemi, S. Ghavami Page 71
    Background And Objective
    Apoptosis or programmed cell death is an important process for cellular homeostasis and it can be initiated by both physiologic and pathologic stimuli. Defects in the apoptosis process may lead to serious disease such as autoimmune diseases, cancer, tumors drug resistance, and the acquired immunodeficiency syndrome (AIDS). Various methods such as cytotoxicity assay, morphological evaluation, DNA laddering, TUNEL assay and flow cytometry analysis have been used to study cellular apoptosis. The selection of particular method depends on the cell system, the nature of cell death inducer, the information that is being sought and the technical restriction. In this review, various methods to study apoptosis have been discussed.