پژوهشنامه علوم انسانی و اجتماعی
پیاپی 28 (نیمه اول 1387)

در این مقاله سعی داریم تا وضعیت دینداری دانشجویان دانشگاه ها در مقایسه با غیر دانشجویان را نشان دهیم. آنچه موجب توجه به این موضوع شده است، تاکیدی است که در ادبیات اجتماعی بر رابطه بین مدرنیته و سکولاریسم وجود دارد. هر چند که تا کنون پیتر برگر از به نقد نظرش در مورد دست یابی به سکولاریسم به عنوان نتیجه مدرنیته دست کشیده است، ولی هنوز این داعیه وجود دارد که افراد با تحصیلات بالاتر در مقایسه با افراد دارای تحصیلات کمتر، افراد در دانشگاه در مقایسه با افراد خارج از دانشگاه، نسبت به ارزشها و رفتارهای دینی بی اعتنا می باشند. سعی شده است تا ضمن استفاده از چارچوب مفهومی برگر، و توجه به ابعاد دینداری (بعد اعتقادی، رفتاری در سطح رسمی و غیر رسمی و نگرشی) با روش پیمایش به بررسی وضعیت دینداری این دو گروه پرداخته ایم. نتایج بدست آمده تایید کننده نظر برگر دوم می باشد. به عبارت دیگر، نتایج نشاندهنده دینداری دانشجویان و افراد غیر دانشجو با اختلاف کم می باشد. با این وجود، همه افراد از الگوی واحدی در دینداری تبعیت نمی کنند. بدین لحاظ است که بکارگیری اصطلاح "دینداری چند وجهی" برای بیان وضعیت دینداری این دو گروه در تهران از اعتبار بیشتری برخوردار است.