فهرست مطالب

مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران
سال هشتم شماره 1 (پیاپی 29، تابستان 1381)

  • 96 صفحه،
  • تاریخ انتشار: 1381/04/15
  • تعداد عناوین: 19
|
  • مقالات
  • علی اردلان، داود شاه محمدی صفحه 4
    هدف از برنامه ریزی نیروی انسانی در نظام ارائه خدمات بهداشتی، داشتن تعداد کافی نیروی انسانی کارآمد در تمامی حرفه های مورد نیاز است که به طور متناسب از نظر جغرافیایی، جنسی و سازمانی توزیع شده باشند. هر گونه اشکال در برنامه ریزی، ناهماهنگی میان عرضه و تقاضا را به دنبال دارد. برنامه ریزی در زمینه نیروی انسانی روانپزشکی نیز از همین قانون پیروی می کند. تغییر شرایط اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و به دنبال آن افزایش بار اختلالهای روانی، لزوم اجرای گسترده تر برنامه های بهداشت روان و ضرورت توجه به برنامه ریزی درست نیروی انسانی را به دلیل نقش کلیدی و رهبری که در موفقیت این برنامه ها ایفا می کند، بیش از پیش توجیه می نماید. هدف این نوشتار بررسی جنبه های گوناگون برنامه ریزی نیروی انسانی در ایران می باشد. از این رو ارزیابی وضعیت موجود نیروی انسانی در ایران، نقد بررسی های انجام شده در این زمینه، بررسی شمار روانپزشکان و نسبت روانپزشک به جمعیت در سایر کشورها و عوامل مؤثر بر نیاز به روانپزشک مورد بحث قرار می گیرند. در پایان با توجه به عدم وجود نظام برنامه ریزی منسجم و نبود یا کمبود اطلاعات لازم برای تصمیم گیری در زمینه سیاستهای آینده نظام بهداشتی – درمانی کشور در زمینه بهداشت روان، پیشنهادهای مناسب ارائه می شوند.
    کلیدواژگان: نیرویانسانی، بهداشت روانی، روانپزشکی، ایران
  • حمیدرضا احمد خانیها، شریف ترکمن نژاد، محمد مهدی حسینی مقدم صفحه 14
    هدف
    این پژوهش فراوانی سوء استفاده جنسی و افسردگی را در گذشته و حال کودکان خیابانی جنوب شهر تهران بررسی می کند.
    روش
    87 کودک خیابانی در منطقه 12 شهرداری شهر تهران به کمک پرسش نامه K-SADS از نظر وضعیت ابتلاء به افسردگی و وجود سؤاستفاده جنسی به کمک مصاحبه بالینی مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین سنی آنان 3/2+11 سال بوده و 64% (56 نفر) از این کودکان پسر و 36% (31 نفر) دختر بودند.
    یافته ها
    این بررسی 26 نفر (7/86%) از دختران و 27 نفر(2/48%) ازپسران را افسرده نشان داد. ارتباط افسردگی با سابقه زندان رفتن پدر، بیکاری پدر و منبع تامین درآمد خانواده، غیر از پدر معنی دار بود. یافته های پژوهش همچنین نشان داد که 18 نفر (9/20%) از کودکان مورد سوءاستفاده جنسی قرار گرفته اند. فرد سوءاستفاده کننده در 5/55% موارد غریبه بوده است. سوءاستفاده جنسی در این بررسی با افسردگی، مصرف مواد مخدر، سیگار یا سایر متغیرهای بررسی شده ارتباط معنی داری نداشت.
    نتیجه
    با توجه به فراوانی افسردگی و سوءاستفاده جنسی در کودکان خیابانی نیاز به توجه جدی سازمان های دولتی و غیر دولتی در زمینه حمایت و آموزش این افراد می باشد. به نظر میرسد توجه ویژه به این قشر در امر ریشه کنی بیماری های آمیزشی و پیشگیری از شیوع بیماری ایدز بسیار ضروری باشد
    کلیدواژگان: استفاده جنسی، افسردگی، کودکان خیابانی، K، SADS
  • سید محمد علی قریشی زاده، کتایون ترابی صفحه 21
    هدف
    هدف این پژوهش بررسی عوامل مؤثر در گرایش به مواد مخدر، ادامه مصرف و روی آوری دوباره به مواد در مراجعه کنندگان به مرکز درمانی خودمعرف بهزیستی تبریز بوده است.
    روش
    200 نفر از معتادان مرد مراجعه کننده به مرکز یاد شده، بطور تصادفی انتخاب و اطلاعات لازم به روش مصاحبه بالینی روانپزشکی نیم ساختاری و پرسشنامه تهیه شده در زمینه همه گیرشناسی و سبب شناسی اعتیاد گردآوری گردید.
    یافته ها
    این بررسی نشان داد که بیشترین مراجعه کنندگان (46%) در گروه سنی 34-25 سال، 65% در سطح زیر دیپلم و 78% متاهل هستند. رایج ترین ماده مصرفی، تریاک (80%) بود. در مورد علل گرایش و شروع مصرف، شایعترین علت، فشار دوستان و معاشرت با دوستان ناباب (28%)، پس از آن به ترتیب لذت جویی و مصرف تفننی (26%)، فرار از درد و ناراحتی جسمی (19%) و فشار روانی و مشکلات زندگی (13%) گزارش شد. عوامل مؤثر در تداوم سوء مصرف عبارت بودند از احساس وابستگی (20%)، ناتوانی در تحمل علائم ترک (28%)، اثرات نشئگی و کیفوری (5/15%)، رفع اضطراب و ناراحتی (5/12%)، ایجاد اعتماد به نفس (11%) و ایجاد تمرکز، توانایی فکر و کار کردن (13%). عوامل مؤثر در مصرف دوباره پس از دوره های قطع شامل ناراحتی روانی ناشی از ترک (45%)، طرد شدگی از سوی خانواده (10%)، نقش دوستان در مورد مصرف مجدد (22%)، احساس تنهایی و طرد شدگی از سوی اجتماع (5/8%)، بیکاری (6%) و افسردگی (5/8%) بود.
    نتیجه
    این بررسی نشان داد که عوامل گوناگون زیستی، روانی و اجتماعی در شکل گیری مراحل مختلف پدیده اعتیاد دخالت دارند.
    کلیدواژگان: وابستگی، مواد اوپیونیدی، سوء مصرف، معتاد، ترک
  • بررسی ویژگی های جمعیت شناختی بیماران وابسته به مواد افیونی موفق در ترک مراجعه کننده به واحد سرپایی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان
    احمدرضا صیادی، علی اسماعیلی، محمد ناظر، عزت الله خالقی صفحه 29
    هدف
    هدف این پژوهش بررسی نقش عوامل فردی و اجتماعی در تداوم درمان و اعتیاد دوباره بیماران وابسته به مواد افیونی بوده است.
    روش
    در یک بررسی آینده نگر 920 بیمار وابسته به مواد افیونی مراجعه کننده به واحد ترک خود معرف دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان که به شیوه نمونه گیری تصادفی انتخاب شده بودند مورد ارزیابی و پی گیری 6 ماهه قرار گرفتند. گردآوری داده ها به کمک یک پرسشنامه جمعیت شناختی و اطلاعات انجام گردید.
    یافته ها
    نتایج نشان داد که 7/28% آزمودنی های پژوهش موفق به ترک شدند، اما 7/15% این افراد در مدت کمتر از 6 ماه از زمان ترک دوباره به مصرف مواد روی آوردند و تنها 119 نفر (9/12%) در پی گیری 6 ماه پس از ترک پاک مانده بودند. همچنین عواملی همچون سن، داشتن کار، همسر، مسکن شخصی؛ نوع ماده مصرفی، روش مصرف، مقدار مصرف در روز، سن شروع اعتیاد، تجربه استفاده از انواع مواد، سابقه تزریق و سابقه ترک، در گروه های موفق در ترک، گروه ناموفق و گروه عود تفاوت معنی دار نشان داد.
    نتیجه
    تنها بر پایه یک متغیر نمی توان موفقیت در درمان را پیش بینی کرد، بلکه چندین عامل مداخله گر پیش آگهی درمان را تعیین می کنند، که مشخصات فردی و اجتماعی فرد معتاد تنها بخشی از آن عوامل به شمار می روند.
    کلیدواژگان: وابستگی به مواد افیونی، ویژگیهای جمعیت شناختی، پیش آگهی، درمان، ترک، عود
  • محمد خدایاری فرد، باقر غباری بناب، حجت السلام علی تقی فقیهی، شادی وحدت تربتی صفحه 39
    هدف
    در این نوشتار کاربرد روش عفو و بخشش با تاکید بر دیدگاه اسلامی در درمان و بهبود روابط میان فردی و چگونگی بهره گیری افراد از این روش برای حل مسائل، مشکلات و نابسامانی های درونی، به ویژه رنجش از سایرین بررسی شده است.
    روش
    بررسی حاضر به صورت پژوهش کتابخانه ای و گزارش دو مورد که به شیوه یادشده درمان شده اند، انجام گردیده است.
    یافته ها
    این بررسی نشان داد که با اجرای این روش افراد رنجیده توانسته اند اندک، اندک، افکار و احساسات منفی خود را نسبت به فرد رنجاننده کاهش داده و افکار مثبت را جایگزین آنها نمایند.
    نتیجه
    کاربرد روش درمانی عفو و بخشش در اصلاح افکار، احساسات و رفتار افرد رنجیده مؤثر است و سبب بهبود روابط با دیگران می شود. این روش به نظر می رسد در مورد افرادی که گرایش های مذهبی قوی تری دارند کارآیی بیشتری می تواند داشته باشد.
    کلیدواژگان: عفو، بخشش، روان درمانی، دیدگاه اسلامی، درمان مذهبی، دینی
  • جلال شاکری، خیرالله صادقی صفحه 49
    هدف
    هدف پژوهش حاضر تعیین همبودی اختلالهای شخصیت با اختلالهای روانی نیازمند توجه بالینی است.
    روش
    در این پژوهش 203 نفر (124 مرد و 79 زن) که از میان بیماران بستری در بخشهای روانپزشکی مرکز آموزشی درمانی فارابی کرمانشاه به روش نمونه گیری در دسترس برگزیده شده و به کمک یک فهرست وارسی علائم و نشانه های روانپزشکی بر پایه ضوابط تشخیصی DSM-IV مورد بررسی قرار گرفتند.
    یافته ها
    نتایج نشان داد که 5/67% بیماران مورد بررسی دچار اختلال شخصیت هستند. در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا، اختلال شخصیت اسکیزوئید (8/25%)، در بیماران روانپریش، اختلال شخصیت پارانوئید (3/48%)، در بیماران دوقطبی، اختلال شخصیت خودشیفته (38%)، در بیماران دچار افسردگی اساسی، اختلال شخصیت مرزی (2/61%) و در بیماران وابسته به مواد، اختلال شخصیت ضد اجتماعی (5/29%) از شایعترین اختلالها بوده اند. همچنین در این بررسی میزان شیوع اختلالهای شخصیت در زنان، افراد سنین پایین، باسوادان، بیکاران، فرزندان سوم و بالا تر، بیماران دارای والدین خویشاوند، بیمارانی که خود یا اعضای خانواده شان دارای پیشینه بیماری روانی بوده اند و در طبقه های اقتصادی اجتماعی بالا تر، بیش از سایرین بود.
    کلیدواژگان: میزان شیوع، اختلالهای شخصیت، اختلالهای روانی، همبودی
  • علی فیروز آبادی، طوبی مؤمنی صفحه 57
    هدف
    این پژوهش با هدف بررسی میزان شیوع بیماری دیابت در بیماران بستری مبتلا به اختلال دوقطبی در شهر شیراز انجام شده است.
    روش
    384 نفر (192 زن و 192 مرد) مبتلا به اختلال یاد شده بستری در بخش روانپزشکی بیمارستانهای ابن سینا و حافظ شیراز در محدوده سنی85- 13 سال انتخاب و از نظر سابقه ابتلا به دیابت بر پایه گزارش خود آنها مبنی بر مصرف داروهای پایین آورنده قند خون بصورت خوراکی یا تزریقی، ارزیابی و با میزان شیوع آن در جمعیت عمومی مقایسه شدند.
    یافته ها
    7 نفر از زنان و 9 نفر از مردان مبتلا به دیابت بودند که دیابت تنها یک نفر آنها از نوع دوم بود. شیوع دیابت در جمعیت مورد بررسی 2/4 درصد بود که تفاوت معنی داری با شیوع آن در جمعیت عادی داشت.
    نتیجه
    این بررسی وجود رابطه وراثتی میان دو بیماری یا وجود یک ارتباط علت و معلولی میان آنها و وجود یک اختلال مشترک که مناطق معینی از مغز را درگیر کرده باشند و یا اثر داروهای مصرف شده توسط بیماران مبتلا به اختلال دو قطبی را نیز پیش می کشد.
    کلیدواژگان: دیابت، اختلال دوقطبی، ابتلای همزمان
  • قاسم نظیری، بهروز بیرشک صفحه 61
    هدف
    این پژوهش با هدف بررسی سوگیری توجه نسبت به نشانه های مرتبط با گناه در فرآیند پردازش اطلاعات بیماران وسواسی اجباری انجام گردیده است.
    روش
    در چارچوب یک طرح نیمه آزمایشی 20 بیمار وسواسی اجباری به کمک آزمون استروپ با 20 آزمودنی افسرده و 20 فرد بهنجار مقایسه شدند.
    یافته ها
    یافته های پژوهش نشان داد که بیماران وسواسی اجباری زمان بیشتری را صرف خواندن رنگ نشانه های مرتبط با گناه نمودند هر چند که گروه افسرده نیز در مقایسه با گروه بهنجار چنین تاخیری را نشان دادند. چنین تفاوتی در زمان صرف شده برای نشانه هایی که بار هیجانی نداشتند بین سه گروه پژوهش مشاهده نشد.
    نتیجه
    این یافته ها همسو با پیشینه پژوهشی اختلال وسواسی اجباری است که همواره بر نقش احساس گناه به عنوان عامل زمینه ساز، آشکار کننده یا تداوم بخش در این اختلال تاکید داشته است. توجه به این نشانه در درمان شناختی بیماران وسواسی و کاهش آن توصیه بالینی این پژوهش است.
    کلیدواژگان: اختلال وسواسی، اجباری، احساس گناه، آزمون استروپ، فرآیند پردازش اطلاعات
  • صدیقه مهرابیان، سکینه محمد علیزاده، محمدرضا بهرام پور صفحه 70
    هدف
    با آنکه الکتروشوک درمانی (ECT) کاربرد گسترده ای در درمان برخی از بیماری های روانی دارد اما هنوز واکنش های منفی نسبت به این شیوه درمانی حتی در جوامع پزشکی و پرستاری به چشم می خورد. این بررسی با هدف تعیین آگاهی و نگرش کارکنان پرستاری شاغل در بیمارستان روانپزشکی شهید بهشتی کرمان در مورد ECT و شیوه مراقبت از بیماران تحت درمان به کمک این روش انجام شده است.
    روش
    آزمودنی های پژوهش را 80 نفر کارکنان بیمارستان یادشده تشکیل داده اند که به کمک یک پرسشنامه پژوهشگر ساخته مورد بررسی قرار گرفتند و شیوه مراقبتهای پیش از ECT، در هنگام اجرای ECT و پس از آن در مورد 80 بیمار بصورت پی در پی مورد مشاهده قرار گرفت.
    یافته ها
    نتایج نشان داد که بیشتر زنان (7/78%)، دارای مدرک تحصیلی لیسانس و بالاتر (3/51%)، متاهل (8/73%) و در گروه سنی کمتر از 31 سال (3/46%) بوده اند. در مجموع آزمودنی های پژوهش به 8/47% پرسشها پاسخ درست دادند و 3/67% نمره نگرش را به دست آوردند. مقایسه نمره نگرش بر حسب ویژگی های جمعیت شناختی تفاوت معنی دار آماری را بر حسب سن، جنس، سابقه کار نشان داد به طوری که افراد مسن تر و دارای سابقه کار بیشتر نمره نگرش کمتری داشتند.
    نتیجه
    پایین بودن آگاهی پرستاران و نگرش کمی منفی آنها لزوم تنظیم برنامه آموزشی برای پرستاران درباره ECT را نشان می دهد.
    کلیدواژگان: آگاهی، نگرش، الکتروشوک درمانی، ECT، کارکنان پرستاری
  • محبوبه دادفر، کاظم ملکوتی، جعفر بوالهری، فریدون مهرابی صفحه 76
    هدف
    در پژوهش حاضر تغییر در تشخیص اختلالهای شخصیت به دنبال درمان دارویی بیماران وسواسی جبری مورد بررسی قرار گرفته است.
    روش
    این پژوهش با طرحی نیمه آزمایشی 30 آزمودنی مبتلا به بیماری وسواسی جبری را با استفاده از نمونه در دسترس انتخاب و در دو گروه 15 نفر دارای اختلالهای شخصیت و 15 نفر بدون اختلالهای شخصیت به مدت 3 ماه با دارو تحت درمان قرار داده است. ابزارهای به کار برده شده شامل فرم مشخصات جمعیت شناختی، مقیاس درجه بندی افسردگی هامیلتون، مقیاس وسواسی جبری یل براون و پرسشنامه بالینی چند محوری میلون 2 بوده است. آزمودنی ها از نظر متغیرهای مؤثر بر پیامد درمانی همتا سازی شده بودند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش های آماری آزمون t، خی دو، من ویتنی و ویلکاکسون انجام گرفته است.
    یافته ها
    در گروه بیماران وسواسی جبری با اختلال شخصیت، پیش و پس از درمان تفاوت معنی داری در تشخیص شمار اختلال شخصیت دیده نشد. مقایسه شمار اختلالهای شخصیت در گروه بیماران وسواسی جبری بدون اختلال شخصیت پیش و پس از درمان تفاوت معنی داری نشان نداد. مقایسه شمار اختلالهای شخصیت پس از درمان میان دو گروه با و بدون اختلال شخصیت تفاوت معنی داری نشان نداد. همچنین مقایسه صفات شخصیت در هر یک از گروه ها در بیماران پیش و پس از درمان تفاوت معنی داری را نشان داد.
    نتیجه
    درمان دارویی احتمالا بر تغییرصفات شخصیت در بیماران وسواسی جبری مؤثر است. این تاثیر بر نشانه های این بیماری و یا با تاثیر مستقیم برصفات شخصیت انجام می گیرد.
    کلیدواژگان: اختلال وسواسی، جبری، اختلالهای شخصیت، درمان
  • واژگان اندیشه و رفتار
  • مقاله علمی کوتاه / بررسی وضعیت بیماران صرعی در جمعیت تحت پوشش مراکز بهداشتی - درمانی روستایی استان فارس
    محمد علی عسگری صفحه 89
    صرع یک بیماری مزمن و دارای نشانه های متنوع است که در اثر تخلیه الکتریکی غیر طبیعی یاخته های عصبی مغز رخ می دهد. این بیماری نیاز به درمان دراز مدت دارد و می تواند از میزان فعالیتهای فرد بکاهد. طی یک بررسی توصیفی 1500 فرد مبتلا به صرع (2/44% زن، 7/55% مرد) که در خانه های بهداشت شهرستانهای استان فارس به جز شهرستانهای فسا و جهرم پرونده داشتند، به کمک یک پرسشنامه اطلاعات و جمعیت شناختی و مصاحبه مورد بررسی قرار گرفتند. این بررسی میزان شیوع بیماری صرع را در مردان بیشتر از زنان نشان داد (3/1 برابر). 439 نفر (3/29%) در گروه سنی 20-11 سالگی بودند، شغل 1/35% آنان خانه داری، 3/29% بیکار و 4/11% دانش آموز بود. 4/51% مجرد، 5/38% متاهل بودند. 3/78% افراد مورد بررسی در زمینه چگونگی برخورد با بیمار صرعی در هنگام حمله، 3/57% در زمینه طول مدت درمان بیماری، 8/82% در رابطه با مصرف به موقع داروها، 8/27% در زمینه عوارض داروها، آگاهی کمی داشته اند. در زمینه علت ابتلاء به این بیماری بیشترین درصد افراد مورد بررسی (9/27%) آنرا ناشی از تب و کمترین درصد (2/0%) آنرا ناشی از مسمومیت با سموم دفع آفات نباتی دانسته اند. 6/76% افراد مورد بررسی بر این باور بوده اند که افراد مبتلا به صرع می توانند ازدواج کنند و 6/75% اظهار نموده اند که افراد مبتلا به این بیماری توانایی اداره کردن شغل را دارند.
    5/66% بیماران پیش از آنکه توسط بهورز شناسایی شوند، تحت درمان بوده اند. در خانواده 1/18% افراد مورد بررسی سابقه صرع گزارش شده است. 1/50% بیماران سابقه مراجعه به دعانویس را یادآور شده اند. 2/27% افراد برای ادامه درمان به پزشک خصوصی مراجعه نموده اند. 61% بیماران مورد بررسی نوار مغزی گرفته اند و 4/33% آنان نوار مغزی را نزد خود نگهداشته اند. همچنین 1/91% بیماران داروهای تجویز شده را به موقع مصرف کرده اند. این بررسی نشان داد که بهترین شیوه درمانی روش ترکیبی است. از آنجا که درصد چشمگیری از خانواده های بیماران اعتقادی به ادامه درمان توسط پزشک نداشته و به دعا نویس مراجعه نموده بودند، برنامه ریزی برای آموزش و توجیه آنان ضروری به نظر می رسد.
    در پایان از معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی استان فارس به دلیل فراهم نمودن امکانات مالی و اداری، و از خانمها دکتر مهین فرهمند بیگی، دکتر پروین افسر کازرونی، شهین امانت و آقایان: عبدالرسول عسکری نژاد و محمد فرارویی به دلیل همکاری در اجرای طرح قدردانی می گردد.
  • پایان نامه ها
  • بررسی نگرشهای ناکار آمد, میزان استرس و راهبردهای مقابله با استرس در معتادان به مواد افیونی جویای درمان و افراد غیر معتاد
    حسن حاجی پور صفحه 90
  • بررسی واکنشهای روانشناختی و عوامل زمینه ساز در بیماران مبتلا به سرطان گوارش
    معصومه ندایی صفحه 91
  • اخبار و گزارشها
  • راه اندازی وب سایت انجمن روانشناسی ایران
    صفحه 92
  • برگزاری کارگاه شناخت درمانی معتادان
    صفحه 92
  • برگزاری مراسم آغاز سال تحصیلی 82 - 1381 در انستیتو روانپزشکی تهران
    صفحه 93
  • سیزدهمین کنگره جهانی روانپزشکی
    صفحه 93
  • اخبار و گزارشهایی از دفتر مطالعات اسلامی در بهداشت روانی
    صفحه 94
  • معرفی کتاب
    صفحه 96
|
  • Dr. A. Ardalan, Dr. D. Shahmohammadi Page 4
    The purpose of human resources planning in the health services system is to account for a sufficient number of efficient manpower in all the needed professions, who are appropriately distributed in terms of geographical, gender, and organizational parameters. Any inadequacies in such planning will lead to lack of coordination between supply and demand. Planning for psychiatrist manpower follows the same rule. The changes in social, cultural, and economic conditions, followed by an increase in the intensity of mental disorders more than ever before calls for extended implementation of mental health programs and careful attention to proper human resources planning, which plays a governing key role in the success of such programs. The purpose of this article is to examine the various aspects of human resources planning in Iran. In this regard, it presents an assessment of the present conditions of manpower in Iran, a critique of reviews implemented in this area, a survey of the number of psychiatrists and its ratio to the population as compared to other countries, and the significant factors affecting the need for psychiatrists. Finally, appropriate suggestions are provided with regard to the lack of an existing integrated planning system, and the lack or inadequacy of the data required for future policy making in the country’s mental health and treatment system.
  • Dr. H. R. Ahmad Khaniha, Dr. Sh. Turkman Nejad, Dr. M. M. Hussaini Moghaddam Page 14
    Objectives
    This study reviews the prevalence of present as well as prior history of sexual abuse and depression among the street children of South Tehran.
    Method
    Using K-SADS, 87 street children as the subjects of the study from District 12 of Tehran were screened for depression. The prevalence of their experience of sexual abuse was assessed through clinical interviews. The average age of the subjects was 11 years. 56 children (64%) were boys and 31 children (36%) were girls.
    Findings
    The results showed that 26 girls (86.7%) and 27 boys (48.2%) were diagnosed with depression. Significant co-relations were indicated between depression and the following variables: fathers’ history of imprisonment, fathers’ unemployment, and family income provided by someone other than the father. The findings also demonstrated that 18 subjects (20.9%) had been victims of sexual abuse in 55.5% of the cases, the abuse was committed by a stranger. No significant co-relations were found between sexual abuse with depression, drug abuse, cigarette smoking, or other variables under study.
    Results
    The high prevalence of depression and sexual abuse among homeless children demands serious attention from both governmental and non-governmental organizations in provision of protection and education for these children. Special attention invested in this stratum of the society is quite indispensable in the eradication of venereal diseases and the prevention of the spread of AIDS.
  • Dr. S. M. A. Ghoreishizadeh, Dr. K. Torabi Page 21
    Objectives
    This study examined the leading factors causing drug abuse initiation and further continuation and relapse of illicit drug use by treatment seeking addicts in Tabriz Self-Referred Welfare Center.
    Method
    Among those referring to the Center, 200 male addicts were randomly selected as the subjects of the study. The necessary information was collected through semi-structured psychiatric clinical interviews and a questionnaire on epidemiology as well as etiology of substance dependence.
    Findings
    The findings demonstrated that the highest number of subjects (46%) fell in the 25 to 34-age range group 65% possessed education below high school diploma and 78% were married. The most common substance used was opium (80%). As for the causation of substance abuse, the most common responses were in the following categories: peer pressure and interaction with unsuitable cohorts (28%), Enjoyment and recreational use (26%), Physical discomfort and pain relief (19%), Psychological pressures and life stressors (13%). The factors contributing to the maintenance and continuation of drug abuse were found in the categories of Feelings of dependence (20%), Inability to tolerate withdrawal symptoms (28%), Euphoric effects (15.5%), Elimination of anxiety and stress (12.5%), Self confidence (11%), Concentration, thinking and working capacity (13%). The factors leading to relapse after some periods of abstinence included Mental stress ensuing from withdrawal (45%), Banishment by the family (10%), Peer pressure (22%), Feeling of loneliness and social ostracism (8.5%), Unemployment (6%), and Depression (8.5%).
    Results
    This study demonstrated that various biological, psychological, and social factors contribute to different levels of illicit substance dependence.
  • Demographic Features of Opium Dependent Patients with Successful Withdrawal Attempts at RUMS Outpatient Clinic
    A. R. Sayyadi Anari, Dr. A. Esmaili, M. Nazer, Dr. E. Khaleghi Page 29
    Objectives
    The purpose of the study was to examine the role of individual and social factors in continuation of treatment as well as relapse for opium dependent patients.
    Method
    920 upload dependent patients admitted to the self-referring clinic at the Rafsanjan University of Medical Sciences (RUMS) were selected through random sampling as the subjects of the survey. In an ad hoc study, the subjects were monitored through a six-month follow up period. The data were collected through an demographic questionnaire.
    Findings
    The results indicated 28.7% of the subjects had successful opium withdrawal, but 15.7% of them relapsed in less than 6 months, and only 119 subjects (12.9%) remained clean at the 6- month follow-up screening. In addition, there were significant differences found between the successful withdrawal group, unsuccessful withdrawal group, and the relapsed group across the following parameters: age, employment, marital status, ownership of a place of residence, type of opium, the usage route, daily dosage, initiation age, experience with other drugs, prior experiences with injection and abstinence.
    Results
    Successful treatment cannot be judged with reference to a single variable rather, there are a number of intervening factors that determine the prognosis of treatment, of which the addict’s personal and social characteristics constitute only a part.
  • Dr. M. Khodayari Fard, Dr. B. Ghobari Bonab, Dr. A. N. Faghihi, Sh. Vahdat Torbati Page 39
    Objectives
    The present article examines the application of “forgiveness” with an emphasis on Islamic perspective as a treatment method to improve interpersonal relationships and to enhance problem-solving skills in the resolution of difficulties and internal conflicts such as resentfulness toward others in particular.
    Method
    The study was conducted as a library research and a testimonial report of two case studies in which the spoken treatment had been used.
    Findings
    The findings demonstrated that by using this method, the resentful subjects were able to gradually replace their negative thoughts and feelings toward others with positive ones.
    Results
    Forgiveness treatment-method is effective in reconciliation of the feelings, thoughts, and behaviors of the resentful it improves relationships with others. This method seems to be more effective for those who have stronger religious inclinations.
  • Dr. J. Shakeri, Kh. Sadeghi Page 49
    Objectives
    The purpose of the present study was to examine the comorbidity of personality disorders with mental disorders that are focus of clinical attention.
    Method
    203 hospitalized patients (124 male and 79 female) at the psychiatric ward of Farabi Educational-Treatment Center in Kermanshah were selected from an available sample as the subjects of the study. A symptom check list was used to review the patient's psychiatric symptoms based on DSM- IV diagnostic criteria.
    Findings
    67.5% of subjects were found to suffer from co-existing personality disorders. Some of the most common dually diagnosed disorders were as follow: schizoid personality disorder with schizophrenia (25.8%), paranoid personality disorder with psychosis (48.3%), narcissistic personality disorder with bipolar (38%), borderline personality disorder with major depression (61.2%), and antisocial personality disorder with drug- dependency (29.5%). Moreover, personality disorders were found to be more prevalent among the following groups of subjects: women, literate, younger, unemployed, third born or younger children of the family, patients whose parents were relatives, patients with personal or family history of psychiatric disorders, and subjects in higher socio-economic classes
  • Dr. A. Firouzabadi, Dr. T. Momeni Page 57
    Objectives
    The study was implemented to investigate the prevalence of Diabetes Mellitus in the hospitalized patients suffering from bipolar disorder in Shiraz.
    Method
    The subjects were 384 bipolar patients (192 female and 192 male) hospitalized in the psychiatric wards of Ibne’Sina and Hafez hospitals in Shiraz. The subject's age range was between 13 to 85 years their history of diabetes was evaluated and then compared with the general population in terms of prevalence of the disorder.
    Findings
    7 females and 9 males were diagnosed with diabetes, of whom only one was diagnosed with type II diabetes. The prevalence of diabetes among the population under study was 4.2%, which was significantly different from that of the general population.
    Results
    The study implies that the comorbidity of the two disorders might be due to genetic inheritance, a cause-effect relationship, the presence of a shared disorder involving specific brain areas, or the effect of the medication.
  • Gh. Naziri, Dr. B. Birashk Page 61
    Objectives
    The present study was designed to examine the bias toward signs related to guilt feeling in the course of information processing in obsessive-compulsive patients.
    Method
    Within the framework of a quasi-experimental design, 20 obsessive-compulsive patients through a Stroop Test were compared with 20 depressed and 20 normal subjects.
    Findings
    The findings of the study demonstrated that the obsessive-compulsive patients took more time to read guilt related color-signs the depressed subjects too showed the same delay when compared to the normal group. No significant difference in lapsed time was noted among the three groups in relation to the signs lacking emotional load.
    Results
    The results verify previous research findings concerning obsessive-compulsive disorder, which emphasize the role of guilt feeling as a foregrounding, exposing, or maintaining factor in this disorder. The clinical advices derived from the results of this research are to take notice of this symptom in the cognitive treatment of obsessive patients and attempting to reduce it.
  • S. Mehrabian, S. Mohammad Alizadeh, M. R. Bahrampour Page 70
    Objectives
    Although widely used in treatment of some mental illnesses, electro-convulsive therapy (ECT) still receives negative reactions, even from medical and nursing communities. The purpose of the present study was to determine the knowledge and attitude of the nursing staff at Shahid Beheshti Psychiatric Hospital in Kerman toward ECT, and their method of care for patients under ECT treatment.
    Method
    80 staff members of the spoken hospital were the subjects of the study. Reviewed by an aid of a questionnaire developed by the researcher, the staff’s method of care was observed before, during, and after 80 consecutively conducted ECTs.
    Findings
    The results demonstrated that most subjects were female (78.7%), married (73.8%), under 31 years of age (46.3%), and held a B.A. (or higher) degrees (51.3%). The subjects collectively responded correctly to 47.8% of the questions 67.3% was reached on the attitude test score. A comparative analysis of the attitude scores based on demographic features, showed a statistically significant difference in terms of age, sex, and working experience, so that staff members who were older and had more working experience obtained lower attitude scores.
    Results
    The nurses’ limited knowledge of ECT and their slightly negative attitude toward it calls for ECT education for nurses.
  • M. Dadfar, Dr. K. Malakouti, Dr. J. Bolhari, Dr. F. Mehrabi Page 76
    Objectives
    This study was designed to examine the changes in the diagnosis of personality disorders of obsessive-compulsive patients following a pharmacological treatment.
    Method
    In a quasi-experimental design, 30 obsessive-compulsive patients (15 with and 15 without personality disorders) selected from an available sample, received pharmaceutical treatment for a period of three months. The tools used for this study included a demographic questionnaire, Hamilton Rating Depression Scale, Yale-Brown Obsessive-compulsive Scale, and MCMI-II. The subjects were matched in term of variables affecting treatment. The data were analyzed through a t-test, X2, Mann-Whitney and Wilcoxon statistical methods.
    Findings
    No significant difference was found in the number of personality disorders diagnosed before and after treatment in either group of obsessive-compulsive patients (with and without personality disorders). However, as a result of a personality trait comparison, a significant difference was indicated between the aforementioned groups before and after treatment.
    Results
    Pharmaceutical treatment is more likely effective in bringing about changes in personality traits of obsessive-compulsive patients. Such an impact is either influential in alteration of the ways by which this illness is manifested or by affecting personality traits directly.