Journal of Dental School
Volume:26 Issue: 2, 2008

به تازگی ماده جدیدی با افزودن گوتاپرکا به سیلر RoekoSeal تحت عنوان GuttaFlow به بازار عرضه شده که نقش گوتاپرکا و سیلر را به طور همزمان ایفا می کند. هدف از مطالعه حاضر تعیین میزان سایتوتوکسیسیته دو ماده پر کننده کانال گوتافلو و گوتاپرکا بر روی فیبروبلاست های رده سلولی 929L موش بود.
دو ماده براساس دستور کارخانجات سازنده آماده و در زیر هود تحت اشعه UV قرار گرفتند. سلول های فیبروبلاست 929L موش 4 بار پاساژ و پس از بررسی حیات سلولی با محلول تریپان بلو، توسط لام نئوبار شمارش و درون چاهک های پلیت های کشت 24 خانه ای قرار گرفتند. از سلول به عنوان گروه شاهد منفی و ماده دی متیل متاکریلات به عنوان شاهد مثبت استفاده شد. سلول ها در دمای °C37، رطوبت 98% و غلظت Co25% و در محیط کشت شامل fetal bovine serum (FBS10%) و Dulbecco''s MEM + پنی سیلین unit10000+ استرپتومایسین g/mLμ10000 رشد داده شدند. 10 نمونه از هر یک از گروه ها در مجاورت محیط کشت قرار گرفته و پلیت ها بعد از 24 ساعت در شرایط استریل انکوبه شدند. میزان سمیت مواد بعد از 1، 24 و 72 ساعت با روش MTT بررسی شد.یافته ها توسط آزمون های آماری آنالیز واریانس یک طرفه و دوطرفه و همچنین آزمون مقایسه های متعدد Tukey و سطح معنی داری 05/0>P مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
میانگین جذب نوری گوتاپرکا در 1 ساعت 4826/0، در 24 ساعت 2233/0 و در 72 ساعت برابر 1675/0 بود. این مقادیر در گوتافلو به ترتیب برابر 4796/0، 2903/0و 5603/0 بودند. بر این اساس نوع ماده پر کننده، زمان اندازه گیری و همچنین اثر متقابل دو متغیر بر میزان جذب نوری نمونه ها اثر معنی دار داشته است(0001/0P< در همه موارد).
بیشترین میزان سمیت ماده GuttaFlow در 24 ساعت و کمترین آن در 72 ساعت مشاهده گردید ولی میزان سمیت گوتاپرکا با افزایش زمان سیر صعودی داشت.

در سالهای اخیر نسل جدیدی از پست های غیرفلزی برای بازسازی مطلوب تاج دندان به بازار عرضه شده است. هدف از این مطالعه، مقایسه مقاومت به شکست سه نوع پست پیش ساخته فایبر کامپوزیت، فلزی و سرامیکی در دندان های ثنایای بالا بود.
در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی، 30 دندان سانترال بالا مورد بررسی قرار گرفتند. همگی بوسیله دیسک فلزی در 1 میلی متری کرونالی CEJ سطح فاسیال قطع گشته، پس از درمان ریشه برای قرار دادن پست در داخل کانال آماده شدند. دندان ها به طور تصادفی به سه گروه 10 تایی تقسیم شدند. در گروه اول، دندان ها با پست گلاس فایبر، در گروه دوم با پست سرامیکی و در گروه سوم با پست پیش ساخته فلزی ترمیم شدند. برای تمام نمونه ها کور کامپوزیتی (Z100-3M) ساخته شد. پس از ساخته شدن روکش فلزی، نمونه ها توسط سمان گلاس آینومر سمان شدند. سپس همگی توسط آکریل سلف کیور، 4 میلی متر زیرCEJ مانت شدند و برای اندازه گیری مقاومت به شکست در دستگاه Universal testing machine تحت زاویه 135 درجه با سرعت mm/min 5/0 مورد آزمایش قرار گرفتند و نحوه شکست مورد بررسی قرار گرفت. نتایج با آزمون آماری ANOVA و LSD مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
میانگین مقاومت به شکست و انحراف معیار در گروه های گلاس فایبر، سرامیکی و فلزی به ترتیب عبارت بودند از:26/113±765، 34/95±790 و 32/105±614. بین گروه گلاس فایبر و سرامیکی از نظر مقاومت هیچ اختلاف معنی داری وجود نداشت ولی مقاومت به شکست پست های گلاس فایبر و سرامیکی به طور معنی داری بیشتر از پست های تیتانیوم بود(05/0P<).
با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق استفاده از پست های پیش ساخته گلاس فایبر و سرامیکی بر استفاده از پست های پیش ساخته فلزی تیتانیوم ارجحیت دارد ولی به علت بالاتر بودن درصد شکستگی نامطلوب در گروه های سرامیکی نسبت به گلاس فایبر، استفاده از پست های گلاس فایبر توصیه می شود.

ایدز به عنوان مهلک ترین بیماری عفونی قرن بیستم شناخته شده است. شیوع ایدز در جوامع بسیاری با سرعت در حال افزایش است و نوجوانان به علت عدم آگاهی کافی در این زمینه به راحتی در معرض خطر ابتلا به ایدز قرار می گیرند. این تحقیق با هدف ارزیابی میزان آگاهی و نگرش دانش آموزان دبیرستان های منطقه 1 شهر تهران در سال تحصیلی 1385 انجام شد.
این تحقیق مقطعی بر روی 600 دانش آموز دبیرستانی منطقه 1 شهر تهران که به روش تصادفی دو مرحله ای گزینش شده بودند، صورت پذیرفت. آگاهی و نگرش این افراد در مورد ایدز با استفاده از پرسشنامهNCHS وابسته به مرکز کنترل بیماری های ایالات متحده آمریکا (CDC) ارزیابی شد. این پرسشنامه دارای 22 سوال در بخش آگاهی، 6 سوال در بخش نگرش، 2 سوال درباره نحوه دریافت اطلاعات و یک سوال نظرسنجی بود. نتایج مربوط به سوالات آگاهی به روش توصیفی-تحلیلی و مابقی سوالات به روش توصیفی بررسی شدند. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون های غیرپارامتری Mann-Whitney و Kruskal-Wallis و نرم افزار SPSS 12 استفاده شد.
در این بررسی که 283 پسر و 357 دختر در آن شرکت داشتند، بیش از نیمی از سوالات آگاهی (13 سوال) دارای شاخص دشواری بالای 80% بودند که نشان دهنده آگاهی خوب دانش آموزان بود. دشوارترین سوال پرسشنامه مربوط به پاتوژنز بیماری با ضریب دشواری 2/24% و آسانترین سوال مربوط به اتیولوژی بیماری با ضریب دشواری 6/96% بود. تمام سوالات مربوط به راه های انتقال بیماری، شاخص دشواری بالای 80% داشتند و نیمی از دانش آموزان به 5 سوال از 7 سوال مربوط به راه های عدم انتقال بیماری پاسخ درست داده بودند. در مورد آگاهی از درمان بیماری، کمترین آگاهی مربوط به آگاهی از وجود داروهایی برای افزایش طول عمر بیماران بود. در قسمت نگرش، 59% سطح آگاهی خود را متوسط ارزیابی کرده بودند. بیشترین منبع انتخاب شده برای دریافت اطلاعات، تلویزیون و کمترین آن، درمانگاه ها و بیمارستان ها بود.
سطح اطلاعات دانش آموزان در مورد گروه سوالات راه های انتقال بیماری، عوارض و راه های درمان بیماری ایدز خوب بود اما آگاهی آنها در مورد راه هایی که امکان انتقال ایدز از طریق آن وجود ندارد مطلوب نبود. ترس از ابتلا به ایدز در دانش آموزان وجود داشت و اکثر آنها معتقد بودند که دندانپزشک قادر به شناسایی بیماری ایدز نمی باشد که می توان با افزایش آگاهی، میزان ترس و اضطراب این گروه را کاهش داد.

حضور فلوراید در مایعات دهانی، برای جلوگیری از پوسیدگی دندانی الزامی است. هدف از این مطالعه تعیین میزان احتباس فلوراید در بزاق پس از مسواک زدن با دو خمیردندان فلورایددار ایرانی نسیم و کرند در مقایسه با خمیردندان های MacLeans وCrest می باشد.
10 فرد بالغ قبل از شروع مطالعه به مدت 10 روز و در فواصل آزمایشات از خمیردندان بدون فلوراید استفاده کردند. خمیردندان های مورد مطالعه، نسیم و MacLeans (حاوی سدیم منوفلوروفسفات) و کرند و Crest (حاوی سدیم فلوراید) بودند. شرکت کنندگان در هر مرحله دندان های خود را با 5/1 گرم از یکی از خمیردندان های مورد آزمایش به مدت 1 دقیقه مسواک زدند و میزان فلوراید بزاق در زمان پایه و 1، 30، 60، 120 دقیقه بعد از مسواک زدن به روش پتانسیومتری انداره گیری شد. برای تحلیل داده ها از روش آماری اندازه های تکرار شده، t زوجی و one way ANOVA و Tukey استفاده گردید.
در هر چهار خمیر دندان مورد مطالعه، میزان فلوراید بزاق در دقیقه 1 بیشترین مقدار در بین تمام زمان های نمونه گیری بود (005/0>P) و پس از آن به تدریج میزان فلوراید بزاق تا دقیقه 120 کاهش یافت. میزان احتباس فلوراید بزاق در دقایق 60 و 120، در مورد خمیردندان Crest به طور معنی داری از خمیردندان کرند بالاتر بود.]دقیقه 60: (005/0>P)(0770/0±5173/0 و 0988/0±9824/0)؛ دقیقه 120: (008/0>P)(0580/0±3651/0 و 0615/0±8103/0)[.
میزان فلوراید احتباس یافته در بزاق در خمیردندان Crest بیشتر از سایرین، در خمیر دندان نسیم برابر MacLeans و در خمیر دندان کرند کمتر از سایر خمیر دندان های مورد مطالعه به دست آمد.

استوماتیت آفتی عود کننده (RAS) یکی از شایعترین زخم های مخاط دهان به شمار می رود. ارتباط RAS با عوامل روحی-روانی قبلا گزارش شده است. از آنجا که نتایج بدست آمده از تحقیقات انجام شده ضد و نقیض می باشند، هدف از انجام تحقیق حاضر تعیین شیوع استوماتیت آفتی عود کننده و ارتباط آن با اضطراب در دانشجویان رشته های پزشکی، دندانپزشکی و داروسازی کرمان بود.

در مطالعه توصیفی-تحلیلی حاضر، 550 نفر از دانشجویان رشته های پزشکی، دندانپزشکی و داروسازی دانشگاه علوم پزشکی کرمان شرکت نمودند. در این تحقیق برای ارزیابی میزان اضطراب از آزمون اضطراب Cattelاستفاده شد. در بیمارانی که در آنها سابفه ابتلا بهRAS مثبت بود، پرسش نامه دیگری نیز در مورد خصوصیات زخم ها تکمیل گردید. نتایج به دست آمده توسط نرم افزار آماری SPSS 10 و با استفاده از آزمون های آماری t و Chi-square مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

نتایج نشان دادند که میزان 4/19درصد از 550 نفر شرکت کننده در این تحقیق دچار زخم های آفتی عود کننده بودند. بر اساس اظهارات بیماران شیوع زخم های آفتی در ماه های اردیبهشت تا شهریور بیشتر از سایر ماه های سال بود. بیماران همچنین اظهار کردند که تنش های روحی و مصرف برخی غذاها (بخصوص بادمجان و فلفل) مهم ترین عوامل تشدید کننده زخم های آفتی هستند. میانگین نمره اضطراب در مبتلایان به زخم های آفتی، به طور معنی داری بالاتر از افرادی بود که فاقد چنین سابقه ای بودند(001/0P<). در ارتباط با جنس نیز تفاوت دو گروه مورد و شاهد نیز معنی دار بود (05/0P<).

با توجه به میزان شیوع استوماتیت آفتی عود کننده و ارتباط آن با اضطراب، پیشگیری از اضطراب یا کاهش آن باید در طرح درمان مبتلایان به استوماتیت آفتی عود کننده مورد توجه قرار گیرد.

Mineral trioxide aggregate ماده نسبتا جدیدی است. با توجه به سازگاری این ماده با نسج پالپ و توانایی سیل مطلوب شاید بتوان با کاربرد آن در پوشش مستقیم پالپ دندان های شیری به موفقیت بالائی دست یافت. هدف از این مطالعه ارزیابی هیستوپاتولوژیک پالپ به دنبال درمان مستقیم آن با کلسیم هیدروکساید و Mineral trioxide aggregate بود.
برای انجام این مطالعه تجربی، بیست دندان کانین شیری که باید در درمان ارتودنسی خارج می شدند انتخاب و به 2 گروه تقسیم شدند. یک گروه با کلسیم هیدروکساید و گروه دیگر با Mineral trioxide aggregate تحت درمان مستقیم پالپ قرار گرفتند. بعد از 60 روز، دندانها خارج شده و برای بررسی هیستولوژیک آماده گردیدند. در نهایت داده ها با آزمون Mann-whitney آنالیز شد.
التهاب در تمام دندانها و تحلیل داخلی در 6 دندان و آبسه در 5 دندان از گروه کلسیم هیدروکساید دیده شد. در 6 دندان گروه کلسیم هیدروکساید سد کلسیفیه تشکیل شد و عاج ترمیمی در 2 دندان مشاهده گردید. در گروه Mineral trioxide aggregate 2 دندان دچار التهاب گردید و تحلیل داخلی و آبسه در هیچ دندانی دیده نشد. سد کلسیفیه و عاج ترمیمی در 7 دندان تشکیل شد.
براساس نتایج این مطالعه Mineral trioxide aggregate در پوشش مستقیم پالپ دندان های شیری بر کلسیم هیدروکساید برتری دارد.

ساخت پرسلن های دندانی به دلیل وجود معادن غنی مواد سازنده آنها در داخل کشور به صورت تولید پرسلن های دندانی اپک و دنتین، بدون در نظر گرفتن رنگ، آغاز گردیده که نتایج رضایت بخشی حاصل شده است. با توجه به اهمیت رنگ این مواد، هدف از این تحقیق تکنیکی، شناسایی رنگ های مورد مصرف در پرسلن دنتین VitaVMK68 جهت ساخت مشابه ایرانی و مقایسه کیفیت و کمیت رنگ محصول تولید شده با VitaVMK68بود.
در این گزارش تکنیکی، ابتدا به کمک دستگاه XRD، بهترین شرایط پخت جهت تشکیل فازهای مشابه در دنتین آزمایشی و دنتین ویتا مشخص و اعمال گردید. همچنین ساختار پودر دنتین جدید توسط دستگاه SEM بررسی شد. سپس آنالیز ترکیب شیمیایی و شناسایی عناصر رنگی موجود در پودر پرسلن ویتا توسط روش های مختلف صورت پذیرفت. جهت تهیه دنتین رنگی، رنگ های ترکیبی با فرمول ها و درصدهای متفاوت به پودر دنتین اضافه شده، پس از تهیه مخلوط هموژن، نمونه ها پرس شده و برای پخت در داخل کوره قرار گرفتند. رنگ نمونه های دنتین جدید با دستگاه کالریمتر تعیین و با نمونه های دنتین Vita مقایسه شدند.
1) نتایج حاصل از پراش اشعه X، تطابق کامل فازهای موجود در پودر دنتین جدید و ویتا را نشان داد. 2)دانه بندی پودر دنتین جدید کاملا شبیه ویتا گردید. 3) ساختار رنگ های اصلی به کار برده شده در پودر دنتین ویتا کریستالین و از نوع stain سرامیکی تعیین گردید. 4) نمونه های sinterشده دنتین رنگی مورد آزمایش تشابه قابل قبولی را براساس معیار اختلاف رنگ (E) با نمونه های ویتا نشان دادند.
نمونه های دنتین رنگی ساخته شده تشابه قابل قبولی را با دنتین ویتا نشان دادند به گونه ای که اختلاف آنها قابل تشخیص نبود.

امروزه اطلاع دقیقی از وضعیت پریودنتال مبتلایان به ویروس HIV با ضعف سیستم ایمنی مستعد ابتلا به بیماری های پریودنتال و ضایعات فرصت طلب دهانی در دست نیست. تحقیق حاضر با هدف تعیین وضعیت پریودنتال افراد مبتلا به HIV مراجعه کننده به بخش عفونی و مرکز مشاوره بیماری های رفتاری امام خمینی و مرکز کاهش خسارات پرسپولیس در فاصله سال های 84-1383 انجام گرفت.
تحقیق توصیفی حاضر بر روی 118 بیمار HIV+ براساس آزمایش ELISA و Western Blot صورت گرفت. اطلاعات مربوط به سن، جنس، میزان تحصیلات، مصرف سیگار، وضعیت تاهل، نوع اعتیاد، داروی مصرفی، دوز و مقدار مصرف دارو، علت ابتلا به بیماری و میزان CD4 ثبت شد. بیماران از ماه قبل جراحی در ناحیه سر و گردن و دهان نداشته، حداقل دارای 15 دندان بودند. شاخص هایMGI (modified gingival index)، PI (Shick & Ash)، PD و CAL بر روی سطح دندان های رمفورد محاسبه و ثبت گردید. عملیات آماری با استفاده از نرم افزار SPSS و SAS و آماره هایgeneralized estimated equation، hotteling''s multivariate model، ضریب همبستگی اسپیرمن و پیرسون انجام گرفت.
از 118 بیمار مورد مطالعه، 6/96% مرد و 4/3% زن بودند. میانگین سنی افراد 49/6±6/33 سال بود. 200CD4< در 27%، 500CD4< < 200 در 7/55% و 500CD4> در 3/17% افراد به دست آمد. متوسط MGI، 41/0±33/1وPI، 18/0±8/2وPD، 98/0±66/1 بود. بین میزان CD4، MGI و PI رابطه معنی داری مشاهده نشد، اما CAL در افراد 200CD4< اختلاف آماری معنی دار با دو گروه دیگر داشت (02/0P<).
میزان MGI و PI افراد مورد مطالعه بالا بود که نشان دهنده بهداشت ضعیف دهان است. میزان CAL با تضعیف سیستم ایمنی افزایش می یابد که نمایانگر تاثیر بیماری به عنوان ریسک فاکتور بر شدت بیماری پریودنتال است

براکت های ارتودنسی به دلیل ایجاد گیر مکانیکی برای پلاک میکروبی باعث افزایش میزان پوسیدگی اطراف خود روی مینا می شوند. برای کاهش این مشکل از موادی چون فلوراید و کلرهگزیدین استفاده می شود. استرپتوکوک موتانس از شایعترین میکروارگانیسم های پوسیدگی زاست. این تحقیق با هدف تعیین اثر ژل کلرهگزیدین فلوراید تولید شده در ایران بر کاهش میزان استرپتوکوک موتانس پلاک فوق لثه ای اطراف براکت های ارتودنسی روی 37 نفر از مراجعه کنندگان به مطب خصوصی انجام شد.
در این مطالعه که طراحی آن به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی بود 37 بیمار مذکور به دو گروه 19 نفری (A) و 18 نفری (B) تقسیم شدند. ابتدا میزان استرپتوکوک موجود در پلاک فوق لثه ای دندان های 3 و 5 بیماران بررسی شد. در گروه A ژل دارو و در گروه B ژل دارونما، بعد از مسواک، 5 بار به فاصله های 1 هفته تجویز شد. روز بعد از آخرین مورد استفاده، مجددا مقدار استرپتوکوک در پلاک فوق لثه ای اطراف براکت های همان دندان ها بررسی شدند. برای مقایسه مقادیر بدست آمده، بین مقادیر baseline و مقادیر بعد از تجویز ژل ها، در هر گروه آزمون Wilcoxon Signed Rank انجام شد. برای مقایسه دامنه تغییرات بین دو گروه A و B آزمون آماریMann-Whitney مورد استفاده قرار گرفت.
نتیجه بدست آمده Mann-whitney برای گروه A با درجه اطمینان 95% معنی دار بود (0001/0P<). اما نتیجه Mann-whitney بدست آمده گروه B که در آن دارونما تجویز شده بود با درجه اطمینان 95% معنی دار نبود.
ژل کلرهگزیدین فلوراید به طور مشخص و معنی داری باعث کاهش میزان استرپتوکوک موتانس در پلاک فوق لثه ای اطراف براکت های ارتودنسی شد.

وجود ترس از دندانپزشکی از جمله موارد شایعی است که می تواند شرایط نامطلوبی برای بیمار و دندانپزشک ایجاد نماید. این مطالعه با هدف تعیین میزان ترس بیماران از مراحل مختلف مراجعه تا درمان های دندانپزشکی انجام گرفت.
این مطالعه توصیفی- مقطعی به منظور تعیین ترس از مراحل مختلف مراجعه تا درمان های دندانپزشکی بر روی 386 نفر بیمار مراجعه کننده به دانشکده دندانپزشکی کرمان به روش (visual analogue scale) انجام گردید. افراد با استفاده از نمونه گیری غیراحتمالی آسان انتخاب شدند. کلیه اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسشنامه جمع آوری شدند. داده های به دست آمده با آزمون های t و ANOVA مورد تجزیه و تحیل قرار گرفتند.
این بررسی نشان داد که از تعداد 386 نفر بیمار مراجعه کننده، تعداد 74 نفر (19%) دارای ترس کم، متوسط و 261 نفر (8/67%) دارای ترس متوسط، شدید و 51 نفر (2/13%) دارای ترس بسیار شدید یا وحشت بودند. بیشترین ترس به ترتیب نسبت به جراحی، معالجه ریشه دندان، کشیدن دندان و مشاهده سرنگ تزریق بود. در این مطالعه بین میانگین شدت ترس با جنس و تجربه ناخوشایند قبلی از دندانپزشکی و همچنین تعداد دفعات مراجعه به دندانپزشکی ارتباط معنی دار وجود داشت. ترس در زنان بیشتر از مردان (012/0=P)، و در کسانی که تجربه ناخوشایند قبلی داشتند بیشتر از افرادی که این تجربه را نداشتند (03/0=P) بود. ترس با افزایش تعداد دفعات مراجعه به دندانپزشکی کاهش یافت (021/0=P).
اعمال دندانپزشکی که در گروه های مختلف افراد ایجاد ترس می کند، علیرغم امکان تفاوت در شدت ترس، یکسان هستند.

در بیماران با بی دندانی کامل، بازسازی با پروتز کامل ثابت متکی بر ایمپلنت (implant-supproted fixed prosthesis) درمانی پیچیده می باشد. در روش رایج پس از قرار دادن ایمپلنت ها در مرحله ساخت پروتز موقتی، پروتز کامل موقت ثابت بدون توجه به پروتز کامل متحرک موجود در دهان بیمار تهیه می گردد که در نتیجه ارتباط منطقی بین مراحل درمان برقرار نمی شود و مواردی چون ارتفاع عمودی اکلوژن و رابطه مرکزی به خوبی حفظ نمی گردند. هدف از این مقاله معرفی تکنیکی است که در آن طی مراحل درمانی از رستوریشن ثابت موقتی استفاده می شود که از دنچر کامل متحرک بیمار تهیه می گردد.
گزارش مورد: بیمار مردی است 60 ساله که با بی دندانی کامل در فک پایین به دانشکده دندانپزشکی مراجعه نموده بود. او در فک پایین از دنچر کامل تکی استفاده می کرد. وضعیت دنچر کامل تکی خصوصا در فک پایین شرایط تخریبی برای ریج باقیمانده ایجاد کرده بود. با توجه به وضعیت بیمار و شرایط موجود طرح درمان پروتز ثابت با ساپورت ایمپلنت مورد قبول بیمار و تیم درمانی واقع شد. قبل از جراحی ارزیابی هایی در زمینه کمیت و کیفیت استخوان، عوامل نیرو، تعداد ایمپلنت ها و اندازه و زاویه آنها انجام شد. سپس طی مراحلی دنچر کامل به پروتز کامل موقتی ثابت متکی به ایمپلنت تبدیل شد.
یک روش ساخت پروتز موقتی ثابت در بازسازی موفق کامل فک با implant supported metal ceramic restoration معرفی شد.

یکی از مشکلات کاربرد مواد بهساز بافت ((Tissue conditioner رشد کلونی های باکتریایی و قارچی بر روی سطح این مواد است. هدف از انجام این تحقیق تعیین خواص ضدباکتریایی، ضدقارچی اسانس اکالیپتوس مخلوط شده با مواد بهساز بافت بود.
در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی، ابتدا حداقل غلظت مهاری (MIC) اسانس اکالیپتوس (باریج کاشان) broth برعلیه استافیلوکوک آرئوس و کاندیداآلبیکانس به دست آمد. 11 گروه ماده بهساز بافت (ویسکوژل)، هر گروه حاوی 5 نمونه به ابعاد mm2 ضخامت و mm 15 قطر با غلظت های MIC و 2MIC اسانس اکالیپتوس و بدون اسانس (کنترل) تهیه شد. دیسک ها 24 ساعت در سرم فیزیولوژی معلق شدند و سپس در یک میلی لیتر سوسپانسیون باکتریایی یا قارچی قرار گرفتند. بعد از 24 ساعت کدورت لوله ها که نشانگر رشد میکروارگانیسم هاست بررسی شد. این آزمایش بعد از 48 و 72 ساعت و برای دیسک های حاوی 2MIC از اسانس و دیسک های کنترل هم تکرار شد. یافته ها با آزمون دقیق فیشر تجزیه و تحلیل شدند.
بین مهار رشد کاندیدا و استافیلوکوک در نمونه های حاوی 1MIC اسانس در زمان 72 ساعت با گروه شاهد تفاوت آماری معنی داری وجود داشت (024/0=P). نمونه های 2MIC پس از 24 و 48 ساعت خاصیت ضد میکروبی علیه استافیلوکوک نداشتند. ولی در کاندیدا تفاوت با گروه شاهد معنی دار بود (در 24 ساعت 024/0=P و در 48 ساعت 004/0=P).
با وجود خواص ضدباکتریایی و ضدقارچی قابل قبول اسانس اکالیپتوس، این دارو در طول 72 ساعت از داخل ماده بهساز بافت خارج می شود و این زمان برای کاربرد کلینیکی ماده بهساز بافت بسیار کوتاه است

فرآیند ترمیم ناحیه پری اپیکال، بعد از انجام درمان اندودنتیک به عوامل متعددی بستگی دارد که مقدار دبری وارد شده به بافت پری اپیکال متعاقب درمان اندودنتیک از جمله آنهاست. کاهش میزان خروج مواد اضافی از انتهای کانال دندان در کاهش واکنش التهابی پس از آماده سازی کانال موثر است. هدف از این مطالعه، مقایسه سه روش آماده سازی کانال [step back دستی،balanced force (Endolift) روتاری و crown down (Profile) روتاری] بر میزان خروج دبری از انتهای ریشه بود.
شصت دندان کشیده شده تک ریشه قدامی و پرمولر به روش غیرتصادفی ساده (sequential) انتخاب شدند. دندان های انتخاب شده، بر اساس قطر فورامن اپیکال، طول ریشه، انحنای ریشه و نوع دندان در سه گروه یکسان قرار گرفته و پس از آماده سازی کانال با تکنیک های نامبرده، وزن دبری خارج شده از انتهای اپکس، به روش Montgomery، با دقت 5-10 گرم اندازه گیری شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 13 و با آزمون های ANOVA و Post-Hoc انجام گرفت.
میانگین وزن دبری خارج شده در گروهstep back، balanced force و crown down، به ترتیب عبارت بودند از: 21/039/0، 09/022/0 و 12/026/0 میلی گرم که حاکی از تفاوت معنی دار بین این روش ها بود(05/0P<). تفاوت معنی داری بین دو روشbalanced force و crown down مشاهده نشد؛ در حالی که تفاوت روش step back با دو روش مذکور معنی دار بود.
نتایج مطالعه نشان داد میزان دبری خروجی در آماده سازی کانال ریشه در روش step back، بیش از روش هایbalanced force وcrown down می باشد.

تکنیک های مختلف bleaching بدلیل عدم برداشت از نسج دندان و هزینه کمتر به عنوان یکی از مناسب ترین روش های اصلاح تغییر رنگ دندانها، مطرح هستند. این تحقیق با هدف تعیین اثر سدیم پربورات همراه با غلظت های متفاوت H2O2 بر روی دندان های تغییر رنگ یافته درمان ریشه شده انسان به صورت in vitro انجام شد.
در این تحقیق تجربی، 64 دندان پرمولر پس از انجام درمان ریشه توسط گلبول های قرمز انسانی رنگ آمیزی شدند. دندان ها به صورت تصادفی به 4 گروه 15تایی و یک گروه کنترل 4 تایی طبقه بندی شده و توسط سدیم پربورات مخلوط با H2O2 30%، H2O2 15%، H2O2 5/7% و آب رنگ بری شدند. دوره تحقیق 21 روز بود و در روزهای 7 و 14 ماده bleach تجدید شد و 5 مرحله عکس برداری از دندان ها صورت گرفت. بررسی تغییرات رنگ توسط نرم افزار Adobe Photoshop و توسط شاخص های L*a*b* صورت گرفت. میزان تغییرات رنگ از طریق EΔ بررسی شد. در تحلیل داده ها از برنامه های SPSS نسخه 0/9 وKolmogorov Smirnov و ANOVAاستفاده گردید.
EΔ محاسبه شده بین دندان سیاه و مرحله آخر bleaching در گروه های H2O2 30%، 15%، 5/7% و آب خالص به ترتیب 9/24، 7/19، 2/18و 8/19بود که بیانگر اختلاف معنی دار گروه مخلوط سدیم پربورات و H2O2 30% نسبت به سایر گروه ها بود (001/0=P). بقیه گروه ها نیز قادر به سفید کردن دندان ها بودند، ولی تفاوت آماری معنی داری بین سه گروه دیگر مبنی بر اثر بیشتر یک گروه نسبت به سایر گروه ها مشاهده نشد.
مخلوط سدیم پربورات به همراه H2O2 30% بیشترین اثر سفیدکنندگی را ایجاد نمود. در میان غلظت های کمتر H2O2 با سدیم پربورات به همراه آب به عنوان ایمن ترین روش توصیه می شود

قابلیت جابجایی میکروارگانیسم ها در داخل حفره دهان امکان آلودگی مجدد در نواحی درمان شده توسط میکروارگانیسم های موجود در نواحی درمان نشده را مطرح می سازد. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی نتایج کلینیکی حاصل از درمان بیماران مبتلا به پریودنتیت مهاجم، با توجه به نظریه حذف یک باره عفونت از حفره دهان صورت پذیرفت.
در این کارآزمایی بالینی یک سوکور، 20 بیمار مبتلا به پریودنتیت مهاجم موضعی به 2 گروه یکسان مورد و شاهد تقسیم بندی گردیدند. در گروه مورد، کل دهان در دو جلسه با فاصله 72 ساعت و در گروه شاهد در4 جلسه با فواصل یک هفته جراحی شد. شاخص های کلینیکی ایندکس پلاک (PI) و لثه (GI) و خونریزی به هنگام پروب کردن (BOP) و نیز عمق پاکت (PD) و سطح چسبندگی (CAL) قبل از درمان، 4 و 8 ماه بعد از درمان ثبت شدند. داده ها توسط نرم افزار آماری 9 SPSS، آزمون یک نمونه ای Kolmogorov-Smirnov، آنالیز واریانس، آزمون Bonferroni و آزمون Student’s t، آزمون های Friedman، Wilcoxon وMann-Whitney تجزیه و تحلیل شدند.
هر دو روش جراحی باعث بهبود شرایط پریودنتال شدند. شاخص لثه ای و نیز خونریزی به هنگام پروب کردن در هر دو گروه، 4 و 8 ماه بعد از درمان، ضمن بهبود قابل توجه، تفاوت معنی داری با هم نداشتند. سطح چسبندگی در گروه مورد، پس از 8 ماه در دندان های تک ریشه باز هم کمتر از زمان پیش از درمان بود ولی در گروه شاهد چنین نتیجه ای حاصل نشد. در دندان های چند ریشه تغییرات عمق پاکت و نیز سطح چسبندگی ضمن معنی دار بودن در هر دو گروه (05/0p<)، در گروه مورد نتایج برتر و باثبات تری را نشان داد.
در دندان های تک ریشه علی رغم پایدارتر بودن نتایج حاصل از درمان یک مرحله ای نسبت به روش چندمرحله ای مقادیر کلینیکی ثبت شده با هم اختلاف معنی داری نداشتند ولی این اختلاف در دندان های چندریشه ای تفاوت معنی داری با گروه درمان شده به روش چندمرحله ای داشت