مجله پزشکی بالینی ابن سینا
سال دهم شماره 4 (پیاپی 30، زمستان 1382)

1،4dihydro 2،6dimethyl 4(4.nitrophenyl)3،5pyridinedicarboxylic acid dimethyl ester (DDNPD)یک آنالوگ جدید nifedipine است که فاقد اثر بر کانالهای کلسیمی قلب و عروق می باشد با توجه به این که nifedipine می تواند (با اثر بر کانالهای کلسیمی غشا اسپرم و ممانعت از واکنش آکروزومی اسپرم) باعث کاهش باروری در جنس نر گردد، لذا این مطالعه با هدف بررسی اثر احتمالی DDNPD بر دستگاه تولیدمثل و باروری در موش بزرگ آزمایشگاهی صورت گرفت.
در این مطالعهDDNPD دوبار در روز به مدت 50 روز به میزان mg/kg10 به صورت زیر پوستی به موشهای گروه آزمایش(24=n) تزریق شد و همچنین حلال پروپیلن گلایکول (که فاقد اثر بر دستگاه تولید مثل نر می باشد) به میزان mg/kg 1 دوبار در روز به مدت 50روز به صورت زیر پوستی به موشهای گروه کنترل (24=n) تزریق گردید.
در بررسی برخی شاخص های باروری، کاهش قابل توجهی در میزان تحرک اسپرم و قابلیت زنده ماندن اسپرم (p<0.001)، میزان ذخیره اپیدیدیمی اسپرم (p<0.001) و میزان باروری (p<0.001) در گروه آزمایش مشاهده شد اما سطح تستوسترون سرمی بین گروه آزمایش و کنترل تفاوتی نداشت.
این نتایج حاکی از آن است که DDNPD با مقدار mg/kg 10 وبمدت 50 روز با اثر برتکامل و بلوغ اسپرمها در اپیدیدیم باعث کاهش باروری در موش صحرائی نر شده است.

مکانیزم اختلالات عصبی-عضلانی در بیماری اسکولیوسیز نوجوانی ناشناخته(AIS) Adolescent Idiopathic Scoliosis بخوبی معلوم نیست. در این مطالعه ویژگی های تعادل دینامیکی بیماران AIS و تغییرات ناشی از ورزش درمانی بررسی شدند.
تعداد 20 دختر نوجوان مبتلا به AIS در دو گروه تجربی I و II بترتیب بدون درمان و با ورزش درمانی و همچنین 13 دختر سالم همسان (گروه شاهد) بررسی و مقایسه شدند. انحرافات مرکز ثقل (COG) Center Of Gravity در وضعیت ایستاده آناتومیکی و نیز برای تحریک سیستم دهلیزی در وضعیتهای ایستاده با فلکشن و هیپراکستنشن سر در شرایط نسبتا پایدار و ناپایدار سطح اتکا اندازه گیری شدند.
ناپایداری سطح اتکا در هر سه گروه بطور یکسان موجب افزایش انحراف COG حدود (08/0±13/1) شد (p=0.01). گروه تجربی II بطور معنی داری تعادل بهتری از دو گروه دیگر داشت. دستکاری سیستم دهلیزی منجر به افزایش انحرافات COG در دو گروه شاهد و تجربی I تا حدود 5/2 برابر و در گروه تجربی II حدود 5/1برابر گردید. اثر هیپر اکستنشن سر در انحرافات COG بیش از فلکشن سر بود.
تعادل دینامیکی بیماران مبتلا به اسکولیوسیز فاقد درمان با افراد سالم مشابه بود. ورزش درمانی منجر به کاهش انحرافات مرکز ثقل افراد بیمار گردید. ورزش درمانی برای تقویت عملکرد گیرنده های حسی-عمقی بیماران اسکولیوسیز توصیه می شود

سونوگرافی به دلیل بی خطر بودن، در دسترس بودن و سهولت انجام، روش انتخابی اولیه در ارزیابی ضایعات فضا گیر کبد می باشد. علاوه بر این در حال حاضر سونوگرافی یکی از بهترین روش های راهنما برای نمونه برداری از توده های کبد است. در مطالعه حاضر ارزش آسپیراسیون سوزنی باریک به کمک سونوگرافی در تشخیص ضایعات موضعی کبد در هشتاد بیمار بررسی گردید.
تمامی بیماران توسط یک دستگاه سونوگرافی آلوکا 620 با پروب 5/3 مگاهرتز معاینه شدند و ابتدا ضایعه ای که بیشترین دسترسی به آن وجود داشت تعیین میگردید، پس از مشخص کردن بهترین نقطه برای نمونه برداری، با سوزن اسپینال شماره 21 به طول 10 سانتیمتر، بطریق آسپیراسیون سوزنی باریک نمونه برداری انجام می شد و جهت بررسی سیتولوژی ارسال میگردید. در هیچیک از موارد عارضه جانبی مهمی دیده نشد. نتایج آسپیراسیون با نتایج نهائی حاصله از بیوپسی کبد، جراحی و دیگر یافته های کلینیکی و اطلاعات رادیولوژیک (سی تی اسکن و سونوگرافی های بعدی) مقایسه شدند. پس از مسجل شدن تشخیص قطعی با روش های فوق الذکر، ارزش تشخیصی آسپیراسیون سوزنی باریک مشخص گردیده و میزان دقت حساسیت و ویژگی آن محاسبه شد.
از هشتاد مورد آسپیراسیون سوزنی، تشخیص قطعی بدخیم بودن ضایعات در 63 مورد اثبات شد که با نتایج سیتولوژی به دست آمده از آسپیراسیون سوزنی در 53 مورد مطابقت داشت. بر اساس نتایج حاصله حساسیت و ویژگی این تکنیک برای ضایعات بدخیم کبد در این مطالعه به ترتیب 92% و 90% بوده است. ضمنا دقت این روش 5/91% می باشد. قابل ذکر است که اکثر موارد منفی کاذب (6 مورد از 10 مورد) به دلیل کوچک بودن ضایعه (قطر کمتر از 20 میلیمتر) و عمقی بودن آن (بیش از 6 سانتیمتر عمق) بوده که ایجاد اشکالات تکنیکی در انجام آسپیراسیون میکرده است.
بر طبق نتایج فوق الذکر تکنیک آسپیراسیون سوزنی باریک در تشخیص ضایعات بدخیم کبدی، روشی آسان، کم خطر و بسیار موثر می باشد.

با توجه به نقش مهم عنصر روی(Zn) در ساختار و عملکرد بسیاری از آنزیمها و پروتئینهای شرکت کننده در اعمال بیولوژیکی بخصوص در حفظ و تعادل سیستم ایمنی و نیز اثرات شناخته شده کمبود Zn در بروز بسیاری از بیماری ها، مطالعه موجود به منظور بررسی اثرات احتمالی سیتوتوکسیک عنصر مذکور بر رده لنفوئیدی بدخیم T (Molt- 4) در شرایط آزمایشگاهی انجام گرفت.
بدین منظور با استفاده از تکنیک کشت سلولی (Cell-culture)رده سلولی مذکور در شرایط آزمایشگاهی در مجاورت غلظت های مختلفی از Zn در زمانهای مختلف انکوباسیون گردید. سپس زنده ماندن سلولهابا استفاده از آزمایش تریپان بلوو شکل ظاهری سلولها با رنگ آمیزی رایت - گیمسا مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج آنالیز آماری با استفاده از برنامه نرم افزار Spss (آزمون آنالیز واریانس و آزمون دانت) نشان دادکه در شرایط آزمایشگاهی اختلاف معنی داری بین درصد زنده ماندن سلولها و رشد سلولها (تکثیر سلولها) در گروه آزمون و گروه شاهد(ازغلظت های μM 01/0 تا μM 100 در تمام ساعات مورد مطالعه 12 تا 72 ساعت) وجود ندارد، بطوریکه در هر دو گروه آزمون و شاهد، میزان زنده ماندن سلولها بالای 90% بود و رشد سلولها نیزدر هر دو گروه به موازات هم بود و تفاوت معنی داری با هم نداشتند. در صورتیکه در غلظتهایμM 200 تا μM 500 بعد از 12 ساعت انکوباسیون سلولهای Molt-4، میزان زنده ماندن سلولها بین 85-70 در صد بود. و بعد از 24 ساعت به کمتر از 50 % کاهش یافت(05/0 < p).
نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که Zn در غلظت های uM 01/0 تا uM 100 و در زمانهای انکوباسیون 12تا 72 ساعت بر روی رده سلولی Molt-4 اثر توکسیک ندارد. از طرف دیگر Zn در غلظتهای بالایuM 200 تا uM 500 (که بیش از 10 برابر سطح فیزیولوژیک پلاسمائی Zn است (در آزمایشگاه اثر سیتوتوکسیک داشته (باعث مهار رشد و زنده بودن سلولها شده) و با افزایش غلظت و زمان انکوباسیون بر شدت آن روی رده سلولی مذکور افزوده شد.

محدودیت حرکتی دردناک مفصل شانه عارضه شایع و تا حدودی ناشناخته مفصل گلنوهومرال است که از خصوصیات آن درد و محدودیت حرکتی در تمام جهات می باشد. به منظور تعیین فراوانی این بیماری بدنبال گچ گیری بلند اندام فوقانی و ارتباط آن با سن، جنس و میزان سواد این مطالعه بر روی گروه های مختلف سنی بیماران انجام گرفت.
این پژوهش از نوع مطالعات توصیفی تحلیلی می باشد که بصورت آینده نگر بر روی 388 نفر از بیماران مراجعه کننده به بخش ارتوپدی بیمارستان شهید مباشر کاشانی همدان در طی سال 1380 انجام گرفت. کلیه بیماران به 10 گروه سنی تقسیم بندی شدند و در سه نوبت1، 5/1 و 3 ماه پس از آغاز گچ گیری تحت معاینه قرار گرفتند، اطلاعات بدست آمده پس از ثبت در چک لیست و پرسشنامه به کمک نرم افزارEPI6 و با آزمون آماری c2 و Anova تست گردیدند.
از لحاظ محدودیت حرکتی در باز شدن شانه در 3 نوبت معاینه پس از درمان بین 10 گروه سنی بیماران تفاوت معنی داری مشاهده شد (P<0.05). محدودیت حرکتی در چرخش به داخل شانه در پایان 3 ماه پس از درمان در 74 نفر (1/19%) دیده شد که از نظر آماری در ماه های مختلف تفاوت معنی داری وجود داشت(P=0.0001). محدودیت حرکتی نهائی در 5/59% زنان و 5/40% مردان وجود داشت که نشان دهنده ارتباط معنی داری است(P=0.001). از کل بیماران مورد مطالعه 5/73% پس از گذشت 3 ماه محدودیت حرکتی نداشتند و 5/26% دارای محدودیت حرکتی نهائی بودند که بیشتر در رده سنی 80-50 سال قرار داشتند. محدودیت حرکتی در سه مقطع تحصیلی در پایان ماه سوم پس از درمان به ترتیب 1/54% در بی سوادان، 5/24% زیر دیپلم و 4/21% در افراد دیپلم و بالاتر دیده شد.
نتیجه نهائی اینکه محدودیت حرکتی دردناک شانه در محدوده سنی 50 تا 80 سال از فراوانی بیشتری برخوردار است، فراوانی آن در جنس مؤنث بیشتر از مردان دیده می شود و افراد بیسواد از محدودیت حرکتی بیشتری برخوردارند

هضم هوازی متداولترین روش تثبیت مواد آلی لجن برای تصفیه خانه های کوچک فاضلاب به شمار می رود. هدف از این تحقیق ارزیابی کارآیی هاضم هوازی در مقیاس آزمایشگاهی جهت تثبیت لجنهای دفعی از تصفیه خانه فاضلاب شهر سرکان می باشد.
این تحقیق به مدت 7 ماه از مرداد تا اسفندماه1380 در چهار مرحله مجزا بر روی لجنهای دفعی این تصفیه خانه انجام شد. عملیات هضم هوازی در داخل بیوراکتور به حجم 30 لیتر در آزمایشگاه بهداشت محیط دانشکده بهداشت همدان انجام گرفت. در هرمرحله، ابتدا یک نمونه از لجنهای دفعی از تصفیه خانه فاضلاب سرکان آنالیز شده سپس نمونه های تهیه شده از بیوراکتور درطول سه هفته عملیات هضم هوازی مورد بررسی قرار گرفت. شاخصهای تثبیت و استفاده مجدد لجن که در این نمونه ها تعیین شدند، پارامترهای نسبت جامدات فرار به جامدات کل (VS/TS)، درصد کاهش جامدات فرار، سرعت ویژه جذب اکسیژن (SOUR) و تعداد کلیفرمهای کل (TC) ومدفوعی (FC) بودند.
نتایج آزمایشات نشان دادکه مقادیر متوسط نسبت VS/TS، SOUR و FC در لجنهای خروجی از این تصفیه خانه به ترتیب مقادیر 754/0، 395/3 و 108×93/1 بودند. اندازه گیری شاخصهای تثبیت لجن در بیوراکتور مشخص کردکه میزان جامدات فرار (VS) بعد ازگذشت حداکثر 11روز 40 درصد کاهش داشته و نسبت (VS/TS) حداکثر در روز پانزدهم به کمتر از 60 درصد رسیده است. همچنین مقدار (SOUR) نیز حداکثر بعد از گذشت 17روز به کمتر از mgo2/gr.vs.h2 کاهش یافته است. میانگین تعداد کلی فرمهای مدفوعی پس از انجام مراحل هضم هوازی در لجنهای موجود در بیوراکتور پس از گذشت 22 روز 106 × 08/1 تعیین شد.
این نتایج مشخص نمودکه لجنهای دفعی از تصفیه خانه فاضلاب سرکان خام و تثبیت نشده هستند و هاضم هوازی قادر است در مدت 17 روز این لجنها را تثبیت نماید. با این وجود کیفیت میکروبی لجنهای موجود در هاضم پس از گذشت 22 روز حداکثر در سطح کلاسB استاندارد سازمان حفاظت محیط زیست آمریکا قرار می گیرد. بر این اساس، لجنهای تثبیت شده در هاضم هوازی در نهایت قابلیت احیای خاکهای ضعیف و یا استفاده در اراضی جنگلی را داشته اما به هیچوجه نبایستی به عنوان کود در اراضی کشاورزی بکار گرفته شوند.

اختلال مصرف مواد، دومین بیماری شایع روانپزشکی در جوامع مختلف بوده و حداکثر شیوع آن سنین34-18 سالگی می باشد. با توجه به شیوع وعوارض شناخته شده اختلال سوء مصرف مواد ونیز روند روبه افزایش این مشکل و گستردگی اثرات سوء این اختلال بر فرد وجامعه، این مطالعه با هدف تعیین اثرات عوامل پاتولوژیک دوران کودکی واختلال مصرف مواد در مراجعین به مراکز درمانی و بهداشتی مرتبط با اختلال مصرف مواد در سطح شهر تهران در سالهای 80-79 انجام گرفت.
این مطالعه به روش مورد شاهد (case- control) برروی 100 آزمودنی، شامل 50 نفر (شاهد) و 50 نفر (مورد) از نظر وجود رابطه14 عامل موجود در دوران کودکی و نوجوانی با اختلال مصرف مواد در سنین بزرگسالی، به کمک مصاحبه نیمه ساختار یافته براساس DSM - IV انجام گرفت. ضمنا جهت کاهش عامل مخدوش کننده (Memory Biase) والدین آزمودنی ها نیز توسط مصاحبه نیمه ساختار یافته براساس DSM- IV در رابطه با عوامل مورد مطالعه در آزمودنی ها، مورد بررسی قرار گرفتند. از مقایسه گروه شاهد و مورد مشخص شد، که بین عدم نظارت و کنترل والدین، ابتلاء یکی از اعضای خانواده به مصرف مواد، داشتن دوستان مبتلا به مصرف مواد و تحت تاثیر دوستان و همسالان قرارداشتن با اختلال مصرف مواد در سنین30 –20 ارتباط معنا داری وجود دارد03/ 0< PV. لیکن بین وجود رفتارهای تخریبی دوران کودکی (سن زیر 11 سال)، بیماری جسمی و روانی مشخص، سوء استفاده فیزیکی و روانی، وجود طلاق و جدایی (بیش از 6 ماه یکی از والدین)، جمعیت و وضعیت اقتصادی خانواده و اختلال مصرف مواد ارتباط معناداری حاصل نشد. نتیجه نهائی اینکه برخی از عوامل دوران کودکی با اختلال مصرف مواد در سنین 30-20 سالگی ارتباط دارند. لذا از یافته های این پژوهش می توان در طرح ریزی برنامه های آموزشی و تعیین گروه های پر خطر، طرحهای درمانی وپیشگیری استفاده کرد.

جهت آگاهی از آنمی حاد اندازه گیری هموگلوبین روز بعد از اعمال جراحی زنان و مامائی جزء مراقبتهای روتین بعد از عمل محسوب می شود ولی واقعا چنین خطر ی چقدر وجود دارد مشخص نیست. این مطالعه به منظور تعیین تغییرات هموگلوبین در بعد از عمل و رابطه آن با اقدامات بالینی لازم انجام شد.
تحقیق بروش مقایسه قبل و بعد بر روی زنان فاقد آنمی. خونریزی داخل شکمی، بیماری زمینه ای و خونریزی حاد واژینال که تحت اعمال جراحی رحم برداری، سزارین، توده های آدنکس، ترمیم سیستوسل و رکتوسل، بستن لوله های رحمی و کورتاژ سقط ناقص قرار گرفتند انجام گردید. میزان هموگلوبین قبل از عمل، روز بعد از عمل و موقع ترخیص بعلاوه موارد نیاز به بازکردن مجدد عمل، تزریق خون بعد از عمل و تجویز آهن در موقع ترخیص مشخص گردید.
در 671 بیمار مورد مطالعه افت متوسط هموگلوبین 2/1 گرم در 100 میلی لیتر بود. کاهش بیش از 2 واحد در 7/19 درصد و بیش از 3 واحد در 2/3 درصد افراد مشاهده شد. متوسط افت هموگلوبین بیشترین مقدار را در هیسترکتومی از واژن نشان داد. خونریزی از محل عمل در یک بیمار و تزریق خون بعد از عمل در دو بیمار لازم شد که میزان هموگلوبین در هیچکدام از این اقدامات تعیین کننده اصلی نبود. نیاز به تجویزآهن در 6/10 درصد از افراد با افت هموگلوبین بیش از 2 واحد و 73 درصد افراد با افت هموگلوبین بیش از 3 واحد وجود داشت. نتایج بدست آمده نشان داد اندازه گیری هموگلوبین بطور روتین در روز بعد از اعمال جراحی زنان و زایمان در افراد فاقد بیماری زمینه ای و در غیاب خونریزی حین عمل ضروری نیست ولی ارزیابی آن در موقع ترخیص قابل توصیه می باشد

دیابت ملیتوس یکی از شایعترین بیماری ها در جوامع بشری است که مقابله با عوارض ناشی از آن هزینه هنگفتی را به سیستم درمانی تحمیل می نماید. مهمترین و شاخص ترین علامت کلینیکی آن افزایش قند خون می باشد که منجر به گلیکه شدن پروتئینهای مختلف بدن می گردد که این امر باعث تغییر ماهیت، ساختمان و عملکرد بیوشیمیایی آنها می شود. یکی از راه های احتمالی درمان دیابت ملیتوس، کاهش یا مهار این واکنش است. بنظر می رسد که استفاده از افزودنی های غذایی مانند زردچوبه، هل و زنجبیل در این راه مفید و موثر باشد. هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر ترکیبات فوق بر روی واکنش گلیکه شدن آلبومین بصورت in vitro می باشد.
بدین منظور در حضور غلظتهای مختلف هریک از این ترکیبات، واکنش گلیکه شدن آلبومین بصورت in vitro انجام شد و با روش تیوباربیتوریک اسید مورد سنجش قرار گرفت.
نتایج حاصل نشان داد که افزودنی های مورد مطالعه در غلظتهای سه گانه g/dl 1، g/dl 2/0 و g/dl 1/0 دارای اثر مهاری بر واکنش گلیکه شدن آلبومین می باشند و در این میان، زنجبیل در غلظت g/dl 1 دارای بیشترین مهار بود (78 درصد). ترتیب اثرات ترکیبات فوق، بدین صورت است: زردچوبه > هل > زنجبیلنتایج این مطالعه نشان داد که ترکیبات فوق باعث کاهش واکنش گلیکاسیون آلبومین می گردند.

رادیوگرافی قفسه سینه بخاطر ارزانی، در دسترس بودن و حساسیت، نخستین روش تصویربرداری از بیماران مشکوک به سل ریوی است. هدف از این مطالعه تعیین تظاهرات رادیوگرافی ساده قفسه سینه درمسلولین خلط مثبت می باشد.
این مطالعه از نوع توصیفی گذشته نگر است که در آن 114 رادیوگرافی قفسه صدری مربوط به مسلولین خلط مثبت سالهای 1375-1367مراجعه کننده به واحد مبارزه با سل مرکز بهداشت شهرستان رفسنجان مورد مطالعه قرار گرفته است.
طبق نتایج حاصله 92% بیماران مذکور دارای یافته های رادیوگرافیک مثبت و 8% دارای رادیو گرافی طبیعی بوده اند. همچنین شایعترین تظاهر رادیو گرافیک سل اگزوداتیو ریه (پنومونیک) و سایر تظاهرات به ترتیب شامل: کاویتی، سل فیبروپروداکتیو، وجود مایع در فضای جنب، کلسیفیکاسیون، برونکو پنومونی، آتلکتازی، بزرگی غددلنفاوی، برونشکتازی وسل ارزنی بوده است.

کاهش شنوایی ناشی از صدا بعد از پیرگوشی یکی از شایع ترین علل کاهش شنوایی حسی عصبی در بزرگسالان محسوب شده وکارگران کارخانجات از گروه های کاری هستند که شدیدا در معرض اثرات سوء ناشی از آن قرار دارند. بهمین منظور این مطالعه با هدف تعیین وضعیت و عوامل موثر بر حفاظت شنوایی کارگران صنایع بزرگ شهر همدان در سال 81-80 انجام گرفت.
در این مطالعه سه کارخانه بزرگ شهر همدان که جمعیتی بیشتر از200 کارگر داشتند(خوشنوش، شیشه، شیر) انتخاب شدند وتوسط سونومتر محدوده تراز فشار صوتی محل کار در حد 82 تا 96 دسی بل و بر حسب معیار A تعیین گردید، کلیه کارگرانی که در شدت بیشتر از85 دسی بل قرار داشتند توسط معاینه اتوسکوپی و تست ادیومتری تن خالص بررسی شدند و معدل آستانه های شنوایی در 4 فرکانس 4، 2، 1، 5/0 کیلو هرتز ارزیابی و با میانگین آستانه های قبل از استخدام آنها مقایسه گردید. روش جمع آوری اطلاعات به صورت مشاهده مستقیم و پرسشنامه بود.
809 کارگر در محل کار خود با صدای غیر مجاز برخورد داشتند. از این تعداد 02/20% از هیچ وسیله حفاظت شنوایی استفاده نمی کردند وگروهی که از وسایل حفاظت شنوایی استفاده می کردند(98/79%) به ترتیب 2/76% از پنبه. .. . 42/7% از گوشی درونی و38/16% از گوشی بیرونی استفاده می نمودند. میانگین کم شنوایی کارگرانی که از محافظ استفاده می کردند36/43 دسی بل ودر کارگران بدون محافظ 3./44 دسی بل بود(Pv<0.05،t=0.29). بیشترین فراوانی نسبی کم شنوایی در هر دو گروه در محدوده سنی 40 تا 49 سال قرار داشت. فراوانی نسبی زنان دارای محافظ (43/9%) بیشتر از زنان بدون محافظ بود (7/3%)، در صورتیکه در مردان تعداد افرادی که از محافظ استفاده نمی کردند بیشتر بود(3/96% بدون محافظ و57/90% با محافظ).فراوانی نسبی کم شنوایی ناشی از صدا در کارگرانی که سابقه کار بیشتر از 15 سال داشتند در هر دو گروه (54/67% در گروه با محافظ و 28/67% در گروه بدون محافظ) بیشتر بود. از نظر اثرات سوء صدا بر سیستم شنوایی در کارگران صنایع بزرگ شهر همدان 75% دارای آگاهی نسبی و25% دارای آگاهی کافی بودند.
سطح آگاهی پایین وآموزشهای بهداشتی ناکافی و غیر موثر سبب عدم استفاده از گوشی های تهیه شده در2./20% کارگران بوده است و عدم تفاوت میانگین کم شنوایی گروه با محافظ برحسب مدت استفاده از گوشی با گروه بدون محافظ موید نامطلوب بودن روند حفاظت در این واحدها بوده است.

دیستروفی عضلانی امری- دریفوس در اواسط کودکی دیده می شود و الگوهای وراثت آن مغلوب وابسته به جنس، اتوزومال غالب یا مغلوب می باشد.سه یافته کلاسیک آن شامل: 1-کوتاهی های(Contractures) اولیه به ویژه در آرنج ها، تاندونهای آشیل و عضلات پشت گردن 2- اختلالات هدایتی قلب 3- ضعف آرام پیشرونده و آتروفی در هموروپرونیال می باشد. شروع زودرس کوتاهی ها قبل از ظهور هر نوع ضعف قابل توجه ماهیچه ای مختص این بیماری می باشد.
این مطالعه بر روی دو برادر12 و 5/3 ساله و خواهر 8 ساله ایشان انجام گرفته است که اولی با ضعف عضلات شانه ها و بازوها مراجعه کرد.مورد دوم به دلیل راه رفتن بر انگشتان پاها از 8ماه قبل مراجعه کرده بود. مورد سوم با مشکل در نشستن و راه رفتن مراجعه و عمل جراحی بر روی تاندونهای آشیل او و مورد اول به ترتیب در 4 و 8سال قبل انجام شده بود.
در معاینات فیزیکی در هر سه بیمار کوتاهی تاندون های آشیل، ضعف عضلات ناحیه لگن،Gower’s sign مثبت و Tip toe walking مشاهده شد.اکوکاردیوگرام در دومورد اول و آنزیم CKدر هر سه بیمار طبیعی بوده است.نوار قلب در هر سه فرد،فلوتر دهلیزی با بلاک دهلیزی بطنی (3:1)را نشان داد.بیوپسی ماهیچه ای در مورد اول غیر اختصاصی و در مورد دوم آتروفی خفیف موضعی گزارش شد.یافته های میوپاتی در الکترومیوگرافی هر سه بیمار مشاهده شد.الگوی ژنتیکی بیماری در این خانواده اتوزومال غالب می باشد.ورزشهای کششی و مدالیتی هایی مانند اولتراسوند و هات پک برای این بیماران بکار برده شد که در مورد دوم بی نتیجه بود و توصیه به آزاد کردن تاندون آشیل شد.