فهرست مطالب

پژوهش های زراعی در حاشیه کویر - سال چهارم شماره 4 (زمستان 1386)

فصلنامه پژوهشهای زراعی در حاشیه کویر
سال چهارم شماره 4 (زمستان 1386)

  • تاریخ انتشار: 1386/10/11
  • تعداد عناوین: 9
|
  • سید مرتضی عظیم زاده صفحه 319
    به منظور بررسی تحمل به خشکی 16 ژنوتیپ گلرنگ، آزمایشی در سال زراعی 84-1383 در مزرعه پژوهشی و آموزشی شماره 3 دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیروان به اجرا در آمد. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و در چهار تکرار در دو محیط آبی و دیم به طور جداگانه صورت گرفت. ابعاد کرت ها 5/1 در 5 متر، تراکم بذر 20 دانه در مترمربع و کشت به صورت دستی انجام شد. در طول دوره رشد، از خصوصیات رویشی، مانند تعداد روز تا رسیدن، تعداد طبق ها در هر بوته، عملکرد کل طبق ها در هر بوته، وزن هزاردانه و عملکرد دانه، یادداشت برداری به عمل آمد. با استفاده از شاخص تحمل به خشکی، شاخص حساسیت به خشکی، مقدار هدایت الکتریکی و محتویات نسبی آب برگ ها، ژنوتیپ های متحمل به خشکی تعیین شدند. نتایج آزمایش نشان داد که دو ژنوتیپ LRV-51-51 و CW-74 دارای شاخص تحمل خشکی بالا و شاخص حساسیت به خشکی پایین بودند. شاخص تحمل به خشکی در دو ژنوتیپ مذکور، به ترتیب 22/1 و 18/1 و شاخص حساسیت به خشکی، به ترتیب 8/0 و 49/0 بود. این دو ژنوتیپ، به ترتیب با متوسط تولید دانه 1140 و 1089 گرم در پلات در مقایسه با اکثر ژنوتیپ ها دارای عملکرد بالایی بودند. همین دو ژنوتیپ در شرائط دیم هم در مقایسه با بقیه ژنوتیپ ها از عملکرد دانه بیشتری برخوردار بودند. ژنوتیپ LRV-51-51 و CW-74 در شرایط دیم، به ترتیب تولیدی معادل 882 و 921 گرم در پلات تولید دانه داشتد که در مقایسه با بقیه ژنوتیپ ها بیشتر بود. در شرایط آبی نیز ژنوتیپ های، LRV51-51 و PI-537598 و HARTMAN به ترتیب 1116، 1126 و 1089 گرم در پلات تولید دانه داشتند که در مقایسه با بقیه ژنوتیپ ها بیشتر بود. با توجه به صفات مذکور به نظر می رسد دو ژنوتیپ LRV51-51 و CW-74 در مقایسه با بقیه ژنوتیپ ها دارای سازگاری بیشتری برای کشت در مناطق خشک و کم باران باشند.
    کلیدواژگان: گلرنگ، شاخص تحمل به خشکی، شاخص حساسیت به خشکی، عملکرد و اجزای عملکرد
  • امیر کفایی قایین، فرشاد قوشچی، محمد علی چگینی، سید حسین صدر قائن صفحه 335
    در این تحقیق، اثر متقابل دو روش آبیاری (نشتی و تیپ) با چهار سطح نیتروژن (180، 120، 60، 0) و سه سطح فسفر (0، 30 و60کیلو گرم هکتار) بر عملکرد و کیفیت بذر چغندر قند رقم 7233 در سال 1385 در مزرعه موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندر قند واقع در کرج، مورد آزمون قرار گرفت. آزمایش به صورت اسپلیت فاکتوریل انجام شد که روش های آبیاری در کرت های اصلی و سطوح مختلف نیتروژن و فسفر در کرت های فرعی در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرارمقایسه شدند. نتایج نشان داد کارایی مصرف آب در روش تیپ، 66/1 برابر روش نشتی است. همچنین تعداد بوته مستقرشده و درصد بوته به ساقه رفته در روش آبیاری تیپ به طور معنی داری بیشتر از تعداد بوته مستقرشده و تعداد بوته به ساقه رفته در روش آبیاری نشتی است، وزن کل توده زیستی تولید شده، وزن سرشاخه تولیدی و عملکرد بذر خام تولید شده نیز در آبیاری تیپ بیشتر از وزن سرشاخه تولیدی و وزن بذر تولیدی در آبیاری نشتی بود. با این حال، قوه نامیه، وزن هزار دانه، عملکرد بذر استاندارد (5/3-5/5 میلی متر) و میزان فسفرگیاه در آبیاری نشتی نسبت به تیمارهای تیپ با اختلاف اندکی برتری داشتند، ولی از لحاظ آماری، اختلاف معنی دار نشد. تعداد بوته مستقرشده، بوته به ساقه رفته و درصد بوته بدون ساقه تحت تاثیر سطوح مختلف نیتروژن و یا فسفر، قرار نگرفته است. ولی با افزایش سطوح مختلف نیتروژن و یا فسفر، وزن کل توده زیستی تولیدی، وزن سرشاخه تولیدی و وزن بذر تولیدی افزایش یافت. نتایج نشان داد به دلیل اینکه روش آبیاری تیپ موجب افزایش عملکرد کمی بذر و کاهش مصرف آب می شود، می تواند جایگزین روش آبیاری نشتی در زراعت چغندر قند بذری گردد. همچنین بر اساس نتایج این آزمایش، مصرف 120و 60 کیلوگرم در هکتار به ترتیب نیتروژن و فسفر، قابل توصیه است.
    کلیدواژگان: روش آبیاری، عملکرد بذر، بذر چغندر قند، تیپ، نشتی، نیتروژن، فسفر، کارایی مصرف آب
  • محمدمیرزا خانی، علیرضاطالب نژاد صفحه 349
    این بررسی در سال زراعی 82-1381 در شهرستان اراک اجرا گردید. آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. طول هر کرت آزمایشی 5 متر و شامل چهار خط کشت به فاصله 50 سانتی متر و فاصله بوته ها روی ردیف، 5 سانتی متر درنظر گرفته شد تا تراکم 400 هزار بوته در هکتار به دست آید. تاریخ های کاشت به عنوان عامل اصلی، به ترتیب شامل 15مهر، 30مهر، 15آبان، 30 آبان و 15آذر ماه بودند. دراین آزمایش، سه رقم گلرنگ پاییزه به نام های LRV-51-51، زرقان-279 و ورامین- 259 در کرت های فرعی در نظر گرفته شدند. صفاتی از قبیل ارتفاع گیاه، تعداد شاخه های فرعی هر گیاه، تعداد غوزه در گیاه، تعداد دانه در غوزه، و وزن هزار دانه وعملکرد دانه، اندازه گیری شدند. بیشترین مقدار عملکرد در تاریخ کاشت دوم (30 مهر) با 2742 کیلوگرم در هکتارو کمترین آن در تاریخ کاشت چهارم (30 آبان ماه) با 1864 کیلوگرم در هکتارتولید گردید. رقم LRV-51-51 با 2619 کیلوگرم در هکتار، بیشترین و رقم ورامین - 295 با 2094 کیلوگرم در هکتار،کمترین عملکرد دانه را به خود اختصاص دادند. هدف از تاریخ های کاشت چهارم و پنجم، بررسی وضیعت کشت انتظار این گیاه با شرایط اقلیمی منطقه است.
    کلیدواژگان: گلرنگ پاییزه، عملکرد دانه، تاریخ کاشت، کشت انتظار
  • رضوان پور احمد، مهناز مظاهری اسدی صفحه 361
    پروتئولیز ماست در نتیجه فعالیت پروتئولیتیکی باکتری های ماست صورت می گیرد. پروتئولیز پروتئین های شیر، باعث افزایش ترکیبات ازته محلول و آزاد شدن اسیدهای آمینه و پپتیدها می شود. در این بررسی، سویه های میکروبی بومی جداسازی شده از دو نمونه ماست سنتی کشور (گیلان و گلپایگان) برای تولید ماست مورد استفاده قرار گرفت. نمونه ها به مدت سه هفته در دمایC 4 نگهداری شدند. هدف از این تحقیق، بررسی تغییرات ازت غیر پروتئینی، ازت پروتئینی و عمق پروتئولیز(نسبت ازت غیرپروتئینی به ازت پروتئینی) در ماست های تولیدشده به وسیله استارترهای بومی طی نگهداری در سرما بوده است. آنالیز آماری با استفاده از نرم افزار SPSS انجام گردید. درمدت زمان نگهداری در سرما، ازت غیرپروتئینی نمونه های ماست، به طور معنی داری (p< 0.05) افزایش و ازت پروتئینی، به طور معنی داری (p< 0.05)، کاهش یافت. ن عمق پروتئولیز ماستهای تولیدشده نیز افزایش معنی داری را نشان داد.
    کلیدواژگان: ماست، سویه های میکروبی بومی، ازت غیر پروتئینی، ازت پروتئینی، عمق پروتئولیز
  • محمدرضا سیدی، محمود شیوازاد، جمال الدین فاطمی صفحه 371
    این تحقیق به منظور بررسی اثر افزایش دوره های غذایی بر عملکرد جوجه های گوشتی انجام گرفت. در این طرح دوره های غذایی تا شش دوره افزایش پیدا کرد و نتایج حاصل از آن با سایر تیمارها مقایسه شد. تیمار شاهد، با سه دوره غذایی طبق کاتالوگ پیشنهادی جوجه گوشتی راس تغذیه شدند. تیمار 2 با 6 دوره شامل، پیش آغازین، آغازین، رشد 1، رشد 2، پایانی 1 و پایانی 2 و در هر دوره به ترتیب با پروتئین 24، 22، 21، 20، 19 و 18 درصد تغذیه شدند. تیمار 3 شامل سه دوره غذایی و هر دوره 14 روز و به ترتیب با پروتئین 22، 21 و 18 درصد تغذیه شدند. تیمار 4 با دو دوره و هر دوره 21 روز و به ترتیب با پروتئین 21 و 19 درصد تغذیه شدند. انرژی برای همه تیمارها در دوره آغازین، 3010، رشد، 3175 و پایانی، 3225 کیلوکالری بر کیلوگرم بود. براساس نتایج به دست آمده، افزایش دوره های غذایی، موجب افزایش وزن بیشتر و مصرف خوراک بیشتری شد. ضریب تبدیل خوراک نیز اختلاف معنی داری را بین تیمارها نشان داد (05/0 > P). اما میزان بازده لاشه و اجزای لاشه، تحت تاثیر افزایش دوره های غذایی قرار نگرفت. بررسی صفات اقتصادی از قبیل هزینه خوراک مصرفی، انرژی قابل متابولیسم مصرفی، پروتئین و اسیدهای آمینه قابل هضم مصرفی، به ازای افزایش هر کیلوگرم وزن زنده، اختلاف معنی داری را بین تیمار شاهد و تیمار 2 نشان نداد. اما اختلاف این دو تیمار با تیمار 4 معنی دار شد (05/0 > P). از نظر شاخص تولید، تیمار 2، بالاترین و تیمار 4، پایین ترین شاخص را داشتند. بنابراین، افزایش دوره های غذایی باعث شد احتیاجات وابسته به سن، بهتر تامین شود، به همین دلیل، سبب افزایش وزن روزانه بیشتر و افزایش بسیاری از صفات اقتصادی و عملکردی شد.
    کلیدواژگان: جوجه های گوشتی، دوره های غذایی، صفات لاشه، صفات اقتصادی، راندمان تولید
  • فاطمه شیخ، محمود تورچی، محمد تقی بزی صفحه 374
    عمق نفوذ و گسترش ریشه، نقش بسزایی در مقاومت به خشکی و استفاده بهینه از رطوبت ذخیره شده در خاک دارد. این تحقیق با هدف مطالعه خصوصیات ریشه و شناسایی صفات ریشهای موثر در مقاومت به خشکی در ژنوتیپ های کلزا صورت گرفت. آزمایش در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز اجرا گردید. ژنوتیپهای مورد مطالعه شامل Global، Puma، Regent، Eureka و91/7045 PF (از گونه napus)، Sonja و Parkland (از گونه rapa) و دو هیبرید Hyola 308 و Hyola 401 بودند. آزمایش در دو محیط با آبیاری عادی و تنش کمبود آب در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 8 تکرار در مزرعه پیاده گردید. در محیط تنشکمبود آب، آبیاری از تاریخ 50 درصد گل دهی متوقف گردید. تجزیه همبستگی کانونیک، ارتباط بالایی را بین دو دسته صفات مورفولوژیک ریشه وصفات بخش هوایی در کلزا تحت شرایط عادی وتنش کمبود آب نشان داد. ژنوتیپ های برخوردار از وزن خشک بوته، ارتفاع بوته و تعداد خورجین بالاتر نسبت به سایر ارقام، دارای حد اکثر طول ریشه و حجم و ضخامت ریشه بالاتری خواهند بود. به طور کلی، نتایج حاصل از تجزیه همبستگی کانونیک نشان داد که صفات حجم ریشه، بیوماس و ماکزیمم طول و ضخامت ریشه، تاثیر به سزایی در مقاومت به خشکی گیاه کلزا و افزایش عملکرد آن دارند. حجم ریشه بالاتر، تعداد خورجین و ارتفاع بوته بیشتری را در محیط تنش کمبود آب به دنبال خواهد داشت.
    کلیدواژگان: صفات ریشه، تنش کمبود آب، کلزا، همبستگی کانونیک
  • علی اکبر تبریزی، عباس قنبری، حسین زاهدی، حمیدرضا توحیدی مقدم صفحه 397
    به منظور بررسی اثرات تاریخ کاشت و تراکم بوته بر عملکرد واجزای عملکرد،بعضی از صفات رشد رویشی ومراحل رشد و نمو کلزا رقم ریجنت، این تحقیق در شهرستان ساری به صورت طرح کرت های خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی در 4 تکرار اجرا شد. عامل اصلی، شامل تاریخ کاشت های 15 و30 مهر و 15آبان بود و عامل فرعی را 4 فاصله کاشت 3، 6، 9 و 12 سانتی متر روی ردیف تشکیل می دادند.اثر تاریخ کاشت تا وقوع مراحل جوانه زنی،چهار برگی،گل دهی ورسیدگی، معنی دار بود؛ به طوری که تاخیر در کاشت، مراحل جوانه زنی و چهاربرگی را به تعویق انداخت؛ اما وقوع مراحل گل دهی ورسیدگی را تسریع نمود.اثر فاصله کاشت بر مراحل فوق، معنی دار نبود. تاریخ کاشت، بر خصوصیات رشد رویشی، شامل ارتفاع بوته،تعداد شاخه های فرعی،قطر ساقه و وزن خشک بوته، اثری معنی دار به جای گذاشت و با تاخیر در زمان کاشت، این صفات روندی نزولی داشتند. اثر فاصله کاشت نیز بر صفات فوق معنی دار گردید و با افزایش فاصله کاشت بوته روی ردیف قطر ساقه،تعداد شاخه های فرعی و وزن خشک بوته روندی صعودی داشتند؛ ولی از ارتفاع بوته کاسته شد.تعداد غلاف در بوته و همچنین وزن هزار دانه تحت تاثیر تاریخ کاشت قرار گرفتند و تسریع در کاشت، موجب افزایش آن ها گردید. اما تعداد دانه در غلاف، تحت تاثیر این تیمار قرار نگرفت.در بین اجزای عملکرد، تعداد غلاف در بوته، با کاهش تراکم افزایش یافت؛ ولی تعداد غلاف در واحد سطح، کاهش نشان داد.عملکرد دانه و درصد روغن نیز تحت تاثیر تاریخ کاشت قرار گرفتند و تسریع در زمان کاشت، باعث بهبود آن ها شد.همچنین، فاصله کاشت روی ردیف، بر عملکرد دانه و روغن اثر گذاشت و حداکثر عملکرد دانه در واحد سطح، در فاصله کاشت 3 سانتی متر و بالاترین عملکرد دانه در تک بوته در فاصله کاشت 12 سانتیمتر حاصل شد.بررسی روابط بین صفات نشان داد که وزن هزار دانه،تعداد غلاف در متر مربع، تعداد دانه در غلاف و ارتفاع بوته، بیشترین توجیه را از تغییرات عملکرد دانه داشتند و در این میان، وزن هزار دانه موثرترین صفت بود که 76 درصد آن را توجیه نمود.
    کلیدواژگان: کلزا، تاریخ کاشت، تراکم بوته، عملکرد دانه، وزن هزار دانه
  • حمیدرضا توحیدی مقدم، محمد نصری، فرزاد پاکنژاد، حسین زاهدی صفحه 415
    به منظور بهینه سازی مصرف کودهای فسفاته در زراعت ذرت دانه ای، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 4 تکرار، شامل دو عامل، عامل اول، رقم در دو سطح (1- رقم دانه ای دیرس 704، 2- رقم دانه ای دیرس 700 کرج) و عامل دوم، منبع فسفر در 4 سطح شامل (1- مصرف فسفر از منبع سوپر فسفات تریپل بر مبنای آزمون خاک به میزان 70 کیلوگرم در هکتار فسفر خالص و 2- مصرف فسفر از منبع سوپرفسفات تریپل بر مبنای آزمون خاک به میزان 70 کیلوگرم در هکتار فسفر خالص و تلقیح بذرها با باکتری های پسودوموناس پوتیدا و باسیلوس لنتوس Pseudomonas putida،. Bacillus lentus))، 3- نصف میزان توصیه شده فسفر از منبع سوپر فسفات تریپل به میزان 35 کیلوگرم در هکتار فسفر خالص و تلقیح بذر با باکتری های پسودوموناس پوتیدا و باسیلوس لنتوس، 4- بدون مصرف فسفر و باکتری های حل کننده فسفات) در سال زراعی 1385- 1384 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین اجرا گردید و تاثیر تیمارها روی برخی صفات کمی و کیفی ذرت از قبیل تعداد ردیف در بلال،تعداد دانه در هر ردیف، تعداد دانه در هر بلال، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، درصد روغن و درصد فسفر دانه بررسی گردید. نتایج آزمایش نشان داد در تیمارهایی که در آن ها از باکتری های حل کننده فسفات به همراه مقادیر مطلوب کود فسفره استفاده شده بود، تعداد دانه در ردیف، تعداد دانه در بلال، وزن هزار دانه، درصد روغن، درصد فسفر دانه وعملکرد دانه از تیمارهایی که در آن ها از کود شیمیایی فسفره استفاده شده بود و تیمار شاهد از نظر آماری معنی دار بود، نتایج همچنین نشان داد که در حضور باکتری های محلول کننده فسفات، میزان مصرف کودهای شیمیایی فسفات نیز تا 50 درصد کاهش می یابد.
    کلیدواژگان: ذرت، پسودوموناس پوتیدا، باسیلوس لنتوس، درصد روغن، درصد فسفر دانه، عملکرد دانه
|
  • M.Azim-Zadeh Page 319
    In order to study drought tolerance of 16 genotypes of safflower an experiment was conducted in Research Farm of Shirvan Islamic Azad University during 2004 –2005 growing season. The experiment was performed as a Randomized Complete Block Design with 4 replications in two separate irrigated and dry land conditions. Length of each plot was 1/5 with 5 meters in width. The seed rate was 20 seeds per square meter and planting method was by hand. During growing season some agronomic traits as days to maturity, number of heads per plant, seed yield of total head per plant, TKW and seed yield per plot were recorded. Drought tolerance index, Drought susceptibility index. Electrical conductivity and Relative water content used to select drought tolerant genotypes. The results showed that two genotypes of LRV-51-51and CW74 had higher drought tolerance index and lower drought susceptibility index compared with other genotypes. Drought tolerance index in these two genotypes in order were 1.22 and 1.18 and Drought susceptibility index were 0.8 and 0.49.These two genotypes also produced in order 1140 and 1089 gram seed per plot that were greater than other genotypes. The seed yield of these two genotypes in dry land condition in order were 882 and 921 gram per plot that were greater than other genotypes as well. In irrigated condition, LRV51-51, HARTMAN, PI-53759 in order produced 1089, 1126 and 1116 gram seed yield per plot that were greater than other genotypes. According to results of these experiments two genotypes of LRV-51-51 and CW74 are advisable to plant in dry and low rainfall region.
  • A. Kafaei Ghaini, F.Ghooshchi, M.A. Chegini, H.Sadrqain Page 335
    In this research experiment the interactions between two types of irrigations (furrow & tape) and four levels of nitrogen (0, 60,120,180kg/h) and three levels of phosphorus(0,30,60kg/h) were studied. The sugar beet variety 7233 was used. This experiment was conducted in the field station of Sugar Beet Seed Institute in Kamal-Shahr (Motahhari Station), Karadj in 2006. Experimental design was split factorial design which two types of irrigations were in main plots and factorial combination of four levels of nitrogen & three levels of phosphorus were in subplot using randomized complete block design with three replications. Results showed that water use efficiency in tape irrigation system was 1.66 higher than furrow irrigation. The number of established plants, percentage of bolting, above ground biomass, total seed yield in tape irrigation was more than furrow irrigation too. However, although the percentage of germination, one thousands seed weight, percentage of standard seed size yield (3.5-5.5 mm) and amount of plant phosphorus in furrow irrigation system were higher than tape irrigation system, those in but the differences were not significant. The numbers of established plants, percentage of bolting were not effected by the different levels of nitrogen or phosphorous. But, by increasing the levels of nitrogen or phosphorus the total biomass, above ground and total seed yield increased. The results of this experiment showed that since the tape irrigation system increases the total seed weight and decrease the consumed water, cloud be replaced with furrow irrigation system. In addition, on the basis of results of this test, application of 120 and 60 kg/h nitrogen and phosphorous are recommended.
  • M.Mirzakhani, A.R. Talebnejad Page 349
    In order to evaluate the effects of planting date on yield and yield components of winter safflower cultivars, this study was carried out in Agricultural Research Center, Markazi Province in 2003. A split-plot arranged of treatment in a randomized complete block design with four replications was used. Planting dates (7/10/2002,22/10/2002, 6/11/2002,21/11/2002,6/12/2002) were assigned in the main plots and cultivars (L.R.V. 51-51, zarghan-279,varamin –259) in sub plots. Each sub plot consisted of 4 rows, 5 m long with 50cm between rows and 5cm between plants on the rows. In this study characteristics such as: plant height, umber of branches per plant, number of grain per boll, 1000 grain weight and grain yield were assessed. Results indicated that second planting date with grain yield (2742 kg/ha) and L.R.V. 51-51 variety with grain yield (2619 kg/ha) were significantly superior to the other treatments. The purpose of fourth and fifth planting dates was to study the safflower dormant seeding with the climate Arak zone.
  • R. Pourahmad, M. Mazaheri Assadi Page 361
    Yogurt proteolysis is conducted by proteolytic activity of yogurt bacteria. Proteolysis of milk proteins increases soluble nitrogen compounds and releases amino acids and peptides. In this study, native microbial strains isolated from two traditional yogurt samples (Gilan and Golpayegan) were used for yogurt production. Total nitrogen, non protein nitrogen and protein nitrogen of yogurts produced by native starters were measured. SPSS software was used for statistical analysis. Produced yogurts were stored at 4°C for three weeks. The aim of this study was to evaluate the variations of non protein nitrogen, protein nitrogen and proteolysis depth of produced yogurts during cold storage. There was a significant increase (p< 0.05) in non protein nitrogen and a significant decrease (p< 0.05) in protein nitrogen of produced yogurts during cold storage. Moreover, proteolysis depth increased significantly (p<0.05).
  • M.Seyedi, M.Shivazad, J.Fatemi Page 371
    This study was conducted to determine the effects of phase feeding on broiler performance. A total of 240 day old male and female Ross 308 chicks were used in a completely randomized design in 4 treatments and 3 replicates for each treatment and 20 birds per replicate. The first treatment was considered in 3 phase schedule. The second treatment included pre-starter, starter, grower 1, grower 2, finisher 1 and finisher 2 with 24, 22, 21, 20, 19 and 18 percent CP respectively. The third treatment was scheduled in starter (0-14) with 22 percent CP, grower (15-28) with 21 percent CP and finisher (29-42) containing 18 percent CP. The fourth treatment included starter (0-21) with 21 percent CP and finisher (22-42) with 19 percent CP. There was no metabolizable energy variation between the diets: 3010 Kcal/Kg for the starter diet, 3175 for the grower and 3225 for the finisher.According to the results, feed consumption, body weight gain and feeding conversion ratio were significantly affected when feed phases were increased (p<0.05), but carcass composition was not influenced (p>0.05).To determine the economical performances, feed consumption cost, metabolizable energy, CP, digestible lysine, threonine and sulfur amino acids consumption per Kg of weight gain were calculated and analyzed. Economical traits were significantly influenced by increasing feed periods (p<0.05). The first and the second treatments led to the best performance but the fourth one caused the worst. Production index which is one of the most important economical traits was also evaluated. Means comparison showed that increasing feed phases had a significant effect on this trait (p<0.01). Second treatment had the best and the fourth one had the worst effect on the production index. According to the results, increasing feed phases leads to a trend of meeting age-related requirements of chickens. Hence, better daily weight gain and other improved performances will be obtained.
  • F. Sheikh, M.Tourchi, M. T. Bazi Page 374
    Root depth and spreading have an important role in drought resistant and better use of soil moisture. In order to study the root characters and their impact on drought resistance in canola genotypes, an experiment was carried out at Research farm of factually of Agriculture in Tabriz University, Iran. Genetic material consisted of Global, Puma, Regent, Eureka and PF 7045.91 from napus species, Sonja and Parkland from Rapa species and two hybrids namely Hyola308 and Hyola401. This experiment was carried out under two conditions namely normal and water deficit environments arranged in randomized complete block design with 8 replications. Water deficit was induced by stopping the irrigation at 50% flowering. Canonical correlation analysis showed high correlation between root morphological and shoot related characters under both normal as well as water deficit environments. Cultivars with higher shoot dry weight, plant height and number of silique prove to have higher maximum root length, root volume and root thickness. Root morphological characters including maximum root length, root volume, root thickness, root dry weight had important impact on drought resistant by physiological indices and increased yield. Higher root volume will cause higher number of silique and plant height under water deficit condition.
  • A.A.Tabrizi, A.Ghanbari, H.Zahedi, H.R.Tohidi Moghadam Page 397
    In order to study the effects of sowing date and plant density, yield components, some vegetative characteristics and developmental stages, oilseed rape (var. regent), this experiment was conducted in Dasht- e – Naz, Sari of Mazandaran Province. A split plot design with four replications was used. Sowing dates (7 and 22 October and 15 November) and within row spacing (3, 6, 9 and 12 cm) were considered as the main and subplots, respectively. The effects of sowing date on the number of days from planting to germination, four- leaves stage, flowering and maturity were significant and late planting delayed germination and the occurrences of four- leaves stage, but flowering and maturity stages were accelerated. Plant spacing and interaction between sowing date and plant spacing had no significant effect on development stages. Early planting increased vegetative characteristics. At the first sowing date, because of favorable environmental conditions, plant height, number of secondary branches, plant dry weight and biological yield were increased. Stem thickness, number of secondary branches and plant dry weight were increased with increase in plant spacing. Number of pod per plant and square meter and 1000 seed weight were affected by sowing date and early planting increased them, but the number of seed per pod was not affected by sowing date. Among the yield components, number of pod per plant increased with decreasing of density, but number of pod per square meter decreased. Seed yield and oil percentage were affected significantly by sowing date and plant spacing. Early planting increased these traits and the maximum yield obtained for 3 cm within row spacing. The maximum yield per plant and oil percentage was obtained with 12 cm within row spacing. The results showed that 1000 seed weight, number of pod per square meter, number of seed per pod and plant height were the most casual of yield variation and 1000 seed weight explained 76% of its variation. Seed yield showed heigh correlation with 1000 seed weight, number of pod per square meter, plant height and oil yield.
  • H.R.Tohidi Moghadam, M.Nasri, F.Paknejadi, H. Zahedi Page 415
    In order to optimiz of using phosphate fertilizer in farm of corn grain cultivar, a factorial experiment within a randomized complete blocks design with four replications was conducted in research farm of Islamic Azad University in Varamin, Iran in 2005. The factors in this study included cultivars and phosphate source Cultivars consisted of two levels: single cross 704 (C704) and single cross 700 (C700). Phosphate source was of 4 levels as follows.P0(non-application of phosphate fertilizer), Pc(application of chemical phosphate fertilizer at the rate of 150 kg/ha), Pcb(application of chemical phosphate fertilizer at the rate of 150 kg/ha combinaed with Pseudomonas putida and Bacillus lentus as phosphate solver bacteria) and Pc/2b (application of chemical phosphate fertilizer at the rate of 75kg/h in combination with Pseudomonas putida and Bacillus lentus as phosphate solver bacteria).Number of rows per ear, number of grains per row, number of grains per ear, weight of one thousand seeds, oil percent,, phosphor percent and yield were measured. Analysis of data indicated that the highest number of grains per row, number of grains per ear, weight of one thousand seeds, oil percent, phosphor percent and yield were obtained when treatment phosphate solver bacteria was employed, which was significantly different in comparison to treatments P0 and Pc. Also the results showed that when phosphate solver bacteria was employed, the amount of phosphate chemical fertilizers application is cut down to 50%.