مجله فیض
سال سیزدهم شماره 1 (پیاپی 49، بهار 1388)

کانال های کلسیمی وابسته به ولتاژ نقش مهمی در کارکرد سلول های قلبی و بافت های عصبی و عروقی دارند. نیمودیپین، نیفدیپین و آمیلودیپین، مهار کننده های کانال های کلسیمی دی هیدروپیریدینی با کاربرد وسیع برای درمان بیماری های قلبی- عروقی می باشند. برخی مطالعات نشان داده اند که مهار کننده های کانال های کلسیمی اثرات ضد دردی و ضد التهابی در مدل های مختلف حیوانی دارند؛ هر چند در همه مدل ها این اثرات نشان داده نشده است. هدف از این مطالعه تعیین اثر نیمودیپین، نیفدیپین و آمیلودیپین بر رفتار درد و التهاب ناشی از فرمالین در موش سوری می باشد.
در این مطالعه تجربی، از تعداد 60 سر موش سوری نر نژاد NMRI، با وزن بین 30-25 گرم استفاده شد. نیمودیپین، نیفدیپین و آمیلودیپین با دوز 10 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت داخل صفاقی و تک دوز، 30 دقیقه قبل از تزریق کف پایی 20 میکرولیتر فرمالین 5 درصد، تزریق شد. مدت زمان لیسیدن و گاز گرفتن پنجه پای تزریق شده به عنوان پاسخ درد در فواصل زمانی 5 دقیقه ای به مدت یک ساعت ثبت شد.
نتایج نشان داد که تزریق کف پایی فرمالین یک رفتار درد دو مرحله ای (05/0 p<) (مرحله اول: 5-0 و مرحله دوم: 45-20 دقیقه پس از تزریق) ایجاد می کند. تزریق داخل صفاقی نیمودیپین، نیفدیپین و آمیلودیپین قبل از فرمالین، پاسخ درد مرحله دوم (درد التهابی) را به طور معنی دار (05/0 p<) کاهش می دهد. فقط نیمودیپین رفتار درد مرحله اول (درد نوروژنیک) را به طور معنی دار کاهش می دهد (05/0 p<).
بر اساس نتایج چنین می توان پیشنهاد کرد که نیمودیپین، نیفدیپین و آمیلودیپین اثر کاهش دهنده درد و التهاب ایجاد می کنند و فقط نیمودیپین درد نوروژنیک را کاهش می دهد. این اثرات احتمالا به دلیل مسدود کردن کانال های کلسیمی و کاهش جریان کلسیم و در نتیجه کاهش آزاد سازی نوروترانسمیترها و دیگر واسطه های درد و التهاب است.

سقط، به ختم حاملگی قبل از هفته بیستم بارداری اطلاق می شود. به طور معمول، دو روش درمان انتظاری و کورتاژ جراحی در درمان زنان حامله با سقط زود رس حاملگی به کار می رود. از آنجا که روش های درمانی غیر جراحی مقبولیت بیشتر و عوارض کمتری دارد، مطالعات اخیر در جهت نشان دادن تاثیر بهتر درمان های طبی برای ختم حاملگی است. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی تاثیر میزوپروستول واژینال در مقایسه با درمان انتظاری در زنان مبتلا به سقط زودرس حاملگی انجام شد.
در یک مطالعه کارآزمایی بالینی کنترل دار، 80 زن حامله با سقط زودرس، مراجعه کننده به بیمارستان فاطمیه همدان بررسی شدند. معیار های ورود به مطالعه عبارت بودند از: Fetal pole بالاتر از mm 6 و عدم وجود ضربان قلب در سونوگرافی ترانس واژینال، Fetal pole بالاتر از mm 10 در غیاب ضربان قلب در سونوگرافی ترانس ابدومینال، ساک حاملگی خالی به قطر متوسط حداقل 16 میلی متر با سن حاملگی 12 هفته یا کمتر. معیار های خروج از مطالعه عبارت بودند از: حاملگی خارج رحمی، خونریزی شدید واژینال، سرویکس باز و کنتراندیکاسیون تجویز میزوپرستول. بیماران به طور تصادفی به دو گروه A و B (هر گروه 40 نفر) تقسیم شدند. بیماران گروه A، 4 عدد قرص 200 میکروگرمی میزوپروستول واژینال دریافت کردند و 24 ساعت بعد سونوگرافی مجدد انجام شد. در صورت وجود محصولات بارداری، دوز اول تکرار می شد و 24 ساعت بعد سونوگرافی مجدد انجام شده و در صورتی که محصولات حاملگی تخلیه نشده بود، برای بیمار کورتاژ جراحی انجام می شد. بیماران گروه B به مدت 2 هفته از نظر دفع کامل محصولات حاملگی تحت نظر گرفته شده و دارویی دریافت نکردند. بیماران گروه A از نظر تمام عوارض درمانی بررسی شدند. نتایج حاصله با آزمون t دانشجویی و مجذور کای مورد مقایسه قرار گرفتند.
میانگین سنی و میانگین سن ختم حاملگی در بیماران مورد مطالعه در دو گروه درمانی، تفاوت معنی دار نداشت. سقط در 5/87 درصد بیماران تحت درمان با میزوپروستول و در 20 درصد بیماران گروه دوم (درمان انتظاری) رخ داد (p<0.001). از 40 بیمار مورد مطالعه در گروه اول، 24 بیمار (60 درصد) پس از دریافت دوز اول دارو و 11 بیمار (5/27 درصد) پس از دریافت دوز دوم دارو به درمان پاسخ دادند. از 40 بیمار تحت درمان انتظاری نیز 24 بیمار (5/57 درصد) تحت دیلاتاسیون و کورتاژ و 9 بیمار (5/22 درصد) تحت کورتاژ قرار گرفتند. عوارض ناشی از درمان با میزوپروستول شامل تب بالای 38 درجه، تهوع و استفراغ، اسهال و درد در 5 بیمار (5/12 درصد) دیده شد.
استفاده از میزو پروستول واژینال نسبت به اداره انتظاری در ختم سقط زودرس حاملگی، یک روش قابل تحمل و مؤثر است

گزارشات متناقضی در خصوص نقش نیتریک اکساید در پردازش پیام های درد و التهاب منتشر شده اند. مطالعه حاضر به منظور ارزیابی میزان تولید نیتریک اکساید محیطی در پی تجویز غلظت های مختلف فرمالین (القاء کننده درد التهابی) و سلکوکسیب (داروی ضد درد و ضد التهاب) طراحی گردید.
درد التهابی حاد و مزمن به واسطه تزریق فرمالین 1 درصد، 5/2 درصد و 5 درصد به موش های صحرایی نر بالغ القاء گردید. 5/1 و 24 ساعت پس از تزریق حاد و 24 ساعت پس از آخرین تزریق فرمالین طی تجویز مزمن 4 روزه، آنالیز اسپکتروفتومتریک نیتریت سرم انجام شد. اثر تجویز حاد و مزمن سلکوکسیب با دوزهای 10، 20، و 40 میلی گرم/کیلوگرم/ داخل صفاقی به صورت پیش درمانی یا به تنهایی بر میزان تولید نیتریک اکساید در فواصل زمانی مشابه مورد ارزیابی قرار گرفت. تحلیل داده ها توسط آزمون آنالیز واریانس دو طرفه انجام شد.
تجویز فرمالین به طور وابسته به دوز و زمان منجر به افزایش نیتریت سرمی گردید. تجویز دوز 40 میلی گرم/کیلوگرم سلکوکسیب به استثنای اینکه بر میزان نیتریت حاصل از تزریق فرمالین 5 درصد پس از 5/1 ساعت بی تاثیر بود، مانع از تولید نیتریت در سایر موارد گردید. در عین حال، 5/1 ساعت پس از تجویز مستقل این دوز، افزایش قابل توجه نیتریت سرمی ملاحظه گردید.
به نظر می رسد نیتریک اکساید مسیرهای نشانه پردازی وابسته به فرمالین را تحت تاثیر قرار دهد. سلکوکسیب بسته به شرایط تجویز، اثرات متفاوتی را بر تولید نیتریک اکساید محیطی اعمال می نماید.

یکی از مسائل بهداشتی امروز که سلامت عمومی را تهدید می کند، افزایش بیماری های قلب عروق و گوارشی در سراسر جهان می باشد. افزایش سطح سرمی کلسترول، هیپر لپیدمی و لیپوپروتئین های اکسیده شده جزء فاکتور های خطر محسوب می شوند. کبد به عنوان مهمترین غده در متابولیسم این مواد تاثیر می گذارد. از طرف دیگر اسید اسکوربیک در اکسیداسیون لیپوپروتئن ها نقش بازدارنده دارد. هدف از این مطالعه بررسی اثر ویتامین C بر سطح لییپو پروتئین های خون و بافت کبدی در خرگوش های نر تغذیه شده با رژیم پرکلسترول می باشد.
این پژوهش یک مطالعه تجربی است که در چهل سر خرگوش نر سفید در دانشکده پزشکی اصفهان انجام گرفت. خرگوش ها پس از آشنایی با محیط جدید به صورت تصادفی به چهار گروه ده تایی تقسیم شدند (گروه شاهد، دریافت کننده اسید اسکوربیک، دریافت کننده کلسترول و گروهی که کلسترول را با اسید اسکوربیک دریافت می کردند). قبل از شروع تغذیه و همچنین پس از دریافت 40 روز رژیم غذایی، نمونه ی خون جهت اندازگیری سطح سرمی چربی ها و لیپوپروتئین ها گرفته شد، در پایان مطالعه خرگوش ها بیهوش شده و کبد آنها از حفره شکم خارج شد. به دنبال پاساژ بافتی مقاطع 5 میکرونی به صورت سریال تهیه و با هماتوکسیلین و ائوزین رنگ آمیزی شدند. سپس اسلاید ها با میکروسکوپ نوری مطالعه شدند. دادها با آزمون t زوجی تجزیه و تحلیل شدند.
تغییرات سطح کلسترول و لیپوپروتئین های خون با دانسیته بالا و کم در خرگوش های دریافت کننده رژیم غذایی کلسترول و کلسترول با اسیداسکوربیک بعد از آزمایش نسبت به قبل از آزمایش اختلاف معنادار آماری را نشان داد (05/0 p<). تغییرات بافت شناسی و رسوب کلسترول در نسوج سلول های کبدی در خرگوش هایی که با کلسترول تغذیه می شدند، مشاهده شد.
ویتامین C به عنوان یک آنتی اکسیدان موجب کاهش سطح سرمی کلسترول و لیپوپروتئن های خون شد و همچنین در پیش گیری از رسوب کلسترول در بافت کبد موثر بود.

در بعضی از بیماران از جمله بیماران مبتلا به لوسمی، خونریزی های گوارشی، ترومایی و... آزمایشات هماتولوژی نیاز به اندازه گیری های مکرر دارد. با این حال خون گیری وریدی برای بیمار دردناک می باشد و همچنین در بیمارانی که ورید مشخصی ندارند، عمل خون گیری برای پرستار نیز مشکل می باشد. هدف از این مطالعه مقایسه مقادیر آزمایشات هماتولوژی با دو روش متفاوت خون گیری با شیوه معمول و سالین لاک می باشد.
این پژوهش یک مطالعه توصیفی می باشد. 63 بیمار بستری در بخش قلب به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. در هر بیمار خون گیری با دو روش معمول و روش سالین لاک انجام شد. هر بیمار به عنوان گروه کنترل خود محسوب شد. به این صورت که نمونه های خون گیری با روش معمول به عنوان گروه کنترل و خون گیری از روش سالین لاک به عنوان گروه مورد در نظر گرفته شدند. در خون گیری با روش سالین لاک قبل از جمع آوری نمونه مقدار 5/0 میلی لیتر خون دور ریخته شد. تمامی نمونه ها از نظر تعداد گلبول های سفید، گلبول های قرمز و پلاکت، میزان هموگلوبین و هماتوکریت مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون آماری t زوجی، ضریب همبستگی پیرسون و مجذور کای استفاده شد. میانگین مقادیر گلبول های سفید، گلبول های قرمز، هموگلوبین، هماتوکریت و پلاکت در گروه کنترل به ترتیب3 mm 6376،3 mm 4411651، gr/dL 71/13، 96/40 درصد، 3 mm 187000 و در گروه مورد به ترتیب3 mm 6240، 3 mm 4545397، 91/13 gr/dL، 03/41 درصد، 3 mm 182000 بود. هیچ گونه تفاوت آماری معنی داری بین مقادیر آزمایشات مذکور در دورش خون گیری وجود نداشت.
در بیمارانی که دارای یک مسیر وریدی (سالین لاک) می باشند، علی رغم تزریق متناوب دارو یا مایعات وریدی، می توان بعد از دور ریختن 5/0 میلی لیتر خون از سالین لاک، جهت انجام آزمایشات هماتولوژی نمونه خون تهیه نمود.

حفظ، اعاده و ارتقای عادلانه سلامت جامعه وظیفه دولت هاست. برای اتخاذ تصمیم های صحیح و هدایت درست منابع محدود بخش سلامت، نیاز به شاخصی است که زیان های ناشی از مرگ های زود هنگام به هرعلت و ناشی از ناتوانی های حاصل از پیامد های غیر کشنده بیماری را کنار هم قرارداده و براساس یک واحد مشترک بیان کند. شاخص DALY دارای این ویژگی است. سرطان پستان، شایع ترین سرطان در زنان و شایع ترین علت مرگ و میر زنان 44 – 40 ساله محسوب می شود و ازطرفی ASR آن در استان یزد بالاترین میزان در کشور است. این مطالعه در نظر دارد با محاسبه بار DALYs این سرطان ضمن تعیین اهمیت این بیماری در استان، زمینه ارزیابی علمی و موثر برنامه های مبارزه با این سرطان را نیز فراهم آورد. دراین مطالعه مقطعی با استفاده از نرم افزار Can Mod که برای مدل سازی سرطان ها درجمعیت طراحی شده است، بار سرطان پستان مربوط به سال 1385 در استان یزد محاسبه و برآورد شد. اطلاعات لازم برای ورودی نرم افزار شامل جمعیت استان، میزان مرگ ناشی از همه علل، میزان بروز و مرگ ناشی از سرطان پستان و بقای بیماران مبتلا به آن به ترتیب از سرشماری سال 1385، نظام ثبت مرگ، نظام ثبت سرطان و نظر خبرگان جمع آوری شد.
کل بار سرطان پستان برای زنان استان یزد، 6/580 سال برآورد شد که 461 سال آن به علت مرگ زود هنگام (YLL) و 6/119 سال آن به علت ناتوانی (YLD) ناشی از سرطان پستان می باشد. بار سرطان پستان در هر هزار نفر جمعیت زنان یزدی (1000/ DALYs)، 22/1 سال می باشد. پیک سنی بار سرطان پستان در گروه سنی 69 – 45 سال بود.
بالاتر بودن بار سرطان پستان در استان یزد نسبت به کشور با توجه به میزان بالاتر ASR آن در استان قابل توجیه است. به نظر می رسد سرطان پستان از اولویت های نظام سلامت استان است، ولی قضاوت قطعی مستلزم محاسبه بار سایر سرطان ها، بیماری ها و آسیب ها در سطح استان و رتبه بندی آنها می باشد.

بیماری دیابت، شایع ترین بیماری ناشی از اختلال متابولیسم و پنجمین علت مرگ و میر در جوامع غربی است. دیابت حاملگی اختلال تحمل گلوکز می باشد که برای اولین بار در دوران حاملگی تشخیص داده می شود. 18-14 درصد از کل زنان حامله در معرض خطر دیابت حاملگی هستند و این بیماری در 4-3 درصد از حاملگی ها ایجاد می شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین مهمترین علل دیابت در دوران بارداری در مدل رگرسیونی انجام شد.
مطالعه مورد شاهدی حاضر بر روی 70 مادر باردار مبتلا به دیابت بارداری و 350 مادر باردار غیر دیابتیک مراجعه کننده به بیمارستان های شیراز انجام شد. پس از جمع آوری اطلاعات، آنالیز داده ها در مدل تک متغیره با استفاده از آزمون دقیق فیشر و استقلال دو گروه و در مدل چند متغیره با روش رگرسیون لجستیک انجام شد.
میانگین سنی گروه مورد و شاهد به ترتیب برابر 03/6 ± 2/31 و03/5 ± 32/26 سال به دست آمد. متغیرهای مورد مطالعه به جز سابقه نازایی، دوقلوزایی، توکسمی، ناهنجاری و زایمان زودرس، اختلاف معنی داری بین دوگروه نشان دادند، اما در مدل نهایی رگرسیونی مشخص شد که سابقه دیابت بارداری (93/21= OR)، گلوکزوری در طی سه ماهه سوم بارداری (34/10= OR)، سن بالای 35 سال (57/9= OR)، دیابت در بستگان (13/8= OR)، و پره اکلامپسی (81/3= OR)، مهمترین پیش گوکننده های دیابت در دوران بارداری هستند.
مادران باردار، خصوصا افراد مسن تر که سابقه فامیلی دیابت در بستگان و همچنین سابقه دیابت بارداری را در زایمان های قبلی خود داشته اند، از فاکتورهای ایجاد کننده گلوکزوری، پرهیز نمایند.

تشنج ناشی از تب شایع ترین اختلال عصبی و شایع ترین نوع تشنج در کودکان زیر 6 سال می باشد. با توجه به نقش مهم مادر در کنترل این بیماری و ماهیت نگران کننده آن، این مطالعه به منظور بررسی دانش، نگرش و عملکرد مادران و نیز تعیین نقش آموزش دردانش، نگرش و عملکرد آنها انجام شد.
این مطالعه توصیفی بر روی 106 مادر با کودک مبتلا به تب و تشنج مراجعه کننده به بیمارستان شهید بهشتی کاشان طی سال های 86-1385 انجام شد. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه ای شامل 49 سوال بود که 18 سوال آن مربوط به مشخصات، 7 سوال مربوط به دانش، 16 سوال مربوط به نگرش و 8 سوال مربوط به عملکرد بود. پرسشنامه توسط دستیار تکمیل می گردید و اطلاعات با کمک شاخص های توصیفی و با آزمون های t زوجی و مجذور کای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
این مطالعه نشان داد که 32 نفر (2/30 درصد) دانش ضعیف، 44 نفر (5/41 درصد) دانش متوسط و 30 نفر (3/28 درصد) دانش خوب داشتند. از طرفی طی مطالعه مشخص شد 11 نفر (3/32 درصد) مادران با آموزش قبلی، دانش خوب، 19 نفر (9/55 درصد) دانش متوسط و 4 نفر (8/11 درصد) دانش ضعیف داشتند. در مقابل، 9/38 درصد از مادران بدون آموزش قبلی دارای دانش ضعیف بودند و تنها 19 نفر (4/26 درصد) دارای دانش خوب بودند (05/0 p<). 24 نفر (6/22 درصد) نگرش ضعیف، 45 نفر (5/42 درصد) نگرش متوسط و 37 نفر (9/34 درصد) نگرش خوب داشتند. از طرف دیگر در طی مطالعه مشخص شد، 15 نفر (1/44 درصد) مادران با آموزش قبلی، نگرش خوب، 16 نفر (1/47 درصد) نگرش متوسط و3 نفر(8/8 درصد) نگرش ضعیف داشتند. در مقابل 21 نفر (2/29 درصد) از مادرانی که آموزش قبلی نداشتند دارای نگرش ضعیف بودند و 29 نفر (3/40 درصد) دارای نگرش متوسط و 22 نفر (5/30 درصد) دارای نگرش خوب بودند (05/0 p<). 64 نفر (4/60 درصد) عملکرد ضعیف، 29 نفر (4/27 درصد) عملکرد متوسط و 13 نفر(2/12 درصد) عملکرد خوب داشتند از طرف دیگر طی مطالعه مشخص شد 7 نفر (6/20 درصد) از مادران با آموزش قبلی، عملکرد خوب، 14نفر(2/41 درصد) عملکرد متوسط و13 نفر(8/8 3 درصد) عملکرد ضعیف داشتند. در مقابل 6 نفر (4/8 درصد) از مادرانی که آموزش قبلی نداشتند دارای عملکرد خوب، 15 نفر (8/20 درصد) عملکرد متوسط و 51 نفر (8/70 درصد) عملکرد ضعیف داشتند (5 0/0 p<).
با توجه به اینکه اغلب مادران دانش، نگرش و عملکرد ضعیف و متوسط داشتند و طی مطالعه مشخص شد آموزش قبلی در بهبود دانش، نگرش و عملکرد موثر می باشد، ارتقاء آنها جهت کمک به کودک مبتلا به تب تشنج ضروری به نظر می رسد.

به خوبی معلوم شده است تا زمانی که سیکل های قاعدگی در زنان ادامه دارد، باروری منتفی نیست. لکن، در صورت وقوع بارداری در زنان بالای 35 سال، عوارض مادری و جنینی با درصد بسیار بیشتری اتفاق می افتد. از طرف دیگر، هر روز تعداد زنان مسنی که به علت تاخیر در بارداری به روش های موثر و برگشت پذیر جلوگیری از حاملگی نیاز پیدا می کنند بیشتر می شود. لذا، با توجه به اهمیت امر پیش از بارداری به خصوص در زنان مسن، این پژوهش با هدف بررسی وضعیت پیشگیری از بارداری در زنان بالای 35 سال و عوامل مرتبط با آن در مراکز بهداشتی درمانی کاشان در سال 86 انجام شده است.
در این پژوهش که به روش توصیفی انجام شد، 700 زن ایرانی و متاهل که حداقل 35 سال یا بالاتر سن داشته، دارای سیکل های قاعدگی بوده و به علت بیماری برای استفاده از روش های پیشگیری از بارداری منع نشده بودند، به روش تصادفی انتخاب شده و از جهت برخی شاخص های دموگرافیک (تحصیلات، محل سکونت و شغل)، روش پیشگیری از بارداری و عوامل موثر بر انتخاب روش (تعداد حاملگی، شاخص توده بدنی، سن در موقع ازدواج و تولد فرزند قبلی، مدت ازدواج، تعداد و جنسیت فرزندان، روش پیشگیری از بارداری قبلی، وضعیت قاعدگی و رضایت جنسی زن و مرد از روش مورد استفاده) مورد مطالعه قرار گرفتند. با استفاده از روش های آماری توصیفی توزیع فراوانی روش های پیشگیری ازبارداری و عوامل مرتبط با روش پیشگیری تعیین شده، سپس زنان بر حسب روش های موثر (قرص، آمپول، کاندوم، آیودی، توبکتومی و وازکتومی) یا غیرموثر (روش های منقطع و بدون روش) پیشگیری از بارداری با استفاده از آزمون مجذور کای و آزمون t مستقل مقایسه شدند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه بود و اطلاعات به روش مصاحبه و مشاهده اطلاعات موجود در پرونده جمع آوری گردید.
نتایج پژوهش نشان داد که 3/98 درصد (688 نفر) از زنان تحت مطالعه از یکی از روش های پیشگیری از بارداری استفاده می کردند. 7/70 درصد (495 نفر) از آنان روش موثر و 6/27 درصد (193 نفر) روش پیشگیری از بارداری منقطع داشتند. در زنان استفاده کننده از روش های موثر نسبت به استفاده کنندگان از روش های غیر موثر پیشگیری از بارداری، به طور معنی داری میانگین سن موقع ازدواج، کمتر (002/0 > p)، مدت ازدواج، طولانی تر (006/0 p<)، سیکل های قاعدگی، منظم تر (048/0 p<)، درصد چاقی، بیشتر (0001/0 p <)، فرزندان تک جنس (فقط دختر یا فقط پسر)، کمتر (0001/0 p <)، استفاده قبلی از روش موثر، بیشتر (0001/0 p<) و رضایت جنسی زنان بیشتر (02/0 p <) بود. ضمنا زنان دو گروه از نظر وضعیت تحصیلات، شغل و محل سکونت با یکدیگر تفاوت معنی دار آماری نداشتند.
اکثریت زنان بالای 35 سال روشی را برای پیشگیری از بارداری انتخاب کرده بودند، اما با افزایش سن انتخاب روش موثر پیشگیری از بارداری تفاوت چشمگیری نکرده بود. جنسیت فرزندان، سن ازدواج، فاصله ازدواج، نظم سیکل های قاعدگی، تعداد حاملگی، رضایت جنسی زنان، انتخاب اولین روش پیشگیری و روش پیشگیری از بارداری قبلی در زنان استفاده کننده از روش های موثر و غیر موثر پیشگیری از بارداری به طرز معنی داری متفاوت بود. لذا پیشنهاد می شود در مشاوره تنظیم خانواده زنان بالای 35 سال به عوامل مرتبط با انتخاب روش موثر پیشگیری توجه شود.

سندرم کاوازاکی از علل مهم بیماری های قلبی عروقی در سنین زیر 5 سال است. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی گرفتاری قلبی عروقی در بیماران کاوازاکی در شهر یزد می باشد.
در این مطالعه توصیفی، پرونده کلیه بیمارانی (48 نفر) که با تشخیص کاوازاکی از فروردین 1376 تا فروردین 1386 در بیمارستان های شهر یزد بستری شده بودند، مورد بررسی قرار گرفت. جهت جمع آوری اطلاعات از پر سشنامه ای مشتمل بر: مشخصات دموگرافیک، علایم کلینیکی، پاراکلینیکی، گرفتاری قلبی عروقی و نوع درمان استفاده شد. داده ها با آزمون های آماری مجذور کای و t مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
از 48 بیمار مورد بررسی، 19 بیمار (5/39 درصد) درگیری قلبی داشتند. 2/63 درصد بیماران مذکر بودند. همه آنها آنوریسم کرونر داشته و در تابلوی بالینی آنها تب بیش از 5 روز وجود داشت. در حالی که در تاریخچه 7/89 درصد بیماران بدون گرفتاری قلبی، تب بیش از 5 روز موجود بود. میانگین ESR در بیماران با گرفتاری قلبی بیشتر بود (04/0= p).
میزان گرفتاری قلبی و به ویژه ابتلا به آنوریسم عروق کرونر در بیماران کاوازاکی در یزد قابل توجه است. احتمالا میزان ESR جهت شناسایی افراد در معرض خطر عوارض قلبی کمک کننده می باشد، اما مطالعات بیشتر در این مورد لازم است.

آنوریسم کاذب یک بیماری عروقی نسبتا شایع است که علی رغم پیشرفت تکنولوژی و استفاده بیشتر از کاتتریزاسیون شریان فمورال (درمانی و تشخیصی)، احتمال بروز آن وجود دارد. هدف از این مطالعه تعیین عوارض و نتایج درمانی روش لیگاتور شریانی در مقایسه با روش های دیگر در بیماران دچار آنوریسم عفونی ناشی از ترومای شریان رانی می باشد.
در یک مطالعه توصیفی، بیمارانی که به علت داشتن آنوریسم عفونی کاذب شریان فمورال طی سال های 86-1385 به بیمارستان الزهرا مراجعه کرده بودند، بررسی شدند. برای جمع آوری اطلاعات از چک لیست حاوی سوالات مربوط به سن، جنس، شکایات اصلی بیماران، علائم بالینی بیماران، بی حسی اندام، ادم اندام، ترشح چرکی، آمفیزم زیر جلدی، نبض، موقعیت آنوریسم، وجود یا عدم وجود درگیری توام وریدی و یا فیستول شریانی وریدی، نحوه عمل ترمیم آنوریسم، وسعت دبریدمان و علائم کلینیکی اندام بیمار بعد از عمل استفاده شد. بیماران پس از عمل جراحی تا 6 ماه پی گیری شده و کلیه اطلاعات در چک لیست مربوطه یادداشت می شدند.
33 بیمار با آنوریسم کاذب مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین سنی بیماران 36/11 31/34 سال بود. حداقل سن آنها، 14 سال و حداکثر 65 سال بود. بیشترین شکایت بیماران درد بود. بیشترین نشانه های بیماری در معاینه، توده قابل لمس بود که در (6/57 درصد) نبض دار و 2/15 درصد بدون نبض بودند. در 8/81 درصد بیماران، لیگاتور شریانی و در 1/9 درصد، اکسیزیون و در 1/9 درصد، بای پاس شریانی انجام شد. هیچ یک از بیمارانی که تحت عمل اکسیزیون و بای پاس شریانی قرار گرفتند، دچار گانگرن نشدند و 5/12درصد از افرادی که تحت عمل لیگاتور شریانی قرار گرفتند، دچار گانگرن و آمپوتاسیون اندام تحتانی شدند.20 درصد بیماران HCV مثبت و 28 درصد HBS مثبت و 11 درصد هر دو را با هم داشتند. 10 درصد بیماران نیز HIV مثبت داشتند.
با توجه به تکنیک سریع تر، راحت تر و امکان پذیر لیگاتور شریانی در همه بیماران و وجود عارضه قابل قبول، عمل جراحی لیگاتور شریان فمورال در مبتلایان به آنوریسم کاذب عفونی توصیه می شود.

هموفیلی A یک بیماری خونریزی دهنده با الگوی وراثتی مغلوب و وابسته به کرومزوم X می باشد. شیوع آن در جهان 1 در 10 هزار نفر در بین مردان می باشد. این بیماری یک نقص وراثتی فاکتور انعقادی شماره 8 می باشد. ژن فاکتور 8 در نزدیکی انتهای بازوی بلند کروموزوم X (Xq28) واقع شده و در حدود 180 کیلو باز طول دارد. این ژن دارای 26 اگزون بوده و یک زنجیره پلی پپتیدی با 2351 اسید آمینه را کدگذاری می کند. در این مقاله به معرفی یک جهش جدید در ژن فاکتور 8 بیمار مبتلا به هموفیلی A مراجعه کننده به بیمارستان کودکان تبریز در سال 85 پرداخته می شود.
معرفی بیمار: بیمار پسر 6 ساله ای بود (HA10) که به علت خونریزی های مکرر لثه در سال 1385 به بیمارستان کودکان تبریز آورده شده بود. وجود خونریزی شدید در بیمار، پایین بودن میزان فاکتور8 و معاینات پزشکی احتمال ابتلا به هموفیلی شدید را نشان می داد. بنابراین برای بررسی نوع جهش عامل بیماری با استفاده از تکنیک PCR-SSCP اقدام شد.
یک جهش جدید شناسایی شد که در لیست داده های بین المللی هموفیلی A گزارش نشده بود. این جهش جدید، جهش انتقالی T→C در اگزون 4 می باشد که در موقعیت کدون 153 رخ داده بود و باعث تغییر اسید آمینه سیستئین به آرژینین می شود. این جهش جدید در بانک ژنی NCBI به شماره EF581382 ثبت شده است. این مطالعه نشان می دهد که استفاده از تکنیک PCR-SSCP روش خوبی برای آشکار سازی انواع جهش های عامل هموفیلی A می باشد.