مجله زیست شناسی ایران
سال هفدهم شماره 2 (تابستان 1383)

گوناگونی cpDNA در 14 جمعیت راش ایران (Fagus orientalis Lipsky)در طول گستره پراکنش این گونه درختی در منطقه خزری بررسی گردید. دو منطقه بین ژنی cpDNA: 1- منطقه OA بین ژن های trnD (tRNA آسپارژین) و trnT (tRNA تریونین) و 2- منطقه DT بین ژن های orf184 و petAبررسی گردیدند. قطعات محدود کننده منطقه DT هیچ پلی مورفیسمی در میان افراد جمعیت های مورد مطالعه نشان ندادند. در حالی که در میان افراد درون جمعیت های مورد مطالعه منطقه اسالم و جمعیت نکا- 1400، شاهد وجود پلی مورفیسم در قطعات محدود کننده منطقه OA مشاهده گردید. در مجموع سه هاپلوتایپ کلروپلاستی متفاوت شماره گذاری شد. توزیع هاپلوتایپهای cpDNA نشان دهنده ساختار جغرافیایی در تمایز ژنتیکی با 7/68%=Gst و 3/70% = Nst بود. توزیع هاپلوتایپهای cpDNA می تواند به تاریخچه مهاجرت راش در طول توزیع تاریخی آن در دوران سوم از اسالم (منطقه بسیار پلی مورفیک) به شرق جنگل های هیرکانی نسبت داده شود.

در این تحقیق، تاثیر مهار کنندگیPGIP استخراج شده از هیپوکتیل گیاه لوبیا (Phaseolus vulgaris) واریته درخشان روی آنزیم پلی گالاکتوروناز جدایه F15 قارچ Fusarium oxysporum (با شدت بیماری زایی زیاد) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصله نشان داد که این PGIP قادر است به میزان 5.54 درصد فعالیت آنزیم PG جدایه فوق را مهار نماید. با توجه به این نتایج جهت بررسی توالی ژن pgip این واریته اقدام به تکثیر، کلون کردن، تعیین توالی و مقایسه آن با توالی ژنهای مشابه گزارش شده گردید. این مقایسه نشان داد که طول ژن کاملpgip در این واریته (درخشان) برابر bp1029 با محتوای GC برابر 50.15 درصد بوده که با توجه به ORF (open reading frame) موجود در آن میتواند یک پلی پپتید بطول 342 اسید آمینه را کد نماید. برای اطمینان از صحت توالی بدست آمده علاوه بر استفاده از آنزیم Pfu برای تکثیر ژن مربوطه، تعیین توالی این ژن نیز در دو جهت انجام گرفت. توالی فوق برای تعیین تطابق با توالی ژنهای موجود در بانکهای اطلاعاتی DDBJ، EMBL، GeneBank و PDB مورد استفاده قرار گرفت. نتایج حاصله نشان داد که توالی DNA این ژن با توالی ژن pgip-1 از لوبیای واریته Saxa به میزان صددرصد مشابهت دارد. همچنین مقایسه این توالی با توالی pgip-2 از لوبیای واریته Pinto نشان داد که توالی ژن pgip واریته درخشان علاوه بر اضافه داشتن 27 نوکلئوتید در ابتدای ژن، در تعداد 26 نوکلئوتید در طول ژن نیز با توالی pgip-2 اختلاف دارد.

شواهدی وجود دارد که استروژن بر لیپیدها و لیپوپروتئین های سرم و کبد تاثیر می گذارد. در این مطالعه اثرات یک ترکیب استروژنی به نام اتینیل استرادیول بر لیپیدها و لیپوپروتئینهای سرم موشهای صحرائی ماده هیپرکلسترولمیک بررسی شده است. موشهای صحرائی مدت 2 ماه تحت تاثیر رژیم غذایی پر کلسترول (2%) قرار گرفتند. اتینیل استرادیول طی دوره دو ماهه آزمایش، روزانه به صورت زیر پوستی تزریق شد. پس از پایان آزمایش و تهیه سرم از نمونه های خون غلظت کلسترول تام، تری گلیسرید، HDL، LDL و VLDL اندازه گیری گردید. نتایج حاصل با استفاده از جدول آنالیز واریانس مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت و مقایسه بین میانگین ها در سطح 5% بعمل آمد. طبق نتایج بدست آمده، غلظت کلسترول تام و LDL در گروه های دریافت کننده اتینیل استرادیول کاهش معنی دار و قابل توجهی نشان داد (05/0 P <)، درحالی که در غلظت تری گلیسرید، VLDL و HDL تغییر معنی داری مشاهده نشد. کاهش غلظت کلسترول تام و LDL از طریق افزایش گیرنده های LDL در کبد و دیگر بافتها مورد بحث قرار گرفته است.

یکی از عوارض جانبی مهار کننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACEI) مثل کاپتوپریل که درمعالجه فشارخون ونارسایی قلبی مصرف می شوند ایجاد سرفه های خشک می باشد. مهار کننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین ازتشکیل آنژیوتانسینIIوتولید رادیکالهای آزاد،هیدرولیز برادی کینین،انکفالینهاوآندورفینها جلوگیری می کنند و بر اساس برخی گزارشات افزایش غلظت برادی کینین باعث ایجاد سرفه های حاصل از مصرف داروهای ACEI می باشد. نوسکاپین یک آلکالوئید اپیوئیدی ضد سرفه است که در مداوای سرفه القاء شده با مهارکننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین موثر می باشد. گزارش شده که نوسکاپین باعث کاهش اثر برادی کینین می شود. از سوی دیگر، داروهای I ACEدارای اثر تقویت کنندگی برالگوهای حافظه و یادگیری هستند و براساس تحقیقات بعمل آمده به نظر می رسدکه برادی کینین در این مورد نقش اساسی رابازی می کند.
در این تحقیق اثرات مرکزی نوسکاپین ونیزتداخل عمل آن با داروی کاپتوپریل بر حافظه ویادگیری درموشهای صحرایی نر نژاد ویستار بررسی شده است. تزریق دوزهای مختلف نوسکاپین (μl3 / μg 1،2،3)در مقایسه با گروه شم (که سالین دریافت کرده بودند) در30دقیقه قبل از اکتساب ویا در 20 دقیقه و همچنین 24 ساعت قبل از بیادآوری مشخصا و بصورت وابسته به دوز زمان یاد آوری را کاهش داد.همچنین تزریق درون بطنی l) μ3 / μg 5 (کاپتوپریل (داروی ACEI ومهار کننده تجزیه برادی کینین) هم حافظه کوتاه مدت و هم حافظه بلند مدت ونیز یادگیری را تقویت کرد. تزریق توام دوزهای مختلف نوسکاپین (μl3 / μg 1،2،3) همراه کاپتوپریلl) μ3 / μg 5) نیز حافظه ویادگیری را کاهش داد.بنابراین می توان نتیجه گرفت که احتمال داده می شود نوسکاپین می تواند با اثر آنتاگونیستی با برادی کینین حافظه ویادگیری القاء شده با داروهای I ACE را تضعیف کند.

گیاه A. suaedifolia (Polygonaceae)، گونه ای بومی و دارای پراکنش محدود در استان آذربایجان شرقی میباشد. در این مقاله، مناطق پراکنش و ویژگی های اکولوژیکی از جمله تراکم، سطح پوشش، فرکانس و ضریب اهمیت این گونه بررسی شده است. در ضمن، شرایط اقلیمی و ارتباط خاک با پراکنش و رشد، ارائه و فنولوژی (پدیده شناسی) و دینامیک (پویائی) جمعیت این گونه نیز بررسی گردید. نتایج نشان داد که A. suaedifolia در هر دو منطقه مورد بررسی فاقد پایه های دو تا چهار ساله بوده و نسبت دانه رستهای استقرار یافته به کل دانه های جوانه زده تنها 5 تا 7 درصد بوده است. بنظر میرسد عوامل اقلیمی مانند کاهش بارندگی و افزایش دمای سالانه در سالهای اخیر، در زوال جمعیت این گونه موثر بوده است. بالا بودن سدیم و pH خاک و نیز عوامل داخلی از جمله بالا بودن سن گلدهی و نسبت بالای گلهای تلقیح نشده را میتوان از جمله عوامل دیگری دانست که نادر بودن این گیاه را توجیه می کند.

در این تحقیق کالوس های حاصل از گیاه یونجه در محیط کشت (invitro) تحت تابش پرتو UV-C به مدت 0، 15، 30 و 60 دقیقه قرار گرفت و سپس به محیط های کشت MS حاوی 0، 2، 5، 10، 20و 30 درصدPEG منتقل و در اتاق کشت تاریک نگهداری شدند. کالوس های متحمل به تنش خشکی بر اساس وزن تر گزینش شدند. نتایج نشان داد که تابش UV-C به مدت 60 دقیقه، تحمل به تنش اسموتیک را افزایش می دهد واز اثرات تنش خشکی در محیط های کشت حاوی 10و20 درصد PEG می کاهد. فعالیت آنزیم اسید فسفاتاز نیز تحت تابش UV-C کاهش یافته، در حالیکه فعالیت این آنزیم در کالوس های تابش ندیده تا غلظت 20 درصد PEGدر محیط کشت افزایش می یابد. بهرحال به نظر می رسد که پرتو UV-C سیستم دفاعی داخلی گیاه رافعال کرده وممکن است بیان ژن های مشخص در مسیر سنتز مشتقات فنلی را القاء نماید.