مجله سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران
سال بیست و پنجم شماره 2 (پیاپی 98، تابستان 1386)

اضافه وزن به عنوان یکی از عوامل خطرزای قلبی عروقی شناخته شده است؛ به ویژه در مشاغلی که تحرک کم و استرس بالا می باشد. هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر برنامه 8 هفته ای ورزشی بر کاهش لیپیدهای سرم خون بیماران پرفشارخون مرد کارمند بود (فاکتور فشارخون فقط به عنوان یک فاکتور محدود کننده شدت و نوع حرکات ورزشی و شناسه این جامعه آماری مطرح شده و تغییرات آن در تحقیق حاضر بررسی نمی شود).
به همین منظور تعداد 60 نفر از کارمندان مرد دانشگاه رازی مبتلا به هایپرلیپیدمی (LDL،TG) و فشارخون بیش از 90/140 میلی مترجیوه با دامنه سنی 55-35 سال در تحقیق حاضر شرکت کردند. این بیماران به صورت تصادفی ساده به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS و آزمون t وابسته و آزمون t مستقل استفاده گردید. کلیه عملیات آماری در فاصله اطمینان 95 درصد در سطح 0.05 < a معنی دار می باشد. گروه تجربی در برنامه تمرینی 8 هفته ای زیربیشینه شرکت کردند. از هر دو گروه تجربی و کنترل در قبل و بعد از شروع برنامه توانبخشی، پیش آزمون و پس آزمون به منظور اندازه گیری چربی های خون به عمل آمد.
نتایج تحقیق نشان داد که TG، TC و LDL پس از 8 هفته تمرین به طور معنی داری کاهش یافت (P<0.05)، اما HDL افزایش معنی داری نشان نداد (P>0.05). در گروه کنترل هیچ یک از متغیرهای فوق تغییر معنی داری را نشان نداد (P>0.05).

اختلال لیپیدی و دیابت نوع 2 بیماری های متابولیک شایع و پیچیده با اساس ژنتیکی قوی هستند. ژن های کاندید زیادی برای فنوتیپ های مرتبط با آنها شناخته شده اند. بررسی عوامل ژنتیکی موثر بر این بیماری ها از ضرورت ویژه برخوردار می باشد. apoA-I پروتئین اصلی تشکیل دهنده ذرات HDL است. ارتباط بین دو پلی مورفیسم apoA-I (G-75A، C83T) و سطح HDL در مطالعات جمعیت ها، نتایج متفاوتی را نشان می دهد. مطالعه حاضر برای بررسی این وضعیت در جمعیت ایرانی انجام شد.
تعداد 215 نفر داوطلب طی یک مطالعه مقطعی در جمعیت منطقه هفده شهرداری تهران به صورت تصادفی انتخاب و از نمونه خون آنها، استخراج DNA صورت گرفت. آلل های این پلی مورفیسم از طریق PCR (Polymerase Chain Reaction) و سپس RFLP (Restriction Fragment Length Polymorphism) مشخص گردید.
از نظر آماری در جمعیت ایرانی مورد بررسی، ارتباط واضحی بین پلی مورفیسم G-75A و بروز دیابت تیپ 2 مشاهده نشد. در همین پلی مورفیسم در افراد غیردیابتی با اختلال لیپیدی ژنوتیپ GA/AA، اثر محافظتی در برابر دیس لیپیدمی داشت (P=0.028، OR=0.423، %95 CI=0.195-0.918)همچنین بین پلی مورفیسم AA با افزایش سطح TG و بین پلی مورفیسم GA با افزایش اسید اوریک ارتباط واضح آماری مشاهده شد (0.05>P)در پلی مورفیسم C+83T ژن apoA-I، همراهی ژنوتیپ CT با استعداد بیماری دیابت دیده شد (p=0.028، OR=3.694، CI=1.076-12.690) این مطالعه نشان می دهد که ژن apoA-I را می توان به عنوان هدفی برای مطالعات اتیولوژیک بیشتر و درمان اختلال لیپیدی و متابولیکی در نظر گرفت.

انجمن دیابت آمریکا چنین اظهار می کند که 80-75 درصد از بیماران دیابتی در نهایت در اثر ابتلا به عوارض قلبی عروقی ناشی از دیابت فوت خواهند کرد. مطالعات نشان می دهند که عوارض قلبی عروقی دیابت اثرات سویی روی کیفیت زندگی بیماران به جا می گذارد؛ لذا این مطالعه با هدف تعیین وضعیت کیفیت زندگی بیماران دیابتی مبتلا به عوارض قلبی عروقی به انجام رسیده است.
در این مطالعه توصیفی تحلیلی، 302 بیمار دیابتی مبتلا به عوارض قلبی عروقی به روش نمونه گیری آسان انتخاب شدند. داده ها از طریق مصاحبه، معاینه فیزیکی و ثبت اطلاعات از پرونده جمع آوری شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای سه قسمتی شامل سوالات مربوط به مشخصات فردی و بیماری، جدول عوارض قلبی عروقی و سوالات مربوط به بررسی ابعاد مختلف کیفیت زندگی بود. اعتبار پرسشنامه از طریق روایی محتوا و پایایی آن به روش آزمون مجدد تعیین گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آنالیز رگرسیون خطی چندگانه انجام شد.
در رابطه با فراوانی عوارض قلبی عروقی بیماران دیابتی، بیشترین درصد به کرامپ های عضلانی (2/76%)، فشارخون بالا (62.9%) و تپش قلب (61.6%) مربوط بود. نتایج نشان داد کلیه بیماران دیابتی با تمامی علایم وعوارض قلبی عروقی از کیفیت زندگی نسبتا مطلوب برخوردارند و همچنین تعدد این علایم و عوارض با کاهش نمرات پرسشنامه کیفیت زندگی، ارتباط آماری معنی داری نشان داد (P<0.001). بدین معنی که تعداد بیشتر علایم قلبی عروقی با سطح کیفیت زندگی پایین تر بیماران همراه بوده است.
بر اساس یافته های این پژوهش، بین کیفیت زندگی و عوارض قلبی عروقی، ارتباط آماری معنی داری وجود دارد. لذا پیشنهاد می شود مسوولین پرستاری در برنامه های بازآموزی پرستاران، توجه مضاعفی به رعایت موارد پیش گیری کننده از بروز عوارض قلبی عروقی در بیماران دیابتی و ارتقای سطح کیفیت زندگی بیماران، مبذول نمایند.

تحقیقات نشان داده است که سزارین الکتیو اثرات منفی روی پاسخ فیزیولوژیک نوزاد می گذارد و ریسک لزوم احیا در نوزاد و شانس بروز سندرم حاد تنفسی، همچنین متوسط مدت بستری در بیمارستان را نسبت به زایمان طبیعی افزایش می دهد. آمار زایمان سنوات گذشته شهرستان ملایر حاکی از میزان بالای سزارین در این شهرستان بود. به همین منظور یک مداخله آموزشی جهت کاهش میزان سزارین الکتیو این شهرستان صورت پذیرفت.
در این مطالعه که به روش شبه تجربی صورت گرفت، 453 نفر از کارکنان بهداشتی مشارکت نمودند. این افراد پس از آموزش های لازم و بررسی تاثیر آموزش در آنها با اجرای پیش آزمون و پس آزمون در مراکز بهداشتی و درمانی مستقر شدند و زنان بارداری که جهت انجام مراقبت های بهداشتی اولیه به این مراکز مراجعه نمودند را تحت آموزش انفرادی یا گروهی قرار دادند.
در طی 9 ماه اول اجرای این مطالعه، 2726 زن باردار، تحت پوشش طرح قرار گرفتند. از این تعداد 1896 نفر به پایان دوران بارداری رسیده و زایمان نمودند. با مقایسه میزان سزارین در زنان آموزش دیده و آموزش ندیده مشخص گردید که بین آموزش زنان باردار و کاهش سزارین الکتیو، رابطه معنی داری وجود دارد.0.56 و OR=0.46 [%99 CI: 0.38 همچنین مقایسه آمار کلی سزارین و زایمان طبیعی سال 82 نسبت به سال 83 نشان داد که بین کاهش سزارین الکتیو و آموزش زایمان ایمن در سال های قبل و بعد از مداخله، رابطه معنی داری وجود دارد. [85/0 و OR=0.76[%99CI: 0.68 بنابراین به نظر می رسد که مداخله آموزشی صورت گرفته در کاهش میزان سزارین الکتیو موثر باشد و پیش بینی می شود که چنانچه این مداخله در کلیه مراکز بهداشتی و درمانی شهری و روستایی کشور اجرا شود، در کاهش بار سزارین الکتیو تاثیر به سزایی خواهد داشت.

از دیرباز لزوم پرداختن به قوانین حاکم بر نیروی انسانی بخش بهداشت و درمان از دیدگاه سیاست گذاران و تصمیم گیران بخش بهداشت و درمان از اهمیت خاص برخوردار بوده؛ مع الوصف تا کنون این مهم مورد عنایت قرار نگرفته است.در همین راستا هدف از انجام این پژوهش ارایه الگوی مکانیزم قانونگذاری نیروی انسانی بخش بهداشت و درمان قرار گرفت.
این مطالعه به صورت توصیفی - تطبیقی انجام شده است. در این پژوهش مطالعات کتابخانه ای به روش میدانی صورت گرفت و حاصل این پژوهش می تواند به صورت کاربردی مورد استفاده قانونگذاران کشور به ویژه بخش بهداشت و درمان قرار گیرد.
در این تحقیق به 5 متغیر در مکانیزم قانونگذاری در کشورهای مختلف و ایران پرداخته شده که شامل: متغیر مراجع ابتکار قانون، نهادها و مراجع قانونگذاری، شیوه های تشخیص مسایل مورد نیاز قانونگذاری، مراجع و نهادهای ناظر بر مصوبات مجالس قانونگذاری، روش های نظارتی قوه مقننه در اجرای قوانین و سیاست ها می باشد.
به نظر می رسد که بازنگری و تجدید ساختار فعلی قانونگذاری مربوط به نیروی انسانی بخش بهداشت و درمان بر اساس تحلیل وضع موجود می تواند به تدوین قوانین به صورت مناسب تری بیانجامد، به طوری که با نیازمندی های نیروی انسانی بهداشت و درمان کشور منطبق تر باشد.

علی رغم آن که برخی والدین حادثه را رویدادی طبیعی در زندگی کودکشان تصورمی کنند یا گاه آن را غیر قابل پیشگیری می دانند، در مطالعاتی کافی نبودن مراقبت والدین به عنوان یک عامل مهم در آسیب های دوران کودکی مطرح شده است. هدف این مطالعه تعیین نقش مراقبت والدین در رخداد حوادث ترافیکی کودکان 6 تا 9 سال است.
در یک مطالعه مورد شاهدی، 100 کودک مراجعه کننده به اورژانس ییمارستان های دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی به علت حوادث ترافیکی با 100 کودک شاهد همسان سازی شده و بدون سابقه حادثه ترافیکی در یک سال گذشته، مقایسه شدند. نحوه سرپرستی، سطح مراقبت والدین و مشخصات دموگرافیک کودک و مادر از طریق مصاحبه و پرسشنامه و آسیب های ترافیکی، مطابق ICD-10 ثبت شد. داده ها با استفاده از آزمون های کای - دو، دقیق فیشر و رگرسیون لجستیک برای حالات جور شده تحلیل گردید.
ایاب و ذهاب کودکان به مدرسه بدون سرپرستی افراد بزرگتر درگروه مورد (24%) بیشتر از شاهد (10%) بود (0.01>p). سطح مراقبت والدین در فعالیت های مستقل خارج از منزل با افزایش سن کودکان کمتر می شد (p<0.001) و مراقبت سطح سوم در گروه شاهد (24%) بیشتر از مورد (8%) بود (38/9-54/1: 95%CI، OR=3.63).
با توجه به نقش مراقبت والدین در پیشگیری از آسیب های ترافیکی در کودکان 9-6 سال، لازم است در برنامه های پیشگیری از حوادث، ضمن توجه به عوامل محیطی و قوانین و مقررات حمایتی، به این مساله توجه جدی تری شود.

مایکوپلاسماها به عنوان عامل آرتریت روماتویید (RA) در تعدادی از حیوانات شناخته شده اند. بر عکس، نقش مایکوپلاسماها در آرتریت روماتویید انسانی هنوز در هاله ای از ابهام بوده و قابل بحث می باشد. از تلاش های انجام شده با استفاده از به کارگیری روش های روتین برای تشخیص مایکوپلاسماها در RA، جهت ارتباط دادن عوامل مذکور به این بیماری نتایج مناسبی حاصل نشده است. اما پیشرفت های اخیر در تکنیک های مولکولی، به ویژه کاربرد واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR)، افق های روشنی را جهت تشخیص اسیدنوکلئیک مایکوپلاسما در این بیماری پیچیده، به وجود آورده است. جهت تحقیق بر روی این موضوع که آیا مایکوپلاسماها در ارتباط با پاتوژنز RA انسانی هستند، از تکنیک PCR برای تشخیص حضور احتمالی آنها استفاده شد.
یک روش PCR خیلی حساس با طیف وسیع و با استفاده از پرایمرهای SHAH-GPO-3، MGSO و گونه های مایکوپلاسمای استاندارد و هدف ژنی S rRNA 16 طراحی گردید. این روش طراحی شده جهت شناسایی مایکوپلاسما در نمونه های Anti-CCP مثبت و منفی، کنترل های سالم و همین طور نمونه های RA تایید شده بالینی، مورد استفاده واقع شد.
سکانس های مشترک و ثابت جنس مایکوپلاسما، در 12 مورد از 100 نمونه Anti CCP مثبت (12%)، 4 مورد از 100 نمونهAnti CCP منفی (4%)، 10 مورد از 91 نمونه بالینی مثبت (حدود 11%) و یک مورد از 100 نمونه سرم کنترل سالم مورد آزمایش به وسیله PCR مخصوص جنس بهینه شده، از طریق تکثیر قطعه صحیح، تشخیص داده شد. با استفاده از پرایمرهای مخصوص جنس، ما قادریم عفونت ناشی از همه اعضای جنس مایکوپلاسما در بیماران RA را آشکار نماییم.
این نتایج موید ارتباط بین عفونت های مایکوپلاسمایی در حداقل تعدادی از بیماران آرتریت روماتویید می باشد. با این وجود، تحقیقات بیشتری جهت مشخص کردن نقش این ارگانیسم ها در پاتوژنز RA مورد نیاز است.

در ارزیابی بالغین مشکوک به مننژیت، نشانه های فیزیکی قابل اعتمادتر از شرح حال بالینی بوده و وجود علایم تحریک مننژ پاتوگنومونیک مننژیت نمی باشد. این تحقیق به منظور بررسی فراوانی و حساسیت نشانه های التهاب مننژ نظیر سفتی گردن، کرنیگ، برودزینسکی و فنومن تری پود در بیماران مبتلا به مننژیت حاد انجام گرفت.
روش انجام این تحقیق، توصیفی و تکنیک آن مصاحبه – مشاهده بود. 85 بیمار 14 ساله و بالاتر مشکوک به مننزیت حاد مراجعه کننده به بیمارستان لقمان حکیم تهران وارد طرح شده و نشانه های التهاب مننژ قبل از انجام پونکسیون کمری ثبت شد.
67 بیمار (79 %) سفتی گردن و 24 بیمار (28%) نشانه کرنیگ و 24 بیمار (28%) نشانه برودزینسکی مثبت داشتند. 1000? WBC در CSF 16 بیمار (19%)، مشاهده شد. بین وجود 1000? WBC با نشانه های (سفتی گردن+ کرنیگ+ برودزینسکی) به لحاظ آماری ارتباط معنی دار وجود داشت (0.05>P). بین نوتروفیلی 80%< و نشانه کرنیگ مثبت و همچنین تریپودفنومن به لحاظ آماری رابطه معنی دار به دست آمد (0.05>P).
یافته های ما اهمیت WBC و diff مایع CSF را در تشخیص بیماران مشکوک به مننژیت حاد یادآوری نمود. از طرف دیگر شیوع پایین نشانه های کرنیگ، برودزینسکی، فنومن تری پود نیاز به شناخت و استفاده از آزمون های بالینی حساس تر را نشان می دهد.

احتمال بروز اورژانس پزشکی در کلینیک دندان پزشکی حدود 0.08% است که شایع ترین آن ها سنکوپ با احتمال بروز 0.07% می باشد. اورژانس های شایع دیگر شامل تشنج، اورژانس های قلبی، اورژانس های تنفسی و کاهش سطح هوشیاری می باشند. در اصفهان آماری از میزان بروز عوارض پزشکی در دندان پزشکی وجود ندارد. لذا این مطالعه برای بررسی میزان بروز اورژانس در اصفهان انجام شده است.
این مطالعه در پاییز سال 1384 انجام شد و طی آن تعداد 150 نفر از دندان پزشکان سطح شهر اصفهان به طور تصادفی انتخاب شدند و به وسیله پرسشنامه و با مراجعه حضوری مورد بررسی قرار گرفتند. از تعداد اورژانس های اتفاق افتاده برای آنان طی یک سال گذشته، انواع آن و تعداد موارد اعزام به بیمارستان پرسش به عمل آمد و اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند.
تعداد کل اورژانس های اتفاق افتاده طی یک سال گذشته 106 مورد و سردسته آن ها سنکوپ بود. میزان بروز اورژانس های پزشکی در بیماران دندان پزشکی تقریبا 0.076% به دست آمد که برابر آمار ارائه شده در گزارش های مالامد، ادوارد، موریسون و گونزاگا می باشد. دندان پزشکان 13 نوع اورژانس پزشکی را گزارش کردند.
این تحقیق مشخص می کند که دندان پزشکان باید برای برخورد با فوریت های متفاوت آموزش دیده و آماده باشند.

توان تشخیص بالینی بر اساس معاینه فیزیکی و شرح حال، مهمترین وسیله ارزیابی در علم پزشکی است و علی رغم پیشرفت های تکنولوژی، هنوز اولین و موثرترین روش تشخیص می باشد. جهت تبیین اهمیت این کار در این مقاله برآنیم تا همخوانی یافته های حین عمل با ارزیابی های بالینی قبل از عمل در ضایعات نفوذی انتهای دیستال ساعد، مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گیرد.
این مطالعه به روش مقطعی، توصیفی بر روی 64 بیمار با ضایعات شارپ و نافذ دیستال ساعد و پشت دست که به اورژانس مراجعه نموده اند، انجام شده است. به این صورت که بر اساس یافته های معاینه فیزیکی (که همگی توسط یک پزشک عمومی آموزش دیده انجام شده بود)، تشخیص کلینیکی و یافته های حین عمل ثبت می گردید و به عنوان استاندارد طلایی و تشخیص قطعی در نظر گرفته می شد. در کلیه مراحل، اخلاق پژوهش رعایت گردید.
بر اساس اطلاعات حاصله که در جدول 1 آمده است، شاخص های ارزش تشخیص معاینه فیزیکی محاسبه گردید، بدین گونه: 40%=Spe، Sen=88%، Acc=92%، Npv=22%، Ppv= 94%، NLR=0.3، PLR=1.46. با توجه به حساسیت بالای تست می توان از آن جهت غربالگری آسیب های تاندون اکستانسور استفاده نمود. آزمون های بالینی از نظر اثبات کردن ضایعات تاندون های اکستانسور در اثر ترومای نفوذی با ارزش تر از رد کردن آنهاست.

بیماری سلیاک، یک اختلال شایع خودایمنی است که در فرد مستعد از نظر ژنتیکی، با دریافت پروتئین گلوتن که در گندم، چاودار و جو وجود دارد، برانگیخته می شود. برخلاف عقیده قبلی که این بیماری را یک بیماری گوارشی خالص می شناختند، این اختلال یک بیماری سیستمیک با تظاهرات گوناگون می باشد. بیماری سلیاک با ژن هایی از نوع DQ2 و DQ8 که به وسیله آنتی ژن های HLA کلاس 2 کد می شوند، ارتباط دارد. در دهه های گذشته، بیماری سلیاک یک اختلال نادر و منحصر به دوران کودکی شناخته می شد. در حالی که در حال حاضر یک بیماری شایع در نظر گرفته می شود که امکان بروز آن در هر سنی هست. آنزیم ترانس گلوتامیناز بافتی، هم درپاتوژنز بیماری نقش دارد و هم در تشخیص و پیگیری بیماری کاربرد دارد. بیماری سلیاک فعال با تظاهرات روده ای یا غیرروده ای، آتروفی و از بین رفتن پرزهای روده ای، هیپرپلازی کریپت های روده ای و تست سرولوژی مثبت آنتی بادی بر علیه اندومیزیال یا ترانس گلوتامیناز بافتی مشخص می شود. بیوپسی روده باریک به عنوان استاندارد طلایی برای تشخیص بیماری سلیاک شناخته شده است. لیکن گاه نتایج منفی کاذب دارد. در برخی از بیماران ضایعات روده به صورت تکه تکه می باشد و ممکن است نمونه برداری از قسمت های سالم روده انجام شده باشد. همچنین در بعضی بیماران ضایعات مخاطی در ابتدای ژوژنوم شدیدتر است و با آندوسکوپ معمولی نمی توان از این قسمت نمونه گرفت. گاه تظاهرات بیماری با علایمی نظیر کم خونی فقر آهن، پوکی استخوان، ضایعات پوستی شبه هرپس، افزایش آنزیم های کبدی و اختلالات عصبی می باشد. همراهی بیماری با دیابت نوع 1، بیماری های تیروییدی، برخی اختلالات خودایمنی و بدخیمی ها شناخته شده است. درمان، عدم مصرف غلات حاوی گلوتن و فرآورده های آن در تمام دوره زندگی می باشد. رژیم فاقد گلوتن موجب بهبود بسیاری از علایم بیماری می شود.

بر اساس تئوری نشر خودبخودی و برانگیخته تابش توسط آلبرت انیشتین، میمن اولین نوع لیزر را در 1960 ابداع کرد. از آن زمان لیزر به طور گسترده ای در پزشکی و جراحی مورد استفاده قرار گرفته است. لیزرهای کاربردی در جراحی، انرژی متمرکز و کنترل شده را به بافت انتقال می دهند. معمولا، لیزرها بر اساس عناصر فعال القا شده که ایجاد فوتون هایی به صورت نشر برانگیخته می کنند، نامگذاری می گردند. بنابراین انواعی که به طور معمول در دندانپزشکی به کار می روند، متشکل از طول موج های متنوع به صورت پیوسته یا ضربان دار و یا Running pulse می باشند. طول موج، کاربرد کلینیکی و طرح لیزر را تحت تاثیر قرار می دهد. طول موج مورد استفاده در پزشکی و دندانپزشکی به صورت طیفی وسیع از 193نانومتر تا 10600نانومترمتغیر می باشد. لیزرهایی که بیشترین کاربرد را در دندانپزشکی دارند شامل HO:YAG،Nd:YAG،Co2، Er:YAG،GaAS(diode)، Nd:YAP، Er،Cr:YSGG و آرگون می باشند. کاربرد کلینیکی لیزرها در درمانهای پریودنتال شامل موارد زیر می باشد: 1– استفاده در بافت نرم مانند فرنکتومی، ژنژیوکتومی و ژنژیوپلاستی، حذف بافت گرانولاسیون، جراحی مرحله دوم ایمپلنت، برداشتن ضایعات، بیوپسی های ضایعات خوش خیم و بدخیم، تابش به زخم های آفتی، ایجاد انعقاد در محل دهنده پیوند آزاد لثه ای 2- استفاده در بافت سخت مانند حذف جرم از سطوح ریشه، افزایش طول تاج، استئوپلاستی و استکتومی. هدف از این مقاله، جمع آوری اطلاعات در مورد کاربرد تکنولوژی لیزر در درمان های پریودنتال می باشد.

جنین در جنین یک حالت مادرزادی بسیار نادر است که در آن، یک جنین دارای ستون مهره ای، به طور کامل در داخل بدن قل دیگر رشد می کند و بعد از تولد، به صورت توده مشابه تومور، در وی کشف می شود. شایع ترین محل بروز این تومور در ناحیه خلف صفاقی می باشد؛ ولی در نواحی دیگری از بدن از جمله داخل جمجمه، مدیاستن، اروفارنکس، ریه، لگن، آدرنال و... نیز گزارش شده است. توده ناحیه خلف صفاقی در اطفال، تشخیص های افتراقی گوناگونی از جمله هیدرونفروز، نوروبلاستوما، تومور ویلمز، تراتوما، توموراکستراگنادال بیضه و... را شامل می شود. راه اصلی تشخیص آن و به خصوص افتراق آن از تراتومای بالغ، با اقدامات تصویربرداری به ویژه اثبات وجود ستون مهره ای در آن می باشد و به دلیل احتمال تبدیل به بدخیمی، همیشه رزکسیون جراحی ضرورت خواهد داشت. البته پیگیری با اقدامات تصویربرداری نیز به عنوان روش جایگزین جراحی قابل انجام است؛ ولی این روش در کودکان توصیه نمی شود. از این مورد تاکنون کمتر از 100 مورد در دنیا گزارش شده است. در این مقاله، به یک مورد از این بیماری، همراه با مروری بر متون و مقالات، پرداخته شده است.

فلج دوره ای هایپوکالمیک یک اختلال نادر اتوزومی غالب در عضلات اسکلتی است که مشخصه آن حملات دوره ای فلج همراه با سقوط سطح پتاسیم خون می باشد. حملات معمولا زمانی رخ می دهند که بیمار روز قبل ورزش سنگین کرده و رژیم پرکربوهیدراتی دریافت داشته است. شناسایی سریع مبتلایان از جهت پیش آگهی بیماری و مدیریت صحیح درمان حایز اهمیت می باشد.در این مطالعه به بررسی این بیماری در یک خانواده بزرگ در لرستان پرداخته شد و شجره نامه آنها و علائم بالینی و آزمایشگاهی پروباند (بیمار مراجعه کننده) مورد بررسی قرار گرفت.بیمار مرد 18 ساله ای است که به دنبال مصرف غذاهای نشاسته ای دچار ضعف ناگهانی چهار اندام می شود. یافته های بالینی و آزمایشگاهی بیمار در زمان حمله منطبق با وضعیت هایپوکالمی می باشد. در شجره نامه، پدر و تنی چند از خویشاوندان وی مبتلا می باشند. این بیماری کاهش نفوذ آشکاری در زنان نشان می دهد. در شجره نامه موارد متعددی از انتقال مرد به مرد دیده می شود و در اکثر موارد بیماری حاصل ازدواج فامیلی نبوده و هر بیمار دارای یک والد و یا جد مبتلا و اکثر بیماران مرد می باشند. لذا به نظر می رسد بیماری دارای الگوی وراثتی اتوزومال غالب با کاهش نفوذ در جنس مونث است. این بیماری دارای هتروژنیتی ژنتیکی است اما دو ژن عمده دخیل در آن CACNL1A3 و SCN4A هستند. در بیماران با موتاسیون در ژن SCN4A نفوذ کامل بیماری در مرد و زن دیده می شود. لذا به نظر نمی رسد ژن مسبب بیماری در این خانواده SCN4A باشد. جالب توجه آن که در اینجا برخلاف سایر مطالعات، نفوذ 100% در مردان نیز دیده نمی شود.