فهرست مطالب
مجله چغندر قند
سال بیست و چهارم شماره 2 (پاییز و زمستان 1387)
- 156 صفحه،
- تاریخ انتشار: 1387/11/16
- تعداد عناوین: 9
-
-
صفحه 1به منظور بررسی اثر متقابل ژنوتیپ در محیط و پایداری ارقام از نظر صفات مختلف زراعی، هشت رقم منوژرم چغندرقند در 11 منطقه مهم چغندرکاری کشور شامل کرج، مشهد، میاندوآب، اصفهان، شیراز، کرمانشاه، کرمان، همدان، مغان، خوی و بروجرد در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهارتکرار به مدت سه سال (83-1381) مورد مطالعه قرار گرفتند. ارقام تجارتی شامل رسول، شیرین، یونیورس، اربیس و هیبریدهای 276، 7112، 436 و 428 بود. پس از تجزیه واریانس ساده و مرکب، شاخص های پایداری شامل ضریب تغییرات محیطی، واریانس محیطی، ضریب رگرسیون خطی، میانگین مربعات انحراف از رگرسیون برای شش صفت عملکرد ریشه، درصدقند، عملکردقند ناخالص، عملکردشکر سفید، میزان سدیم مضر در ریشه و ضریب استحصال محاسبه گردید. نتایج تجزیه واریانس مرکب نشان داد که بین میانگین مناطق و سال های مختلف برای کلیه صفات مورد بررسی تفاوت معنی داری وجود دارد. ارقام مختلف فقط ازنظر صفت عملکرد ریشه با یکدیگر اختلاف معنی دار در سطح احتمال پنج درصد نشان دادند. تفاوت میانگین اثرات متقابل مکان در سال و سال در رقم برای صفات مختلف معنی دار گردید. ولی تفاوت میانگین اثرات متقابل رقم در مکان در سال و رقم در مکان برای هیچ یک از صفات مورد مطالعه، معنی دار نگردید. مقایسه میانگین مربوط به صفات کمی و کیفی در ارقام مختلف نشان داد که ارقام یونیورس، اربیس و هیبرید 276 نسبت به سایر ارقام برتری دارند. نتایج حاصل از تجزیه پایداری برروی صفات مختلف، بیان گر پایداری بیشتر ارقام یونیورس و هیبرید 276 در مقایسه با سایر ارقام بودکلیدواژگان: اثر متقابل رقم در محیط، عملکرد، پایداری ارقام، تجزیه پایداری، تجزیه مرکب، چغندر قند
-
صفحه 15
این بررسی با هدف ارزیابی تحمل به خشکی ژنوتیپ های چغندرقند با استفاده از شاخص های تحمل به خشکی در طی سال های 1381 و 1383 در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی فارس (زرقان) و در طی سال های 1381 لغایت 1383 در ایستگاه مهندس مطهری کمال آباد کرج انجام گردید. آزمایش به صورت طرح کرت های خرد شده با پایه بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد. کرت های اصلی به سه تیمار عدم تنش، تنش ملایم و تنش شدید خشکی (به ترتیب تامین 100، 75 و 50درصد نیاز آبی) و کرت های فرعی به 10 ژنوتیپ چغندرقند اختصاص یافتند. شاخص های تحمل به تنش (STI)، تحمل به خشکی (TOL)، حساسیت به تنش (SSI)، میانگین هندسی بهره وری (GMP)، میانگین حسابی بهره وری (MP)، میانگین هارمونیک (HARM) و نسبت افت عملکرد (S) با استفاده از عملکردقند در شرایط تنش (SYs) و بدون تنش (SYp) محاسبه گردیدند. همبستگی مثبت و معنی دار بین عملکرد قند در شرایط تنش و عدم تنش و برخی از شاخص های محاسبه شده نشان داد که در منطقه زرقان و در شرایط تنش ملایم و شدید شاخص های STI، GMP، MP و HARM و در منطقه کرج در تنش ملایم شاخص های STI، GMP، MP و HARM و در تنش شدید شاخص های STI، GMP و HARM مناسب ترین شاخص ها هستند. با توجه به این شاخص ها و SYs و SYp بالا و هم چنین نمودار چند متغیره بای پلات مشخص شد که در زرقان ژنوتیپ های 7221-I-79 و MST261*W-7221-I-79 در تنش ملایم و 7221-I-79 در تنش شدید و در کرج ژنوتیپ های MSTC2*W-7221-I-79 و 7221-I-79 در تنش ملایم و MSTC2*W-7221-I-79 و BP مشهد در تنش شدید برترین ژنوتیپ های مورد آزمایش هستند. توزیع ژنوتیپ ها در فضای بای پلات وجود تنوع ژنتیکی بین ژنوتیپ ها نسبت به تنش خشکی را نشان داد.
کلیدواژگان: تنش خشکی، چغندرقند، شاخص های تحمل به خشکی -
صفحه 37آفات پروانه ای چغندرقند باعث خسارت شدید این محصول در اکثر نواحی زیر کشت دنیا به خصوص در ایران می شوند. به دلیل محدودبودن منابع ژنتیکی مقاومت به حشرات زیان آور و سیستم چندژنی مقاومت به این صفت، تهیه ارقام مقاوم به آفات آن از طریق اصلاح کلاسیک مشکل است. بهبود بیوتکنولوژیکی از طریق انتقال ژن های مختلف ازجمله ژن های Bt می تواند یک استراتژی مکمل و جایگزین برای مبارزه با آفات چغندرقند به حساب آید. دو رقم دیپلوئید 7233 و HM1990 جهت تراریختی به کمک Agrobacterium tumefasiens سویهGV3101 حاوی پلاسمید pBI35Scry حامل ژن cry1Ab تحت کنترل راه انداز 35S CaMV و ژن گزینشگر nptII استفاده شد و برگ حاوی پایه جوانه به عنوان ریزنمونه در تراریختی بکار رفت. جوانه های تراریخت احتمالی در محیط کشت حاوی غلظت های مختلف کانامایسین غربال شدند. آنالیز PCR، حضور ژن cry1Ab را در بیش از50 درصد گیاهچه های مقاوم به کانامایسین نشان داد. آنالیز لکه گذاری نقطه ای (dot blotting) درج حداقل یک نسخه از تراژن در ژنوم گیاهان تراریخته را تایید کرد. آنالیز وسترن با استفاده پادتن پلی کلونال اختصاصی Cry1Ab، حضور پروتئین هدف با اندازه مورد انتظار kDa 67 را در لاین های تراریخته T0 مورد بررسی نشان داد. بر اساس نتایج حاصل از آزمایش زیست سنجی با استفاده از لارو کرم برگخوار پرودنیا (Spodoptera littoralis)، گیاهان تراریخته مقاومت بهبود یافته ای بر علیه آفت، با مرگ و میر70-37 درصد در طول یک هفته، نشان دادند.
کلیدواژگان: آفات پروانه ای، تراریختی، چغندرقند، Agrobacterium tumefasiens، ژن Spodoptera littoralis، cry1Ab -
صفحه 57
این تحقیق به منظور بررسی و ارزیابی اثر سیستم های مختلف آبیاری و مقادیر مختلف کود نیتروژن بر عملکرد و کارایی مصرف آب آبیاری چغندرقند در ایستگاه تحقیقات اکباتان در همدان، در دو سال زراعی 1382 و 1383 انجام شد. آزمایش به صورت طرح کرت های یکبار خرد شده (اسپلیت پلات) در سه تکرار انجام شد که سه سیستم مختلف آبیاری بارانی (کلاسیک)، نشتی (هیدروفلوم) و قطره ای نواری (تیپ) در کرت های اصلی و پنج سطح کود نیتروژن شامل صفر، 60، 120، 180 و 240 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار در کرت های فرعی منظور شدند. نتایج تجزیه مرکب نشان داد که اثر مصرف مقادیر کود نیتروژن بر عملکرد ریشه، عملکردشکر و عملکرد شکرسفید در سطح اعتماد یک درصد معنی دار است. اثر سیستم های آبیاری بر عملکرد ریشه و عملکردشکر به ترتیب در سطح اعتماد یک و پنج درصد معنی دار بود. مقادیر مختلف کود نیتروژن برکارایی مصرف آب آیباری در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. اثر سیستم های آبیاری و اثر متقابل سیستم ها و مقادیر مختلف کود نیتروژن بر کارایی مصرف آب آبیاری معنی داری نشد. کارایی مصرف آب آبیاری به ترتیب سیستم ها: قطره ای نواری، بارانی و نشتی کاهش یافت. میزان مصرف آب در سیستم آبیاری قطره ای نسبت به نشتی 8/45 و نسبت به بارانی به طور میانگین 8/36 درصد کاهش نشان داد و در مصرف آب آبیاری سیستم آبیاری بارانی نسبت به سیستم آبیاری نشتی نیز به طور میانگین 2/22 درصد کمتر بود.
کلیدواژگان: چغندرقند، سیستم های آبیاری، کارایی مصرف آب آبیاری، نیتروژن، همدان -
صفحه 73به منظور ارزیابی کارآیی مدل های تجربی رقابت در شبیه سازی عملکرد چغندرقند در تداخل با تاج خروس، آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. فاکتورها شامل پنج تراکم تاج خروس (1، 4، 8، 12 و 16 بوته در هر متر طول از هر ردیف کشت) و زمان سبزشدن تاج خروس شامل چهار سطح (همزمان، 10، 20 و 30 روز پس از سبزشدن چغندرقند) به همراه شاهد بدون علف هرز بود. داده های عملکرد ریشه توسط چهار مدل رگرسیونی غیرخطی تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که با افزایش تراکم و سبزشدن زودتر علف هرز، LAI چغندرقند کاهش یافت و تاثیر تراکم علف هرز مهم تر بود. در تمام تیمارهای برخوردار از چغندرهای با کمترین LAI، تاج خروس بیشترین LAI را داشت. حضور تمام فصل 16 بوته تاج خروس در هر متر طول، عملکردریشه چغندرقند را از 75 تن در هکتار در شاهد به 58 تن در هکتار کاهش داد. افزایش هر واحد علف هرز مازاد بر تراکم هشت بوته در هر متر طول توانست عملکرد قند را 3/1 تن در هکتار در فاصله تراکمی 12-8 و 3/0 تن در هکتار در فاصله تراکمی 16-12 بوته در هر متر طول کاهش دهد. در بین مدل های تجربی رقابت، مدل دو پارامتری کوزنس از کارآیی بالاتری در شبیه سازی عملکرد ریشه چغندرقند برخوردار بود. در مدل اخیر، میانگین درصد خطا از 4/1درصد بر مبنای عملکرد ریشه به 36/9درصد بر مبنای عملکرد قند افزایش یافت.
کلیدواژگان: تاج خروس، تداخل، چغندرقند، رقابت، رگرسیون، شبیه سازی عملکرد، LAI -
صفحه 93
به منظور تعیین میزان هزینه تاخیر در انجام عملیات ماشینی و بررسی اثر آن در مراحل مختلف تولید بر عملکرد چغندرقند در استان فارس با استفاده از روش نمونه گیری ساده تصادفی، تعداد 227 نفر از چغندرکاران مناطق اقلید، مرودشت و فسا انتخاب و در سال 1385 نسبت به جمع آوری آمار و اطلاعات لازم اقدام گردید. نتایج مطالعه نشان داد که عدم انجام به موقع عملیات شخم، لولر، کودپاشی قبل از کاشت و کاشت چغندرقند بازای هر روز تاخیر به ترتیب برابر با 12237، 3147، 881 و 2622 ریال در هکتار هزینه دربردارد. هم چنین، هزینه به موقع انجام نشدن عملیات کودپاشی در زمان داشت، سمپاشی و کولتیواتور زنی در مزارع چغندرقند بازای یک روز تاخیر بترتیب 881، 1101 و 3671 ریال در هکتار بود. متغیرهای مستقل بکار رفته در تابع تولید مناطق مختلف اقلید، مرودشت و فسا توانستند به ترتیب 66، 82 و 77 درصد از تغییرات متغیر وابسته عملکرد چغندرقند را تبیین نمایند. نتایج محاسبات کشش تولید در رابطه با تعداد روزهای تاخیر در عملیات ماشینی در مزارع چغندرقند نشان داد که تعداد روزهای تاخیر در عملیات ماشینی مربوط به فعالیت های کاشت، وجین و تنک، کود پاشی، سم پاشی و کولتیواتورزنی بر عملکرد تولید چغندرقند تاثیر منفی دارد.
کلیدواژگان: استان فارس، چغندرقند، تاخیر در عملیات ماشینی، عملکرد، کشش تولید، هزینه -
صفحه 109
استان فارس در تولید چغندرقند کشور پس از استان های خراسان و آذربایجان غربی در رتبه سوم قرار دارد و حجم بالایی از چغندرقند در نقاط مختلف این استان جابجا می شود. این مطالعه در سال 1385 با هدف ارایه الگوی حاوی حداقل هزینه در شبکه انتقال قند و شکر از مراکز تولید استان فارس تا مراکز تصفیه و نگه داری و نهایتا مراکز توزیع و مصرف صورت گرفت. مراکز تولید شامل مرودشت 3/27، اقلید 9/27، فسا 3/11، کوار3/7 و ممسنی 2/20 درصد از کل تولید استان می باشد و بخشی از قند و شکر استان از طریق واردات تامین می گردد. مراکز تصفیه و نگه داری متقاضی محصول مراکز یاد شده شامل مرودشت، شیراز، یاسوج، بوشهر، اقلید، آباده، لار، ابرقو، فسا، تهران، اصفهان، ممسنی، کازرون، استهبان و سپیدان می باشند. مراکز مصرف نیز شامل تمامی شهرستان های استان فارس می باشد. هزینه حمل قند و شکر میان مراکز تولید تا مصرف در الگوی فعلی 55/56 میلیارد ریال است که در الگوی بهینه این رقم 23 درصد کاهش می یابد. از رقم یاد شده سهم شبکه انتقال از مراکز تولید تا مراکز تصفیه و نگه داری و شبکه انتقال به مراکز مصرف به ترتیب برابر با 1/71 و 9/28 درصد است. مهم ترین تغییرات در الگوی بهینه میان شبکه تولید و تصفیه و نگه داری تغییر در مسیرهای انتقال محصول مراکز تولید مرودشت، اقلید و ممسنی می باشد. محصول مرودشت در الگوی بهینه علاوه بر مرودشت و شیراز به یاسوج و بوشهر و ابرقو ارسال می گردد. محصول اقلید در الگوی بهینه به جای تامین مراکز نگه داری شیراز به تهران و اصفهان ارسال می گردد. بخشی از محصول تولیدی ممسنی نیز که در حال حاضر به تهران و اصفهان ارسال می گردد در الگوی بهینه به یاسوج و بوشهر اختصاص یافته است. در شبکه انتقال محصول از مراکز تصفیه و نگه داری به مراکز مصرف نیز تغییر الگوی بهینه نسبت به الگوی فعلی عمدتا به مراکز نگه داری شهرستان های شیراز، اقلید و آباده مربوط می شود.
کلیدواژگان: استان فارس، الگوی بهینه، حمل و نقل قند و شکر -
صفحه 129
در این مطالعه استفاده از فن آوری ماشین های کشاورزی در معنای خاص مکانیزاسیون در مزارع چغندرقند در استان فارس، مورد بررسی اقتصادی قرار گرفت. آمار و اطلاعات موردنیاز با استفاده از روش نمونه گیری طبقه بندی شده دو مرحله ای از شهرستان های فسا، اقلید و داراب که دارای زمین های متعدد زیرکشت چغندرقند در استان فارس می باشند، در سال زراعی 85-1384 جمع آوری گردید. از مجموع 203 زارع مورد مطالعه 113 کشاورز در گروه بیشتر مکانیزه (الف) و 90 کشاورز در گروه کم تر مکانیزه (ب) قرار گرفتند. در این تحقیق بررسی تاثیر کاربرد فن آوری ماشین های کشاورزی در تولید، مقایسه میزان به کارگیری نهاده ها در واحد سطح، عملکرد و درآمد بین دو گروه فوق، مدنظر قرار گرفت. جهت بررسی روابط تولید از فرم تابع تولید کاب - داگلاس استفاده شد. اندازه گیری بهره وری متوسط و نهایی بین دو گروه فوق نیز انجام شد. نتایج حاصل نشان داد که بین میانگین عملکرد، هزینه عملیات ماشینی و ساعت آبیاری دو گروه مورد بررسی اختلاف معنی داری وجود دارد. کاربرد فن آوری ماشین های کشاورزی در مدل برآورد شده نشان دهنده تاثیر مثبت در تولید و بهبود وضعیت تولیدی از سوی کشاورزان بیشتر مکانیزه بود. ضریب این متغیر در مدل برآورد شده برابر با 311/0 بود. به منظور تعیین کارایی فنی دو گروه موردنظر از تابع تولید مرزی تصادفی و روش حداکثر درست نمایی برای تخمین استفاده شد. براساس نتایج به دست آمده آزمون حداکثر درستنمایی برای گروه کم تر مکانیزه حاکی از پذیرفته شدن تمام فرض های مربوطه برای این گروه بوده و بنابراین مقایسه کارایی فنی برای آن امکان پذیر نبود. حداکثر و حداقل کارائی فنی برای کشاورزان گروه بیشتر مکانیزه به ترتیب 99 و 11 درصد و متوسط آن 4/58 درصد بود. این اختلاف زیاد نشان می دهد که می توان بدون تغییر عمده در فن آوری یا نهاده های این گروه با اعمال روش های ترویجی و مدیریتی مناسب این اختلاف را به حداقل رساند.
کلیدواژگان: استان فارس، بهره وری، تابع تولید، چغندر قند، کارایی فنی، مکانیزاسیون -
صفحه 1
-
Page 1Stability analysis and G*E interaction of eight commercial monogerm cultivars of sugar beet were evaluated in three years at 11 major sugar beet producing locations Karaj, Mashhad, Miandoab, Esfahan, Shiraz, Kermanshah, Kerman, Moghan, Hamedan, Khoy, and Brojerd. A randomized complete block design with four replications was used.In each location cultivars Rasoul, Shirin, Univers, Orbis, 7112Hybrid, 436Hybrid and 428Hybrid were recorded. Data collected from each experiment were subjected to simple analysis of variance and after homgenization of error variance, combined analysis for six traits including RY, SY, SC, WSY, NA and Yield were carried out. The stability parameters such as environmental variance, environmental coefficient of variation, linear regression coefficient, mean square deviation from regression, and linear coefficient of determination for each cultivar were determined. The results of the combined analysis showed significant effect of cultivars, Years(Y), Locations (L), Year*Location (Y*L) and Genotype*Year (G*Y). Comparison of means using Duncans new multiple range test showed that cultivars Univers, Orbis and 276Hybrid were superior in many locations compared to other cultivars. Results from stability analysis indicated that Univers and hybrid 276 were the most stable cultivars tested in different environments of Iran.
-
Page 15
For evaluation of drought tolerance of sugar beet genotypes by assessment of the drought tolerance indices under mild and severe stresses, furrow irrigated field experiments were carried out at Zarghan Research Station in 2002 and 2004, and at Motahari Research Station (located in Karaj) in 2002, 2003, and 2004. The experimental design was split plot, with a randomized complete block arrangement with four replications. The irrigation treatments as main plots consisted of non-stress, mild stress (75% of the water applied in non-stress), and severe stress (50% of the water applied in non-stress), and sub plots were composed of 10 genotypes. Based on the potential sugar yield (SYp) and stressed sugar yield (SYs), some quantitative criteria of drought tolerance such as mean productivity (MP), tolerance index (TOL), geometric mean productivity (GMP), harmonic mean (HARM), stress susceptibility index (SSI), yield loss ratio (S), and stress tolerance index (STI) were calculated. The positive and significant correlations of SYp and SYs with different water stress indices showed that (a) in Zarghan, under mild and severe stress conditions, STI, MP, GMP and HARM, and (b) in Karaj, under mild stress condition, STI, MP, GMP, and HARM, and under severe stress condition, STI, GMP, and HARM were the best indices that could be used to determine the tolerant genotypes. By considering these indices, and high values SYp and SYs, and also the multivariate biplot display, the most tolerant genotypes were identified as (a) 7221-I-79 and MST261*W-7221-I-79 in Zraghan under mild stress condition, (b) 7221-I-79 in Zraghan under severe stress condition, (c) MSTC2*W-7221-I-79 and 7221-I-79 in Karaj under mild stress condition, and (d) MSTC2*W-7221-I-79 and BP-Mashhad in Karaj under severe stress condition. Distributions of the genotypes in the biplot display indicated the presence of genetic diversity among the genotypes for drought tolerance.
-
Page 37Lepidoteran pests of sugar beet (Beta vulgaris L.) cause a severe yield reduction in the most sugar beet growing areas of the world as well as in Iran. Due to limited genetic resources of resistance to insect pest and polygenic inhertance, improvement of pest resistance in beet by conventional breeding is a difficult task. Biotechnological enhancement by introducing insect resistance genes such as Bt genes provides a complementary/alternative strategy to control insect pest of sugar beet. Two sugar beet diploid genotypes were used for transformation by Agrobacterium tumefaciens strain GV3101 harboring pBI35Scry construct containing synthetic cry1Ab gene under the control of CaMV 35S promoter and nptII gene as selectable marker. Leaf blades including shoot bases were used as explants for tranformation. Putative transformants were screened on medium containing different concentrations of kanamycin. PCR analysis using cry1Ab-specific primers showed the presence of the transgene in a relatively higher than 50% of regenerated kanamycin-resistant plants. Integration of at least one copy of cry1Ab gene into the genome of putative transgenic was confirmed by Dot blot analysis. Western blot analysis using anti-cry1Ab polyclonal antibody revealed the presence of Cry1Ab protein with the expected size of 67 kDa in transgenic sugar beet lines. Based on bioassay results with Spodoptera littoralis, T0 plants were exhibited an enhancement of resistance, ranging 37 to 70% mortality of the pest within 1 week of infestation.
-
Page 57
This research was carried out to evaluate the effects of irrigation methods and N fertilizer rates on the quantity and quality of sugar beet in Ekbatan research station during 2001 and 2002. Experiment was performed in split-plot with 3 replications and 15 treatments. Treatments included 3 irrigation systems: sprinkler (solid set)، furrow (hydroflum) and drip (tape: 508-20-500) in main plots and 5 N fertilizer rates: 0 (control)، 60، 120، 180، 240 N kgha-1 in sub plots. The combined analysis of the data showed that differences among N rates were significant (P≤0. 01) for root, sugar and white sugar yield. The effects of irrigation systems on root (P≤0. 01) and white sugar yield (P≤0. 05) were significant: N fertilizer rates significantly affected IWUE (P≤0. 01), but interaction between irrigation systems and N fertilizer rates were not significant on IWUE. IWUE was decreased in drip (tape)، sprinkler and furrow respectively. Water consumption decreased averagely 45. 8% and 36. 8% in drip irrigation as compare to furrow and sprinkler irrigation respectively. Water consumption in sprinkler irrigation was 22. 2% less than that in furrow irrigation.
-
Page 73In order to evaluate the efficiency of empirical competition models for simulation of sugar beet (Beta vulgaris L.) yield at interference with redroot pigweed (Amaranthus retroflexus L.), a factorial experiment based on randomized complete block design with three replications was carried out. Factors were weed densities (d1=1, d2= 4, d3= 8, d4=12 and d5=16 plants m-1 of row) and relative time of weed emergence (i1=emerged with sugar beet; i2=10, i3= 20 and i4=30 days after sugar beet emergence) included with a weed free control plot. Yield data were analyzed by four nonlinear regression models. Results revealed that sugar beet LAI reduced, when weed density increased and redroot pigweed (RP) emerged earlier, and the role of weed density was more effective than time of emergence for this characteristic. In treatments with low sugar beet LAI, RP LAI was more. Full-season interference of 16 RP m-1 of row decreased sugar beet root yield from 75 tha-1 in control to 58 tha-1. Increasing of each weed plant, reduced sugar yield 1.3 and 0.3 tha-1 in density intervals of 8-12 and 12-16 plants m-1, respectively. Cousens model had the best sugar beet yield simulation based on RP density and relative emergence time because of high R-square, low standard error and low mean percentage error and root mean square error values. In this model, mean percentage error increased from 1.4% to 9.36% based on root yield and sugar yield, respectively.
-
Page 93
To determinine the timeliness cost of machine operation, farm-level data were collected from random sample of 227 sugar beet farms located in the three major districts of Fars province of Iran: Eghlid, Marvdasht and Fasa in 2006. The results showed that timeliness cost of tillage practices (plough and land leveling), applying fertilizers before planting and timeliness in seed planting per everyday lag were 12237, 3147, 881 and 2622 Rials/ha respectively. Timeliness cost of machine operation in stages of applying chemical fertilizers after planting, applying chemical pesticides and cultivation per everyday lag were 881, 1101 and 3671 Rials/ha respectively. The results of production elasticity indicated a significant negative relationship between timeliness of tillage practices, machine operations (such as plough, land leveling, planting and …) and yield of sugar beet.
-
Page 109
The objective of this study was to develop a cost minimizing pattern for cube sugar and sugar transportation from production centers to refinement and storage centers and finally to distribution and consumption centers in Fars province. Producing centers are Marvdasht (27.3%), Eghlid (27.9%), Fasa (11.3%), Kavar (7.3%) and Mamasani (20.2%). Some of the province’s cube sugar and sugar is provided by import. The refinement and storage centers receiving the production of the mentioned producing centers are Marvdasht, Yasuj, Boosher, Eghlid, Abade, Lar, Abarghoo, Fasa, Tehran, Isfahan, Mamasani, Kazeroon, Istahban and Sepidan. The consumption centers also include all of Fars province townships. The transportation cost of the current transporting network amount to 56.55 billion Rials reducing by 23% in optimal solution. Of the figure, transportation network between producing and refinement and storage centers accounts for 71.1% and 28.9% of the total cost rise from transportation network between refinement and storage and distribution and consumption centers. The main changes in network between producing and refinement and storage centers relate to transporting paths of Marvdasht, Eqlid and Mamasani. In optimal pattern production of Marvdasht is allocated to Yasuj, Boosher and Abarghoo in addition to Marvdasht and Shiraz. In optimal pattern, Eqlid’s production instead of Shiraz’s refinement and storage centers is transported to Tehran and Isfahan ones. A part of Mamasani’s production being transported to Tehran and Isfahan in current network is allocated to Yasuj and Boosher. In the transportation network between refinement and storage and distribution and consumption centers the main difference of current and optimal solutions relates to refinement and storage of Shiraz, Eqlid and Abade.
-
Page 129
In this paper the use of farm machinery in sugar beet farms in Fars province was studied. The necessary data, with two-stage cluster sampling method in Fasa, Eghlid and Darab cities on 2004- 2005 were collected. From 203 farmers selected for the study. 113 of them were in high level mechanization group and 90 of them were in low level mechanization group. In this study, the effect of farm machinery in production, comparison of inputs amount usage and comparison of productivity and efficiency in 2 mentioned groups were considered. The results of study showed significant differences in yield average, machinery operation cost and irrigation. The study of mechanization usage showed that machinery activity cost had more influence on farm production. Variable coefficient of machinery activity cost factor in this model was 0.311. Based on the results, technical efficiency of low level mechanization groups wasn’t non possibility calculate, the maximum and minimum technical efficiency of high level mechanization groups were 99% and 11% respectively and its average was 58.4%. These findings show that no change is technology or inputs are needed to decrease difference.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.