Journal of Inflammatory Diseases
Volume:6 Issue: 3, 2002

هسته PGI در بصل النخاع شکمی-میانی (RVM) قرار گرفته است. یکی از ورودی های عمده به هسته مشبک پاراژیگانتوسلولاریس (PGi) از ماده خاکستری دور قناتی (PAG) منشا می گیرد و فرمالین به عنوان یک محرک شیمیایی تولید درد را در دو فاز حاد و مزمن به دنبال دارد. مطالعه به منظور ارزیابی اثر تزریق مرفین در ماده خاکستری دور قناتی بر روی نورون های هسته مشبک پاراژیگانتوسلولاریس پاسخ دهنده به فرمالین انجام شد.
در آزمایش ها از موش های سفید صحرایی نر نژاد NMRI استفاده شد. فرمالین 5/2% به عنوان محرک شیمیایی دردزا و مورفین سولفات به عنوان ماده القا کننده بی دردی به کار رفت. این تحقیق به روش ثبت تک واحدی انجام شد.
با تزریق میکروبی مورفین در PAG مشاهده شد که نورون های مهاری از مهار خارج شده و به حالت اولیه شلیک خود به خودی برگشتند. تزریق مورفین در نورون های تحریکی باعث کاهش شلیک تا رسیدن به حدود فعالیت پایه شد. اما تزریق مورفین در پاسخ نورون های خنثی هیچ تغییری را القا نکرد.
مورفین باعث رفع مهار از نورون های مهاری می شود و این تاثیر احتمالا به اینترنورون های گابائرژیک مهاری با منشا PAG مربوط می شود. اما اثر مورفین در کاهش شلیک نورون های تحریکی تا حد پایه به طور مستقیم صورت می گیرد.

بیماری مولتیپل اسکلروزیس، شایع ترین بیماری تخریب کننده میلین با زمینه خود ایمنی در بدن است.
مطالعه به منظور معرفی روش اندازه گیری نسبت نئوپترین ادراری به کراتینین برای تعقیب فعالیت ایمنی سلولی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس و مقایسه آن با افراد سالم انجام شد.
در این مطالعه مقطعی که در سال های 1378 و 1379 انجام شد، شاخص UNCR در نمونه های ادراری گروهی از بیماران مبتلا به ام-اس مراجعه کننده به بیمارستان دکتر شریعتی تهران و افراد داوطلب سالم با استفاده از دستگاه HPLC و ستون (Novapak C18 (3.9x300mm با سرعت جریان حلال 0.8 میلی لیتر در دقیقه و دمای 25 درجه سانتی گراد مورد اندازه گیری و مقایسه قرار گرفت. داده ها با آزمون آماری t تجزیه و تحلیل شدند.
مقدار متوسط UNCR آروماتیک در گروه سالم 2/47±6/337 میکرومول در لیتر و در گروه بیمار 64/201±1/1273 میکرومول در لیتر بود. مقدار متوسط UNCR تام در گروه سالم 2/60±64/484 میکرومول در لیتر و در گروه بیمار 1/250±3/1800 میکرومول در لیتر بود. نسبت UNCR تام به UNCR آروماتیک در گروه سالم 664/0 و در گروه بیمار 73/0 به دست آمد.
افزایش چشمگیر UNCR آروماتیک در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس در مقایسه با گروه شاهد نشان دهنده فعالیت بالای ایمنی سلولی در این بیماران حتی در شرایط دریافت دارو است.

شقاق مقعد یک بریدگی در قسمت تحتانی کانال مقعدی و به طور معمول در خط وسط خلفی است که با درد و خونریزی همراه است. در موارد مزمن، جراحی به روش اسفنکترتومی داخلی طرفی توصیه می شود.
این مطالعه به منظور مقایسه اثر توکسین بوتولینوم و اسفنکترتومی در درمان شقاق مزمن مقعد انجام شد.
این مطالعه آینده نگر در سال 1380 بر روی 40 خانم مبتلا به شقاق مزمن خلفی مقعد که به درمانگاه شهید رجایی و یا مطب مراجعه کرده بودند انجام شد. بیماران با آگاهی کامل روش درمان را انتخاب نمودند و به دو گروه 20 نفری تقسیم شدند. گروه اول با تزریق 25 واحد توکسین بوتولینوم درمان شدند و گروه دوم تحت عمل جراحی اسفنکترتومی قرار گرفتند. بیماران بعد از درمان به مدت دو ماه پیگیری شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آماری فیشر بود.
در گروه درمان شده با بوتولینوم 13 بیمار بهبودی داشتند و عارضه ای نیز دیده نشد. در گروه جراحی شده 19 بیمار بهبود یافتند، دو بیمار دچار اکیموز پرینه و یک بیمار نیز دچار عدم کنترل دفع گاز شد.
با توجه به کم هزینه بودن، عدم نیاز به بستری و نداشتن عارضه، توکسین بوتولینوم را می توان به عنوان یک روش جایگزین در درمان شقاق مزمن مقعد مورد استفاده قرار داد.

یکی از پاسخ های غیر اختصاصی تولید شده بر ضد انواع مایکوباکتریوم، محصولات مسیر وابسته به متابولیسم ال-آرژینین یعنی نیتریک اکساید است که در کنترل عفونت مایکوباکتریال در موش نقش مهمی دارد.
مطالعه به منظور بررسی تاثیر ب ث ژ زنده و کشته شده و مایکوباکتریوم توبرکلوزیس کشته شده سویه H37Rv در تولید نیتریک اکساید و تفاوت آنها در تحریک تولید این ماده بوسیله سلول ها انجام شد.
در این تحقیق از موش ماده BALB/c با عمر 6 تا 8 هفته استفاده شد که در گروه های مختلف ده تایی قبل از انجام آزمایش ها با H37Rv کشته شده و با ب ث ژ زنده و ب ث ژ کشته شده به طور جداگانه واکسینه شدند و یک گروه نیز بدون واکسیناسیون به عنوان گروه شاهد مورد مطالعه قرار گرفت. پس از طی مدت زمان لازم برای ایمن شدن، سلول های زنده صفاتی موشها به صورت In vitro با H37Rv کشته، ب ث ژ زنده و کشته، به تنهایی و یا همراه با اینترفرون گاما و مهارکننده های سنتز نیتریک اکساید (AG و NGMA) مجاور شدند و میزان تولید نیتریک اکساید در آنها پس از 24 ساعت به روش گریس در طول موج 540 نانومتر با الایزا اندازه گیری شد.
گروه های از قبل واکسینه شده نسبت به گروه های واکسینه نشده، توانایی بیشتری در تولید نیتریک اکساید داشتند و در بین گروه های از قبل واکسینه شده، گروهی که با H37Rv کشته شده واکسینه شده بود، نسبت به گروه شاهد میزان نیتریک اکساید بیشتری تولید کرده بود (P<0.05).
به کارگیری شاخص های آنتی ژن برانگیزنده سیستم ایمنی غیر اختصاصی در مایکوباکتریوم توبرکلوزیس کشته شده می تواند در طراحی واکسن های جدید مدنظر قرار گیرد.

بیمارستان جانشین تسهیلات بهداشتی و واحدهای اولیه سطح تماس نیست و لازم است فقط بیماران ارجاع شده در آن پذیرفته شوند.
مطالعه به منظور تعیین وضعیت پذیرش بیماران از لحاظ رعایت نظام ارجاع در چند بیمارستان آموزشی منتخب انجام شد.
این مطالعه مقطعی در سال 1378 در پنج بیمارستان عمومی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ایران در تهران انجام شد. 372 بیمار به صورت اتفاقی و متناسب با حجم پذیرش هر بیمارستان انتخاب شدند. داده ها به صورت آمارهای توصیفی و تحلیلی ارائه شدند.
79% مراجعان شهری و 21% روستایی، 5/81% دارای مراجعه قبلی و 5/18% خود ارجاع و نخستین مراجعه بودند. 8/66 درصد از بیمارانی که ارجاع لازم داشتند با برگ ارجاع و 2/33% بدون برگ ارجاع مراجعه کرده بودند. دارندگان برگ ارجاع اولویتی نسبت به خود ارجاع ها نداشتند. بازخوراند ارجاع هم وجود نداشت.
نظام ارجاع در بیشتر بیمارستان ها رعایت نمی شود و بین سطوح خدماتی شبکه بهداشت و درمان، هماهنگی و جریان دو سویه اطلاعات وجود ندارد.

تحلیل هزینه منفعت یکی از شاخص های مهم ارزیابی خدمات بهداشتی-درمانی است.
این مطالعه به منظور ارائه یک الگوی کمی برای تعیین هزینه منفعت بیمه های سازمان بیمه خدمات درمانی استان فارس انجام شد.
فعالیت سازمان بیمه خدمات درمانی استان فارس به تفکیک انواع بیمه ها در خصوص ارائه مراقبت های سرپایی و بستری در سال 1379 در هفت بخش مجزا ترسیم شد. اطلاعات مربوط به فراوانی مراجعه بیمه شدگان، عملکرد سازمان در خصوص پرداخت هزینه ها، میزان درآمد و تعیین سرانه بار مراجعه افراد تحت پوشش ثبت و با محاسبه شاخص های اقتصادی به ویژه تحلیل هزینه منفعت در رابطه با سود (زیان) سازمان بیمه گر نتیجه گیری شد.
تحلیل هزینه منفعت این بیمه ها نشان داد که این شاخص در بیمه های کارمندی، حمایتی و سایر اقشار تقریبا برابر و معادل 8/0 و در بیمه خویش فرما معادل 6/0 بود. حاصل این شاخص برای بیمه روستایی معادل 3/9 و برای کل سازمان 6/2 به دست آمد.
ایجاد تحول بنیادی در بازدهی اقتصادی بیمه های کارمندی، سایر اقشار، حمایتی و خویش فرما و افزایش شاخص هزینه منفعت به رقم بالاتر از یک، ضروری است.

ضربه یکی از شایع ترین علل مراجعه به بخش فوریت ها و علت عمده مرگ و میر در چهار دهه اول زندگی است.
مطالعه به منظور تعیین انواع آسیب های مصدومین سوانح جاده ای بستری و فوت شده در بیمارستان انجام شد.
این مطالعه توصیفی از طریق تکمیل پرسشنامه، معاینه و پیگیری درمان کلیه مصدومین سوانح جاده ای بستری در بیمارستان شهید رجایی قزوین از تیر ماه 1376 لغایت خرداد 1377 انجام شد.
3/11 درصد کل مراجعات به بخش فوریت ها به دلیل سوانح رانندگی و حدود نیمی از آنها مربوط به سوانح رانندگی خارج شهری بود که 53% جمعیت اخیر بستری شده بودند. بیشتر مصدومین مربوط به آزاد راه تهران-قزوین و آسیب های وارده در مصدومین بستری عبارت بود از صدمه های مغزی 49%، صدمه های نسج نرم 48%، شکستگی ها 47%، آسیب های شکمی 12% و آسیب های قفسه سینه 13%. مرگ و میر مصدومین بستری 11% و به طور کلی مرگ و میر سوانح رانندگی جاده ای بیش از 23% بود که بیشترین علت آن صدمه های مغزی بود.
زیادی سوانح و مرگ و میر می تواند ناشی از کمبود ایمنی جاده ای در مسیرهای منتهی به قزوین باشد.

لخته وریدهای عمقی، بیماری شایع همراه با عوارض جدی است که در اکثر اوقات به شکل فوریت پزشکی تظاهر می کند و تشخیص زودرس و درمان قاطع آن امری لازم است.
مطالعه به منظور مقایسه نتایج ونوگرافی با ماده حاجب و سونوگرافی داپلر رنگی در تشخیص لخته وریدهای عمقی انجام شد.
این مطالعه مداخله ای در سال 1376 بر روی 45 بیمار مشکوک به لخته وریدهای عمقی اندام تحتانی انجام شد. وریدهای اندام تحتانی بیماران ابتدا بوسیله سونوگرافی داپلر رنگی و سپس با ونوگرافی با ماده حاجب مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این دو روش پس از بررسی آماری با آزمون مجذور کای و تعیین حساسیت و ویژگی، با یکدیگر مقایسه شدند.
حساسیت سونوگرافی داپلر رنگی در تشخیص لخته ورید فمورال و پوپلیته آل با ونوگرافی قابل مقایسه بود (حساسیت و ویژگی 100%)، ولی در لخته وریدهای عمقی ساق پا حساسیت ونوگرافی از سونوگرافی داپلر رنگی بسیار بیشتر بود (100% در مقابل 23%). یافته دیگر توان بالای تشخیصی سونوگرافی داپلر رنگی در موارد تقلید کننده علائم ترومبوفلبیت عمقی نظیر پارگی کیست بیکر و هماتوم عضلات ساق پا بود که همه آنها از لخته وریدهای عمقی با سونوگرافی قابل تشخیص بودند، ولی هیچ یک از موارد فوق با ونوگرافی قابل تشخیص نبودند.
با توجه به یافته ها می توان سونوگرافی داپلر رنگی را به عنوان قدم اول تشخیص و نیز جانشین مناسبی برای ونوگرافی در بررسی بیماران مشکوک به لخته وریدهای عمقی اندام تحتانی درنظر گرفت.

مشاهده مرکز استخوان سازی اپی فیز انتهای تحتانی استخوان ران جنین به وسیله سونوگرافی می تواند برای تخمین سن بارداری به کار رود.
مطالعه به منظور ارزیابی مشاهده مرکز استخوان سازی انتهای تحتانی استخوان ران جنین به وسیله سونوگرافی در سنین 29 تا 40 هفته بارداری انجام شد.
تعداد 395 خانم حائز شرایط مراجعه کننده به بخش های سونوگرافی بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی کرمان در سال های 1377 و 1378 سونوگرافی شدند و مرکز استخوان سازی اپی فیز انتهای تحتانی استخوان ران جنین آنها جستجو شد.
میانگین سن بارداری که در مرکز فوق مشاهده شد 5/3±1/34 هفته بود. بین سن بارداری و درصد مشاهده مرکز استخوان سازی اپی فیز انتهای تحتانی استخوان ران جنین رابطه معنی داری بدست آمد (001/0p<). در تمام جنین ها مرکز استخوان سازی فوق از هفته 36 به بعد و در 8/58% موارد در هفته 29 بارداری با سونوگرافی قابل مشاهده بود.
با توجه به یافته های این مطالعه زمان ظهور مرکز استخوان سازی اپی فیز انتهای تحتانی استخوان ران جنین در مقایسه با سایر مطالعه ها زودتر بود.

استفاده از نسبت قلبی-سینه ای در عکس قفسه صدری برای تخمین عملکرد انقباضی بطن چپ، با توجه به دسترسی آسان و هزینه پایین پرتونگاری قفسه سینه نسبت به اکوکاردیوگرافی، هنوز رایج است.
مطالعه به منظور تعیین کارآیی نسبت قلبی-سینه ای جهت تخمین کسر جهشی بطن چپ در بیماران مبتلا به نارسایی احتقانی قلب انجام شد.
این بررسی تحلیلی از مهر 1378 به مدت یکسال بر روی 96 بیمار مبتلا به نارسایی قلب بستری در بیماران بوعلی قزوین انجام شد. نسبت قلبی-سینه ای از عکس قفسه صدری و کسر جهشی از اکوکاردیوگرافی بیماران استخراج شد. به منظور مقایسه حساسیت و ویژگی عکس سینه و با توجه به هدف مطالعه، علل سه گانه ایسکمیک، هیپرتانسیو و دیلاته، وارد مطالعه شدند و موارد دریچه ای، قلب ریوی، حمله حاد قلبی و آریتمی های پایدار از مطالعه حذف شدند.
ضریب همبستگی پیرسون بین نسبت قلبی-سینه ای و کسر جهشی در کل بیماران برابر 32/0-، برای علل ایسکمیک 12/0-، هیپرتانسیو 44/0- و دیلاته 49/0- بود. حساسیت و ویژگی نسبت قلبی-سینه ای در مقادیر 5/0، 55/0، 6/0 برای تشخیص کسر جهشی کمتر از %40 محاسبه شد.
جهت تشخیص صحیح، شروع درمان و تعیین پیش آگهی در بیماران مبتلا به نارسایی احتقانی قلب، اندازه گیری کسر جهشی توسط اکوکاردیوگرافی توصیه می شود.

هموروئید از بیماری هایی است که وقتی به درجه دو، سه و چهار رسید لازم است با روش مناسبی درمان شود. یکی از عوارض عمل جراحی هموروئیدکتومی احتباس ادراری است. مطالعه به منظور تعیین میزان بروز احتباس ادراری پس از هموروئیدکتومی با جراحی باز و استفاده از رابیرباند انجام شد.
این مطالعه به روی 80 بیمار مبتلا به هموروئید درجه دو و سه انجام شد. بیماران به طور تصادفی به دو گروه 40 نفره تقسیم شدند که برای یک گروه درمان جراحی و برای گروه دیگر درمان با رابیرباند انجام شد. سپس میزان بروز احتباس ادراری در هر یک از روش های درمانی فوق مشخص و در تجزیه و تحلیل آماری از آزمون های کای دو و فیشر استفاده شد.
12 بیمار در گروه تحت درمان با جراحی باز و 3 بیمار در گروه درمان شده با رابیرباند، دچار احتباس ادراری شدند که این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (0214/0= p).
درمان هموروئید با رابیرباند نسبت به عمل جراحی باز با عارضه کمتری همراه است.

ایدز یکی از معضلات مهم بهداشتی در کشورهای در حال توسعه و توسعه یافته است. اگرچه با اقدام های درمانی جدید بروز عفونت ایدز در نوزادان آمریکا و کشورهای غربی رو به کاهش است، ولی طبق آمارهای موجود اکثر کودکان آلوده به HIV، در کشورهای درحال توسعه به دنیا می آیند. شایع ترین راه ابتلا کودکان به این عفونت، انتقال در حین زایمان است. با انجام درمان پیشگیری کننده حین زایمان میزان انتقال عفونت به کودکان به میزان قابل توجهی کاهش می یابد.

کلستئاتوما حدود 36 درصد پاتولوژی های بیماران مبتلا به اتوماستوئید مزمن را تشکیل می دهد و انتخاب روش جراحی مناسب برای ریشه کن کردن آن ضروری به نظر می رسد. مطالعه به منظور ارزیابی نتایج روش های مختلف جراحی کلستئاتوم گوش انجام شد. این مطالعه از آذر ماه 1377 به مدت 18 ماه بر روی 34 بیمار مراجعه کننده به مرکز پزشکی امام خمینی تبریز انجام شد. تشخیص کلستئاتوم گوش با علائم بالینی، معاینه فیزیکی و تصویرنگاری شولر و تاون قبل از عمل گذاشته شد. هنگام عمل فقط در 80 درصد بیماران کلستئاتوم به درجه های متفاوت دیده شد.
تمام بیماران نشانه های ترشح بدبوی گوش و کاهش شنوایی هدایتی را داشتند. شایع ترین یافته کلینیکی بیماری (14 مورد) پولیپ گوش همراه با کلستئاتوم بود. روش عمل پیشنهادی در 4/79 % Down Canal Wall تمپانوماستوئیدکتومی بود که با توجه به یافته های حین عمل در 7/64% بیماران انجام شد. در حالی که در 8/5% درصد موارد Canal Wall Up تمپانوماستوئیدکتومی پیشنهاد شده بود اما در 5/20% موارد این روش انجام شد.
در واقع فقط حین عمل جراحی می توان وسعت گرفتاری با کلستئاتوما را به طور قطع تشخیص داد و بر اساس آن روش جراحی مطلوب را انجام داد.

سل ریوی بیش از 80 درصد موارد جدید بیماری سل را تشکیل می دهد و نوع خارج ریوی از سه راه مجاورت با سطوح مخاطی آلوده، مجاورت آناتومیک اندام ها و لنفوهماتوژن ایجاد می شود. شیوع آن در اندام های مختلف متفاوت و بیشتر مربوط به گرفتاری غدد لنفاوی است. در این مقاله دو مورد نادر درگیری خارج ریوی با تاکید بر روند رسیدن به تشخیص معرفی می شوند. مورد اول دختر 14 ساله ای است که به دلیل سیر یک ماهه تب و درد شکم در ابتدا تحت درمان تیفوئید قرار می گیرد، ولی پس از درمان دچار عوارضی مثل آرتریت و آسیت می شود و به دلیل منفی بودن باکتریولوژی مایع آسیت بیوپسی صفاق می شود. مورد دوم آقای 40 ساله ای است که به دلیل سابقه 6 ساله گرفتگی صدا، سرفه و هموپتیزی مراجعه کرده است. علاوه بر اسمیر مثبت خلط، در لارنگوسکپی ضایعات تومورال داشته و بیوپسی این ضایعات احتمال سل را مطرح کرده است. بررسی این دو مورد نشان داد بهترین روش تشخیص پریتونیت سلی بیوپسی صفاق است و در مورد سل حنجره اسمیر خلط اغلب از نظر باسیل اسید فاست مثبت است، ولی برای اثبات تشخیص بهتر است بیوپسی نیز انجام شود.