Journal of Research Development in Nursing and Midwifery
Volume:3 Issue: 1, 2006

خونگیری وریدی یکی از رایج ترین پروسیجرهای تهاجمی است که به وسیله پرستار انجام می شود. پرستاران بایستی از روش های ایمن، کم خطر، ساده، سریع الاثر و در دسترس به منظور کاهش شدت درد استفاده نمایند. این پژوهش با هدف مقایسه تاثیر کرم املا با سرمای موضعی بر کاهش شدت درد ناشی از خونگیری وریدی در کودکان انجام شد.
این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی بود. 75 دختر 11-7 ساله، به روش مبتنی بر هدف هنگام مراجعه برای ارزیابی سطح سلامت و کم خونی به مرکز بهداشتی-درمانی سیجوال شهرستان بندرترکمن به طور تصادفی و مساوی در سه گروه (شاهد، سرما و املا) قرار گرفتند. در گروه املا 45 دقیقه قبل از خونگیری وریدی 5/1 گرم کرم املا روی محل خونگیری توسط پانسمان تگادرم ثابت گردید. در گروه سرما 3 دقیقه قبل از عمل خونگیری، ناحیه با یخ پوشیده شده در پارچه ای مناسب، سرد گردید. در گروه شاهد هیچ کدام از موارد فوق (کرم املا و یخ) استفاده نشد. 5 دقیقه بعد از اجرای روش خونگیری وریدی در هر سه گروه شدت درد با استفاده از معیار اوچر (عددی) تعیین شد.
40درصد از کودکان شاهد درد متوسط را گزارش کردند. در این مطالعه میانگین نمرات معیار اوچر به طور معنی داری در گروه املا و سرما کمتر از گروه شاهد بود (05/0P<). شدت درد در گروه املا و در گروه سرما کمتر از گروه شاهد بود (05/0P<). شدت درد در دو گروه املا و سرما با هم تفاوت آماری معنی داری نداشت.
هر دو روش استفاده از سرمای موضعی و کرم املا قبل از خونگیری وریدی در کودکان سبب کاهش شدت درد ناشی از این پروسیجر دردناک می شود. با توجه به یکسان بودن اثرات هر دو روش، به منظور کاهش درد ناشی از خونگیری وریدی در کودکان، استفاده از سرمای موضعی (یخ) قبل از خونگیری وریدی، به دلیل ارزان و کم خطر بودن، کاربردی آسان و مداخله ای موثر توصیه می شود.

درد یک نشانه مهم بیماری است و تقریبا با اکثر بیماری ها همراه است. شاید هیچ احساسی هولناک تر از درد نزد بیماران تحت درمان طبی یا جراحی نباشد. هدف اصلی این مطالعه تبیین تجربه زنده درد حاد بعد از اعمال جراحی در بیماران آذری و ترکمن است.
در این تحقیق از روش پدیدارشناسی استفاده شد. با 20 شرکت کننده ترکمن و 16 شرکت کننده آذری مصاحبه به عمل آمد. روش جمع آوری داده ها مصاحبه نیمه ساختار و مشاهده هدفمند بود. داده ها به روش پدیدارشناسی تفسیری «ون مانن» مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
تحلیل دست نوشته ها سه مضون عمده را آشکار ساخت: «غوطه ور شدن در درد، هوشیار شدن، حمایت». اگرچه در توصیف درد از کلماتی مانند عذاب، وحشتناک بودن، سخت بودن استفاده شد، ولی شرکت کنندگان بر این باور بودند که درد جسمی قابل تحمل است، اما درد روانی را نمی توان تحمل کرد. احساس آسیب پذیری، پیامدهای روانی، اقتصادی و اجتماعی درد برای بیمار و خانواده از نگرانی های عمده بیماران بود. همدلی پرستار، در دسترس بودن پرستار،آگاهی یافتن از روند بهبودی، در تماس بودن با پزشک خود، برخورداری از حمایت خانواده و حمایت مالی به بیماران کمک می کرد تا درد خود را بهتر تحمل کنند. رنج بردن و تحمل کردن از مضامینی اند که تجربه بیماران از درد (بیماری یا جراحی) را توصیف می کنند. بیماران طی بیماری، خود را بسیار آسیب پذیر توصیف کردند. دو نیاز غالب در این دوران «نیاز به حمایت و نیاز به احساس امنیت» بود.
اگر چه درد پدیده ای ذهنی منحصر به فرد و فرهنگی است و واکنش به درد شدیدا تحت تاثیر ارزش ها و فرهنگ افراد می باشد، اما الگوی مواجهه با درد در خرده فرهنگ های تحت مطالعه تفاوت آشکاری نشان نداد. آگاهی از مسائل فرهنگی بیماران و حساسیت به زمینه های فرهنگی آنان، عوامل کلیدی در ارائه مراقبت های پرستاری کارا می باشد.

جراحی عاملی استرس زا است که با ایجاد واکنش های فیزیولوژیک (پاسخ های نوروآندوکرینی) موجب افزایش تعداد ضربان قلب و تنفس و مقدار فشارخون می گردد. موسیقی به عنوان یک روش غیرتهاجمی، ارزان و بدون عوارض جانبی می تواند با تاثیر آرا م سازی در فرد موجب کاهش تعداد ضربان قلب، تعداد تنفس و متابولیسم گردد. در این پژوهش تاثیر موسیقی بر برخی از شاخص های فیزیولوژیک قبل از عمل جراحی شکم مورد بررسی قرار گرفت.
این مطالعه نیمه تجربی روی 134 بیمار بستری در مرکز آموزشی - درمانی پنجم آذر گرگان در سال 1383 که آماده عمل جراحی شکم بودند، انجام شد. بیماران به طور تصادفی به دو گروه مورد و شاهد تقسیم شدند. در ابتدا شاخص های فیزیولوژیک (ضربان قلب، تنفس و فشارخون) در دو گروه 20 دقیقه قبل از رفتن به اتاق عمل، اندازه گیری شد. سپس بیماران گروه مورد به مدت 20 دقیقه در یک محیط آرام به موسیقی (هوان سباستین باخ) گوش دادند و مجددا شاخص های فیزیولوژیک آنها ثبت شد. برای گروه شاهد با ایجاد شرایط یکسان با گروه مورد، ولی بدون پخش موسیقی بعد از گذشت 20 دقیقه مجددا شاخص های فیزیولوژیک فوق الذکر اندازه گیری شد.
میزان متوسط فشار شریانی خون در گروه مورد نسبت به گروه شاهد بعد از پخش موسیقی دارای تفاوت معنی داری بود (05/0P<)، در حالی که تعداد ضربان قلب و تنفس در دو گروه تفاوت معنی داری نداشت.
براساس تغییرات ایجاد شده در پاسخ های فیزیولوژیک بدن در طی پخش موسیقی، موسیقی درمانی را می توان به عنوان یک کاهنده شاخص های فیزیولوژیک ناشی از اضطراب و ترس قبل از عمل برای بیماران پیشنهاد کرد.

کمردرد یک مشکل بزرگ جهانی به حساب می آید که سلامت و زندگی افراد را در تمام مشاغل مورد تهدید قرار می دهد و شیوع آن همواره رو به افزایش است. پرستاران به لحاظ موقعیت شغلی در معرض خطر بیشتری از نظر آسیب های کمر قرار دارند. این مطالعه به منظور تعیین میزان شیوع کمردرد و عوامل خطرزای آن در کارکنان پرستار بیمارستان های دانشگاهی مشهد انجام گرفت.
در این مطالعه مقطعی از نوع توصیفی یک گروهه دومتغیره استفاده گردید. در طی سال های 79-1378، 820 نفر از کارکنان 9 بیمارستان دانشگاهی مشهد که واجد شرایط پژوهش بودند، به وسیله فرم انتخاب نمونه با نمونه گیری طبقه ای، تصادفی ساده مبتنی بر حجم انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه بود که با روش روایی محتوا اعتبار و با آزمون مجدد اعتماد علمی آن بررسی شد. در نهایت 769 پرسشنامه برگشتی مورد بررسی قرار گرفت. داده های جمع آوری شده با کمک آزمون های آماری کای دو، تی و آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شدند.
میزان شیوع لحظه ای کمر درد 2/45درصد بود. بین دو گروه مبتلا و غیرمبتلا به کمردرد از نظر میانگین سن، سابقه خدمت پرستاری، میانگین تعداد حاملگی، زایمان و تعداد بچه و میانگین تعداد دفعات جابجایی بیماران، تعویض ملافه بیماران بی حرکت، میانگین ساعات راه رفتن و رانندگی از لحاظ آماری اختلاف معنی داری وجود داشت (05/0P<). همچنین بین جنس، شاخص توده بدن، وضعیت تاهل، نوع شیفت، جمع آوری رختخواب، نوع تشک، احترام به نقطه نظرات همکاران، احساس فشار روحی ضمن ارایه خدمات پرستاری، داشتن مشکلات خواب و بیداری، کمک گرفتن از دیگران، ارتباط بین کارکنان با همدیگر و با مدیران و افراد خانواه و بالعکس، تعویض محل کار، فوت اقوام نزدیک، میزان روشنایی، شلوغی، سروصدا و بوهای زننده بخش و نحوه ایستادن، نشستن و بلند کردن اجسام از لحاظ آماری با میزان شیوع کمردرد ارتباط معنی داری وجود داشت (05/0P<).
این مطالعه نشان داد که میزان شیوع کمردرد در کارکنان پرستار 2/45 درصد بوده و عواملی از قبیل خصوصیات فردی، روانی و اجتماعی، وضعیت بدن در انجام فعالیت، استراحت و عوامل فیزیکی محیط بخش، نقش مهمی در کمردرد پرستاران دارد.

تفاوت های فردی اهمیت بنیادی در موفقیت های شغلی دارند. مدیران می توانند با درک صحیح و دقیق از تفاوت های موجود بین کارکنان در انتخاب آموزش و ارزیابی عملکرد شغلی و به کارگیری اثربخشی آنان موفق تر عمل کند. غفلت از واقعیت های مربوط به تفاوت های فردی موجب می شود تا مدیران در هماهنگ ساختن فعالیت های افراد تحت نظارت خود با مشکل مواجه شوند و هرگز متوجه نشوند که اشکال کار آنان در کجا بوده است. مطالعه حاضر به منظور تعیین تاثیر توجه مدیران به تفاوت های فردی کارکنان بر عملکرد آنان در مراکز آموزشی شهرستان گرگان از دیدگاه مدیران و کارکنان صورت گرفت.
این پژوهش یک مطالعه توصیفی از نوع زمینه یابی بود و در سال 82-81 روی کلیه کارکنان شاغل (رسمی، پیمانی و طرحی) در مراکز آموزشی – درمانی پنجم آذر، طالقانی و دزیانی (365 نفر) انجام شد. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه ای با متغیرهای مشخصات فردی و همچنین پرسشنامه اصلی به منظور ارزیابی میزان توجه مدیران به تفاوت های فردی بر عملکرد کارکنان بود. روش های آماری مورد استفاده آمار توصیفی و استنباطی بود.
آزمودنی ها معتقد بودند که توجه مدیر به تفاوت های جسمانی کارکنان در عملکردشان موثر است. همچنین اکثریت قریب به اتفاق مدیران (92درصد) و کارکنان (91 درصد) اعلام داشتند که توجه مدیر به تفاوت های ذهنی و استعداد کارکنان در عملکردشان موثر است.از میان کلیه موارد تفاوت های فردی، جسمانی، روانی و جنسی، تنها تفاوت های ذهنی و استعداد آزمودنی ها از بیشترین درجه اهمیت برخوردار بود و این توجه بیشتر مدیران را به این مورد می طلبد.
توجه مدیران به تفاوتهای فردی برای ارتباط مؤثر مهم است و این بر روی عملکرد کارکنان تاثیر دارد.

عوامل تسهیل کننده رضایت جنسی در افراد، فرهنگ ها و جوامع مختلف تشابهات و تفاوت هایی دارد. از آنجا که محققین در بررسی های خود با توجه به محدودیت امکانات جستجو در ایران به پژوهشی در این زمینه دست نیافتند، تحقیقی با هدف تعیین برخی عوامل تسهیل کننده در آغاز رابطه جنسی از دیدگاه زنان متاهل شهر گرگان طراحی و اجرا شد.
تحقیق توصیفی با استفاده از پرسشنامه بر روی 129 نفر از زنان متاهل شاغل در دسترس دارای حداقل یک فرزند که با همسر خود زندگی می کردند در شهر گرگان طی سال های84-1383 انجام شد.تجزیه و تحلیل با استفاده از آمار توصیفی صورت گرفت.
میانگین سنی نمونه ها 5/37 و همسران آنان 3/41 سال و میانگین مدت زمان ازدواج 6/13 سال بود.نتایج نشان داد که 6/0 درصد زنان همیشه، 38درصد گاهی اوقات و 3/27 درصد بندرت آغازگر فعالیت جنسی بودند.4/74 درصد از آغازگرها مدعی بودند که این اقدام سبب افزایش تمایل همسرا نشان می شود (4/74درصد). در ارتباط با سایر عوامل تسهیل کننده 5/77درصد آراستگی ظاهر زن و مرد (هر دو) را در ایجاد رابطه جنسی خوب موثر می دانستند. تنها 14درصد هیچ گاه در زمینه مسائل جنسی با یکدیگر صحبت نمی کردند. همچنین بیشترین حس درگیر را لامسه ذکر کردند.
با نگاهی به یافته های تحقیق می توان نتیجه گرفت، برخی رفتارها نیاز به تشویق و برخی نیاز به تعدیل و یا اصلاح دارند.

گسترش روزافزون علم پزشکی نیاز ویژه ای به استفاده از دستاوردهای جدید علمی و تحقیقاتی و ارتباط با مراکز تخصصی از طریق اینترنت را در کارکنان بهداشتی – درمانی به ویژه پرستاران ایجاد کرده است. پژوهش حاضر به منظور بررسی آشنایی پرستاران با اینترنت و میزان به کارگیری آن در مراقبت از بیماران به وسیله پرستاران مراکز آموزشی و درمانی شهرستان شهرکرد انجام شد.
در این مطالعه توصیفی – تحلیلی 300 نفر از کارکنان پرستار که در بیمارستان های آموزشی - درمانی شهرستان شهرکرد شاغل بودند، به صورت نمونه گیری آسان انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه و شامل دو بخش اطلاعات فردی و عبارات مربوط به میزان به کارگیری اینترنت و آشنایی با IT بود که به روش خود گزارش دهی به وسیله آزمودنی ها تکمیل گردید. برای دستیابی به اهداف از آمار توصیفی و استنباطی بهره گرفته شد. برای تعیین ارتباط آماری از آزمون کای دو و برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS استفاده گردید.
75درصد نمونه ها دوره های فن آوری اطلاعات (IT) را گذرانده بودند، 67درصد کامپیوتر شخصی نداشتند و 63درصد آنها دوره های IT را کاربردی و منطبق با نیازهای کاریشان می دانستند. 73درصد پرستاران دوره کاربردی اینترنت را نگذرانده بودند و در 93درصد امکان استفاده از اینترنت به دلیل حجم زیاد کار بیمارستان برایشان امکان پذیر نبود. اکثریت واحدهای پژوهش (97درصد) از داده های اینترنت در مراقبت از بیماران استفاده نمی کردند. این متغیر با تحصیلات و گذراندن دوره اینترنت ارتباط آماری معنی دار داشت (05/0P<)، ولی با جنس، سن، دارا بودن کامپیوتر در منزل، ارتباط آماری معنی دار یافت نشد.
به دلیل عدم آشنایی اکثر افراد در استفاده از اینترنت جا دارد، بررسی شود که آیا آموزش غیرمؤثر بوده یا کارکنان انگیزه کافی بر یادگیری نداشتند. می توان کمبود کارکنان پرستار را با استخدام نیروهای جدید به منظور کاهش حجم کار کارکنان پرستار جبران نمود.

امروزه استفاده از نوبت کاری در جوامع مختلف به ویژه در کشورهای صنعتی جایگاه ویژه ای پیدا کرده است. کار کردن در شب بر خلاف سرشت انسان ها بوده و سبب اختلال در ریتم های شبانه روزی می گردد. خستگی، لتارژی، تحریک پذیری، خلق ناپایدار، اختلالات خواب و اشتها، عدم تمرکز حواس و تغییر در فعالیت های جنسی، نمونه هایی از اختلالات ریتم های شبانه روزی می باشد. مطالعه حاضر یک مطالعه مروری است که با مطالعه مقالات و کتب متعدد تهیه شده است. مقالات نشان می دهند که حدود 70-60 درصد نوبت کاران از اختلالات خواب شکایت دارند که باعث اختلالات جسمی، مشکلات عصبی،کاهش و افت اعمال حرکتی - روانی شده و در نهایت به حوادث شغلی منجر می شود. شبکاری از طریق مهار ترشح ملاتونین، خطر سرطان پستان را 60 درصد افزایش داده و باعث افزایش گلوکز، تری گلیسیرید و کلسترول شده و ابتلا به بیماری های عروقی را 5/1 برابر افزایش می دهد. مشکلات گوارشی نیز 6 برابر افزایش نشان می دهد. از آنجایی که نوبت کاری در پرستاری غیرقابل اجتناب است، لذا جستجوی راه هایی به منظور کاهش تاثیرات سوء این برنامه ضرورت دارد. برخی از راهکارها نظیر فراهم کردن محیطی آرام، تاریک و سرد برای خواب، اجتناب از کشیک بیش از سه شب متوالی، جبران کردن کمبود خواب تا حد ممکن و در اسرع وقت، داشتن رژیم کم چرب و پرفیبر، استفاده از الگوی صبح- عصر- شب در شیفت های در گردش، می تواند این عوارض را تا حدودی کاهش دهد تا علاوه بر حفظ سلامتی پرستاران، از اشباهات حرفه ای و غیرحرفه ای آنان در محیط کار که به علل بی خوابی، خستگی و اشکال در تمرکز پدید می آید، پیشگیری شود.

بلوغ عبارت است از یک سری تغییرات جسمی و روانی. ظهور علائم جسمی آن به دنبال یک سری تغییرات هورمونی آغاز می گردد و عوامل مختلفی از قبیل وراثت، عوامل محیطی (تغذیه و مصرف برخی مواد در بارداری، شاخص توده بدنی، رتبه و بعد خانوار، سطح تحصیلات والدین، محل سکونت) و عوامل عاطفی- روانی (ارتباطات عاطفی والدین با کودکان و حتی کودک آزاری) در شروع و روند بلوغ و سن بروز اولین قاعدگی که آخرین علامت در دختران است، دخالت دارد. بنابراین آشنایی خانواده ها از عوامل فوق و تطبیق آن با وضعیت خود می تواند در اطلاع رسانی مناسب و به موقع برای نوجوانان موثر باشد.