فهرست مطالب
مجله دانشکده پزشکی اصفهان
پیاپی 97 (شهریور 1388)
- 80 صفحه،
- تاریخ انتشار: 1388/08/05
- تعداد عناوین: 8
-
-
صفحات 352-364مقدمهافزایش مصرف اسیدهای چرب امگا-3 با افزایش الحاق آن ها به فسفولیپیدهای غشا و افزایش تولید متابولیت های پراکسید لیپید همراه می باشد.. ارتباط بین عملکرد سلول های تک هسته ای، دریافت اسیدهای چرب امگا-3 و مکمل یاری هم زمان با آنتی اکسیدان در بیماران مبتلا به آرتریت روماتویید خیلی کم بررسی شده است. این مطالعه با هدف بررسی اثر اسیدهای چرب امگا-3 حاصل از مکمل یاری هم زمان آن با ویتامین ای بر تولید سیتوکین های التهابی توسط سلول های تک هسته ای در این بیماران انجام شد.روش هادر این مطالعه 55 بیمار (50 زن و 5 مرد) با میانگین سنی (11 ± 47) در 3 گروه در یک کارآزمایی بالینی تصادفی دو سوکور مورد بررسی قرار گرفتند. گروه اول، دارونما (2 گرم در روز روغن MCT به اضافه ی دارونمای ویتامین E)، گروه دوم، اسیدهای چرب امگا-3 (2/1 گرم در روز) به اضافه ی دارونمای ویتامین E و گروه سوم، اسیدهای چرب امگا-3 (2/1 گرم در روز) به اضافه ی IU 100 ویتامین Eدریافت کردند.یافته هاتولید توسط سلول های تک هسته ای خون در محیط کشت سلولی به طور معنی داری در دو گروه «امگا-3 به تنهایی» «و»امگا-3 توام با ویتامین E«نسبت به گروه»دارونما«کاهش یافت. میزان ام دی ای سرم به طور معنی داری فقط در گروه دریافت کننده ی مکمل»امگا-3نسبت به دو گروه دیگر کاهش داشت.نتیجه گیریمصرف اسیدهای چرب امگا-3 توام با ویتامین ای علاوه بر کاهش تولید شاخص های التهابی توسط سلول های تک هسته ای خون منجر به کاهش پراکسیداسیون لیپید در این بیماران نیز می گرددکلیدواژگان: آرتریت روماتویید، سلول های تک هسته ای خون، اسید چرب امگا، 3، ویتامین E
-
صفحات 365-371مقدمهبیشتر مطالعات انجام شده جهت بررسی نتایج جراحی اسکولیوز ایدیوپاتیک نوجوانی (Adolescent Idiopathic Scoliosis)، به ارزیابی میزان بهبود درجه ی انحراف ستون فقرات و شاخص های رادیوگرافیک استوار بوده است و اطلاعات کمی از میزان رضایت مندی بیماران بعد از عمل جراحی در دسترس می باشد. این مطالعه، با هدف ارزیابی نتایج جراحی اسکولیوز ایدیوپاتیک با تکیه بر جنبه ی اجتماعی، روانی و عملکردی در کنار شاخص های رادیوگرافیک طراحی گردید.روش هامطالعه به صورت مقطعی (cross-sectional) بر روی بیماران کاندید جراحی مبتلا به اسکولیوز ایدیوپاتیک صورت گرفت. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه ی SR 30 (پرسش نامه ی شماره ی 30 انجمن پژوهشگران بیماری اسکولیوز) استفاده گردید. این پرسش نامه قبل و 24 ماه پس از عمل توسط بیماران تکمیل شد و سپس نتایج حاصل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها43 بیمار در این مطالعه بررسی شدند. میانگین شاخص رضایت مندی بیماران قبل و پس از جراحی 3/0 ± 7/2 و 2/0 ± 2/4 بود که نشانه ی پیشرفت چشم گیر وضعیت بیماران بود (01/0 > (P. تصویر بدنی کلی از خود (General self image)، وضعیت روحی و عملکرد و سطح فعالیت بیماران نیز همگی پیشرفت قابل توجهی نشان داد (01/0 > (P. درد یافته ی مهمی در بیماران ما نبود. در مجموع 95% بیماران رضایت بالا و 5% رضایت نسبی داشتند.نتیجه گیریعمل جراحی علاوه بر اصلاح قابل توجه بدشکلی ستون فقرات، بهبود چشم گیری در وضعیت روحی و رضایت مندی و سطح فعالیت بیماران خواهد داشت.
کلیدواژگان: اسکولیوز ایدیوپاتیک نوجوانی، پرسش نامه شماره 30 انجمن پژوهشگران بیماری اسکولیوز، درمان جراحی -
صفحات 373-378مقدمه
مطالعات نشان میدهد که فرآیند آنژیوژنز در بیماری فیبروز ریوی دخیل بوده، همراه با تغییرات عروقی در بافتها و سطح سیتوکین میباشد. تالیدومید دارویی است که باعث آسیب وسیع اندوتلیال و تغییر در سطح می گردد. لذا در مطالعه ی حاضر اثر این دارو را در مدل حیوانی فیبروز ریه ی القا شده با بلئومایسین بررسی نمودیم.
روش ها18 رات مورد مطالعه به سه گروه 6 تایی تقسیم شدند: 1) گروه مداخله: که بلئومایسین داخل تراشه ای و تالیدومید داخل صفاقی دریافت کردند، 2) گروه شاهد مثبت (بلئومایسین) و 3) گروه شاهد منفی (تزریق داخل تراشه ی نرمال سالین). پس از یک ماه، بافت ریه ی آنها جهت بررسی فیبروز به روش اندازه گیری کمی هیدروکسی پرولین و همچنین اندازه گیری رگ زایی با شمارش تعداد عروق زیر میکروسکوپ، خارج گردید. با استفاده از نرم افزار مت لب 6 نیز درصد فضای آلوئولی در لام ها به عنوان اندکس ظرفیت کل ریوی TLC)) تعیین شد.
یافته هابین گروه های شاهد منفی و مثبت و همچنین گروه مداخله و شاهد منفی، اختلاف معنی داری در مقدار کمی کلاژن وجود داشت، ولی در مقایسه ی گروه های شاهد مثبت و مداخله، تفاوت معنی داری یافت نشد. در میانگین تعداد عروق و درصد فضای آلوئولی در لام های مربوط به 3 گروه تفاوت معنی دار آماری مشاهده نشد.
نتیجه گیریتالیدومید در روند آنژیوژنز و به طبع آن فیبروز ریوی در گروه مداخله اثری نداشته است. علاوه بر این تالیدومید با مکانیسم ناشناخته، باعث درگیری ریوی مشابه پاتولوژی IPF می شود. لذا بررسی های بیشتر و با دوزهای متفاوت و در ترکیب با داروهای دیگر، برای شناخت آثار آنتی آنژیوژنیک آن مفید به نظر می رسد
کلیدواژگان: فیبروز ریه، تالیدومید، بلئومایسین، آنژیوژنز -
صفحات 379-392مقدمهغضروف بافتی بدون رگ است که توانایی پایینی در خودترمیمی دارد و یکی از روش های ترمیم آن، بهینه کردن عوامل فیزیکو شیمیایی موثر بر روی سیستم داربست سلول می باشد. سیستم داربست سلول، سیستم مهندسی شده ای است که می تواند با کنترل عوامل مختلف فیزیکی و بیوشیمیایی در عملکرد سلول و رشد بافت جدید تاثیر بگذارد؛ علاوه بر آن که انتخاب نوع داربست نیز می تواند در فرآیند متابولیسم سلولی و تشکیل بافت جدید تاثیرگذار باشد.روش هادر این تحقیق، پس از جداسازی کندروسیت های مفصلی از مفصل پای گوساله های 9-6 ماهه، تاثیر دو عامل فیزیکوشیمیایی یعنی فشار جزی اکسیژن و pH بر میزان تولید و نرخ تولید لاکتیت بعد از 1، 2 و 3 روز کشت سلولی و تولید گلایکوسامینوگلایکن بعد از 3، 7 و 14 روز کشت سلولی کندروسیت ها بر روی داربست زیست تخریب پذیر پلی یورتانو آلژینات بررسی و مقایسه شد.یافته هاتغییر فشار جزی اکسیژن و pH، بدون توجه به نوع داربست، می تواند باعث تغییر میزان لاکتیت و GAG تولید شده و در نتیجه تغییر متابولیسم کندروسیت ها شود. بهترین شرایط متابولیسم بر روی هر دو داربست در فشار جزی 5% اکسیژن و 4/7=pH حاصل شد (001/0P <).
مقایسه ی نتایج بین داربست BPUS و آلژینات نشان داد که متابولیسم سلولی تحت شرایط بهینه، بر روی داربست آلژینات بهتر از BPUS می باشد (001/0Pکلیدواژگان: کندروسیت ها، عوامل فیزیکوشیمیایی، پلی استریورتان، آلژینات، مهندسی بافت -
صفحات 394-398مقدمهدرمان استاندارد کانسر مری ازوفاژکتومی است. مطالعات مختلف نشان می دهد که از مهم ترین عوامل موثر بر موربیدیتی و مورتالیتی ازوفاژکتومی عوارض تنفسی پس از عمل است. هدف از این مطالعه، تعیین فراوانی نسبی عوارض تنفسی پس از ازوفاژکتومی و عوامل مرتبط با آن بود.روش هادر این مطالعه ی توصیفی- تحلیلی آینده نگر، بیماران مبتلا به کانسر مری که از آبان 1385 تا آبان 1386 تحت عمل جراحی ازوفاژکتومی ترانس هیاتال قرار گرفتند، بررسی شدند. اطلاعات بیماران از طریق چک لیست جمع آوری شد و عوارض تنفسی طی یک سال پس از عمل جراحی به صورت پنومونی، اتلکتازی ریه، پلورال افیوژن یا آمپیم، آمبولی و شیلوتوراکس تعریف و فراوانی متغیرهای ذکر شده در این گروه از بیماران با بیماران فاقد عوارض تنفسی مقایسه گردیدیافته هااز61 بیمار بررسی شده، 18 بیمار دچار عوارض تنفسی شدند، که شامل 10 مورد آمپیم یا پلورال افیوژن، 5 مورد پنومونی و 3 مورد آتلکتازی ریه بود. نتایج نشان داد که آلبومین کمتر از 5/3 گرم در دسی لیتر، کاهش وزن بیش از 20%، لیک آناستوموززیر 2 لیتر، مدت دست کاری مدیاستن، در بیماران با عوارض تنفسی بیشتر از گروه شاهد است (05/0 Pکلیدواژگان: کانسر مری، ازوفاژکتومی ترانس هیاتال، عوارض تنفسی
-
صفحات 400-408مقدمهمت آمفتامین یک داروی محرک سیستم عصبی مرکزی می باشد که به طور فزآینده ای توسط جوانان و نوجوانان مورد سوء استفاده قرار می گیرد. اثرات مت آمفتامین بر روی سیستم تولید مثل جنس نر ناشناخته می باشد. در این مطالعه ی تجربی، ما اثرات یک بار تزریق سه دوز مختلف این دارو را بر تکثیر و آپوپتوزیس سلول های اجدادی اسپرم موش صحرایی بالغ ارزیابی نمودیم.روش هاچهار گروه موش صحرایی بالغ به صورت داخل صفاقی تحت تزریق سه دوز مختلف مت آمفتامین (15، 5 و 1 میلی گرم بر کیلوگرم) یا سالین قرار گرفتند. مقاطع مربوط به بیضه ی راست و چپ به ترتیب جهت مطالعه ی آپوپتوزیس و تکثیر سلولی با استفاده از روش های ایمونوهیستوشیمی رنگ آمیزی شد. برای سلول های در حال تکثیر و آپوپتوتیک ایندکس هایی محاسبه گردید.یافته هاتکثیر سلولی در گروه آزمایش با بالاترین دوز کاهش معنی داری داشت. همین کاهش را در رابطه با نسبت تکثیر به آپوپتوزیس در دو گروه با دوز بالا مشاهده نمودیم، اما وقوع آپوپتوزیس در این دو گروه افزایش یافت. در گروه شاهد بیش از 95% اسپرماتوگونی ها در حال تکثیر بودند، اما مت آمفتامین با دوز 15 میلی گرم بر کیلوگرم باعث کاهش اسپرماتوگونی های در حال تکثیر تا حدود 85% گردید. برعکس در بعضی لوله های اسپرم ساز در گروه با دوز بالا تعداد سلول آپوپتوتیک حداقل دو برابر شد. این اختلاف معنی دار بین گروه با دوز پایین و گروه های با دوز بالاتر نشان دهنده ی اثرات تا حدودی وابسته به دوز این دارو می باشد.نتیجه گیریاین مطالعه نشان داد که حتی مصرف یک بار مت آمفتامین به ویژه با دوز بالا، می تواند باعث تغییر در نسبت تکثیر به آپوپتوزیس در بیضه گردد. بنابراین فرآیند طبیعی اسپرم سازی مختل شده، این مساله می تواند منجر به مشکلاتی در باروری مردان شود.
کلیدواژگان: مت آمفتامین، تکثیر سلولی، آپوپتوزیس، سلول های اجدادی اسپرم، موش صحرایی -
صفحات 411-415مقدمهتشخیص سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS یا Polycystic Ovary Syndrom) به دلیل وجود تظاهرات مختلف کلینیکی و یافته های آزمایشگاهی متفاوت مشکل است. با توجه به پاتوژنز و درمان متفاوت PCOS چاق و غیر چاق، بررسی کلینیکی و آزمایشگاهی در هر دو گروه ضروری به نظر می رسد. هدف ما بررسی مقایسه ای مرفولوژی تخمدان، سیکل های قاعدگی و سطح تستوسترون در بیماران PCOS چاق در مقایسه با غیر چاق بود.روش هاخصوصیات کلینیکی، پروفایل هورمونی و مرفولوژی تخمدان 54 بیمار در دو گروه 27 نفری بیماران PCOS چاق (25 ≤ BMI) و غیر چاق (25 > BMI) با سن 21 تا 48 سال در یک مطالعه مقطعی با روش نمونه گیری آسان بررسی شد. اطلاعات از طریق فرم جمع آوری اطلاعات، جمع آوری و آنالیز آماری شد.یافته هامیانگین شاخص توده ی بدنی (BMI یا Body Mass Index) در گروه چاق 2/3 ± 5/28 و در گروه غیر چاق 6/2 ± 21 کیلوگرم بر متر مربع بود (001/0 > P). سیکل قاعدگی در 11 نفر (4/20 درصد) منظم و در 43 نفر (6/79 درصد) نامنظم بود. BMI در افراد با سیکل منظم 6/3 ± 6/23 و در افراد با سیکل نامنظم 5 ± 25 بود (36/0 = P). میانگین سطح تستوسترون در افراد چاق ng/ml 7/1 ± 1/7 و در افراد غیر چاق ng/ml 9/2 ± 6/5 بود (69/0 = P). 8 نفر از افراد چاق (6/29 درصد) تخمدان های طبیعی و 19 نفر (4/70 درصد) تخمدان های غیر طبیعی داشتند (039/0 = P) و در افراد غیر چاق 12 نفر (4/44 درصد) تخمدان های طبیعی و 15 نفر (6/55 درصد) تخمدان های غیر طبیعی داشتند (039/0 = P).نتیجه گیریمطالعه نشان داد بین BMI و مرفولوژی تخمدان رابطه ی آماری معنی دار وجود دارد ولی بین شاخص توده ی بدنی (BMI) با سیکل قاعدگی و BMI با سطح تستوسترون رابطه آماری معنی دار وجود ندارد. بنابراین هر دو گروه زنان چاق و غیر چاق مبتلا به PCOS ممکن است تظاهرات بیماری را با شدت متفاوت نشان بدهند (صرف نظر از BMI) و مطالعات بیشتر در زمینه ی مقایسه ی علایم بیماری در زنان چاق و غیر چاق جهت تشخیص و شروع به موقع درمان، به خصوص در زنان غیر چاق که ظاهر فنوتیپی بیماری را ندارند، ضروری می باشد.
کلیدواژگان: سندرم تخمدان پلی کیستیک، شاخص توده بدنی، مرفولوژی تخمدان، تستوسترون - گزارش مورد
-
صفحات 418-423مقدمه
شایع ترین شکل آمیلوئیدوز سیستمیک، نوع اولیه است که از علل نادر آن گاماپاتی منوکلونال با اهمیت نامشخص(MGUS) می باشد. تظاهرات بالینی به صورت ابتلای کلیه، قلب، دستگاه گوارش، بزرگی زبان، سندرم تونل کارپال و تجمع چربی در قدام شانه است.
معرفی مورد: بیمار خانم 42 ساله ای بود که با شکایت درد مبهم شکم و بزرگی کبد و طحال از یک سال قبل مورد بررسی قرار گرفته بود. در سیر بستری، به علت پولیپ روده، دچار خونریزی گوارشی تحتانی شد که با برداشت پولیپ خونریزی گوارشی شدیدی رخ داد. زبان بزرگ و باقی ماندن جای دندان ها بر روی زبان و نمای جرقه های درخشان دراکوکاردیوگرافی دیده شد. در بررسی مغز استخوان 8 % پلاسماسل و در الکتروفورز پروتئین های سرم گاماپاتی تک دودمانی، در حد دو گرم یافت شد. در ادرار این یافته منفی، اما پروتئین بنز جونز مثبت بود و تشخیص MGUS مطرح شد. کلیه ی بررسی های تکمیلی جهت یافتن علل دیگر اولیه و ثانویه ی آمیلوئیدوز منفی بود. در بیوپسی دوازدهه با رنگ آمیزی قرمز کنگو رسوبات آمیلوئید رویت شد و بیمار با تشخیص آمیلوئیدوز اولیه به دنبال MGUS درمان گردید.نتیجه گیریآمیلوئیدوز اولیه و MGUS هر کدام به تنهایی، به خصوص در سن زیر 50 سال و همراهی این دو با هم نادر می باشد. با این وجود در ابتلای ارگان های متعدد باید آمیلوئیدوز را در نظر داشت و با بیوپسی بافتی و رنگ آمیزی قرمز کنگو اثبات کرد.
کلیدواژگان: آمیلوئیدوز اولیه، گاماپاتی منوکلونال با اهمیت نامشخص، هپاتومگالی
-
Pages 352-364BackgroundIncreased dietary consumption of the n-3 polyunsaturated fatty acids (PUFA) eicosapetaenoic acid (20: 5n-3; EPA) and docosahexaenoic acid (22: 6n-6; DHA) is associated with their incorporation into circulating phospholipid and increased production of lipid peroxide metabolites. The relationship between peripheral blood mononuclear cell (PBMC) function, n-3 PUFA intake and antioxidant co-supplementation is poorly defined in rheumatoid arthritis (RA) patients. This study was designed to evaluate tumor necrosis factor-α (TNF-α) and interleukin (IL) 6 production by PBMC in RA.MethodsFifty-five patients (50 female, 5 male; mean age = 47 ± 11 years) were investigated in three groups in a randomized double-blind clinical trial. Patients were randomly assigned to one of these three groups: group 1 (G1) was received placebo (MCT oil, 2 g/d plus vitamin E placebo), the second group (G2) was received n-3 fatty acids (1.2 g/d; EPA/DHA plus vitamin E placebo), and the third group (G3) was received n-3 fatty acids (1.2 g/d; EPA/DHA) plus 100 IU/d vitamin E. Medication dose was intact during the study. Data were compared between groups using analysis of variance (ANOVA).FindingsFish oil n-3 fatty acids supplementation of diet decreased production of TNF-α (P = 0.007) by stimulated PBMC in G2 and G3 in relation to G1. Also G3 in relation to G2 and G1 showed significant decrease with respect to malonaldehyde (MDA) (P = 0.005).ConclusionsConsumption of omega-3 fatty acids with vitamin E not only decreased production of inflammatory parameters but also decreased lipid per-oxidation in RA patients.
-
Pages 365-371BackgroundAdolescent idiopathic scoliosis is the most common form of scoliosis. However, there is a little information exists about the patient satisfaction who underwent the surgery of adolescent idiopathic scoliosis. Most of the surgeons rely on the radiographic parameters as an index of successful outcome of surgery. This study was designed to evaluate the patient’s satisfaction after the surgery of adolescent idiopathic scoliosis.MethodsA cross sectional study using SRS 30 questionnaire was performed to prospectively assess the outcome of surgically treated patients with adolescent idiopathic scoliosis. Data were collected before surgery and 24 months after surgery.FindingsA total of 43 patients were included in our study. The mean satisfaction score was 2.7 ± 0.3 before the operation and 4.2 ± 0.2 after the surgery (P < 0.01). General self image, psychiatric state and function and activity level, showed the significant improvement after the surgery (P < 0.01). Pain was not a major complaint in our patients. Overall 95 percent of the patients were highly satisfied and 5 percent were partially satisfied.ConclusionSurgery will improve outcome in adolescent idiopathic scoliosis patients and it could improve patient satisfaction and well being in addition to the deformity correction.
-
Pages 373-378Background
Current evidences suggest that the change in cytokine level by induction of angiogenesis may play a key role in the development of lung fibrosis. It seems, thalidomide by the destruction of endothelial cells and changing TNF-α level could be helpfull in antiangiogenic therapies. The present study examined the effect of thalidomide on bleomycin-induced lung fibrosis in rats.
Methods18 rats were divided into three groups: (group 1) negative control group, which received normal saline intratracheally, (group 2) positive control group in which bleomycin was intratracheally injected, (3) intervention group which recieved thalidomide and bleomycine. Lung tissue was extracted after one month of treatment. Collagen content (as fibrosis index) and angiogenesis were indicated by Woessner method and Von Wilbrand staining, respectively. Total Lung Capacity index, was determined by MATLAB software.
FindingsCollagen content had significant difference between positive and negative control groups, but there was no difference between positive control and experimental group. There was no significant difference between groups for angiogenesis and Total Lung Capacity index.
ConclusionThalidomide had no effect on bleomycin induced pulmonary fibrosis. Otherwise, the findings of the study provide this evidence that thalidomide may induce pulmonary injury that is pathologically looks like IPF. So, more studies with some other angiostatic drugs and different doses are needed.
-
Pages 379-392BackgroundCartilage is a tissue with a low potency of self-repairing. One of the methods in increasing of regeneration and metabolism in cartilge, is stimulating physicochemical parameters on cell-polymer systems, as cartilage based cells. The cell–polymer system can be used to identify and control various biochemical and physical factors expected to influence cell function and tissue growth.MethodsTwo physicochemical parameters, oxygen tension and pH, was changed to measure the lactate and rate of lactate production after 1, 2 and 3 days culture and GAG (glycosaminoglycan) production after 3, 7 and 14 days culture of chondrocytes on DegraPol®, as a biodegradable polyurethane scaffold (BPUS), and alginate scaffolds. The results finally were compared on both scaffolds.FindingsPhysicochemical parameters like oxygen tension and pH could change cell metabolism. In fact, the physicochemical parameters could affect lactate production and GAG content of chondrocyte cells and it does not depend on the type of scaffold. The best condition of the articular chondrocytes metabolism was for 5% O2 and pH = 7.4 (P < 0.001). The comparison between BPUS and alginate scaffold is showing that the results are better for alginate beads (P < 0.001).ConclusionOxygen and pH alterations could change the cell volume that cause changing of normal mechanism of transferring ions and other digesting solutes into the cells. Therefore, optimization of oxygen tension and pH could optimize glycolysis process in cartilage. Also, hydrophilicity of alginate causes better cell distribution and nutrition than BPUS.
-
Pages 394-398BackgroundEsophageal resection is the standard treatment for resectable esophageal cancer and some of the benign esophageal lesions. The most important cause of mortality and morbidity after Esophageal resection is the development of pulmonary complications. This study was performed to determine respiratory complications after the ER and associated risk factors.MethodsIn this descriptive–analytic prospective study all patients who underwent transhiatal esophagectomy for esophageal cancer in AL-Zahra hospital in Isfahan from 2006 to 2007 to were entered to the study. All data were gathered through multiple variables questionnaire. During 12 months of follow–up after orringer procedure, respiratory complications including: pneumonia, pulmonary atalectasia, empyema or plural effusion, pulmonary emboli and chylothorax were determined. The frequency of risk factors in these patients was compared with those patients without any respiratory complications (P < 0.05).FindingsPulmonary complications occurred in 18 (26.5%) of 61 patients. Serum albumin level less than 3.5 gr/dl, weight loss more than 20%, leak of the anastomosis, FEV1 < 2 lit and the time of mediastinal manipulation, were higher in the patients with pulmonary complications (P < 0.05).ConclusionIt seems the cardiopulmonary rehabilitation, improvement in nutritional status (weight loss, serum albumin) and reducing the time of mediastinal manipulation are the main strategies which reduce the pulmonary complications after ER.
-
Pages 400-408BackgroundMethamphetamine (MAMP) is a central nervous system stimulant that is increasingly abused by teenagers and young adults. The MAMP effects on the male reproductive system are not clear. In this experimental study, we evaluated the effects of single injection of three different doses of MAMP on the proliferation and apoptosis of the sperm germ cells in the mature rat.MethodsA single dose of MAMP in different doses (1, 5 or 15 mg/kg) or normal saline was administered intraperitoneally in four groups of mature male rats. The right and left tissue sections were immunostained with immunohistochemical methods for proliferation and apoptosis, respectively. Indexes were calculated for proliferating and apoptotic cells.FindingsCell proliferation decreased significantly in the group which treated with the highest dose. The ratio of proliferation to apoptosis decreased significantly in two groups with the highest doses. Conversely, apoptosis occurrence was increased in these groups. In the control group, more than 95% of spermatogonia were proliferating cells; however, 15mg/kg of MAMP caused an 85% reduction in the number of proliferating spermatogonia. On the contrary, the number of apoptotic cells at least doubled in some tubules of these groups. There were significant differences between the lower dose group and the higher doses groups. Therefore, the observed differences were relatively dose-dependent.ConclusionThis study revealed that one exposure to MAMP particularly at the high dose can change the proliferation/apoptosis ratio of spermatogonia in rat testis. Therefore, this would adversely affect the normal spermatogenesis process and could lead to disturbances in male fertility.
-
Pages 411-415BackgroundConsidering the heterogenicity of polycystic ovary syndrome (PCOS), the diagnosis is difficult. The aim of present study was to compare ovarian morphology, pattern of menstrual cycles and testosterone level in obese and non obese polycystic ovary syndromepatients.MethodsClinical characteristics, hormonal profile and ovarian morphology were evaluated in 54 women with polycystic ovary syndrome, aged 21-48 years. They were devided in 2 groups regarding Body Mass Index; obese (BMI ≥ 25) and nonobese (BMI < 25). Fidings were statistically analyzed.FindingsMean BMI was 28.5 ± 3.2 in obese group and 21 ± 2.6 kg/m2 in nonobese group. Menstrual cycles were regular in 11 patients (20.4%) and irregular in 43 patients (79.6%). BMI was 23.6 ± 3.6 in patients with regular cycles and 25 ± 5 in those with irregular cycles (P = 0.36). Mean testosterone level was 7.1 ± 1.7 in obese and 5.6 ± 2.9 ng/ml in nonobese group (P = 0.69). In obese group, ovarian morphology was normal in only 8 patients (29.6%) and abnormal in 19 patients (70.4%) (P = 0.039) and in nonobese group 12 patients (44.4%) had normal morphology and 15 patients (55/6%) had abnormal morphology. (P = 0.039).ConclusionOur study suggests that there is significant correlation between BMI and ovarian morphology but there is no significant difference between BMI and menstrual cycle or BMI and testosterone level. Thus both obese and nonobse PCOS patients show different presentations and it is necessary to do more studies to compare clinical features of PCOS in obese and nonobese patients for early diagnosis and management.
-
Pages 418-423Background
Primary amyloidosis is the most common form of systemic Amyloidosis. Amyloidosis is the results of fibril formation due to plasma cell dyscrasia or rarely monoclonal gammopathy of uncertain significance (MGUS). Clinical manifestations are proteinuria, cardiomyopathy, peripheral neuropathy, large tongue and shoulder fat pad enlargement and hepatosplenomegaly.
MethodsThe presented patient is a 42-year old woman with clinical features of a dull epigastric and left upper abdominal pain from one year ago. Her family history and past medical history was normal except for an exertional dyspnea. In the physical examination, paleness, large tongue with indentations around it and hepatosplenomegaly were obvious, during admission, she had rectorrhagia, polipectomy led to severe hemorrhage. Echocardiography performed and revealed the typical sign of sparkling pattern with restrictive cardiomyopathy.
FindingsIn bone marrow evaluation plasma cells were 8%. Serum protein electrophoresis showed that monoclonal gammopathy near 2 grams in weights and all data confirm monoclonal gammopathy of uncertain significance. Duodenal biopsy verified an amyloid deposition which was confirmed by Congo red coloration. There were no data to support secondary amyloidosis in our wide investigation and patient was treated with the diagnosis of primary amyloidosis due to monoclonal gammopathy of uncertain significance.
ConclusionPrimary amyloidosis secondary to monoclonal gammopathy of uncertain significance is a rare disease which should be mentioned in chronic multiorgan disorders.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.