فهرست مطالب

چغندر قند - سال بیست و پنجم شماره 1 (بهار و تابستان 1388)

مجله چغندر قند
سال بیست و پنجم شماره 1 (بهار و تابستان 1388)

  • تاریخ انتشار: 1388/05/11
  • تعداد عناوین: 9
|
  • پیمان نوروزی، ایمان زندیه، محسن آقایی زاده، عبدالله محمدی، وحید سالاری صفحه 1
    هدف این تحقیق مقایسه چند روش ریشه زایی سازگاری جوانه های باززایی شده از کشت بافت چغندرقند در شرایط محیطی گلخانه، تولید بذر در مزرعه و بررسی پایداری سطح پلوئیدی کلون های تتراپلویید بود. برای این منظور از دو نوع ریزنمونه قطعات ساقه گل دهنده و جوانه انتهائی گیاهچه بذری جهت تهیه و تکثیر کلون ها در محیط های کشت استفاده شد. سپس سه روش ریشه زایی- سازگاری با استفاده از کلون های حاصل به صورت طرح کرت های خردشده در قالب طرح پایه کرت های کاملا تصادفی مورد بررسی قرار گرفتند. سه روش شامل: 1) ریشه زایی کلون ها در محیط کشت درون شیشه ای، 2) آغشته کردن پایه کلون های فاقد ریشه با پودر هورمونی دست ساز و 3) ریشه دار کردن جوانه ها در روش آبکشت بود. سپس گیاهچه های حاصل از هر روش به گلدان منتقل شد. درصد کلون های سازگارشده از هر روش با نرم افزار SAS تجزیه واریانس شدند. نتایج نشان داد که بین روش اول و دوم اختلاف معنی داری وجود نداشت و هر دو نسبت به روش سوم برتری داشتند. روش دوم به دلیل آن که در آن نیازی به ریشه زایی جوانه ها در درون شیشه نیست، باعث صرفه جوئی در زمان (یک تا دو ماه) و هزینه های کشت بافت (شامل هزینه های پرسنلی، محیط های کشت و مکان نگه داری کلون ها) می شود. در آزمایشی دیگر، نشان داده شد که بین کلون های ریشه دار شده در دو روش اول و دوم تفاوت معنی داری ازنظر وضعیت ریشه وجود ندارد. افزون بر این، تعداد کروموزوم کلون های حاصل از سه روش سازگاری مورد مطالعه قرار گرفت و تغییرات کروموزومی در سطح پلوئیدی مشاهده نشد. کلون های سازگارشده در گلخانه، پس از ورنالیزاسیون به مزرعه منتقل شدند و ساقه گلدهنده تولید کردند. از کلون های حاصل از کشت بافت چغندرقند برای اولین بار در ایران مقدار زیادی بذر هیبرید (در حد 600 تا 2000 گرم) دارای قوه نامیه تولید شد.
    کلیدواژگان: آبکشت، چغندرقند، ریشه زایی، سازگاری، کشت بافت، کلون
  • نسیم رحمانی، محمود مصباح، پیمان نوروزی، سیدباقر محمودی صفحه 13
    مقاومت 11 ژنوتیپ چغندرقند نسبت به نماتد مولد سیست در دو آزمایش جداگانه (در سال 1384) در قالب طرح کاملا تصادفی در شرایط گلخانه بررسی شد. در هر آزمایش از هر ژنوتیپ50 گیاه چه توسط لاروهای فعال سن دوم نماتد مایه زنی شد. به هر گیاه چه 1000 لارو نماتد در چند نوبت مایه زنی شد. نه هفته پس از آخرین مایه زنی لارو، تعداد سیست های تشکیل شده روی ریشه و درون ماسه اطراف هر گیاه چه شمارش و مبنای مقایسه مقاومت ژنوتیپ ها قرار گرفت. داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار آماری SAS تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد در هر دو آزمایش ژنوتیپ ها از نظر درصد مقاومت اختلاف معنی داری با یکدیگر دارند. آزمون چند دامنه ای دانکن در سطح احتمال یک درصد ژنوتیپ ها را در سه گروه مقاوم، حساس و بسیارحساس دسته بندی کرد. منابع مقاومW-1009، W-1010 و رقم تجاری مقاوم نماکیل با کم ترین تعداد سیست در گروه مقاوم و رقم تجاری رسول با برخی هیبریدهای مورد بررسی جزو حساس ترین ژنوتیپ ها دسته بندی شدند. هم چنین مشخص شد که ارزیابی در شرایط گلخانه روشی ساده و مؤثر برای انتخاب ژنوتیپ ها و لاین های مقاوم است و می توان در هر سال دو تا سه مرتبه در شرایط گلخانه توده های اصلاحی زیادی را ارزیابی کرد.
    کلیدواژگان: ارزیابی گلخانه ای، چغندرقند، مقاومت، نماتد مولد سیست
  • رحیم محمدیان، محمد عبداللهیان نوقابی، جواد باغانی، ابوالقاسم حقایقی صفحه 23
    این مطالعه به منظور بررسی رابطه برخی از صفات مرفولوژیکی اوایل دوره رشد سه ژنوتیپ چغندرقند با عملکرد نهایی در شرایط رطوبتی متفاوت طی سال های 82-1380 در دو منطقه کرج و مشهد انجام شد. سه ژنوتیپ چغندرقند (BPکرج، P-29 7219 و 7112) و سه سطح آبیاری (بدون تنش، تنش ملایم و تنش شدید) در قالب آزمایش اسپلیت بلوک با سه تکرار مورد مطالعه قرار گرفتند. پس از مرحله استقرار گیاه، شیب تنش رطوبتی در دو نیمه راست و چپ لوله اصلی سیستم آبیاری بارانی تک شاخه ای در طول دوره رشد اعمال شد. طی فصل رشد، وضعیت رطوبتی خاک با استفاده از دستگاه ترایم و میزان آب دریافت شده در هر تیمار، با استفاده از ظروف جمع آوری آب در وسط هر کرت اندازه گیری شد. خصوصیات مرفولوژیکی مانند وزن خشک اندام هوایی (برگ و دمبرگ)، وزن خشک ریشه ذخیره ای، وزن خشک کل و نسبت وزن خشک اندام هوایی به وزن خشک ریشه ذخیره ای در سه مرحله رشد شامل مرحله توسعه، میانی و رسیدن و عملکرد ریشه و خصوصیات کیفی آن در برداشت نهایی، تعیین شد. متوسط آب مصرفی در شرایط بدون تنش، تنش ملایم و تنش شدید به ترتیب 814، 635 و 363 میلی متر بود. نتایج نشان داد که تنش خشکی طی فصل رشد، عملکرد ریشه را از 51 تن در هکتار در حالت بدون تنش به میزان 24 درصد در تنش ملایم و 57 درصد در تیمار تنش شدید کاهش داد. میانگین عملکرد شکر سفید نیز از 73/6 تن در هکتار در تیمار بدون تنش به ترتیب به میزان 26 و 59 درصد در اثر تنش ملایم و شدید کاهش یافت. عملکردهای ریشه و شکر سفید ژنوتیپ های مورد بررسی در سطوح مختلف تنش خشکی تفاوت هایی نشان داد. لذا نتیجه گیری شد که برای ارزیابی عکس العمل ژنوتیپ های مختلف نسبت به تنش خشکی، شدت تنش خشکی بسیار مهم است. نتایج محاسبه ضرایب همبستگی صفات مرفولوژیکی اندازه گیری شده طی فصل رشد در شرایط متفاوت تنش رطوبتی با عملکرد ریشه و عملکرد شکر سفید ژنوتیپ های مورد بررسی نشان داد که در اوایل فصل رشد (حدود 40 تا 60 روز بعداز اولین آبیاری)، تعداد برگ همبستگی مثبت و معنی دار (r = 0.91، P< 0.01) و وزن ویژه برگ همبستگی منفی و معنی دار (r = -0.90، P< 0.01) با عملکرد نهایی شکر سفید دارند. هم چنین طول و قطر ریشه ذخیره ای در اوایل فصل رشد، همبستگی مثبت و معنی دار (r = 0.86، P< 0.01) با عملکرد نهایی شکر سفید داشت. نسبت وزن خشک اندام هوایی به وزن خشک ریشه ذخیره ای در اوایل فصل رشد همبستگی منفی (r = -0.83، P < 0.01) با عملکرد نهایی شکر سفید داشت. با توجه به نتایج حاصل می توان استنباط کرد که امکان استفاده از این صفات مرفولوژیکی در مراحل اولیه رشد جهت پیش بینی و برآورد عملکرد نهائی ژنوتیپ های چغندرقند در شرایط متفاوت تنش خشکی مداوم وجود دارد. با وجود این، انجام تحقیقات تکمیلی با استفاده از مواد ژنتیکی بیش تر برای حصول نتایج قطعی ضروری است.
    کلیدواژگان: آبیاری بارانی تک شاخه، تنش رطوبتی، چغندرقند، ژنوتیپ، صفات مورفولوژیکی، کرج، مشهد
  • حسین محمدی مزرعه، امیر نورجو صفحه 39
    در این تحقیق، تاثیر زیرشکنی خاک مزرعه به عمق 45 سانتی متر و آبیاری با سه تیمار 60، 80 و 100 درصد نیازی آبی در تناوب گندم و چعندرقند، در آزمایش کرت های نواری در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی میاندوآب، آذربایجان غربی مورد بررسی قرار گرفت. در این بررسی، صفت عملکرد گندم و چغندرقند طی سه سال (81-1379) مورد ارزیابی قرار گرفت و از آزمون دانکن برای مقایسه میانگین ها استفاده شد. نتایج نشان داد که زیرشکنی خاک پس از گذشت سه سال روی عملکرد گندم و چغندرقند اثر معنی دار ندارد، ولی تاثیر زیرشکنی بر عملکرد گندم سال اول و عملکرد چغندرقند در سال های اول و دوم معنی دار بود. یعنی تاثیر زیرشکنی در زراعت گندم تا یک سال و در چغندرقند تا دو سال مؤثر است. زیرشکنی سال اول، دوم و سوم به ترتیب دارای بیش ترین تاثیر در افزایش عملکرد گندم و چغندرقند بود. تاثیر میزان آب آبیاری روی عملکرد گندم و چغندرقند در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. تیمار آبیاری 100 درصد با 6/4 تن در هکتار بیش ترین و تیمار آبیاری 60 درصد با 5/3 تن در هکتار کم ترین عملکرد گندم را تولید کرد. بیش ترین و کم ترین عملکرد چغندرقند با 60 و 1/48 تن در هکتار به ترتیب مربوط به تیمارهای 100 و 60 درصد تامین آب بود. به طور کلی، زیرشکنی خاک باعث افزیش بهره وری مصرف آب شد و امکان اعمال کم آبیاری بدون کاهش عملکرد را فراهم کرد.
    کلیدواژگان: بهره وری، چغندرقند، زیرشکنی، کم آبیاری، گندم، میاندوآب
  • سعید صادقزاده حمایتی، داریوش فتحاله طالقانی، علی کاشانی، سیدعطاءالله سیادت، قربان نورمحمدی صفحه 53
    بهمنظور بررسی نحوه تاثیر دریافت تشعشع خورشیدی در رقم های مختلف چغندرقند در تاریخ های کاشت و تراکم بوته، این تحقیق طی سال های 1384 و 1385 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی کمالآباد کرج انجام شد. آزمایش به صورت کرت های دو بار خردشده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار بود. دو تاریخ کاشت متداول (به ترتیب 24 فروردین و سوم اردیبهشت در سالهای 1384 و 1385) و چهل روز بعد (به ترتیب سوم خرداد و 11 خرداد در سالهای 1384 و 1385) به کرتهای اصلی، چهار سطح تراکم بوته 0/6، 5/7، 0/9 و 5/10 بوته در مترمربع به کرتچه ها و سه رقم چغندرقند به نام های منوژرم جلگه، هیبرید 428 و دی اس 4027 به کرتچه های فرعی اختصاص داده شد. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد کشت چغندرقند در منطقه کرج طی دهه سوم فروردین در مقایسه با به تعویق انداختن زمان کاشت به مدت چهل روز، موجب میشود تا میزان تشعشع خورشیدی دریافت شده معادل 425 مگاژول بر مترمربع کاهش یابد. این در حالی بود که کارآیی مصرف تشعشع برای تولید ماده خشک در هر دو تاریخ کاشت (48/1-43/1 گرم در مترمربع در مگاژول) تفاوت معنیدار آماری با هم نداشت. افزایش تراکم بوته از 6 به 5/10 بوته در مترمربع گرچه موجب افزایش دریافت تشعشع شد ولی، این تاثیر معنیدار نبود و کارآیی مصرف تشعشع نیز واکنش خطی نسبت به تراکم بوته نشان نداد. کارآیی مصرف تشعشع در رقمهای جلگه و 428 (43/1 گرم بر مترمربع بر مگاژول) کم تر از رقم دی اس 4027 (85/1 گرم بر مترمربع بر مگاژول) بود. این تفاوت عمدتا ناشی از بالا بودن کارآیی مصرف تشعشع برای تولید اندامهای زیرزمینی در رقم دی اس 4027 (54/1 گرم بر مترمربع بر مگاژول) نسبت به رقمهای جلگه و 428 (10/1 گرم بر مترمربع بر مگاژول) بود. کارآیی مصرف تشعشع برای تولید اندامهای هوایی (34/0 – 32/0 گرم بر مترمربع بر مگاژول) تفاوت معنیدار بین رقمهای موردآزمایش نداشت. از نتایج حاصل چنین استنباط میشود که در تحقیقات بهنژادی باید در زمینه بهبود نسبت ریشه به اندام هوایی گام برداشته شود.
    کلیدواژگان: تاریخ کاشت، تراکم بوته، چغندرقند، رقم، کارآیی مصرف تشعشع، کرج
  • محمد عبداللهیان نوقابی، بابک بابایی، بیتا منصوری، حمید نوشاد صفحه 71
    پژوهش حاضر با هدف بررسی ضایعات کمی و کیفی ریشه های چغندرقند تحت شرایط دو روش نگه داری در کنار مزرعه برای مدت زمان های مختلف در سال 1384 در مزرعه تحقیقاتی مؤسسه تحقیقات چغندرقند واقع در کمال شهر کرج انجام شد. بررسی به صورت آزمایش فاکتوریل اسپلیت پلات در قالب طرح پایه کاملا تصادفی با نه تکرار صورت گرفت. ترکیبی از دو زمان برداشت (نیمه آبان و نیمه آذر) با دو روش نگه داری چغندرقند در مزرعه (سیلوی توصیه شده در کنار مزرعه و به صورت کپه ای مشابه روش متداول توسط برخی از کشاورزان) در کرت های اصلی و مدت زمان نگه داری ریشه ها در سیلو (دو، چهار، شش و هشت هفته) در کرت های فرعی اختصاص یافتند. خصوصیات کمی و کیفی ریشه چغندرقند و هم چنین تغییرات دما و ضایعات وزنی و قندی قبل از سیلو و در پایان مدت نگه داری اندازه گیری شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد اثر روش نگه داری و مدت نگه داری برای همه صفت های مورد بررسی معنی دار (P<0.01) است. در برداشت آبان ماه، متوسط کمینه دمای داخل سیلوی توصیه شده معادل 5/2 و در داخل کپه معادل 3/0- و در هوای اطراف سیلوها معادل 8/0- درجه سانتی گراد بود. میانگین ضایعات وزنی و ضایعات قندی چغندرقند در روش نگه داری به صورت کپه ای در سطح مزرعه به ترتیب 6/2 و سه برابر بیشتر از سیلوی کنار مزرعه بود. نگه داری چغندرقند به صورت کپه ای در سطح مزرعه اگرچه باعث افزایش عیاری معادل 48/2 درصد نسبت به ریشه های نگه داری شده در سیلوی کنار مزرعه گردید، (عمدتا به دلیل 6/4 درصد پلاسیدگی ریشه در اثر از دست دادن رطوبت) لکن مقدار ساکاروز بر مبنای ماده خشک آن 40/2 درصد کم تر بود. با افزایش مدت نگه داری تا شش هفته، درصد قند و درصد ماده خشک ریشه به طور معنی داری افزایش یافت ولی میانگین ضایعات وزنی روزانه ریشه چغندرقند در دو هفته اول حدود 40درصد بیشتر از دو هفته بعد بود. اگرچه برای هر تن چغندرقند که از مزرعه بارگیری و در کنار مزرعه به صورت سیلوی توصیه شده نگه داری شود 50625 ریال هزینه شد در مقابل، ضایعات شکر در این روش معادل 1072 گرم شکر به ازای هر تن چغندرقند در هر روز به ارزش 5896 ریال کم تراز روش نگه داری به صورت کپه ای در سطح مزرعه بود. بنابراین اگر کشاورز بخواهد چغندرقند را بیش از نه روز (معادل 27 درجه روز از لحاظ مجموع واحدهای حرارتی مؤثر در تنفس ریشه، RDD) در مزرعه نگه داری نماید از لحاظ اقتصادی توجیه دارد که ریشه ها را در سیلوی توصیه شده در کنار مزرعه نگه داری نماید. لذا توصیه می گردد کارخانه های قند از طریق مساعدت های تشویقی، کشاورزان را ترغیب نموده تا ریشه های برداشت شده از مزرعه بلافاصله در کنار مزرعه به روش صحیح سیلو و در فرصت مناسب به کارخانه قند حمل گردد.
    کلیدواژگان: تلفات وزنی، چغندرقند، دمای سیلوی کنار مزرعه، ضایعات قندی، کلش گندم، هزینه نگه داری
  • سیامک پیش بین، حمید محمدی*، عبدالرسول ذاکرین صفحه 87

    هدف از انجام این مطالعه، بررسی عوامل موثر بر عدم انجام به موقع عملیات ماشینی در مراحل مختلف تولید چغندرقند در استان فارس بود. با استفاده از روش نمونه گیری ساده تصادفی، تعداد 227 نفر از چغندرکاران مناطق اقلید، مرودشت و فسا به طور تصادفی انتخاب و در طول سال 1385 آمار و اطلاعات لازم با استفاده از الگوی پروبیت گرد آوری شد. نتایج این مطالعه نشان داد چنانچه تقاضا برای استفاده از امکانات و خدمات ماشینی کارخانه قند، تراکم حجم فعالیت های زراعی محصولات رقیب چغندرقند و عدم دسترسی به موقع چغندرکاران به نهاده های تولید یک درصد افزایش یابد، احتمال عدم انجام به موقع عملیات ماشینی در مزارع چغندرقند در شهرستان های اقلید به ترتیب 413/0، 192/0 و 122/0، مرودشت به ترتیب 425/0، 226/0 و 060/0 و فسا به ترتیب 444/0، 158/0 و 097/0 افزایش خواهد یافت. اما چنانچه نقدینگی چغندرکاران به منظور اجاره ماشین آلات تولید، یک درصد افزایش یابد احتمال عدم انجام به موقع عملیات ماشینی در مزارع چغندرقند در شهرستان های اقلید، مرودشت و فسا به ترتیب 273/0، 290/0 و 301/0 کاهش خواهد یافت.

    کلیدواژگان: الگوی پروبیت، تاخیر در عملیات ماشینی، تولید چغندرقند، استان فارس، اقلید، فسا، مرودشت
  • منصور یاعلی جهرمی، حمید محمدی، زکریا فرج زاده صفحه 97
    قیمت محصولات کشاورزی معمولا با نوسانات زیادی مواجه است و انجام پیش بینی می تواند به نحو مؤثری به تصمیم گیری ها مساعدت کند. این مطالعه با هدف پیش بینی قیمت اسمی و واقعی چغندرقند و شناخت الگوی مناسب پیش بینی صورت گرفت. پس از بررسی ایستایی سری ها، تصادفی بودن متغیرها با استفاده از دو آزمون ناپارامتریک والد-ولفویتز و پارامتریک دوربین-واتسون بررسی شد. براساس نتایج این آزمون ها، سری قیمت اسمی چغندرقند به عنوان سری غیرتصادفی و قابل پیش بینی و سری قیمت واقعی به عنوان سری تصادفی ارزیابی شد. دوره مطالعه نیز شامل سال های 1384-1350 بود. الگوهای مورد استفاده برای پیش بینی نیز شامل الگوهای خودتوضیح (AR)، میانگین متحرک (MA)، خودتوضیح هم انباشتگی میانگین متحرک (ARIMA)، تعدیل نمایی یگانه، تعدیل نمایی دوگانه، هارمونیک و خودتوضیح واریانس ناهمسانی شرطی (ARCH) بود. بر اساس معیار حداقل خطای پیش بینی از میان الگوهای مورد استفاده الگوی هارمونیک در مقایسه با سایر الگوها خطای کمتری داشت. مقادیر پیش بینی شده برای سال های 1383 و 1384 به ترتیب در دامنه 396000-344000 و 448504-398000 ریال به ازای هر تن قرار گرفت. مقادیر قیمت حقیقی برای سال های یاد شده به ترتیب 387200 و 447000 ریال به ازای هر تن بود.
    کلیدواژگان: پیش بینی، تعدیل نمایی، چغندرقند، خودتوضیح هم انباشتگی میانگین متحرک، خودتوضیح واریانس ناهمسانی شرطی، قیمت، هارمونیک
|
  • P. Norouzi, I. Zandieh, M. Aghaiezadeh, A. Mohamadi, V. Salari Page 1
    The purpose of this study was to compare rooting methods in tissue culture regenerated-clones in sugar beet and their adaptation to environmental conditions and determine clones ploidy stability. Two kinds of explants including shoot apex of seedlings and inflorescence stem pieces were used for preparation and propagation of the clones in media. In the next step, three rooting and adaptation methods as main plots and four genotypes as sub plots were compared using a split plot experimental design. The methods were: 1. rooting clones in in vitro culture, 2. sink rootless shoot bases into hormonal powder and 3. inducing roots in water-culture device. The plantlets derived from each method were transferred to pots in the greenhouse for the growth and adaptation. Percentage of adapted clones from each treatment was analyzed by SAS program. The results showed no significant differences between methods 1and 2 and these two methods had advantages as compared to the third method. Therefore, method 2 does not need to root from shoots in in vitro and this is resulted in saving of money (personel, media and keeping place) and time (1 to 2 months). In the other experiment, chromosome counting of the clones was performed and genetic stability was observed at ploidy level. Adapted clones were vernalized in cold room and transplanted in the field. The plants in the field produced flowering stems and setting seeds as much as kilogram as a first report.
  • N. Rahmani, M. Mesbah, P. Norouzi, S. B. Mahmoodi Page 13
    Resistance of 11 genotypes of sugar beet to cyst nematode was evaluated in two separate greenhouse experiments in completely randomized design. In each experiment, 50 seedlings of each genotype were inoculated with 1000 nematode larves in several times. After 9 weeks, the number of cysts on each plant was counted. Data were analyzed with SAS program. The results showed that the genotypes differed significantly in number of cysts on them in both experiments. Genotypes were classified into 3 groups: resistant, moderately susceptible and susceptible based on Duncan method at  = 0.01. W-1009,W-1010 and NEMAKIL were in resistant group, while Rasoul and some other hybrids were in susceptible group. Finally, it was found that greenhouse evaluation is a simple and efficient method for screening resistant genotypes and breeding lines and it can be used for 2-3 times in one year in greenhouse conditions.
  • R. Mohammadian, M. Abdollahian-Noghabi, J. Baghani, A. Haghayeghi Page 23
    In order to investigate the relationships of some morphological traits at the early stages of three sugar beet cultivars with final yield at varying levels of water regines, a field experiment was carried out in Karaj, and Mashhad, in 2001-2003. The objective of this study was to find the relation of some morphological traits of three sugar beet genotypes (7219-P.69, BP-Karaj and 7112) during the growing season with final yield traits such as root yield (RY), sugar content (SC) and white sugar yield (WSY) where plants were subjected to severe continuous water stress, moderate stress and nonstress conditions. The experimental design was split block with three replications. The continuous water stress gradient was applied from plant establishment onwards by using a line-source sprinkler irrigation system. Soil water content at the depth of 0-100 cm were determined by TDR and the amount of water received by each treatment recorded during the growing season. Morphological characteristics such as shoot dry weight (SDW), root dry weight (RDW), total dry weight (TDW) and SDW/ RDW ratio at three growth stages and yield and quality of sugar beet at final harvest were determined by destructive sampling. Total water used in nonstress, moderate stress and continuous stress conditions were 814, 635 and 363 mm, respectively. The results showed that RY reduced from 51 t ha-1 in normal irrigation by 24% and 57% in moderate and continuous water stresses, respectively. Similarly, WSY reduced from 6.73 t ha-1 in normal irrigation condition by 26% and 59% in moderate and continuous stresses, respectively. The response of RY and WSY of beet genotypes to water stress differed when the severity of water stress was changed. Thus, the intensity of water stress is a very important factor in the evaluation of sugar beet germplasm under drought stress conditions. There was a positive correlation (r= 0.91, P< 0.01) between the number of leaves and WSY and a negative correlation (r= -0.90, P< 0.01) between WSY and specific leaf weight. In terms of root characters, there were positive correlations (r= 0.86, P< 0.01) of root length and root diameter with WSY at final harvest. There was a negative correlation (r= -0.83, P< 0.01) between shoot: root ratio and final WSY. Thus, some morphological traits of sugar beet during the early growth stage may be useful for plant breeders to predict the genotypic productivity of sugar beet in a breeding program of drought tolerant variety. However, in order to obtain conclusive results additional studies with a larger number of genotypes are required.
  • H. Mohammadi Mazraeh, A. Nourjou Page 39
    In order to evaluate the effects of sub soiling and irrigation level treatments on yield of sugar beet and wheat in rotation, an experiment was conducted at agricultural research station of West Azerbaijan province. The plots were arranged as a strip plot experiment in randomized complete block design with three replications. Horizontal plot (sub soiling treatment) consisted of sub soiling depth of 45 cm and no-sub soiling, and vertical plot (irrigation level treatment) included 100, 80 and 60 percents of full irrigation. The yield of wheat and sugar beet was evaluated for three years (1379- 1380). The results showed that after 3 years, sub-soiling had no- significant effect on yield of sugar beet and wheat, but the effects of first year sub-soiling on wheat yield and first and second year sub-soiling on sugar beet yield were significant. The irrigation treatments influence on yields of wheat and sugar beet were significant (α=0.01). The sub soiling improved water productivity, general and made it possible to apply deficit irrigation without yield reduction.
  • S. Sadeghzadeh Hemayati, D. F. Taleghani, A. Kashani, S.A. Siadat, G. Nour-Mohamadi Page 53
    In order to evaluate the effect of sugar beet sowing date, planting density and cultivar on solar radiation interception, a study was conducted in Kamal-Abad Agricultural Research Station of Sugar Beet Seed Institute (SBSI) in 2005 and 2006. The experimental design was split-split plots based on Randomized Complete Block Design (RCBD) with three replications with two sowing dates as the main plot (the earliest possible date including 04-April and 22-April in 2005 and 2006 and 40 days later including 23-May and 31-May in 2005 and 2006, respectively), four plant densities as the sub-plot (6.0, 7.5, 9.0 and 10.5 plants.m-2) and three sugar beet monogerm cultivars as the sub-sub-plot (Jolgah, Hybrid 428 and DS 4027). In terms of the effect of sowing date, it was shown that sugar beet sowing in Karadj at the earlist possible date (Mid-March) compared to the sowing date delayed for 40 days only led to an increase in intercepted radiation by 425 MJ.m-2; while radiation use efficiency (RUE) for producing dry matter which was in the range of 1.43-1.48 g.m-2 MJ-1 did not differ between the two sowing dates. The increase in plant density from 6.0 to 10.5 plants.m-2 led to a non-significant increase in intercepted radiation. RUE did not show a linear response to plant density, too; while the increase in plant density led to a decrease in radiation extinction coefficient and improvement of radiation distribution in canopy. The cultivar DS 4027 had better RUE than the cultivars Jolgah and Hybrid 428 (1.85 and 1.43 g.m-2.MJ-1, respectively). The main reason for this difference was the higher RUE of DS 4027 (1.54 g.m-2.MJ-1) in producing root system than the other two cultivars (1.10 g.m-2.MJ-1). In terms of RUE in producing shoot system, there was no significant difference between Jolgah and Hybrid 428 (0.34 g.m-2.MJ-1) and DS 4027 (0.32 g.m-2.MJ-1). According to the results, it can be conclude that improving the main drawback of domestic cultivars i.e. low R/S ratio should be given priority.
  • M. Abdollahian-Noghabi, B. Babaei, B. Mansoori, H. Noshad Page 71
    The objective of the present experiment was to study the root mass and sugar losses of sugar beet during the storing beets in two methods of on-farm storage. A factorial split plot experiment with nine replications based on a completely randomized design was conducted during 2005 in the experimental fields of Sugar Beet Seed Institute (SBSI) of Iran, in Karaj. Combination of two harvest dates (early October and November) and two on-farm storage methods (small pile in the field as a check- farmer method- and recommended pile close to the field) were arranged in the main plots. Four root storage intervals of 2, 4, 6 and 8 weeks were arranged in the sub plots. About 25 sugar beet roots were placed in a plastic net bag as an experimental unit. Quality and quantity traits of beet samples were determined in all treatments using standard methods. Sugar losses and mass loss of beet samples were determined relative to each harvest date, before storing sugar beet roots. The results showed that mass loss of sugar beet in the small pile was 2.6 times greater than that stored in the recommended pile method. Storing sugar beet in the small pile until eight weeks compared to storing beet in the recommended pile method resulted in an increase in sugar content by 2.48% (mostly due to 4.6% root dehydration). However, the concentration of sucrose on dry weight basis was reduced by 2.40%. Both sugar content and root dry matter content increased significantly by increasing the duration time of sugar beet storage until six weeks. During the two first weeks of storage, both root mass and sugar losses were significantly greater than that in the later weeks of storage. Sugar losses during the two first weeks were 40% more than that of the second two weeks of beet storage. The results of storage cost of sugar beet in the recommended pile was 50625 Rials per ton of sugar beet in terms of loading from field, transporting and keeping in the on-farm storage. However, sugar losses in this method were 1072 gt-1d-1, equivalent to 5896 Rials less than that in small pile in the field (farmer method). In conclusion, if farmers have to keep the harvested beet roots in the field more than nine days (equal to 27 Respiration Degree Days, RDD), it is economic to store the beet roots according to the recommended on-farm storage. From technical quality point of view, as the high quality of beet root as a row material may reduce the sugar losses of beet processing in the factory, the sugar factories are recommended to encourage the farmers to keep the harvested roots immediately in the recommended pile by paying some bonuses to the farmers.
  • S. Pishbin, H. Mohammadi, A. R. Zakerin Page 87

    The purpose of this study is determining the factors affecting timeliness of machine operation at different stages of sugar beet production. Farm-level data were collected from a sample of 227 sugar beet farmer located in three major districts of Fars province of Iran: Eghleed, Marvdasht and Fasa, selected by a random sampling method during 2006. For this purpose, the Probit model was used. The results indiated that, when the intensity of demand for using facilitites and machinery services of sugar beet factories in the studied area, the intensity of cultural practices of competitive crops, and on- time non-accessibility of sugar beet farmers to production inputs increase by 1 percent then the probability of delayed machine operation in sugar beet farms increases, respectively, by 0.413, 0.192 in Eghleed by 0.122, 0.425, 0.226 in Marvdasht and by 0.060 and 0.444, 0.158 and 0.097 in Fasa. However, if liquidity of sugar beet farmers for renting machineries increases by 1 percent, then the probability of delayed machine operation in sugar beet farms in Eghleed, Marvdasht and Fasa decreases by 0.273, 0.290 and 0.301, respectively.

  • M. Yaali Jahromi, H. Mohammadi, Z. Farajzade Page 97
    Agricultural prices have a high fluctuation and forecasting may help decision making effectively. The aim of this study was to forecast the nominal and real prices of sugar beet and to recognize the appropriate forecasting model. Initially the stationary of the series was tested. In order to investigate whether the series are stochastic, the nonparametric test of Vald-Wulfowitz and parametric test of Durbin-Watson were then applied. The results indicated that the nominal price of sugar beet was non stochastic and predictable while the real price series were found to be stochastic. The study period covered 1971- 2005. The Autoregressive, Moving Average, ARIMA, Single and Double Exponential Smoothing, Harmonic and ARCH were applied to forecasting sugar beet prices. Based on the lowest forecasting error criterion, the Harmonic model was selected as the best model. The prices of sugar beet forecasted by different models were at the range of 344000-396000 and 398000-448504 Rials per ton for 2004 and 2005, respectively. The sugar beet actual price for 2004 and 2005 were 387200 and 447000 Rials per ton, respectively.