Journal of Kermanshah University of Medical Sciences
Volume:13 Issue: 3, 2009

گرچه تاثیرات مفید بازتوانی جامع قلبی در بیماران با نارسایی قلب شناخته شده است اما تنها بخش کوچکی از آن ها به این مراکز ارجاع می شوند. هدف از این مطالعه، مقایسه اثر بازتوانی بر ظرفیت ورزشی و عوامل خطرساز قابل اصلاح بیماران با و بدون نقص عملکرد انقباضی بطن چپ بود. این مطالعه مشاهده ای با بررسی پرونده 502 بیمار که دوره بازتوانی خود را از سال 86-1380 در بیمارستان امام علی (ع) کرمانشاه تکمیل کرده بودند، انجام شد. بیماران به دو گروه با نقص عملکرد انقباضی بطن چپ (کسر جهشی>50%؛ 185n=) و عملکرد انقباضی نرمال (کسرجهشی ≥50%؛ 317=n) تقسیم شدند.
هر دو گروه از نظر خصوصیات پایه از جمله BMI، سابقه پرفشاری خون، مصرف سیگار و دیابت همسان بودند. پس از بازتوانی در هر دو گروه، ظرفیت ورزشی، BMI، اندازه دور کمر، کلسترول تام و LDL، تری گلیسرید، فشارخون سیستول و دیاستول و نمره افسردگی بهبود یافت (001/0P

احتمال دخالت باکتری های مایکوپلاسما هومینیس و اوراپلاسما اورالیتیکوم در ایجاد و بروز ناباروری از سال های گذشته مطرح بوده است. پژوهش حاضر با هدف تعیین فراوانی باکتری های مذکور روی 56 نمونه از زوج های نابارور و همسرانشان که به مرکز درمانی پژوهشگاه فناوری های نوین در شهر تهران مراجعه نموده بودند، انجام شد.
در این مطالعه تحلیلی-مقطعی، پرسشنامه کامل برای زوجین تنظیم و معاینات توسط متخصصین به عمل آمد. در ادامه از ترشحات ناحیه سرویکس بانوان و مایعSemen همسران آن ها با رعایت شرایط استریل نمونه‎برداری شد. نمونه ها در آزمایشگاه میکروبیولوژی مورد کشت و آزمایش های تخصصی و تشخیص افتراقی قرار گرفت. با جداسازی مایکوپلاسما و ارتباط آن ها با عواملی مانند سن، سن ازدواج، میزان تحصیلات و مدت ناباروری در نرم افزار آماریSPSS تجزیه و تحلیل گردید.
از 56 زوج مورد بررسی، باکتری مایکوپلاسما هومینیس از 22 نفر از خانم ها و 11 نفر از آقایان جدا شد. میزان آلودگی به میکروارگانیسم اوراپلاسما اورالیتیکوم نزد 33 نفر خانم و 26 نفر از آقایان مشاهده شد. بین ناباروری خانم ها با علت باکتری های مذکور و وجود عفونت با مایکوپلاسما هومینیس واوراپلاسمااورالیتیکوم در همسران آن ها رابطه معنادار بود. ارتباط بین ناباروری، آلودگی با باکتری های مذکور، سن و سن ازدواج معنادار نبود.
حضور دو نوع باکتری مذکور در خانم های نابارور بیشتر از آقایان بود. پیشنهاد می شود با مطالعات منطقه ای در زوجین نابارور، نقش سایرعوامل مشخص شده و با درمان مناسب میزان ناباروری کاهش و سطح بهداشت جنسی در جامعه ارتقاء یابد.

بیماران مبتلا به دیابت در مقایسه با بیماران غیردیابتی چندین برابر بیشتر در معرض ابتلا به عفونت های ادراری قرار دارند. این مطالعه به منظور تعیین فراوانی و عوامل خطرزای عفونت های ادراری در زنان مبتلا به دیابت نوع 2 مراجعه کننده به مرکز انستیتوغدد درون ریز و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی ایران انجام شد.
این مطالعه مقطعی بر روی 511 زن غیرحامله مبتلا به دیابت نوع 2 در فاصله زمانی مهرماه تا اسفندماه 1386 انجام شد. نمونه گیری به روش مستمر انجام شد. نمونه ها در صورت داشتن علایم عفونت ادراری و مثبت شدن یک نوبت کشت ادرار در گروه افراد با عفونت ادراری با علامت قرار می گرفتند. درصورت نداشتن علایم عفونت ادراری و مثبت شدن دو کشت ادرار جزء گروه افراد با عفونت ادراری بدون علامت بودند. عفونت ادراری بدون علامت در این مطالعه براساس وجود 105 کلنی از یک یا حداکثر 2 میکروارگانسیم در حداقل 2 کشت مثبت به عمل آمده از نمونه تمیز میانه ادرار در افراد بدون علایم عفونت ادراری تعریف گردید. سپس عوامل خطرزا برای ایجاد عفونت های ادراری بررسی شد.
شیوع عفونت ادرای با علامت 2/6 درصد و عفونت ادراری بدون علامت 8/1 درصد بود. رابطه متغیر سن و ابتلا به عفونت ادراری معنا دار بود. شیوع عفونت های ادراری در زنان مبتلا به دیابت نوع 2 در این مطالعه نسبت به سایر مطالعات کم تر است. می توان سن را به عنوان یکی از عوامل دخیل در ابتلا به عفونت ادراری در نظرگرفت.

عفونت مجاری ادراری ((UTI، شایع ترین بیماری دستگاه ادراری و دومین عفونت شایع در کودکان است. هدف از مطالعه حاضر، تعیین نمای بالینی وآزمایشگاهی عفونت ادراری در کودکان بستری در بیمارستان رازی کرمانشاه طی سال های 84-1380 بود.
در این مطالعه توصیفی، پرونده های 462 بیمار مبتلا به UTI از سال 84-1380 بررسی و اطلاعات استخراج شده در چک لیست های مربوطه ثبت گردید. UTI به صورت آنالیز ادراری فعال همراه کشت ادراری مثبت یا آنالیز ادراری غیرفعال با علایم بالینی مشخص وکشت ادراری مثبت تعریف شد. داده ها با استفاده از نرم افزار Spss(13) تجزیه و تحلیل گردید.
66 درصد ببماران مؤنث بودند. در 7/26 درصد همراهی UTI و رفلاکس مثانه به حالب دیده شد. Ecol، پروتئوس و کلبسیلا به ترتیب 53، 5 و 4 درصد عوامل پاتوژن UTI را تشکیل می دادند. تب، شایع ترین یافته بالینی بود (48%) و در 81مورد، یک عفونت همراه با UTI وجود داشت که گاستروانتریت با 45 مورد، شایع ترین عفونت همراه بود. پیوری در 80 درصد موارد و هماچوری در 25 درصد موارد آنالیز ادراری مبتلایان گزارش گردید. در 25 درصد بیماران UTI راجعه دیده شد و شایع ترین فصل ابتلا به UTI، تابستان بود (32%). 79 درصد به رژیم درمانی آمپی سیلین-جنتامایسین پاسخ مناسب دادند و در 8/13درصد بیماران درمان با سفتریاکسون، نتیجه مطلوب داشت.
بررسی آنالیز ادراری در هر کودک تبدار زیر 2 سال برای رد UTI ضروری است. وجود پیوری در آنالیز ادراری، با حساسیت بالایی ابتلا به UTI را تایید می کند. درمان آمپی سیلین- جنتامایسین، پروتکل مناسبی برای درمان UTI است.

تعداد بیماران مبتلا به ایدز در حال افزایش است. رفتارهای مخاطره آمیز، سهم عمده ای در افزایش روند بیماری ایفا می کند. بررسی ادراک و رفتار افراد مبتلا به این بیماری، برنامه ریزی برای کاهش بروز رفتارهای پرخطر را تسهیل خواهد کرد. مطالعه حاضر با هدف بررسی ادراک و رفتار بیماران مبتلا به ایدز انجام شد.
این پژوهش کیفی در مرکز مشاوره بیماری های رفتاری کلینیک غرب بیمارستان امام خمینی تهران انجام شد. مشارکت کنندگان به صورت هدفمند انتخاب شده وداده ها از طریق مصاحبه عمیق فردی و نیمه ساختاریافته حاصل گردید. کلیه مصاحبه ها ضبط و پیاده سازی شد. پس از چندبار مطالعه، تم ها یا درون مایه ها به عنوان کوچک ترین واحدهای معنادار استخراج، کدبندی و طبقه بندی شدند.
از کل 61 بیمار با میانگین سنی 7/29 سال، 45 بیمار اچ-آی-وی مثبت و 16 بیماردر مرحله ایدز بودند. 7/37 درصد این بیماران زن بودند. تم های استخراج شده در دو بخش ادراک و رفتار ارایه شد. بخش ادراک، شامل راه های ابتلای متصور بیماران و نقصان آگاهی در مورد راه های انتقال و پیشگیری از بیماری بود. بخش رفتار، شامل تعدد رفتارهای پرخطر، پنهان نمودن بیماری و عدم استفاده از وسایل حفاظتی بود.
نتایج مطالعه بر لزوم انجام مشاوره فردی به بیماران مبتلا، در زمینه خطر انتقال و فاش سازی بیماری با افزایش منابع حمایت اجتماعی تاکید می کند. برای عموم جامعه، آموزش ایدز با تاکید بر باورهای مذهبی با استفاده از تئوری های شناختی- رفتاری و الگوهای بومی آموزش بهداشت توصیه می شود.

تومور میوفیبروبلاستیک التهابی ضایعه ای تومورال در تمام سنین و تقریبا تمام ارگان هاست. هدف مطالعه حاضر بررسی خصوصیات ایمونوهیستوشیمی این تومور بود.
دراین مطالعه توصیفی-مقطعی، 19 نمونه تومور میوفیبروبلاستیک التهابی یا تومورکاذب التهابی موجود در دفاتر بایگانی آزمایشگاه های پاتولوژی کرمانشاه، انستیتوکانسر و بیمارستان امام خمینی تهران، انتخاب و با استفاده از روش IHC از نظربروز مارکرهای CK، EMA، P53، Desmin، SMA، MSA، ALK و Vimentin مورد بررسی قرارگرفتند.
سن متوسط بیماران 40 سال بود. 6/52% بیماران مرد بودند. شایع ترین ارگان های مبتلا به ترتیب شامل: معده (1/21%)، مثانه (8/15%)، روده کوچک (8/15%)، ریه و مدیاستن (8/15%)، امنتوم (5/10%)، رتروپریتوئن (3/5%)، سرویکس رحم (3/5%)، پیشابراه (3/5%) و داخل عضله گلوتئوس(3/5%) بود. از مارکرهای ایمونوهیستوشیمی بروز ویمنتین 7/94، MSA 9/57، SMA 4/47، EMA 8/15 و ALK 3/5 درصد بود. نتیجه ارزیابی بروز P53، CK وDesmin منفی بود.
CK مارکر معتبری برای افتراق تومور میوفیبروبلاستیک التهابی از کارسینوم سارکوماتوئید است. برای افتراق این ضایعات، استفاده از رابدومیوسارکوم، لیومیوسارکوم،Postoperative Spindle Cell Nodule و دسمین، مفید است. پیشنهاد می شود اصطلاح IMT صرفا برای تومورهای ALK مثبت و یا مواردی که با بررسی سیتوژنتیک فیوژن ژن های دخیل در ایجاد بیماری در آن ها به اثبات رسیده است، به کار رود و در سایرموارد مشابه تحت عنوان کلی IPT طبقه بندی و گزارش گردد.

امروزه مشکل موش های اهلی در شمار مشکلات بین المللی است که علاوه براهمیت بهداشتی در انتقال انواع بیماری ها حایز اهمیت اقتصادی نیز هستند. پژوهش حاضر با هدف بررسی فراوانی ومقاومت آنتی بیوتیکی باکتری های جداشده ازروده موش های شهرستان لاهیجان در سال 1381 انجام شد.
این بررسی به روش نمونه برداری اتفاقی خوشه ایاز13 منطقه شهر لاهیجان در شرایط یکسان بر روی 100 عدد موش انجام گرفت. موش ها با اتر، کشته و کالبدشکافی شدند. از سکوم هر موش با سوآب استریل نمونه برداری و کشت بر روی محیط های مختلف و برای یرسینیاانترکلی تیکا به روش غنی سازی در سرما در بافر فسفات (PBS) انجام شد. سپس از کلنی باکتری ها به روش کربی بائر آنتی بیوگرام انجام شد. یافته ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS تجزیه و تحلیل شدند.
از مجموع 100 موش به تله افتاده، 94 عدد راتوس نروژیکوس و 6 مورد راتوس راتوس بودند. باکتری های جداشده، مربوط به جنس انترباکتریاسیه، کوکسی های گرم مثبت و باسیلوس سره ئوس بود. حساس ترین آنتی بیوتیک ها سیپروفلوکساسین، نالیدکسیک اسید وکوتریموکسازول بود.
موش ها از طریق حمل وانتقال بیماری های زئونوز برای سلامتی انسان و دام خطرناک هستند. رعایت بهداشت برای کنترل این خطر ضروری است. توصیه می شود مطالعاتی وسیع تر در این زمینه انجام گیرد.

پرسشنامه تنظیم رفتار ورزشی از رایج ترین مقیاس ها در تنظیم رفتار ورزشی است. مطالعه حاضر با هدف تعیین روایی و پایایی پرسشنامه تنظیم رفتاری در ورزش در ایران انجام شد. 418 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گیلان در این مطالعه مقطعی شرکت نمودند. پس از انجام مراحل ترجمه، روایی ابزار از طریق روایی محتوا و سازه (تحلیل عاملی اکتشافی) انجام شد. برای مطالعه پایایی از روش همخوانی داخلی با استفاده از ضریب آلفا کرون باخ استفاده شد.
در مرحله اعتباریابی محتوا، براساس نظر متخصصان و دانشجویان تغییرات مختصری در پرسشنامه اعمال شد. در تحلیل عاملی، 4 عا مل قابل قبول با ارزش ویژه بالاتر از یک و واریانس کلی 64 درصد شناسایی شدند که 18 آیتم با بار عاملی قابل قبول (بیشتر از 4/0) در زیر این 4 عامل قرار گرفتند. این 18 گویه به عنوان ساختار پرسشنامه ایرانی تنظیم رفتار ورزشی محسوب شدند. در مرحله اعتمادیابی، همه چهار عامل با گویه های مربوطه، ضریب پایایی مناسبی (بیشتر از 7/0) به دست آوردند.
پرسشنامه تنظیم رفتاری در ورزش دارای روایی و پایایی بود و قابل استفاده در پژوهش ها و فعالیت های موردنظر شناخته شد. استفاده از این پرسشنامه در مطالعات با موضوعات مشابه، موجب سرعت بخشی به روند مطالعات و کاهش هزینه های تحقیق می شود.

خطا در عرصه ارایه خدمات سلامت، پدیده ای آسیب رسان و در بعضی موارد غیرقابل جبران است. پژوهش حاضر با هدف بررسی فراوانی خطاهای پرستاری و مامایی در پرونده های ارجاعی به سازمان نظام پزشکی و بیمارستان آموزشی درمانی امام رضا (ع) کرمانشاه انجام شد.
در این مطالعه توصیفی کلیه پرونده های ارجاعی به سازمان نظام پزشکی استان و بیمارستان آموزشی درمانی امام رضا «ع» در فاصله سال های 85-1380 مورد بررسی قرار گرفت. در پرونده هایی که پرستاران و ماماها به عنوان مطلع یا متهم فراخوانده شده بودند مطالعه شده و متغیرهای سن، جنس، شیفت کاری، بخش بالینی، نوع خطا و رای صادرشده در فرم اطلاعاتی یادداشت و از طریق نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد.
از 1500 پرونده ارجاعی به سازمان نظام پزشکی و بیمارستان امام رضا «ع»، 82 مورد مربوط به پرونده های پرستاران و ماماها بود. نتایج نشان داد که 24/40 درصد از خطاها توسط پرستاران و 36/46 درصد از خطاها توسط کارکنان مامایی صورت گرفته است. 19/12 درصد خطاهای مربوط به بخش اورژانس و مطب های خصوصی و 85/15 درصد مربوط به درمانگاه عمومی زنان بود. 04/28 درصد تخلفات در شیفت کاری عصر اتفاق افتاده بود.
ازدحام بیماران، کمبود نیروی متخصص و نبود نظارت کامل بر بیمارستان های آموزشی، در بروز قصورات گروه پزشکی نقش دارد. کاهش حجم کاری، افزایش تعداد پرستار و ماما و سیستم نظارتی دقیق در کاهش قصورات نقش عمده ای دارد.

کشور ایران جزء ده کشور بلاخیز دنیا بوده و بعد ازکشورهای هند، بنگلادش و چین مقام چهارم آسیا را دارد. لزوم آمادگی بیمارستان ها در مقابله با بحران، ضرورت طراحی اصولی برنامه مقابله با حوادث مترقبه و غیرمترقبه در بیمارستان ها را آشکار می سازد. این پژوهش با تعیین بررسی میزان آمادگی بیمارستان های آموزشی، درمانی کرمانشاه در رویارویی با بحران در سال 1387 انجام گرفته است.
مطالعه حاضر به روش توصیفی- مقطعی و از نوع کاربردی می باشد. ابزار گردآوری اطلاعات، چک لیست است که دارای 6 بعد و 203 سؤال می باشد. جامعه مورد مطالعه، کلیه بیمارستان های آموزشی، درمانی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه بوده است و برای خلاصه سازی داده ها از شاخص های آمار توصیفی استفاده شده است.
میانگین درصد آمادگی در رویارویی با بحران در بیمارستان امام رضا (ع) 54، امام خمینی (ره) 7/25، بیمارستان امام علی(ع) 7/23، بیمارستان طالقانی 19، بیمارستان فارابی 4/14 و بیمارستان شهید فهمیده 3/6 درصد بود و به طور کلی میزان آمادگی کل بیمارستان ها 8/23 درصد بوده است.
میزان آمادگی بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در رویارویی با بحران در حد ضعیف بوده و توانایی مواجهه با بحران را ندارند. ایجاد یک طرح مشخص با مدیریت علمی و دقیق در تمامی مراحل قبل، حین و بعد از بحران از طریق انجام اقدامات پیشگیرانه و تشکیل گروه ها و کمیته های مدیریت بحران، آموزش و آشنایی کارکنان و انجام مانورهای دوره ای برای آمادگی و رویارویی با بحران پیشنهاد می گردد.

سندروم پروجریا، یک سندروم بسیار نادر ژنتیکی با شیوع 1 در 8 میلیون تولد زنده است. تظاهرات بالینی نمای پیری زودرس، نارسایی رشد، چهره خاص، ریزش مو،کاهش چربی زیرپوستی وسفتی مفاصل را نشان می دهد. این علا مت ها معمولا طی سال دوم ایجاد میود. هدف از معرفی این سندروم، یافتن ضایعات لیویدو رتیکولاریس مادرزادی و مرور علایم و نشانه های بیماری است. گزارش مورد: بیمار، پسر شیرخوار 15 ماهه ای بودکه با تشخیص نارسایی رشد با وزن 9/4 کیلوگرم، قد 63 و دور سر 48 سانتی متر بستری شده بود. بیمار، حاصل زایمان فول ترم و در هنگام تولد، فاقد هرگونه مشکلی به جز ضایعات لیویدو رتیکولاریس منتشر بود. ظاهر بیمار، شبیه جوجه پرندگان با چهره کوچک، موی سر کم پشت و کرکی، فقدان ابرو و مژه، ورید های مشخص پوست سر، برجستگی چشم ها، چانه کوچک، لب های نازک، برجستگی گوش ها و فقدان نرمه گوش بود. در معاینه پوست، خشکی، براق بودن، سفتی جزیی،کاهش چربی زیر پوست و ضایعات لیویدو رتیکولاریس مشهود بود. باتوجه به یافته های بالینی و بررسی های پاراکلینیکی تشخیص سندروم پروجریا داده شد.
توجه به شرح حال و معاینه دقیق بیماران، منجر به تشخیص سندرم های نادر و نیز یافتن علایم و نشانه های جدید می شود. نکته مهم در این مورد وجود ضایعات لیویدو رتیکولاریس مادرزادی بود که همراهی آن با سندروم پروجریا تاکنون گزارش نشده است.

وزن کم زمان تولد (LBW)، علت عمده مرگ و میر نوزادان و یکی از شاخص های مهم سلامت عمومی جامعه است. سازمان بهداشت جهانی، LBW را وزن کم تر از 2500 گرم در بدو تولد تعریف می کند. شیوع LBW در نقاط مختلف جهان متفاوت گزارش شده است. پژوهشگران، عوامل تاثیرگذار بر شیوع LBW را متفاوت گزارش کرده اند (1 و 2). در مطالعه حاضر، فراوانی و عوامل احتمالی مؤثر بر وزن کم هنگام تولد در بین نوزادان متولدشده در بیمارستان معتضدی کرمانشاه بررسی شد. این مطالعه توصیفی-تحلیلی و آینده نگر، بر روی 1900 نوزاد متولدشده طی سال 1384 انجام گرفت. گروه مورد، شامل نوزادان با وزن کم تر از 2500 گرم بودند. به ازای هر نوزاد LBW، دو نوزاد قبل و بعد از آن به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. وزن نوزادان، با ترازوی نوزادان Seca با دقت 10 گرم اندازه گیری شد. اطلاعات لازم از طریق مصاحبه و استفاده از پرونده بیماران، جمع آوری و با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری مجذور کای، T مستقل، ضریب همبستگی چوپروف وMann-Withney تجزیه و تحلیل شد. شیوع LBW، 5/7درصد بود. از 143 نوزاد LBW، 7/49درصد پره ترم بودند. شیوع LBW درآمریکا 8/7، یمن 4/8، استرالیا 9/1 و در تهران 6/8 درصد گزارش شده است (3-1). علت احتمالی تفاوت شیوع LBW در مناطق مختلف، تفاوت نژاد، سطح اجتماعی-اقتصادی، وضعیت تغذیه و مراقبت های بارداری است. میزان تولد نوزادان LBW در مادران زیر 20 سال و بالای 35 سال بیشتر بود (021/0P=). وزن گیری کم تر، مشکلات تغذیه ای و شیوع بیشتر بیماری های مزمن در مادران بالای 35 سال از دلایل احتمالی این وضعیت است. ارتباط معنادار بین سن پدر و میزان تولد نوزاد LBW مشاهده نشد (507/0P=). میزان LBW در نوزادان مؤنث و مادران نخست زا بیشتر بود. این نتیجه با مطالعه توتونچی، متفاوت ولی با مطالعه تاکیموتو مشابه است (2 و 4). شاید نقش جنس بر روی مدت بارداری یا رشد داخل رحمی، دلیل ایجاد این وضعیت باشد. دراین زمینه به مطالعات گسترده تری نیازاست. بین LBW و فاصله تولد کم تر از 2 سال با تولد نوزاد قبلی ارتباط معنادار به دست آمد (002/0P=). این نتیجه با یافته های توتونچی و آریاس مشابه است (2 و 5). یافته مورد بحث، شاید به علت وزن گیری کم تر مادران و مشکلات تغذیه ای و شیردهی به وجود آمده باشد. رابطه ای بین فاصله مراقبت های بارداری و وزن تولد نوزادان به دست نیامد. در این زمینه، نتایج مطالعه حاضر با یافته های توتونچی و آریاس، مشابه ولی با مطالعه توگ متفاوت است. توگ گزارش کرد که تعداد بیشتر ویزیت های حاملگی، در وزن تولد نوزادان تاثیر مثبت دارد (2، 4 و 5). سابقه تولد نوزاد کم وزن، احتمال تولد نوزاد LBW را در بارداری بعدی به طو رمعناداری افزایش داده بود (005/0=P) ولی سابقه زایمان پر ترم، سابقه سقط و خواسته یا ناخواسته بودن بارداری، تاثیری بر تولد نوزاد LBW در بارداری بعدی نداشت (331/0=P، 476/0=P، 247/0=P). می توان با مشاوره های قبل از حاملگی در جهت آگاه سازی، به منظور اجتناب از حاملگی در سنین پایین و نوجوانی و خودداری از حاملگی هایی که فواصل کم تر ازحداقل دوسال دارند، از تولد نوزادان LBW، پیشگیری کرد.