Journal of Holistic Nursing and Midwifery
Volume:18 Issue: 1, 2008

اشعه درمانی یکی از روش های درمانی در انواع مختلف سرطانهاست که با عوارض جانبی حاد و تاخیری همراه است. تغییر در سلامت بافت پوست شایعترین عارضه حاد این روش می باشد. بر این اساس امروزه توجه محققین به درمانهای گیاهی جهت پیشگیری و یا تخفیف شدت عوارض حاد پوستی جلب شده است.
این مطالعه با هدف تعیین تاثیر کرم آلوورا بر شدت عارضه پوستی اشعه درمانی در بیماران مبتلا به سرطان انجام شده است.
این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی بوده که طی آن 120 بیمار مبتلا به سرطان که در بیمارستان رازی رشت تحت اشعه درمانی بودند، بطور تصادفی در یکی از دو گروه آزمون (دریافت کننده کرم آلوورای 35%، سه بار در روز تا جلسه 25 درمان) و شاهد (مراقبت روتین) قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها را پرسشنامه ای دو قسمتی تشکیل می داد که در بخش اول، پرسشنامه پژوهشگر ساخته، مرتبط با اطلاعات فردی، بیماری و جزئیات درمان و در بخش دوم ابزار تعدیل شده RTOG جهت بررسی شدت عارضه پوستی مورد استفاده قرار گرفت. داده ها از طریق پرسشنامه و مشاهده اطلاعات درج شده در پرونده بیمار کسب گردید. ضمن اینکه قد و وزن بیماران نیز از طریق متر و ترازو موجود در بخش اندازه گیری و ثبت شده بود. با استفاده از آزمون کای دو مشخص گردید که دو گروه از نظر کلیه متغیرهای فوق همگن بوده اند. داده های مرتبط با بخش دوم ابزار توسط یک مشاهده گر در جلسه اول و 25 اشعه درمانی جمع آوری شد. همچنین ناحیه تحت درمان بطور هفتگی جهت شناسایی معیارهای خروج از تحقیق مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها نشان داد در گروه آزمون بیشترین درصد افراد(6/41%) دارای عارضه پوستی درجه 1 بودند در حالیکه در گروه شاهد بیشترین درصد واحدهای مورد پژوهش(33%) دارای عارضه پوستی درجه 5/1 بودند. همچنین میانگین و انحراف معیار شدت عارضه پوستی در گروه آزمون 77/0± 98/0 و در گروه شاهد 81/0 ± 27/1 بود. آزمون آماری من ویتینی یو اختلاف معنی داری را در میان دو گروه از نظر شدت عارضه پوستی (02/0 = P) نشان داد بنابراین دو گروه از نظر شدت عارضه پوستی با هم تفاوت داشتند. نتیجه گیری نهایی: این تحقیق نشان داد که استعمال موضعی کرم آلوورای 35 درصد توانسته است در کاهش شدت عارضه پوستی ناشی از اشعه درمانی مؤثر باشد. لذا در صورت تایید نتایج این پژوهش در تحقیقات بعدی می توان استعمال موضعی از این کرم گیاهی را در کاهش درد و ناراحتی و بهبود کیفیت زندگی این دسته از بیماران مورد توجه قرار داد.

شروع به موقع تغذیه تکمیلی و آگاهی مادران از نحوه تغذیه تکمیلی شیرخوار از اهمیت زیادی برخوردار می باشد.
ارزیابی الگوی تغذیه تکمیلی شیرخواران و سطح آگاهی مادران روستایی شهرستان رشت از چگونگی شروع غذای کمکی.
دریک بررسی مقطعی درتابستان 1385، 269 نفر از مادران دارای کودک 2-1 ساله مراجعه کننده به خانه های بهداشت شهرستان رشت طبق روش نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ای تصادفی جهت تکمیل پرسشنامه به روش مصاحبه انتخاب شدند.
ابزار این پژوهش پرسشنامه ای شامل مشخصات دموگرافیک مادر، چگونگی شروع تغذیه تکمیلی کودک، آگاهی مادر در خصوص تغذیه تکمیلی و منابع کسب اطلاع وی بود. آگاهی بر اساس نمرات به سه سطح ضعیف، متوسط و خوب تقسیم و جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های کای دو و تست دقیق فیشر استفاده گردید.
دراین مطالعه 8/91% از مادران نسبت به زمان و چگونگی آغاز غذای کمکی از آگاهی کافی برخوردار و 93% ازآنها تا پایان 6-4 ماهگی کودک خود را منحصرا با شیرخود تغذیه کرده بودند. در بیش از 80% موارد فرنی آرد برنج اولین غذای کمکی شیرخوار بوده است. 83% از مادران شرکت کننده در این پژوهش تا پس از یک سالگی نیز به تغذیه کودک خود با شیر مادر ادامه داده و93% از کودکان پس از یک سالگی از غذای سفره خانواده به عنوان غذای اصلی روزانه خود استفاده می کردند. در 33% موارد تعداد وعده های غذایی روزانه کمتر از میزان توصیه شده بوده است. اولین منبع آگاهی مادران شرکت کننده در خصوص تغذیه تکمیلی کودکان خانه های بهداشت بوده است.
مادران مورد مطالعه از سطح آگاهی کافی در خصوص تغذیه تکمیلی کودکان برخوردار بوده و عملکرد اکثریت آنان بر اساس الگوی غذایی توصیه شده بوده است. با توجه به نقش مهمی که خانه های بهداشت می توانند در ارتقاء آگاهی مادران راجع به تغذیه تکمیلی داشته باشند توجه بیشتر به این مراکز در راستای انجام این وظایف ضروری بنظر می رسد.

اسکیزوفرنی یک اختلال روانی شایع و مزمن است. بسیاری از مددجویان اسکیزو فرن بدلایل مختلف مصرف داروهای ضدجنون را ترک نموده واین عمل باعث عود بیماری وبستری های مکرر، عدم تداوم اشتغال بکار در یک حرفه ثابت گردیده و عوارض و مشکلات ناشی از این معضلات منجر به کاهش کیفیت زندگی آنان خواهد شد. با توجه به این نکته که پیگیری در منزل بطور بالقوه می تواند عاملی برای تداوم مصرف دارو توسط این بیماران و در نهایت تاثیرگذاری بر کیفیت زندگی این مددجویان شود، این مطالعه به منظور بررسی دقیق و علمی این موضوع طراحی و انجام شده است.
تعیین ارتباط بین پیگیری در منزل با اسکیزوفرن مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی شهر رشت در سال 1385 و کیفیت زندگی آنان می باشد.
29 نفراز بیماران اسکیزو فرن که ازخدمات پیگیری در منزل برخوردار نبودند از میان مراجعه کنندگان به در مانگاه سر پایی مرکز آموزشی-درمانی شفا رشت با روش نمونه گیری آسان انتخاب شدند. 23 بیمار دیگر از روی فهرست بیمارانی که در برنامه پیگیری در منزل قرار داشته ومعیارهای ورود به مطالعه را دارا بودند انتخاب شدند با مصاحبه چهره به چهره پرسشنامه های ویژگی های فردی-اجتماعی و پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی تکمیل شدند.
در کل 52 نفربیمار در این مطالعه شرکت نمودند. بیشتر آنها مجرد وبیکار بودند. ارتباط معنی داری بین برخورداری از مراقبت پیگیری در منزل وعبارت کیفیت کلی زندگی (005/0p<)، رضایت از سلامت (001/0p<)، رضایت از خواب (018/0p<)و رضایت از محیط منزل (04/0p<)وجود داشت.
کیفیت زندگی بیماران اسکیزوفرن در گروه برخوردار از پی گیری در منزل بالاتر از گروه بدون پی گیری در منزل بود.

آموزش پرستاری از دروس تئوری همراه با تمرینات عملی تشکیل شده است. آموزش عملی برای دانشجویان فرصتی را فراهم می کند تا دانش نظری خود را به مهارتهای روانی و حرکتی تبدیل کنند. بیش از 50 درصد آموزش های پرستاری و مامایی در مقطع کارشناسی وکاردانی صرف فعالیتهای آموزش عملی می شود لذا ارزشیابی یکی از موضوعات مهم درآموزش پرستاری بشمار می رود. از طریق ارزشیابی می توان به نقاط قوت وکاستی های برنامه های آموزشی پی برد و راهکار های مناسبی را در جهت ارتقاء سیستم آموزشی ارائه نمود.
هدف این پژوهش مقایسه تاثیر دو روش ارزشیابی به روش عملی با ساختار عینی و روش سنتی بر میزان رضایت دانشجویان دانشکده پرستاری و مامایی شهید بهشتی رشت در سال 1385 می باشد.
پژوهش حاضراز نوع مداخله ای است. واحدهای مورد پژوهش شامل 67 نفر از دانشجویان ترم اول کارشناسی پیوسته پرستاری،کارشناسی پیوسته مامایی و کاردانی اتاق عمل دانشکده پرستاری ومامایی شهید بهشتی رشت بودند که به روش سرشماری نمونه گیری و به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. 34 نفر از واحدهای مورد پژوهش در گروه ارزشیابی به روش سنتی و33 نفر در گروه ارزشیابی به روش عملی باساختار عینی قرار گرفتند. به منظور سنجش میزان رضایت آنها از ارزشیابی از پرسشنامه ای 16 گزینه ای که براساس ابزار لیکرت تنظیم شده بود، استفاده گردید. تجزیه وتحلیل داده ها به کمک نرم افزار SPSS و با استفاده از تست آماری کای دو انجام شد. بیشترین میزان رضایت دانشجویان گروه سنتی مربوط به عبارت " این روش اضطراب و استرس را کاهش می دهد" و در گروه ارزشیابی عملی با ساختار عینی مربوط به عبارت "در این روش شانس دخالت ندارد " می باشد. به طورکلی 6/60 درصد از دانشجویان از روش ارزشیابی عملی با ساختار عینی و 7/14 درصد دانشجویان از روش سنتی راضی بودند(005/0p<).
ارزشیابی به روش عملی با ساختار عینی بیش از روش سنتی سبب رضایت دانشجویان می شود.

در عصر حاضر، از بیماری های ارثی بعنوان شا یعترین بیماری های بشر امروزی نام برده می شود. در این بین کشور ایران مقام نخست جهانی را از میان بیش از 250 میلیون بیمار مبتلا به نوعی کمخونی مزمن ارثی به نام «تالاسمی»، به خود اختصاص داده است. طبق آخرین آمارها، تعداد کل مبتلایان به تالاسمی در کشورمان رقمی فراتراز000/ 30 نفر می باشد. نکته حائز اهمیت آن است که در هر6 ساعت یک بیمار تالاسمی ماژور در ایران متولد می شود که طبق برآوردها، هزینه درمانی – مراقبتی هر کدام بیش از 35 میلیون ریال در سال است، بیشترین تعداد این بیماران ساکن استانهای شمالی کشور هستند.
تعیین مشکلات جسمی، روانی و اجتماعی - اقتصادی بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی صومعه سرا می باشد.
در این مطالعه توصیفی – تحلیلی همه بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور(تحت پوشش انجمن حمایت از بیماران تالاسمی) مراجعه کننده به بخش تالاسمی بیمارستان اما م خمینی صومعه سرا به روش سرشماری (77 نفر) برگزیده شده و سپس اطلاعات لازم با استفاده از پرسشنامه از آنان اخذ گردید. در این پرسشنامه علاوه بر خصوصیات جمعیت شناختی، مشکلات جسمی، روانی و اجتماعی - اقتصادی مبتلایان نیز مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد بیشترین (4/58 %) مشکل جسمی نمونه ها «بزرگی طحال و طحال برداری»، بیشترین (9/51 %) مشکل رو انی «احساس یا س و ناامیدی»، بیشترین (1/ 57%) مشکل اجتماعی «دوری مراکز تشخیصی - درمانی تا محل سکونت آنان» و نهایتا بیشترین (5/ 67 %) مشکل اقتصادی، «کافی نبودن کمکهای نقدی و غیر نقدی انجمن حمایت از بیماران تالاسمی» بوده است.
در کل نتایج حاصله از این پژوهش ثابت نمود که بیش از 50% از نمونه های مورد بررسی از مشکلات جسمی، روانی و اجتماعی - اقتصادی متعددی در رنج هستند. لذا با در نظر گرفتن اینکه کشور ما دارای بیشترین میزان مبتلایان به تالاسمی در سطح دنیاست وبخصوص اکثرآنان را جوانان تشکیل میدهند، لذا اجرای برنامه های بهتر از جانب مسئولین ذیربط به منظور ارتقاء کیفیت زندگی این انسانهای درد مند که از سویی به تقلیل هزینه های گزاف درمانی – مراقبتی مربوطه نیز می انجامد، امری بسیار ضروری می باشد.

بیش از 70 درصد بیماران اسکیزوفرنیا توسط خانواده و در منازل تحت مراقبت قرار دارند. عدم دانش کافی مراقبین مشکل اساسی و عامل اصلی در عود علایم و نشانگان بیماری است.
این مطالعه به منظور تعیین دانش مراقبین بیماران اسکیزوفرن مراجعه کننده به بیمارستان روانپزشکی شهید بهشتی کرمان در مورد نحوه مراقبت از بیمارخود در منزل انجام شد.
این مطالعه توصیفی بر روی 196 مراقب بیماران اسکیزوفرنی بیمارستان شهید بهشتی انجام شد. ابزار گرد آوری داده ها، پرسشنامه پژوهشگر ساخته و روش گردآوری داده ها مصاحبه بود. داده ها با آزمون آماری تی، آنالیز واریانس یکطرفه و ضریب همبستگی اسپیرمن تجزیه و تحلیل شدند.
میانگین نمرات دانش مراقبین66/10(ازحداکثر 20) و انحراف معیار04/2 وبیشترین میانگین نمرات دانش مربوط به حیطه مراقبت جسمی32/4 ± 97/13 و کمترین میانگین نمره مربوط به حیطه مراقبت روانی62/1 ± 11/9 بود. بین دانش مراقبین و سطح تحصیلات بیمار ارتباط معنی دار وجود داشت(01/0>P).
یافته های فوق نشان می دهدکه مراقبین از دانش ضعیف برخورداربودندکه برنامه ریزی جهت افزایش سطح دانش آنها ضروری است.

همودیالیز یکی از آلترناتیوهای درمانی نارسائی مزمن کلیه است و هرگاه بیماری در چنین موقعیتی قرار بگیرد طولانی بودن روش درمانی، دستگاه ها و تجهیزات ناشناخته و وابستگی به آنها و تاثیرات این درمان بر برنامه و فعالیتهای زندگی، ظرفیت تطابقی و سازگاری بیمار دیالیزی را کاهش می دهد و بروز مشکلاتی از قبیل اضطراب و استرس را به دنبال دارد که منجر به ایجاد مشکلات جسمی و روانی شدیدتر از قبیل افزایش عوارض درمان و مرگ و میر و خودکشی و غیره در بیماران می شود.
این مطالعه با هدف تعیین و مقایسه سطح اضطراب بیماران دیالیزی قبل و بعد از همودیالیز انجام شد.
این پژوهش توصیفی تحلیلی بر روی 50 نفر از بیماران تحت همودیالیز در بخش دیالیز بیمارستان شهید رهنمون شهر یزد انجام شد. ابزار گرد آوری داده ها پرسشنامه ای مشتمل بر دو بخش مشخصات دموگرافیک و آزمون اضطراب آشکار اسپیل برگر بود که نیم ساعت قبل و بعد از همودیالیز تکمیل گردید و داده ها به کمک نرم افزار آماری SPSS و استفاده از آزمونهای آماری تی مستقل و آنالیز واریانس یکطرفه و آزمون تی تجزیه و تحلیل گردید.
یافته ها نشان داد میانگین نمره اضطراب قبل از دیالیز 61/16 ± 48/44 بوده که در سطح متوسط قرار می گیرد و میانگین نمره اضطراب بعد از دیالیز 1/11±39 بوده است و آزمون آماری تی مستقل و آنالیز واریانس یکطرفه بین هیچکدام از متغیرهای مداخله گر با اضطراب قبل و بعد از همودیالیز اختلاف معنی داری نشان نداد در حالی که آزمون آماری تی بین میانگین نمره قبل و بعد از همودیالیز اختلاف معنی داری را نشان داد(39/3 t= و 001/0 p=).
با توجه به یافته ها اضطراب قبل از همودیالیز بیشتر از بعد بوده و این تفاوت معنی دار می باشد بنابراین لازم است تا مداخلات و اقدامات پرستاری از قبیل ورزش، موسیقی، مشاوره، مدیریت استرس و غیره بخصوص قبل از همودیالیز جهت کاهش سطح اضطراب این دسته از بیماران بکار گرفته شود.

اداره صحیح راه هوایی از نکات مهم و کلیدی ضمن بیهوشی است. به این منظور باید شرح حال و انجام معاینات راه هوایی فوقانی شامل سر و گردن، فک تحتانی، باز شدن دهان، حرکات گردن و... بطور کامل انجام شود. این بررسی ها در تخمین احتمال مشکل بودن لوله گذاری تراشه کمک می کند.
لازم به ذکر است که در یک مورد از هر پنج هزار مورد بیهوشی نه تنها امکان لوله گذاری نای وجود ندارد، بلکه تهویه نمودن بیمار نیز غیر ممکن است، لارنگوسکوپی مستقیم مشکل در 5/8-5/1 درصد موارد از بیهوشی عمومی اتفاق می افتد و عدم موفقیت در لوله گذاری در 3/0-13/0 درصد موارد روی می دهد.
نکات فوق بیانگر اهمیت اداره راه هوایی می باشند که در این گونه موارد باید از وسایل کمکی تهویه مانند لارنژیال ماسک ایروی LMA، لوله Combitube، جهت ونتیلاسیون از طریق نای و تراکئوستومی برای حفظ جان بیمار استفاده نمود.