فهرست مطالب

فصلنامه آنستزیولوژی و مراقبتهای ویژه ایران
سال سی و یکم شماره 1 (پیاپی 65، بهار 1388)

  • تاریخ انتشار: 1388/07/15
  • تعداد عناوین: 9
|
  • روش بیهوشی و گلو درد بعد از رینوپلاستی الکتیو
    هدایت الله الیاسی، سیدمسعود موسوی نسب، سید محمدرضا هاشمیان، مهدی رامبد صفحات 5-11
    مقدمه
    گلودرد یک شکایت شایع بعد از عمل است. در مورد شیوع گلودرد بعد از آرام بخشی در شرایط آگاهی بیمار مطالعه ای منتشر نشده است. در این مطالعه ما قصد داشتیم شیوع گلودرد بعد از رینوپلاستی را به دنبال بیهوشی عمومی و آرام بخشی تعیین کنیم.
    مواد و روش ها
    ما گلودرد را در ریکاوری و فواصل 4، 12 و 24 ساعت بعد از جراحی با استفاده از مقیاس عددی سنجش درد در افراد مونث بالای 18 سال که تحت عمل رینوپلاستی الکتیو با بیهوشی عمومی یا آرام بخشی در شرایط آگاهی بیمار قرار گرفتند در یک مطالعه هم گروهی پروگنوستیک بررسی کردیم. همچنین سن، طول عمل و تهوع و استفراغ بعد از عمل ثبت شدند. بیماران با سابقه گلودرد قبل از جراحی، مصرف سیگار، تروما یا جراحی سر و گردن، بیماری شناخته شده قلبی، تنفسی یا راه هوایی گوارشی یا اندوکرین و هر سابقه ای از آلرژی به عوامل آرام بخش یا هوشبر وارد مطالعه نشدند. بیماران با مالامپاتی درجه 3 و 4 و لارنگواسپاسم طی بیهوشی کنار گذاشته شدند. مدل های رگرسیون لجستیک برای پیشگیری گلودرد به کار رفتند.
    نتایج
    شیوع گلودرد بعد از آرام بخشی در شرایط آگاهی بیمار و بیهوشی عمومی در ریکاوری، ساعت های 4، 12، 24 بعد از رینوپلاستی به ترتیب عبارت بودند از 6/40% در مقابل 6/42% (78/0=p)، 7/28% در مقابل 6/38%(14/0=p)، 7/26% در مقابل 9/14% (37/0=p) و 9/11% در مقابل 8/19% (12=p). نسبت های شانس برای بروز گلودرد از نظر آماری برای تهوع و استفراغ در ریکاوری به شرح زیر بود:(11=OR، 3/22-1/5=I) 95%، 0001/0p<)؛ و برای نوع بیهوشی در 12 ساعت بعد از عمل عبارت بود از: (1/2=OR، 23/4-04/1=CI، 95/0، 04/0=p) بارز بودند.
    بحث: شیوع گلودرد در ساعت 12 بعد از رینوپلاستی در آرام بخشی در شرایط آگاهی بیمار سبتا بیشتر از بیهوشی عمومی بود هر چند در ریکاوری، در ساعت های 4 و 24 بعد از آن تفاوتی نداشت.
    کلیدواژگان: گلودرد، شیوع، بیهوشی عمومی، آرام بخشی در شرایط آگاهی بیمار
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • افزودن مقادیر بسیار اندک نالوکسان به مخلوط لیدوکایین- فنتانیل، طول مدت بلوک اعصاب شبکه بازویی را افزایش می دهد
    علی موافق، بهرنگ نورعلیشاهی، مصطفی صادقی صفحات 12-17
    مقدمه
    در این مطالعه آینده نگر دوسو کور تصادفی، تاثیر مقادیر بسیار اندک نالوکسان اضافه شده به مخلوط لیدوکایین و فنتانیل بر زمان شروع اثر و طول مدت بلوک شبکه بازویی بررسی شده است.
    مواد و روش ها
    54 بیمار کاندید جراحی دست و ساعد تحت بی حسی با بلوک اعصاب شبکه بازویی، به صورت تصادفی داروی بی حسی شامل 34 میلی لیتر محلول 5/1% به همراه 2 میلی لیتر (100میکروگرم) فنتانیل و 1 میلی لیتر محلول نرمال سالین به عنوان گروه کنترل، یا 34 میلی لیتر محلول 5/1% به همراه 2 میلی لیتر (100 میکروگرم) فنتانیل و 1 میلی لیتر (100 نانوگرم) نالوکسان به عنوان گروه مداخله (هر گروه 27 نفر) دریافت کردند. پس از انجام بلوک، فلج حسی و حرکتی اعصاب رادیال، مدین، موسکلوکوتانه و اولنار ثبت شد.
    نتایج
    طول مدت جراحی و مشخصات آماری بیماران در دو گروه یکسان بود. زمان شروع اثر فلج حسی و حرکتی به طور معنی داری در دو گروه متفاوت بود. طول مدت فلج حسی و حرکتی نیز در گروه نالوکسان به میزان چشمگیری بیشتر از گروه کنترل بود.
    بحث: افزودن مقادیر بسیار اندک نالوکسان به محلول 5/1% لیدوکایین و فنتانیل در بلوک اعصاب شبکه بازویی موجب افزایش طول اثر بلوک می شود.
    کلیدواژگان: نالوکسان، شبکه بازویی، بلوک اعصاب ناحیه ای
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • مقایسه لوله حنجره ای ساکشن دار تیپ 2 یک بار مصرف با نوع چند بار مصرف برای تهویه بیماران تحت جراحی کله سیستکتومی لاپاراسکوپیک
    افشین امینی، مسعود، فرید زند صفحات 18-25
    سابقه و هدف
    لوله حنجره ای ساکشن دار تیپ دو آخرین نوع از خانواده لوله حنجره ای است که برای نگهداری راه هوایی طی تهویه کنترله در هنگام بیهوشی عمومی به کار می رود. هدف از این پژوهش مقایسه کارآیی لوله حنجره ای ساکشن دار یک با ر مصرف با نوع چند بار مصرف برای حفظ راه هوایی در اعمال جراحی کله سیستکتومی به روش لاپاراسکوپی است.
    مواد و روش ها
    تعداد 60 بیمار که کاندید جراحی کله سیستکتومی لاپاراسکوپی در محدوده سنی 81-16 سال و درجه ASA یک یا دو بودند انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه 30 نفره تقسیم شدند. پس از القاء بیهوشی از یکی از دو وسیله مزبور برای حفظ راه هوایی و تهویه بیمار استفاده شد. راحتی در جاگذاری، کیفیت فشار راه هوایی، نمای دید فیبر اپتیک و عوارض پس از عمل بررسی گردید.
    یافته ها
    میزان موفقیت جاگذاری دو وسیله در اولین و دومین اقدام به لوله گذاری در هر دو گروه مساوی بود(6/96%). عدم موفقیت در جاگذاری لوله حنجره ای در هر دو گروه لوله حنجره ای یک بار مصرف و چند بار مصرف نیز یکسان بود (یک مورد در هر یک از گروه ها). همچنین ناتوانی در تهویه بیمار پس از دمیدن گاز دی اکسید کربن به داخل پریتوئن در گروه LTS-D یک مورد و درگروه LTS-II دو مورد بود.
    تمامی بیماران از نظر احتمال بروز عوارض ریوی در حین و پس از عمل جراحی مورد بررسی قرار گرفتند. هیچ موردی از آسپیراسیون ریوی و یا وجود ترشحات دستگاه گوارش روی لوله ها در هیچ کدام از گروه ها مشاهده نگردید. عوارض حلقی پس از عمل جراحی درهر دو گروه مورد بررسی قرار گرفت. این عوارض در هر دو گروه شیوع تقریبا یکسانی داشت.
    نتیجه گیری
    هر دو وسیله مورد بحث می توانند راه هوایی ایمنی را در جراحی کله- سیستکتومی لاپاراسکوپیک ایجاد کنند. هر دو کارآیی بالینی مشابه داشته و کارگذاری آنها آسان است.
    کلیدواژگان: وسیله، لوله حنجره ای ساکشن دار، لاپاراسکوپی
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • مقایسه اثر پروپوفول و نسدونال بر فاسیکولاسیون، میالژی و گلودرد بعد از عمل به دنبال تزریق سوکسینیل کولین
    حسن سلیمانپور، کریم مرجانی، افشین ایرانپور، روزبه رجایی غفوری، مریم سلیمانپور صفحات 26-33
    زمینه و هدف
    ما در این مطالعه برای تعیین میزان بروز فاسیکولاسیون، میالژی و گلودرد بعد از عمل به دنبال تزریق سوکسینیل کولین، اثر دو داروی پروپوفول و نسدونال را قبل از تزریق سوکسینیل کولین بررسی کردیم.
    مواد و روش ها
    در یک مطالعه آینده نگر و دو سو کور، 100 بیمارASA کلاس 1 و 2 (با محدوده سنی20-60 سال) به صورت تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. القاء بیهوشی در گروه 1 با پروپوفول 2 میلی گرم / کیلوگرم و درگروه 2 با نسدونال 5 میلی گرم / کیلوگرم صورت گرفت. در هر دو گروه از سوکسینیل کولین 1 میلی گرم / کیلوگرم برای لوله گذاری تراشه استفاده شد. فاسیکولاسیون به دنبال تزریق سوکسینیل کولین و میالژی و گلودرد، 24 ساعت بعد از عمل ارزیابی شد.
    یافته ها
    در گروه 1، 8 نفر (16%) فاسیکولاسیون نداشتند و 42 نفر (84%) فاسیکولاسیون داشتند که در هیچ کدام از بیماران این گروه فاسیکولاسیون شدید مشاهده نشد. در گروه 2، 2 نفر (4%) فاسیکولاسیون نداشتند و 48 نفر (96%) فاسیکولاسیون داشتند و فاسیکولاسیون آنها اکثرا شدید بود که تفاوت معنی داری هم در میزان و هم در شدت فاسیکولاسیون وجود داشته است (046/0p=).
    درگروه یک، 34 نفر (68%) و درگروه دو، 46 نفر (92%) گلودرد داشتند که تفاوت معنی داری از نظر آماری بین دو گروه وجود داشت (003/0=p). میالژی نیز در30 نفر (60%) از بیماران گروه 1 و در40 نفر (80%) از بیماران گروه 2 گزارش گردید (029/0=p).
    بحث و نتیجه گیری
    استفاده از پروپوفول در مقایسه با نسدونال باعث کاهش فاسیکولاسیون، میالژی و گلودرد بعد از عمل می گردد.
    کلیدواژگان: فاسیکولاسیون، گلودرد بعد از عمل، پروپوفول، سوکسینیل کولین
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • بررسی اثر ضد اضطرابی پیش داروی دیازپام رکتال با میدازولام خوراکی در کودکان 6-2 ساله کاندیدای عمل جراحی استرابیسم تحت بیهوشی عمومی
    ولی الله حسنی، مرجان فتحی، اسدالله سعادت نیاکی صفحات 34-40
    زمینه و هدف
    اداره صحیح کودکان و نوزادان پیش از بیهوشی می تواند چالشی جدی برای متخصصان بیهوشی باشد. از آنجا که اضطراب جدایی از والدین می تواند کودک را دچار عوارض آتی پس از عمل جراحی سازد، کاهش آن از طریق رویکردهای رفتاری مناسب و یا تجویز پیش داروها ضروری است. در این مطالعه سعی شده است تا تجویز دو بنزودیازپین (دیازپام رکتال و میدازولام خوراکی) به صورت پیش دارو به منظور افزایش آرام بخشی کودک و کاهش اضطراب مورد مقایسه قرار گیرد.
    مواد و روش ها
    مطالعه حاضر به صورت یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده دو سوکور طراحی و اجرا شد. در این مطالعه نمونه ها از کودکان 6-2 ساله ای که کاندیدای عمل جراحی تصحیح استرابیسم در طول سال های 87-1386 در بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) بوده و بستری و تحت بیهوشی قرار گرفته بودند، انتخاب شدند. کودکان پس از انطباق با معیارهای ورود و خروج در صورت رضایت والدین آنها وارد مطالعه شدند و به صورت تصادفی ساده در دو گروه مورد مقایسه قرار گرفتند. در گروه اول (گروه رکتال) دیازپام با دوز 5/0 میلی گرم / کیلوگرم و در گروه دوم میدازولام خوراکی با دوز 5/0 میلی گرم / کیلوگرم استفاده شد. درجه آرام بخشی بر اساس درجه بندی رامسی بعد از اینکه بیمار بیدار و به ریکاوری منتقل شد ثبت گردید. در تجزیه و تحلیل داده ها، در صورت نرمال بودن توزیع داده های کمی برای مقایسه بین دو گروه از آزمون تست تی و در صورت عدم تبعیت، از آزمون مان - ویتنی استفاده شد. در مورد متغیرهای کیفی از آزمون کای دو استفاده شد.
    یافته ها
    در این مطالعه 49 نفر در گروه میدازولام و 48 نفر در گروه دیازپام جمعیت مورد مطالعه را تشکیل می دادند. نتایج این مطالعه نشان داد که میزان آرام بخشی در گروه دیازپام رکتال قبل از القاء بیهوشی و اتاق ریکاوری از میدازولام خوراکی بهتر بود ولی این میزان به لحاظ آماری معنی دار نبود. با این حال در دو گروه دیازپام رکتال و میدازولام خوراکی میزان آرام بخشی نامناسب به میزان 34% و 39% به دست آمد.
    نتیجه گیری
    هر چند مطالعه حاضر نشان داد که دیازپام رکتال در مقایسه با میدازولام خوراکی اثرات آرام بخشی بهتری به دست می دهد با این حال در دو گروه موارد قابل توجهی از عدم آرام بخشی مشاهده می شود که لازم است کنترل گردند.
    کلیدواژگان: دیازپام رکتال، میدازولام خوراکی، آرام بخشی، کودکان
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • نقش سیستم نمره دهی ASA و گلدمن در پیش بینی عمل های جراحی کله سیستکتومی باز
    حسن توکلی، جواد سلیمی، جلال رضایی، مهرداد حسیبی، خلیل اسفندیاری، پاتریشیا خشایار صفحات 41-45
    سابقه و هدف
    هدف از انجام این مطالعه، بررسی رابطه کلاس بیمار در طبقه بندی های ASA و گلدمن و میزان بروز عوارض و یا مرگ و میر به دنبال عمل جراحی کله سیستکتومی و شناسایی بهترین سیستم نمره -دهی در پیش بینی نتیجه عمل در این گروه از بیماران است.
    مواد و روش ها
    این مطالعه مقطعی به صورت گذشته نگر برروی پرونده تمامی بیمارانی که با تشخیص کله سیستیت حاد در سال های 85-78 در یکی از بیمارستان های آموزشی وابسته به دانشگاه تهران بستری شده و کاندید عمل کله سیستکتومی باز بودند، انجام گرفت. برای بررسی ریسک عمل جراحی، با استفاده از مندرجات پرونده ها، کلاس بیماران براساس طبقه بندی ASA و گلدمن مشخص گردید.
    یافته ها
    141 بیمار در این مطالعه وارد شدند که 86 نفر از آنها (61%) مونث بودند. رابطه معنی داری میان نمره ASA و گلدمن و همچنین بین نمره ASA و گلدمن با عوارض کشنده بیماری وجود داشت (001/0p-value<). رابطه مزبور برای نمره ASA کمتر از 2 در درجه بالایی از معنی داری قرار داشت (001/0p-value<). هفت مورد مرگ در 4 هفته اول بعد از عمل جراحی در بیماران مورد مطالعه گزارش گردید که نمره ASA و گلدمن آنان بالاتر از 2 بود.
    نتیجه گیری
    سیستم نمره دهی گلدمن برای پیشگویی موربیدیتی های مهم قلبی عروقی و مورتالیتی های ناشی از آن طراحی شده است، این در حالی است که ASA در کل پروگنوز بیمار را بعد از عمل پیشگویی می کند.
    کلیدواژگان: سیستم نمره دهی ASA، سیستم نمره دهی گلدمن، کله سیستکتومی باز، مرگ و میر، موربیدیتی
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • مقایسه تغییرات همودینامیک و درد پس از اعمال جراحی انتخابی فتق و بیضه پایین نیامده در اطفال 1 تا 12 ساله در دو روش بی حسی نخاعی با لیدوکائین 2٪ و بیهوشی عمومی
    مهرداد مکرم دری، نفیسه موسوی صفحات 46-50
    مقدمه
    بی حسی نورآگزیال به دلیل شروع سریع بی حسی، اجتناب از تجویز بسیاری از داروهای سیستمیک و شل کننده های عضلانی در بیماران نیازمند به بیهوشی به ویژه بیهوشی اطفال مورد توجه است. از این میان بیهوشی داخل نخاعی با تامین سطح و عمق مناسب بی دردی برای عمل جراحی از ویژگی خاصی برخوردار است.
    مواد و روش ها
    در اعمال جراحی شایع در اطفال مانند فتق اینگوینال و بیضه پایین نیامده اغلب نیاز به سطح بی حسی تا سطح درماتوم T10 است و بلوک کودال گاه بی دردی مناسبی در این سطح ایجاد نمی کند. مطالعه حاضر برای بررسی بی حسی به روش داخل نخاعی و مقایسه آن با بیهوشی عمومی در اطفال 1 تا 12 ساله ای که برای عمل انتخابی فتق اینگوینال یا بیضه پایین نیامده کاندید شده بودند، طراحی شد. پس از تخصیص تصادفی به روش بلوک های متغیر، هر دو گروه آتروپین و کتامین به عنوان پیش دارو دریافت کردند. 77 بیمار در گروه بیهوشی پس از دریافت تیوپنتال، آتراکوریوم و فنتانیل لوله گذاری شدند. بیهوشی با مخلوط هالوتان و نایتروس اکساید ادامه یافت. درگروه بی حسی داخل نخاعی 69 نفر قرار داشتند که پس از القاء بیهوشی با هالوتان، لیدوکائین در فضای داخل نخاعی تزریق شد. هر دو گروه از لحاظ تغییرات همودینامیک، زمان پایان عمل تا خروج از اتاق عمل و شدت درد در ریکاوری با معیار چئوپس و نرم افزار آماری SPSS مورد بررسی قرار گرفتند.
    بحث: افت فشار خون در دقایق اولیه در گروه بی حسی داخل نخاعی بیشتر بود. زمان صرف شده از پایان عمل تا ورود به ریکاوری در گروه داخل نخاعی اختلاف معنی داری نشان داد و کوتاه تر بود. هزینه مواد مصرفی در گروه داخل نخاعی کمتر از گروه بیهوشی عمومی بود.
    نتیجه گیری
    بی حسی داخل نخاعی باعث کاهش در هزینه ها و افزایش بازده در اتاق عمل شد ولی با افت بیشتر در فشار خون همراه بود. اختلافی در دو گروه از لحاظ شدت درد تا 30 دقیقه پس از ورود به ریکاوری مشاهده نشد.
    کلیدواژگان: بی حسی داخل نخاعی، هرنی اینگوال، فنتانیل، لیدوکائین
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • بررسی عوامل موثر بر انتخاب روش بیهوشی در بیماران سزارین
    افسانه صادقی، سیدسجاد رضوی، لطیف گچکار، شهناز شایقی صفحات 51-57
    مقدمه
    بی حسی رژیونال برای سزارین قویا توصیه می شود در حالی که مهم ترین مانع مخالفت بیماران است.
    این تحقیق به منظور تعیین تمایل بیماران سزارین به نوع بیهوشی و دلایل انتخاب یا مخالفت و عوامل موثر بر آنها انجام گرفته است.
    مواد و روش ها
    240 خانم کاندیدای عمل سزارین انتخابی، بلافاصله قبل از عمل مصاحبه شدند. اطلاعات شامل مشخصات فردی، روش بیهوشی انتخابی و دلایل آن، سابقه بیهوشی قبلی و شناخت از روش بیهوشی جمع آوری و در یک پرسشنامه ثبت شد.
    نتایج
    120 نفر بیهوشی عمومی و 72 نفر بی حسی داخل نخاعی را برگزیدند و 48 نفر هیچ روش خاصی را انتخاب نکردند. مهم ترین دلایل رد بی حسی داخل نخاعی، ترس از کمردرد، دیدن فرآیند بی حسی و شنیدن صداهای پیرامون و سر درد پس از عمل، و در بیهوشی عمومی ترس از به هوش نیامدن، تهوع و استفراغ و احساس درد حین عمل بود.
    از جمع افراد مورد مصاحبه 2/64% بیهوشی عمومی، 7/76% بی حسی داخل نخاعی را می شناختند ولی 2/11% هیچ شناختی از روش های بیهوشی نداشتند.
    سطح تحصیلات افراد مورد مطالعه با شناخت آنان از روش های بیهوشی رابطه آماری معنی دار داشت. (05/0< p) منابع اطلاعاتی موثر بر انتخاب روش بیهوشی، نظر سایر بیماران و آشنایان (5%)، سابقه بیهوشی قبلی (3/38%)، اطلاعات برگرفته از رسانه های عمومی (8/10%) و توصیه پزشک بیهوشی (08/0%) بود.
    نتیجه گیری
    بیشتر بیماران تمایل به بیهوشی عمومی دارند که این تمایل ناشی از ترس از بی حسی داخل نخاعی و عوارض آن است. با آموزش و ارتباط موثر تر می توان بیماران را به انتخاب بی حسی داخل نخاعی تشویق کرد.
    کلیدواژگان: بیهوشی عمومی، بی حسی داخل نخاعی، سزارین
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • گزارش یک مورد نادر از واکنش حاد همولیتیک ترانسفوزیون
    بهزاد اصغری، کورش قربانی نژاد صفحات 58-62
    یکی از واکنش های بسیار شدید ناشی از ترانسفوزیون خون، همولیز داخل عروق است که حتی با ترانسفوزیون 10 میلی لیتر خون ناسازگار نیز می تواند زندگی بیمار را به مخاطره اندازد. این واکنش اغلب با ترانسفوزیون گروه خونی ناسازگار ABO رخ می دهد.
    در این گزارش بیماری معرفی می شود که به دنبال ترانسفوزیون خون ناسازگار، علاوه بر بروز اکثر نشانه ها و علایم کلاسیک واکنش همولیتیک به دنبال ترانسفوزیون خون، افزایش فشار خون شریانی، به عنوان علامتی غیر معمول نیز در وی مشاهده گردید.
    کلیدواژگان: ترانسفوزیون خون، واکنش حاد همولیتیک، هیپرتانسیون، خون ناسازگار
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
|
  • Method of Anesthesia and Throat Pain after Elective Rhinoplasty
    Eliasih., Moosavi, Nasab Sm, Hashemian Smr, Ramboud M Pages 5-11
    Background
    Throat pain is a common postoperative complaint. There are no published studies reporting incidence of throat pain after conscious sedation (CS). In this study, we aimed to determine its incidence after rhinoplasty by general anesthesia (GA) or CS.
    Materials And Methods
    We evaluated throat pain in recovery, four, twelve and 24 hours after surgery using Numerical Rating Scale (NRS) in 202 consecutive females, aged>18 underwent elective rhinoplasty anesthetized by GA or CS in a prognostic cohort study. Age, duration of anesthesia and nausea/vomiting after surgery were also recorded. Candidates with negative histories of throat pain prior to surgery, smoking, head and neck trauma or surgery, known cases of cardiac, respiratory or airway, gastrointestinal or endocrine disorders and any history of sensitivity to sedative or anesthetic agents were included. Subjects with mallampathy grade 3 or 4 and laryngospasm during anesthesia were excluded. Logistic regression models were developed to predict throat pain.
    Results
    The incidence of throat pain after CS and GA in recovery, four, twelve and 24 hours after rhinoplasty were 40.6% vs. 42.6% (p=0.78), 28.7% vs. 38.6% (p=0.14), 26.7% vs. 14.9% (p=0.037), 11.9% vs. 19.8% (p=0.12) respectively. The odds for throat pain were statistically significant for nausea/vomiting in recovery (OR=11, 95%CI: 5.1-22.3; P<0.0001) and for type of anesthesia at 12h after rhinoplasty (OR=2.1, 95 CI: 1.04-4.23; P=0.04).
    Conclusion
    Incidence of throat pain is relatively more at 12 hours after rhinoplasty in CS than GA. Although it has no difference in other times.
    Keywords: General anesthesia, Throat pain, Conscious sedation, Incidence
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Addition low doses of lidocaine and fentanyl mixture to naloxone prolongs the duration of sensory of axillary brachial plexus block
    Movafegh A., Nooralishahi B., Sadeghi M Pages 12-17
    Background
    We designed a prospective, randomized, double-blind study to evaluate the effect of ultra-low dose of naloxone added to lidocaine and fentanyl mixture on the onset and duration of axillary brachial plexus block.
    Materials And Methods
    Fifty four patients scheduled for elective hand and forearm surgery under axillary brachial plexus block were randomly allocated to receive either 34 mL lidocaine 1.5% with 2 mL 100 μg) of fentanyl and 1 mL of isotonic saline chloride (control group, n= 27) or 34 mL lidocaine 1.5% with 2 mL(100 μg) of fentanyl and 100 ng(1 mL) naloxone(naloxone group, n= 27). After performance of the block, sensory and motor blockade of radial, median, musculocutaneous, and ulnar nerves were recorded.
    Results
    The duration of surgery and the patient's characteristics were similar in the two groups. There was significant difference in the onset time of the sensory and motor block between groups. The duration of sensory and motor blockade were significantly longer in the naloxone than in the control group.
    Conclusions
    The addition of ultra-low dose of naloxone to lidocaine 1.5% and fentanyl solution in axillary brachial plexus block prolongs the duration of sensory and motor blockade.
    Keywords: Naloxone, Lidocaine, Fentanyl, Axillary brachial plexus block
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Comparison of disposable and reusable laryngeal tube suction II for ventilations in patients undergoing laparoscopic cholecystectomy
    Amini A., Maghbooli M., Zand F Pages 18-25
    Background
    The laryngeal tube suction II (LTS-II) is a recent version of supraglottic airway devices allowing gastric drainage. In this prospective, randomized study we compared insertion and ventilation of disposable LTS-II with reusable type for airway management under conditions with elevated intra abdominal pressure induced by capnoperitoneum.
    Materials And Methods
    60 ASA I-II patients undergoing elective laparoscopic cholecystectomy were randomized to receive either a disposable (n=30) or reusable LTS-II (n=30) for airway management. After induction of general anaesthesia the devices were inserted, their correct placement was verified and airway leak pressure was measured. Ease of insertion, quality of airway seal, fiber-optic view, risk of gastric insufflation, insertion of nasogastric tube and post operative pharyngeal morbidity were examined.
    Results
    First time and second time success rates were equal for both groups 96.6%). One patient in each group could not be intubated with LTS-II after three attempts. After gas insufflation, ventilation of one and two patients in disposable and reusable LTS-II groups was failed respectively, and the patients were intubated with endotracheal tube. Nasogastric tube insertion was successful in all patients. No significant gastric distention occurred in both groups. There were no significant differences in post operative complaints.
    Conclusion
    Both devices provide a secure airway under conditions of elevated intra abdominal pressure. No differences concerning handling or quality of airway seal were detected between disposable and reusable LTS-II.
    Keywords: Anaesthetic equipment, Laryngeal tube suction, Laparoscopy
    Abstract View Paper Original: Persian
  • The comparison of propofol and nesdonal on succinylcholine-induced fasciculations, myalgia and postoperative sore throat
    Soleimanpour H., Marjany K., Iranpour A., Rajaei Ghafouri R., Soleimanpour M Pages 26-33
    Background
    The purpose of this study is to determine the effects of propofol and nesdonal on the incidence rate of postoperative fasciculation, myalgia and sore throat after succinylcholine administration.
    Materials And Methods
    In a prospective randomized double-blind study, 100 patients who were in ASA class I, II (between 20-60 years old) allocated into two equal groups (I, II). In group I and II propofol (2 mg/kg) and nesdonal (5 mg/kg) were used for induction, respectively. In both groups succinylcholine (1 mg/kg) had administrated for orotracheal intubation. Fasciculation after administration of succinylcholine, and myalgia and sore throat 24 hours after operation were observed.
    Results
    In the patients who received propofol (Group I), 8 patients had not any fasciculation (16%) and in the other 42 patients (84%) the occurred fasciculation was not severe. In the patients who received nesdonal (Group II), only 2 patients had not any fasciculation (4%) and 48 patients had fasciculation (96%). Incidence rate and severity rate of fasciculation in group II were significantly more than group I (P=0.046). Sore throat in group I was seen in 34 patients (68%) and in group II was seen in 46 patients (92%). There is a significant deference between two groups (p=0.003). Myalgia also was reported in 30 patients (60%) of group I and in 40 patients (80%) of group II (P=0.029).
    Conclusion
    Using propofol versus nesdonal can reduce the succinylcholine-induced fasciculation, myalgia and postoperative sore throat.
    Keywords: Fasciculation, Postoperative sore throat, Propofol, Succinylcholine
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Evaluation of anti anxiety effect of rectal diazepam as a premedication with oral midazolam on children who are undergoing eye surgery
    Valiollah Hasani, Marjan Fathi, Asadollah Saadat, Niaki Pages 34-40
    Background And Objective
    The induction of anaesthesia for surgery is a stressful event for children and they have increased anxiety during the preoperative period. To treat pre-operative anxiety in children pharmacological methods (premedication) are used in combination with behavioral methods. The purpose of this investigation was to study the effect of rectal diazepam and oral midazolam to alleviate preoperative anxiety of children who are undergoing eye surgery.
    Materials And Methods
    The study was designed and conducted as a double blinded randomized clinical trial. Children candidate correction eye surgery (2-6 years old) were enrolled and divided in two comparative groups randomly. In group 1, patients received rectal diazepam 0.5 mg/kg and in group, children received 0.5 mg/kg oral midazolam. Severity of anxiety and sedation score (Ramsay score) was recorded.
    Results
    49 patients and 48 patients were enrolled in oral midazolam and rectal diazepam, respectively. Sedation score in patients received rectal was less than in patients received oral midazolam significantly (p=0.031). There was no significant difference between two groups according to anxiety score.
    Conclusion
    our finding showed that rectal diazepam could obtain sedative effect than oral midazolam.
    Keywords: Rectal diazepam, Oral midazolam, Sedation, Children
    Abstract View Paper Original: Persian
  • The role of ASA and Goldman scoring systems in predicting of open cholecystectomy surgery
    Tavakkoli H., Salimi J., Rezaee J., Hasibi M., Esfandiari Kh, Khashayar P Pages 41-45
    Background
    The purpose of this study was to assess the relation between the patient's physical status in regard with ASA and Goldman scoring with the incidence of complication and mortality following open cholecystectomy surgery in order to identify the best scoring system in predicting the outcome of the surgery in this group of patients.
    Materials And Methods
    The records of all the patients undergoing open surgery in a tertiary teaching hospital during the years 1997 and 2006 were enrolled in this retrospective, cross sectional study. The patient's records were reviewed to calculate the patient's physical status in ASA and Goldman scoring system.
    Results
    Hundred forty one patients were enrolled in this study, 86 (61%) of which were female. There was a significant relation between ASA and Goldman scores and also between ASA and Goldman score, and the fetal complications. This correlation was highly significant for ASA scores less than 2. Seven deaths were reported in the first 4 weeks after the surgery; all of them had ASA and Goldman scores of higher than 2.
    Conclusion
    Goldman can predict the possibility of developing cardiovascular related mortality and morbidity following the operation; ASA, however, is the best predictor of the patient's postoperative prognosis.
    Keywords: ASA scoring system, Goldman scoring system, Open cholecystectomy, Mortality, Morbidity
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Comparison of haemodynamic changes and pain after inguinal hernia and undescending testis surgeries in 1-12 years old children with two methods of anesthesia: spinal anesthesia with lidocaine 2% and general anesthesia
    Mehrdad Mokarram Dourri, Nafiseh Moosavi Pages 46-50
    Background
    Because of no need to many of systemic drugs and muscle relaxants, neuraxial anesthesia is a favorite method of anesthesia especially in children anesthesia domain. Spinal anesthesia with its deep level of analgesia is an important anesthesia method for many kind of surgeries.
    Materials And Methods
    The level of anesthesia needs for inguinal hernia and undiscending testis surgeries are sometimes up to level of T10 which is not usually easy to access with caudal block. This study designed to evaluate spinal anesthesia in 1 to 12 years old children with inguinal hernia or undiscending testis surgeries. We anesthetized 77 patients in anesthesia group with thiopental, Fentanyl and atracurium and 69 patients in spinal group with intrathechal lidocaine. Both groups evaluate for hemodynamic changes, time of discharge to recovery and pain scores with Cheops score and SPSS software.
    Discussion
    Decrease in blood pressure was more significant in spinal group. Children with spinal anesthesia discharged to recovery room sooner. Spinal anesthesia has been done with lower cost of materials.
    Conclusion
    Spinal anesthesia had a better profile for cost and efficiency in operating room turn over and it needed more vigilance for hypotension. There was not any difference in pain scores up to 30 minutes in recovery room.
    Keywords: Spinal anesthesia, Inguinal hernia, Fentanyl, Lidocaine
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Evaluation of effective parameters for methods of anesthesia in caesarean section
    Sadeghi A., Razavi Ss, Gachkar L., Shayeghi Sh Pages 51-57
    Background
    Regional anesthesia is strongly recommended for caesarean section, but the most important preventing factor is patient refusal. This study is conducted to determine the factors influencing choice of anesthesia and the refusal reasons.
    Materials And Methods
    240 pregnant patients candidate for elective caesarean section, just prior to surgery were interviewed about choice of anesthesia and reason for it, history of previous anesthesia and knowledge of anesthesia. Data's were recorded in a questionnaire
    Results
    120 patients preferred GA while 72 patients chose SA. For 48 patients made no difference. The most common reasons for refusing spinal anesthesia were fears of back pain, hearing or seeing and headache. Fear of not waking up, nausea and vomiting and feeling pain were refusal factors of GA. Patients had knowledge about GA (64.2%) and SA (76.7%). The rest (11.2%) had no information about anesthesia. Level of education related to knowledge of anesthesia (p<0.05) although had no correlation to choice of anesthesia. Source of information were mostly other patients and relatives (50%), previous experience of anesthesia (36.3%), medias (10.08%) and anesthesiologist comment (0.08%) as an influencing factor.
    Conclusion
    The majority of patients prefer GA in odder to avoid spinal anesthesia and its complications. By improving information and effective communication, spinal anesthesia may be encouraged for caesarean patients.
    Keywords: General anesthesia, Spinal anesthesia, Caesarean
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Case report: Acute hemolytic transfusion reaction
    Behzad Asghari, Koorosh Ghorbaninejad Pages 58-62
    As we all know, one of the most serious consequence of incompatible blood transfusion is intravascular hemolytic reaction which, it may lead to life-threatening with even as little as 10cc of incompatible blood. ABO incompatibility is the most common cause of acute hemolytic transfusion reaction. We present a patient who had been transfused with incompatible blood under general anesthesia. At the almost end of the surgery we started to infused patient's blood cells due to estimated blood loss during surgery and also Hb, Hct patient at the start of surgery. Following that patient transferred to recovery room, we encountered with routine sign of incompatible blood reaction such as tachycardia, tachypnea, and hemoglobinuria and also surprisingly, hypertension. The last sign is really rare. We immediately suspected that we had transfused incompatible blood and stopped infusion blood and following that patient has been completely treated.
    Keywords: blood transfusion, hemolytic reaction, hypertension, incompatible blood
    Abstract View Paper Original: Persian