فهرست مطالب

غدد درون ریز و متابولیسم ایران - سال یازدهم شماره 5 (پیاپی 47، دی 1388)

مجله غدد درون ریز و متابولیسم ایران
سال یازدهم شماره 5 (پیاپی 47، دی 1388)

  • تاریخ انتشار: 1388/12/01
  • تعداد عناوین: 14
|
  • مریم تقدیر، محمود جلالی، سید ابوالقاسم جزایری، مهکامه عاشورپور، اسدالله رجب، مجتبی سپندی، مهناز زارعی صفحه 485
    مقدمه

    متابولیسم روی که یکی از ریزمغذی های ضروری است در بیماری دیابت تغییر می کند. مطالعه ها نشان داده اند که بین روی و هر دو نوع دیابت، دیابت نوع 1 (دیابت وابسته به انسولین) و دیابت نوع 2 (دیابت غیر وابسته به انسولین) ارتباط وجود دارد. هم چنین، افزایش پراکسیداسیون لیپید در بیماران دیابتی باعث تولید مالون دی آلدئید (MDA) می شود. این مطالعه با هدف تعیین وجود ارتباط روی سرم با استرس اکسیداتیو (MDA)، غلظت انسولین و مقاومت به انسولین در زنان یائسه ی مبتلا به دیابت نوع 2 انجام شد.

    مواد و روش ها

    مطالعه ی حاضر یک مطالعه ی مقطعی تحلیلی است که در 45 زن دیابتی و 45 زن سالم با محدوده ی سنی 60-45 سال و نمایه ی توده ی بدن (BMI) 30-25 کیلوگرم بر متر مربع انجام شد. میزان قند خون، روی، انسولین، مقاومت به انسولین و MDA سرم در هر دو گروه اندازه گیری شدند. از آزمون تی مستقل برای مقایسه ی میانگین ها و از ضریب همبستگی پیرسون برای بررسی همبستگی متغیرها در دو گروه استفاده شد.

    یافته ها

    در گروه زنان بزرگسال دیابتی بین روی با انسولین سرم (06/0- =r) و مقاومت به انسولین (02/0- =r) ارتباط آماری معنی داری مشاهده نشد. هم چنین، بین روی با MDA در گروه زنان بزرگسال دیابتی نیز ارتباط آماری معنی داری دیده نشد (09/0- =r).

    نتیجه گیری

    بین روی سرم با استرس اکسیداتیو، انسولین و مقاومت به انسولین در زنان یائسه ی مبتلا به دیابت نوع 2 ارتباط آماری معنی داری مشاهده نشد.

    کلیدواژگان: روی، استرس اکسیداتیو، انسولین، دیابت نوع 2
  • محسن شمسی، غلامرضا شریفی راد، علی کچویی، اکبر حسن زاده صفحه 490
    مقدمه

    با توجه به کاربرد تئوری ها و مدل های آموزش بهداشت، هدف او مطالعه ی حاضر بررسی تاثیر آموزش پیاده روی بر کنترل قند خون بیماران زن مبتلا به دیابت نوع 2 بر اساس مدل اعتقاد بهداشتی بوده است.

    مواد و روش ها

    پژوهش حاضر یک مطالعه ی نیمه تجربی و آینده نگر است که در آن 88 نفر از بیماران زن مبتلا به دیابت نوع 2 شرکت داشتند. ابزار گرداوری داده ها پرسشنامه ی تنظیم شده بر اساس مدل اعتقاد بهداشتی، چک لیست برای ثبت عملکرد بیماران، میزان هموگلوبین گلبول (HbA1c) و قند خون آنها بود. قبل از انجام مداخله ی آموزشی پرسشنامه و چک لیست برای ثبت آزمایش HbA1c و قند خون برای هر دو گروه تکمیل و بیماران گروه مورد در 4 جلسه به مدت یک ماه برنامه ی آموزشی را دریافت کردند هم چنین، 1 و 2 ماه بعد از اتمام مداخله ی آموزشی دو جلسه ی پیگیری برگزار شد و 3 ماه بعد از مداخله ی آموزشی هر دو گروه شاهد و مورد پرسشنامه و چک لیست مربوط را تکمیل کردند و در نهایت، داده ها تجزیه و تحلیل شد.

    یافته ها

    یافته های پژوهش نشان داد که بین میانگین نمره ی مربوط به متغیرهای اجزای مدل اعتقاد بهداشتی (حساسیت، شدت، منافع و موانع درک شده) در دو گروه مورد و شاهد در خصوص انجام پیاده روی قبل و بعد از مداخله ی آموزشی اختلاف معنی داری وجود دارد. هم چنین، گروه مورد نسبت به گروه شاهد عملکرد بهتری در خصوص انجام پیاده روی در 3 ماه بعد از پایان برنامه ی آموزشی داشت به طوری که میزان HbA1c (از 59/9 به 63/8% 3 ماه پس از مداخله ی آموزشی) و قندخون (از 63/184 قبل از مداخله به 29/151 میلی گرم بر دسی لیتر 3 ماه پس از مداخله ی آموزشی) نیز کاهش چشمگیری داشت که از نظر آماری معنی دار است (001/0>P).

    نتیجه گیری

    تدوین برنامه ی آموزش پیاده روی برای بیماران دیابتی برای کنترل قندخون با استفاده از مدل اعتقاد بهداشتی بسیار سودمند و اثربخش است. ضمن این که در اجرای این برنامه ها کنترل، پایش و پیگیری آموزشی توصیه می شود.

    کلیدواژگان: دیابت نوع 2، پیاده روی، مدل اعتقاد بهداشتی
  • جمیله مقیمی، مجتبی ملک *، شاهرخ موسوی، مهدی بابایی، جعفر طوسی صفحه 500
    مقدمه

    دیابت شیرین (ملیتوس) یکی از شایع ترین بیماری های غدد درون ریز است که کنترل دقیق آن به منظور جلوگیری از بروز جدی مهم است. هلیکوباکترپیلوری نیز از شایع ترین عفونت های باکتریایی مزمن در دنیا است و در بعضی از مطالعه ها، بیماران آلوده به عفونت هلیکوباکترپیلوری نیازمند دوزهای بالاتر انسولین بوده و حتی سطح سرمی بالاتر ((HbA1c نسبت به بیماران غیرآلوده به عفونت داشتند. این مطالعه به منظور ارزیابی اثر درمان عفونت ناشی از هلیکوباکترپیلوری بر کنترل قند خون بیماران دیابتی نوع 2 انجام شد.

    مواد و روش ها

    بیماران مبتلا به دیابت ملیتوس که آزمون تنفسی اوره آز مثبت داشتند، به طور تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. گروه اول به عنوان گروه مورد که از نظر درمان عفونت هلیکوباکترپیلوری درمان می شدند و گروه دوم به عنوان کرده شاهد پیگیری شدند. در تمام بیماران HbA1c و FBS در شروع مطالعه و سه ماه بعد کنترل شد.

    یافته ها

    19 بیمار در گروه مورد و 22 بیمار در گروه شاهد به طور کامل بررسی شدند. کاهش متوسط HbA1c و FBS در دو گروه تفاوت معنی داری نداشت.

    نتیجه گیری

    در مطالعه ی حاضر درمان عفونت هلیکوباکترپیلوری در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2، نقشی در کنترل کوتاه مدت بیماری نداشت. شاید انجام مطالعه های جدید با تعداد نمونه ی بیشتر و پیگیری طولانی مدت و اجتناب از متغیرهای مخدوش کننده که بر افزایش قندخون اثر دارند، بتواند نقش هلیکوباکترپیلوری را در کنترل دیابت بهتر نشان دهد.

    کلیدواژگان: دیابت شیرین (ملیتوس)، هلیکوباکترپیلوری، هموگلوبین گلیکوزیله (HbA1c)
  • شکوفه بنکداران، عبدالرضا وارسته، محمد خواجه دلویی صفحه 504
    مقدمه

    کمبود سطح ویتامین D در تمام دنیا شایع است و رابطه ی ثابت شده ای با افزایش شیوع دیابت نوع 2، سندرم متابولیک، مقاومت به انسولین، و احتمالا خطر بروز بیماری های قلبی عروقی دارد. هدف از این مطالعه بررسی رابطه ی کمبود 25 هیدروکسی ویتامین D با عوامل خطرساز بیماری های قلبی عروقی در بیماران دیابتی نوع 2 بود.

    مواد و روش ها

    این مطالعه ی مقطعی در 119 بیمار سرپایی مبتلا به دیابت نوع 2 در مرکز تحقیقات غدد درون ریز مشهد انجام شد. ابتدا بیماران دارای شرح حال مثبت بیماری های قلبی عروقی حوادث مغزی و بیماری های عروق محیطی از سایرین جدا شدند. در سایر بیماران اقدام های تشخیصی برای تایید یا رد این بیماری ها انجام شد. از تمام بیماران نمونه برای بررسی سطح سرمی پروتئین C-reactive protein، آلبومین ادراری، انسولین، هموسیستئین، قندخون ناشتا و هموگلوبین گلیکوزیله، اسیداوریک، لیپیدها و سطح ویتامین D گرفته شد و رابطه ی سطح ویتامین D با بیماری های قلبی عروقی و سطح آزمایشگاهی عوامل های خطرساز این بیماری ها سنجیده شد.

    یافته ها

    سن متوسط بیماران 2/11±3/55 سال و متوسط سطح سرمی ویتامین D، 6/21±4/32 نانوگرم در میلی لیتر بود. شیوع کمبود ویتامین D در بیماران 1/26% ارزیابی شد که این میزان تفاوت معنی داری با گروه شاهد سالم همزمان نداشت (12/0=P). در مجموع، 36 (3/30%) از بیماران درگیری قلبی عروقی داشتند. رابطه ی کمبود ویتامین D با این درگیری معنی دار نبود (11/0=P). بیماران دچار کمبود ویتامین D تفاوت واضحی در نمایه ی توده ی بدن (003/0=P)، وجود سندرم متابولیک (05/0=P)، سطح CRP (009/0=P)، میکرآلبومینوری (04/0=P) و میزان فیلتراسیون گلومرولی (02/0=P) در مقایسه با بیماران دارای سطح طبیعی ویتامین D داشتند. سطح ویتامین D رابطه ای با میزان قندخون ناشتا، هموگلوبین گلیکوزیله، پروفایل چربی ها، هموسیستئین، اسیداوریک و میزان مقاومت به انسولین نداشت.

    نتیجه گیری

    رابطه ی آماری معنی دار بین کمبود ویتامین D و عوامل های خطرساز قلبی عروقی وجود دارد، ویتامین D به نظر می رسد در سلامت سیستم قلبی عروقی نقش داشته باشد.

    کلیدواژگان: ویتامین D، دیابت، HSCRP، بیماری های قلبی، عروقی
  • قربان محمدزاده، نصرت الله ضرغامی، صالح زاهدی اصل، فرهاد حسین پناه صفحه 510
    مقدمه

    دهیدرواپی اندروسترون (DHEA) و دهیدرواپی اندروسترون سولفات (DHEA-S) فراوان ترین استروئید های موجود در سرم انسان هستند. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط سطوح سرمی دهیدرواپی اندروسترون و دهیدرو اپی اندروسترون سولفات با شاخص های تن سنجی در زنان دارای درجه های مختلف چاقی بود.

    مواد و روش ها

    در این مطالعه ی مقطعی، 35 زن با نمایه ی توده ی بدن 9/24-5/18 کیلوگرم بر مترمربع به عنوان گروه دارای وزن طبیعی، 33 زن با نمایه ی توده ی بدن 9/29-25 دارای اضافه وزن، 36 زن با نمایه ی توده ی بدن 9/34-30 دچار چاقی درجه ی 1، 33 زن با نمایه ی توده ی بدن 9/39-35 درجه ی 2 و 33 زن با نمایه ی توده ی بدن بیشتر از 40 کیلوگرم بر مترمربع به عنوان دارای چاقی درجه ی 3 بررسی شدند. نمایه ی توده ی بدن از تقسیم وزن (کیلوگرم) بر قد (مترمربع) محاسبه شد. سطوح سرمی دهیدرواپی آندروسترون و دهیدرواپی آندروسترون سولفات، هورمون رشد و گلوکز به ترتیب با روش ایمونواسی و گلوکزاکسیداز اندازه گیری شدند.

    یافته ها

    همبستگی منفی و معنی داری بین غلظت سرمی دهیدرواپی اندروسترون و سن در گروه دارای وزن طبیعی (45/0- = r و 006/0P=)، دچار اضافه وزن (41/0- = r و 01/0P=)، چاق درجه ی 1 (40/0- = r و 015/0P=)، چاق درجه ی 2 (39/0- = r و 02/0P=) و چاق درجه ی 3 (35/0- = r و 04/0P=) مشاهده شد. هم چنین، همبستگی منفی و معنی داری بین غلظت سرمی دهیدرو اپی اندروسترون سولفات و سن در گروه های دارای اضافه وزن (39/0- = r و 019/0P=)، چاق درجه ی 1 (45/0- = r و 005/0P=) و چاق درجه ی 2 (39/0- = r و 02/0P=) مشاهده شد. ارتباط مثبت و معنی داری بین دهیدرواپی اندروسترون و جثه ی افراد در گروه های چاق درجه ی 1 و 2 و 3 مشاهده شد. ارتباط مثبت و معنی داری نیز بین دهیدرواپی آندروسترون سولفات و جثه ی افراد در گرو ه های دارای اضافه وزن، چاق درجه ی 1 و چاق درجه ی 2 مشاهده شد.

    نتیجه گیری

    سطح سرمی DHEA با افزایش درجه ی چاقی کاهش اما سطح سرمی DHEA-S افزایش می یابد.

    کلیدواژگان: چاقی، نمایه ی توده ی بدن، دهیدرواپی اندروسترون، دهیدرواپی اندروسترون سولفات، شاخص های تن سنجی
  • پریسا امیری، فضل الله غفرانی پور، فضل الله احمدی، حیدرعلی هومن، فرهاد حسین پناه، سارا جلالی فراهانی صفحه 521
    مقدمه

    . یافته های موجود، روند رو به رشد اضافه وزن و چاقی را در نوجوانان ایرانی نشان می دهند. با توجه به ضرورت شناخت دقیق از عوامل موثر بر اضافه وزن و چاقی در نوجوانان و همچنین محدودیت مطالعه های مشابه در ایران، مطالعه ی حاضر با هدف تبیین موانع فردی اصلاح شیوه ی زندگی در نوجوانان چاق و دارای اضافه وزن انجام شد.

    مواد و روش ها

    این مطالعه ی کیفی با رویکرد نظریه ی مبتنی بر زمینه انجام شد. مشارکت کنندگان 35 نوجوان (19 دختر و 16 پسر) چاق یا دارای اضافه وزن، در گروه سنی 17-15 سال بودند. برای آگاهی از تجربه های نوجوانانی که متعلق به گروه های مختلف اجتماعی اقتصادی بودند، نمونه گیری از دو منطقه ی شمالی و جنوبی شهر تهران و از بین دانش آموزان دبیرستان ها انجام شد. به منظور جمع آوری اطلاعات، 5 بحث گروهی و 10 مصاحبه ی عمیق بدون ساختار انجام شد. همه ی مصاحبه ها و بحث های گروهی ضبط شده و بلافاصله پس از اتمام آنها روی کاغذ آورده شدند. فرایند آنالیز داده ها به طور همزمان و با استفاده از روش اشتراوس و کوربین انجام شد.

    یافته ها

    بر اساس تجزیه و تحلیل محتوایی داده ها رضایت مندی از شرایط، اولویت درس، ضعف اراده، تجارب منفی، عزت نفس پایین و عدم کنترل درک شده، مهم ترین موانع فردی اصلاح شیوه ی زندگی در نوجوانان بودند.

    نتیجه گیری

    یافته های پژوهش حاضر، نشانگر، موانع فردی اصلاح شیوه ی زندگی و کاهش وزن در نوجوانان است. یافته های این مطالعه می تواند کمکی موثر در زمینه ی طراحی مداخله های جامع اصلاح شیوه ی زندگی و پیشگیری از چاقی در نوجوانان باشد.

    کلیدواژگان: چاقی، شیوه ی زندگی، نوجوانان، مطالعه ی کیفی
  • زهرا حیدری، فرهاد حسین پناه، یدالله محرابی، فریدون عزیزی* صفحه 530
    مقدمه

    هدف از این مطالعه بررسی قدرت پیش بینی بروز سندرم متابولیک بر اساس تعاریف MODIFIED ATP III و IDF توسط هر یک از مولفه های آن بود.

    مواد و روش ها

    این مطالعه ی هم گروهی مشاهده ای در 2279 فرد 20 ساله و بالا تر غیر مبتلا به سندرم متابولیک براساس معیار ATPIII و 2310 فرد 20 ساله و بالاتر غیر مبتلا به سندرم متابولیک براساس معیار IDF از افراد شرکت کننده در فاز یک مطالعه ی قند و لیپید تهران انجام شد.

    یافته ها

    بعد از میانگین 5/6 سال پیگیری، 462 نفر (231 مرد و 231 زن) براساس معیار ATP III و 602 نفر براساس معیار IDF (360 مرد و 242 زن) به سندرم متابولیک مبتلا شدند. در بین مبتلایان براساس معیار ATP III بالاترین نسبت شانس (Odds ratio) در مردان مربوط به چاقی مرکزی (6/5-2/1) 6/2 و در زنان مربوط به افزایش تری گلیسرید (12/4-03/2) 8/2 بود. بالاترین مقدار Odd''s ratio براساس معیار IDF در هر دو گروه مردان (7/3-2/2) 8/2 و زنان (3/4-9/1) 9/2 مربوط به افزایش تری گلیسرید بود. سطح زیرمنحنی ROC برای مولفه های دورکمر، تری گلیسرید و HDL-C در هر دو گروه مردان و زنان و براساس هر دو معیار، نزدیک ترین سطح زیر منحنی به سطح زیر منحنی روک برای همه ی مولفه های سندرم متابولیک بود و سطح زیر منحنی دو مولفه ی دور کمر و تری گلیسرید و یا دور کمر و HDL-C براساس هر دو معیار در هر دو گروه تفاوت واضحی با سطح زیر منحنی کل مولفه ها نداشت.

    نتیجه گیری

    دو مولفه ی دور کمر و تری گلیسرید و یا دور کمر و HDL-C می تواند قدرت پیش بینی به اندازه ی همه ی مولفه های سندرم متابولیک، برای بروز آن داشته باشد. بنابراین اندازه گیری دور کمر، تری گلیسرید و HDL-C به عنوان جزیی از برنامه ی بیماریابی به منظور شناسایی افراد در معرض خطر ابتلا به سندرم متابولیک و عواقب ناشی از آن توصیه می شود.

    کلیدواژگان: سندرم متابولیک، ATP III، IDF، مولفه ها، پیش بینی
  • سکینه کریمی زارع، فهیمه سهیلی پور، مرتضی کریمی پور، حسین خان احمد شهرضا، پریچهر یغمایی، لیلا کوکبی، سپیده امین زاده، مهین هاشمی پور، مسعود امینی، رضوانه هادیان صفحه 543
    مقدمه

    کم کاری مادرزادی تیروئید، شایع ترین بیماری متابولیک و درون ریز، و یکی از علل بروز عقب افتادگی ذهنی در کودکان است. این بیماری ممکن است در اثر جهش ژن های کدکننده ی آنزیم های دخیل در سنتز هورمون های تیروئید رخ دهد که دیس هورمونوژنزتیروئیدی نام دارد. نقص در ژن تیروئید پراکسیداز به عنوان متداول ترین عامل در بروز دیس هورمونوژنزتیروئید مطرح است. هدف در این مطالعه بررسی شیوع جهش های ژن تیروئید پراکسیداز در کودکان مبتلا به دیس هورمونوژنز تیروئید در استان اصفهان بود.

    مواد و روش ها

    این مطالعه به صورت مقطعی در روی 40 نوزاد مبتلا به کم کاری دایمی مادرزادی تیروئید به دلیل دیس هورمونوژنز تیروئید انجام شد. استخراج DNA ژنومیک از نمونه ی خون این بیماران به روش استاندارد اشباع نمک انجام شد. 17 ناحیه ی اگزونی ژن تیروئیدپراکسیداز تکثیر شدند و محصولات PCR با روش غربالگری SSCP و تعیین توالی مورد بررسی قرار گرفتند.

    یافته ها

    یک جهش بدمعنی در موقعیت (G2669A) در اگزون 15 در یک بیمار، و7 پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی مختلف واقع در اگزون های 1، 7، 8، 11 و 15 ژن تیروئید پراکسیداز یافت شد.

    نتیجه گیری

    شیوع جهش در ژن تیروئیدپراکسیداز در این مطالعه در مقایسه با سایر مطالعه های مشابه، کمتر بود. این احتمال وجود دارد که جهش مربوط به این ژن در بیماران مورد بررسی مربوط به نواحی اینترونی و تنظیمی باشد. علاوه بر این، استفاده از روش های دیگر در کنار SSCP و بررسی ژن های دیگر دخیل در دیس هورمونوژنز تیروئید در مطالعه های بعدی لازم به نظر می رسد.

    کلیدواژگان: کم کاری مادرزادی تیروئید، دیس هورمونوژنز تیروئید، ژن تیروئید پراکسیداز، جهش، SSCP
  • حمید آقاعلی نژاد، مهدیه ملانوری شمسی، محمدعلی آذربایجانی، علیرضا رحیمی، محمد اصغری جعفرآبادی، لیناسادات توفیقی، سیده مرجان میرانی صفحه 553
    مقدمه

    هدف از این مطالعه بررسی اثر انواع ریکاوری فعال و غیرفعال بر اینترلوکین های 6، 8 و 10 (IL-6، IL-8،IL-10) و کراتین کیناز (CK) سرم متعاقب یک وهله ورزش برون گرای شدید روی نوارگردان بود.

    مواد و روش ها

    28 دانشجوی دختر رشته ی تربیت بدنی (میانگین سن 99/1±8/23 سال، قد 61/5±03/164 سانتی متر، توده ی بدن 23/8±21/58 کیلوگرم و درصد چربی86/4 ± 18/27 درصد) به صورت تصادفی در دو گروه ریکاوری فعال و غیرفعال قرار گرفتند. فعالیت بدنی شامل 30 دقیقه دویدن روی نوار گردان با شدت 80 تا 85% ضربان قلب بیشینه (MHR) (شیب 5- درصد) بود که در گروه ریکاوری فعال (AR) با 15 دقیقه دویدن با 50 تا 60% MHR روی نوار گردان و در گروه ریکاوری غیرفعال (PA) به شکل نشستن دنبال شد. پیش، بلافاصله پس از فعالیت و پس از ریکاوری نمونه ی خونی از آزمودنی ها برای اندازه گیری غلظت های اینترلوکین های 6، 8 و 10 و CK گرفته شد.

    یافته ها

    هر دو گروه افزایش در سطوح سیتوکین ها را پس از ورزش و ریکاوری نشان دادند. تنها IL-10 پس از ورزش کاهش یافت. سطح سرمی IL-6 پس از ریکاوری در گروه AR بالاتر بود. هم چنین تفاوت معنی داری بین دو گروه در سطح سرمی IL-8 و IL-10 پس از ریکاوری مشاهده شد.

    نتیجه گیری

    به نظر می رسد که افزایش سطح سرمی سیتوکین ها پس از ورزش ناشی از آسیبب عضلانی نیست. بنابراین، افزایش سیتوکین ها بعد از ریکاوری فعال احتمالا به دلیل اثر ضد التهابی آن ها است.

    کلیدواژگان: ریکاوری فعال، اینترلوکین 6، اسنترلوکین 8، اینترلوکین 10، ورزش برون گرا
  • ساغر عنبری، داود عیسی زاده، سیدعباس صفوی نایینی، محمدرضا علایی، نوید سعادت، علی عبدی صفحه 561
    مقدمه

    ارتباط دیس لیپیدمی با شنوایی به خصوص در کودکان که شواهد مرتبط موجود، بسیار کم و محدود به چند گزارش موردی است، بحث برانگیز به نظر می رسد.

    مواد و روش ها

    هدف از این مطالعه بررسی ارتباط میان دیس لیپیدمی و کاهش شنوایی حسی عصبی در کودکان و نوجوانان 5 تا 18 ساله می باشد.

    مواد و روش ها

    پرونده ی تمام بیماران 5 تا 18 ساله که از فروردین 86 تا فروردین 88 به درمانگاه غدد اطفال بیمارستان لقمان تهران مراجعه کرده بودند، بررسی شد. برای بیمارانی که در مدارک شان، پروفایل لیپید وجود داشت و از نظر معیارهای مطالعه، واجد شرایط بودند، آزمایش لیپید ناشتای سرم دوباره انجام شد و در صورت تایید نتیجه ی قبلی، وارد مطالعه شدند. گزارش مربوط به (Pure Tone Audiometry)، درصد تفکیک گفتاری (speech discrimination score) و پروفایل لیپید، بررسی شد.

    یافته ها

    هنگامی که آنالیز با کنترل سن و جنس انجام شد، هیچ ارتباط معنی داری میان دیس لیپیدمی و کاهش شنوایی حسی عصبی (SNHL) یافت نشد. هم چنین، رابطه ای میان دیس لیپیدمی و SNHL در گروه های سنی مختلف نیز وجود نداشت.

    نتیجه گیری

    با توجه به یافته های مطالعه حاضر، هیچ ارتباطی میان دیس لیپیدمی و SNHL در کودکان و نوجوانان 5 تا 18 ساله وجود ندارد.

    کلیدواژگان: کاهش شنوایی، حسی عصبی، دیس لیپیدمی، اختلال چربی، کودکان، نوجوانان
  • بهزاد مهدی خبازیان، عباس قنبری نیاکی، سید علیرضا حسینی کاخک، فاطمه رهبری زاده، مهدی هدایتی، مهدی جباری نوقابی صفحه 568
    مقدمه

    فرایند انتقال معکوس کلسترول شامل جمع آوری کلسترول اضافی از بافت های پیرامونی و بازگرداندن آن به کبد به منظور تشکیل صفرا است. این فرایند شامل خروج کلسترول و فسفولیپید از سلول توسط ناقل جعبه ای وابسته به آدنوزین تری فسفات (ABCA1) به آپولیپوپروتئین های A-I برای تشکیل لیپوپروتئین های پرچگال پری بتای صفحه ای و در نهایت استریفه شدن کلسترول توسط آنزیم پلاسمایی لسیتین کلسترول آسیل ترانسفراز برای تشکیل لیپوپروتئین های پرچگال (HDL) کروی است. اثر تمرین استقامتی میان مدت بر تظاهر ژن ABCA1 نشان داده شده است. مطالعه ی حاضر به بررسی اثر تمرین استقامتی کوتاه مدت بر تظاهر ژن ABCA1، سطح آپولیپوپروتئین A-I، سطح لیپوپروتئین های پرچگال پری بتا، فعالیت آنزیم لسیتین کلسترول آسیل ترانسفراز و سطح لیپوپروتئین پرچگال سرم می پردازد. به این منظور 28 سر موش صحرایی نر (14 سر گروه شاهد، 14 سر گروه مورد) از نژاد ویستار برای مدت 3 هفته با شدت 26 متر در دقیقه و به مدت 90 دقیقه، 5 روز در هفته روی نوارگردان تمرین کردند.

    یافته ها

    به روشنی نشان داد که تظاهر ژن ABCA1 در گروه مورد به طور معنی داری بیشتر از شاهد بود. یافته های مطالعه در خصوص سایر عوامل کلیدی در روند انتقال معکوس کلسترول حاکی از عدم تغییر آپولیپوپروتئین A-I، افزایش معنی دار در غلظت پلاسمایی لیپوپروتئین پرچگال پری بتا (01/0=P)، فعالیت آنزیم لسیتین کلسترول آسیل ترانسفراز (04/0=P) و در نهایت، افزایش غلظت لیپوپروتئین پرچگال (004/0=P) است. یافته های این مطالعه به روشنی نشان می دهد که 3 هفته تمرین استقامتی با شدت متوسط تاثیر مثبت معنی داری بر روند انتقال معکوس کلسترول و در نهایت پیشگیری از بروز تصلب شراین دارد.

    کلیدواژگان: ژن ABCA1، انتقال معکوس کلسترول، لیپوپروتئین پرچگال، تمرین استقامتی
  • بهپور یوسفی، نوشین برومند، سعید حقیقی صفحه 576
    مقدمه

    مطالعه های اخیر نشان داده اند که برای تکامل اولیه ی پانکراس در حیوانات اسید ریتنوئیک مورد نیاز است. از آن جا اثر اسید رتینوئیک (ATRA) با منشای بیرونی در روز دهم دوره ی جنینی در مراحل بعدی تکامل بر ساختار پانکراس به خوبی مشخص نشده است، این مطالعه انجام شد.

    مواد و روش ها

    در این مطالعه ی مداخله ای، موش های صحرایی ماده (Rat) به طور تصادفی در دو گروه شاهد و آزمایش (5 سر در هر گروه) قرار گرفتند. به گروه آزمایش، اسید رتینوئیک 100 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم به صورت خوراکی و از طریق لوله داده شد. در روز هیجدهم بارداری جنین ها (از هر گروه 24 جنین) جمع آوری شدند. سپس نمونه ها برای رنگ آمیزی آسینی ها، مجاری و جزایر لانگرهانس آماده شدند. تراکم متغیر های فوق در هر میدان دید میکروسکوپی به همراه اقطار آسینی، و هسته ی سلو ل آن اندازه گیری و محاسبه شدند. یافته ها با استفاده از آزمون آماری تی زوجی مقایسه شدند.

    یافته ها

    میانگین تراکم آسینی ها و سیستم مجاری همراه با جزایر لانگرهانس در هر میدان دید میکروسکوپی در گروه مورد (آزمایش) نسبت به گروه شاهد به ترتیب 5/23٪ و 76٪ افزایش داشت که هر دو از نظر آماری معنی دار (001/0P<) بود. میانگین اقطار آسینی و هسته ی سلول های آن در گروه مورد (آزمایش) نسبت به گروه شاهد کاهش معنی دار نشان داد.

    نتیجه گیری

    با توجه به یافته های حاصل از این مطالعه پیشنهاد می شودکه ATRA ممکن است تکثیر و تمایز آسینی ها و مجاری همراه با جزایر لانگرهانس را افزایش دهد.

    کلیدواژگان: پانکراس، اسید رتینوئیک اسید (ATRA)، جزایر لانگرهانس، جنین
  • توراندخت بلوچ نژاد مجرد، مهرداد روغنی، زینب خواست خدایی صفحه 583
    مقدمه

    هیپرآلرژی یکی از مشخصه های بارز نوروپاتی دیابتی است. با توجه به اثر هیپوگلیسمیک و آنتی اکسیدانی سیلی مارین، در مطالعه ی حاضر اثر ضد درد سیلی مارین، در مدل تجربی نوروپاتی دیابتی در موش های صحرایی نر بررسی شد.

    مواد و روش ها

    برای انجام آزمون Warm tail immersion، موش ها به چهارگروه شاهد، دیابتی، کنترل و دیابتی تیمار شده با سیلی مارین تقسیم شدند. در آزمون فرمالین، به چهار گروه فوق دو گروه شاهد و دیابتی دریافت کننده ی سدیم سالیسیلات نیز اضافه شد. برای دیابتی شدن از داروی استرپتوزوتوسین به میزان 60 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت داخل صفاقی استفاده شد. دو گروه تیمار شده با سیلی مارین، در ابتدا (در گروه حیوانات دیابتی، قبل از دیابتی شدن آنها به وسیله ی تزریق داخل صفاقی داروی استرپتوزوتوسین) 200 میلی گرم بر کیلوگرم و سپس به مدت 8 هفته روزانه 100 میلی گرم بر کیلوگرم سیلی مارین به روش داخل صفاقی دریافت کردند.

    یافته ها

    یافته ها نشان داد که در پایان هفته ی هشتم، نمره های درد در موش های دیابتی، در دو فاز حاد و مزمن آزمون فرمالین افزایش (006/0-03/0P=)، زمان تاخیر خارج کردن دم از آب گرم نیز کاهش می یابد (02/0P=). درمان با سیلی مارین به مدت هشت هفته، موجب کاهش معنی داری در نمره های درد در مراحل حاد و مزمن شده (0006/0-06/0P=)، و زمان تاخیر خارج کردن دم از آب گرم را نیز افزایش می دهد (03/0P=). از طرف دیگر، کاهش معنی داری در نمره های درد گروه شاهد تیمار شده با سیلی مارین در مقایسه با گروه شاهد مشاهده نشد.

    نتیجه گیری

    به طور خلاصه، به نظر می رسد تجویز داخل صفاقی سیلی مارین به مدت هشت هفته موجب کاهش معنی داری در میزان شدت درد در مدل تجربی نوروپاتی دیابتی می شود که این را می تواند به عنوان یک درمان کمکی در هیپرآلژزی دیابتی مطرح شود.

    کلیدواژگان: سیلی مارین، نوروپاتی دیابتی، آزمون فرمالین، آزمون Warm tail immersion، موش صحرایی
  • محمدحسین گذشتی، اکبر سلطانی، مهدیه مشروطه صفحه 590
    مقدمه

    هیپوتیروئیدی بیماری به نسبت شایعی است. درمان بیماران بیشتر با لووتیروکسین انجام می شود. زمانی که دوزهای بالای قرص لووتیروکسین برای درمان هیپوتیروئیدی لازم باشد،علت آن باید توسط پزشک مورد بررسی قرار گیرد. معرفی بیمار: بیمار خانم 43 ساله ای بود که به دلیل عدم کنترل کم کاری تیروئید با مصرف 1000 میکروگرم لووتیروکسین و 150 میکروگرم لیوتیرونین به درمانگاه غدد معرفی شد. بیمار با احتمال سوء جذب کاذب لووتیروکسین در بیمارستان بستری شد تا آزمون جذب لووتیروکسین (Levothyroxin Loading) برای او انجام شود.

    یافته ها

    سطح T4 سرم بعد از مصرف لووتیروکسین در دقایق صفر، 30، 60، 120 و 240 اندازه گیری شد که افزایش یافته بود (به ترتیب 9/0، 2/1، 4/1، 3/2 و 6/2 میکروگرم در دسی لیتر بود) که نشانه ی جذب طبیعی T4 در روده ی کوچک است و این به معنی سوءجذب کاذب لووتیروکسین بود که به دلیل عدم مصرف منظم دارو ایجاد شده بود.

    نتیجه گیری

    آزمون جذب لووتیروکسین قادر به افتراق سوءجذب واقعی از کاذب است. از آن جا که علایم روحی به خصوص افسردگی در بیماران مبتلا به هیپوتیروئیدی شایع تر است، در صورت عدم پاسخ به درمان با وجود افزایش دوز لووتیروکسین باید به فکر سوءجذب لووتیروکسین به خصوص نوع کاذب آن باشیم. در این حالت پس از رد سایر علل با آزمون فوق باید به تشخیص قطعی رسید و درمان مناسب را انجام داد.

    کلیدواژگان: هیپوتیروئیدی، لووتیروکسین، جذب
|
  • M. Taghdir, M. Jalali, A. Djazayeri, M. Ashourpour, A. Rajab, M. Sepandi, M. Zareei Page 485
    Introduction

    The metabolism of Zine (Zn), an essential nutrient, changes in diabetes. It has been shown that there is a relationship between Zn and both, type 1 or insulin-dependent diabetes mellitus (IDDM) and type 2 or non-insulin-dependent diabetes mellitus (NIDDM). Increased lipid peroxidation in diabetic patients leads to MDA production. This study aimed to investigate relationships between serum Zn concentration and insulin, insulin resistance and oxidative stress in postmenopausal diabetic women.

    Materials And Methods

    We studied 45 diabetic women and 45 healthy ones (controls) with BMI 25-30 kg/m2 and age 45-60 y. Fasting blood sugar (FBS), serum zinc, insulin, insulin resistance and MDA were determined in both groups.

    Results

    There were non significant correlations between Zn, insulin (r= -0.06) and insulin resistance (r = -0.027) and MDA (r = -0.09) as well in diabetic group.

    Conclusion

    There were no significant relationships between serum zinc and insulin, insulin resistance and MDA in postmenopausal diabetic women.

  • M. Shamsi, G. Sharifirad, A. Kachoyee, A. Hassanzadeh Page 490
    Introduction

    The purpose of this study was to determine the effect of an educational program, based on Health Belief Model (HBM), on control sugar in women with type 2 diabetes.

    Materials And Method

    This perspective, quasi-experimental intervention study was carried out on 88 women with type 2 diabetes. Data was collected using a questionnaire based on the health belief model, a checklist related to patient practices and recording patient HbA1c and FBS levels. All group completed the questionnaire and checklist. Results were documented before and three months after intervention. The patients of the experimental group participated in 4 educational classes during the one month of intervention and again two months after, with 2 sessions as the follow up of the intervention. Data were collected and analyzed.

    Results

    Our findings indicated that mean scores of HBM Model variables, i.e susceptibility, severity, benefit and barriers perceived, were significantly increased in the experimental group compared to controls after intervention. Also, behavioral walking, rates of HbA1c (before intervention - 9.59%, after three months - 8.63%) and FBS levels (before intervention 184.63, after three months 151.29) improved significantly among the experimental group, compared to controls (p<0/001).

    Conclusion

    Applying the HBM Model proved is very effective in developing an educational program for diabetics, to control their blood sugar and enhance walking. Besides such programs, follow up education for controlling and monitoring are highly recommended.

  • J. Moghimi, M. Malek, S. Mousavi, M. Babaei, J. Toussy Page 500
    Introduction

    Precise control of diabetes mellitus, one of the most prevalent endocrine diseases, is important for prevention of serious vascular complications. Helicobacter pylori (H. pylori) is one of the most common chronic bacterial infections in the world and data reveals that diabetic patients with concomitant H. pylori infection require higher doses of insulin, despite which they have higher levels of HbA1c than their uninfected counterparts. Our study was hence designed to assess the effect of H. pylori eradocatopmon hyperglycemia control in diabetic patients.

    Materials And Methods

    Between January and June 2005, patients with type 2 diabetes mellitus and positive urea breath tests, were randomly allocated into two groups, the first treated for H. pylori infection (cases) and the second served as controls. HbA1c and FBS were measured in all patients at initiation of study and three months later.

    Results

    The study included 19 cases and 22 controls. Mean decrease of HbA1c and FBS in the two groups showed no significant differences.

    Conclusion

    Study results indicate that treating H. pylori in patients with type 2 diabetes mellitus has no role in short-term control of the disease. In most studies numbers and types of evaluated cases have limitations, and results differ. More extensive studies, using long term randomized clinical trials-term are recommendated.

  • S. Bonakdaran, A. Varasteh, M. Khaajeh, Dalouie Page 504
    Introduction

    Vitamin D deficiency is prevalent worldwide. Low 25 hydroxyvitamin D3 concentration is inversely associated with type 2 diabetes, metabolic syndrome, insulin resistance, and probably cardiovascular disease. The objective of this study was to evaluate of association between vitamin D deficiency and cardiovascular risk factors among diabetic patients.

    Materials And Methods

    This cross-sectional study, which investigated 119 type 2 diabetes patients, was conducted in Mashhad between December 2007 and March 2008. Coronary, cerebrovascular and peripheral vascular diseases in the subjects were confirmed, and blood biochemical parameters, including laboratory risk markers of cardiovascular disease were determined. Serum 25 (OH) D was measured during winter to determine the correlation between vitamin D deficiency and cardiovascular prevalent and the laboratory variables.

    Results

    Mean patient age was 55.3±11.2 years. Mean 25 (OH) D concentration was 32.4±21.6 ng/ml. Prevalence of vitamin D level / deficiency D was 26.1% among diabetic patients, difference with control group not being significant (P=0.12). Overall, 36 (30.3%) patients were positive for coronary vascular disease (CVD). The correlation between hypovitaminosis D and CVD was not significant (p=0.11). Patients with vitamin D deficiency had significant differences in body mass index (P=0.003), metabolic syndrome (P=0.05), high sensitive CRP (P=0.009), microalbuminuria (P=0.04), and glumerolar filtration rate (P=0.02) compared with patients with sufficient vitamin D FBS, HbA1c, lipid profiles, homocysteine, uric acid and insulin resistance were not related to vitamin D deficiency.

    Conclusion

    Results showed an association between hypovitaminous D and coronary risk markers indicating the importance of this vitamin in cardiovascular health.

  • Obesity, Bmi, Dhea, Dhea, S, Anthropometric Indices Page 510
    Introduction

    Dehydroepiandrosterone (DHEA) and dehydroepiandrosterone sulfate (DHEA-S) are the most abundant steroids in human plasma. The aim of this study was to evaluate the relationship between DHEA and DHEA-S and anthropometric indices in women with different grades of obesity.

    Materials And Methods

    This cross- sectional study investigated 170 women 35 normal weight (BMI= 18.9-24.9), 33 overweight, (BMI = 25-29.9) as 36 women (BMI= 30-34.9) as obese grade I, 33 (BMI = 35-39.9) as obese grade II and 33 (BMI≥40) as obese grade III. Body mass index was defined as weight in kilograms divided by the square of the height in meters. Serum levels of ehydroepiandrosterone, dehydroepiandrosterone sulfate and glucose were measured by commercially available enzyme immunoassay kits and the glucose oxidase method, respectively.

    Results

    There was a negative and significant correlation between DHEA and age in the normal (r=-0.457, P=0.006) overweight (r=-0.414, P=0.017) obese I(r=-0.402, P=0.015) obese II(r=-0.391, P=0.024) and obese III (r=-0.354, P=0.043) groups, respectively. Also a negative and significant correlation was found between DHEA-S and age in overweight (r=-0.394, P=0.019), obese grade I (r=-0.455, P=0.005) and obese grade II (r=-0.390, P=0.023) groups respectively. We found a positive and significant correlation between DHEA and frame size in individuals of the Obese I, Obese II and Obese III groups, and also a positive and significant correlation between DHEA-S and frame sizes in individuals of these three groups.

    Conclusion

    Results showed that serum levels of DHEA decrease with increasing grades of obesity, whereas serum levels of DHEA-S increase with increasing obesity.

  • Page 521
    Introduction

    Existing data show a rising prevalence of overweight and obesity among Iranian adolescents. Considering the lack of related studies from Iran, the current study investigates personal barriers to life style Modification among overweight/obese adolescents.

    Materials And Methods

    This is a qualitative study, conducted according to the grounded theory approach. Participants were 35 school children (19 girls and 16 boys), aged 15-17 years, who were either overweight or obese. To collect data, 5 semi-structured focus group discussions and 10 in-depth interviews were conducted. To obtain views across a range of socioeconomic backgrounds, two demographically diverse areas in Tehran were selected, and in each area, participants were recruited from schools. All interviews and focus group discussions were audio recorded and transcribed verbatim. Data collection and analysis were done simultaneously according to the Strauss and Corbin analysis method.

    Results

    Based on data analysis, positive perception of conditions, priority of studying, lack of willingness, negative experiences, low self-esteem, and perceived lack of control were the major personal barriers to adolescents’ healthy lifestyles.

    Conclusion

    Study results demonstrated the main personal barriers for a healthy life style as perceived by adolescents, barriers that any effective interventions require to address for tackling overweight and obesity in adolescents.

  • Z. Heidari, F. Hosseinpanah, Y. Mehrabi, F. Azizi Page 530
    Introduction

    This study amis at determining which components of the metabolic syndrome are the best predictors of its development.

    Material And Methods

    In this cohort study, from the participants of the cross sectional phase of the Tehran Lipid and Glucose Study(TLGS), 2279 subjects (aged 20-87) who did not have the metabolic syndrome, based on modified ATP III criteria, and 2310 subjects (aged 20-87) without the metabolic syndrome according to IDF criteria were followed.

    Results

    After a mean interval of 6.5 years, 462 and 602 new cases of the metabolic syndrome were diagnosed on basis of the modified ATP III and IDF criteria, respectively. The adjusted odds ratio for development of the metabolic syndrome by ATP III criteria was highest for central obesity in men, 2.8 (2.2-3.7) and for triglycerides in women, 2.8 (2.0-4.1). The adjusted odds ratio for development of the metabolic syndrome by IDF criteria was highest for triglycerides in both men and women, OR being: 2.8 (2.2-3.7) and 2.9 (1.9-4.3) respectively. The area under the ROC curves for waist circumference, triglycerides and HDL were the highest. A model that included waist circumference and triglycerides or waist circumference and HDL predicted the metabolic syndrome as well as a model that included all five metabolic syndrome components.

    Conclusion

    High risk subjects should undergo periodic screening, including measurement of waist circumference, triglycerides and plasma HDL, for timely prediction of development of metabolic syndrome.

  • S. Karimizare_Dr. F. Soheilipour_D. M.B. Karimipour_Dr. H. Khanahmad_Dr. P. Yaghmayee_L. Kokabee_S. Aminzadeh_Dr. M. Hashemipour_D. M Amini_D. R Hadyan Page 543
    Introduction

    Congenital hypothyroidism (CH), the most common congenital endocrine disorder in childhood and one of the causes of mental retardation, may be caused by defects in the enzymatic cascade of thyroid hormone synthesis, called thyroid dyshormonogenesis, of which thyroid peroxidase gene (TPO) mutations are one of the most common causes. The aim of this study was to assess frequency of TPO gene defects in patients with thyroid dyshormonogenesis in Isfahan province.

    Materials And Methods

    This was a cross sectional study conducted on 40 patients with permanent congenital hypothyroidism, due to thyroid dyshormonogenesis. Genomic DNA was extracted from the peripheral blood of these patients, using the salting out method. The 17 exonic region of the TPO gene was amplified and mutation screening was performed by single-strand conformational analysis (SSCP) and sequencing.

    Results

    Results demonstrated one missense mutation in the (G2669A) location of exon 15 in one patient and seven different single nucleotide polymorphisms (SNPs) in exons 1, 7, 8, 11 and 15 of the TPO gene.

    Conclusion

    Frequency of TPO gene mutation in this study was lower in comparison to other similar studies. It remains possible that in these patients, the disorder was caused by a TPO gene defect in regulatory or intronic regions. In addition, methods besides SSCP analysis and detection of other gene defects in thyroid dyshormonogenesis need to be further investigated in this field.

  • H. Agha Alinejad, M. Molanouri Shamsi, M. Azarbayjan, M. Rahimi, M. Asghari Jafarabadi, L. Tofighi, M. Mirani Page 553
    Introduction

    The purpose of this study was to investigate the effect of active recovery (AR) vs passive recovery (PR) on serum levels of interleukin 6 (IL)-6, IL-8, IL-10 and Creatine Kinase (CK) after eccentric strenuous exercise.

    Materials And Methods

    Twenty-eight female students of physical education participated in this study, age (23.8±1.99) years, height 164.03±5.61 cm, weight 58.21 (8.23) kg and fat percent 27.18 (4.86)]. The subjects were randomly divided into two groups and completed a set of strenuous workouts, including a 30 min of treadmill downhill running (-5% grade) at 80-85% of Maximal Heart Rate (MHR), followed by AR for 15 min at 50-60% of MHR, or complete rest in the seated position (PR). Blood samples were collected pre- and post exercise, and after recovery in order to measure the levels of IL-6, IL-8, IL-10 and CK.

    Results

    Both the AR & PR groups showed increase in the levels of serum cytokines after exercise and recovery, except IL-10 that decreased after exercise. IL-6 levels after recovery were higher in AR. Also, there were significant differences between the two groups after recovery in IL-8 and IL-10.

    Conclusion

    The results show no significant differences in the levels of IL-6 in either group. It also seems that the post exercise increase in the levels of circulating cytokines is not due to the muscle damage, in spite of the increase in CK indicating that the increase of cytokines after AR is probably because of their anti-inflammatory effects.

  • Dr. S. Anbari, Dr. D. Isazadeh, Dr A. Safavi Naieni, Dr. M. Alaie, Dr N. Saadat, A. Abdi Page 561
    Introduction

    The relationship between dyslipidemia and hearing is controversial, especially in children as data are scarce and limited to case reports. We sought to determine whether dyslipidemia is associated with sensorineural hearing loss (SNHL) in a group of 5-18 year old children and adolescents.

    Materials And Methods

    Records of all 5 to 18 year old children who attended the pediatric endocrinology clinic of Loghman Hospital in Tehran, Iran, between April 2007 and April 2009, were reviewed. Records with a lipid profile were obtaimed and following confirmation of their lipid profiles, they were enrolled if the results were the same as before (normal or dyslipidemic). Pure tone thresholds, speech discrimination score and lipid profiles were analyzed. Results. When controlled for age and sex, no associations between dyslipidemia and SNHL were found. There was also no statistically significant relationship between dyslipidemia and SNHL in different age groups. Conclusion. No association was found between dyslipidemia and SNHL in children and adolescents aged 5 to 18 years.

  • Dr. B. Khabazian, Dr. A. Ghanbari, Niakki, Dr A. Hosseini, Khakhak, Dr. F. Rahbarizadeh, Dr. M. Hedayati, M. Jabari Noghabi Page 568
    Introduction

    The Reverse Cholesterol Transport (RCT) process consists of removing excess cholesterol and phospholipids from peripheral cells to liver to exert as bile. This process consists of removing excess cholesterol by ABCA1 transporter to the Apolipoprotein A-I to form PreBeta HDL, which is then converted to spherical HDL by the action of LCAT enzyme. Previously we have shown that six weeks of endurance training has positive effects on expression of ABCA1. In the present study, we investigate the effect of short term endurance training on ABCA1 expression and other factors in RCT such as Apolipoprotein A-I, Prebeta HDL, LCAT activity and HDL-C concentration.

    Materials And Methods

    Twenty-eight male wistar rats were subjected to endurance training treadmill running for 3 weeks, 5 days a week, 90 min with 26 m/min during each training session.

    Results

    Expression of hepatic ABCA1 was clearly evident following the 3 weeks of endurance training. The concentration of Apo A-I did not change because of endurance training but the results showed significant increases in PreBeta HDL (P=0/01), LCAT activity (P=0/04) and HDL-C concentration (P=0/004).

    Conclusions

    The results of this study clearly show that 3 weeks of endurance training with moderate intensity can improve the RCT process and has a positive effect in prevention of arteriosclerosis.

  • B. Yousefi, N. Bromand, S. Haghighi Page 576
    Introduction

    Recent data shows that retinoic acid (RA) signaling is required for early pancreatic development in animals, whereas the effects of exogenous All-trans Retinoic Acid (ATRA) on gestation day (GD) 10 in later development have not been well documented.

    Materials And Methods

    In this experimental interventional study, female rats, were randomly divided into two groups (experimental and control, n=5 each). Animals in the experimental group received single dose (100 mg /kg) of ATRA orally on GD 10 and fetuses were observed on GD 18.The fetus pancreas (from both the experimental and control groups each n=24) were processed for staining and followed by measuring the accumulation of pancreatic acinus and pancreatic ductile associated with the islets of langerhans. In addition, the mean diameter of pancreatic acinus, acinar cells and related nucleus were measured. Statistical analysis was done by student t-test, P value<0.05 being considered significant.

    Results

    In the experimental embryos on GD 18, the mean accumulation of pancreatic acinus (23.5%), and pancreatic ductile, associated with the islets of langerhans (76%) per field were increased. There was a significant difference in accumulation of pancreatic acinus (P< 0.0001) and pancreatic ductile, associated with the islets of langerhans (P< 0.0001), between the groups in this regard. The mean diameter of pancreatic acinus and the related nucleus were compared in the two groups, and results showed significant (P< 0.0001) decrease of this parameter in the experimental group.

    Conclusion

    Results suggest that ATRA may have positive effects on proliferation, differentiation and maturation of pancreatic acinus and pancreatic ductile associated with the islets of langerhans.

  • Page 583
    Introduction

    Hyperalgesia is recongnized as one of the marked signs of diabetic neuropathy. Considering the hypoglycemic and antioxidant effects of silymarin, this study was designed to investigate the analgesic effect of silymarin in an experimental model of diabetic neuropathy in male rats.

    Materials And Methods

    In warm tail immersion test, rats were divided into control, silymarin-treated control, diabetic, silymarin-treated diabetic groups. For the formalin test, sodium salicylate (SS)-treated control and diabetic groups were addded to the previous four groups. For induction of diabetes, streptozotocin (60 mg/Kg, i.p., STZ) was administered as a single dose. The treatment groups(in diabetic group, before induction of diabetes), first received a single dose (200mg/kg i.p) and then a daily dose(100mg/kgi.p) of silymarin for eight weeks.

    Results

    Results showed that diabetic rats exhibited a higher score of pain during both phases of the formalin test(P=0.03-0.006) and significant decrease in tail flick latency (P<0.02) after eight weeks of diabetic induction in the warm tail immersion test. Treatment with silymarin for eight weeks caused significant decrease in pain scores at both phases of the formalin test(P=0.06-0.0006) and increase in tail flick latency (P=0.03). On the other hand, silymarin caused no significant decrease in pain scores of control rats.

    Conclusion

    It seems that eight weeks i.p. administration of silymarin could attenuate nociception in an experimental model of diabetic neuropathy, which may be considered as a treatment for painful diabetic neuropathy.

  • M. Gozashti, A. Soltani, M. Mashrouteh Page 590
    Introduction

    Hypothyroidism is a relatively common disease, and patients are often treated with levothyroxin however when high doses of levothyroxin are needed for its treatment of hypothyroidism, we should carefully consider the reasons. Case report: A 43 year old woman, suffering from uncontrolled hypothyroidism, referred to an endocrine clinic, was treated with 1000 microgram levothyroxin and 150 microgram liothyronin tablets. She admitted to hospital with a likely diagnosis of levothyroxin false malabsorbtion to take the levothyroxin loading test.

    Results

    Serum T4 was measured at 0, 30, 60,120 and 240 minutes after levothyroxin consumption and showed increases in serum T4 level was 0.9, 1.2, 1.4, 2.3, 2.6 μg/dL respectively. Absorption of T4 was normal in the small bowel, due to false levothyroxin malabsorbtion that had occurred because of irregular drug consumption.

    Conclusion

    Levothyroxin loading test can differentiate between true and false malabsorbtion. Considering the high prevalence of psychological symptoms, depression in particular, in hypothyroid patients who do not responsd to treatment despite increased the doses of levothyroxin, levothyroxin malabsorbtion needs to be researched, especially the false type and following a definite diagnosis, appropriate treatment can be prescribed.