دو ماهنامه همای سلامت
سال ششم شماره 3 (پیاپی 30، امرداد و شهریور 1388)

در بخش اورژانس بیمارستان مانند سایر بخشها موضوع ارتقای عملکرد مطرح است و برای ارتقای خدمات این بخش توجه به رعایت موازین اولیه لازم است. هدف این مطالعه، بررسی میزان رعایت استانداردها در بخشهای اورژانس بیمارستان های شهر رشت است. این یک مطالعه توصیفی، از نوع مقطعی است و جامعه پژوهش بخشهای اورژانس بیمارستان های منتخب بوده است. داده ها با استفاده از چک لیستی که پژوهشگر ساخته، جمع آوری و با استفاده از آمار توصیفی تحلیل شد.
6/79% بخشهای اورژانس بررسی شده در مقایسه با استانداردهای موجود وضعیت مطلوبی داشتند. بیمارستان ها در مورد نیروی انسانی 4/71%، در مورد ساختار فیزیکی 5/78%، در مورد تجهیزات 05/81%، در مورد فرآیندها و فعالیتها 47/88% و در خصوص آموزش کارکنان 28/54% از امتیاز مربوطه را کسب نمودند. وضعیت بیشتر مراکز مورد بررسی از نظر آموزش کارکنان متوسط بود. این نتیجه با اهداف توسعه کشور و سیاستهای وزارت بهداشت و درمان برای تقویت کمی وکیفی بخش اورژانس همخوانی ندارد. برای همین، توجه ویژه به این مقوله با تخصیص منابع لازم است. برگزاری منظم دوره های بازآموزی، به کارگیری کارکنان متخصص، فراهم کردن تجهیزات و فضای مناسب و همچنین ارزیابی دوره ای بخشهای اورژانس برای افزایش عملکرد این بخشها ضروری به نظر می رسد.

بیمارستان یکی از مهمترین مراکز ارائه خدمات درمانی است و باید به اثربخشی و بهره برداری از منابع خود توجه داشته باشد. مدیریت کیفیت بر مشتری گرایی و نگرش واقع گرایانه برای تصمیم گیری تاکید دارد. سنجش رضایت مراجعین بیمارستان، مدیر را قادر می سازد تا میزان پیشرفت برنامه های خود را در زمینه افزایش بهره وری پایش نماید و برای آینده طرح ریزی کند. برای بررسی میزان رضایت بیماران در بیمارستان امام رضا(ع) پرسشنامه ای طراحی شد و بعد از نظرسنجی، داده ها تحلیل گردید. پرسشنامه نقاط ضعف وقوت واحدها را براساس رضایتمندی ابرازشده بررسی می کرد. هدف این مطالعه تشریح فرآیند نظرسنجی بیماران و استفاده از نظرات آنان و تعیین اهداف کیفی بوده است.
نتایج در بخشهای بستری شامل این موارد است: فرآیندهای تمیزی ملافه، لباس و تعویض به موقع آنها (ارتقای رضایت از 32/87 درصد به 83/88 درصد) بهبود وضعیت ظاهری و رفاهی بیماران (ارتقای رضایت از 23/76درصد به 40/82درصد) در بخشهای پاراکلینیک: میزان انتظار در داروخانه (ارتقای رضایت از23/60درصد به 40/67درصد)، خدمات اورژانس (ارتقای رضایت از 99/73درصد به 75/82درصد) بخش پذیرش (ارتقای رضایت از 52/80درصد به 65/87درصد) و ارتقای فرآیند ترخیص که موجب شد زمان سپری شده برای ترخیص از3:30 ساعت به 30 دقیقه کاهش یابد.
نظرسنجی موجب انگیزش مدیران برای بهبود کیفیت می گردد و نقاط ضعف بیمارستان را بهبود بخشیده است. طرح ریزی اهداف کیفی با استفاده از نظر بیماران در بهبود فرآیندهای بیمارستانی توصیه می شود.

امروزه تغییرات و تحولات سریع علم و فناوری نظام سلامت کشورهای جهان به خصوص کشورهای در حال توسعه را با چالش های جدید روبرو ساخته است. در این شرایط سازمان های عهده دار نظام سلامت باید به دنبال روش هایی برای هماهنگی با تغییرات محیط و یافتن روش هایی برای کاهش هزینه و بهتر شدن کارآیی و کیفیت مراقبت باشند. گذر از این برهه زمانی نیازمند یافتن و به کار گرفتن رویکردها و روش های خلاقانه است که از آن میان می توان به کارآفرینی اشاره کرد.
کارآفرینی در نظام سلامت در سه بعد فردی، گروهی و سازمانی قابلیت اجرا دارد. بنابراین باید شرایط برای فعالیت کارآفرینانه در حوزه سلامت را با استفاده از فرصت های موجود فراهم نمود و حمایت های لازم را از کارآفرینان به عمل آورد. در این مقاله کارآفرینی در بعد اشاره شده مورد بحث قرار گرفته است.

محدود بودن منابع و تاکید قانون برای کاهش تصدی گری دولت و توسعه مشارکت بخش خصوصی در ارائه خدمات، انجام ارزیابی های مقایسه ای را ضروری می کند. این پژوهش با هدف ارزیابی اقتصادی نقلیه دولتی در واحدهای تابعه دانشکده علوم پزشکی شاهرود در مقایسه با بخش خصوصی انجام شده است. این مطالعه از نوع توصیفی، مقطعی و کاربردی است. داده ها به روش سرشماری از نمونه ها جمع آوری گردید و تحلیل شد.
خودروهای فعال 6/97درصد بود. در بخش دولتی33درصد رانندگان استخدام رسمی، 40درصد پیمانی و27درصد به صورت شرکتی بودند. هزینه نقلیه دولتی (یعنی هزینه خودرو و راننده) به طور متوسط 2567974ریال درماه محاسبه شد. از این مبلغ 25درصد مربوط به هزینه خودرو و 75درصد مربوط به هزینه کارمندی بوده است. هزینه نقلیه دولتی 1956ریال به ازای هر کیلومتر و در بخش خصوصی 386ریال بوده است. مقایسه هزینه های دولتی با خصوصی بیانگر این مطلب است که متوسط هزینه در بخش دولتی 66/2 برابر خودرو مشابه دربخش خصوصی است. بنابراین قیمت خدمات بخش خصوصی در زمان مطالعه ارزانتر از بخش دولتی است. با توجه به محدود بودن منابع، هزینه بالای وسایل نقلیه، تاکید قانون بر واگذاری خدمات به بخش خصوصی باید در مورد وضعیت ترابری بازنگری شود. مدیران با برنامه ریزی دقیق باید افزایش کارآیی و اثربخشی خدمات را ایجاد نمایند.