فهرست مطالب

Iranian Journal of War and Public Health
Volume:1 Issue: 1, 2008

  • تاریخ انتشار: 1387/08/11
  • تعداد عناوین: 8
|
  • حسن عراقی زاده، مهدی معصومی، محمدرضا سروش، احسان مدیریان صفحه 9
    قطع دو طرفه اندام فوقانی موجب ناتوانی های متعددی در انجام بسیاری از فعالیت های روزمره هم چون پوشیدن لباسها، نظافت شخصی، استحمام، خوردن غذا، مدیریت امور خانه، استفاده از لوازم اداری، وسایل عمومی و ابزار و استفاده از خودرو در فرد می شود. متاسفانه تعداد زیادی از بازماندگان جنگ تحمیلی که در حال حاضر هر دو اندام فوقانی آنها قطع شده است، در اثر مین و تله های انفجاری دچار آسیب شده اند. در این مطالعه 103 نفر از جانبازان مبتلا به قطع دو طرفه اندام فوقانی از سراسر کشور طی یک برنامه درمانی در چابهار به مدت سه روز مورد ویزیت تخصصی ارتوپدی، توانبخشی، داخلی و روانشناسی قرار گرفتند. اطلاعات دموگرافیک جانبازان نیز توسط پرسشنامه ای که روایی و پایایی آن تایید شده بود ثبت گردید. 102 نفر از جانبازان ویزیت شده مرد بوده اند. این جانبازان در زمان مجروحیت بطور متوسط 5/20 سال سن داشته اند؛ میانگین سن ایشان در هنگام ویزیت 10 ± 5/37 سال و سن زمان مجروحیت در ایشان بین 8 تا 61 سال بوده است. بیش از نیمی از جانبازان (4/61%) در هنگام مجروحیت کمتر از 20 سال سن داشته اند و تنها 6 درصد از این عزیزان در هنگام قطع اندام 30 ساله یا بیشتر بوده اند. 2/52% از جانبازان قطع اندام در سطح انگشتان یا مچ دست داشته، 2/40% قطع در سطح آرنج یا ساعد بوده و در سایر افراد قطع دو طرفه بالای آرنج وجود داشت. مین شایعترین علت قطع عضو جانبازان بوده و 69% از موارد قطع دوطرفه اندامهای فوقانی را شامل می گردید. خمپاره (13%)، توپ (6%) و ترکش (6%) از دیگر علل قطع اندام بودند. در میان این جانبازان یک نفر پیش از آغاز جنگ تحمیلی دچار آسیب شده بود؛ 4/62 درصد از قطع اندامها مربوط به دوران جنگ تحمیلی می شد و 6/36 درصد از این افراد در سالهای پس از جنگ در اثر یادگارهای انفجاری دوران جنگ، هر دو اندام فوقانی خود را از دست داده بودند. تعداد زیادی از این جانبازان دارای مجروحیت همزمان در سر و صورت (7/41%)، چشمها (67%) و گوشها (4/54%) داشته و بیش از نیمی از این عزیزان در تنه و اندام تحتانی خود نیز دچار مصدومیت شده بودند. اگرچه جنگ تحمیلی به پایان رسیده ولی مین و مهمات جنگی عمل نکرده برجای مانده از این جنگ، همچنان فرزندان این مرز و بوم را به ویژه در استانهای مرزی تهدید کرده و ناتوانی های بیشماری را سنین پایین برای این قربانیان بی گناه به ارمغان می آورد.
    کلیدواژگان: جانباز، قطع اندام، مین، جنگ
  • بتول موسوی، محمدرضا سروش، زهره گنج پرور صفحه 16
    در این مطالعه میزان رضایت جانبازان شیمیایی شدید چشمی از خدمات بهداشتی، درمانی و توانبخشی ارائه شده توسط بنیاد شهید و امور ایثارگران مورد بررسی قرار گرفته است. 149 جانبازی که در طول جنگ بوسیله گازهای شیمیایی از ناحیه چشم دچار آسیب دیدگی شدید شده اند، در این مطالعه شرکت کردند. اطلاعات توسط دو پرسشگر که از قبل آموزش دیده بودند، جمع آوری شد. میانگین سنی افراد مورد مطالعه 9/44 با انحراف معیار 7/8 سال بدست آمد. از بین افراد مورد مطالعه تنها 2 نفر زن بودند. 98% (146 نفر) متاهل بوده اند. بیش از نیمی از جانبازان 7/53٪ (80 نفر) دارای تحصیلات دیپلم و بالاتر بودند. میانگین درصد جانبازی 8/58 (با انحراف معیار 8/14) بود. متوسط طول مدت جانبازی 6/21 با انحراف معیار 2/1 سال بود. بیش ازنیمی از جانبازان 3/50٪ (75 نفر) تحت پوشش برنامه های پایش سلامت بوده اند. نزدیک به نیمی از جانبازان 7/49% (74 نفر) ویزیت در منزل داشتند. در کل 9/36% (55 نفر) جانبازان از نقش بنیاد در ارائه خدمات بهداشتی، درمانی و توانبخشی رضایت داشتند. بیشترین خدمات دریافتی جانبازان به ترتیب شامل: واکسن آنفلوانزا 2/85% (127نفر)، دریافت حق پرستاری 9/83% (125نفر) و هزینه مسافرت های درمانی 1/65% (97نفر) بودند. نتایج این پژوهش نشان داد که به طور کلی اکثر استفاده کنندگان ازکیفیت ارائه خدمات راضی بودند. بیشترین میزان رضایت از خدمات، مربوط به دریافت واکسن آنفلوانزا 6/90 % (115 نفر) ذکر شد. بیشترین میزان نارضایتی از خدمات نیز مربوط به مشاوره و مددکاری 7/41% (10 نفر) و ویزیت در منزل6/40% (30نفر) بوده است. کلید واژه: جانباز، رضایتمندی، چشم، گاز خردل، ایران
    کلیدواژگان: جانباز، رضایتمندی، چشم، گاز خردل، ایران
  • محمدرضا سروش، احسان مدیریان، حمیدرضا زمانی، سعید عطاری صفحه 25
    به دنبال ابتلا به آسیب طناب نخاعی، عملکرد جنسی و در نتیجه قدرت باروری این بیماران تغییرات وسیعی پیدا می کند و بکارگیری اقدامات کمکی جهت حفظ باروری در ایشان را ضروری می نماید. در این مطالعه 1429 نفر از جانبازان قطع نخاع از سراسر کشور طی یک برنامه پایش سلامت دو ساله توسط اساتید متخصص اورولوژی با استفاده از یک دستورالعمل واحد تحت ویزیت قرار گرفتند. اطلاعات دموگرافیک هر بیمار شامل جنس، سن، تاریخ مجروحیت و سطح آسیب نخاعی به همراه اطلاعات مربوط به سن همسر، سال ازدواج، تعداد فرزندان، مشکلات جنسی، وضعیت باروری و میزان استفاده از روش های کمکی باروری به دقت ثبت گردید. در این مطالعه، 4/98% جانبازان ویزیت شده را مردان و 6/1% را زنان تشکیل می دادند. میانگین سنی جانبازان 5/8±9/37 سال بوده و بطور متوسط از زمان مجروحیت 9/2±6/14 سال گذشته بود. از میان این جانبازان 7/84% متاهل بوده و 6/13% ایشان مجرد بوده اند؛ 4/87% از جانبازان ویزیت شده پاراپلژیک بوده و سایر ایشان تتراپلژی، همی تتراپلژی و یا تری پلژی داشتند. ناتوانی جنسی در 9/69% از جانبازان مرد ویزیت شده مشاهده گردید. 5/58% از جانبازان متاهل ویزیت شده دارای مشکل ناباروری بوده اند. از میان جانبازان ویزیت شده 368 نفر (4/30%) فرزندی نداشتند و 289 نفر (7/23%) تنها یک فرزند داشتند. میزان باروری موفقیت آمیز با استفاده از روش IUI، IVF و ICSI به ترتیب 9/21%، 1/24% و 20% گزارش شد. بررسی آماری نشان داد که از لحاظ آماری تفاوت معنی داری بین سطح ابتلا به آسیب نخاعی و ناباروری وجود ندارد (05/0P<). پاسخ نسبتا بالای درمانی با استفاده از روش های مختلف تکنولوژی کمکی پیشرفته باروری می تواند جانبازان قطع نخاع کشور را برای بچه دار شدن امیدوار کند
    کلیدواژگان: جانباز، آسیب نخاعی، باروری، ناتوانی جنسی
  • هادی شجاعی، محمدحسن آزما، فرحناز فلاحتی، محمدرضا سروش صفحه 33
    سابقه و هدف
    ضایعه نخاعی فرد را مستعد بروز آسیبها و عوارضی در سیستم ماسکولواسکلتال می کند که عمدتا در ستون فقرات گردنی، شانه، آرنج، مچ دست و انگشتها و عناصر وابسته به آن است. آگاهی از این عوارض، معاینه مستمر و دقیق افراد دارای ضایعات نخاعی، اولین قدم در درمان بموقع و جلوگیری از عوارض وخیم تر بیماری در آنهاست
    مواد و روش ها
    براین اساس این مطالعه بر روی 44 نفر از جانبازان قطع نخاع گردنی، از میان حدود 140 نفر از جانبازان قطع نخاع گردنی سراسر کشور از 14 استان که جهت انجام مسابقات تنیس روی میز در دیماه 1382، در کیش، گرد هم آمده بودند، بر اساس گرفتن شرح حال و انجام معاینه و تکمیل پرسشنامه های مربوطه توسط متخصص طب فیزیکی و توانبخشی انجام شد.
    یافته ها
    در این مطالعه تمامی 44 نفر شرکت کننده، مرد و 100 % آنان دارای ضایعه نخاعی گردنی در مهره های C4-T1 بودند و میانگین سن آنان 39 سال و متوسط وزنشان 66/40 کیلوگرم بود. شایعترین شکایت در افراد مورد مطالعه شکایت درد در 75 % موارد بوده است که درد در اکثر موارد الگوی رادیکولر داشته است. همچنین بررسی ها نشان داد که محدودیت حرکت (خصوصا ناحیه شانه)اسپاسم عضلانی،کنتراکچرو Maigne syndrome)DIM) به میزان قابل توجهی در این گروه از جانبازان دیده می شود.
    نتیجه گیری
    اگرچه محدود بودن حجم نمونه اجازه بررسی آماری ارتباط میان مشکلات اسکلتی و عضلانی با مشخصات دموگرافیک را نداد اما برخی از مشکلات اسکلتی و عضلانی با افزایش سن و سالهای مجروحیت بیشتر مشاهده شد.(اسپاسم،محدودیت حرکت و...).
    کلیدواژگان: جانباز، کوادری پلژی، Maigne syndrome)DIM)، ورزش
  • رضا امینی صفحه 45
    هر جامعه نیاز دارد که با تغییر و اصلاح در برنامه ها و سیایت های ارائه ی خدمات، وضعیت رو به رشدی را تجربه کند. نیازسنجی سلامت، روشی است که می تواند در روند برنامه ریزی به کار رود. در نیازسنجی سلامت مراحلی باید طی شوند که اولین آن ها تعیین نیم رخ جامعه است و پس از آن مراحل دیگری چون انتخاب روش تعیین سطح سلامت جامعه و بر این اساس گردآوری داده ها قراردارند و بالتبع تدوین ابزار گردآوری بخش بسیار با اهمیتی است. تحلیل داده ها و اطلاعات و سپس اولویت بندی نیازهای استخراج شده، مراحل بعدی هستند که زمینه ساز برنامه ریزی می باشند. هریک از مراحل یاد شده دارای روش ها و شیوه های گوناگونی برای به اجرا درآوردن آن ها می باشند.
    این گزارش توصیفی از روش شناسی پژوهش در نیازسنجی سلامت جانبازان نابینا که در سال 1386 انجام گرفت، می باشد. نمونه گیری، گردآوری داده ها، نسبت پاسخ ها، اولویت بندی و بحث اجزای این گزارش هستند. بنیادشهید و امور ایثارگرانتا قبل از اجرای این پژوهش اطلاعات متقنی از وضعیت جانبازان نابینا در اختیار نداشت و بدین سبب برنامه های ارائه شده به نیازهای واقعی این جامعه اشراف کامل نداشتند. اهداف این پژوهش به ارزیابی نیازهای سلامت جسمی، سیستم عضلانی- استخوانی، سلامت روانی و تعیین نگرش جانبازان نابینا معطوف بود. پس از تدوین ابزارهای مناسب، در پی برگزاری جلسات حضوری و انجام بحث های گروهی (Deep Interview) با 30 نفر از جانبازان و نیز متخصصین خبره، اعتباریابی ابزارها در یک مطالعه ی راهنما، ارزیابی ها به صورت متمرکز طی دو هفته صورت پذیرفت. از مجموع 680 نفر جانباز نابینا که در بنیادشهید و امور ایثارگران ثبت نام شده بودند، 385 در این طرح حضور یافتند. همه ی نمونه ها توسط یک گروه متشکل از روانشناس، متخصص داخلی، فیزیوتراپ، چشم پزشک و مصاحبه گر بررسی شدند. تنها 2% از کل داده ها حذف گردید. با به کار گیری تست های آماری (t test، ANNOVA) داده ها تحلیل گردیدند. داده ها و اطلاعات استخراج شده به همراه نتایج مطالعات کتابخانه ای در اختیار گروه خبره قرارگرفت که با استفاده از معیارهای تعیین شده در همان گروه، اولویت بندی فهرست نیازهای استخراج شده، صورت پذیرفت که پنج اولویت اول به ترتیب عبارت بودند از: عوامل خطرساز حملات قلبی- عروقی، افکار سوء ظن و بدبینی، برنامه ریزی برای تفریحات سالم، کنترل و پیشگیری از دیابت و افسردگی.
    انتظارات جامعه ی مورد مطالعه و دیدگاه های خبرگان استخراج شده بود و مقایسه ی آن ها با داده ها و اطلاعات بسیار کارساز می نمود، لکن به دلیل فقدان تجربه ی کافی در خصوص نابینایان نزد متخصصین و نیز عدم امکان مقایسه ی یافته ها با دیگر جوامع، امکان ترسیم اهداف بلند مدت میسر نبود، پوشش کافی در جامعه ی هدف و رعایت اصول اساسی نیازسنجی سلامت سبب شد که این شیوه، پذیرفته شود و در پژوهش های دیگر نیز به کار رود.
    کلیدواژگان: نیازسنجی، نابینایان، جانبازان
  • مسعود قاسم زاده، احسان مدیریان، محمدرضا سروش، فهیمه لرستانی صفحه 54
    این طرح به منظور سنجش میزان رضایتمندی جانبازان از شیوه خدمات رسانی و نحوه برخورد کارکنان و نیز تعیین میزان اثربخشی آموزش کارکنان در زمینه مهارت های زندگی بر رضایت مندی جانبازان، اجرا شده است. در این مطالعه مقطعی، میزان رضایتمندی 700 نفر از جانبازان از شیوه خدمات رسانی و نحوه برخورد کارکنان در دو مرحله، قبل از آموزش کارکنان و بعد از آموزش کارکنان، توسط پرسشنامه محقق ساخته که روایی و پایایی آن طی مطالعه پایلوت تایید گردیده بود، مورد ارزیابی قرار گرفت. جانبازان مراجعه کننده به یکی از سه محل مورد مطالعه (ستاد اداره کل جنوب غرب تهران، دفتر مرکزی و دفتر بهمن) در دو مرحله به صورت در دسترس در مطالعه وارد شده و از لحاظ درصد جانبازی، سن، هدف از مراجعه و میزان تحصیلات، همسان سازی شدند. پس از انجام مرحله اول رضایت سنجی، اقدام به برگزاری کلاس های آموزشی مهارت های زندگی براساس منابع سازمان بهداشت جهانی برگزار شد. مراجعه کنندگان به ادارات مختلف تحت مطالعه در دو مرحله، بین 15 تا 85 سال سن داشته (میانگین = 2/41 سال) و 5/72% را مردان تشکیل می دادند. در 7/75% موارد خود جانباز و در 4/14% همسران ایشان مراجعه کرده بودند؛ جانبازان اعصاب و روان بیشترین مراجعین را تشکیل داده (8/31%) و 7/44% مراجعین نیز بیش از یک نوع جانبازی داشته اند. بیشترین علت مراجعه جانبازان، مشکلات رفاهی (3/21%)، مشکلات درمانی (4/18%) و مسکن (7/12%) را در بر می گرفت. بیشترین رضایت جانبازان در حیطه های رعایت احترام از سوی کارکنان، ظاهر کارکنان و نحوه برخورد کارکنان مشاهده گردید در مقایسه نتایج دو مرحله رضایت سنجی نشان داده شد که میزان رضایت جانبازان نسبت به میزان اطلاعات کارکنان، ارائه اطلاعات از سوی کارکنان، رعایت احترام، عدم درخواست خارج از ضابطه، امکانات داخل ساختمان و نحوه دسترسی به آن و نیز میزان رضایت ایشان از شیوه برخورد و نحوه ارائه خدمات کارکنان، بطور معنی داری پس از آموزش کارکنان، افزایش یافته بود ولی در نظرات ایشان نسبت به قوانین موجود، در مقایسه با قبل از آموزش تغییر معنی داری مشاهده نمی شد. 1/76% از مراجعین با توجه به شرایط فعلی از نحوه برخورد کارکنان در سازمان راضی بوده و 27% عقیده داشته اند که کارکنان در برخورد با جانبازان عدالت را رعایت نمی کنند. بررسی میزان رضایتمندی از خدمات می تواند بصورت واضحی کیفیت زندگی مراجعین را افزایش داده و ارائه دهندگان خدمات را در شناسایی دقیق مشکلات مراجعین یاری داده و جنبه هایی که نیاز به توجه بیشتری دارند را شناسایی نمایند.
    کلیدواژگان: جانباز، رضایتمندی، کارکنان، مهارتهای زندگی
  • مهندس نادر فلاحیان، سیدفرهاد طباطابیی قمشه، مهدی رهگذر، مهندس رضا وهاب کاشانی، مهندس محمود بهرامی زاده صفحه 65
    هدف از انجام این مطالعه ارزیابی روایی و پایایی دستگاه ثبت مدت زمان استفاده از ارتز ساخت ایران با استفاده از ارتز CASH به منظور کاربردی ساختن آن به عنوان ابزاری برای مطالعات و تحقیقات ارتوپدی فنی، مهندسی پزشکی و رشته های مرتبط بود. جمع آوری داده های زمانی به صورت همزمان توسط آزمونگر و دستگاه ثبت مدت زمان استفاده از ارتزانجام می گرفت. آزمونگر در هنگام انجام آزمون ها داده های زمانی را بر مبنای ساعت دیجیتال و کرونومتر در فرم ثبت اطلاعات زمانی یادداشت می کرد. پس از اتمام هر آزمایش داده های ذخیره شده در بریس تایمر به رایانه انتقال داده می شدند و در کنار اطلاعات کرونومتر ثبت می شدند. به منظور تعیین پایایی دستگاه آزمون ها توسط 5 آزمونگر مختلف تکرار شدند. برای تعیین روایی و پایایی دستگاه ثبت مدت زمان استفاده از ارتزاز آنالیز پایایی مقیاس و آزمون همبستگی مابین مدت زمان استفاده از ارتز که توسط بریس تایمر ثبت شده و مدت زمان ثبت شده بر اساس ساعت دیجیتال استفاده شد. همچنین از آزمون t یک نمونه برای مقایسه میانگین های این دو گروه استفاده شد. نتیجه اینکه دستگاه ثبت مدت زمان استفاده از ارتزبه طور میانگین در هر آزمون نوبت استفاده از ارتز را یکی بیشتر از کرونومتر ثبت کرده بود. این اختلاف 1 موردی در هر آزمون(به طور میانگین) به دلیل قطع و وصل شدن سنسور ناشی از حرکات ناخواسته و شدید فرد در داخل ارتز و بنابراین برداشته شدن نیرو از سطح سنسور و قرار گرفتن سنسور در حالت خاموش می باشد. در همه آزمون ها خطای میانگین کمتر از یک دقیقه و انحراف معیار میانگین برابر با 1 دقیقه بود. بنابراین می توان گفت که اولین بریس تایمر ایرانی دقتی در حد ثانیه دارد و روایی و پایایی برای استفاده به عنوان ابزار تحقیقات در مطالعات ارتوپدی فنی و سایر رشته های مربوطه را دارا می باشد.
    کلیدواژگان: مدت زمان استفاده از ارتز
  • هادی شجاعی، نوش آفرین کاظمی خو، محمدحسن آزما صفحه 82
    زخمهای فشاری که ناشی از کاهش خونرسانی بافتی بر اثر اعمال فشار طولانی مدت بر موضع می باشد یکی از مشکلات افراد دچار بی حرکتی از جمله معلولین ضایعه نخاعی می باشد که علاوه بر مشکلات بهداشتی و درمانی فراوان و صرف هزینه های هنگفت درمانی موجب کاهش کیفیت زندگی و عدم استقلال فردی شخص در انجام امور روزانه و زندگی اش می شود. درمان این مشکل همیشه از جمله معضلات جامعه پزشکی مرتبط با معلولین بوده است. از این رو درمانهای متعدد و جدیدی هر روز برای کاهش این مشکل عرضه می شوند. از جمله این درمانها می توان به لیزرهای کم توان به عنوان مکمل درمان اشاره کرد. جامعه معلولین دچار ضایعه نخاعی ازجمله اقشار آسیب پذیر نسبت به رخداد زخمهای فشاری هستند و لذا یافتن روش سریعتر و مطمئن تر درمانی همیشه برای این قشر و بویژه جانبازان کشورمان مورد نظر بوده است. مورد حاضر یک نمونه از جانبازان نخاعی با45 سال سن (متولد 1339) می باشد که در سال1362در جنگ عراق علیه ایران دچارآسیب با ترکش وقطع طناب نخاعی در سطح T8 بصورت کامل شده بود. بیمار از همان ابتدای مجروحیت بطور مکرر دچار زخم های فشاری در ناحیه ساکروم میشده و هر بار بطور نسبی بهبود می یافته اما هرگز بطور کامل عاری از زخم نبوده است. تا اینکه از 8 ماه قبل زخم همین ناحیه وسیع شده و کلیه درمانهای بکار رفته موفق به کنترل و بهبود زخم نمی شوند. نهایتاپس از اعزام از همدان در تاریخ 5/9/1383 در بخش جراحی بیمارستان میلاد بستری شده و علاوه بر درمانهای روتین پانسمان وآنتی بیوتیک تراپی ودبریدمان، لیزر تراپی نیز از ابتدا تا مرحله بعد از کشیدن سوچورهای جراحی صورت می گیرد. نتیجه بدست آمده حاکی ازاین موضوع می باشد که همراهی لیزرتراپی با درمانهای معمول زخم موجب تسریع درمراحل مختلف روند ترمیم زخم میشود.. به عبارتی نه تنها موجب ترمیم بهتر وسریعتر زخم می شود بلکه احتمالا اثر ماندگارتری نیز در بردارد. ولذا از لیزر کم توان در کنار سایر درمانهای روتین زخم استفاده شود.
|
  • Dr Hasan Araghizadeh, Dr Mahdi Masoomi, Dr Mohammadreza Soroush, Ehsan Modirian Page 9
    Bilateral upper limb amputation results in enormous disabilities in daily living activities such as dressing, bathing, toileting, feeding, hygiene, and use of instruments or vehicles. In a cross sectional study, 103 war-related bilateral upper limb amputees were evaluated. Demographic data and injury information as age, sex, date of injury, cause of injury, level of limb amputation and concurrent injuries to other parts of the body were recorded using a special questionnaire. 102 patients were men average age of the amputees at follow up time was 37.5 ± 10.0 years (range: 15 - 82 y/o). More than half of the amputees (61.4%) were younger than 20 years old when injured. 52.2% of the amputations were at finger or wrist level, 40.2 at elbow level and the rest had at least one amputated arm (7.9%). Landmines and Unexploded ordnances (UXOs) were responsible for 69% of the amputations artillery shells (6%), mortar (13%) or rocket shells (6%) were other important reasons for disability. 36.6% of amputations occurred after cease fire in 1989 Injury of head and face reported in 41.7% of the amputees, and injuries in eyes, ears and trunk observed in 67%, 54.4% and 52.2% respectively. During peace, landmines and UXOs are primary reasons for simultaneous disabilities in countries with history of a recent war.
  • Dr Batool Mousavi, Dr Mohammad Reza Soroush, Zohre Ganjparvar Page 16
    In cross sectional study the health care services satisfaction in Iranian chemical warfare survivors with severe ophthalmologic complication were surveyed. Data were collected from 149 survivors using a questionnaire. The mean age of the participants was 44.9 ± 8.7 years. All but two were male and about 98% were married. The average time past injury was 21.6 ± 1.2 years. The most receiving services were belonged to Influenza vaccine and home visiting. Most of the participants reported proper health services satisfaction. The most services satisfaction belonged to influenza vaccine and treatment cost. The study also highlighted the area need to improve included dental care services and consultation.
  • Dr Mohammadreza Soroush, Dr Ehsan Modirian, Dr Hamidreza Zamani, Dr Saeed Attari Page 25
    Following damage to spinal cord, sexual function and fertility of the survivors would greatly be affected and using assistive reproductive therapies would be inevitable. During a 2-year program, 1429 SCI survivors of Iran-Iraq War were thoroughly examined by urologists. Patient's demographic characteristics and information relevant to sexual and fertility status as date of marriage, number of children and use of assistive reproductive therapies, were recorded. The mean age of the survivors was 37.9±8.5 y/o and the mean period after injury was 14.6±2.9 years. 87.4% of the subjects suffered from paraplegia and 98.4% of them were men. Sexual dysfunction reported in 69.9% of the subjects while fertility problems observed in 58.5%. 23.7% of the cases had no child and 30.4% had a single one. Success rate following IUI, IVF and were 21.9%, 24.1% and 20% respectively. Statistical analysis revealed no relation between level of spinal cord injury and fertility. Relatively high success rate after assistive reproductive therapies would maintain the hope of bearing a child after Spinal Cord Injury.
  • Dr Hadi Shojaii, Dr Mohammad Hassan Azma, Dr Farahnaz Falahati, Dr Mohammad Reza Sorush Page 33
    Back ground: Spinal cord injury (SCI) is a devastating condition often affecting young and healthy individuals around the world. This debilitating condition not only creates enormous physical and emotional cost to individuals but also is a significant financial burden to society at large. Iran-Iraq war left 140 quadriplegic veterans with cervical SCIs who are commonly suffering with varios musculoskeletal complications and this study was undertaken to understand them. Method and material: A cross-sectional study was conducted among 44 quadriplegic veterans who attended a ping pong recreational programme in the Island of Kish in 2003. All of the subjects were interviewed and examined by a trained physical therapist and 2 questionnaires (demographic & examination questionnaires) were completed. Data was analyzed using SPSS software.
    Results
    The subjects were all men with a mean age of 39 years and the mean of duration of their spinal cord injury was18 years. All of the subjects were wheelchair bound. Pain, especially shoulder pain was the most common subjective complaint, and contracture, spasm and DIM were the commonest findings in physical examinations.
    Conclusion
    Based upon these findings, it is clear that screening programmes and periodic evaluation of quadriplegic patients in Iran are of priority for early diagnosis and prevention of severe complications
  • Dr Reza Amini Page 45
    Every population have to change programs and resources to develop health services. Health needs assessment as a method can be used in planning process for health service programs. Health needs assessment has many steps which the first one is population profile definition. Health level assessment method should be chose at the next stage. Depending on the method of health level assessment, data gathering process will be clarified and also data gathering instruments. Following data analysis, priority setting is the next step, which prepares input of planning. This report describes the research method of health needs assessment in Iranian blind veterans in 2007. Sampling, data gathering, response rate, priority setting and discussion are the main parts of the report. There was no précised and reliable information about the blind veterans, so that no body could plan for their health services. General health, musculoskeletal and psychiatric assessment accompanied by attitude survey was the main aims of the study. Following many expert panels, using deep interview techniques, data gathering instrument prepared. The validity and reliability of the instruments were evaluated in a pilot study on 30 blind veterans. The last edition of instruments and data sheets was revised by expert panels. Data gathering for population profile definition and needs assessment took place in 10 days, when 60% of total population were in a camp. Statistical analysis out put, and the results of literature review were discussed in expert panel. Priority setting of the health needs was the last phase of the study which came out of expert panel using focus group discussion method. Cardiovascular attack risk factors, paranoid thinking, planning for leisure, diabetes control and depression were the first five priorities.
  • Dr Masoud Ghasemzadeh, Dr Ehsan Modirian, Dr Mohammadreza Soroush, Fahimeh Lorestani Page 54
    The study was conducted to evaluate war survivor's satisfaction of services delivering, official's behavior and effectiveness of official training about life skills on survivor's satisfaction. In this cross sectional study, veteran's satisfaction about the service delivering and official's behavior was evaluated among 700 survivors before and 1 month after life skill training by a local valid and reliable questionnaire. The subjects were matched in biographic characteristics, entered the study in two periods. Life skill courses– according to WHO resources– were performed after the first period. The mean age of participants was 41.2 years (range: 15–85 years) and 72.5% of the cases were males. In most of the cases, the veterans or their spouses completed the questionnaires (75.7% and 14.4% respectively). Neuropsychologic survivors were the most attendees (31.9%). The most common reasons for referring were financial difficulties (21.3%), availability of health care (18.4 %) and housing (12.7%). The highest satisfaction rate reported in the fields of official's respect to the survivors, their appearance and their behavior to survivors. Comparing the satisfaction results before and after the training coarse, showed that survivor’s satisfaction about the official's acknowledge, respecting the customers, availability of facilities and social behaviors were significantly increased (P-value < 0.01). Evaluation of service satisfaction can clearly increase survivor's quality of life and helps service managers to find the problems that need more attentions to resolve.
  • Eng Nader Fallahian, Dr Farhad Tabatabaei, Dr Mehdi Rahgozar, Eng Reza Vahabkashani, Eng Mahmood Bahramizadeh Page 65
    Laboratory instrumentation of orthoses and prostheses can be used to objectively gain accurate information. In this study the measurement of orthosis wearing time during laboratory climate tests with normal volunteers were accomplished to determine the validity and reliability of the device for registering orthotic wearing time that was designed and fabricated in Iran. Orthosis wearing time is an important factor in orthotic treatment for spine disorders. A reliable and objective System for measuring orthosis wearing time currently is still lacking in Iran. After Developing such a device, our objective was to test the accuracy and validity of the device, Made in Iran which was designed to register spinal orthosis wearing time. The device had a force sensor mounted on a thoracolumbosacral orthosis pad to recorded orthosis wearing time. In an interval of 1 hour 5 Normal volunteers tested the device using a CASH orthosis. They donned the orthosis for a few minutes and doffed it meanwhile they recorded the time using a standard chronometer into the "Orthotic Wearing" form. After gaining the data one sample t-test was performed on all orthosis wearing-time intervals as recorded by the system and by the time tables filled by each of the 5 testers using a chronometer. The tests yielded 100 sensor trigger-events that is 50 times of orthotic wear (t=2.21, P=0.032). As indicated by the t-test analysis, the device for registering orthotic wearing time had accurately quantified the orthosis wearing-time intervals during the laboratory climate tests with normal volunteers.