مجله پزشکی کوثر
سال پانزدهم شماره 1 (پیاپی 55، بهار 1389)

اثر حفاظتی هگزامتیلن تترآمین (HMT) و N-استیل-سیستئین (NAC) در مقابل سولفور موستارد (HD) در سلولهای فیبروبلاست پوست انسانی رده HF2FF مقایسه گردید. اثر HD (μM 180) و اثر پیش درمانی یا درمان همزمان با (μM 15) HMT و (mM 1/.) NAC بر مرگ سلولی و ارگانلهای سلولی با میکروسکوپ الکترونی(EM) مورد بررسی قرار گرفت.
HMT بیش از38 %. و NAC حدود 33% از مرگ سلولی ناشی از HD جلوگیری نمود. مشاهدات EM نشان داد HD سبب تخریب غشاء سلول و ارگانلها) میتوکندری، لیزوزیم و...) و علایم نکروز سلولی می گردد. HMT سبب افزایش سلول های نرمال با لیزوزیم سالم شده، ولی شبکه آندوپلاسمیک و گلژی نسبتا واکوئله و بعضی میتوکندری ها کاملا استروما را از دست داده اند. در گروه NAC میتوکندری ها متراکم، سیتوپلاسم نرمال نبوده و هسته علایم واکوئله، ولی تخریب نسبت به کنترل کمتر و ارگانلهای سلولی نیز نظیر دستگاه گلژی و لیزوزیم سالم مانده بودند.
HD بلافاصله پس از تماس اثرات مخرب را اعمال نموده و پبش درمانی مؤثرترین راه مقابله میباشد. مصرف HMT و یا NAC قویا از مرگ و نیز تغییرات ارگانلهای سلولی جلو گیری می نمایند. اثر محافظتیHMT در پیشگیری از مرگ سلولی ناشی ازHD بیشتر از NAC میباشد..

در این مطالعه تاثیر مصرف خوراکی مورفین بر تکوین هیپوکمپ در جنین موش بزرگ آزمایشگاهی نژاد ویستار در محدوده ی وزنی 300- 250 گرم بررسی شد.
در این مطالعه از موش های نژاد ویستار با محدوده ی وزنی 300- 250 گرم استفاده شد. به موش های باردار تا روز 19 بارداری روزانه مقدار 05/0 گرم مورفین به صورت محلول در آب خورانده شد. سپس موشهای باردار را جراحی کرده و جنینها را همراه با رحم بیرون آورده و در فرمالین 10% به مدت 60 روز فیکس شدند. سپس طی مراحلی شامل پردازش، برش گیری و رنگ آمیزی، نمونه های مطالعاتی تهیه و با استفاده از نرم افزار MOTIC و میکروسکوپ نوری مورد بررسی قرار گرفتند.
نتایج ما نشان دادند که ضخامت لایه های خارجی، میانی و داخلی هیپوکمپ در گروه آزمایشی نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری یافت. این در حالی است تعداد سلولها در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل افزایش ولی اندازه آنها کاهش زیادی را نشان می دهد.
از این آزمایش نتیجه می گیریم که مصرف مورفین ممکن است به تاخیر در تکامل هیپوکمپ در جنین موش آزمایشگاهی منجر شود که این تاخیر در افزایش تعداد سلولهای این ناحیه به لایه های مختلف آن و نیز کاهش قطر هر لایه دیده شد.

سرطان مدولاری تیرویید (MTC) به دو صورت تک گیر یا ارثی بروز می کند. نقش مهم جهشهای پروتوآنکوژن RET در پیدایش MTC به خوبی مشخص شده است. هدف از این مطالعه، بررسی شیوع جهشهای رایج اگزون های 10 و 11 پروتوآنکوژن RETدر افراد مبتلا به MTC و اعضای خانواده ی آنان در جمعیت ایرانی است.
در این پژوهش تعداد 97 نفر شامل 76 فرد مبتلا به MTC و 21 نفر اعضای خانواده ی بیماران با میانگین سنی 32 سال (با انحراف معیار 3/15 سال) و نسبت زن به مرد 1/1 به 1، مورد بررسی قرار گرفتند. استخراج DNA ژنومی از نمونه ی خون محیطی افراد به روش نمک اشباع-پروتئینازK انجام گرفت و اگزون های 10 و 11 پروتوآنکوژن RET با استفاده از روش PCR تکثیر شد. سپس محصولات PCR در معرض آنزیم های محدود کننده ی معین قرار گرفته و الگوی پلیمورفیسم طول قطعات حاصل از عمل آنزیمهای محدود کننده (RFLP) روی ژل پلی آکریل آمید بررسی گردید.
با بررسی الگوهای حاصل از RFLP برای جهشهای شایع اگزونهای 10 و 11 پروتوآنکوژن RET در 97 فرد مورد مطالعه، 13 جهش در این دو اگزون شناسایی شد. از این تعداد، 8 جهش مربوط به کدون 634 (اگزون 11) و 5 جهش مربوط به کدون 618 (اگزون 10) بود. تعداد جهشها در افراد بیمار 12 مورد و در اعضای خانواده ی آنان 1 مورد بود.
نتایج این پژوهش نشان میدهد شیوع جهش در اگزونهای 10 و 11 پروتوآنکوژن RET در بیماران ایرانی مبتلا به MTC و اعضای خانواده ی آنان نسبتا بالا است (4/13%). براین اساس، بررسی وجود جهشهای رایج پروتوآنکوژن RET در تمامی بیماران ایرانی مبتلا بهMTC و خانواده ی آنان توصیه میشود. همچنین مطالعه دقیقتر بیماران از نظر وجود جهشهای پروتوآنکوژن RET در سایر اگزونها نیز در آینده باید مورد بررسی قرار گیرد.

چکیده اهداف. هدف این مطالعه بررسی امکان تشخیص آلودگی سرم انسانی به ویروس HIV-1 و تمایز سرمهای آلوده از سالم با استفاده از طیف سنجی نزدیک مادون قرمز (NIR) همراه با روش آنالیز چند متغیره ماشین بردار پشتیبان (SVM) به عنوان روش سریع، ارزان و غیر مخرب می باشد. روش ها. تعداد 35 نمونه سرم آلوده به ویروس HIV-1 و 15 نمونه سرم غیر آلوده انتخاب شده در بازه 1100-600 نانومتر، توسط دستگاه اسپکتروفتومتر، اسکن گردیده و جذب آنها به دست آمد. آنگاه نتایج حاصله جهت انجام مرحله آموزش و کالیبراسیون به ماشین بردار پشتیبان ارائه گردید. پس از تعیین ساختار آموزش SVM، مقادیر جذب حاصل از اسکن 21 نمونه سرم آلوده به HIV-1 و 20 نمونه سرم غیر آلوده در بازه طول موج فوق الذکر به عنوان نمونه های مجهول جهت آزمایش و تشخیص آلودگی یا عدم آلودگی به ماشین بردار پشتیبان اراده شد.
یافته ها. از 21 نمونه آلوده مجهول، 2 نمونه غیر آلوده و بقیه آلوده تشخیص داده شدند و از 20 نمونه غیر آلوده مجهول، تنها 1 نمونه توسط ماشین بردار پشتیبان آلوده تشخیص داده شد. حساسیت این روش 91% و اختصاصیت آن 95% برآورد گردید.
نتیجه گیری. با توجه به نتایج حاصله می توان گفت که طیف سنجی نزدیک مادون قرمز همراه با ماشین بردار پشتیبان می تواند به عنوان روش پیش تشخیص آلودگی سرم انسان به HIV-1 به کار رود.

آرتریت روماتوئید یک بیماری مزمن و باعث صرف هزینه زیادویک مشکل بهداشتی می باشد. بررسی وکاهش فاکتورهایی موثر در میزان بروز و شدت تظاهرات کلینیکی مفید خواهد بود.هدف این مطالعه بررسی شیوع سرولوژی هلیوباکتر پیلوری در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید در مقایسه با افراد سالم می باشد.
این یک مطالعه مقطعی – توصیفی می باشد که در 159 نفر از بیماران مراجعه کننده به درمانگاه روماتولوژی بیمارستان بقیه الله در تهران انجام شد و ایمنوگلوبولین G و ایمنوگلوبولین A و آنتی بادی ضد سیتوتوکسین وابسته به ژن A (Anti-CagA) اختصاصی هلیکوباکترپیلوری در سرم افراد با تست الیزا بررسی گردید. برای آنالیز آماری از Independent sample t test و Levine’s test استفاده شد. درمطالعه 91 نفر در گروه بیمار مبتلا به آرتریت روماتوئید با میانگین سنی 14/15/ 42 سال و 68 نفر در گروه شاهد با میانگین سنی 4/139 سال مورد بررسی قرار گرفتند. سطح سرمی ایمنوگلوبولین A به ترتیبU/ml 3/05 ± 36/27 و/ml U/ml 2/05 ± 27/26 برای گروه آرتریت روماتوئید و گروه شاهد بود که این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (016/0=P). اما بین Anti-cag A و آنتی ایمنوگلوبولین G گروه بیمار و گروه شاهد اختلاف معنی داری وجود نداشت.
در این مطالعه مشخص شد که سطح سرمی آنتی ایمنوگلوبولین A ضد هلیکوباکتر پیلوری به طور معنی داری در بیماران با آرتریت روماتوئید نسبت به افراد سالم بیشتر است لذا انجام مطالعاتی با تعداد نمونه بیشتر در این مورد توصیه می شود.

به توقف جریان هوا به صورت متناوب در بینی و دهان طی خواب آپنه هنگام خواب می گویند. هدف این مطالعه، بررسی شیوع ناهنجاری ساختمانی حلق و بینی در بیماران مبتلا به آپنه انسدادی هنگام خواب بود.
این مطالعه روی 62 بیمار مراجعه کننده با شکایات مربوط به اختلالات خواب طی سال 1387 به یکی از بیمارستان های شهر تهران صورت گرفت که توسط پزشک به آزمایشگاه خواب ارجاع شده و پس از انجام پلی سومنوگرافی برای آنها تشخیص آپنه انسدادی هنگام خواب داده شده بود. پرسش نامه محقق ساخته اطلاعات دموگرافیک بیماران و ریسک فاکتور های آپنه خواب برای بیماران تکمیل شد. پس از جمع آوری، داده ها وارد نرم افزار SPSS 16 شد و با آزمون مجذور کای و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
رابطه معنی داری بین دو گرو ه مردان و زنان از لحاظ شاخص توده بدنی، اندازه دور گردن، انحراف سپتوم بینی، هیپرتروفی توربینه بینی، وجود پولیپ بینی، بالا جهیدن فک فوقانی، رتروگناسی، ماکروگلوسی، تنگی دیواره جانبی حلق و کلاس بندی به شیوه مالامپتی مشاهده نشد، ولی هیپرتروفی تونسیل ها به میزان معنی داری در مردان بیشتر بود (02/0= p). رابطه معنی داری بین شدت آپنه هنگام خواب با انحراف سپتوم بینی، ماکروگلوسی و کلاس بندی به شیوه ملامپتی مشاهده شد (05/0>p).
بین مردان و زنان از لحاظ BMI، اندازه دور گردن، انحراف سپتوم بینی، هیپرتروفی توربینه بینی، وجود پولیپ بینی، بالاجهیدن فک فوقانی، رتروگناسی، ماکروگلوسی، تنگی دیواره جانبی حلق و کلاس بندی به شیوه مالامپتی، تفاوتی وجود ندارد. ولی هیپرتروفی تونسیل ها به طور معنی داری در مردان بیشتر است.

اتومیدیت برای القاء بیهوشی در جراحی کاتاراکت استفاده می شود. هدف از این مطالعه مقایسه اثر داروی اتومیدیت و پروپوفول به عنوان داروی القاء بر فشار داخل چشم در عمل جراحی آب مروارید به روش فیکو است.
این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی دوسوکور تصادفیانجام شد. از بین بیماران مراجعه کننده به بیمارستان بقیه الله (عج) که کاندید جراحی کاتاراکت به روش فیکو بودند، 60 نفر به شکل کاملا تصادفی به دو گروه مورد و شاهد تقسیم شدند. برای گروه مورد از داروی اتومیدیت استفاده شد. فشار داخل چشم و شاخص های همودینامیک در هر دو گروه اندازه گیری شدند.
میانگین تغییرات فشار چشم قبل و بعد از اینداکشن در دو گروه از نظر آماری تفاوت معنی داری نداشت (67/2±81/4 در مقابل 20/2±73/3 میلی متر جیوه، 05/0< P). میانگین تغییرات ضربان قلب قبل و بعد از اینداکشن در دو گروه از نظر آماری تفاوت معنی داری داشت (39/6±50/6 در مقابل 65/7±13/12 در دقیقه، 05/0< P). میانگین تغییرات فشار خون سیستولی قبل و بعد از اینداکشن در دو گروه از نظر آماری تفاوت معنی داری داشت (26/9±60/16 در مقابل 64/16±66/40 میلی متر جیوه، 05/0< P). همچنین میانگین تغییرات فشار خون دیاستولی قبل و بعد از اینداکشن در دو گروه از نظر آماری تفاوت معنی داری داشت (32/7±33/6 در مقابل 72/11±06/14 میلی متر جیوه، 05/0< P).
استفاده از اتومیدیت می تواند به عنوان یک داروی موثر در اینداکشن بیهوشی عمومی برای جراحی کاتاراکت استفاده شود بدون آنکه تاثیر بالینی مشخصی بر فشار داخل چشم و همودینامیک بیمار داشته باشد.

پوکی استخوان معضل عمده ای برای زنان محسوب می شود که به سادگی بعد از آسیبی ناچیز باعث شکستگی های استخوانی می شود. در طولانی مدت، ورزش می تواند موجب کاهش خطر پوکی استخوان شود. هدف این مطالعه، بررسی اثر برنامه پیاده روی بر چگالی استخوانی دختران چاق و لاغر در پیشگیری از کاهش توده استخوانی و پوکی استخوان بود.
40 دانشجوی دختر چاق و لاغر غیرورزشکار دانشگاه گیلان که داوطلب شرکت در مطالعه بودند به روش تصادفی به 4 گروه آزمون و شاهد تقسیم شدند. اندازه گیری چگالی استخوانی (ران و ستون فقرات)، ترکیب بدن (وزن، توده چربی، درصد توده چربی، توده بدون چربی) و متغیرهای خونی (فسفر، کلسیم، استروژن سرم) قبل و بعد از مداخله انجام گرفت. گروه های آزمون برنامه تمرینی شامل 30 دقیقه پیاده روی با شدت 50 تا 75% ضربان قلب و 3 جلسه در هفته را به مدت 2 ماه انجام دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه استفاده شد.
چگالی استخوانی آزمودنی ها در هر دو گروه آزمون بعد از 2 ماه کمی افزایش یافت، اما این افزایش معنی دار نبود (05/0p).

نتیجه گیری

پیاده روی طولانی مدت با شدت زیاد، تاثیر مثبتب بر چگالی استخوان و عوامل موثر بر آن در دختران جوان دارد.

کلیدواژگان: چگالی استخوانی، برنامه پیاده روی، دختران چاق، دختران لاغر

چکیده هدف از این تحقیق بررسی ارتباط 25هیدروکسی ویتامین دی با شروع درد زایمان بود.
این تحقیق در سال1387در بیمارستان طالقانی اراک انجام شد. 152 خانم ترم طبیعی در دو گروه دارای علائم شروع زایمان(76نفر) و گروه فاقد علائم شروع زایمان(76نفر) قرارگرفتند.25هیدروکسی ویتامین دی، هورمون پاراتیروئید، کلسیم، فسفر، آلکالین فسفاتاز، منیزیم خون بوسیله تستهای منویتنی یو، استیودنت تی، و رگرسیون لجستیک مورد بررسی قرار گرفتند.
میانگین میزان25 هیدروکسی ویتامین دی در پلاسمای زنان دارای درد زایمان بیش از زنان فاقد درد زایمان بود(نانومول در لیتر 04/2± 66/51و 08/2 ± 78 /59). میانگین میزان هورمون پاراتیروئیددر دو گروه یکسان بود(پیکوگرم در میلی لیتر 66/1± 92/28 و 64/1 ± 88 /31).اختلاف میانگین های کلسیم، فسفر، آلکالین فسفاتاز، و منیزیم در دوگروه معنی دار نبود.
با در نظر گرفتن اختلاف میانگین های 25 هیدر وکسی ویتامین دی در دو گروه و عدم اختلاف میزان میانگین های پاراتیروئید هورمون وکلسیم، منیزیم،آلکالین فسفاتاز، و فسفر در دو گروه احتمال وجود اثر 25 هیدروکسی ویتامین دی در شروع زایمان وجود دارد.لذا بررسی های بیشتردر مورد اثرات پاراکرین وآندوکرین این هورمون همراه با هورمونهای موثر بر انقباضات رحمی ضروری است.