Journal of Dental School
Volume:20 Issue: 2, 2002

هدف از انجام این تحقیق، بررسی شیوع آملوبلاستوما در بیمارستان طالقانی تهران در یک دوره 10 ساله، از لحاظ خصوصیات مختلف این تومور بود.مواد و 50 بیمار به این تومور در بیمارستان آیت الله طالقانی در این دوره 10 ساله تحت مداوا قرار گرفتند، که ضایعه، در 43 مورد در فک پایین، 6 مورد در فک بالا و یک مورد در ناحیه گونه قرار داشت. 28 بیمار مونث و 22 بیمار مذکر بودند.
میانگین سنی بیماران در این مطالعه در حدود 30 سال بود. نوع مالتی سیستیک از سایر انواع، شیوع زیادتری داشت. از لحاظ نمای هیستولوژیک شایعترین نما فولیکولار بود. ضمنا دو نمونه آملوبلاستوما، با سیر بدخیمی نیز در این مطالعه مشاهده شد.
درمان انجام شده، بر حسب نوع و وسعت ضایعه، ازانوکلیشن تا زرکسیون e n-bloc متغیر بود. که 4 بیمار با عود این ضایعه، در این دوره 10 ساله مراجعه کردند.

مفصل گیجگاهی فکی یکی از مفاصل مهم بدن است که عملکردهای متعددی بر عهده دارد. عوامل متعددی می توانند بر ساختار سیستم جونده تاثیر گذاشته، و اختلالات متعددی را ایجاد نمایند. در این تحقیق علایم و نشانه های بیماری و نوع اختلال در 100 بیمار مورد بررسی قرار گرفته است.
در این مطالعه زنان بیشترین بیماران را تشکیل می دادند. شکایت اصلی بیماران به طور عمده صدای مفصل بوده است.
در معاینات کلینیکی نیز بیشترین علامت، صدای مفصل و سپس درد و حساسیت در عضلات جونده بوده، بیشترین نوع اختلال را جابجایی های دیسک تشکیل می دادند.

موکواپیدرموئید کارسینوما، تومور بدخیم با منشا غدد بزاقی بوده و محل شایع آن پاروئید می باشد. این تومور اکثرا در جنس مونث دیده می شود. شایعترین سنین ابتلا 70-20 سال می باشد، در عین حال شایعترین تومور بزاقی بدخیم در اطفال است. در موارد نادری نوع داخل استخوانی آن بخصوص در فک پایین گزارش شده است. اگر چه تومور از پتانسیل بدخیمی به میزان کمی برخوردار است اما قادر به ایجاد متاستاز به غدد لنفاوی ناحیه و یا دور دست می باشد.در این گزارش فعلی، بیمار مردی جوان با سابقه درد در ناحیه دندان نهفته مولر سوم سمت راست فک پایین می باشد. در نمای میکروسکوپی تومر از نوع low-grade است و به درمان جراحی به خوبی پاسخ داده، در حال حاضر بعد از گذشت چهار سال عود تومور مشهود نیست.

بیماری آفت یکی از شایعترین ضایعات دهان است که با زخمهای منفرد یا متعدد عود کننده و دردناک مشخص می گردد و محدود به مخاط دهان است. با توجه به میزان شیوع بالای آفت، این تحقیق با هدف بررسی اپیدمیولوژیک آفت در جمعیت استان تهران در سال 1374 انجام گردید. روش این تحقیق توصیفی – تحلیلی با تکنیک مشاهده و مصاحبه با استفاده از فرم اطلاعاتی صورت پذیرفته است. تعداد نمونه ها 1440 نفر (717 نفر مذکر و 723 نفر مونث) بود که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ایسیستماتیک انتخاب شده که شامل 720 نفر در گروه سنی I (12-7 سال)، 360 نفر در گروه سنی II (19-15 سال) 360 نفر در گروه سنی III (44-35 سال) و 180 نفر در گروه سنی IV (74-65 سال) می شد.متغیرهای مورد بررسی شامل سن – جنس سابقه ابتلا به آفت – نوع محل زندگی (شهر – روستا)، وضعیت تاهل – میزان تحصیلات فرد و مادر، استعمال دخانیات، وضعیت اقتصادی – تعداد دفعات مسواک زدن – نحوه مراجعه به دندانپزشک – پلاک ایندکس و سابقه تبخال لبی بود. شیوع افت در جامعه مورد بررسی در کل 24.8% بود که بیشترین درصد آن مربوط به گروه سنی II (35.8%) و پس از آن به ترتیب در گروه سنی I (21.4%)، III (27.8%) و IV (13.3%) بود.سابقه ابتلا به آفت با وضعیت اقتصادی – مصرف دخانیات و سابقه ابتلا به تبخال لبی ارتباط مستقیم داشت که از نظر آماری معنی دار بود. همچنین سابقه آفت در افراد مونث بیشتر از افراد مذکر و در افراد مجرد بیشتر از افراد غیر مجرد گزارش شد (P<0.001).

پوسیدگی دندانی به عنوان یک بیماری چند علتی در دانش آموزان 8 ساله شهر تهران.
مطالعه حاضر جهت بررسی شیوع پوسیدگی دندانی و عوامل موثر بر آن به روش توصیفی بر روی 1024 دانش آموز 8 ساله که با نمونه گیری ساده تصادفی از بین 90 مدرسه انتخاب شده بودند، صورت گرفت. در این بررسی با تعیین میزان فلوراید موجود در منابع آب آشامیدنی، DMFT، dmft، دفعات مصرف مواد قندی، تحصیلات والدین و شغل پدر از طریق مشاهده مورد بررسی قرار گرفتند و همبستگی میان متغیرها توسط آنالیزهای آماری t-test و chi-square و regression به روش Enter استخراج گردید.
بر اساس نتایج حاصله، میزان فلوراید آب آشامیدنی شهر تهران، میانگینی حدود 0.37±0.13 داشته، میانگین پوسیدگی دندانی دایمی و شیری به ترتیب 1.5±1.5 و 6.1±2.7 بود. همچنین وضعیت اقتصادی، تحصیلات مادر و پدر، شغل پدر، بعد خانوار و تعداد دفعات مصرف مواد قندی نیز با شیوع پوسیدگی همبستگی نشان دادند.
از میان عوامل مختلف تحصیلات مادران مهمترین نقش را در بروز پوسیدگی دندانی کودکانها بر عهده دارد.

جستجو برای یافتن روشی قابل قبول جهت ترمیم دندانهای بدون پالپ یکی از اهداف تحقیق در دندانپزشکی می باشد. ترمیم دندانهای معالجه ریشه شده باید آنقدر قدرت و گیر داشته باشد که در برابر نیروهای ناشی از جویدن مقاومت کند و در ضمن از ساختمان دندانی تا حد ممکن محافظت به عمل آورد. در این مطالعه تاثیر استفاده از بیس های باند شونده به عاج در زیر آمالگام بر روی مقاومت به شکست دندانهای پرمولر ماگزیلای درمان ریشه شده مورد بررسی قرار گرفت.
هدفی که این تحقیق دنبال می کند ارایه یک روش درمانی جهت دندانهای درمان ریشه شده در افرادی است که امکان استفاده از رستوریشنهای غیر مستقیم را به علل گوناگون نداشته، و شرایط حاکم بر دهان و دندان ایشان نیز امکان استفاده از این روش ترمیمی مستقیم را فراهم می آورد.
مواد و تعداد 75 دندان پرمولر ماگزیلای سالم انتخاب شد درمان ریشه بر روی آنها صورت گرفت و حفرات MOD بر روی دندانها تراش خورد. ابعاد حفرات تراش خورده به نحوی بود که ساختمان دندانی باقیمانده ضعیف شود. نمونه ها به پنج گروه پانزده تایی تقسیم شدند و به نحو ذیل آماده گردیدند: نمونه ها در گروه اول به عنوان گروه کنترل هیچ ترمیمی را دریافت نکردند. نمونه ها در گروه دوم با آمالگام ترمیم شدند. در نمونه های گروه سوم کامپوزیت رزین همراه با (dentin bonding agent) و در نمونه های گروه چهارم کامپوگلاس که توانایی چسبندگی به عاج را دارد با آمالگام مورد استفاده قرار گرفت. نمونه ها در گروه پنجم توسط زینک فسفات به عنوان یک بیس غیرچسبنده به عاج همراه با آمالگام ترمیم شدند. ضخامت بیس در حدی بود که توسط 2-3mm آمالگام در سطح اکلوزال پوشانیده شود. تمام نمونه ها به کمک ماشین اینسترون تحت آزمایش شکست قرار گرفتند. نتایج این بررسی اختلاف معنی داری را در مقاومت به شکست گروه سوم با سایر گروه ها نشان داد. بالاترین مقدار مقاومت به شکست برای گروه سوم ثبت شد در حالیکه پایین ترین آن برای گروه اول یعنی نمونه های ترمیم نشده بدست آمد. مقاومت به شکست گروه چهارم و پنجم با اختلاف معنی داری بالاتر از گروه اول و دوم بود. مقاومت به شکست گروه اول و دوم هیچ اختلاف آماری قابل ملاحظه ای نداشت.
کاربرد باندینگهای عاجی بهمراه رزینهای کامپوزینی در زیر ترمیمهای آمالگام، مقاومت در برابر شکست را در دندانهای اندو شده افزایش می دهد.

آملوبلاستوما شایعترین تومور ادنتوژنیک است که بر اساس اطلاعات موجود بروز آن می تواند در ارتباط با ضربه به فک، راشی تیسم، اعتیاد، (HPV) Human Papilloma Virus و... باشد که البته تا به حال تحقیق کامل و دقیقی در رابطه با اتیولوژی آن انجام نشده است. در این تحقیق رابطه این تومور با یکی از مهمترین عوامل اتیولوژیک احتمالی آن یعنی در HPV با استفاده از روش (PCR) Polymerase Chain Reaction مورد بررسی قرار گرفته است.
یافته ها نشان دادند که حضور کنترل HPV در نمونه های تومور با اختلاف آماری معناداری از حضور HPV نمونه های یا فولیکولهای دندان عقل نهفته بیشتر است (P<0.025).
این تحقیق وجود ارتباط معنی دار بین تومور آملوبلاستوما و HPV را نشان داد ولی مطالعات بیشتر جهت تعیین Sequence ژنتیکی و موارد ناشناخته HPV لازم است.

هدف از انجام این تحقیق فراوانی ضایعات نسج نرم ناشی از پروتزهای کامل متحرک و نیز ارتباط این ضایعات با متغیرهایی چون سن، جنس، مدت استفاده از پروتز، نوع دندان بکار گرفته شده، مدارک علمی سازنده، وضعیت بالانس اکلوزالی، وضعیت ارتفاع عمودی پروتز، میزان گسترش لبه ها و بالاخره نحوه رعایت بهداشت و عادات استفاده از آن بوده است.
این مطالعه از نوع توصیفی – مقطعی بوده، نمونه گیری به روش خوشه ایتصادفی انجام شد. تعداد 350 نفر واجد پروتز متحرک از پنج منطقه مختلف جغرافیایی شهر همدان به صورت مراجعه به درب منازل مورد مصاحبه و معاینه سرپایی قرار گرفتند. ضایعات مورد مطالعه عبارت بودند از هیپرپلازی التهابی پاپیلری، هیپرپلازی التهابی فیبروزه، زخم تراماتیک، استوماتیت ناشی از دنچر، شقاق گوشه لب و ریج های شل یا متحرک هیپرپلاستیک.
نتایج بدست آمده نشان داد که 78.7% از افراد مورد مطالعه دارای حداقل یک نوع ضایعه نسج نرم بودند. هیپرپلازی التهابی فیبروزه بیشترین فراوانی (26.8%) و شقاق گوشه لب کمترین فراوانی (2%) را به خود اختصاص داده بودند.
فقدان بالانس اکلوزالی، کلینیسین فاقد صلاحیت علمی، استفاده از دندانهای پرسنلی، ارتفاع عمودی غلط، گسترش بیش از حد لبه های پروتز، عادات غلط استفاده از پروتز و عدم رعایت بهداشت در فراوانی این ضایعات نقش داشتند.

انتخاب رنگ دندان یکی از مراحل اساسی درمان های پروتز بوده، نقش مهمی در تامین رضایت بیمار بر عهده دارد. در این تحقیق رابطه رنگ دندان و رنگ پوست بررسی شده است تا مشخص شود آیا رنگ پوست صورت می تواند عامل مناسبی در تعیین رنگ دندان باشد؟
این مطالعه بر روی دانشجویان دانشکده دندانپزشکیدانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام گرفت. در این تحقیق ابتدا با استفاده از صفحات رنگی ایشی هارا (ishihara) تست کوررنگی و سپس تست تعیین نمونه رنگ ویتا انجام گرفت و 6 نفر که بهترین انتخاب ها را داشتند به عنوان داور انتخاب شدند. رنگ پوست و رنگ دندان به سه گروه عمده تقسیم شد.
در 30.5 درصد از کل انتخاب ها افراد با رنگ پوست روشن رنگ دندان روشن داشتند و در 4.7 درصد افراد با رنگ پوست متوسط رنگ دندان متوسط داشته، در گروه شماره 3 (پوست تیره) هیچ فردی با رنگ دندان تیره دیده نشد. از مجموع 360 انتخاب، 319 مورد رنگ دندان روشن داشتند.
این تحقیق نشان داد که هیچ رابطه خاصی میان رنگ دندان و رنگ پوست وجود ندارد. همچنین رنگ های دندانی روشن می توانند به عنوان رنگ منتخب هر نوع پوست مورد استفاده قرار گیرند.

عفونت های ادنتوژنیک جز عفونت های شایعی هستند که به تشخیص سریع و درمان صحیح نیاز دارند. با توجه به حساسیت مساله و همچنین نیاز جامعه دندانپزشکی به داشتن اطلاعات صحیح از وضعیت موجود، این تحقیق به منظور بررسی آگاهی، نگرش و عملکرد دندانپزشکان پیرامون عفونت های دندانی در مطب های خصوصی در شهر تهران در سال 1378 انجام گرفت.
مطالعه به روش توصیفی بر روی 79 دندانپزشک که به روش تصادفی سیستماتیک انتخاب شده بودند صورت گرفت. اطلاعات از طریق پرسشنامه که شامل سه قسمت آگاهی، نگرش و عملکرد بود جمع آوری گردید. دندانپزشکانی که از 8 سوال به 1 تا 3 سوال پاسخ صحیح داده بودند در گره ضعیف، آنهایی که به 4 تا 6 سوال پاسخ صحیح داده بودند در گروه متوسط و همچنین آنهایی که به 7 تا 8 سوال پاسخ درست داده بودند در گروه خوب قرار گرفتند.
بر اساس یافته های تحقیق در قسمت آگاهی، 74 درصد از افراد مورد بررسی در گروه ضعیف، 23 درصد در گروه متوسط و3 درصد در گروه خوب قرار داشتند. در قسمت عملکرد، 59 درصد در گروه ضعیف، 37 درصد در گروه متوسط و 4 درصد در گروه خوب قرار داشتند.در مورد نگرش در تجویز دارو دندانپزشکان به ترتیب اهمیت بی خطر بودن دارو، قوی بودن دارو و تزریقی و خوراکی بودن دارو، در دسترس بودن و در نهایت قیمت آن را مهم دانسته اند. در مورد نگرش نسبت به انواع درمان نیز در نمودار 3 به تفصیل مشخص شده است.
با توجه به یافته های تحقیق، اقداماتی از قبیل گسترش دوره های بازآموزی، آموزش های بیشتر درباره عفونت های ادنتوژنیک و غیره می تواند در بالا بردن آگاهی و عملکرد دندانپزشکان مفید واقع شود.

افزایش حجم لثه در ارتباط با مصرف دارو ابتدا در رابطه با مصرف داروهای ضد صرع در سال 1939 شرح داده شد. اما پس از آن و از سال 1983 با شروع مصرف سیکلوسپورین و سپس در سال 1984 در رابطه با کاربرد داروهای مهارکننده کانال کلسیم، گزارش شد.
سیکلوسپورین بهترین و کارآمدترین داروی شناخته شده جهت جلوگیری از دفع پیوند می باشد. اکثر تحقیقات میزان شیوع این عارضه را در بین افراد مصرف کننده سیکلوسپورین 30% ذکر کرده اند. هر سه داروی ایجاد کننده افزایش حجم لثه (فنی توئین، سیکلوسپورین و نیفیدیپین) نمای بالینی مشابهی ایجاد می نمایند سیکلوسپورین باعث افزایش بافت همبند و نیز افزایش ضخامت بافت پوششی لثه می گردد.
در این بررسی، 76 بیمار پیوند کلیوی مراجعه کننده به آزمایشگاه مرجع بیمارستان بوعلی تهران بر حسب وجود یا عدم وجود افزایش حجم لثه در دو گروه جداگانه قرار گرفتند و میزان افزایش حجم لثه بصورت کمی اندازه گیری نشده است. سپس پرونده بیماران بررسی شد و شاخص های موجود در پرونده از قبیل غلظت سرمی سیکلوسپورین، میزان کراتینین سرم، دوز مصرفی دارو توسط بیمار، مدت پیوند، سن، جنس و مصرف همزمان داروهای مهار کننده کانال کلسیم مورد توصیف و مقایسه بین دو گره قرار گرفت. در گروه بیماران دارای افزایش حجم لثه (گروه مثبت) 19 نفر و در گروه بدون افزایش حجم لثه 57 نفر قرار داشتند.
در مقایسه سن دو گروه مشخص شد که افزایش حجم لثه در سنین پایین تر شایع تر می باشد و افراد دارای این عارضه از میانگین سنی پایین تری برخوردار هستند و از لحاظ آماری اختلاف بین دو گروه مثبت و منفی معنی دار است (p=0.026). همچنین یک ارتباط آماری مشخص بین مصرف همزمان داروهای مهارکننده کانال کلسیم و افزایش حجم لثه بدست آمد (p=0.04).در مقایسه بین غلظت سرمی سیکلوسپورین و کراتینین، مدت پیوند، دوز مصرفی و جنس بیماران اختلاف معنی داری مشاهده نمی شود.

تحقیق حاضر علل درآوردن دندان های دایمی را در 1560 بیمار مراجعه کننده (763 مرد و 697 زن) به بخش جراحی دانشکده دندانپزشکی و درمانگاه خیریه و دولتی شهر کرمان در سال 77 و 78 به صورت Cross Sectional مورد بررسی قرار داده است.
مواد و نوع مطالعه، توصیفی کاربردی بوده، جمع آوری اطلاعات به کمک پرسشنامه و معاینه کلینیکی بیمار صورت گرفته است. آزمون به کار گرفته در این تحقیق chi-Square می باشد.
در این بیماران که بین سنین 9 تا 76 سال قرار داشتند در مجموع 2030 دندان دایمی درآورده شده که 863 مورد آن (55.3%) در مردان و در 697 مورد (44.7%) در زنان انجام گرفت، میانگین تعداد دندان خارج شده به ازای هر فرد 1.3 بوده است.پوسیدگی دندان با 590 مورد (29%) شایع ترین عامل درآوردن دندانها بوده، بدنبال آن به ترتیب خواست بیمار 28.3%، پروتز 19%، بیماری های پریودنتال 13.6%، نهفتگی 4.8%، عدم اکلوژن 2.3، ارتودنسی 1.8% و دلایل دیگر 0.9% از دیگر عوامل خارج کردن دندان های دایمی بودند. بیشترین دندان در آورده شده دندان مولر اول سمت چپ فک پایین (دندان شماره 19) 125 مورد و کمترین دندان درآورده شده دندان کانین سمت چپ پایین (دندان شماره 27) 20 مورد بوده است.در افراد بالای 40 سال پروتز با 34.1% بیشترین عامل برای درآوردن دندان ها بود و عوامل عمده دیگر را، بیماری های پریودنتال 22.6%، خواست بیمار 22.5% و پوسیدگی 17.8% شامل شدند. در حالی که در افراد کمتر یا مساوی 40 سال عوامل اصلی در آوردن دندان های دایمی را پوسیدگی (37.5%) و خواست بیمار (23.3%) تشکیل می دادند.
بیشترین علت رایج برای هر دو جنس مونث و مذکر، یکسان و بترتیب عبارت بودند از پوسیدگی، خواست بیمار، پروتز وپریو، نهفتگی، عدم الکوژن و ارتودنسی.

این تحقیق با هدف بررسی وسعت عرض لثه چسبنده و تعیین عمق شیار لثه در سطح فاسیال دندانهای دایمی فک بالا و پایین انجام شده است.مواد و به همین منظور در سال 1379 در شهر قائم شهر تعداد 230 دانش آموز 12 تا 14 سال به صورت تصادفی انتخاب و در سه گروه سنی مورد بررسی قرار گرفته، عرض لثه چسبنده در آنها اندازه گیری شد.
نتایج بدست آمده نشان داد که در هر سه گروه سنی، عرض لثه چسبنده در فک بالا بیشتر از فک پایین و الگوی تغییر عرض لثه در هر دو فک یکسان بوده، تفاوتی از نظر عرض لثه چسبنده در دو جنس مذکر و مونث دیده نشد. بیشترین عرض لثه در ناحیه لترال بالا و کمترین آن، در ناحیه اولین پری مولار پایین دیده شد. نتیجه مهم دیگر مشخص شدن افزایش عرض لثه چسبنده، با ازدیاد سن بود. همچنین در اندازه گیری عمق شیار لثه ملاحظه شد که با افزایش سن این مقدار کاهش می یابد.

با توجه به تناقضات و نظریات متفاوتی که پیرامون تکنیک قالب گیری با فضا و بدون فضا در مورد قالب گیری پوتی – واش وجود دارد، این تحقیق با هدف بررسی و مقایسه این دو روش صورت پذیرفت. تحقیق تجربی و بر روی مدل آزمایشگاهی انجام گرفت.
از مدل آزمایشگاهی با هر تکنیک 10 بار قالب تهیه شد. سپس با گچ ریخته و 20 مدل گچی به دست آمد.
ابعاد مدل های گچی با مدل آزمایشگاهی مقایسه و درصد تغییرات ابعادی توسط t-test آزمون گردید که نتایج آن به شرح ذیل می باشد: اختلاف دو تکنیک روی ارتفاع دای از نظر آماری معنی دار نبود. تکنیک قالب گیری بدون فضا نسبت به تکنیک با فضا، باعث کاهش قطر دای می شود. تکنیک قالب گیری بدون فضا نسبت به تکنیک سبب افزایش فاصله بین دای ها می گردد. وجود اندرکات در زیر خط خاتمه تراش سبب تشدید کاهش قطر در تکنیک قالب گیری بدون فضا می شود.
استفاده از تکنیک قالب گیری با فضا نسبت به تکنیک بدون فضا ارجح است.

هدف از این بررسی تعیین میزان شیوع انواع کراس بایت و تاثیر تداخلات دندانی در ایجاد آن در کودکان 5-3 ساله مهدکودکهای شهر تهران می باشد.
جهت تعیین میزان شیوع، 1355 کودک 5-3 ساله از لیست مهد کودکهای شهر تهران به صورت تصادفی انتخاب شده، مورد معاینه قرار گرفتند.
نتایج مطالعه نشان داد که شیوع کراس بایت در نمونه مورد مطالعه معادل 7.4 درصد می باشد و حدود اطمینان آن برای 95% در فاصله 8.4-6.4 درصد قرار خواهد گرفت. در میان افراد مبتلا به کراس بایت، 4.4 درصد دارای کراس بایت قدامی، 2.3 درصد دارای کراس بایت خلفی یکطرفه و 1.3 درصد دارای کراس بایت خلفی دو طرفه بودند. 0.6% از نمونه ها نیز دارای کراس بایت قدامی و خلفی به صورت توام بودند.
در بین افراد مبتلا به کراس بایت، 66 درصد تداخلات دندانی را نشان می دادند که آنالیز اطلاعات با استفاده از تست Chi-square رابطه معنی داری را میان کراس بایت خلفی یکطرفه و تداخلات دندانی، نشان داد.