فهرست مطالب
نشریه دانش علفهای هرز
سال چهارم شماره 1 (بهار و تابستان 1387)
- 122 صفحه،
- تاریخ انتشار: 1387/03/14
- تعداد عناوین: 9
-
-
صفحات 1-13به منظور بررسی کنترل شیمیایی علف های هرز ارزنی (Setaria glauca (L.) Beauv.) و قاصدک (Taraxacum syriacum boiss.) در چمن فتان بلند (Festuca arundinacea Schreb.)، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار و 11 تیمار در سال 1385 در تهران انجام شد. تیمارهای آزمایشی برای کنترل ارزنی عبارت بودند از دیکلوفوپ متیل (ایلوکسان) با فرمولاسیون 36 درصد EC به میزان 5/2 و 3 لیتر در هکتار، فنوکساپروپ پی اتیل (پوماسوپر) + مفن پیر دای اتیل با فرمولاسیون 5/7 درصد EW به میزان 8/0 و 1 لیتر در هکتار، کلودینافوپ پروپارژیل (تاپیک) با فرمولاسیون 8 درصد EC به میزان 6/0 و 8/0 لیتر در هکتار، ترالکوکسیدیم (گراسپ) با فرمولاسیون 25 درصد SC به میزان 1 و 2/1 لیتر در هکتار، سولفوسولفورون (آپیروس) با فرمولاسیون 75 درصد DF به میزان 27 و 35 گرم در هکتار و شاهد بدون علف کش. تیمارهای آزمایشی برای کنترل قاصدک عبارت بودند از: توفوردی+ام سی پی آ(یو 46 کمبی فلویید) با فرمولاسیون 72 درصد SL به میزان 5/1 و 2 لیتر در هکتار، دیکلوپروپ پی+مکوپروپ پی+ام سی پی پی (دوپلسان سوپر) با فرمولاسیون 60 درصد SL به میزان 2 و 5/2 لیتر در هکتار، بروموکسینیل+ام سی پی آ(برومایسید) با فرمولاسیون 10 درصد SL به میزان 5/1 و 2 لیتر در هکتار، مزوسولفورون متیل+یدوسولفورون متیل سدیم (شوالیه) با فرمولاسیون 6 درصد WG به میزان 350 و 400 گرم در هکتار، متری بیوزین (سنکور) با فرمولاسیون 70 درصد WP به میزان 750 و 1000 گرم در هکتار و شاهد بدون علف کش. تیمارهای علف کش سه بار روی ارزنی به ترتیب در تاریخ های 8/4/1385، 23/4/1385 و 10/5/1385 و سه بار روی قاصدک به ترتیب در تاریخ های 30/2/1385، 13/3/1385 و 27/3/1385 بکار رفتند. نتایج نشان داد که با وجود کارایی نسبتا پایین ایلوکسان 5/2، پوماسوپر + مفن پیردای اتیل و تاپیک 6/0 لیتر در هکتار به دلیل خسارت کمتر از 20 درصد آنها به چمن فتان بلند و همچنین عدم تفاوت بین دوزهای آنها، می توان تیمارهای ذکرشده را برای کنترل نسبی ارزنی توصیه نمود. علاوه بر این، یک بار کاربرد دوپلسان سوپر 5/2 لیتر در هکتار یا یو 46 کمبی فلوئید 5/1 لیتر در هکتار برای کنترل قاصدک در چمن فتان بلند توصیه می شود.
کلیدواژگان: ارزنی، فتان بلند، قاصدک، کنترل شیمیایی، علف کش -
صفحات 15-22خارلته (Cirsium arvense (L.) Scop.) یکی از مهمترین علف های هرز مساله ساز دنیا و از معضلات مزارع، باغ های میوه، سبزیجات، مراتع و چراگاه های ایران می باشد. به منظور بررسی کارایی سوسک سبز لاک پشتی (Cassida rubiginosa Müller) در کنترل بیولوژیکی خارلته و تعیین تراکم موثر آن، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 5 تیمار شامل پنج سطح آلودگی به حشره (صفر، 5، 10، 15 و 20 لارو حشره روی هر بوته) در 5 تکرار به اجرا در آمد. نتایج نشان داد که این حشره موجب کاهش ارتفاع، وزن خشک زیست توده و تولید بذر خارلته، در مقایسه با شاهد شد. به طوریکه در تراکم 20 عدد لارو روی هر بوته خارلته، وزن خشک زیست توده کل، حدود 78 درصد و تولید بذر آن حدود 94 درصد کاهش یافت.
کلیدواژگان: حشرات گیاه خوار، کنترل علف های هرز، کنترل بیولوژیکی -
صفحات 23-33جهت کنترل شیمیایی علف های هرز مزارع پنبه و معرفی علف کش های جدید با محل عمل متفاوت و کارآیی بیشتر آزمایشی در ایستگاه های تحقیقاتی ورامین، خراسان و گلستان در سال 1383 در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی با 11 تیمار و چهار تکرار انجام گردید. علف کش های رایج شامل تریفلورالین و اتالفلورالین به ترتیب با دزهای 1200 و 1160 گرم ماده مؤثره در هکتار به صورت خاک مخلوط، علف کش دیورون به مقدار 2400 گرم ماده مؤثره در هکتار به صورت پیش رویشی و علف کش های جدید شامل پرومترین+ فلومتورون با دو روش پیش کشت با دزهای 1232، 1936 و 2464 گرم ماده مؤثره در هکتار و پیش رویشی با دزهای 1499، 2024 و 2552 گرم ماده مؤثره در هکتار و تریفلوکسی سولفورون سدیم با دو دز 25/11 و 15 گرم ماده مؤثره در هکتار همراه با سیتوگیت 2 در هزار به صورت پس رویشی بودند. نتایج نشان داد، پرومترین+ فلومتورون با دز های 2024 و 2552 گرم در هکتار (پیش رویشی) و تریفلوکسی سولفورون سدیم با دز های 25/11 و 15 گرم در هکتار و علف کش دیورون با دز 2400 گرم در هکتار در افزایش عملکرد واجزای عملکرد پنبه بیشترین تاثیر را داشتند. سایر تیمارهای پرومترین + فلومتورون نیز تاثیر بیشتری در افزایش عملکرد نسبت به علف کش های دیگر خصوصا تریفلورالین و اتالفلورالین داشتند. تراکم و وزن خشک علف های هرز نیز به طور قابل توجهی تحت تاثیر دزهای مختلف تریفلوکسی سولفورون سدیم و دزهای بالای پرومترین+ فلومتورون (پیش رویشی) قرار گرفت. علف کش های جدید در کنترل نوع علف های هرز با یکدیگر تفاوت هایی نشان دادند.
کلیدواژگان: پنبه، علف هرز، کنترل شیمیایی، تریفلوکسی سولفورون سدیم، پرومترین + فلومتورون -
صفحات 35-46به منظور ارزیابی توان رقابتی گندم بهاره رقم چمران نسبت به تغییر جمعیت یولاف وحشی، مطالعه ای تحت شرایط گلدانی در حیاط گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین (خوزستان) در سال 1386 اجرا شد. این آزمایش به صورت طرح کاملا تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. تیمارهای مورد مطالعه در این آزمایش شامل کشت خالص گندم و یولاف وحشی (نسبت 0:4 و 4:0) به صورت چهار بوته در گلدان و نسبت های متفاوت تراکم گندم-یولاف وحشی در 7 سطح (1:4، 2:4، 3:4، 4:4، 4:1، 4:2 و 4:3) می باشد. نتایج نشان داد که ضریب ازدحام نسبی (RCC) گندم به یولاف وحشی و یولاف وحشی به گندم با یکدیگر برابر بود که مشابهت در توانایی رقابتی بین دو گونه را ثابت می کند. در صورتیکه عملکرد نسبی دانه بوته گندم با افزایش سطح برگ نسبی بوته یولاف کاهش یافت. شاخص قابلیت تهاجم بوته یولاف نشان داد که این علف هرز در استفاده از منابع محیطی موفق تر عمل نموده، که این امر به وضوح در نسبت 4:4 دو گونه قابل مشاهده است. علاوه بر این افزایش بوته های یولاف وحشی منجر به کاهش میانگین ارتفاع ساقه، تعداد سنبلچه در سنبله، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، زیست توده نهایی و عملکرد دانه بوته گندم و افزایش میانگین ارتفاع ساقه، تعداد سنبلچه در سنبله، تعداد دانه در سنبله، وزن هزاردانه، زیست توده نهایی و عملکرد دانه بوته یولاف وحشی گردید.
کلیدواژگان: رقابت، تراکم گیاهی، ضریب ازدحام نسبی، سطح برگ نسبی و شاخص قابلیت تهاجم -
صفحه 47طی دو سال آزمایش مزرعه ای، تاثیر دزهای علف کش بر رقابت چندگونه ای علف های هرز در ذرت بررسی شد. شانزده ترکیب تراکمی، شامل 4 تراکم توق× 4 تراکم تاج خروس و 5 دز علف کش نیکوسولفورون، عامل های مورد مطالعه بودند. مدل هذلولی مستطیلی بیان خوبی از رابطه تراکم دو گونه توق و تاج خروس با عملکرد ذرت ارائه داد. با کمک این مدل ضریب رقابتی علف های هرز در هر دز محاسبه شد و سپس ارتباط ضریب رقابتی گونه ها با دز علف کش بررسی شد. پاسخ توان رقابتی دوگونه ی هرز نسبت به علف کش متفاوت بود. رابطه ی قدرت رقابتی علف های هرز با افزایش دز، به خوبی با توابع دز-رسپانس استاندارد برای تاج خروس و برین-کوزنس برای توق توصیف شد. ضریب قدرت رقابتی تاج خروس با افزایش دز علف کش به شدت کاهش یافت و در نصف دز توصیه شده کاملا حذف شد، اما برای توق یک افزایش اولیه رقابتی در دز25/0 دز کامل اتفاق افتاد. هر کدام از این مدل ها بعنوان زیر-مدل جایگزین پارامتر ضریب رقابتی در مدل هذلولی مستطیلی شدند. مدل ترکیبی شامل زیر-مدلهای هذلولی مستطیلی، لجستیک و برین-کوزنس، در شرایط رقابت توام دوگونه تحت تاثیر دوزهای علف کش که کاربرد علف کش در دزهای پایین تقویت رقابت یک گونه در برابر دیگری را درپی داشت پیش بینی خوبی از عملکرد ذرت ارائه داد. براساس تخمین پارامترها، بدون کاربرد علف کش، قدرت رقابتی توق، 6/1 برابر بیشتر از تاج خروس بود. تراکم های بالای علف هرز باعث 62 درصد افت عملکرد در ذرت شد. در تراکم های کم توق یعنی 0 یا 4 بوته در متر مربع، کاربرد نصف دز توصیه شده از نقصان عملکرد پیشگیری نمود اما با افزایش تراکم توق دیگر دزهای کاهش یافته مؤثر نبود. حتی با دزکامل علف کش نیز یک کاهش عملکرد 10-6 درصدی اتفاق افتاد که ناشی از تحمل توق به دز توصیه شده نیکوسولفورون بودکلیدواژگان: رقابت چند گونه ای علف هرز، دز کاهش یافته علف کش، دز، ریسپانس، عملکرد ذرت
-
صفحات 65-74به منظور بررسی عکس العمل ارقام مختلف گندم به مقدار و زمان کاربرد علف کش متری بوزین، آزمایشی در سال زراعی 85-1384 در مزرعه تحقیقاتی مؤسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور واقع در مشکین دشت کرج به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد. فاکتور های آزمایش شامل سه رقم گندم (رقم شیراز، پیشتاز و لاین M-79-6)، مقدار مصرف علف کش متری بوزین (صفر، 5/0، 75/0 و 1 کیلو گرم در هکتار از ماده تجارتی این علف کش بصورت پودر وتابل 75 درصد) و زمان کاربرد علف کش (پیش رویشی و پس رویشی در مرحله 3 تا 4 برگی گندم) بود. نتایج نشان داد که مقدار و زمان مصرف بر کلیه صفات تاثیر معنی داری داشتند و تنها وزن هزار دانه تحت تاثیر این تیمارها قرار نگرفت. بالا ترین میزان عملکرد در گندم رقم شیراز، پیشتاز و لاین M-79-6، مربوط به کاربرد 5/0 و 75/0 کیلو گرم در هکتار این علف کش در مرحله پس رویشی بود. مقایسه نتایج حاصله حاکی از آن بود که کاربرد پس رویشی علف کش متری بوزین نسبت به کاربرد پیش رویشی آن با ایجاد کمترین میزان سوختگی در ارقام مختلف گندم برتری داشت. در نهایت تیمار مناسب برای کنترل علف های هرز و عدم آسیب رسانی به محصول به همراه عملکرد مطلوب، کاربرد مقدار 5/0 کیلوگرم در هکتار به صورت پس رویشی می باشد.
کلیدواژگان: پیش رویشی، پس رویشی، علف هرز و گیاه سوزی -
صفحات 75-83به منظور بررسی اثرات علف کش های سولفونیل اوره بر کلزا که در تناوب با گندم کشت شده بود، آزمایشی بصورت طرح بلوک های کامل تصادفی با 10 تیمار و در 4 تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی عبارتند بودند از: علف کش های توتال (متسولفورون متیل+ سولفوسولفورون)، شوالیه (یدوسولفورون+ مزوسولفورون)، آپیروس (سولفوسولفورون) در 4 دز مختلف (21، 5/31، 42 و 51)، مگاتن (کلروسولفورون)، برومایسید (بروموکسینیل+ام سی پی ای)، آتلانتیس (یدوسولفورون+ مزوسولفورون) و شاهد بدون علف کش. تیمارها در مزرعه گندم و در اواخر دوره پنجه زنی اعمال شد و کلزا نیز پس از برداشت گندم، در پائیز کشت گردید. نتایج نشان داد که علف کش توتال با 3/20 درصد کاهش عملکرد نسبت به شاهد، بیشترین کاهش عملکرد را سبب شد. بعد از علف کش توتال، بیشترین کاهش عملکرد دانه کلزا را علف کش های آپیروس به مقدار 51 گرم ماده موثره در هکتار با 3/17 درصد کاهش عملکرد، آپیروس به مقدار 42گرم ماده موثره در هکتار با 53/13 درصد کاهش عملکرد و علف کش مگاتن با 32/13 درصد کاهش عملکرد داشتند.
کلیدواژگان: سولفوسولفورون، مت سولفورون، مزوسولفورون، کلروسولفورون -
صفحات 85-95به منظور بررسی تاثیر تراکم های مختلف کاشت و مقادیر مختلف کاربرد علف کش متری بوزین بر کنترل علفهای هرز گندم رقم پیشتاز، آزمایشی در سال زراعی 86-1385 در مزرعه تحقیقاتی مؤسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور واقع در مشکین دشت کرج بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل تراکم گندم در سه سطح (400، 500 و 600 بوته در مترمربع) و مقدار علف کش متری بوزین در پنج سطح (صفر، 2/0، 4/0، 6/0 و 8/0 کیلوگرم در هکتار از ماده تجارتی این علف کش به صورت پودر وتابل 75 درصد در مرحله 3 تا 4 برگی گندم) بودند. نتایج نشان داد که مصرف مقادیر بالای متری بوزین در تراکم 600 بوته در هکتار بالاترین اثربخشی را در درصد کاهش وزن خشک مجموع علف های هرز داشت. کاربرد همین مقادیر علف کش در تراکم 500 بوته در مترمربع نیز کارآیی مناسبی را در کاهش وزن خشک مجموع علف های هرز تا اواخر فصل رشد داشت. نتایج عملکرد دانه گندم بیانگر آنست که کاربرد علف کش متری بوزین به میزان 6/0 کیلوگرم در هکتار به همراه 500 بوته تراکم کشت، ضمن کاهش وزن خشک علف های هرز از عملکرد بسیار خوبی برخوردار بود.
کلیدواژگان: پیشتاز، عملکرد، ماده خشک، تراکم علف هرز -
صفحات 97-118شناسایی علف های هرز مزارع گندم آبی بعنوان اساسی ترین اقدام در مدیریت علف های هرزاین محصول محسوب می شود. براساس سطح زیر کشت گندم و مساحت مزارع در همه شهرستانهای استان تهران، طی 6 سال زراعی (در سالهای 1379 تا 1385) تعداد 61 مزرعه به عنوان نماینده مزارع گندم آبی کل استان انتخاب شدندو با شمارش علف های هرز به تفکیک جنس وگونه در هر مزرعه در نقاط نمونه برداری، شاخصهای جمعیتی آنها محاسبه شد.در هر مزرعه طول و عرض جغرافیایی و ارتفاع از سطح دریا مکان مورد اندازه گیری توسط دستگاه GPS ثبت شد. با استفاده از این اطلاعات نقشه پراکنش گونه های مختلف علف های هرز مزارع گندم استان تهران در محیط GIS تولید گردید. نتایج نشان داد که در مزارع گندم آبی استان تهران 87 گونه علف هرز وجود دارد. پهن برگهای مزارع گندم آبی استان تهران بترتیب غالبیت شامل: خاکشیر (Descurania Sophia [L.] Schur.)، هفت بند (Polygonum aviculare L.)، شاه تره (Fumaria vaillantii Loisel.) و بی تی راخ (Galium aparine L.) بودند. باریک برگهای غالب مزارع گندم استان تهران نیز به ترتیب اهمیت یولاف وحشی زمستانه (Avena ludoviciana Durieu.)، جو دره(Hordeum spontaneum C. Koch.) و چاودار (Secale cereal L.) بودند. علاوه بر این مهمترین رستنی های مزاحم قبل از برداشت گندم در استان تهران را پیچک صحرایی (Convolvulus arvensis L.)، کنگر وحشی (Cirsium arvense [L.] Scop.) و ازمک (Cardaria draba [L.] Desv.) تشکیل می دادند.
کلیدواژگان: نقشه پراکنش، شاخص غالبیت، فراوانی، یکنواختی، میانگین تراکم
-
Pages 1-13In order to evaluate chemical control of yellow foxtail (Setaria glauca (L.) Beauv.) and common dandelion (Taraxacum syriacum boiss.) in tall fescue turf, an experiment was conducted during 2006 in Tehran using randomized complete block design with 4 replications and 11 treatments. Treatments for yellow foxtail control were diclofop methyl (Illoxan36% EC) at 2.5 and 3 l ha-1, fenoxaprop-P-ethyl + mefenpyr- diethyl (PumaSuper7.5% EW) at 0.8 and 1 l ha-1, clodinafop propargyl (Topic8% EC) at 0.6 and 0.8 l ha-1, tralkoxydim (Grasp25% SC) at 1 and 1.2 l ha-1, sulfusulfuron (Apyros75% DF) at 27 and 35 g ha-1 and untreated control. Treatments for dandelion control were 2,4-D + MCPA (U46 Combifloied72% SL) at 1.5 and 2 l ha-1, dichlrprop-p + mecoprop-p + MCPP (Duplosan super60% SL) at 2 and 2.5 l ha-1, bromoxynil + MCPA (Bromicide10% SL) at 1.5 and 2 l ha-1, mesosulfuron-methyl + iodosulfuron-methyl-Na (Chevalier6% WG) at 350 and 400 g ha-1, metribuzine (Sencor70% WP) at 750 and 1000 g ha-1 and untreated control. All treatments were repeated 3 times during the growing period of yellow foxtail (29/6/2006, 14/7/2006, 1/8/2006, respectively) and dandelion (20/5/2006, 3/6/2006, 17/6/2006, respecrively). The results showed that, despite low efficacy, Illoxan at 2.5 l ha-1, Pumasuper + mefenpyr- diethyl at 0.8 l ha-1 and Topic at 0.6 l ha-1 (without significant differences between both doses and damage under 20 percent to turf), could be recommended for yellow foxtail control in tall fescue turf. Also, one application of Duplosan super at 2 l ha-1 or 2/4-D + MCPA at 1.5 l ha-1 can control dandelion in turf.
-
Pages 15-22Canada thistle (Cirsium arvense) is a noxious weed and one of the most problematic weeds in field crops, orchards, vegetables, pastures and grasslands in Iran. Thistle tortoise beetle (Cassida rubiginosa), an herbivore insect, seems to be an effective agent for suppressing the biomass and survival of Canada thistle. In order to study the efficacy of thistle tortoise beetle for biological control of this weed an experiment was conducted in a randomized complete block design with five replications, in which the populations 0 (control), 5, 10, and 20 larvae per plants were considered as treatments. Results showed that thistle tortoise beetle controlled Canada thistle significantly in all densities. Feeding 20 insects on each plant reduced total biomass and seed production by 78% and 94%, respectively.
-
Pages 35-46This experiment was conducted under pot conditions to investigate competitiveness of spring wheat (Triticum aestium, Chamran cultivar) subject to various plant populations of wild oat Avena fatua, using completely randomized design with three replications in 2006 in the greenhouse of Ramin Agricultural and Natural Resources University, Mollasani Khouzestan. The treatments included pure stands of wheat and wild oat at one level (ratios 4:0 and 0:4), and density difference ratios wheat and wild oat at seven levels (4:1, 4:2, 4:3, 4:4, 1:4, 2:4 and 3:4). The results showed that relative crowding coefficient (RCC) of wheat to wild oat and wild oat RCC to the wheat were equal. This indicated that competitive ability of the two plants were similar. While relative grain yield of wheat decreased by increasing relative leaf area of wild oat. Ability Aggressivity of wild oat showed that wild oat was more successful in using environmental sources, observed clearly in ratio the 4:4. Moreover mean stem height, mean spikelet number per spike, mean grain number per spike, mean 1000-grain weight, final biomass and grain yield of wheat plant decreased with increasing wild out density.
-
Pages 65-74A field experiment was conducted at the experimental field of Iranian Research Institute of Plant Protection, Karaj city in 2006 to investigate the effect of different doses and application timeing of metribuzin on grain yield of different wheat varieties. The experiment was arranged at factorial in randomized complete blocks design with four replications. The factors investigated were three wheat varieties: Shiraz, Pishtaz and M-79-6 line; 4 metribuzin doses: 1.0, 0.75, 0.5 and 0.0 kg ha-1 and herbicide application times: preemergence and postemergence at three to four- leaf stage of wheat. The results indicated that wheat seed yield and yield components were significantly affected by doses and application timing. The highest wheat yield for all varieties was observed in postemergence metribuzin at 0.5 and 0.75 kg.ha-1. Mean while, postemergence application of metribuzin was better than preemergence. Final deduction from the experiment is that postemergence use of metribuzin at 0.5 kg.ha-1 can be recommended in the above-mentioned wheat varieties.
-
Pages 75-83In order to assess the effects of sulfonylurea herbicides on canola planted in rotation after wheat, this study was conducted in a randomized complete block design with ten treatments in four replications. Treatments included application of herbicides: Total® (metsulfuron methyl+sulfosulfuron), Chevalier (idosulfuron+mesosulfuron), Apirus (sulfosulfuron) at 21, 31.5, 42 and 51 g ai ha-1, Megaton (chlorsulfuron), Bromicide ("bromoxynil + MCPA"+ clodinafop-propargyl), Atlantis (idosulfuron+mesosulfuron), and no-herbicide control. Herbicides were sprayed in the end of tillering stage of wheat. Canola was planted after wheat harvest in the fall. Results showed that Total has indicated a decline up to 20.3 percent in seed yield (highest decrease in yield) versus untreated control. Following Total, Apirus at 51 and 42 g ai ha-1 and Megaton at 15 g ai ha-1 caused 17.3, 13.53 and 13.32 percent yield loss leading to the highest decrease in yield, respectively.
-
Pages 85-95In order to study the effect of different doses of metribuzin and plant density of wheat on weed control, an experiment was conducted at the Iranin Research Institute of Plant Protection, Karaj, Iran during 2007-2008. The experiment was conducted in randomized complete block design with factorial arrangement of treatments. Treatments were wheat densities at three levels of 400, 500 and 600 plant.m-2 and metribuzine doses at five levels of 0.0 0.2, 0.4, 0.6, and 0.8 Kg.ha-1. Results indicated that the best control of weeds and wheat grain yield was obtained in combination treatment of 500 plants.m-2 wheat density and 0.8 Kg.ha-1 metribuize. Results showed that wheat density can be used as a tool for reducing herbicide dose and weed damage in an integrated weed management program in wheat.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.