فهرست مطالب

Kerman University of Medical Sciences - Volume:17 Issue: 3, 2010

Journal of Kerman University of Medical Sciences
Volume:17 Issue: 3, 2010

  • تاریخ انتشار: 1389/03/11
  • تعداد عناوین: 9
|
  • مطالعه بازآرایی های کروموزومی و بررسی بیو انفورماتیکی ژن های دخیل در بروز سرطان القایی پستان به وسیله DMBA در رت و شناسایی مناطق سینتنیک آنها در کروموزوم های انسان
    احمد همتا، سید محمد علی شریعت زاده، ملک سلیمانی، فاطمه سیفی صفحه 1
    مقدمه
    سرطان پستان شایع ترین نئوپلاسم در بین زنان و با شیوع فزاینده است. این سرطان علت عمده مرگ زنان در سنین کمتر از 55 سال است. با توجه به گزارش ثبت موارد سرطان در ایران این سرطان رتبه اول را در بین زنان داشته است. مطالعه حاضر با هدف تعیین محتمل ترین ژن های دخیل در سرطان پستان انجام شده است.
    روش
    mg 10 از ماده سرطان زای DMBA از طریق خوراکی به رت های نژاد SD تحت آزمایش خورانده شد. به منظور شناسایی و تعیین نوع سرطان های حاصل که برای کشت سلولی نیز به کار رفتند از روش های هیستوپاتولوژی و ایمنوهیستو شیمی استفاده و سپس اقدام به تهیه کروموزوم های متافازی گردید و نواربندی های کروموزومی توسط رنگ آمیزی گیمسا انجام شد. فراوان ترین و مشترک ترین تغییرات کروموزومی ثبت گردید. بر اساس چگونگی تغییرات و محل آنها و با کمک پایگاه های اطلاعاتی و تعیین توالی های نوکلئوتیدی و مقایسه ژنومیک بین رت و انسان، لیستی از ژن های موجود در نواحی که به احتمال زیاد با تغییرات خود سبب بروز تومور شده اند تهیه شد.
    یافته ها
    تغییرات کروموزومی ایجاد شده طیف وسیعی از ناهنجاری های عددی را شامل می گردید و به طور واضح، کروموزوم های شماره 1، 3 و 9 دچار افزایش و کروموزوم های شماره 8 و 15 دچار گم شدگی در تعداد کروموزوم ها گردیده بودند. علاوه بر این، تغییرات ساختاری از جمله حذف شدگی در کروموزوم های شماره 2، 5، 8، 16 و19 هم چنین اضافه شدگی در کروموزوم های 2، 12 و 19 به طور غیر اتفاقی مشاهده شد.
    نتیجه گیری
    با استفاده از روش مقایسه ژنومیک مشخص شد که احتمالا ژن های DAB2، KLF4، HSPA8،، CDKN2A CALB2، HPR، CHFR، ALDH2، AQP3، ABCA1، ALDOB، ASH2L، LSM1،FGFR1،، HSPA8، ZFHX3 و SFRP1 می توانند از جمله مهم ترین ژن ها در بروز سرطان پستان باشند و به عنوان ژن های پیشنهادی برای مطالعات دقیق تر ارائه می گردند.
    کلیدواژگان: موش صحرایی، سرطان پستان، تغییرات کروموزومی، DMBA، نواربندی گیمسا
  • داود کلانتر، شهلا منصوری *، مژده رضوی صفحه 208
    مقدمه

    ایمیپنم از خانواده کارباپنم ها و در مقابل بتالاکتامازها مقاوم می باشد. این دارو در درمان عفونت های حاصل از باکتری های گرم منفی مقاوم و دارای ژن های ESBL و AmpC به کار می رود. ظهور متالوبتالاکتامازها باعث ایجاد مقاومت به این دارو شده است. EDTA در شرایط برون تنی سبب مهار این آنزیم ها می گردد. هدف از این مطالعه بررسی شیوع مقاومت به ایمیپنم در باکتری های گرم منفی ایجادکننده عفونت های بیمارستانی و حضور متالوبتالاکتامازها در نمونه های مقاوم می باشد.

    روش

    حداقل غلظت مهارکنندگی نسبت به ایمیپنم برای 276 ایزوله از باسیل های گرم منفی مقاوم به چند دارو با روش رقت در آگار تعیین شد. از سویه های باکتریایی Escherichia coli ATCC 259222، Pseudomonas aeruginosa ATCC 27853 و Klebsiella pneumoniae ATCC 700603 به عنوان سوش استاندارد استفاده شد. برای تعیین متالوبتالاکتامازها از روش دیسک دیفیوژن به صورت دیسک ایمیپنم به تنهایی و همراه با EDTA، نیمM به مقدار 10μl استفاده شد. افزایش قطر هاله عدم رشد7mm ≤در اطراف دیسک حاوی EDTA و ایمیپنم در مقابل دیسک ایمیپنم به تنهایی نشان دهنده حضور متالوبتالاکتاماز می باشد.

    یافته ها

    از مجموع 276 نمونه شامل 38 ایزوله کلبسیلا پنومونیه، 169 ایزوله اشریشیاکلی و 69 ایزوله سودوموناس آئروژینوزا تولید کننده بتالاکتاماز، سه ایزوله مقاوم به ایمیپنم و دارای حداقل غلظت مهارکنندگی برابر با μg/ml32 بودند، که در دو نمونه شامل کلبسیلا پنومونیه و یک نمونه سودوموناس آئروژینوزا با روش فنو تیپی آنزیم متالوبتالاکتاماز شناسایی شد.

    نتیجه گیری

    با توجه به پیدایش متالوبتا لاکتامازها در سویه های مورد بررسی در این ناحیه مقاومت به این داروی مهم درمانی دور از انتظار نیست.

    کلیدواژگان: ایمیپنم، متالو بتالاکتاماز، باکتری گرم منفی، مقاومت دارویی
  • احمد امامی، شهرزاد زمانی تقی زاده رابع، علی آهی، محمود محمودی صفحه 215
    مقدمه
    عدم پاسخ مطلوب به درمان و رشد سریع سرطان محققین را به تلاش برای دست یابی به داروهای مؤثرتر با اثرات جانبی کم تر واداشته است. اعضای خانواده آرتمیزیا (درمنه) گیاهان دارویی مهمی در دنیا محسوب می شوند و تاثیر سمیت سلولی برخی از گونه های آرتمیزیا بر بعضی از رده های سلولی سرطانی گزارش شده است. در بررسی های قبلی تاثیر ضد سرطانی گونه های مختلف آرتمیزیا گزارش شده بود. این تحقیق با هدف ارزیابی تاثیر عصاره متانلی Artemisia annua بر رده های سلولی سرطانی و طبیعی صورت گرفت.
    روش
    ابتدا عصاره متانلی Artemisia annua تهیه شد. رده های سلولی سرطانی معده (AGS)، سرویکس (Hela)، کولون (HT-29)، پستان (MCF-7) و سلول های فیبروبلاستی طبیعی (L929) با غلظت های مختلف عصاره متانلی به مدت 72 ساعت انکوبه شده و میزان مهار رشد سلول های تیمار شده توسط تست رنگ سنجی ام تی تی بررسی شد.
    یافته ها
    نتایج حاصل از تست ام تی تی مهار قوی و وابسته به غلظت تکثیر سلول های سرطانی مختلف را توسط عصاره متانلی Artemisia annua نشان داد. عصاره متانلی جدا شده از این گیاه سبب کاهش قابل توجه رشد تمام سلول های سرطانی مورد بررسی شد و همزمان سمیت کمتری بر سلول های طبیعی داشت.
    نتیجه گیری
    نتایج این مطالعه احتمال اثرات ضد توموری عصاره متانلی Artemisia annua را مطرح کرده و انجام مطالعات تکمیلی به منظور جداسازی ترکیبات موثره در آن و بررسی تاثیر آن بر مدل های حیوانات آزمایشگاهی توموری را پیشنهاد می کند.
    کلیدواژگان: Artemisia annua، رده سلولی سرطانی و نرمال، مهار رشد سلولی، تست ام تی تی
  • مژگان سنجری، احمد غلامحسینیان، نوذر نخعی، مصطفی شکوهی، معینه معینی صفحه 226
    مقدمه
    اختلالات ناشی از ید با طیف وسیعی از تظاهرات بالینی به عنوان یکی از مشکلات عمده بهداشتی - تغذیه ای کشور محسوب شده و مبارزه با آن نیز یکی از اولویت های بهداشتی کشور بوده است. استان کرمان از مناطقی است که قبل از یدرسانی، دارای شیوع بالای گواتر آندمیک بوده است. از آنجا که برنامه های پایش و حذف اختلال های ناشی از کمبود ید در کشور ما هر 5 سال یک بار انجام می شود، این مطالعه با هدف تعیین شیوع گواتر اندمیک در سال 1385 و مقایسه آن با دوره های قبلی انجام شد.
    روش
    طی یک بررسی توصیفی - مقطعی از طریق نمونه گیری تصادفی، 5380 دانش آموز دختر و پسر از طریق معاینه بالینی و طبق تقسیم بندی سازمان جهانی بهداشت از نظر شیوع گواتر درجه بندی شده سپس میزان TSH، T3، T4 سرم و ید ادرار آنان اندازه گیری شد.
    یافته ها
    درصد کلی گواتر در هر دو گروه دختران و پسران دانش آموز 8/34% بود. میانگین ید ادراری در جمعیت مورد مطالعه 7/213 میکروگرم در لیتر و در دختران و پسران به ترتیب 65/122±07/212 و 11/107±60/212 میکروگرم در لیتر بود که اختلاف معنی داری را نشان نمی دهد. میانگین T4 در کل دانش آموزان 7/8 میکروگرم در لیتر، در دختران 9/1±8/8 میکروگرم در لیتر و در پسران 8/1±6/8 میکروگرم در لیتر به دست آمد که اختلاف معنی داری بین دو جنس وجود نداشت. میانگین TSH در کل 6/2، در دختران 7/1±9/2 و در پسران 2/1±3/2 میکروگرم در لیتر بود (001/0=P). میانگین T3 در کل 3/159، در دختران 3/31±4/162 و در پسران 2/33±9/156 میکروگرم در لیتر در به دست آمد که اختلاف معنی داری بین دو جنس وجود نداشت.
    نتیجه گیری
    یافته های این بررسی نشان می دهد که در مقایسه با بررسی کشوری سال 1375 و 1380 درصد گواتر در دانش آموزان استان کرمان کاهش معنی داری داشته و میزان ید ادرار به حد مطلوب سازمان بهداشت جهانی رسیده است.
    کلیدواژگان: گواتر، یدرسانی، ید، سطح ادراری
  • شهریار شهبازی، منیژه مختاری دیزجی، محمدرضا زرین، محمدرضا منصوری صفحه 235
    مقدمه
    دژنراسیون وابسته به سن ماکولا یکی از بیماری های شایع شبکیه است که در آن به دلیل افزایش سن و در نتیجه دژنره شدن گیرنده های نوری شبکیه، دید مرکزی کاهش و یا کاملا از بین می رود. در مطالعه حاضر یک روش غیرتهاجمی برای برآورد و مقایسه الاستیسیته چشم سالم و چشم مبتلا به بیماری دژنراسیون وابسته به سن ماکولا با استفاده از تصاویر فراصوتی مورد ارزیابی قرار می گیرد.
    روش
    برای برآورد الاستیسیته چشم، سیستم بارگذار ویژه ای طراحی شد، به طوری که چشم 10 بیمار وابسته به سن غیراگزوداتیو ماکولا و 25 چشم سالم تحت استرس خارجی 146±2660 نیوتن بر مترمربع، در محدوده کمتر از فشار کره چشم هر فرد، قرار گیرد. تصاویر فراصوتی B-mode، A-mode و سیگنال فرکانس رادیویی چشم بدون اعمال استرس و پس از استرس ثبت گردید. برای مطالعه off line، در طول بارگذاری، تصاویر فراصوتی به صورت تصاویر متوالی توسط برد واسط ویدئو گرابر به کامپیوتر منتقل و امکان ثبت، ذخیره و بررسی مجدد تصاویر مربوط به طول محوری چشم، ضخامت ناحیه خلفی و لایه شبکیه- کروئید چشم قبل و پس از استرس فراهم شد. با توجه به تغییر نسبی ابعاد محوری چشم، ضخامت ناحیه خلفی چشم و نیز لایه شبکیه- کروئید براساس استرس اعمال شده، مدول الاستیک برآورد گردید. پس از برآورد نمونه، تحلیل آماری با آزمون t دو نمونه ای مستقل برای مقایسه بین ویژگی های الاستیک گروه های سالم و بیمار استفاده شد.
    یافته ها
    مدول الاستیک طول محوری چشم گروه بیمار و سالم به ترتیب 37017±109100 و 36212±63920 پاسکال برآورد شد که اختلاف معنی داری داشتند (05/0>P). هم چنین مدول الاستیک دیواره خلفی چشم گروه بیمار و سالم به ترتیب 15884±58911 و 13118±211560 پاسکال برآورد شد که اختلاف معنی داربود (001/0>P). مدول الاستیک لایه شبکیه- کروئید گروه بیمار و سالم به ترتیب 3675±17700 و 4956±20175 پاسکال برآورد شد که اختلاف معنی دار آماری بین دو گروه مشاهده نگردید.
    نتیجه گیری
    نتایج نشان می دهد که مدول الاستیک طول محوری چشم و دیواره خلفی می توانند به عنوان عوامل مناسبی در افتراق نوع غیرتهاجمی بیماری دژنراسیون وابسته به سن ماکولا استفاده شوند.
    کلیدواژگان: اولتراسونوگرافی، مدول الاستیک، بیماری دژنراسیون وابسته به سن ماکولا
  • حسین کوه زاد محمدی، محمد پوراعتضاد، اسماعیل شکری، مژده تفضلی، محبوبه دستجردی، حسین نگهبان سیوکی صفحه 248
    مقدمه
    قدرت گرفتن دست در بسیاری از فعالیت های عملکردی روزانه نقش اساسی دارد. کاهش قدرت گرفتن به طور معمول در برخی از بیماران دارای اختلالات عضلانی اسکلتی در اندام فوقانی دیده می شود. استفاده از kinesio taping در ناحیه ساعد می تواند از طریق تحریک گیرنده های مکانیکی پوست و به دنبال آن افزایش فیدبک حسی ناحیه tape شده، به تسهیل انقباض عضلانی کمک کند. هدف این مطالعه تعیین مؤثرترین محل و زمان kinesio taping برای بهبود قدرت گرفتن دست در افراد سالم بود.
    روش
    در این مطالعه مداخله ای، تعداد 40 فرد سالم (20 نفر مذکر و20 نفر مؤنث) به روش غیرتصادفی ساده انتخاب شدند. در ابتدا عضلات گروه فلکسور، اکستانسور و فلکسوری/اکستانسوری با هم در ناحیه ساعد با کشش 50% مورد taping قرار گرفتند. برای اندازه گیری قدرت گرفتن دست از یک دستگاه grip meter هر نیم ساعت یک بار، طی 2 ساعت استفاده شد. سپس tape از روی پوست فرد برداشته شد. تغییرات قدرت گرفتن دست قبل و بعد از taping ثبت شده و از طریق آزمون های مناسب آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
    یافته ها
    میانگین سنی افراد شرکت کننده 2/2 ± 3/22 سال بود. قدرت گرفتن دست در افراد مذکر از 5/6 ± 3/38 به 3/7 ± 4/42 کیلوگرم (05/0>P) و در افراد مؤنث از 5/4 ± 3/19 به3/4 ± 5/23 کیلوگرم افزایش یافت (05/0>P). هم چنین taping ناحیه اکستانسوری بیش از ناحیه فلکسوری و فلکسوری/اکستانسوری قدرت گرفتن دست را افزایش داد (05/0>P). علاوه بر این حداکثر قدرت گرفتن دست در افراد مذکر 5/0 ساعت پس از taping و معادل 8/10% به دست آمد. این در حالی است که این افزایش قدرت در افراد مؤنث 5/1 ساعت پس از taping و معادل 9/23% بود.
    نتیجه گیری
    به نظر می رسد kinesio taping در افزایش قدرت گرفتن دست در افراد سالم روش مؤثری بوده و بهترین ناحیه برای اعمال آن ناحیه اکستانسوری ساعد باشد. هم چنین علی رغم اینکه افزایش قدرت گرفتن دست در افراد مؤنث دیرتر بروز می نماید، اما میزان این افزایش خیلی بیشتر از افراد مذکر می باشد.
    کلیدواژگان: Ahtletic tape، قدرت گرفتن، دست، ساعد
  • سید محمد جواد مرتضوی، محمد عاطفی، شیرین باقری، نجمه بهاالدینی، افسانه بشارتی، جمشید اسلامی صفحه 257
    مقدمه
    با توجه به اینکه بیشتر مطالعات قبلی در زمینه عوارض ناشی از مواجهه با میدان های الکترومغناطیسی تلفن های همراه محدود به اظهارات شخصی افراد می شود، این مطالعه با هدف بررسی توانایی افراد در تشخیص مواجهه واقعی و مواجهه کاذب با این امواج و بررسی تغییرات علائم حیاتی در هنگام مواجهه واقعی با میدان های الکترومغناطیسی نسبت به مواجهه کاذب انجام شد.
    روش
    طی دو مرحله غربال گری، از میان 700 دانشجوی دانشگاه های شیراز تعداد 20 نفر با علائم حساسیت زیاد نسبت به مواجهه با میدان های الکترومغناطیسی وعدم مواجهه زیاد با سایر منابع میدان های الکترومغناطیسی (غیر از تلفن همراه) انتخاب و پس از کسب رضایت طی دو نوبت به صورت واقعی و کاذب به مدت 10 دقیقه در معرض پرتوهای ریزموج تابشی از تلفن همراه قرار گرفته و از آنها در خواست گردید احساس خود را در مورد وجود یا فقدان عوارض بیان نمایند. تمام این افراد در مرحله سوم مطالعه به دستگاه های مانیتور ICU متصل شده و علائم حیاتی آنها نظیر ضربان قلب، تنفس، و فشار خون به دقت ثبت گردید.
    یافته ها
    اختلال در توجه و تمرکز و کمر درد ارتباط معنی دار آماری با استفاده از تلفن همراه داشتند (05/0>P). هم چنین هنگامی که به شدت هر یک از نشانه های بیماری امتیازی داده شد و مجموع این امتیازات تعیین گردید، بین استفاده از تلفن همراه و محل قرار دادن گوشی حین مکالمه با مجموع شدت نشانه های بیماری ارتباط معنی دار آماری مشاهده گردید (0001/0>p). در مرحله دوم تنها 5 نفر) 25% از افراد) توانستند در هر دو آزمایش مواجهه واقعی و کاذب وجود یا نبود پرتوهای ریزموج تابشی از تلفن همراه را تشخیص دهند که این درصد کاملا منطبق با میزان احتمال تشخیص های کاملا تصادفی است. این افراد در مرحله سوم مطالعه هیچ گونه تغییری در علائم حیاتی نظیر ضربان قلب، تنفس، و فشار خون در مراحل تابش واقعی و کاذب نداشتند.
    نتیجه گیری
    نتایج این مطالعه در راستای دیگر مطالعات می تواند تایید کننده نقش عوامل روان شناختی در افرادی باشد که دارای حساسیت ظاهری نسبت به مواجهه با میدان های الکترومغناطیسی می باشند.
    کلیدواژگان: حساسیت، ریزموج، تلفن همراه، GSM، میدان الکترومغناطیسی، علائم حیاتی
  • مرتضی طایی، حسین صافی زاده، کوروس دیوسالار صفحه 268
    مقدمه
    استرس زیاد علاوه بر ایجاد مشکلات روانشناختی و جسمی در پزشکان عمومی می تواند به کاهش کیفیت در مراقبت و درمان بیماران نیز منجر گردد. هدف از انجام این بررسی تعیین فراوانی سندروم فرسودگی شغلی در پزشکان عمومی شهرکرمان بود.
    روش
    این پژوهش توصیفی تحلیلی بر روی 150 نفر از پزشکان عمومی شاغل در مراکز بهداشتی درمانی، بیمارستان ها و مطب های شهر کرمان در سال 1387 انجام گرفته است. ابزار مورد استفاده پرسشنامه مازلاک بوده که بعد از توجیه آزمودنی ها، پرسشنامه ها توزیع شد و بلافاصله پس از تکمیل جمع آوری گردیدند.
    یافته ها
    در مجموع 7/94% آزمودنی ها مسخ شخصیت بالا، 7/23% خستگی عاطفی متوسط به بالا و 7/73% عدم موفقیت شخصی متوسط به بالا راگزارش نمودند. نتایج، نشان دهنده خستگی عاطفی و مسخ شخصیت بیشتر در پزشکان عمومی مرد نسبت به زن بود (05/0>P). تاهل و سابقه کار با هیچ کدام از حیطه های فرسودگی شغلی ارتباط معنی داری نداشت و خستگی عاطفی و مسخ شخصیت در پزشکان شاغل در بیمارستان ها بیشتر بود (05/0>P).
    نتیجه گیری
    فراوانی سندروم فرسودگی شغلی در پزشکان عمومی شهر کرمان به ویژه در حیطه مسخ شخصیت بالا است و مداخله سریع به منظور ارزیابی، مطالعه عوامل و اتخاذ تدابیر پیشگیرانه و درمانی در قبال این پدیده ضروری به نظر می رسد.
    کلیدواژگان: سندروم فرسودگی شغلی، پزشکان عمومی، کرمان
  • طاهره اشرف گنجویی، سهیل حسن زاده، شهریار دبیری صفحه 277
    آنژیومیکسوم تهاجمی ولو یک تومور با رشد آهسته در بافت نرم است که عمدتا ناحیه ولو و پرینه را گرفتار می کند. این تومور به شکل موضعی دارای ماهیت تهاجمی است و پتانسیل زیادی برای عود موضعی مکرر دارد ولی تا کنون تنها 2 مورد متاستاز از این تومور گزارش شده است.
    در این گزارش زنی 32 ساله و متاهل معرفی می شود که با شکایت احساس توده دردناک از چند ماه پیش در سمت راست دستگاه تناسلی خارجی مراجعه کرده است. شرح حال، بیماری قبلی یا سابقه خانوادگی بیماری خاصی را نشان نمی دهد. وی سابقه یک بار حاملگی و یک بار زایمان داشته است. در معاینه زنان توده ای به ابعاد cm2×3 در ناحیه تحتانی لب بزرگ سمت راست داشت که متحرک و دردناک بود. ضایعه بیمار، تحت عمل جراحی برداشته شد و جواب پاتولوژی آن آنژیومیکسوم تهاجمی گزارش شد. بیمار پس از چند ماه به دلیل عود مجدد در همان ناحیه تحت عمل جراحی قرار گرفت که گزارش پاتولوژی قبلی تایید شد. در بررسی های انجام شده متاستاز دور دست دیده نشد.
    کلیدواژگان: آنژیومیکسوم تهاجمی، ولو، تومور بافت نرم
|
  • Chromosomal Rearrangement and Bioinformatic Studies of the Involved Genes in DMBA-Induced Breast Cancer in SD Rat Strains and Verification of their Syntenic Segments in Human Chromosoms
    Hamta A., Shariatzadeh S. M. A., Solimani M., Saifi F Page 1
    Background and Aims
    Breast cancer is the most common malignant neoplasm in women and has an increasing rate in both developed and developing countries. According to Iranian National Cancer Registration report, breast cancer has the first rank in women. Breast cancer is the major cause of mortality in women under 55 years old. The present study was performed to find the most probable involved genes in breast cancer.
    Methods
    In this work, we have gavaged 10 mg DMBA solved in 0.5 ml sesame oil to the DMBA-treated SD rat strains. Before proceeding to cell culture, samples were verified in pathological and immunohistochemistry approaches, and then we performed metaphase chromosomal preparations and finally performed G-banding staining. The most common chromosomal changes were recorded and genes in affected area were determined and a genes-list by comparing genome of rat and human in chromosomal changed segments were prepared.
    Results
    Our data showed a wide range of numerical and structural changes in different chromosomes. We found recurrently gain in chromosomes no. 1, 3, 9 and loss in chromosomes no. 8 and 15 and also deletion in chromosomes no. 2, 5, 8, 16, 19 and addition in chromosome no. 2, 12 and 19.
    Conclusion
    According to these chromosomal changes and based on bio-informatics studies we predicted that the DAB2, KLF4, HSPA8, CDKN2A, CALB2, HPR, CHFR, ALDH2, AQP3, ABCA1, ALDOB, ASH2L, LSM1, FGFR1, HSPA8, ZFHX3 and SFRP1 are probably involved in the development of breast cancer.
  • Kalantar D., Mansouri Sh., Razavi M Page 208
    Background and Aims

    Imipenem is a member of Carbapenem with stability against most β-lactamases. It is of particular use in the treatment of infections associated with drug resistant gram negative bacteria harboring ESBL and AmpC genes. The aim of this study was to determine the imipenem resistance in gram negative bacteria causing nosocomial infections and the presence of metallo-β-lactamases (MBLS) in resistant isolates.

    Methods

    Minimum inhibitory concentration (MIC) of imipenem was determined for 276 multiple drug resistant gram negative bacteria by agar dilution method. Escherichia coli ATCC 25922, Klebsiella pneumoniae ATCC 700603 and Pseudomonas aeruginosa ATCC 27853 were used as standard strains. Disk diffusion method with disks containing imipenem and imipenem+10µl EDTA (0.5 M) was used for determination of the presence of metallo-β-lactamases. Zone diameter ≥7mm of imipenem tested in combination with EDTA versus imipenem alone was considered as MBL positive.

    Results

    From a total of 276 β-lactamase producing isolates including K. pneumoniae (n=38), E. coli (n=169) and P.aeruginosa (n=69), 3 isolates with MIC=32µg/ml were found to be resistant to Imipenem. From these isolates, one strain of K. pneumoniae and one strain of P.aeruginosa isolates were determined to be MBL producers by phenotypic method.

    Conclusion

    According to the presence of metallo β- lactamases in bacterial strain in the region, resistance to this valuable therapeutic agent is not unexpected.

  • Emami A., Zamani Taghizadeh Rabe Sh., Ahi A., Mahmoudi M Page 215
    Background and Aims
    In most cases, drugs used for the treatment of cancer are not effective or have unpleasant side-effects. This has forced scientists to find more effective drugs with less toxicity. Artemisia is an important medicinal plant in the world and anti-tumoral activity of some Artemisia species has been reported. This study was designed for evaluation of anti-tumoral effect of methanol extract isolated from Artemisia annua on different cancer cell lines.
    Methods
    Methanol extract of Artemisia annua was prepared. Cultivated gastric (AGS), cervix (Hela), colon (HT-29) and breast (MCF-7) cancer cell lines and normal fibroblast cells (L929) were incubated with different concentrations of methanol extract for 72 hours and cell growth inhibition was determined using MTT assay.
    Results
    Results of MTT assay showed strong and dose-dependent inhibition of cancer cell growth by methanol extract of Artemisia annua. This extract caused a significant decrease in proliferation of tested cancer cell lines and had less toxicity on normal cells.
    Conclusion
    Since the results suggest anti- tumoral activity of Artemisia annua, isolation of effective compound/s of this extract and evaluation of its/their effects on tumor-bearing animal models are suggested.
  • Sanjari M., Gholamhosseinian A., Nakhaie N., Shokoohi M., Moeini M Page 226
    Background and Aims
    Disorders caused by iodine, with a wide spectrum of clinical manifestations are among the main health - nutritional issues of our community and health priorities. Kerman province was one of the areas with high prevalence of endemic goiter before iodination programs. Since control and monitoring of programs of iodine deficiency elimination in our country is done every 5 years, this study was done to determine any improvement in the prevalence of endemic goiter in Kerman.
    Methods
    In a descriptive cross - sectional study through random sampling, 5380 students in Kerman were investigated for goiter prevalence through clinical examination and graded by World Health Organization classification. Then their serum levels of TSH, T3, T4 and urinary iodine were measured.
    Results
    The overall percentage of goiter in both boys and girls was 34.8%. The mean urinary iodine was 213.7µg/l with no significant difference between boys (212.07±122.65µg/l) and girls (212.60±107.11µg/l). Mean T4 was 8.7µg/l, with no significant difference between girls (8.8±1.9µg/l) and boys (8.6±1.8µg/l). Mean TSH was 2.6, and it was 2.9±1.7µg/l in girls and 2.3±1.2µg/l in boys (P=0.001). Mean T3 was 159.3, with no significant difference between two sexes (162.4±31.3µg/l in girls and 156.9±33.2µg/l in boys).
    Conclusion
    It can be concluded that in comparison with the results of national studies in 1995 and 2001, the percentage of the Goiter had decreased significantly in Kerman students and urinary iodine has reached to the World Health Organization recommended level
  • Shahbazi S., Mokhtari-Dizaji M., Zarin M., Mansoori M Page 235
    Background and Aims
    Age-related macular degeneration (ARMD) is one of the common retina disorders that can lead to loss of vision by increase in age. In this study, the efficacy of a non-invasive ultrasound technique for the evaluation of alastic properties of eye in the diagnosis of ARMD has been evaluated.
    Methods
    For estimation of the elastic modulus of eye, spatial loading system designed and constructed. Then an external stress (2614±146 Pascal) less than intraocular pressure of eye was applied to 10 eyes belonged to ARMD patients and 25 eyes belonged to age-matched control subjects. Ultrasound images of B-mode, A-mode and RF signals were taken before and after applying stress and saved in the computer by multimedia board. The scans were aligned vertically and placed at the temporal edge of the macula. After image processing the elastic properties were compared in the two groups. Relative changes of eye axial length, posterior wall thickness and retina-choroid were measured by ultrasound images. Based on applied stress, elastic modulus of eye axial length, posterior wall thickness and retina-choroid were estimated. Independent paired t-test analysis was used for comparison of the two groups.
    Results
    There was a significant difference (P<0.05) in the eye axial length elastic modulus between the ARMD group (109100±37017 Pa) and control group (63920±36212 Pa). There was also significant difference (P<0.001) in elastic modulus of ocular posterior wall thickness between the ARMD group (58911±15884 Pa) and control group (21154±13116 Pa). While, there was no significant difference in retina-choroid complex axial elastic modulus between the ARMD group (17700±3675 Pa) and control group (20175± 4956 Pa).
    Conclusion
    It is concluded that elastic modulus of eye axial length and posterior wall thickness can be used for differential diagnosis of eyes with ARMD.
  • Kouhzad Mohammadi H., Pouretezad M., Shokri E., Tafazoli M., Dastjerdi M., Negahban Siouki H Page 248
    Background and Aims
    Grip strength plays a fundamental role in many daily activities of upper extremities. Reduced grip strength is common in patients with some musculoskeletal disorders in upper extremities. Kinesio taping of the forearm area might help to facilitate muscle contraction through stimulating the skin mechanoreceptors and consequently increasing sensory feedbacks around the taped area. This study aimed to find the best place and time for kinesio taping of the forearm in increasing hand grip strength.
    Methods
    Using a simple non-randomized sampling method, 40 healthy subjects (20 males and 20 females) were recruited in this interventional study. First, the flexor, extensor and flexor/extensor muscle groups of the forearm were taped with a 50% stretched and I-shaped technique. A grip-meter device (MIE, UK) was used to measure the grip strength every half an hour during 2 hours and then the tape was removed from the skin. Changes of the hand grip strength before and after the taping were recorded and analyzed using Repeated Measure and One-Way ANOVA.
    Results
    Mean age of participants was 22.3±2 years. Hand grip strength of males increased from 38.33±6.5 to 42.4±7.3 kg (P<0.05) and in females it increased from 19.3±4.5 to 23.5±4.3 kg (P<0.05). In addition, taping on the extensor region increased hand grip strength more than when it was used on the flexor or flexor/extensor regions (P<0.05). Furthermore, male subjects reached to the maximum hand grip strength (10.8% increase in force) in half an hour after taping while females reached to this point (23.9% increase in force) 1.5 hour after taping
    Conclusion
    Kinesio taping technique seemed to be effective in increasing hand grip strength of healthy individuals and the best region for tape application is the extensor region of the forearm. Although in females increase of hand grip strength occurs later than males, the rate of this increase is higher.
  • Mortazavi Smj., Atefi M., Bagheri Sh., Bahaedini N., Besharati A., Eslami J Page 257
    Background and Aims
    Since previous studies on complications resulting from exposure to electromagnetic fields emitted by mobile phones are based only on self- reported symptoms, this study was performed to find the capability of users in recognition of real/ sham microwave exposure and probable alterations of vital signs after microwave exposure.
    Methods
    In a two- step screening, from 700 students in Shiraz University of Medical Sciences and Shiraz University, 20 ones diagnosed as hypersensitive who had no significant exposure to other EMF sources, were selected and exposed twice to real and sham radiations each for 10 minutes and their self- reported symptoms were recorded. Then in the last stage their vital signs were recorded by connecting them to ICU monitoring devices.
    Results
    Only problem in concentration and low back pain were associated with mobile phone use (P<0.05). Furthermore, there was a significant association between the location of mobile phone during talk and the overall score of the intensity of the symptoms (P<0.001). Only 5 students (25%) could discriminate the real /sham exposures. No statistically significant changes in means of vital signs in real/sham exposures were observed.
    Conclusion
    Our findings clearly confirm the results obtained in other provocative studies. These data also indicate the possible role of psychological factors in electromagnetic hypersensitivity
  • Taee M., Safizadeh H., Divsalar K Page 268
    Background and Aims
    Excessive stress in addition to causing physical and psychological problems in General Practitioners (GPs), can lead to decreased quality of patient care. This research aimed to find the frequency of burnout in general practitioners of Kerman city.
    Methods
    This descriptive analytic study was carried out on 150 GPS in Kerman city in 2009. Data gathering was done by Maslach questionnaire. Data analysis was done by using t test, ANOVA, and Chi-square or Fisher test.
    Results
    In whole, 94.7% of the participants had high level of depersonalization (DP), 27.3% showed medium to high range of emotional exhaustion (EE) and 73. 7% reported medium to high range of personal accomplishment (PA). There were higher levels of EE and DP among male GPs (P<0.05). Marital status and work experience had no significant relationships with the level of burnout. DP and EE were seen more in those working in the hospital (P<0.05).
    Conclusion
    There's a high frequency of burnout syndrome in Kerman general practitioners, particularly on DP subscale. Quick interventions in health policy in order to find the related factors, control and prevent this issue are highly required.
  • Ashraf-Ganjooei T., Hassanzadeh S., Dabiri Sh Page 277
    Aggressive angiomyxoma (AA) is a slow growing soft tissue tumor that preferentially involves the vulval and perineal regions. It is characterized by frequent local recurrences but only two reports of metastasized cases have been reported so far.This is a case report of a 32-year-old woman referred with the complain of a painful mass in the right labia major since a few months ago. Gynecologic examination revealed a mobile and painful mass measuring 3x2cm in the inferior side of right labia major. The tumor was excised and pathology report revealed aggressive angiomyxoma.After a few months due to the tumor recurrence, the patient underwent another surgical operation and the previous pathology report was confirmed. Post operative follow up revealed no distant metastasis.