فهرست مطالب

دانشگاه علوم پزشکی اراک - سال پنجم شماره 3 (پیاپی 20، پاییز 1381)

مجله دانشگاه علوم پزشکی اراک
سال پنجم شماره 3 (پیاپی 20، پاییز 1381)

  • تاریخ انتشار: 1381/09/20
  • تعداد عناوین: 8
|
  • حیدر فراهانی، محمد رفیعی، محمدرضا خزاعی صفحه 1
    مقدمه

    آنزیم گلوکز-6-فسفات دهیدروژناز (G.6P.D.) اولین آنزیم در راه پنتوز فسفات می باشد که نقش به سزایی در تولید NADPH ایفا می کند NADPH تولید شده اهمیت قابل ملاحظه ای در اکسیداسیون و احیاء گلبول های قرمز دارد، و از تجمع H2O2 جلوگیری می نماید. در صورت کمبود نهایتا NADPH کافی تولید نخواهد شد و اختلال در عملکرد گلبول های قرمز صورت خواهد پذیرفت. این مطالعه با هدف تعیین شیوع کمبود .G.6P.D صورت پذیرفته است.

    روش کار

    این مطالعه به شیوه توصیفی-تحلیلی انجام گردید. خون بند ناف در ظرف EDTA مورد استفاده قرار گرفت و به روش فلیورسنت لکه ای فعالیت آنزیم اندازه گیری گردید. داده ها با استفاده از روش آماری مجذور کای و رگرسیون لجستیک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و اختلاف با P>0/05 در داده ها معنی دار تلقی شد.

    نتایج

    از 2160 نمونه مورد آزمایش 1103 نفر مذکر (51/1%) و 1057 نفر مونث (48/9%) بودند. میزان شیوع کمبود آنزیم در پسرها 3/5 و در دخترها 0/8 درصد و در کل 2.2 درصد موالید زنده را شامل گردید. همچنین براساس آزمون مجذور کای، Rh مثبت شانس ابتلا را به میزان 1/6 نسبت به Rh منفی افزایش می دهد. در این تحقیق رابطه معنی داری بین گروه های خوبی و میزان شیوع کمبود .G.6P.D به دست نیامده است.

    نتیجه گیری

    در این مطالعه شیوع کمبود G.6P.D. در پسران بیش از دختران بوده و رابطه بین Rh مثبت و میزان شیوع کمبود آنزیم معنی دار می باشد. میزان شیوع کمبود .G.6P.D در شهرستان اراک2/2 درصد به دست آمده که کم تر از شیوع آن در نواحی شمالی کشور (8/7%) و جهانی (14/9-10%) می باشد لذا با عنایت به هزینه کم و روش آسان انجام آزمایش، در بدو تولد با تشخیص زودرس این نقیصه می توان از مشکلات اقتصادی و اجتماعی وارد به خانواده ها و کشور جلوگیری نمود و موجب ارتقای سطح کیفی مراقبت های اولیه بهداشتی گردید.

    کلیدواژگان: گلوکز شش فسفات دهیدروژناز، شیوع، نوزاد
  • محمد خلیلی، گیتی ایزدی صفحه 8
    مقدمه

    با توجه به شیوع بالای شکستگی مفصل هیپ در سالمندان و افراد میانسال جراح ارتوپد و متخصص بیهوشی در طول دوران کاری خود به طور مکرر با آن روبرو می شوند. یکی از چالش های پیش روی متخصصین خونریزی حین عمل و خطرات ناشی از اختلالات همودینامیک و کاهش خونرسانی ارگان های حیاتی و اثرات جانبی ترانسفوزیون در این گروه سنی است. چنانچه تکنیک بیهوشی قادر به کاهش خونریزی ناشی از عمل جراحی در این بیماران باشد، ریسک جراحی به طور قابل توجه ای در این گروه سنی کاهش می یابد.

    روش کار

    در یک مطالعه نیمه تجربی و آینده نگر تعداد 40 بیمار با شکستگی مفصل ران مورد مطالعه قرار گرفتند، این بیماران ابتلا به فشار خون یا اختلالات انعقادی نداشتند. 22 بیمار با بیحسی نخاعی (گروه A) و 18 بیمار با بیهوشی عمومی (گروه B) تحت عمل جراحی قرار گرفتند. در طول زمان عمل حجم خونریزی اندازه گیری و ثبت شد و سپس معنی دار بودن ارتباط یافته ها با تست های آماری t و z بررسی گردید.

    نتایج

    با استفاده از معیار t مشخص گردید که ارتباط معنی داری بین استفاده از کوتر و حجم خونریزی وجود ندارد. (تقریبا در نیمی از بیماران از کوتر استفاده گردید) همینطور نشان داده شد که بین نوع عمل و میزان خونریزی ارتباط معنی داری وجود ندارد اما در مورد روش بیهوشی با توجه به P<0/001 ارتباط معنی داری بین روش بیهوشی و میزان خونریزی حین عمل وجود داشت به طوریکه در بیحسی نخاعی حجم خونریزی کم تر بود.

    نتیجه گیری

    از بررسی آماری نتایج حاصله می توان گفت که بیحسی اسپانیال در مقایسه با بیهوشی عمومی میزان خونریزی را در اعمال جراحی هیپ کاهش می دهد.

    کلیدواژگان: شکستگی هیپ، خونریزی، اسپاینال
  • فرشته نارنجی، سامره عبدلی صفحه 14
    مقدمه

    استیوپروز یک مشکل عمده بهداشتی و شایع ترین بیماری متابولیک استخوانی است که بر طبق آمار بالغ بر 6 میلیون ایرانی به آن مبتلا هستند.

    روش کار

    پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی-تحلیلی است که به منظور بررسی رفتارهای پیشگیری کننده از استیوپروز در 24 مراقب بهداشتی و نحوه آموزش آنان با 110 زن مراجعه کننده به مراکز بهداشتی-درمانی شهر اراک انجام گرفته است. روش نمونه گیری در این تحقیق نمونه گیری خوشه ای با روش نمونه گیری در دسترس می باشد.

    نتایج

    نتایج به دست آمده از پرسشنامه برای هر دو گروه نشان دادند که میانگین سنی در مراقبین 33/7 سال و در زنان مراجعه کننده 29/3 سال بوده، 58/3% از مراقبین و 80/9% از مراجعین در طول روز کلسیم خوراکی کافی دریافت می نمودند. 8/2% از مراقبین و 16/4% از مراجعین به طور منظم ورزش می نمودند و 62/5% از مراقبین و 63/5% از مراجعین در طول روز زیر نور مستقیم آفتاب قرار می گرفتند. همچنین یافته ها نشان داد که 49/1% از مراجعین در آن روز از مراقبین در خصوص عوامل ایجادکننده استیوپروز، 79% در خصوص دریافت کلسیم، 90% در مورد ورزش و 85/5% در رابطه با قرارگیری در نور مستقیم آفتاب توضیحاتی را دریافت کرده بودند ولی به اکثریت زنان 80/9% هیچ توضیحی در مورد استفاده از داروهای هورمونی ارایه نشده بود.

    نتیجه گیری

    یافته ها بین سن، تحصیلات، و سابقه خانوادگی استیوپروز در مراقبین با نحوه آموزش قبلی آنان در این خصوص ارتباط آماری معنی داری را نشان داد اما در ارتباط با نحوه آموزش، با توجه به رفتارهای پیشگیری کننده زنان، بین دریافت کافی کلسیم توسط فرد و نحوه آموزش، ارتباط آماری غیر معنی دار و بین انجام ورزش و آموزش مراقبین، معنی دار بودند.

    کلیدواژگان: استئوپروز، رفتار پیشگیری کننده، مراقبین بهداشتی
  • علی فانی صفحه 19
    مقدمه

    در طول تاریخ پزشکی گواتر به عنوان مهم ترین اختلال آندمیک مطرح گردیده است. تخمین زده می شود که حدود یک میلیارد نفر در دنیا به این بیماری مبتلا باشند. با توجه به این که کشور ما به عنوان یک منطقه اندمیک و هیپراندمیک گواتر شناخته شده است در این مطالعه به بررسی توزیع فراوانی بیماری های مختلف تیرویید در بیماران مبتلا به گواتر استان مرکزی شامل شهرک ولیعصر اراک و شهرستان های محلات، خمین، شازند، ساوه، دلیجان، تفرش و آشتیان در سال 80-1379 پرداختیم.

    روش کار

    این مطالعه یک مطالعه توصیفی-مقطعی می باشد که به بررسی 2138 بیمار مبتلا به گواتر (1542 زن و 596 مرد) که به صورت تصادفی و با روش نمونه گیری طبقه ای انتخاب شده بودند می پردازد. در این مطالعه آزمون غربالگری، با تعیین مقدار TSH- Thyroid Stimulating Hormone سرم بود و در صورتیکه TSH غیر طبیعی بود و سایر آزمایشات تیروییدی انجام می شد. روش انجام آزمایشات الایزا- ELISA بود که قبلا صحت آن با روش RIA - Radio Immunoassay چک شده بود. بیماران ابتدا از نظر ابتلا به گواتر و تعیین درجه گواتر معاینه می شدند. اگر بیمار مبتلا به گواتر ندولر بود جهت وی سونوگرافی، اسکن تیرویید و FNA- Fine needle Aspiration انجام می شد، سپس بیماران بر اساس علایم بالینی و نتایج آزمایشگاهی از نظر بیماری های مختلف تیرویید بررسی می شدند.

    نتایج

    در این مطالعه 2138 بیمار مبتلا به گواتر بررسی شدند که از این میان، 72% افراد (1542) نفر زن و 28% (596) نفر آنها مرد بودند. 83/1% بیماران دارای یک گواتر ساده درستکار -Euthyroid بودند. 6/94% از بیماران هیپوتیروییدیسم و 3/36% به صورت هیپوتیروییدی تحت بالینی بودند. 4/8% بیماران دچار هیپرتیروییدی بالینی و 1/16% نیز دچار هیپرتیروییدی تحت بالینی بودند. 13 نفر (0/7%) بیماران دارای گواتر ندولر بودند که در یک مورد از آنها کارسینوم پاپیلاری تیرویید یافت شد. 3 نفر از بیماران دارای ندول سرد تیرویید و بقیه ندول متعدد و گواتر منتشر یا ندول گرم داشتند. گواتر درجه IA در 44/3% موارد و درجه IB در 34% موارد یافت شد. بیش ترین فراوانی سنی بیماران گواتری، در سنین 19-10 سال، (32/5%) بود و کم ترین آن در گروه سنی بالای 70 سال، (1/2%) بود.

    نتیجه گیری

    گواتر در استان مرکزی اندمیک بوده و شیوع گواتر در موالید جدید رو به کاهش می رود. در دهه های بالاتر، فرم های بالینی و تحت بالینی هیپر و هیپوتیروییدی شیوع بیش تری دارد. لذا در معاینات و بررسی های بالینی باید مورد توجه بیش تری قرار گیرند

    کلیدواژگان: گواتر، بیماری های تیروئید، هیپوتیروئیدی، گروه تیروئید
  • کامران مشفقی، محمد رفیعی صفحه 26
    مقدمه

    در سال های اخیر ارتباط هلیکوباکترپیلوری با کم خونی فقر آهن در حال مطالعه می باشد. هدف از این مطالعه یافتن ارتباط میان هلیکوباکترپیلوری با میزان هموگلوبین و فرتین سرم (به عنوان ذخیره آهن) است.

    روش کار

    این مطالعه، یک مطالعه مشاهده ای و از نوع مقطعی بوده که به صورت توصیفی-تحلیلی بر روی 262 بیمار مبتلاء به کم خونی انجام گرفته است و جهت هر بیمار هموگلوبین، MCV، فرتین سرم و تیتر آنتی بادی IgG هلیکوباکترپیلوری محاسبه گردید و سپس به بررسی ارتباط بین ان موارد با هلیکوباکترپیلوری پرداخته شد.

    نتایج

    در 147 نفر (56%) بیماران تیتر هلیکوباکترپیلوری منفی و در 115 نفر (44%) تیتر هلیکوباکترپیلوری مثبت بود. همچنین در 78 نفر (29/8%) بیماران فرتین کم تر از 120µgr/dlit بوده است. با استفاده از آزمون های آماری رگرسیون لجستیک مشخص شد که بین سطح فرتین و شانس ابتلاء به هلیکوباکترپیلوری ارتباط آماری وجود دارد به گونه ای که شانس ابتلاء به هلیکوباکترپیلوری در کسانی که فرتین کم تر از 12 دارند، 1/93 برابر کسانی است که فرتین بالای 12 دارند و این شانس با استفاده از رگرسیون لجستیک در سطح خطای 0/05 معنادار آماری است. همچنین مشخص شد که هیچ گونه ارتباط معنی دار آماری بین میزان کاهش MCV و شانس ابتلاء به هلیکوباکترپیلوری وجود ندارد.

    نتیجه گیری

    میزان فرتین سرم در بیماران با عفونت هلیکوباکترپیلوری کاهش می یابد و این کاهش فرتین از نظر آماری معنی دار می باشد این مطلب را مطالعات انجام شده در خارج از کشور نیز نشان داده اند

    کلیدواژگان: هلیکوباکترپیلوری، میزان هموگلوبین، MCV، فرتین سرم، کم خونی
  • خدیجه ارجمندی رفسنجانی، علی چهریی، مجید چالیان، شایان شجاعی، علی فهیمی، پدرام گلناری صفحه 30
    مقدمه

    تومور ویلمز یکی از شایع ترین تومورهای کلیوی بدخیم و اولیه در کودکان می باشد. مطالعاتی که تاکنون در زمینه این تومور در کشورهای مختلف انجام شده است عواملی چون سن بروز، مرحله بیماری، لنفادنوپاتی، هیستوپاتولوژی تومور و... را از جمله عوامل موثر بر میزان بقاء مبتلایان معرفی کرده اند. با توجه به اهمیت این تومور در کودکان، در صدد برآمدیم تا مطالعه ای در زمینه تعیین میزان بقاء مبتلایان به این تومور و عوامل موثر بر آن انجام دهیم.

    روش کار

    این مطالعه مقطعی-تحلیلی بر روی 128 بیمار مبتلا به تومور ویلمز که طی سال های 1356 الی 1380 در بخش سرطان شناسی بیمارستان حضرت علی اصغر (ع) مراجعه کرده بودند، انجام گردید. علاوه بر وضعیت فعلی بیمار از نظر بقاء، مشخصات دموگرافیک، علایم و نشانه ها، آزمایش های زمان تشخیص و مرحله بیماری ثبت گردید و در نهایت آنالیز بقاء توسط روش های جدول عمر و حد حاصل ضرب کاپلان مایر صورت گرفت و برای تعیین عوامل موثر از مدل رگرسیونی کاکس -Cox Regression استفاده گردید.

    نتایج

    میانه میزان بقاء در افراد مورد پژوهش 82/99 ماه بود. تعداد مبتلایان در دو گروه جنسی برابر بود (64 نفر در هر گروه) و میانگین بقاء با جنسیت بیماران رابطه آماری معنی داری نداشت (92/4= قدرت). اکثر تومورها در هنگام تشخیص در مرحله 3 بودند. بقاء بیماران با پیشرفت مرحله بیماری به طور معنی داری کاهش می یافت .(P=0/002)وجود متاستاز P=0/002) و 0/207=نسبت شانس(، وجود اسپلنومگالی P=0/018) و 0/336= نسبت شانس) و عود بیماری P=0/037) و 0/184=نسبت شانس) به طور معنی داری میانگین بقاء بیماران را کاهش می داد. جهت تعیین شدت عوامل موثر بر میزان بقاء بیماران مبتلا به تومور ویلمز، مدل رگرسیون کاکس پیشنهاد شد که در آن عدم وجود متاستاز و داشتن گروه خونی مثبت از جمله عوامل پیشگویی کننده پیش آگهی خوب در این بیماران می باشد.

    نتیجه گیری

    در این مطالعه میزان بقاء 5 ساله بیماران مبتلا به تومور ویلمز 63/28% بود که در مقایسه با نتایج مطالعات مشابه در جاهای دیگر پایین تر است. این می تواند به دلیل دیر مراجعه نمودن بیماران به مراکز درمانی، نحوه تشخیص بیماری یا ارجاعی بودن این مرکز باشد. مطالعات اخیر نشان داده اند که به علت بهبود کیفیت درمانی، سن بیمار و اندازه تومور نقش کمی را در پیش آگهی بیماران ایفا می کنند که مطالعه ما نیز این مسئله را تایید می کند. احتمالا در آینده از فاکتورهای ژنتیکی برای بررسی پیش آگهی و درمان در این بیماران استفاده خواهد شد

    کلیدواژگان: تومور ویلمز، بقاء، عوامل پیش گویی کننده، پیش آگهی
  • اکبر رستمی نژاد، زهره کریمی صفحه 36
    مقدمه

    امروزه برای بیهوشی مناسب در اعمال جراحی بایستی به شرایط روحی-روانی بیمار نیز توجه شود که از آن جمله، کاهش هیجان، اضطراب و ترس از جراحی در همگان در کودکان پیش دبستانی می باشد که هنگام جدایی از والدین و مواجهه با اتاق عمل، دچار حالات فوق گردیده و به نظر می رسد که این عوامل می توانند بر جراحی و نتایج آن تاثیر سوء داشته باشند. بنابراین بایستی با کمک روش ها و مراقبت های پرستاری مناسب سعی نمود که کودکان به راحتی از والدین جدا شده، ماسک بیهوشی و سوزن وریدی را بهتر تحمل کرده و در بدو بیهوشی و ورود به اتاق عمل، خواب باشند. از جمله این روش ها تجویز پیش داروی بیهوشی خوراکی کتامین می باشد.

    روش کار

    پژوهش فوق کارآزمایی بالینی دوسوکور بوده و بر روی 66 کودک 7-2 ساله که همگی برای اولین بار جهت جراحی انتخابی (ریسک 1 بیهوشی) غیر از مغز و کبد مراجعه نموده اند، انجام گردیده است. نمونه ها به دو گروه مورد و شاهد تقسیم شده و نیم ساعت قبل از عمل به گروه مورد 5 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن کتامین به اضافه 0/2 سی سی به ازای هر کیلوگرم وزن بدن آبمیوه و به گروه شاهد تنها همان مقدار آبمیوه داده شد سپس اطلاعات جمع آوری شده از وضعیت کودک در برگه های مشاهده ثبت گردیده و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.

    نتایج

    نتایج نشان داد که 78/8 درصد کودکان گروه مورد هنگام جدایی از والدین گریه نکردند و 78/8 درصد آنان نیز هیچ گونه مقاومتی نداشتند. همچنین نسبت به سوزش وریدی، 34/4 درصد کودکان گروه مورد هیچ عکس العملی نداشتند و 59/4 درصد نیز عکس العمل خفیف داشتند در حالیکه در گروه شاهد تنها 6/1 درصد عکس العمل نداشتند و 78/7 درصد نیز حرکات شدید بدن و کشیدن دست ها را داشتند. همچنین 69/7 درصد گروه مورد هنگام ماسک گیری بیهوشی هم کاری داشته در حالیکه 75/8 درصد از گروه شاهد از پذیرفتن ماسک امتناع نموده و فقط 24/2 درصد همکاری داشتند. 81/8 درصد از گروه مورد قبل از بیهوشی خواب بودند در حالی که کلیه کودکان گروه شاهد بیدار و بی قرار بودند.

    نتیجه گیری

    از آنجا که نتایج فوق همگی از نظر آماری در سطح 95% معنی دار می باشند، بنابراین استفاده از کتامین به عنوان پیش داروی بیهوشی، از هیجان، اضطراب و ترس کودک هنگام جدایی از والدین کاسته و موجب آرامش، عدم مقاومت، گریه نکردن و خوابیدن در هنگام انتقال به تخت عمل می گردد

    کلیدواژگان: اضطراب، جدایی از والدین، پیش داروی بیهوشی، کتامین، کودکان
  • بهجت افکاری، منصور رضایی، شیرین ایرانفر، پروین عباسی، کتایون اسماعیلی، سوسن حیدرپور صفحه 42
    مقدمه

    با توجه به وسعت استفاده از آی-یو-دی به عنوان روش پیشگیری از بارداری، این مطالعه به منظور بررسی عوارض آی-یو-دی مولتی لود 375 و T380A در زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی-درمانی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در سال 1381 انجام شد.

    روش کار

    در این بررسی توصیفی-تحلیلی 122 خانم دارای آی-یو-دی مولتی لود 375 و 245 نفر از کسانی که از آی-یو-دی T380A استفاده می کردند و حداقل 6 ماه از جایگذاری آی-یو-دی آن ها می گذشت و در مراکز بهداشتی درمانی پرونده داشتند مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه بود که متغیرهای حاملگی، خونریزی، حاملگی خارج از رحم، سوراخ شدن رحم، خروج خود به خودی و بیماری التهابی لگن را مورد سنجش قرار می داد. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش های آمار توصیفی و آزمون های مجذور کای، تی و فیشر استفاده شده است.

    نتایج

    شایع ترین عارضه در بین افراد هر دو گروه مورد مطالعه خونریزی شدید زمان قاعدگی بود، در گروهی که از آی-یو-دی مولتی لود استفاده می کردند (75%) بیش از گروه T380A بود (41/6%) و اختلاف معنی داری بین دو گروه وجود داشت (0/00001>P). بعد از آن عارضه شایع دیگر قاعدگی دردناک بود که در گروه آی-یو-دی مولتی لود (70/8%) بیش از گروه T380A بود (40/8%) و این اختلاف معنی دار بود (0/00001>P). میزان حاملگی داخل رحمی در گروه آی-یو-دی مولتی لود، 1/7% و در گروه T380A، دو درصد که اختلاف بین آنها معنی دار نبود. بروز حاملگی خارج از رحم در گروه آی-یو-دی مولتی لود، 0/8% در گروه T380A موردی از آن گزارش نشد. در هر دو گروه موردی از سوراخ شدن رحم وجود نداشت.

    نتیجه گیری

    براساس نتایج این بررسی عوارض شایع در هر دو نوع آ-یو-دی خطرناک نبوده و عوارض شدید و خطرناک آن شایع نبود. شایع ترین عارضه خونریزی شدید زمان قاعدگی و قاعدگی دردناک و لکه بینی بود که خطرناک نبوده و با حمایت و آموزش استفاده کنندگان قابل کنترل است اگر چه این عوارض در آی-یو-دی مولتی لود بیش تر بود. آی-یو-دی مولتی لود و T380A در پیشگیری از حاملگی موثر بودند. به نظر می رسد برای کسانی که می خواهند پیشگیری از حاملگی را به مدت طولانی داشته باشند آی-یو-دی T380A مناسب تر می باشد.

    کلیدواژگان: عوارض، آی، یو، دی، قاعدگی، جلوگیری از بارداری
|
  • Heydar Faraahani *, Mohammad Rafie, MohammadReza Khazaei Page 1
    Introduction

    Glucose Six Phosphate Dehydrogenase (G6PD) catalyses the first step in pantose phosphate pathway to produce NADPH. NADPH plays an important role in oxidation and reduction of hemoglobine and reduces H202 level. However, in absence of G6PD, NADPH also will be decreased, as a result of severe defect in function of red blood cells occurred. So we decided to survey is prevalence in our region by studying on the umbilical cord blood.

    Material and Methods

    Our study were descriptive-analytic and samples were gathered by Simple Sampling Method. EDTA was used as an anticoagulant. Enzyme activity was measured with the method of Fluorescent spot Test (FST). Chi-Square and logestic regression were used to analyses the data and P<0.05 was considered as significant.

    Result

    From a total of 2160 neonates, 1103 case (51.1%) were male and 1057 case (48.9%) were female. 3.5% of the males and 0.8% of females and over all 2.2% of the neonates were G6PD deficient. Due to chi-square analyses and logestic regression, positive RH increases the risk by 1.6 as compare to negative RH. However we could not find any significant relationship between blood groups and prevalence of G6PD.

    Conclusion

    As our results showed, the G6PD deficiency is more common in male than female. Relation between positive RH and G6PD deficiency were significantly increased. Prevalence of G6PD in Arak City showed 2.2% which is lower than that of north our country (8.7%) as well as lower than other part of the world (10-14.9%). We suggest using the screening umbilical cord blood test on the neonates to diagnose the G6PD deficiency and to promote the primary health care quality and public as well as reduction the social and economical problem of the society.

    Keywords: G6pd Deficiency, Neonate, Prevalence
  • Mohammad Khalili, Giti Izadi * Page 8
    Introduction

    Considering the high incidence of hip fractures in the elderly, anesthetisis and orthopedic surgeons are frequently encountered with these fractures. Timely fixation of hip fractures decreass morbidity and mortality. Surgical bleeding and the resulting hemodynamic compromise, decrease in vital organ perasion and complications of blood transfusion are important problems in this age group. The ability to decrease Surgical rise; in these patients.

    Material and Methods

    In a semi-experimental and prospective study 40 victims of hip fracture (50-90 y/o) were selected. The goal was to clarify the relation between anesthesia technique and surgical bleeding 22 patients received spinal (group A) and 18 patients received general (group B) anesthesia.

    Results

    According to recorded data surgical bleeding was greater in group B (general anesthesia) Than group A, and these data was statistically significant.

    Conclusion

    In this study %60 of group A and %61.2 of group B were males and %40 of group A and %38.8 of group B were females. During the operation, blood loss was measured and recorded for each patient.

    Keywords: Hip Fracture, Bleeding, Spinal
  • Fereshteh Narengi *, Samereh Abdoli Page 14
    Introduction

    Osteoporosis is an important health problem and the most common metabolic bone disease, that according data statistic, more than 6000000 Iranian have this disease.

    Material and Methods

    This research is a descriptive analytical study which has been conducted in order to evaluate application prevention behaviors of osteoporosis in health caregivers and how them educating for women referred to the health care centers of Arak City in 2002. The research units were composed of 24 health caregivers 110 women referred to these centers that had been selected by convenience.

    Results

    The results of the research show medium age of caregivers were 33.7 years and in women were 29.3 years. (%58). Caregivers and (%80.9) women had adequate education intake daily and (%80.2) caregivers and (%16.4) women had regular exercise, (%62.5) Caregivers and %63.5) women exposed to the sunlight. Also the results show (%49.1) units research in the day gave discussion of caregivers about osteoporosis. (%79) intake calcium, (%90) exercise, (%85.5) exposing to the sunlight, but (%80.9) women did not discuss about taking hormonal drugs.

    Conclusion

    The result show significant relation between age, educational level and family history of osteoporosis in health caregivers with before education, but relation between adequate calcium intake in women and education was nonsignificant and relation between doing exercise and education was significant.

    Keywords: Osteoporosis, Prevention. Bchaviors, Health Caregivers, Education
  • Ali Fani * Page 19
    Introduction

    During the history of internal medicine Goiter has always been at the center of attention as one of the most important endemic disorders. It is estimated that about one billion people around the globe are affected with Goiter. Iran is recognized as an cndemic area for Goiter. The aim of this study was to reveal the pattern of distribution of different thyroid disorders in-patients with Goiter in Markazi Province.

    Material and methods

    It was a descriptive-cross-sectional study that enrolled 2138 patients with Goiter who were selected randomly and by categorized sampling (F=1542, M=596) TSH serum titers were checked for screening and if abnormal, detailed thyroid function tests were done. We used Radon ELISA Kits previously checked with RIA in our study. Patients were first examined for Goiter and graded if Goiter was found, and if it was nodular, the patient was referred for sonography, thyroid scan and FNA. Then the patients were further evaluated based on clinical findings and laboratory results for various thyroid disorders.

    Results

    In this study we evaluated 2138 pts with Goiter (72% (1542)=F, 28% (596)=M) from which 83.1% had a simple Goiter, 6.94% were hypothyroid, 3.36% had subclinical hypothyroidism. 4.8% were hypothyroid, and 1.17% had subclinical hypothyroidism. 13 pts (0.7%) had nodular Goiter that in one case it was diagnosed as papillary carcinoma. Three patients had coid nodules and the rest had multiple warm nodular or diffuse Goiters. In 44.3% of cases Goiter was in grade IA and in 34% cases it was graded as IB. Goiter was the most prevalence (32.5%) in 10-19 age group and it was least prevalence (2.1%) in pts over 70.

    Conclusion

    Goiter is endemic in Markazi Province, but its prevalence in the children of recent decade is declining and in previous decades, clinical and subclinical forms of hypothyroidism and hypothyroidism are more prevalent.

    Keywords: Goiter, Thyroid disease. Hypothyroidism. Hyperthyroidism. Thyroid nodes, Endemic
  • Kamran Moshfeghi *, Mohammad Rafiee Page 26
    Introduction

    The relation between Helicobacter pylori with iron deficiency is being studied in recent years. The aim of this study is finding the relation between Helicobacter pylori with the rate of hemoglobin and serum ferritin.

    Material and Methods

    This study is an observational study and a cross-sectional type which is done analytical-descriptive against 262 patients suffering from anemia and for each patient the amounts of Hemoglobin, MCV, serum ferritine and Helicobacter IgG titre is calculated and then the relation between these amounts and Helicobacter is evaluated.

    Results

    In 147 patients (56%), Helicobacter IgG antibody was negative. In 78 cases (29.8%) the serum ferritin was less than 120 µgr/dlit. Using statistical analysis (Logistic regression) revealed that there was a statistical relation between the amount of ferrittin and the chance of strickened with Helicobacter in individuals whom their ferrittin rate was less than 12, 1.93% of patients whom their ferrittin is more than 12 and the enhance is significant. By the way it was cleared that there is not any significant statistical relation between MCV reduction and the chance of being strickened with Helicobacter.

    Conclusion

    Serum ferrittine rate in patients with Helicobacter pilory infection reduced and this reduce was significance. Previous studies in other countries indicated to this issue.

    Keywords: Helicobacter Pylori, Hemoglobin Rate, MCV, Serum Ferrittin, Iron Anemia Deficiency, Relation
  • Khadijeh Arjmandi Rafsanjani *, Ali Chehrei, Majid Chalian, Shayan Shojaei, Ali Fahimi, Pedram Golnary Page 30
    Introduction

    Wilms' tumor is the most common malignant and primary renal tumor in children. Studies, which have been done in some countries, have introduced numerous factors such as age of incidence, stage, lymphadenopathy, histopathology and etc. Effective in the survival rate of this tumor according to the importance of this tumor in children, we decided to perform a study about the survival rate of Wilms' tumor and the effective factors on it.

    Materials and methods

    This is an analytic study on 128 patients affected with Wilms' tumor whom referred to the oncology ward of Hazrat-e-Ali Asghar Hospital between 1977 and 2001. In addition to the current status of the patients, demographic characteristics, signs and symptoms, laboratory studies at the time of diagnosis and the stage of the disease were recorded and ultimately survival analysis was performed using the Kaplan-Meier procedure and life table. Cox Regression was used to determine the effective factors.

    Results

    The mean survival rate was 82.99 months. The number of patients was equal in both genders (64 patients in each gender) and the survival average did not have any significant statistical relationship with gender (power=%92.4). Most of the tumors were in stage 3 at the time of diagnosis. The survival of the patients was reducing significantly with the progression of the stage of tumor (P=0.002). The existence of metastasis (P=0.000, odds ratio=0.207), splenomegaly (P=0.018, odds ratio=0.336), and recurrent (P=0.037, odds ratio=0.184), were significantly reducing the survival of the patient. To determine the severity of effective factors on the survival rate of the patients Cox Regression Method was used in which, absence of metastasis and positive blood group were from well-prognosis predictive factors in these patients.

    Conclusion

    5-year survival rate of the patients was 63.28% in this study. Which was lower in comparison with the results of other studies in other countries. This can be the result of delay in consulting with medical centers, the diagnosis method and or the Referral State of this center. Recent studies have shown that age and tumor size has minimal values in the prognosis of the patients due to improvement in the quality of treatment and our study support this idea. Genetic factors will probably be used in determining the survival of these patients and also in thcir treatment.

    Keywords: Wilms' tumor, Survival, Prognosis, predictive factors
  • Akbar Rostaminejad *, Zohreh Karimi Page 36
    Material and methods

    This is a Double blind Randomized clinical trial study which was performed on 66 children of 2-7 years of age who had been referred for first time, for nonbrain non-liver elective surgery (class 1 Anesthesia). This study was designed to define the efficacy of oral ketamine on Anxiety and Agitation and crying of children after separation from these parents, toleration of Anesthesia mask and IV needle. Sleeping before Anesthesia and entry into the operating room samples were divided in to two groups, cases and control. 5mg/kg of ketamine plus 0.2cc/kg of fruit juice was given to the case group while only 0.2cc/kg of fruit was given to the control group 30 minutes before the operation.

    Results

    Our results showed that 78.8% of children in the case group did not cry when they were separated from their parents and 78.8% of them did not show any resistance. 34.4% of children in the case group showed no response and 59.4% also had low response. Only 6.1% of children in the control group had no response while 78.8% of them had responses such as intense body movements and pulling of hand. 69.7% of the case group were cooperative when putting on the anesthesia mask while 75.8% of the control group refused to wear the mask, 81.8% of the children in the case group were asleep before Anesthesia while all of the children in the control group were awake and uneasy.

    Conclusion

    These findings indicate that ketamine can be used as a preanesthetic drug to decrease the anxiety and fear of children and to calm them before their transfer to the operating room.

    Keywords: Anxiety, Separation, Children, and Ketamine, Preanesthetic Drug
  • Parvin Abasi *, Susan Heidarpoor, Behjat Afkari, Mansour Rezaeei, Shirin Iranfar, Katayoon Esmaeeli Page 42
    Introduction

    Regarding the extensive use of IUD, as contraception. The present study was conduced to evaluate the complications resulting from muliload 375 and T Cu 380A IUD inserted in women referred to the health and treatment settings of Kermanshah medical sciences university in the year 2002.

    Materials and Methods

    The study was descriptive-analytic, on 122 women using M.L 375 IUD and 245 others using T 380A IUD were fully assessed. The tools used to collect data were questionnaires evaluating the following variables: Pregnancy, bleeding, ectopic pregnancy, uterine perforation, and expulsion, pelvic inflammation disease (PID). To analyze the data, descriptive statistic and X², student-T and Fisher tests were used.

    Results

    Severe bleeding during menstrual cycle was the most common complication in the two study groups, especially in the multiload 375 IUD group (75% vs. 41.6%; P<0.001). The multiload 375 IUD had a significantly higher dysmenorrhea rate compared to the T cu 380A (%70.8 vs. %40.8; P<0.001). The rate of intera-uterine pregnancy was low for the two device %1.7 vs. %2, and occurrence of ectopic pregnancy in multiload 375 IUD was 0.8% and in T Cu 380A group was not reported. There was no uterine perforation observed for either device.

    Conclusion

    According to the results gained, the common complications in each group were not dangerous and their severe and threatening complications were uncommon. The most frequent complications were severe bleeding during menstrual period, dysmenorrhea and spotting which were not life threating and could be controlled by supporting and training their users, although these complications were seen more among those using M.L 375 IUD. These two device were effective enough to prevent pregnancy. It seems that using T Cu 380A IUD is more suitable for those who want to have a long-term contraception.

    Keywords: Complication, IUD, Menstruation, Contraception