فهرست مطالب

Journal of Pathobiology Reaearch
Volume:13 Issue: 3, 2010

  • تاریخ انتشار: 1389/08/30
  • تعداد عناوین: 8
|
  • حسن محمد اصغری، امیر قریب، زهره فائزی زاده صفحات 1-10
    هدف
    آمفوتریسین B یکی از قدیمی ترین داروهای ضد قارچی بوده و برای درمان عفونت های قارچی سیستمیک مناسب است. متاسفانه، این دارو برخی از آثار جانبی مانند سمیت در کلیه ها را از خود نشان می دهد. بنابراین اخیرا برای افزایش کارایی و کاهش سمیت آمفوتریسین B فرمولاسیون های جدیدی از آن تهیه می شود.
    مواد و روش ها
    نانوکپسول های حاوی آمفوتریسین B به روش جانشینی حلال با استفاده از پلیمرهایی نظیر پلی D و L- لاکتید- کو- گلیکولید تهیه و با استفاده از اکسید سیلیسیم به فرم پودر خشک تبدیل شد. کارایی محصورسازی آمفوتریسین B به روش اسپکتروفتومتری محاسبه شد. همچنین مقدار حداقل غلظت مهارکنندگی نانوکپسول های تهیه شده برای قارچ کاندیدا آلبیکانس (ATCC 90028) با استفاده از روش رقت سازی متوالی اندازه گیری شد. سپس آثار سمی آن بر گلبول های قرمز انسانی در شرایط آزمایشگاهی بررسی شد.
    نتایج
    یافته ها نشان داد که کارایی محصورسازی آمفوتریسین B معادل 13/0 ± 75 درصد است. مقدار حداقل غلظت مهارکنندگی نانوکپسول های حاوی آمفوتریسین B بر ضد قارچ کاندیدا آلبیکانس مورد مطالعه در مقایسه با آنتی بیوتیک مذکور به فرم آزاد کاهش قابل ملاحظه ای نشان داد. همچنین اثر سمی آمفوتریسین B محصور در نانوکپسول ها بر گلبول های قرمز انسانی 89/5 بار کمتر از فرم آزاد این دارو بود.
    نتیجه گیری
    یافته ها بیانگر این است که نانوکپسول های حاوی آمفوتریسین B تهیه شده در این تحقیق می تواند به عنوان یک سیستم ناقل مناسب برای این دارو در درمان عفونت های قارچی به کار گرفته شود.
    کلیدواژگان: آمفوتریسین B، نانوکپسول، کاندیدا آلبیکانس، کارایی محصور سازی
  • عالیه امینیان، مهران صولتی هشجین، علی صمدی کوچکسرایی، فرهاد بخشی، ارغوان فرزادی صفحات 11-21
    هدف
    سیلیسیم یک عنصر مؤثر در فرآیند بلوری شدن استخوان است، بنابراین هیدروکسی آپاتیت با جانشینی سیلیسیم می تواند یک بیوسرامیک مناسب به عنوان ماده جایگزین استخوان باشد.
    مواد و روش ها
    هیدروکسی آپاتیت استوکیومتری (HA) و هیدروکسی آپاتیت با جانشینی سیلیسیم (Si-HA) محتوی مقادیر متفاوتی از سیلیسیم جانشین شده با موفقیت به روش هیدروترمال با استفاده از مواد اولیه Ca(NO3)2، (NH4)3PO4 یا (NH4)2HPO4 و تترا اتوکسی سیلان [Si(OCH2CH3)4] سنتز شد.
    نتایج
    بخش های بلوری، ترکیب شیمیایی، ریزساختار و ریخت شناسی نمونه های سنتزشده، با استفاده از روش های پراش پرتو ایکس (XRD)، انتقال فوریه فروسرخ (FTIR)، پلاسمای جفت شده القایی (ICP-AES) و میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) بررسی شد. نتایج، جانشینی سیلیسیم در ساختار آپاتیت را تایید کرد و نشان داد که برای حفظ تعادل بار در اثر جانشینی گروه سیلیکات (SiO44-) به جای گروه فسفات (PO43-)، بخشی از گروه هیدروکسیل (OH-) موجود در ساختار حذف شده و ثوابت شبکه آن نیز در مقایسه با آپاتیت استوکیومتری تغییر می کند.
    نتیجه گیری
    جانشینی سیلیسیم در ساختار آپاتیت، رشد ذرات هیدروکسی آپاتیت با جانشینی سیلیسیم را محدود و باعث کاهش بلورینگی آن نیز می شود؛ بنابراین انحلال پذیری هیدروکسی آپاتیت با جانشینی سیلیسیم افزایش یافته و در نتیجه هیدروکسی آپاتیت با جانشینی سیلیسیم رفتار زیست فعالی بهتری نسبت به هیدروکسی آپاتیت استوکیومتری دارد. براساس بررسی های زیستی، انکوباسیون نمونه ها در مایع شبیه سازی شده بدن و آزمون MTT (آزمون دی متیل تیازول)، هیدروکسی آپاتیت با جانشینی سیلیسیم رفتار زیست فعالی بهتری در مقایسه با هیدروکسی آپاتیت خالص دارد.
    کلیدواژگان: هیدروترمال، هیدروکسی آپاتیت، جانشینی، سیلیسیم، زیست فعالی
  • ندا سلیمانی، مرتضی ستاری، محمد علی برومند، سعید سپهری سرشت صفحات 23-30
    هدف
    اشریشیا کلی شایع ترین عامل اتیولوژیک عفونت مجاری ادراری بوده که 80 درصد از این موارد را به خود اختصاص داده است. غیرفعال سازی آنزیماتیک آنتی بیوتیک های خانواده آمینوگلیکوزید توسط آنزیم های تغییردهنده آمینوگلیکوزیدها اصلی ترین مکانیسم مقاومت به این داروها در اشرشیاکلی است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی شیوع ژن مقاومت aac(3)- IIa در میان جدایه های بالینی اشریشیا کلی جدا شده از ادرار با استفاده از روش PCR است.
    مواد و روش ها
    پس از جمع آوری 250 جدایه اشریشیا کلی جدا شده از ادرار، الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی آن ها در مقابل آنتی بیوتیک های جنتامیسین، توبرامایسین، کانامایسین، آمیکاسین و نتیل میسین (MAST Co، UK) به روش انتشار از دیسک با رعایت اصول CLSI تعیین شد. سپس DNA پلاسمیدی جدایه ها توسط کیت، استخراج و برای تشخیص ژن مقاومتی aac(3)- IIa روی پلاسمید از روش PCR استفاده شد.
    نتایج
    نتایج نشان داد که 96 درصد از جدایه های اشریشیا کلی به توبرامایسین، 90 درصد به کانامایسین، 82 درصد به جنتامیسین، 30 درصد به نتیل میسین و 8 درصد به آمیکاسین مقاوم بودند. ژن aac(3)- IIa در 83/54 درصد از جدایه های اشریشیا کلی شناسایی شد.
    نتیجه گیری
    از آن جایی که شیوع مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های آمینوگلیکوزیدی به دلیل انتقال مقاومت در میان باکتری ها توسط عناصر قابل انتقال نظیر ترانسپوزون ها و پلاسمیدها بالاست، بنابراین ردیابی مسیرهای انتقال در بین باکتری های مختلف بسیار مهم است.
    کلیدواژگان: مقاومت آمینوگلیکوزیدی، اشریشیا کلی، ژن aac(3)، IIa، عفونت ادراری
  • زهرا شوکتی اشکیکی، شهره شاه محمودی، محمدرضا اشراقیان، زهرا محرابی، طلعت مختاری آزاد، سعیدرضا پاکزاد، مرتضی پیرعلی همدانی، حمیده طباطبایی، رخشنده ناطق صفحات 31-39
    هدف
    همچنان که به ریشه کنی جهانی پولیوویروس وحشی نزدیک می شویم، پایش آزمایشگاهی ویروس پولیو، توسط روش استاندارد طلایی کشت سلولی، اهمیتی صد چندان می یابد. با توجه به نگرانی های موجود در زمینه شناسایی دقیق و حساس ویروس های وحشی وارداتی و پولیوویروس های مشتق از واکسن در کشورهایی که ویروس پولیوی وحشی را ریشه کن کرده اند، در این مطالعه حساسیت رده های سلولی مورد استفاده در آزمایشگاه پولیو به طور همزمان نسبت به ویروس استاندارد و ویروس موجود در واکسن خوراکی پولیو سنجیده و با یکدیگر مقایسه شد تا از حساسیت سلول ها برای شناسایی دقیق پولیوویروس های در گردش در جامعه و نیز ویروس های وارداتی اطمینان حاصل شود.
    مواد و روش ها
    آزمون حساسیت سلولی با استفاده از دستورالعمل استاندارد سازمان بهداشت جهانی برای سه رده سلولی RD، L20B و Hep2 با استفاده از سه سروتیپ ویروس های یک ظرفیتی استاندارد و واکسن خوراکی پولیو انجام گرفت. آزمایش هر چهار پاساژ یک بار تکرار شد.
    نتایج
    حساسیت رده های سلولی L20B و Hep2 نسبت به پولیو 1 و پولیو 2 استاندارد بیش از پولیو 1 و 2 واکسن خوراکی پولیو است و در مورد پولیو 3 این وضعیت برعکس است. همچنین رده سلولی RD در هر سه نوع ویروس پولیو، نسبت به ویروس واکسن خوراکی پولیو حساس تر است و نیز میزان حساسیت همگی رده های سلولی، با افزایش شماره پاساژ کاهش می یابد.
    نتیجه گیری
    استفاده همزمان از دو رده سلولی RD و L20B (با شماره پاساژ کمتر) ما را از دقت و حساسیت سلول ها برای ردیابی انواع ویروس های در گردش در جامعه و نیز ویروس های وارداتی مطمئن می سازد.
    کلیدواژگان: حساسیت سلولی، ویروس پولیو
  • محمد جواد مختاری، محمد علی شکرگزار، نسرین معتمد، عظیم اکبرزاده، مجید مومنی، احمد رضا کامیاب، رزیتا عدالت، شهرام آذری، امیر امان زاده صفحات 41-52
    هدف
    سرطان پروستات یکی از شایع ترین سرطان ها در کشورهای پیشرفته است. در بیشتر موارد مرگ و میر ناشی از سرطان به خاطر پیشرفت متاستازی است، از این رو جلوگیری از فرآیند متاستازی ضرورت دارد. سیلیبینین نوعی ترکیب فلاوونوئیدی است که تکثیر سلولی را مهار می کند و سبب مرگ سلول های سرطان پروستات انسانی می شود. در این مطالعه بیان ژن CD82 در سلول های PC-3 تیمار شده با غلظت های افزایشی سیلیبینین ارزیابی شد که می تواند منجر به افقی تازه در درمان سرطان پروستات باشد.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه سلول های PC-3 با غلظت های متفاوت سیلیبینین به مدت 24 ساعت تیمار شدند. LD50 تعیین، RNA با استفاده از ترایزول استخراج و سپس cDNA سنتز شد. آغازگرهای اختصاصی برای ژن های CD82 و GAPDH با استفاده از از نرم افزار اختصاصی طراحی شد. میزان بیان ژن CD82 نسبت به ژن GAPDH در غلظت های مختلف سیلیبینین با استفاده از روش بسیار حساس Real-Time PCR کمی بررسی شد.
    نتایج
    بیان ژن CD82 در سلول های PC-3 تیمار شده با غلظت های 100، 150 و 200 میکروگرم در هر میلی لیتر سیلیبینین در مدت 24 ساعت، به ترتیب به میزان 26/0±97/1 (05/0>P)، 26/0±00/3 (01/0>P) و 43/0±48/3 (01/0>P) افزایش یافت.
    نتیجه گیری
    نتایج حاصل از Real-Time PCR کمی نشان داد که سیلیبینین احتمالا می تواند سبب کاهش متاستازی در سلول های PC-3، از طریق افزایش بیان ژن مهارکننده متاستاز CD82 شود.
    کلیدواژگان: سیلیبینین، CD82، سرطان پروستات، متاستازی
  • نجم الدین ساکی، سعید آبرون، مسعود سلیمانی، سعید کاویانی، بهاره صادقی، نجمه واقف صفحات 53-61
    هدف
    جمعیت کشورهای صنعتی به سمت پیر شدن در حال است و درصد ابتلا به بیماری های مرتبط با سالخوردگی و پیری نیز مانند مالتیپل مایلوما به دلیل افزایش سن، رو به افزایش است. این بیماری هم علایم و عارضه های مشترک با سایر بیماری ها و نیز علایم منحصر به فردی دارد. از عارضه های منحصر به فرد آن، تخریب و تحلیل بافت استخوانی وسیع در این بیماران است. نگاهی نو به ساختار کنام مغز استخوان و آثار تمایزی حاصل از همجواری سلول های مایلومایی بر سلول های بنیادی خون ساز مستقر در آن ضروری به نظر می رسد.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه با انجام هم کشتی سلول های رده مایلومایی و سلول های بنیادی خون ساز حاصل از بند ناف اثر تمایزی هدفمند القا شده توسط سلول های مایلومایی بررسی شد. علاوه بر این، در این تحقیق سلول های مایلومایی با یک رده سلول منوبلاستی (U937) نیز کشت داده شد تا تاثیر سلول های مایلومایی بر تمایز سلول های منوبلاستی ارزیابی شود.
    نتایج
    افزایش بیان نشانگرهای میلوییدی و منوییدی در هم کشتی سلول های مایلومایی و سلول های بنیادی خون ساز مشاهده شد. علاوه بر این؛ به دنبال هم کشتی سلول های مایلومایی و سلول های منوبلاستی شاهد، سلول های شبه استئوکلاستی TRAP مثبت نیز یافت شد.
    نتیجه گیری
    نتایج به دست آمده نشان می دهد که حضور سلول های مایلومایی در مغز استخوان احتمالا در تمایز HSC ها به رده منوسیتی (استئوکلاستی) نقش دارد.
    کلیدواژگان: کنام، مالتیپل مایلوما، سلول بنیادی خون ساز، تمایز استئوکلاست
  • نادر وظیفه شیران، مسعود سلیمانی، یوسف مرتضوی، سعید کاویانی، حسن ابوالقاسمی، مهین نیکوگفتار صفحات 63-81
    هدف
    پیوند سلولهای بنیادی خون بند ناف اغلب به علت دوز پایین سلول های CD34+ دارای محدودیت هایی در بالغین است. برای غلبه بر این محدودیت، می بایست این سلول ها قبل از پیوند مورد تکثیر و تزاید قرار بگیرند. در این تحقیق، برای هدف مذکور از هم کشتی سلول های CD34+ با منبع جدیدی از سلول های استرومال مزانشیمی یعنی سلول های بنیادی سوماتیک غیرمحدود شده روی داربست DBMاستفاده شد.
    مواد و روش ها
    ابتدا سلول های بنیادی سوماتیک غیرمحدود شده خون بند ناف انسانی جداسازی و بعد از تشکیل کلونی از نظر ریخت شناسی و ایمونولوژیکی شناسایی و تایید شدند. سپس سلول های خون ساز خون بند ناف CD34+ نیز از خون بند ناف تخلیص و از طریق هم کشتی دو وسه بعدی با سلول های مغذی سلول های بنیادی سوماتیک غیرمحدود شده تکثیر شدند. بعد از 3 هفته تکثیر، تعداد مشخص و مناسبی از سلول ها برای بررسی و کنترل فعالیت کلونی زایی و حفظ سلول های خون ساز اولیه مورد تجزیه و تحلیل سنجش کلونی، سنجش LTC-IC و فلوسایتومتری قرار گرفتند.
    نتایج
    تکثیر برون تنی سلول های خون ساز خون بند ناف، زمانی که با سلول های استرومال بنیادی سوماتیک غیرمحدود شده در حضور سیتوکین های تزایدی در شرایط دوبعدی و سه بعدی مورد هم کشتی قرار می گیرند، به طور مشخصی افزایش می یابد، به طوری که تعداد کلی سلول ها بعد از 3 هفته کشت در شرایط مختلف دوبعدی و سه بعدی دارای افزایش مداوم و نمایی بود ولی فعالیت کلونی زایی و حفظ سلول های خون ساز اولیه تا دو هفته پایدار بوده و بعد از آن روند کاهشی داشت. درصد سلول های CD34+ نیز طی 3 هفته هم کشتی، کاهش مداوم و نمایی داشت.
    نتیجه گیری
    این نتایج بیانگر آن است که سلول های بنیادی سوماتیک غیرمحدود شده با تولید سیتوکین های خون ساز، ماتریکس خارج سلولی، مولکول های اتصالی و ایجاد برهم کنش بین سلولی می توانند به عنوان لایه مغذی و پشتیبان مناسب برای هم کشتی و تزاید سلول های پیش ساز خون ساز خون بند ناف استفاده شوند.
    کلیدواژگان: هم کشتی سه بعدی، تکثیر و تزاید سلولی، سلول های بنیادی خون بند ناف، داربست DBM، سلول های بنیادی سوماتیک غیرمحدود شده
  • طیبه هاشم پور، طراوت بامداد، شاهین مرات، فاضل صحرانشین سامانی، کامبیز باقری، مهدی آجورلو صفحات 83-94
    هدف
    ویروس هپاتیت C یکی از عوامل شایع ایجاد عفونت مزمن در انسان است. کنترل تکثیر ویروس به سیستم ایمنی فرد وابسته است. مکانیسم های متعددی در ارتباط با اختلال در پاسخ مؤثر سیستم ایمنی بیان شده است که مکانیسم مرتبط با سلول های T تنظیمی یکی از فرضیه های جدید است. در این مطالعه برای اولین بار به بررسی نقش پروتئین نوکلئوکپسید ویروس هپاتیت C (HCV-core) در افزایش فرکانس سلول های T تنظیمی طبیعی در میان جمعیت پیچیده سلول های تک هسته ای خون محیطی پرداخته شد.
    مواد و روش ها
    برای بررسی اثر نوکلئوکپسید ویروس هپاتیت C بر فرکانس سلول های T تنظیمی طبیعی اختصاصی ویروس هپاتیت C روی سلول های تک هسته ای خون محیطی 19 بیمار که به شکل مزمن ویروس هپاتیت C آلوده بودند و نیز 6 نفر به عنوان کنترل مطالعه شد. برای این منظور سلول های تک هسته ای خون محیطی از گروه های مختلف جدا و توسط آنتی ژن نوکلئوکپسید تحریک شد. سپس با روش فلوسایتومتری سه رنگی دستی، فرکانس سلول های T تنظیمی طبیعی ارزیابی شد.
    نتایج
    نتایج بررسی حاضر نشان داد که به دنبال انکوباسیون سلول های تک هسته ای خون محیطی با آنتی ژن نوکلئوکپسید ویروس هپاتیت C، جمعیت سلول های T تنظیمی طبیعی در افراد آلوده به ویروس هپاتیت C نسبت به کنترل منفی افزایش داشته است.
    نتیجه گیری
    نتایج این مطالعه از این نظریه که سلول های T تنظیمی طبیعی می تواند اختصاصا به آنتی ژن ویروس هپاتیت C پاسخ دهد، حمایت می کند؛ بنابراین سلول های T تنظیمی طبیعی اختصاصی ویروس هپاتیت C می تواند یکی از دلایل پاسخ ضعیف سیستم ایمنی باشد که منجر به عفونت مزمن ویروس هپاتیت C و نیز تحمل ایمنی در هنگام عفونت ویروس هپاتیت C شود. پیشنهاد می شود در هنگام طراحی واکسن برای ویروس هپاتیت C از اپی توپ هایی که تکثیر شدید سلول های T تنظیمی طبیعی را موجب می شوند استفاده نشود.
    کلیدواژگان: بیماران آلوده به شکل مزمن ویروس هپاتیت C، آنتی ژن نوکلئوکپسید ویروس هپاتیت C، سلول های T تنظیمی، فرکانس
|
  • Hassan Mohammad Asghari*, Amir Gharib, Zohreh Faezizadeh Pages 1-10
    Objective
    Amphotericin B (AmB) is an ancient antifungal drug and proper for treatment of systemic fungal infection. Unfortunately, this antibiotic has shown some side effects such as nephrotoxicity. Therefore, recently new AmB formulated has been prepared for reduced toxicity and increased effectiveness.
    Materials And Methods
    AmB nanocapsules prepared from polymers such as poly D, L-lactide-co-glycolide by means of a solvent displacement technique. Then, the dried nanocapsules prepared by using SiO2 and entrapment efficacy of AmB was measured by spectrophotometry technique. The MICs of these nanocapsules to Candida albicans (ATCC 90028) was also determined by using microdilution method. Then, in vitro toxicity (haemolysis) of the AmB- loaded nanocapsules determined on human red blood cells.
    Results
    The data shows AmB entrapment efficacy for nanocapsules were 75% ± 0.13. The MICs of AmB-loaded nanocapsules against C. albicans tested were significantly reduced compared to that of free antibiotic. Also, the AmB-loaded nanocapsules found to be 5.89 times less toxic than free AmB on human red blood cells.
    Conclusion
    The results suggest that prepared AmB-loaded nanocapsules in this research may be an appropriate delivery system for AmB to be used in the treatment of fungal infections.
  • Alieh Aminian, Mehran Solati-Hashjin*, Ali Samadikuchaksaraei, Farhad Bakhshi, Arghavan Farzadi Pages 11-21
    Objective
    Silicon is an effective element in bone biomineralization; hence Si-substituted hydroxyapatite can be a relevant bioceramic as bone materials substitution.
    Materials And Methods
    Stoichiometric hydroxyapatite (HA) and Si-substituted hydroxyapatite (Si-HA) with different contents of Si substitution were synthesized successfully by a hydrothermal method using Ca(NO3)2, (NH4)3PO4 or (NH4)2HPO4 and Si(OCH2CH3)4 (TEOS) as starting materials.
    Results
    Crystalline Phases, chemical composition, microstructure and morphology of synthesized powders were investigated using X-ray diffraction (XRD), Fourier transform IR spectroscopy (FTIR), inductively coupled plasma AES (ICP-AES) and scanning electron microscopy (SEM) techniques. The results proved silicon substitution in hydroxyapatite structure and revealed that the substitution of phosphate groups by silicate groups caused some OH- loss to maintain charge balance and the lattice parameters slightly changed with respect to stoichiometric HA.
    Conclusion
    Si-incorporation reduces the crystallites size of Si-HA and crystallinity, thus the solubility of Si-HA powders increases, and as a result Si- substitution has improved bioactivity behavior of HA. Based on in-vitro tests; soaking and incubating the specimens in simulated body fluid (SBF) and MTT assays (Dimethylthiazol assay), Si-substituted hydroxyapatite is more bioactive than pure hydroxyapatite.
  • Neda Soleimani, Morteza Sattari, Mohammad Ali Broumand*, Saeed Sepehri Seresh Pages 23-30
    Objective
    Escherichia coli is the most prevalent etiologic agent of urinary tract infections which is the cause of about 80% of cases. Enzymatic inactivation of aminoglycosides by aminoglycoside-modifying enzymes is the main mechanism of resistance to these antibiotics in Escherichia coli. The aim of this study was the detection of aac(3)-IIa gene among aminoglycoside resistant clinical isolates of E. coli using PCR method.
    Materials And Methods
    After collection of 250 clinical isolates of E. coli, antibiotic susceptibility patterns of isolates were determined by disk diffusion method for gentamicin, amikacin, tobramycin, kanamycin and netilmicin by considering the CLSI principles. Chromosomal and plasmid DNA of the isolates were extracted using DNA extraction Kits and PCR method was used for detection of the aac(3)-IIa gene.
    Results
    Results show that 96% of E. coli isolates were resistant to tobramycin, 90% resistant to kanamycin, 82% resistant to gentamicin, 30% resistant to netilmicin and 8% resistant to amikacin. aac(3)-IIa gene was detected in 54.83% of E. coli isolates.
    Conclusion
    Because of high prevalence of resistance toward aminoglycoside antibiotics which is due to its transfer among bacteria by transferable elements such as transposons and plasmids. Therefor, tracing transfer routs among different bacteria is very important.
  • Zahra Shokati Eshkiki, Shohreh Shahmahmoodi*, Mohammadreza Eshraghian, Zahra Mehrabi, Talat Mokhtari Azad, Saied Reza Pakzad, Morteza Pirali Hamedani, Hamideh Tabatabaie, Rakhshandeh Nategh Pages 31-39
    Objective
    As we are approaching the global eradication of wild poliovirus, laboratory surveillance of poliovirus by the gold standard cell culture method becomes increasingly important. As there is a lot of concern about accurate and sensitive detection of imported wild and Vaccine Derived Polioviruses (VDPVs) in Polio-Free countries, in this study we assessed and compared the sensitivity of the cell lines used in polio laboratory simultaneously to standard poliovirus and Oral Polio Vaccine (OPV) polioviruses, to ensure the accurate detection of circulating and imported polioviruses in the society.
    Materials And Methods
    Cell sensitivity test was performed according to the World Health Organization (WHO), Polio Laboratory Manual for RD, L20B and Hep2 cell lines using 3 serotypes of standard monovalent and OPV polioviruses. The test was repeated every four passages for all cell lines.
    Results
    The sensitivity of L20B and Hep2 cell lines for standard poliovirus type 1 and 2 is more than sensitivity for the same types of OPV virus but for poliovirus type 3 it is vice versa. Also RD cell line is more sensitive to all 3 types of OPV virus. In addition, the test showed that increasing the passage number will decrease the sensitivity of all cell lines.
    Conclusion
    Using RD & L20B cell lines simultaneously (with low passage number) will assure us of sensitivity and accuracy of the cell lines for detection of circulating and imported polioviruses.
  • Mohammad Mokhtari*, Mohammad Ali Shokrgozar, Nasrin Motamed, Azim Akbarzadeh, Majid Momeny, Ahmad Reza Kamiab, Rosita Edalat, Shahram Azari, Amir Amanzadeh Pages 41-52
    Objective
    Prostate cancer is one of the most common cancer in the developed countries. Most of cancer deaths are due to development of metastasis. Hence, prevention of metastasis is critical. Silibinin is a flavonoid component that inhibits cell proliferation and causes cell death of human prostate cancer. In this study, the expression of CD82 gene in PC-3 cells treated with escalating concentrations of silibinin was evaluated which can result in new view for prostate cancer therapy.
    Materials And Methods
    In this study, PC-3 cells were treated with different concentrations of silibinin for 24h. The LD50 was determined. RNA was extracted by trizol, then cDNA was synthesized. Precise primers were designed for CD82 and GAPDH genes by specific software. Quantity of CD82 gene expression compare to GAPDH gene in different concentrations of silibilin was analyzed using very sensitive quantitative Real-time PCR.
    Results
    CD82 gene expression in PC-3 cells treated with 100, 150 and 200μg/ml of silibinin at 24h was increased by 1.97±0.26 (P<0.05), 3.00±0.26 and 3.43±0.43 (P<0.01), respectively.
    Conclusion
    The results of quantitative Real-time PCR indicated that silibinin can probably decrease metastasis, by up-regulation of CD82 metastasis suppressor gene in PC-3 cells.
  • Najmeddin Saki, Saeid Abroun*, Masoud Soleimani, Saeid Kaviani Kaviani, Bahare Sadeghi, Najme Vaghef Pages 53-61
    Objective
    Average Age of population in the industrial countries has increased. Because of aging the percent of the diseases related to the oldness such as multiple myeloma have also increased. It has both common and unique symptoms and effects. The unique effects include wide bone reabsorption. It seems necessary to understand the structure of Bone Marrow Niche and the effects of Myeloma cells on adjacent hematopoietic Stem cells with a new approach.
    Materials And Methods
    We have studied the differentiating effect induced by the Myeloma cells through co-culturing the Myeloma cells and hematopoietic stem cells, extracted out of cord blood. In this investigation we also cocultured myeloma cells with the monoblastic cell line (U937) in order to evaluate the effect of myeloma cells on monoblastic cells differentiation.
    Results
    Our findings show that increased expression of myeloid and monocytoid markers in coculturing of myeloma cells and HSCs. Moreover following monoblastic and myeloid cells coculturing, we observed probably TRAP positive osteoclastic like cells.
    Conclusion
    Our findings show that presence of myeloma cells in Bone Marrow play essential role in HSCs differentiation to monocytoid (osteoclastic) lineage.
  • Nader Vazifeh Shiran, Masoud Soleimani*, Yousef Mortazavi, Saeed Kaviani, Hassan Aboulghasemi, Mahin Nikougoftar Pages 63-81
    Objective
    Allogeneic transplantation with umbilical cord blood (UCB) in adult recipients is limited mainly by a low CD34+ cell dose. To overcome this shortcoming, human placenta as a novel source of human mesenchymal progenitor cell (MPC)- unrestricted somatic stem cells (USSC)- was incorporated in an attempt to expand CD34+ cells from UCB. To provide a similar environment in vitro, we coated DBM scaffold with USSC cells as the matrix for support UCB-CD34+ cells growth.
    Materials And Methods
    Human placenta USSC was isolated and characterized by morphologic and immunophenotypical analysis. UCB CD34+ cells were expanded by coculture with placental USSC in 2D and 3D environment. Suitable aliquots of cells were used to monitor cell production, clonogenic activity, and long-term culture-initiating culture (LTC-IC) output.
    Results
    Ex vivo expansion of UCB hematopoietic cells, when cultured in different 2D conditions and 3D condition for 3 weeks, was significantly enhanced, the total cell count increased within the 28-day period. For total CFC, the highest CFC expansion was observed at day 14. Flow cytometry analysis of the percentage of CD34+ cells showed a decline in USSC cocultures in 2D and 3D condition at 3 weeks.
    Conclusion
    These results strongly suggest that human USSC may be a suitable feeder layer for expansion of hematopoietic progenitors from UCB in vitro and USSC- coated DBM can therefore provide an ex vivo mimicry of bone marrow by enhancing of surface/ volume ratio and feeder layers,recapitulate the desired niche, and provide a suitable environment for stem cell expansion and differentiation.
  • Tayebeh Hashempoor, Taravat Bamdad*, Shahin Merat, Fazel Sahraneshin Samani, Kambiz Bagheri, Mehdi Mahdavi, Mehdi Ajorloo Pages 83-94
    Objective
    Hepatitis C virus (HCV) is one of the most relevant persistent infections afflicting the human population. Control of viral replication in HCV infection has been associated with the cellular component of the host immune response. Several mechanisms have been proposed to explain this abnormal immune response, among them an altered activity of regulatory T cells (Tregs) being the most recently postulated. As the first report, in the present study the ability of HCV-core antigen in increase the frequency of natural Tregs (nTregs) in the mixed population of PBMCs was evaluated.
    Materials And Methods
    Peripheral blood mononuclear cells (PBMCs) from chronic HCV infected patients (n = 19) and normal controls (n = 6) were analyzed to study the effect of HCV-core antigen in frequency of HCV specific nTregs. For this, PBMCs of different groups were isolated, cultured and stimulated with core antigen. Then an in-house triple-stain flowcytometric method was used to investigate the frequency of nTregs.
    Results
    The results showed that, following incubation with HCV-core Ag, a population of nTregs was increased but, in negative controls the number of nTregs did not increase.
    Conclusion
    The present data supporting the idea that nTregs are able to respond specifically to HCV antigen suggests that Tregs could contribute to an inadequate response against the HCV infection, leading to chronic infection and supports the view that specific natural Tregs may be implicated in host immune tolerance during HCV infection. It is reasonable that HCV vaccine candidates avoid epitopes that lead to strong nTregs stimulation.