مجله تحقیقات دامپزشکی
سال پنجاه و هشتم شماره 2 (تابستان 1382)

جداسازی باکتری تیلورلااکویی جنیتالیس از مادیانهای موجود در باشگاه های سوارکاری شهرکرد. طرح: نمونه گیری سواب از ناحیه کلیتورال مادیانهای موجوددر باشگاه های سوارکاری و کشت میکروبی به منظور جداسازی باکتری تیلورلا اکویی جنیتالیس. نمونه ها: در این بررسی مجموعا 57 نمونه سواب لز ناحیه کلیتورال 57 راس مادیان مورد آزمایش باکتریولوژیک قرار گرفت. برای نمونه گیری قسمتهای خارجی دستگاه تناسلی مادیان شستشو و ضد عفونی شد. در مرحله بعد از گودی و سینوسهای کلیتورال نمونه برداری و نمونه های سواب داخل محیط انتقال آمس (Ames charcoal teransport media) قرار می گرفت و پس از حمل به آزمایشگاه بر سطح پلیت حاوی آگار شکلاتی کشت و در درجه حرارت 37 درجه سانتیگراد انکوبه می گردید. سپس کلنی های مشکوک به تیلورلا اکویی جنیتالیس خالص سازی می شد.
در تعدادی از نمونه های مورد آزمایش باکتری ها و قارچهای مزاحم به قدری زیاد بودند که انجام آزمایشات تنها بر روی حدود سی نمونه میسر شد. در دو مورد نتایج مؤید جداسازی تیلورلا اکویی جنیتالیس بود.
نتایج گویای آن است که تیلورلا اکویی جنیتالیس در مادیانهای ایران وجود دارد و به عنوان یکی از عوامل عفونتهای دستگاه تناسلی مادیان مطرح می باشد.

این مطالعه به منظور تعیین میزان فراوانی آلودگی به تیلریا در گوسفند و ارتباط متقابل آن با یافته های بالینی صورت گرفت. طرح: مطالعه میدانی. حیوانات: سیصد راس گوسفند. تعداد سیصد راس گوسفند در تابستان 1379 در کشتارگاه قائم شهر تحت مطالعه بالینی و آزمایشگاهی قرار گرفتند. قبل از کشتار تعداد ضربان قلب، تعداد تنفس، درجه حرارت اخذ و عقده های لنفاوی و رنگ مخاطات (چشم و واژن) مورد بررسی قرار می گرفتند. همچنین قسمتهای مختلف بدن مورد بازرسی قرار گرفته و در صورت وجود کنه تعدادی از آنها برداشت می شدند. از هر گوسفند گسترش خونی از عروق گوش تهیه و بعد از فیکس شدن با متانول با گیمسا رنگ آمیزی می شدند و از نظر آلوده بودن به تیلریا مورد بررسی قرار می گرفتند. تجزیه و تحلیل اماری : نتایج با استفاده از روش آماری آزمن «t» و مربع کای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج ک از مجموع سیصد راس گوسفند تحت مطالعه، (13 درصد) 39 راس آلوده به تیلریا بودند. در 31 راس کنه مشاهده شد که 30 راس آلوده به هیالوماآناتولیکوم آناتولیکوم و یک راس آلوده به ریپی سفالوس بورسا بود. تعداد ضربان قلب، تعداد تنفس و عقده لنفاوی و رنگ مخاطات (چشم و واژن) همه گوسفندان طبیعی و فقط در یک راس عقده لنفاوی پیش کتفی راست بزرگ بود و اختلافی ازاین نظر بین گوسفندان آلوده به طور معناداری بیشتر از گروه غیر آلوده بود(05/0 < P). از آنجایی که هیچ یک از گوسفندان آلوده به تیلریا در این مطالعه علایم بالینی بیماری را نشان نمی دادند به نظر می رسد که احتمالا آلوده به تیلریااوویس بوده و یا اینکه قبلا به تیلریا هیرسی آلوده شده و در زمان مطالعه جزء حاملین تیلریاهیرسی بودند.

این مطالعه به منظور تعیین میزان فراوانی آلودگی به تیلریا در گوسفند و ارتباط متقابل آن با یافته های بالینی صورت گرفت. طرح: مطالعه میدانی. حیوانات: سیصد راس گوسفند. تعداد سیصد راس گوسفند در تابستان 1379 در کشتارگاه قائم شهر تحت مطالعه بالینی و آزمایشگاهی قرار گرفتند. قبل از کشتار تعداد ضربان قلب، تعداد تنفس، درجه حرارت اخذ و عقده های لنفاوی و رنگ مخاطات (چشم و واژن) مورد بررسی قرار می گرفتند. همچنین قسمتهای مختلف بدن مورد بازرسی قرار گرفته و در صورت وجود کنه تعدادی از آنها برداشت می شدند. از هر گوسفند گسترش خونی از عروق گوش تهیه و بعد از فیکس شدن با متانول با گیمسا رنگ آمیزی می شدند و از نظر آلوده بودن به تیلریا مورد بررسی قرار می گرفتند. تجزیه و تحلیل اماری : نتایج با استفاده از روش آماری آزمن «t» و مربع کای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج ک از مجموع سیصد راس گوسفند تحت مطالعه، (13 درصد) 39 راس آلوده به تیلریا بودند. در 31 راس کنه مشاهده شد که 30 راس آلوده به هیالوماآناتولیکوم آناتولیکوم و یک راس آلوده به ریپی سفالوس بورسا بود. تعداد ضربان قلب، تعداد تنفس و عقده لنفاوی و رنگ مخاطات (چشم و واژن) همه گوسفندان طبیعی و فقط در یک راس عقده لنفاوی پیش کتفی راست بزرگ بود و اختلافی ازاین نظر بین گوسفندان آلوده به طور معناداری بیشتر از گروه غیر آلوده بود(05/0 < P). از آنجایی که هیچ یک از گوسفندان آلوده به تیلریا در این مطالعه علایم بالینی بیماری را نشان نمی دادند به نظر می رسد که احتمالا آلوده به تیلریااوویس بوده و یا اینکه قبلا به تیلریا هیرسی آلوده شده و در زمان مطالعه جزء حاملین تیلریاهیرسی بودند.

این مطالعه به منظور تعیین میزان فراوانی آلودگی به تیلریا در گوسفند و ارتباط متقابل آن با یافته های بالینی صورت گرفت. طرح: مطالعه میدانی. حیوانات: سیصد راس گوسفند. تعداد سیصد راس گوسفند در تابستان 1379 در کشتارگاه قائم شهر تحت مطالعه بالینی و آزمایشگاهی قرار گرفتند. قبل از کشتار تعداد ضربان قلب، تعداد تنفس، درجه حرارت اخذ و عقده های لنفاوی و رنگ مخاطات (چشم و واژن) مورد بررسی قرار می گرفتند. همچنین قسمتهای مختلف بدن مورد بازرسی قرار گرفته و در صورت وجود کنه تعدادی از آنها برداشت می شدند. از هر گوسفند گسترش خونی از عروق گوش تهیه و بعد از فیکس شدن با متانول با گیمسا رنگ آمیزی می شدند و از نظر آلوده بودن به تیلریا مورد بررسی قرار می گرفتند. تجزیه و تحلیل اماری : نتایج با استفاده از روش آماری آزمن «t» و مربع کای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج ک از مجموع سیصد راس گوسفند تحت مطالعه، (13 درصد) 39 راس آلوده به تیلریا بودند. در 31 راس کنه مشاهده شد که 30 راس آلوده به هیالوماآناتولیکوم آناتولیکوم و یک راس آلوده به ریپی سفالوس بورسا بود. تعداد ضربان قلب، تعداد تنفس و عقده لنفاوی و رنگ مخاطات (چشم و واژن) همه گوسفندان طبیعی و فقط در یک راس عقده لنفاوی پیش کتفی راست بزرگ بود و اختلافی ازاین نظر بین گوسفندان آلوده به طور معناداری بیشتر از گروه غیر آلوده بود(05/0 < P). از آنجایی که هیچ یک از گوسفندان آلوده به تیلریا در این مطالعه علایم بالینی بیماری را نشان نمی دادند به نظر می رسد که احتمالا آلوده به تیلریااوویس بوده و یا اینکه قبلا به تیلریا هیرسی آلوده شده و در زمان مطالعه جزء حاملین تیلریاهیرسی بودند.

بررسی احتمال باقی ماندن توان لوتئولیتیک داروی PGF2در دامهای تحت درمان با دگزامتازون. طرح: آزمون کلینیکی (درمان گروه جایگزین) دام: هفده راس تلیسه هولشتاین در سن 15 تا 17 ماهگی و متوسط وزن 340 کیلوگرم. دارو: 1- دگزامتازون (15 میلیگرم، کولوازون، نوربروک، انگستان، داخل عضله)، 2- PGF2 (25 میلیگرم، لوتالایز، اپجان، آمریکا، داخل عضله).
نخست تعداد دامهایی که با تزریق PGF2 در روز 9 فحلی نشان دادند برآورد گردید (گروه آزمایش). برای اطمینان از وقوع لوتئولیز از بررسی پروژسترون سرم قبل (روز 8) و پس (روز 13) از تزریق PGF2 و مشاهده فحلی در دامها و بررسی جسم زرد از طریق توش رکتال استفاده شد. تجزیه و تحلیل زرد در تمام 17 راس دام گروه کنترل پس از تزریق PGF2 تحلیل رفت ولی در 6 راس از 17 راس گاو گروه آزمایش فعال باقی ماند (3/35 درصد)، تزریق دگزامتازون 24 ساعت قبل از تزریق مقادیر لوتئولیک PGF2 به طور معناداری از ایجاد لوتئولیز جلوگیری کرد (05/0 < P).
به نظر می رسد توان لوتئولتیک PGF2 که در مواردی مانند همزمانی فحلی یا درمان عفونتهای رحمی مورد نیاز است در دامهای تحت درمان با داروی ضد التهاب استروئیدی دگزامتازون مکن است مختل گردد.

تعیین وجود رودنیز در قسمتهای مختلف دستگاه ادراری و تناسلی و مقایسه فعالیت این آنزیم د راعضای مختلف این دو دستگاه با هم در گوسفند. طرح: استفاده از روش سوربو و مقایسه داده های به دست آمده از روش سوربو با استفاده از روش های آماری یعنی تستهای تی و وان وی در نرم افزار SPSS. حیوانات: پنج نمونه از قسمتهای مختلف دستگاه ادراری و تناسلی نر و ماده گوسفند. در این بررسی میزان رودنیز با اندازه گیری تیوسولفات تولیدشده با استفاده از روش سوربو تعیین شد.
تجزیه و تحلیل آماری : آزمون یکطرفه ANOVA و آزمون «t». بر اساس نتایج بدست آمده مشخص گردید که این آنزیم در قسمتهای مختلف دستگاه ادراری و تناسلی گوسفند وجود دارد. در بررسی فعالیت ویژه رودنیز در دستگاه ادراری مشخص شد که فعالیت رودنیز قسمت قشری کلیه در مقایسه با سایر قسمتهای این دستگاه بیشتر می باشد. همچنین در بررسی فعالیت رودنیز در دستگاه تناسلی گوسفند نر (قوچ) مشخص شد که این آنزیم در تمامی قسمتهای این دستگاه دارای فعالیت می باشد (هر چند به میزان ناچیز). بیضه و پروستات در مقایسه با سایر قسمتهای این دستگاه از میزان فعالیت بیشتری برخوردار بودند. همچنین بر اساس نتایج این تحقیق در تمامی قسمتهای دستگاه تناسلی گوسفند ماده (میش) رودنیز مشاهده گشت (هر چند به میزان بسیار کم). مخاط گردن رحم در گوسفند ماده نسبت به سایر قسمتها (در سطح 05/0? P) نشان داد.
از بالابودن میزان رودنیز در بخش قشری کلیه می توان نتیجه گرفت که احتمالا بخش قشری کلیه مانند کبد نقش مهمی را در سم زدایی سیانور داراست. وجود رودنیز در این ترشحات و در سلولهای سرتولی موجود در بیضه احتمالا به عنوان سک وظیفه دفاعی برای محافظت از اسپرماتوزوئیدها در برابر خطرات ناشی از وجود سیانور عمل می کند.

بررسی بیماری اریتروپلاستوز در توله سگ شینلو 5 ماهه حیوانات: سگ. تشخیص بیماری از طریق آزمایشات هماتولوژیک خون: شمارش گلبولهای سفید، تشخیص تفریقی گلبولهای سفید، شمارش گلبولهای قرمز و هماتوکریت. در آزمایش خون (CBC) بیمار مورد نظر سلولهای نابالغ رده اریتروسیتی شامل پرواریتروبلاست، اریتروبلاست بازوفیل، اریتروبلاست پلی کروماتوفیل و اریتروبلاست اسیدوفیل مشاهده گردید. تعداد گلبولهای قرمز هسته دار (NRBC) 44 درصد تعداد کل گلبولهای سفید 24750 در میکرولیتر بودند. همچنین لکوسیتوز نوتروفیلی خفیف وجود داشت. با مشاهده نتایج فوق به احتمال زیاد این حیوان درمراحل اولیه لوسمی اریتروپلاست و یا اختلاف میلوپرولیفراتیو قرار دارد. مراجعات بعدی بیمار جهت تشخیص نهایی ضروری می باشد.

بررسی اثرات سطوح مختلف ویتامین های C،Eو چربی بر روی عملکرد، راندمان لاشه و میزان مرگ و میر جوجه های نر گوشتی در شرایط استرس گرمایی. طرح: آزمایش فاکتوریل 2*2*3 در قالب یک طرح کاملا تصادفی. حیوانات: پانصد و هفتاد و شش قطعه جوجه یکروزه نر گوشتی (سویه راس 208).
این آزمایش از سن یکروزگی شروع و تا 49 روزگی ادامه داشت. به منظور تامین شرایط تنش گرمایی نیز دمای سالن پرورش از 10 صبح الی 8 بعداز ظهر در محدوده حرارتی 35 تا 36 درجه سانتیگراد حفظ شد. همچنین با وجود سطوح مختلف ویتامینهای C (صفر و 250 میلی گرم در کیلوگرم)، E(صفر و 288 میلی گرم در کیلوگرم) و چربی (صفر، 5/2 و 5 درصد روغن آفتابگردان) 9 جیره آزمایشی که دارای سطوح انرژی، پروتئین و دیگر مواد مغزی یکسان بودند تنظیم و از نظر تاثیر بر عملکرد، راندمان لاشه و میزان تلفات جوجه های تحت تنش گرمایی با یکدیگر مقایسه شدند. تجزیه و تحلیل آماری: داده های رکورد برداری شده با استفاده از برنامه نرم افزار آماری SAS انجام گرفت. اختلالات معنی دار بین میانگین تیمارهای آزمایشی نیز با استفاده از آزمون چند دامنه دانکن و با سطح احتمال 5 درصد مشخص شدند. نتایج این آزمایش نشان دادند که سطوح اضافه شده ویتامینهای Cو E هیچ گونه تاثیر معنی داری بر میانگین مصرف غذا، وزن بدن، ضریب تبدیل غذایی در کل دوره پرورش، راندمان لاشه و درصد چربی محوطه بطنی در پایان دوره آزمایش نداشت، ولی میانگین درصد تلفات در کل دوره آزمایش با استفاده از سطوح اضافی ویتامینهای C،E و چربی به طور قابل ملاحظه ولی غیر معنی داری کاهش یافت. از طرف دیگر با افزایش سطح چربی از صفر به 5/2 و یا 5 درصد، میانگین مصرف غذا، وزن بدن و ضریب تبدیل غذایی برای کل دوره آزمایش (صفر تا 49 روزگی) به طور معنی داری بهبود یافتند (05/0 < P). نیجه گیری: به طور کلی با توجه به نتایج آزمایش حاضر به نظر می رسد سطوح اضافی ویتامین های C،E در جیره (به ترتیب 250 و 288 میلی گرم درکیلوگرم) به واسطه کاهش دادن قابل توجه درصد تلفات و همچنین چربی اضافه شده به جیره به واسطه افزایش قابل ملاحظه عملکرد و قدرت ماندگاری جوجه های گوشتی در شرایط تنش گرمایی، قابل توصیه می باشند.

شناخت دقیق رباط های مفصل مچ پا در شتر یک کوهانه ایرانی. طرح: مطالعه آناتومیک درمقاطع مختلف مچ پا. حیوانات: ده نمونه مچ پا به صورت تازه و پنج نمونه به صورت منجمد مورد مطالعه قرار گرفت. رباطها تشریح و نامگذاری شد. نمونه های منجمد را مقطع سهمی و دور سال داده و رباطهای داخلی دقیقا مشخص گردید. شصت و دو رباط در مفصل مچ پای شتر یک کوهانه شناسایی، به شش گروه طبقه بندی و بر طبق (N.A.V) نامگذاری گردید. با توجه به یافته های موجود دراین مطالعه، 26 رباط شناسایی و نامگذاری گردید. شناسایی رباط های این مفصل در اختلالات مفصل مچ پای شتر حایز اهمیت بوده و به درمان جراحات این مفصل کمک می کند.

بررسی فراوانی آلودگی لپتوسپیرانی در سگهای تهران و حومه به کمک روش های سرولوژی و تعیین سروتیپ های درگیر لپتوسپیرانی. طرح: مطالعه سرواپیدمیولوژی لپتوسپیروز در شرایط طبیعی (غیر تجربی) و مشخص نمودن رابطه فاکتورهای سن، جنس و محیط زندگی با موارد مثبت سرمی. حیوانات: سیصد قلاده سگهای انتخابی از بین سگهای ارجاعی به درمانگاه دامهای کوچک دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران که سابقه واکسیناسیون هیچ کدام از انواع واکسنهای سروتیپ های جنس لپتوسپیرا را نداشتند (بین 3 تا 132 ماهه) و بتدریج طی قریب دو سال که به دلایل مختلف به درمانگاه ارجاع شدند.
بررسی سرولوژی لپتوسپیروز سگهای تحت مطالعه با روش آگلوتیناسیون میکروسکپی (MAT) روی نمونه های سرم جمع آوری شده در رقتهای مختلف (از 100/1 تا 800/1) انجام گرفت و مواردی را که در رقت یکصدم یا بیشتر حدود پنجاه درصد اجرام لپتوسپیرانی MAT را نشان دادند، به عنوان موارد مثبت به ثبت رسیدند. نمونه های ادرار سگهایی که از نظر سرولوژی مثبت بودند در شرایط استریل در محیطهای اختصاصی فلچر و EMJH و گاردنر رازی کشت داده شدند. تجزیه و تحلیل آماری: از آزمون مربع کای به منظور بررسی ارتباط بین جنس، محل نگهداری حیوانات (خانگی یا روستایی) و سروگروپ های مثبت یا منفی با MAT استفاده شد. بر اساس نتایج، موارد مثبت سرمی در رقت یکصدم (حداقل به یکی از سروگروپ های لپتوسپیرا برابر با 31 درصد (93 مورد از 300 مورد) بود. سروگروپ های غالب آلوده کننده به صورت انفرادی در این مطالعه (در رقت یکصدم یا بالاتر) به ترتیب سروگروپ های کانیکولا برابر با 9 درصد، ایکتروهموراژیه برابر با 6 درصد و گریپوتایفوزا برابر با 66/3 درصد بودند. توزیع فراوانی نسبی وقوع سروگروپ ها به صورت چندتایی با همان شرایط به شرح زیر بود: 1- کانیکولا + گریپوتایفوزا (33/3 درصد)، 2- کانیکولا + ایکتروهموراژیه (3 درصد)، 3- گریپوتایفوزا + ایکتروهموراژیه (66/0 درصد)، 4- کانیکولا + ایکتروهموراژیه + گریپوتایفوزا، (33/5 درصد). آنالیز آماری نشان داد، اگرچه فراوانی آلودگی در سگهای جنس نر و روستایی بیشتر از سگهای جنس ماده و شهری (خانگی) بوده است، اما اختلاف آماری بین آنها معنادار نبود. در کشت نمونه های ادرار سگهای سرم مثبت (93 مورد از 300 مورد) در محیطهای اختصاصی هیچ گونه اجرام لپتوسپیرانی جدا نشد. نتایج این مطالعه نشان داد که اولا: از نظر سرولوژی موارد مثبت لپتوسپیرانی در بین سگهای تهران و حومه وجود دارد. ثانیا: سه سروگروپ کانیکولاایکتروهموراژیه و گریپوتایفوزا به ترتیب نقشهای بیشتر، متوسط و کمتر را در سگهای سرم مثبت داشته اند و باید همیشه از نظر بهداشت عمومی این مطلب مورد توجه قرار گیرد. لذا پیشنهاد می شود برای پیشگیری از انتشار لپتوسپیروز سگها درتهران و حومه از واکنشهای پلی والان حاوی سروتیپ های کانیکولا ایکتروهموراژیه و گریپوتایفوزا استفاده شود.

مطالعه تاثیر سویه و تغذیه بر فیزیولوژی قلب و دستگاه تنفس جوجه های نر سویه های تجاری A،B،C،D و آمیخته گوشتی نر آرین و ارتباط آنها با عارضه آسیت. طرح: آزمایش فاکتوریل در یک طرح بلوکهای کامل تصادفی با دو فاکتور رژیم غذایی در سه سطح و گروه ژنتیکی در پنج سطح. حیوانات: تعداد چهارصد و سی و دو قطعه جوجه یکروزه از هر گروه ژنتیکی. جوجه های مورد آزمایش به طور کاملا تصادفی از هر گروه ژنتیکی انتخاب و در باکس هایی به ابعاد 01/1 در 4/3 متر ریخته شدند. بدین ترتیب 90 واحد آزمایشی که هر کدام دارای 24 قطعه جوجه بود مورد استفاده قرار گرفت. جوجه ها از نظر رژیم غذایی به صورت تغذیه آزاد، 95 درصد تغذیه آزاد و 90 درصد تغذیه آزاد و، در 6 بلوک مورد مقایسه قرار گرفتند. در پایان هر هفته از هر واحد آزمایشی یک نمونه به صورت کاملا تصادفی انتخاب گشته و پس از وزن کشی، وزن قلب و ریه آنها اندازه گیری شد. علاوه بر این وزن بطن راست و بطن چپ در هر یک از آنها تعیین گردید. تجزیه و تحلیل آماری : اطلاعات حاصله با استفاده از نرم افزار SAS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و در صورت وجود اختلاف معنادار بین گروه ها، از روش Scheffe برای انجام مقایسه میانگینها استفاده گردید. نتایج نشان دهنده وجود تفاوت معنادار بین گروه های ژنتیکی از نظر وزن بطن راست نسبت به وزن مجموع دو بطن (05/0 < P) در سه مرحله: (21-0) روزگی، (42-22) روزگی و کل دوره (42-0) روزگی بوده است. از نظر وزن قلب به کل بدن و هم چنین وزن ریه به کل بدن در دوره (42-22) روزگی بین سه روش خوراک دادن تفاوت معنادار بود (05/0< P) و در روش تغذیه آزاد بیشترین نسبت وزن ریه به کل بدن مشاهده نشد. سویه C نسبت به سایر گروه های ژنتیکی دارای تناسب بهتری بین رشد کل بدن و رشد اندامهای داخلی (قلب و ریه) بوده است. به عبارت دیگر نسبت به بروز عارضه آسیت بیشترین مقاومت را دارد. در مقابل سویه B مستعدترین گروه ژنتیکی در مقابل ابتلاء به آسیت می باشد، بنابراین انجام اقدامات اصلاح نژادی در مورد این لاین می تواند جهت ایجاد مقاومت نسبت به ابتلاء به آسیت مد نظر قرار گیرد. بین رژیمها مختلف غذایی، روش تغذیه آزاد دارای بالاترین نسبت وزن ریه به کل بدن در دوره 22 تا 42 روزگی بوده است و این موضوع نشان می دهد که تداوم محدودیت غذایی در دوره دوم پرورش نه تنها باعث تناسب رشد اندامهای داخل در مقایسه با کل بدن نمی شود بلکه محدودیت رشد این اندامها را نیز به دنبال خواهد داشت.

برسی شکل ظاهری و ابعاد زایده گوشخوکی در گاوهای نژاد هلشتاین و گاوهای دورگ ایرانی. طرح: بررسی مقطعی حیوانات: زایده گوش خوکی هفتاد و دو راس گاو هلشتاین و دو رگ ایرانی از هر دو جنس. در این تحقیق شکل ظاهری و ابعاد زایده گوش خوکی 72 راس گاوهای کشتاری از دو نژاد هلشتاین و دو رگ از کشتارگاه صنعتی فارس مورد بررسی قرار گرفت که از این تعداد 38 راس نر و 34 راس ماده بودند. این گاوها از نظر سنی به 3 رده سنی 2-0 سال و 4 سال به بالا تقسیم شده بودند. تجزیه و تحلیل آماری: آنالیز واریانس و چندگانه دانکن برای اختلاف وزن و ابعاد در گروه های مورد مطالعه. نتایج حاصله نشان داد که برخی از دامها بیش از یک زایده داشتند و در 3 راس از دامها زایده بسیار کوچکی حدود 1 سانتیمتر مشاهده گردید. میانگین وزن زایده گوش خوکی بین دو جنس نر وماده از اختلاف آماری معناداری برخوردار بود(05/0 < P) و میانگین وزن زایده گوش خوکی در جنس نر بیشتر از جنس ماده می باشد. از این نظر اختلاف آماری معناداری بین گروه های سنی مختلف مشاهده نشد. از نظر نژادی نیز هیچ گونه اختلاف آماری معناداری مشاهده نشد. طول و عرض زایده گوش خوکی در رابطه با سه فاکتور سن و جنس و نژاد مورد بررسی قرار گرفت و هیچ گونه اختلاف آماری معناداری مشاهده نشد. در پایان با توجه به یافته های مشاهده ای و نتایج آماری موجود در این مطالعه می توان اظهار داشت که زایده گوش خوکی در گاوهای نر هر دو نژاد سنگینتر و از لحاظ ظاهری کاملا متنوع می باشد.

ارزیابی علایم بافت شناسی آترزی فولیکول های تخمدانی در گاو میش. نمونه ها: تخمدان گاو میشهای بالغ. تخمدانهای گاو میش در محلول تثبیت کننده فرمالین تثبیت شده و سپس مقاطع بافتی تهیه شدند. مشاهدات بافت شناسی با استفاده از تکنیکهای پاس، اویل رد او و هماتوکسیلین ائوزین انجام شد. مشاهدات بافت شناسی نشان داد که اغلب فولیکول های تخمدانی گاومیش متحمل آترزی می شوند. علایم بافت شناسی آترزی فولیکولی که مشاهده شدند عبارتند از: چین و چروک خوردن فولیکول با اووسیت، پراکندگی لایه سلولهای گرانولوزا، پخش شدن سلولهای کومولوسی، لخت شدن اووسیت و شناور شدن آن در آنتروم فولیکول، قطبی شدن گرانول های ویتلین در اووسیت، جداشدن لایه گرانولوزا از لایه تک، پراکنده شدن سلولهای گرانولوزای پیکنوزه شده در آنتروم، تشکیل لایه ای از سلولهای سنگفرشی گرانولوزایی نزدیک آنتروم، کلاپس فولیکول های آنترال.

تلاش برای تشخیص توده ای توموری در تخمدان یک قطعه مرغ. طرح: مطالعه موردی. حیوانات: یک قطعه مرغ از یک گله مادر گوشتی 60000 قطعه ای در سن 52 هفتگی از نژاد آرین. ده قطعه مرغ از گله مذکور برای یافتن علت افت تولید کالبد گشایی گردید. در یکی از لاشه ها توده ای در محل تخمدان مشاهده شد که پس از ثبت مشخصات ظاهری و اندازه گیری ابعاد آن، در فرمالین 10 درصد بافر خنثی پایدار و سپس نمونه های بافتی مناسب از آن برداشته شد. بعد از انجام مراحل آماده سازی بافتی و تهیه بلوکهای پارافینی، مقاطعی به قطر 5 تهیه و به روش H&E رنگ آمیزی گردید. در مشاهدات ماکروسکوپی توده ای تقریبا کروی به قطر حدود 5 سانتیمتر با سطحی نسبتا ناصاف در محل تخمدان چپ مشاهده گردید که از نظر قوام سفت و توپر و پس از برش دادن، سطح مقطعی نسبتا یکنواخت، لوبوله و به رنگ زرد مایل به سفید داشت و از سطح قدامی داخلی بر روی سروز روده باریک کاشته شده بود. مرغ مبتلا آثاری از تغییرات صفات ثانویه جنسی را نشان نمی داد. در مطالعه ریزبینی، سلولهای توموری گرد تا چندوجهی دارای هسته های هیپرکروماتیک مرکزی با غشاء هسته کاملا مشخص و هستک های بزرگ و پررنگ مشاهده می شدند. سیتوپلاسم این سلولها کم، ائوزینوفیلیک، دانه دار و به طور ملایم واکوئله بود. دستجات سلولهای توموری، به وسیله استرومای همبندی ظریفی، ساختمانهای مدور لوله مانند یا رشته های کشیده طناب مانند ایجاد کرده بودند. سیمای ریزبینی تومور شبیه سمینوما بود. با وجود آمبولی سلولهای سرطانی درعروق خونی قسمت مرکزی تخمدان، متاستاز به اندامهای دیگر رخ نداده بود.

مقایسه تاثیر مصرف پروبیوتیک و آنتی بیوتیک بر عملکرد جوجه های گوشتی و مقاومت این پرندگان در مقابل عوامل استرسزا و بیماریزا. طرح: کاملا تصادفی با 4 تیمار و هر تیمار شامل 4 تکرار. حیوانات: 400 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس. جوجه های به 4 گروه تقسیم شدند. جوجه های یک گروه به عنوان گروه شاهد با جیره غذایی فاقد هر گونه آنتی بیوتیک و داروی ضد کوکسیدیوزی تغذیه شدند. به جیره غذایی گروه دوم میزان 02/0 درصد از پریمیکس آنتی بیوتیک ویرجینیامایسین 10 درصد اضافه گردید و به جیره های غذایی گروه های سوم و چهارم به ترتیب 05/0 و 1/0 درصد پروبیوتیک بیوپلوس 2ب که حاوی مقادیر مساوی دو باکتری بود اضافه گردید. در تمام طول آزمایش، جوجه ها به طور آزاد به آب و غذا دسترسی داشتند. تعداد گلبول های سفید و نسبت هتروفیل به لنفوسیت در نمونه های خون در 42 روزگی سنجیده شد. به جوجه ها واکسن بیماری نیوکاسل داده شد و به تعدادی از آنها گلبول قرمز گوسفند تزریق شد و سپس بر روی نمونه های سرم خون آنها تست پادتن ضدنیوکاسل و پادتن ضد گلبول قرمز گوسفند انجام گرفت. تجزیه و تحلیل آماری: داده های به دست آمده بر اساس آزمون تجزیه واریانس و با استفاده از برنامه آماری spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و برای مقایسه میانگینها از آزمون چند دامنه ای دانکن استفاده گردید. نتایج حاصل از این تحقیق نشان دادند که افزودن آنتی بیوتیک ویرجینامایسین به جیره غذایی در مقایسه با گروه شاهد و گروه های مصرف کننده پروبیوتیک تاثیر معنی داری در تعداد گلبولهای سفید و نسبت هتروفیل به لنفوسیت، پادتن ضد گلبول قرمز گوسفند و پادتن ضد نیوکاسل نداشت. افزودن 1/0 درصد پروبیوتیک به جیره غذایی در مقایسه با گروه شاهد به طور معنی داری تعداد گلبولهای سفید را افزایش، و نسبت هتروفیل به لنفوسیت را کاهش داد (05/0 < P). هرچند که افزودن 05/0 درصد پروبیوتیک به جیره غذایی در مقایسه با گروه شاهد تاثیر معنی داری در تعداد گلبولهای سفید و نسبت هتروفیل به لنفوسیت نداشت. افزودن سطوح مختلف پروبیوتیک بیوپلوس 2 ب در مقایسه با گروه شاهد تاثیر معنی داری در پادتن ضد گلبول قرمز گوسفند و پادتن ضد نیوکاسل نداشت. با توجه به نتایج این تحقیق به نظر می رسد پروبیوتیک بیوپلوس 2 ب بر روی سیستم ایمنی میزبان دارای تاثیر مثبت است.

بررسی سرواپی دمیولوژی توکسوپلاسموز در دانشجویان دانشکده دامپزشکی دانشگاه شیراز با استفاده از روش ایمونوفلوئورسانس غیر مستقیم. طرح: مطالعه مقطعی. نمونه ها: سرم خون هشتاد و هفت دانشجوی داوطلب.
خونگیری از هشتاد و هفت دانشجوی داوطلب با محدوده سنی 18 تا 35 سال شامل 55 زن و 32 مرد، تهیه سرم و گروه بندی بر اساس فاکتورهای سن، جنس، سال ورود به دانشگاه و سابقه نگهداری از گربه، انجام آزمایش ایمونوفلوئورسانس غیر مستقیم IFA و اندازه گیری تیتر پادتن ضد توکسوپلاسما در رقتهای 16/1 تا 256/1. تجزیه و تحلیل آماری : انجام آزمون مربع کای و فیشر اگزکت تست به منظور تعیین رابطه بین عفونت و فاکتورهای مورد مطالعه. از 87 نمونه سرمی مورد آزمایش، 24 نمونه (6/27 درصد) دارای تیتر آنتی بادی 16/1 یا بیشتر بودند. میزان شیوع آلودگی در دانشجویان 22 سال یا بیشتر 9/34 درصد و در دانشجویان زیر 22 سال 4/20 درصد بود. متغیرهای میزان شیوع آلودگی و سابقه نگهداری از گربه از یکدیگر مستقل بودند. متغیر میزان شیوع آلودگی با متغیرهای جنس، سن و سال ورود به دانشگاه مرتبط بود. با توجه به نتایج تحقیق حاضر می توان اظهار داشت که میزان آلودگی با افزایش سن افزایش می یابد که احتمالا به دلیل مواجهه بیشتر با انگل است. از طرفی، بین میزان آلودگی و سابقه نگهداری از گربه (میزبان قطعی) ارتباطی به دست نیامد و این نشان می دهد که سایر راه های انتقال از جمله آلودگی از طریق مصرف گوشت و سبزیجات اهمیت بیشتری داشته است.

در مراکز جمع آوری شیر و کارخانه های شیر پاستوریزه کشور به منظور شناسایی شیرهای خام با اسیدیته بالا، شیرهای با بارمیکروبی بالا، شیرهای ورم پستانی و شیرهای ناپایدار در برابر حرارت استرلیزاسیون از آزمایشی بنام «تست الکل» استفاده می شود. بعضی از پژوهشها، همبستگی بین ناپایداری شیر در برابر اتانول و موارد فوق الذکر را تایید، و بعضی آن را رد نموده اند. این تحقیق با هدف ارزیابی کارآیی تست الکل جهت شناسایی شیرهای با اسیدیته بالا، شیرهای با بار میکروبی بیش از حد مجاز و شیرهای ورم پستانی صورت گرفت. روی صد و چهل نمونه شیر مخلوط گاو (Bulk milk)، آزمایشهای اسیدیته قابل تیتر، شمارش کلی باکتری ها، CMT و تست الکل 68 درصد یک حجم و دو حجم انجام شد. تجزیه و تحلیل آماری: به منظور تعیین میزان همبستگی نتایج حاصل از تست الکل با سایر آزمایشها از آزمون همبستگی رتبه ای اسپرمن استفاده شد. همچنین حساسیت و ویژگی تست الکل در موارد مختلف با استفاده از معادله های مربوطه محاسبه گردید. همبستگی بین نتیجه تست الکل یک حجم و دو حجم و آزمایش CMT و بار میکروبی معنی دار نبود (1/0 > P). همبستگی بین نتیجه تست الکل یک حجم با اسیدیته معنی دار ولی بسیار ضعیف بود (05/0 < P، 18/0 = r). همبستگی بین نتیجه تست الکل دو حجم با اسیدیته معنی دار نبود (1/0 < P). حساسیت و ویژگی تست الکل برای تفکیک شیرهای با اسیدیته طبیعی از شیرهای با اسیدیته بالاتر از حد استاندارد برای اتانول یک حجم به ترتیب 7/45 و 7/62 درصد و برای اتانول دو حجم 5/55 و 2/49 درصد بود. حساسیت و ویژگی تست الکل برای تفکیک شیرهای با بار میکروبی قابل قبول از شیرهای با بار میکروبی بالاتر از حد استاندارد برای اتانول یک حجم به ترتیب 3/41 و 5/62 درصد و برای اتانول دو حجم 3/53 و 5/48 درصد بود. حساسیت وویژگی تست الکل جهت تفکیک شیرهای نرمال از شیرهای CMT مثبت برای اتانول یک حجم به ترتیب 6/52 و 5/59 درصد و برای اتانول دو حجم 2/63 و 0/47 درصد بود.
با توجه به همبستگی ضعیف و یا بدون معنای تست الکل با فاکتورهای بالا و حساسیت و ویژگی بسیار کم این تست می توان نتیجه گرفت که تست الکل ملاک ومعیار قابل قبولی برای ارزیابی شیر گاو از نظر اسیدیته، بارمیکروبی و تعداد سلولهای سوماتیک شیر نیست. پیشنهاد می شود در مراکز جمع آوری شیر و کارخانه هایی که امکان انجام آزمایشها با ارزش و معتبر مثل اندازه گیری اسیدیته قابل تیتر، شمارش سلولهای سوماتیک شیر و شمارش باکتری های شیر وجود دارد. ، از این آزمایش استفاده نشود.

1- آیا سگهای نگهبان گله های گاوهای شیری آلوده به لپتوسپیرا هستند؟ 2- میزان شیوع سرمی لپتوسپیرا 3- شناسایی سروواریته (های آلوده) آلوده کننده لپتوسپیرا 4- میزان پادتن تشکیل شده برعلیه سروواریته های آلوده کننده در بین سگهای نگهبان گاوداری های شیری نژاد هلشتاین. طرح: مطالعه آینده نگر. حیوانات: بیست و چهار قلاده سگ نگهبان 18 گله گاو شیری اطراف مشهد. آلودگی لپتوسپیرائی بر روی بیشت و چهار نمونه سرمی سگهای نگهبان 18 مرکز پرورش گاوهای شیری نژاد هلشتاین در اطراف مشهد مورد بررسی قرار گرفت. کلیه نمونه های سرمی با استفاده از آنتی ژن زنده 22 سروواریته لپتوسپیرایی تحت آزمایش («MAT» Microscopic agglutination test) قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل آماری: اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمون مربع کای مورد ارزیابی آماری قرار گرفت. تعداد 10 قلاده (6/41 درصد) از سگهای نگهبان مورد بررسی دارای واکنش مثبت نسبت به آنتی ژنهای Leptospira interrogans پبودند. سروواریته های آلوده کننده شامل: (40 درصد، 4 قلاده) L.I.icterohaemorragiae و (60 درصد، 6 قلاده) L.I.canicola hondutrech Iv بودند. حداقل تیتر آلودگی 1:200 و عیار نهایی آلودگی 1:80 بود. در این بررسی مشخص گردید که از 20 قلاده سگ نر، (45 درصد) 9 قلاده آلوده به لپتوسپیرا بوده در حالی که از 4 قلاده سگ ماده فقط یک قلاده (25 درصد) دارای واکنش مثبت بر علیه لپتوسپیرا می باشد. آلودگی سگهای گله های گاوهای شیر به سروواریته هی لپتوسپیرایی امکانپذیر بوده و لذا انتقال آلودگی به گاوها و کارکنان دامپروری محتمل است. سگهای نر بیشتر در معرض آلودگی قرار دارند. به منظور جلوگیری از بروز و انتشار بیماری بایستی سگهای صاحبدار بر علیه بیماری ایمن گردند. مطالعات بیشتری بایستی درمورد آلودگی سگها در سطح کشور انجام گیرد.

برسی اثرات عناصر و متابولیک های خونی از جمله فسفر کلسیم هماتوکریت هموگلوبین گلوکز پروتئین و افزایش مقدار اوره خون و پروتئین تام در بروز نارسایی تولید مثل گاو مانند، تکرر فحلی، وجود جسم زرد مقاوم، تخمدانهای غیر فعال واستاتیک و فولیکول پایدار. طرح: مطالعه میدانی. حیوانات: تعداد هفتاد و دو راس گاو سالم و هفتاد و دو راس گاوهلشتاین مبتلا. جمع آوری اطلاعات از گاوهای 2 الی 5 شکم زایش که مشکل تولید مثلی داشتند. معاینه رحم و نخمدان به وسیله توشه رکتال و تعیین نوع عارضه گرفتن خون ورید وداج و اندازه گیری عناصر و متابولیت های خونی. تجزیه و تحلیل آماری : روش آماری GLM با استفاده از نرم افزار SAS. مقدار هماتوکریت و هموگلوبین گاوهای سالم وگاوهای بیمار دارای جسم زرد مقاوم و تکرر فحلی در یک سطح بوده در صورتی که مقدار آن در گاوهای مریض دارای تخمدانهای غیر فعال و فولیکول پایدار پایین بود. مقدار پروتئین سرم خون گاوهای مریض دارای فولیکول پایدار بدون تخمک گذاری کمتر از گاوهای سالم و مریض دارای جسم زرد بوده و در سطح 5 درصد، اختلاف معنی داری داشتند. مقدار پروتئین سرم گاوهای مریض دارای تخمدان غیر فعال و استاتیک و تکرر فحلی نسبت به گاوهای سالم کمتر بود. مقدار اوره خون گاوهای سالم و مریض دارای تخمدان غیر فعال در یک سطح قرار داشت و بیشترین مقدار آن در گاوهای مبتلا به تکرر فحلی بوده و با گاوهای سالم ودارای جسم زرد مقاوم و تکرر فحلی در یک سطح بوده و با گاوهای دارای تخمدان غیر فعال و فولیکول پایدار اختلاف معنی داری داشتند (01/0 < P). البته مقدار گلوکز گاوهای مریض دارای تخمدانهای غیر فعال با گاوهای دارای فولیکول پایدار تفاوت داشت. بیشترین میانگین مقدار گلوکز در گاوهای سالم و دارای جسم زرد مقاوم و کمترین آن در گاوهای دارای فولیکول پایدار مشاهده گردید. مقدار فسفر خون گاوهای سالم با مقدار آن در گاوهای دارای تخمدان های غیر فعال فولیکول پایدار و تکرر فحلی در سطح 1 درصد اختلاف معنی داری داشتند. کمترین مقدار فسفر سرمی در گاوهای دارای تخمدانهای غیر فعال و تکرر فحلی مشاهده گردید. مقدار کلسیم سرمی گاوهای سالم و مریض اختلاف معنی داری با هم نداشتند. چون مقدار پروژسترون خون در بروز تکرر فحلی در گاو شیری نقش دارد. برای نشان دادن اثر آن مقدار این هورمون در گاوهای سالم و گاوهای مبتلا به تکرر فحلی دارای عناصر و متابولیت های خونی طبیعی اندازه گیری شده و نتایج آن به وسیله آزمون «t» آنالیز و مقایسه شده و در سطح 1 درصد با هم اختلاف معنی داری داشتند. همان طوری که در این تحقیق مشخص شد یکی از علتهای نارسایی تولید مثل گاو شیری کمبود برخی از عناصر و متابولیت های خونی است پس از تاثیر کمبود مواد مغزی را در گاو شیری مهم تلقی کرده و با مدیریت صحیح می توان از پیشرفت و عوارض آن جلوگیری کرد.

مقایسه تاثیر پادگن های استخراج شده از تخم وانکوسفر فعال اکینوکوکوس گرانولوزوس با منشا گاو میش در جلوگیری از تشکیل و رشد کیست هیداتیک در گاومیشهای مورد مطالعه. طرح: کارآزمایی بالینی. حیوانات: نه راس گوساله گاو میش نر 8-7 ماهه. روشک تهیه اکینوکوکوس گرانولوزوس از سگ متعاقب خورانیدن کیست هیداتیک گاو میش، جدا کردن تخم از بند بارور کرمها، کشت آزمایشگاهی تخم و تهیه انکوسفر فعال، سونیکه کردن تخم و انکوسفر فعال و تهیه پادگن هموژن از آنها، تزریق عضلانی یک میلی لیتر از پادگن های فوق همراه با یاور فروند به گاومیشها و بررسی امعا و احشا آنها 10 ماه پس از آلودگی تجربی. تجزیه و تحلیل آماری: تقسیم بندی گاومیشهای مورد مطالعه در سه گروه 3 راسی با کمک جدول تصادفی و مقایسه نتایج به دست آمده با استفاده از روش توکی و با درجه اطمینان 99 درصد. تعداد کیستهای هیداتیک کبد و ریه در گاومیشهای گروه شاهد بود (01/0 < P). محافظت روده ای حاصل از تزریق پادگن انکوسفر 89 درصد به دست آمد و محافظت ایجاد شده در محل استقرار کیست (کبد و ریه) در مورد پادگن تخم 3/45 درصد و در مورد پادگن انکوسفر 37/53 درصد بود که در هر مورد اختلاف معنی دار مشاهده گردید (01/0 < P). ایمنی حفاظتی حاصل از تزریق پادگن تخم 7/76 درصد و در مورد پادگن انکوسفر 5/83 درصد به دست آمد. نتایج این مطالعه نشان دادند که پادگن های تخم و انکوسفر فعال توانایی ایجاد محافظت را علیه استقرار و رشد کیست هیداتیک در گاو میش داشته و توانایی پادگن انکوسفر فعال در این خصوص بیشتر از پادگن تخم است.

هدف ک تعیین فعالیت الاستازی ایزوله های بیماریزای قارچ آسپرژیلوس فومیگاتوس در محیط جامد و مایع. نمونه ها: تعداد بیست و شش ایزوله قارچ آسپرژیلوس فومیگاتوس که از بیماران انسانی و حیوانی جدا شده بودند و یک سویه استاندارد از این گونه مورد مطالعه قرار گرفتند. پس از بررسی مرفولوژی ماکروسکوپی و میکروسکوپی قارچها، آنها در پلیت حاوی محیط الاستین کشت داده شدند و سپس با کشت آنها در محیط مایع حاوی الاستین، فعالیت الاستازی آنها بررسی شد. تجزیه و تحلیل آماری: برای مقایسه گروه های انسانی و حیوانی از لحاظ تولید الاستاز از آزمونهای آماری «t» و مربع کای استفاده شد. مطالعه کشت ایزوله های قارچی در پلیت حاوی محیط الاستین نشان داد که ایزوله جدا شده از ریه انسان دارای بیشترین قطر هاله شفاف در اطراف کلنی بوده و 3 ایزوله دیگر که از ریه انسان و چشم جوجه جدا شده بودند، نیز به مقدار کمتری دارای هاله بودند. در محیط مایع پس از رشد قارچ و صاف کردن محیط، ایزوله ای که از ورم پستان گاو جدا شده بود. بیشترین مقدار آنزیم را در محیط ایجاد کرده بود و گونه جدا شده از چشم مرغ، کمترین میزان الاستازی را در محیط نشان داد. با توجه به یافته های موجود و نتایج آماری انجام گرفته، مشخص شده است ایزوله هایی که در انسان ایجاد بیماری کرده بودند دارای توانایی بیشتری در تولید الاستاز بوده که می تواند بیانگر این مساله باشد که برای ایجاد بیماری در انسان، الزاما باید توانایی قارچ در تولید سموم و دیگر شاخص های بیماریزایی بیشتر از ایزوله هایی باشد که د رحیوان ایجاد بیماری می کنند.