فصلنامه کیمیا فام
پیاپی 11 (پاییز 1389)

اکسید اتیلن گازی بی رنگ، و قابل اشتعال است که در دمای بالاتر از 10.7 درجه سلسیوس تبخیر می گردد. این گاز در غلظتهای سمی با بوی شبیه اتر بخوبی حس می شود. اکسید اتیلن در سال 1895 توسط C.Aaurt’z کشف شد. کاربرد آن در طیف وسیعی از فعالیتها اغم از صنعتی و بیمارستانی (به منظور استرل کردن لوازم و تجهیزات) بکار گرفته می شود. در تولید حلالها، ضد مبردها، منسوجات، پاک کننده ها، چسبها، فوم پلی یوریتان و صنایع دارویی بکار برده می شود. در سال 1929 خاصیت میکروب کشی این گاز کشف شد و در سال 1956 برای اولین بار به عنوان استریل کننده در بیمارستان استفاده شد. گرچه میزان کاربرد آن در بیمارستانها و برخی از مراکز خدمات درمانی بسیار کمتر از مصارف صنعتی آن می باشد، ولی به لحاظ امکان بروز مشکلات بهداشتی و ایمنی بسیار حاذز اهمیت است. در این مقاله ضمن ارائه جوانب فنی کاربری این گاز به عنوان گزینه استریل کردن تجهیزات پزشکی، به مخاطرات و لزوم جایگزینی آن به ویژه در مکانهاییی که مدیریت لازم و کارامدی در خصوص حفظ بهداشت و سلامتی وجود ندارد، پرداخته خواهد شد.

خوراک طیور حدود 37 درصد کل خوراک مصرفی در جهان را به خود اختصاص داده است. فرایند متداول فراهم سازی خوراک طیور، آسیاب کردن مواد اولیه خوراک در آسیاب چکشی با الک 3-4 میلی متری می باشد. خوراک طیور به سه شکل آردی، کرامبل و پلت تولید شده مورد استفاده قرار می گیرد. در دو شکل اخیر دما در فرایند ساخت دان به 80 تا 90 درجه سانتیگراد می رسد.با کمال تعجب تحقیقات اندکی بر روی تداخلات بین فرایند خوراک سازی و مواد مغذی انجام گرفته است. تغییرات فیزیکی و شیمیایی که در فرایند خوراک سازی ایجاد می گردد ممکن است اثرات قابل توجهی در عملکرد پرنده، چه به طور مستقیم با بهبود قابلیت هضم خوراک، چه غیر مستقیم با بهبود الگوی مصرف خوراک و عملکرد روده، داشته باشد. در این مقاله به برخی از اثراتی که در فرایند ساخت پلت اتفاق می افتد اشاره خواهد شد.

تغدیه طیور با بهره وری از ترکیبات تغذیه ای موجود و تکنولوژی تولیدمواد غذائی مدرن برای فراهم آوری مواد تغذیه ای برای بهبود بهره وری بعنوان پیشرفت درپتانسیل ژنتیکی طیور ٬ تاریخ غنی و مفیدی را داشته است.
آینده تغذیه طیور با هدف پیشرفت در اصلاح راندمان تولید و مقابله با نگرانی های امنیت غذائی و همچنین نظارت بر محیط زیست ادامه خواهد داشت.
در 25 سال گذشته تغذیه طیور برروی بهبود راندمان تولید تمرکز داشته است.
امروزه تغذیه طیور در جهت افزایش عملکرد زیستی (بیولوژیکی) و اقتصادی تلاش می کند.
در طول 25 سال آینده تغذیه طیور برروی بهبود راندمان تولید ٬ بیوسکیوریتی ٬ سلامت غذائی ٬ نظارت بر محیط زیست تمرکز خواهد داشت.
در سال 1957 یک نیمچه گوشتی 42 روزه حدود 540 گرم وزن داشت و ضریب تبدیل نیز 35/2 بود اما امروزه یک نیمچه گوشتی در همان شرایط سنی حدود 8/2کیلو گرم وزن دارد و ضریب تبدیل به زیر 70/1کاهش یافته است.
درطول پنجاه سال گذشته نتنها عملکرد رشد طیور بطور واضحی بهبود یافته بلکه ساختار تشکیل دهنده آن نیز تغییر کرده است.
تغییرات مشابهی نیز در مورد بوقلمونها رخ داده است.در سال 1966 یک بوقلمون نر 18 هفتگی حدود هشت کیلو گرم وزن داشت و ضریب تبدیل حدود سه بود.ولی امروزه همان بوقلمون نر در همان شرایط سنی 19 کیلو گرم وزن دارد و ضریب تبدیل به 55/2کاهش یافته.
از سال 1958 تا کنون عملکرد طیور تخمگذار هم بطور واضحی تغییر کرده است.
در طول پنجاه سال گذشته تولید تخم مرغ به ازای هر مرغ بیشتر از 64% افزایش داشته و حجم تخم مرغ به ازای هر مرغ 83% افزایش داشته و در مقابل مقدار مصرف دان به ازای هر گرم از تخم مرغ تولید شده بالای 20% کاهش داشته است.

در این مطالعه 49 پن مورد مطالعه قرار گرفته شد. رژیم غذایی به 3 دسته استارتر، میان دان و پس دان تقسیم شد. در این بررسی داروی سالینومایسین 66 ppm و روکسارسون 50 ppm استفاده شد. محرک رشد باسیتراسین متیل سالسیلات در تمامی مراحل زندگی تجویز شده است. نمونه گیری در روزهای 14 و 21 و 28 و 35و 42 صورت گرفت. دز مصرفی دیکلازوریل در مطالعه 1ppm بود. بررسی ها حکایت از آن دارد که دیکلازوریل در روزهای 35 و 42 روزگی از عمر جوجه ها نقش مهمی در بهبود وضعیت ضریب تبدیل غذایی نسبت به سایر گروه ها داشته است

آلودگی جوجه های یکروزه SPF با سویه CUX-1 از ویروس CIAV و توسعه علایم و بررسی پاتولوژیک و میکروسکوپیک جراحات حاصله در تیموس و مغز استخوان صورت گرفته است که بررسی بافت روده ایی با میکروسکوپ نوری و رنگ آمیزی Streptovidin-biotin peroxidose انجام شد. بررسی پارامترهای خونی با الایزا از نمونه های خونی انجام شد. ردیابی آنتی ژنهای ویروسی بعد از تلقیح جوجه ها در بافت تیموس و مغز استخوان انجام شد. که در این حالت رابطه ایی بین موارد بالینی و کالبد گشائی و پاتولوژیک و تغییرات پارامتریک خونی و ردیابی آنتی ژن ویروس ایمنوهیستوکمیستری برقرار گردید. در این تحقیق 83 عدد جوجه یکروزه SPF (52 مورد آزمایش و 26 مورد کنترل) و دز ویروس ml / 100،000 به صورت داخل عضلانی صورت گرفت. بررسی پاتولوژیک و میکروسکوپیک در 7 روز بعد از آلودگی به خوبی صورت گرفت که بررسی با الایزا در 14 روز بعد از آلودگی ارزشمند است. بررسی با تکنیک پرواکسیداز در 4 روز بعد از آلودگی با نتایج خوبی انجام شد.

کوکسیدیوز سالها به عنوان یک بیماری عفونی در طیور بویژه در ماکیان شناخته شده است که در سراسر جهان از جمله ایران شیوع پیدا کرده است و آن را اسهال خونی می نامند.ظاهرا قدیمی ترین مدرک شناخت انسان از کوکسیدیوز پرندگان نوشته ای است به نام De-Re-Rustia که در آن مزرعه داری به نام کلوملا یاد آور شده است که برای ممانعت از بیمار شدن طیور همواره باید آب تمیز و بستر خشک در اختیار آنها قرار بگیرد. این بیماری موجب خسارات عمده اقتصادی در مرغداری های صنعتی می گردد. زیان ناشی از تلفات، کاهش میزان تولید، کاهش رشد و عملکرد گله در اشکال بالینی کوکسیدیوز از جمله خسارات ناشی از بیماری به شمار می آیند.