فهرست مطالب

نشریه جراحی ایران
سال هجدهم شماره 3 (پاییز 1389)

  • تاریخ انتشار: 1389/10/11
  • تعداد عناوین: 11
|
  • سیدعلی جلالی، کوروش شمیمی، سیدجواد نصیری، علی عبداللهی، سعید درخشانی، مهرناز رسولی نژاد صفحه 1
    کشف آنتی بیوتیک ها یکی از سه پیشرفت مهم در حوزه جراحی در 150 سال گذشته است. از طرف دیگر، آنتی بیوتیک ها یکی از رایج ترین داروها در جراحی هستند. بنابراین جراحان باید خود را با دانش این حوزه و تغییرات آن به روز نگه دارند. چون آنتی بیوتیک ها به طور روزمره بکار می روند، عفونت ها بسیار پیچیده تر و شدیدتر شده اند و این به علت ایجاد مقاومت در باکتری ها است. ناپدید شدن باکتری های غیرمقاوم منجر به پیدایش زهرآگین ترین نوع آنها شده است و این می تواند منجر به ناتوانی اعضاء، شوک و گاهی وضعیت های برگشت ناپذیر شود. انجام اعمال جراحی در سالمندان که اغلب دچار بیماری های همراه و زمینه ای هستند، آنها را برای عفونت مستعدتر می سازد. کاربرد مش ها و ایمپلنت ها و داروهای کاهنده ایمنی که به خصوص در پیوند اعضاء متداول است، بیمار را بیش از پیش در معرض انواع عفونت های باکتریال قرار می دهد، لذا بایستی تشخیص به موقع و درمان حساب شده متناسب با هر مورد انتخاب شود. مع الوصف عفونت دومین علت مرگ، پس از حوادث قلبی در جراحی است.
    کلیدواژگان: عفونت، جراحی، آنتی بیوتیک ها
  • محمد جواد فاطمی، سید ضیاءالدین سید جلالی، سید جابر موسوی صفحه 12
    زمینه و هدف
    ایسکمی و نکروز فلپ های مختلف از جمله فلپ های راندوم همیشه از مشکلات جراحی ترمیمی بوده است. داروها و روش های مختلفی جهت جلوگیری از ایسکمی یا معکوس کردن روند ایسکمی روی فلپ آزمایش شده اند. هدف این پ‍ژوهش بررسی اثر کلگزان، پلاویکس و ترکیب آنها در افزایش بقاء فلپ پوستی راندوم در موش می باشد.
    مواد و روش ها
    تعداد 40 موش مذکر از یک نژاد بصورت تصادفی به 4 گروه مساوی تقسیم شدند. در تمامی موش ها جراحی فلپ به روش ذیل انجام شد: تحت بیهوشی فلپ پوستی خلفی راندوم بر پایه دیستال مطابق روش تغییر یافته مک فارلین قرار گرفتند. در گروه اول به غیر از داروهای بیهوشی و آنتی بیوتیک پروفیلاکسی، داروی دیگری استفاده نشد. در گروه دوم بعد از انجام عمل فوق آمپول کلگزان به صورت زیرجلدی و با دوز mg/kg 2/3 به صورت تک دوز داده شد. در گروه سوم بعد از انجام عمل جراحی فلپ، قرص پلاویکس به حالت محلول در N/S و با دوز mg/kg 25 به صورت خوراکی و از طریق لوله دهانی معدی داده شد و این کار به صورت روزانه تا 7 روز متوالی ادامه یافت. در گروه چهارم نیز آمپول کلگزان مثل گروه دوم و قرص پلاویکس مثل گروه سوم داده شد. بعد از سپری شدن 7 روز تمام موش ها با روش بی درد کشته شده و پس از عکسبرداری دی‍جیتال، سطح کل نکروز فلپ با برنامه نرم افزاری IMAGE J با دقت 01/0 سانتیمتر مربع محاسبه گردید. از میانگین و انحراف معیار جهت توصیف داده ها و از آزمون آنالیز واریانس جهت مقایسه گروه ها استفاده شد.
    یافته ها
    مقایسه اختلاف میانگین های بین گروه های مختلف، کاهش متوسط میزان نکروز فلپ فقط در گروه پلاویکس قابل توجه و از نظر آماری معنی دار بود (P = 0.012) ولی اثر کلگزان و نیز کلگزان همراه با پلاویکس بارز نبود.
    نتیجه گیری
    کاربرد پلاویکس در افزایش بقاء فلپ پوستی راندوم موش مؤثر بود، ولی استفاده از کلگزان تاثیر بارزی در بقاء فلپ نداشت.
    کلیدواژگان: فلپ پوستی راندوم، ایسکمی، نکروز، کلگزان، پلاویکس
  • فرامرز الله دینی، عبدالرحیم افخم زاده، عباس امیرجمشیدی، علی دل پیشه صفحه 19
    زمینه و هدف
    هماتوم ساب دورال مزمن خونریزی شایع در فضای داخل جمجمه ای است. تروما شایعترین علت ایجاد کننده هماتوم ساب دورال مزمن محسوب می شود. این مطالعه به منظور تعیین عوامل مؤثر بر عاقبت بالینی جراحی در بیماران مبتلا به هماتوم ساب دورال مزمن به روش برهول و شستشو با استفاده از درن، طراحی و اجرا شده است.
    مواد و روش ها
    در یک مطالعه مقطعی آینده نگر، کلیه 59 بیماری که با تشخیص هماتوم ساب دورال مزمن در طی سال های 88- 1387 در بخش جراحی مغز و اعصاب بیمارستان بعثت سنندج بستری و تحت عمل جراحی گرفتند، وارد مطالعه شدند. جمع آوری اطلاعات از طریق چک لیست و انجام مصاحبه و مراجعه به پرونده صورت گرفت. بیماران براساس معیارهای Odom Finney and ابتدا به چهار گروه و سپس به دو گروه با عاقبت بالینی خوب و عاقبت بالینی نامطلوب تقسیم شدند. تجزیه و تحلیل داده ها به وسیله آزمون های تی مستقل، مجذور کای و تست دقیق فیشر و هم چنین رگرسیون لجستیک با SPSS نسخه 17 انجام گردید.
    یافته ها
    از مجموع 59 بیمار مورد مطالعه، 51 نفر (4/86 درصد) مذکر بودند. میانگین سنی 9/19 ±/0/62 سال بود. عاقبت بالینی بیماران ساب دورال هماتوم مزمن با متغیرهایی چون زمان سپری شده از رخداد تروما تا جراحی، فاصله زمان بستری تا جراحی، محتویات خونی هماتوم، محل آناتومیک درن، علایم عود در سی تی اسکن و درمان عود در هماتوم پس از جراحی از نظر آماری رابطه معنی داری را نشان نداد (0.05P). با اینحال در معادله آنالیز رگرسیون لجستیک تنها متغیرهای سن بالا ((Adjusted OR; 4.2، 95 % CI، 2.5-6.4 و جنس مؤنث (AOR; 7.2، 95%CI، 2.5-6.4) رابطه معنادار خود را با عاقبت بالینی نامطلوب جراحی در بیماران مبتلا به هماتوم ساب دورال مزمن حفظ نموده بودند.
    نتیجه گیری
    جنسیت مؤنث و سن بالا بر عاقبت بالینی جراحی در بیماران مبتلا به هماتوم ساب دورال مزمن اثر منفی دارند.
    کلیدواژگان: هماتوم ساب دورال مزمن، درناژ
  • احمدرضا سروش، ژامک خورگامی، محمدرضا مبین، رزا مفید، شیرزاد نصیری صفحه 25
    زمینه و هدف
    جهت انجام مراقبت مطلوب در بیمارانی که تحت عمل جراحی لاپاراسکوپیک کله سیستکتومی قرار می گیرند، کنترل درد یک اصل است که به روش های مختلف انجام می شود. استفاده از مسکن های ضدالتهابی غیراستروییدی می تواند یک جایگزین مناسب مخدرها باشد که علاوه بر خواص ضد درد عوارض مخدرها را نیز ندارد. سلکوکسیب یک مهارکننده اختصاصی 2-COX است که در ایران تولید می شود و منعی در جراحی ها ندارد. هدف از انجام این مطالعه بررسی تاثیر این دارو در کاهش درد در بیماران پس از عمل لاپاراسکوپیک کله سیستکتومی است.
    مواد و روش ها
    این مطالعه یک کارآزمائی بالینی تصادفی Randomized Clinical Trial)) بوده که بر روی بیمارانی که در بیمارستان دکتر شریعتی از شهریور 1386 تا فروردین 1387 تحت عمل کله سیستکتومی لاپاروسکوپیک قرار گرفته اند، انجام شده است. 75 بیمار به شکل تصادفی به دو گروه سلکوکسیب و پلاسبو تقسیم شدند. بیماران در گروه درمان 200 میلی گرم سلکوکسیب یکساعت قبل از عمل و پس از عمل 200 میلی گرم هر 12 ساعت به مدت 2 روز دریافت کردند و در گروه شاهد پلاسبو تجویز شد. سپس میزان درد پس از عمل به وسیله آنالوگ درد بصری (VAS) هر 6 ساعت سنجیده شد. میزان پتدین دریافتی تا زمان ترخیص، تهوع، استفراغ، زمان بازگشت صدای روده و دفع گاز و مدفوع و مدت زمان بستری در بیمارستان نیز بررسی شد. سپس داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 16 مورد تحلیل آماری قرار گرفتند. متغیرهای کیفی با تست chi-square و متغیرهای کمی با توزیع نرمال توسط Test-T، هم چنین میانگین میزان درد در ساعات مختلف توسط تحلیل اندازه های تکراری و T- test مورد تحلیل قرار گرفتند.
    کلیدواژگان: کله سیستکتومی، لاپاروسکوپی، سلکوکسیب، درد
  • سیدعباس میرمالک، نیلوفرسادات یارندی، مهندس محمد تفضلی شادپور، مینو ساعتیان، هما رئیسی، اسماعیل جعفرقلی رنگرز، مسعود صالحی صفحه 33
    زمینه و هدف
    فرکتال ها عبارتند از ساختارهای هندسی پیچیده. علم فرکتال که به بررسی این ساختارها می پردازد در سال 1975 ابداع گردید و امروزه نه تنها در علوم مهندسی بلکه در علوم پزشکی نیز جایگاه ویژه ای یافته است. فرکتال ها در تشخیص بیماری های استخوانی و مدل سازی ساختار استخوان ها و تحلیل تغییرات ساختار آن ها و تحلیل ریتم و ضربان قلب و تشخیص بیماری های قلبی کاربرد دارند. به نظر می رسد هرکجا که یک بی نظمی و اغتشاش ساختاری وجود دارد، هندسه فرکتال می تواند کارآیی دیاگنوستیک و پروگنوستیک خوبی داشته باشد. از آنجایی که سرطان ها نیز نوعی بی نظمی سلولی و نسجی محسوب می شوند، می توان با کمی کردن این مساله و گزارش آن در قالب عدد فرکتال ابعاد این بی نظمی را نشان داد. در این مطالعه به مقایسه ارتباط بین عدد فرکتال در بیماران مبتلا به سرطان پستان و گرید (Grade) پاتولوژیک سرطان در آنها پرداختیم.
    مواد و روش ها
    این مطالعه یک بررسی توصیفی تحلیلی مقطعی است که بر روی 60 خانم مبتلا به سرطان پستان از نوع داکتال و با درجه پاتولوژیک 2 و 3 انجام شده است. نمونه گیری به شیوه در دسترس (Convenient) بود و از کلیه بیماران علاوه بر اسلایدهای پاتولوژی، عکس هایی جهت بررسی توسط نرم افزار مخصوص محاسبه عدد فرکتال گرفته شد که برای این منظور از روش Box-Counting و از نرم افزار MATLAB نسخه R2007a استفاده گردید. تحلیل داده های حاصل به کمک آزمون های تی مستقل، تحلیل واریانس آماری یکطرفه، آزمون دقیق فیشر و آزمون کای دو انجام شد. برای این منظور نیز از نرم افزار آماری SPSS نسخه 15 بهره گرفته شد.
    یافته ها
    میانگین سنی خانم های مورد بررسی در این مطالعه 83/10±48/52 سال بود. 38 نفر (3/63%) گرید 2 و 22 نفر (7/36%) گرید 3 بودند. میانگین اندازه تومور 48/1±8/2 سانتیمتر بود. میانگین عدد فرکتال در تمام نمونه ها 03/0±95/1 بود. بین گرید و عدد فرکتال ارتباط آماری معناداری وجود داشت و میانگین عدد فرکتال در گرید 2 برابر با 94/1 و در گرید 3 برابر با 98/1 بود
    کلیدواژگان: سرطان پستان، فرکتال
  • مصطفی علوی، تورج بابایی، علی صادق پور طبایی، بهمن نقی پور، عباس صدیقی نژاد، هاشم جرینشین صفحه 38
    زمینه و هدف
    تغییرات همودینامیکی در بیماران تحت عمل جراحی قلب باز پس از انتقال به بخش مراقبت های ویژه و در ساعات اولیه بستری بسیار شایع می باشد. شایعترین علت افت فشار خون در بخش مراقبت های ویژه بعد از اعمال جراحی کمبود حجم داخل عروقی می باشد و جبران حجم کافی و مناسب داخل عروقی بعد از جدا شدن از دستگاه گردش خون برون پیکری در جهت ثبات همودینامیکی بعد از عمل یک اصل مهم است. هدف این مطالعه مقایسه استفاده از سه محلول جایگزین حجم خون هیدروکسی اتیل استارچ 6%، ژلاتین 4% و رینگر بر وضعیت همودینامیک بیماران تحت عمل جراحی پیوند عروق کرونر می باشد.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه تصادفی بالینی دو سو کور، 92 بیمار که کاندید عمل جراحی کرونری بای پس با پمپ قلبی ریوی برون پیکری بودند، بطور تصادفی در سه گروه قرار گرفتند. در گروه اول از محلول رینگر لاکتات، درگروه دوم ژلاتین و در گروه سوم از هیدروکسی اتیل استارچ 6% (والوون) استفاده شد.کلیه یافته های دموگرافیک و پارامترهای خون شامل الکترولیت و ایندکس های همودینامیک مانند ضربان قلب، فشار متوسط شریانی، فشار خون سیستولیک، فشار خون دیاستولیک، فشار وریدی مرکزی، برون ده قلب، برون ده ادرار و بروز تغییرات ریتم قلب در طی 24 ساعت اول بستری ثبت گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های One-Way ANOVA (همراه با آزمون Bonferroni Post-hoc) و نیز Pearson’s chi square استفاده شد. بررسی روند تغییرات شاخص های همودینامیک در طول زمان و مقایسه آن در گروه های مورد مطالعه توسط مدل های Repeated Measure ANOVA انجام شد.
    یافته ها
    میزان حجم لازم برای جایگزینی در بیماران برای حفظ فشار ورید مرکزی در رنج نرمال (mmHG 14-7) و فشار خون مناسب، در زمان اتمام جراحی و نیز در مدت 24 ساعت اول اقامت در بخش مراقبت های ویژه در گروه هیدروکسی اتیل استارچ 6% بطور معنی داری کمتر از گروه ژلاتین4% و رینگر بود (0.001= P-Value)، ولی تفاوتی واضح بین گروه رینگر و ژلاتین 4% وجود نداشت. میزان حجم ادرار در 4 ساعت اول و همچنین 24 ساعت اقامت در بخش مراقبت های ویژه در گروه هیدروکسی اتیل استارچ6% بطور معنی داری بیشتر از گروه رینگر و ژلاتین4 % بود (0.03= P-Value). همچنین میانگین سطح سرمی کراتینین به طور معنی داری از دو گروه دیگر کمتر می باشد (0.004= P-Value).
    نتیجه گیری
    هیدروکسی اتیل استارچ 6% یک محلول حجم دنده مؤثر در مقایسه با محلول های ژلاتین 4% و رینگر بوده استفاده از آن در کوتاه مدت اثرات بهتری در وضعیت همودینامیک و عملکرد کلیه نسبت به محلول های رینگر و ژلاتین دارد.
    کلیدواژگان: والوون، ژلاتین، رینگر
  • رفعت محبی فر، نسترن کشاورز محمدی، نوید محمدی*، لطف الله موصلی صفحه 47
    زمینه و هدف

    از فعالیت های اصلی بیمارستان های عمومی، ارائه خدمات جراحی می باشد. بطوریکه بیماران جراحی، درصد زیادی از پذیرش ها را به خود اختصاص می دهند. در این میان، حدد 11 درصد از بیماری ها، قابل درمان با جراحی است که تعداد جراحی های انجام شده در کشورهای ثروتمند بسیار بیشتر از کشورهای فقیر است. همچنین هزینه اثربخشی مراقبت های جراحی ضروری در کشورهای با درآمد کم و متوسط وضعیت مناسبی ندارد. بر این اساس، سازمان جهانی بهداشت طرحی را جهت تعیین وضعیت مراقبت های جراحی در بیمارستان های عمومی کشورهای مختلف انجام داده که این پژوهش نیز در این راستا و با هدف تعیین وضعیت مراقبت های جراحی در بیمارستان های عمومی ایران بر اساس برنامه سازمان جهانی بهداشت انجام گرفت.

    مواد و روش ها

    این پژوهش از نوع توصیفی کاربردی بوده و جامعه مورد مطالعه آن شامل 53 بیمارستان عمومی کشور می باشد که به دلیل عدم دسترسی به اطلاعات 13 بیمارستان، اطلاعات 40 بیمارستان عمومی با استفاده از پرسشنامه استاندارد سازمان جهانی بهداشت با 130 سوال جمع آوری گردید و تفسیر شد.

    یافته ها

    نتایج مطالعه بیانگر آن بود که در ارتباط با زیر ساختارهای خدمات جراحی، 100 درصد بیمارستان ها دارای بخش حوادث و فقط 50 درصد آنها دارای اکسیژن سانترال بودند. در زمینه نیروی انسانی دخیل در ارائه خدمات جراحی، به طور میانگین 12/2 درصد جراح، 97/0 درصد متخصص بیهوشی، 68/0 درصد متخصص زنان و زایمان به صورت تمام وقت در بیمارستان های عمومی مورد مطالعه وجود دارد. بیشترین خدمات ارائه شده در بیمارستان های عمومی مورد مطالعه شامل بخیه زدن، پاک کردن زخم، بی حسی موضعی، بی حسی نخاعی، بیهوشی عمومی و ختنه به میزان100 درصد می باشد. بیشترین موارد ارجاع به ترتیب مربوط به خدمات درمان سوختگی های حاد 5/62 درصد، ترمیم شکاف لب و جراحی نوزادان 60 درصد، ترمیم پاچمبری 5/57 درصد، پیوند بافت و ترمیم تنگی پیشابراه 55 درصد می باشد. میانگین تجهیزات مورد نیاز برای ارائه خدمات احیاء در بیمارستان های عمومی مورد مطالعه، 2/42 می باشد. این میزان برای اقلام مصرفی 43/97 و برای تجهیزات مکمل خدمات جراحی، 8/12 بوده است.

    نتیجه گیری

    بیمارستان های عمومی ایران توانایی ارائه خدمات جراحی عمومی را داشته و پتانسیل لازم برای ارائه خدمات جراحی پیشرفته تر را نیز دارا هستند. بنابراین بر مبنای این مطالعه و در راستای فعالیت های سازمان جهانی بهداشت جهت مدیریت یکپارچه برای ارتقای کیفیت خدمات اورژانس و مراقبت های جراحی ضروری می توان اطلاعات مدون و ساختاریافته ای در ارتباط با وضعیت خدمات جراحی در ایران فراهم آورد و به تکمیل اطلاعات مربوط به ایران در اطلس جهانی مراقبت های جراحی اقدام نمود و با همکاری سازمان جهانی بهداشت گامی جهت ارائه راهکارهای مطلوب به دست اندرکاران نظام سلامت کشور جهت ارتقای خدمات جراحی برداشته شود.

    کلیدواژگان: مراقبت های جراحی، بیمارستان های عمومی، سازمان جهانی بهداشت
  • بابک سیاوشی، احسان پندار، محمدرضا گلبخش، میر مصطفی سادات محمد جواد زهتاب، داریوش گوران سوادکوهی صفحه 58
    زمینه و هدف
    اغلب توصیه می شود که پس از انجام عمل اصلی و دوختن فاشیا، زیر جلد با نخ های قابل جذب ترمیم شود. مطالعه حاضر با هدف مقایسه پیامد های حاصل از عمل های جراحی ارتوپدی همراه با بخیه زیر جلدی با مواردی که از ترمیم زیر جلد صرف نظر شده است.
    مواد و روش ها
    این مطالعه به شیوه کارآزمایی تصادفی بالینی یک سو کور طی 6 سال (1382 تا 1388) بر روی کلیه بیماران کاندید عمل جراحی ارتوپدی و دارای معیار های ورود به مطالعه مراجعه کننده به بیمارستان سینا انجام شد. بیماران کاندید عمل که نیازی به باز گذاشتن زخم و ترمیم ثانویه آن نداشتند و مواردی که گرافت و فلاپ پوستی و یا عضلانی پوستی مورد نیاز نبود، وارد مطالعه شدند. پس از اعمال معیار های ورود و خروج و امضای فرم رضایت آگاهانه بیماران ابتدا به دو گروه اصلی اندام فوقانی و اندام تحتانی تقسیم شدند. سپس هر گروه به دو دسته با ترمیم فاشیا و بدون ترمیم فاشیا تقسیم وسپس به صورت تصادفی به دو دسته با و بدون ترمیم زیر جلد تقسیم شدند. تصادفی سازی به روش ساده و با استفاده از جدول اعداد تصادفی رایانه ای انجام شد. بیماران به مدت 3 ماه از نظر عوارض احتمالی (عفونت، باز شدن زخم، واکنش جلدی، نکروز لبه های پوست و تجمع مایع زیر جلدی) مورد بررسی قرار گرفتند.
    یافته ها
    پس از اعمال معیارهای ورود و خروج، 14953 بیمار (1/11% زن، 9/88% مرد، سن 9/4±6/40 سال) وارد مطالعه شدند که 4153 نفر در گروه اندام فوقانی و 10800 نفر در گروه اندام تحتانی قرار گرفتند. ترمیم زیر جلدی در 6120 نفر (41% موارد) انجام شد. در کل، عوارض مشاهده شده در گروه اندام تحتانی بیش از اندام فوقانی (355 در مقابل 47)، در بیماران بدون ترمیم فاشیا بیش از بیماران با ترمیم فاشیا (284 در مقابل 118) و در گروه بدون بخیه بیش از گروه با بخیه (247 در مقابل 145) بود. رابطه معنی داری بین انجام بخیه زیر جلدی و مشاهده هر یک از عوارض نکروز لبه های پوست، واکنش جلدی و پوستی (التهاب)، عفونت، باز شدن لبه های زخم (Dehiscence)، تجمع مایع و خونابه زیر جلد در کل دوره پیگیری مشاهده نشد.
    نتیجه گیری
    با توجه به نتایج حاصل از مطالعه حاضر با اطمینان بالایی می توان اظهار داشت که استفاده از بخیه های زیر جلدی از نظر کاهش عوارضی مثل نکروز لبه های زخم، تجمع مایع زیر پوست، باز شدن زخم، عفونت زخم و واکنش جلدی (التهاب) اثر قابل توجهی نداشته است. از طرف دیگر با توجه به نیاز صرف وقت اضافی برای انجام بخیه های زیر جلدی، حذف این قسمت از عمل جراحی باعث صرفه جویی در زمان عمل و بی هوشی و نیز سبب صرفه جویی در هزینه ها می شود.
    کلیدواژگان: بخیه، زیر جلد، عوارض
  • مهرداد حسین پور، محمد خدایاری، اسماعیل عبدالرحیم کاشی، محمدرضا اسلامیان، احمد رضا عابدی صفحه 65
    زمینه و هدف
    در اغلب وضعیت های اضطراری همچون سوختگی های شدید، خیز بسیار زیاد، وجود ترومبوز در عروق سطحی،چاقی مفرط، شوک ناشی از خونریزی های شدید دستیابی مستقیم به سیستم گردش خون به خصوص به عروق سطحی مشکل و در برخی از موارد غیر ممکن می باشد. لذا در چنین شرایطی جهت تزریق مایعات و داروهای اضطراری باید از روش های دیگر به جز تزریق داخل وریدی استفاده نمود. در این مطالعه دو روش تزریق داخل استخوانی و وریدی در خرگوش بالغ با استخوان های تکامل یافته مورد بررسی قرار گرفت.
    مواد و روش ها
    این بررسی به صورت یک مطالعه تجربی بر روی 20 سر خرگوش نر سفید نیوزلندی 6-4 ماهه انجام شد. جهت مقایسه دو روش تجویز متیلن بلو،داخل استخوانی و داخل وریدی، 10 خرگوش به میزان 5 سی سی متیلن بلو از طریق داخل وریدی و 10 خرگوش نیز 5 سی سی متیلن بلو از طریق داخل استخوانی دریافت کردند. اطلاعات لازم از فرم اطلاعاتی استخراج گردید و با استفاده از جداول فراوانی مناسب براساس متغیرها داده های لازم تجزیه و تحلیل گردید. تجزیه و تحلیل اطلاعات براساس آزمون آماری مان ویتنی انجام شد.
    یافته ها
    میانگین زمان ظاهر شدن متیلن بلو در کانولیشن آئورت در روش تزریق داخل استخوانی 3/2±781/9 ثانیه و در روش تزریق داخل وریدی 33/2±052/10 ثانیه می باشد. این اختلاف از لحاظ آماری (Man Whitney) معنی دار نبود (800/0=P).
    نتیجه گیری
    به نظر می رسد که تزریق داخل استخوانی به اندازه تزریق داخل وریدی حتی در استخوان بالغ نیز کارایی داشته باشد و می توان در شرائط عدم دسترسی به ورید از روش داخل استخوانی در بالغین نیز استفاده کرد و در اورژانس های حیاتی زمان را از دست نداد.
    کلیدواژگان: تزریق داخل وریدی، تزریق داخل استخوانی، متیلن بلو، شوک
  • محمد مظفر، عطاء الله حیدری، هاتف زیرک زاده، محمدرضا صبحیه صفحه 70
    انفارکتوس امنتوم یک علت نادر درد حاد شکم است که می تواند ثانویه به پیچش امنتوم به دور پایه عروقی، ترومبوز، واسکولیت یا انسداد وریدی رخ دهد و می تواند علائم بیماری هایی مثل آپاندیسیت، کله سیستیت، دیورتیکولیت یا پارگی کیست تخمدان را تقلید کند. این گزارش به معرفی بیماری می پردازد که به دنبال مصرف قرص های ضد بارداری خوراکی و با تشخیص هماتوکریت بالا با درد در سمت راست شکم مراجعه کرده بود و در طی بررسی ها مشخص شد که دچار ترومبوز در ورید پورت و نیز انفارکتوس قسمتی از امنتوم شده است. بیمار تحت جراحی قرار گرفت و قسمت گانگرنه امنتوم برداشته شد و سپس با حال عمومی خوب و تجویز درمان ضد انعقادی مرخص گردید.
    کلیدواژگان: انفارکتوس امنتوم، ترومبوز ورید پورت، ترمبوز ورید مزانتریک
  • ترجمه: سیدعباس میرمالک صفحه 76
    چنانچه افتخار شرکت در یک مجمع بین المللی جهت ارائه مقاله با سخنرانی پیدا کردید، رعایت نکاتی ضروری است که بسیار بدیهی به نظر می رسد ولی اغلب فراموش شده و مشکلاتی را به همراه دارد.
|
  • Jalali S. A. , Shamimi K. Mdnasiri S. J. , Abdollahi A. , Derakhshani S. Mdrassoulinejad M. Page 1
    Discovery of antibiotics has been one of the third great advances in the field of surgery in the past 150 years. On the other hand antibiotics are one of the most prescribed drug in surgical practice. Therefore, surgeons should keep themselves up to date in this field. Because of so much use of antibiotics, the infection has become much more complicated and severe due to bacterial resistance. The disappearance of non-resistant bacteria have been replaced with the most virulent form which are able to induce organ failure and shock and sometimes an irreversible situation. Surgery in geriatric patients which most often have comorbid conditions makes them more liable to infection. The application of implants, metallic devices, meshes and immunosuppressive drug which are routinely used in organ transplant, have made the patients more susceptible to bacterial infection. So it is clear that for use of the antibiotics in any patient it should be approached individually. Nevertheless infection is the second cause of death after cardiac events in surgery.
  • Fatemi M. J. , Seyedjalali S.Z. , Mosavi S. J. Page 12
    Introduction &
    Objective
    Tissue ischemia and necrosis of flap is a challenging problem in reconstructive surgery. Pharmacological agents and modifications of procedures have been examined for halting or reversing these processes and maximizing the length to width ratio with different results. In this study, the effects of clexan, plavix and their combination on skin random flap survival were examined in rat.
    Materials and Methods
    Forty male rats of a specific race were randomly assigned to four equal groups. In all of these rats surgery were done as follow: Surgery was done under general anesthesia a rectangular 3×11 cm modified distally based Mc-Farlan type flap. Then the flap sutured back into its primary site over a sterile surgical drape. In the first group only anesthetic agent and prophylactic antibiotic was given. In the 2th group after surgery clexan with a dose single of 3.2 mg/kg was injected subcutaneously after surgery. In 3rd group, plavix tablet, 25 mg/kg via OGT (OroGasteric tube) was given after surgery and this drug was continued for 7 days. In the 4th group we combined the methods used in groups 2 and 3. (Each rats received both clexan and plavix.) After 7 days all rats were scarified and then the photo of flaps was taken with Digital camera. The total surface of flap and also the area of necrosis were calculated with Image J software. Mean standard deviation and variance analysis were used to compare the groups.
    Results
    Plavix alone significantly improved flap survival in comparison to control group (P
  • Allahdini F. , Afkhamzadeh A. , Mph, Amirjamshidi A. Page 19
    Introduction &
    Objective
    Chronic subdural hematoma (CSDH) is a common disease and consists of bleeding in the intracranial space. Trauma is the most common cause of CSDH. The present study is designed to determine factors associated with the outcomes of patients suffering from CSDH after surgery by Burr hole- drainage method.
    Materials and Methods
    Through a prospective cross sectional study, all 59 patients with CSDH, who had been hospitalized in the Neurosurgery Department of Besat Hospital, in Sanandaj, Iran between 2008-2009, were recruited. A check list was prepared and data was gathered by interview and referring to patients’ hospital records. Patients were divided into four groups according to Odom and Finney outcome scale and then were further divided into two groups for easier analysis. T test, Chi square, Fisher exact test, and Logistic Regression via SPSS version 17 was used for analyses.
    Results
    Of 59 patients recruited, 51 (86.4%) were male. The mean age (± standard deviations) of patient's was 62.0±19.9 years. No statistical correlation was found between the time interval of the previous trauma to surgery, preoperative hospitalization, hematoma bloody content, drain anatomic site, recurrence signs in CT scan, recurrence treatment and patient’s outcomes (P>0.05). However, patient's age (elderly), sex (female), anticoagulatory drugs consumption, duration in which drain was kept within the hematoma cavity, presence of postoperative medical and surgical complications, GCS at hospitalization and at discharge and one month after discharge,risk factors and underlying medical conditions had significant relationships with the patient's outcomes (P
  • Soroush A. R. , Khorgami Zh. , Mobayen M. R. , Mofid R. Page 25
    Introduction &
    Objective
    Pain control is one of the main issues in laparoscopic surgeries. Although opioid and non-steroidal anti-inflammatory drugs (NSAIDS) are used for pain control but there are severe side effects, but it is thought that, new generation of NSAIDS are able to control pain without any significant side effects of narcotics. We compared postoperative pain, analgesic administration, duration of hospital stay, and side effect of surgeries such as vomiting.
    Materials and Methods
    From September 2008 to March 2009, we enrolled 75 laparoscopic cholecystectomy patients in a randomized clinical trial study. The patients were randomly divided into two groups. In intervention group, 200 mg for celecoxib administered one hour before surgery and then 200 mg each 12 hours, for two days after surgery. Placebo was administered in the control group. Then severity of pain was measured by visual analogue score (VAS) every six hours during 48 hours. Opioid consumption, duration of hospital stay, antiemetic usage, and other complications of surgery (such as nausea and vomiting) were recorded. Statistical analysis was performed with SPSS version 16.0. Data were reported as means and SD. Data with normal distribution was tested with independent t-test. Qualitative data was analyzed with chi-square. Means of pain intensity were analyzed with repeated measures anova. P
  • Mirmalek S. A. , Yarandi N. S. , Tafazoli Shadpour M. Page 33
    Introduction &
    Objective
    Fractals are complex geometric structures, which was introduced in 1975, and gained special place in medicine. Fractals are used in diagnosis of bone disease and structural of bone malignancies and heart arrhythmia diseases and it seems that fractals can be brought in any structural anarshaes, like cancers, for diagnosis and prognosis evaluation by quantifying it and expressing it in terms of fractal geometry. In this study we evaluate pathologic grades or breast carcinomas by fractal analysis.
    Materials and Methods
    In this cross-sectional study 60 women with breast ductal carcinoma, of pathology grades 2 and 3, were recruited. They were randomly selected among 1000 women in Booali Hospital, Tehran, Iran, during the years 2008 to 2010. From all the patients some photographs from the smears with pathological standard and with Digital Sony Camera (700 Mega-pixel) were taken to analyze them by MATLAB software (version 7.0.1.246 [R14] Service Pack 3, Tehran, Iran) via Box-Counting method. The used analytical methods were ANOVA and T tests.
    Results
    The mean age of the women were 52.48±10.83 of these, 38(63.3%) had grade 2 and 22 (36.7%) had grade 3. The average size of tumor was 2.8±1.48. The mean fractal count was 1.95±0.03. There was a significant association between fractal count and pathological grade and the mean fractal count was 1.94±0.03 in grade 2 and 1.98±0.004 in grade 3 patients (P < 0.001).
    Conclusions
    According to our results, it may be concluded that fractal count is a prognostic indicator in breast cancer patients. However, it is recommended to perform further studies with higher sample volume and also in other caners to obtain more definitive results.
  • Alavi S.M. , Babaei T. , Sadeghpour Tabaee A. Page 38
    Introduction &
    Objective
    Hemodynamic Changes in open heart surgery, especially during transfer to intensive care unit (ICU) and in the early hours of stay in ICU is very common. The most common cause of hypotension in the intensive care unit after surgery is the reduction of intravascular volume, so that appropriate compensation and adequate intravascular volume after separation from cardio pulmonary bypass is very important. The aim of this study is to compare the effects of gelatin 4%, voluven 6% and Ringer solution to maintain hemodynamic status after cardiopulmonary bypass in patients undergoing coronary artery bypass surgery.
    Materials and Methods
    In this randomized double blind clinical trial, 92 patients who were candidate for on-pump Coronary Artery Bypass Graft were put randomly in three groups. The first group received Ringer solution, the second group Gelatin 4%, and third group Hydroxy Ethyl Starch 6% (Voluven). Hemodynamic parameters like heart rate, mean arterial pressure, systolic blood pressure, diastolic blood pressure, central venous pressure, cardiac output, urine output and the presence of arrhythmias all were documented for the first 24 hours after operation. One-way ANOVA or its non-parametric equivalent, chi square and Fisher’s exact test, were used for statistical analysis.
    Results
    The volume of solutions that was needed for keeping normal pressure and keeping central venues pressure in the range of 7 to 14mmHg and adequate blood pressure, at the time of surgery during the first 24 hours of stay in ICU was significantly less in the group using voluven 6% than Gelatin and Ringer groups (P-Value = 0.001), but there was no significant difference between Ringer and Gelatin group. Urine volume in the first 4 hours as well as 24 hours stay in Intensive Care Unite in group Voluven was more than Gelatin and Ringer groups (P-Value = 0.03). The mean serum creatinine level were significantly lower from other groups (P-value = 0.004).
    Conclusions
    Hydroxyl Ethyl Starch 6% has better volume expanding effect than Gelatin 4% and ringer and its short-term effects on renal function is also better than other solutions.
  • Mohebbifar R., Keshavarz Mohammadi N., Mohammadi N. Page 47

    Introduction &

    Objective

    One of the main functions of general hospitals is surgical care which allocates numerous admissions. About 11 percent of diseases are treated by surgery, and the volume of surgery in rich countries is much higher than in the poor ones. Also cost- benefits for essential surgical care in low and middle income countries aren’t suitable. In this regard, the World Health Organization (WHO) has done a study to identify surgical care situations in various countries. This study was done, according to WHO Program, to investigate situational analysis of surgical services at the district hospitals in Iran.

    Materials and Methods

    This Research is a descriptive and applied one. The research population consisted of 53 general hospitals in Iran of which researcher couldn’t get data from 13 general hospitals. Data from 40 hospitals was gathered using standard WHO questionnaire with 130 questions, and it was subsequently analyzed.

    Results

    The study indicated that in relation to surgical infrastructure services, all hospitals had emergency rooms but only 50 percent of them had central oxygen cylinder supply. As for human resources involved in the surgical services, on the average %2.12 fulltime surgeons 0.97 anesthesiologist and 0.68 obstetrician/gynecologist were on duty. The most frequent services rendered in all of these hospitals were: suturing, wound debridement, regional and spinal anesthesia, general anesthesia inhalation and male circumcision(100 percent); most referral cases were related to acute burn management (62.5%), cleft lip repair and neonatal surgery (60%), clubfoot repair (57/5%), skin grafting and urethral stricture dilatation (55%). The mean needed equipment for resuscitation supplies in studied hospitals was 42.2, while for capital outlay the averages 97.43, and for renewable items and Supplementary equipments it was 12.8.

    Conclusions

    Iran’s general hospitals are capable of delivering general surgical care and have a capacity and potentials for providing professional and advanced surgical care. Therefore based on the results of this research and in the direction of WHO activities in integrating management, for elevating quality of emergency services and essential surgical care, documented and organized information in the surgical care domain could be gathered and supplied to WHO in order to complete the global atlas regarding to Iran. Finally, with WHO cooperation, desired strategies for elevating the quality of surgical services can be presented to health system officials and providers.

  • Siavashi B. , Pendar E. , Golbakhsh M.R. , Sadat M.M. , Zehtab M. J. , Goran Savad Kohi D. Page 58
    Introduction &
    Objective
    It is often advised to have repair of subcutaneous soft tissue using absorbable suture at the end of surgery before skin closure. We decided to compare the complication of subcutaneous suturing with those without subcutaneous suturing in the clean orthopedic wounds.
    Materials and Methods
    We conducted a single blind randomized clinical trial on all admitted orthopedic patients who were candidate for primary wound clousure, during 1382-88 in Sina hospital. After categorizing patients based on upper/lower limb and fascia repair, the patients were divided into two groups with or without subcutaneous repair, by using computerized random numbers chart. The patients were assessed for probable complications (wound dehiscence, infection, fluid collection, inflammation and skin necrosis) for 3 months postoperatively. Exclusion criteria were; the patients who need any kind of skin or muscle flaps, those who needed subcutaneous drainage, those who need secondary repair and those with loss to follow up.
    Results
    After applying exclusion criteria, 14953 patients (1662 female, 13291 male, mean age 40.6±4.9 years) were enrolled into our study. Of these, 4153 were allocated to upper limb and the others to lower limb group. These groups were further divided based on fascia and subcutaneous repair. Totally, 6120(41% of patients) had subcutaneous repair. The observed complications were more in patients without subcutaneous suture in comparison to those having with subcutaneous suture. Other parameters (upper or lower extremity and fascia repair) were not statistically significant regarding wound inflammation, infection, fluid collection, necrosis and dehiscence.
    Conclusions
    It seems that omitting subcutaneous soft tissue repair will not lead to major complications in several cases of orthopedic surgery. It shortens the time of surgery and it may also reduce the costs, because of avoiding the use of suture materials.
  • Hosseinpour M. , Khadayari M. , Abdolrahim Kashi E. Page 65
    Introduction &
    Objective
    Direct access to blood circulating system specially superficial veins in some emergency situation such as severe burning, severe edema, thrombosis in superficial veins, severe obesity and shock due to severe bleeding is difficult and in some cases impossible. So, in such situations other routes of injection should be used for fluid and drug infusion. In this study, the two routes of intravenous and intraosseous injection were evaluated in the case of adult rabbits with mature bones.
    Materials and Methods
    This study was carried out, as an experimental study, on 20 adult white New Zealand rabbits with 4-6 month age. Methylen-blue was used to compare the two ways of intravenous and intraosseous injection, 10 rabbits received 5cc Methylen-blue intravenously and 10 rabbits received 5cc Methylen-blue intraosseously. Data were collected and analyzed by using appropriate frequency tables for the available data.
    Results
    The average time of Methylen-blue appearance in the Aortic cannulation was 9.781±2.336 second for intraosseous injection and 10.052±2.336 seconds for intravenous injection. The difference was not statistically (Man Whitney) significant (P=0.800).
    Conclusions
    It is seems that intraosseous injection has the same efficacy as the intravenous injection and we can use intraosseous injection route in adults when the vein is inaccessible.
  • Mozafar M. , Heidari A. , Zirakzadeh H. , Sobhiyeh M.R. Page 70
    Omental infarction is a rare cause of acute abdomen which can be secondary to torsion around its vascular pedicle, thrombosis, vasculitis of omental vessels or omental venous outflow obstruction. The symptoms may mimic acute appendicitis, cholecyctitis, diverticulitis or ovarian cyst rupture. In this report we will present a patient who was admitted with right side abdominal pain after taking oral contraceptive pills and was diagnosed to have high hematocrit level, portal vein thrombosis and omental infarction. She underwent surgery and the gangrenous part of the omentum was resected. The patient’s postoperative recovery was uneventful and she was discharged with anticoagulant.